Premiata Forneria Marconi (PFM)

- Per un Amico (1972)

Written by Analog Kid
Rating :  -

ใครที่ชื่นชอบโพรเกรสซีฟในแนวที่นุ่มนวลเต็มไปด้วยเมโลดี้สวยๆ ในแบบ Genesis แต่ภายใต้ทำนองที่อ่อนหวานนั้น ก็แฝงไปด้วยความซับซ้อนของการเล่นประสานของเครื่องดนตรีหลากหลาย ไม่ว่าจะเป็น ฟลู้ต ไวโอลิน ปิคาโล และคีย์บอร์ดต่างๆทั้งออร์แกน เมโลตรอน แฮมมอนด์ออร์แกน จะต้องชอบอัลบั้มชุดนี้ของ PFM อย่างแน่นอน

โดยได้รับอิทธิพลของวงรุ่นพี่อย่าง King Crimson, Genesis และ ELP แต่ PFM เป็นมากกว่าวงโคลน โดยพวกเค้าได้เพิ่มความเป็นอิตาเลี่ยนลงไปในเสียงดนตรี ผลคือเป็นโพรเกรสซีฟในแบบฉบับของ PFM และถือว่า PFM ได้เปิดประตูให้วงโพรเกรสซีฟอื่นๆจากประเทศอิตาลีได้เข้าสู่เวทีโลกก็ว่าได้

โดยเพลงในอัลบั้มชุดนี้ เต็มไปด้วยองค์ประกอบหลักต่างๆของความเป็นโพรเกรสซีฟ ทั้งจังหวะที่สลับไปสลับมาอย่างไม่เคยอยู่นิ่ง แต่ทังหมดก็ถูกควบคุมโดยธีมของเพลงที่ชวนฟัง ผู้ฟังแทบจะสามารถจะฮัมทำนองของแต่ละเพลงตามได้เลย โดยไม่เฉียวใจถึงความซับซ้อนของบรรดาเครื่องดนตรีที่บรรเลงอยู่ข้างหลัง ส่วนฝีมือการเล่นของแต่ละคน นี่หายห่วง มีแปลกนิด ตรงที่มือกีตาร์จะเน้นการเล่นอาคูสติคกีตาร์มาก

ส่วนแนวของดนตรีของอัลบั้ม Per un Amico ก็คือ ซิมโฟนิคโพรเกรสซีฟ ดีๆนี่เองบางช่วงของบางเพลงในชุดนี้ มีการเล่นของเครื่องดนตรีราวกับว่าเป็นท่อนของดนตรีคลาสสิค โดยเฉพาะในเพลงเปิดอัลบั้ม Appena un Po' ที่การประสานระหว่างกีตาร์คลาสสิค ฟลุ้ท และคีย์บอร์ดที่เลียนเสียงฮาร์พซิคอร์ด ในช่วงแรกของเพลง อาจจะทำให้ผู้ฟังคิดว่านี่เป็นการเล่นของวงสตริงควอท์เต็ทเลยที่เดียว

แต่พอหมดช่วงนี้ ความเป็นดนตรีร็อคก็แทรกเข้ามาอย่างไม่คะเขิน เมื่อเสียงกีตาร์ไฟฟ้าแผดเสียงริฟท์ท เสริมด้วยเบส และกลองมาแทนที่ นี่คือหนึ่งในท่อนอินโทรที่ดีที่สุดของเพลงโพรเกสซีฟเท่าที่ผมฟังมา ท้งเพลงโดยทั่วไปมีบรรยากาศชวนฝันด้วยท่อนริฟท์หลักที่มีเสียงเมโตรอนอยู่เบื้องหลัง แต่จังหวะของเพลงก็เปลี่ยน ไม่หยุดนิ่ง ท่อนโซโล่ ผลัดกันระหว่างคีย์บอร์ด ฟลุ้ท ปิคาโล และกีตาร์ อย่างมีชั้นเชิง ไม่น้อยไปหรือมากไป

ส่วนเพลงอื่นๆมาในลักษณะเดียวกัน คือ เมโลดี้สวย ภาคริทึ่มที่เปล่ยนแปลงตลอดเวลา การประสานระหว่าง กีตาร์ ฟลุ้ท และคีบอร์ดที่ไพเราะและซับซ้อนในเวลาเดียวกัน แต่ไม่รู้สึกสับสนอลหม่าน โพรเกรสซีฟสมชื่อจริงๆ

แต่มีอย่างหนึ่งที่ผู้ฟัง อาจจะไม่ชอบในอัลบั้มชุดนี้ นั่นคือเสียงร้องของนักร้องนำ ไม่ใช่ว่าน้ำเสียงไม่ดี เพียงแต่ว่า ร้องในภาษาอิตาเลี่ยนเท่านั้น ซึ่งคนที่คุ้นเคยกับภาษาอังกฤษอาจจะรู้สึกแปลกๆ ผมเองก็รู้สึกอย่างนั้นตอนฟังเพลงจากวงอิตาลีในช่วงแรกๆ แต่พอฟังไปนานๆก็ชินเอง

ผมว่าใครที่ชอบ I Talk to The Wind ของ King Crimson และหลายเพลงจากชุดนั้นต้องชอบชุดนี้แน่ เพราะ PFM ได้รับอิทธิพลจากอัลบั้มนั้นพอควร โดยเฉพาะเสียงฟลุ้ท นีเห็นได้ชัดๆ แต PFM มีความหลากหลายในการใช้เครื่องดนตรีมากว่า อีกสิ่งหนึ่งที่ผมถือว่าเป็นจุดแข็งของอัลบั้มชุดนี้คือ แต่ละเพลงไม่ยาวจนเกินไปนัก ระหว่าง 4 - 9 นาที กำลังเหมาะว่างั้นเถอะ มีหลายวงที่ทำเพลงยาวจนเกินไป จนรู้สึกเหนื่อยกว่าจะจบเพลง แต่ PFM ทำได้ลงตัวมากๆ

สำหรับผมแล้ว PFM คือวงอันดับหนึ่งของโพรเกรสซีฟจากอิตาลี และ " Per un Amico" คือหนึ่งในอัลบั้มโพรเกรสซีฟที่ยอดเยี่ยมที่สุดตลอดกาล