No-Man - Schoolyard Ghosts

Written by [-]

Track listing

1. All Sweet Things
2. Beautiful Songs You Should Know
3. Pigeon Drummer
4. Truenorth
5. Wherever There is Light
6. Song of the Surf
7. Streaming
8. Mixtaped

Released May, 12 2008

No-Man ของพี่(สตีฟ)แว่น วิลสันกับทิม บาวเนส ได้ฤกษ์กลับมาออกอัลบั้มใหม่กันอีกครั้งเมื่อไม่กี่อาทิตย์ที่ผ่านมา คราวนี้พวกเขาได้แขกรับเชิญมาช่วยมากมาย เริ่มจาก Theo Travis (The Tangent) มือฟลุตที่เคยร่วมงานกับพี่แว่นในชุด Stupid Dream ของ Porcupine Tree และอีกหนึ่งคนสำคัญก็เห็นจะเป็น Pat Mastelotto ที่มาคอยตีกลองให้เพลงบางส่วนในอัลบั้มนี้ และก็มี Gavin Harrison ซึ่งเป็นมือกลองคู่ชีพของ Porcupine Tree มาเล่นด้วยอีกหนึ่งเพลง จะเรียกได้ว่าแขกรับเชิญแต่ละคนในอัลบั้มนี้ก็ถือว่าเป็น "คนกันเอง" ในวงการโปรเกรสสีฟร็อคเสียทั้งนั้น ส่วนคนที่แต่งเนื้อเพลงก็ยังเป็นพี่ทิมเจ้าเดิมละขอรับ

ภาคดนตรีในคราวนี้ก็เริ่มจะมีความเป็นอะคูสติกขึ้นมานิดหน่อย แล้วคนที่เล่นเครื่องดนตรีทั้งหมดก็จะเป็นใครเสียอีกละครับนอกจากพี่แว่นของเรานั่นเอง (ไม่นับแขกรับเชิญ) ซึ่งก็จะมีเครื่องดนตรีสดเข้ามาบ้าง อย่างกีต้าร์โปร่ง ฮาร์ป และ กล็อคเคนสปีล ทำให่งานในส่วนดนตรีของพี่แว่นมีความสว่างไสวมากขึ้นกว่าเก่า จนบางครั้งงานของพี่ท่านออกไปทางโพสร็อคเลยก็มี แต่ก็ไม่ถึงขนาด Sigur Ros ที่เป็นโพสร็อคเต็มๆเลย เพราะงานนี้ก็ยังเจือความเป็นแอมเบียนท์ (ฝีมือพี่แว่นเองนั่นแหละ) อยู่ ซึ่งเป็นเอกลักษณ์อันชัดเจนของพวกเขาอยู่แล้ว

สำหรับส่วนเสริมก็ทำหน้าที่ได้อย่างดีอีกเช่นกัน ทั้งเสียงกลองของน้าแพท เสียงเครื่องสายในเพลงที่สี่ และสิ่งที่พลาดไม่ได้เลยคือ เสียงฟลุดและโซพราโนแซกโซโฟนของ Theo ที่ถูกเป่าออกมาได้อย่างเสนาะหู จะเรียกว่า งานชุดนี้ดู "ครบสูตร" มากขึ้นก็คงจะไม่ผิดนักเนื่องจากเหล่าแขกรับเชิญแต่ละคนและอีกอย่างคือ พี่แว่นเองก้เล่นเครื่องดนตรีมากชิ้นขึ้นอีกด้วย แต่จะไม่ให้พูดถึง Gavin Harrison ก็คงจะไม่ได้ เนื่องจากมาเล่นเพียงเพลงสุดท้ายเพลงเดียว ซึ่งเขาก็ทำหน้าที่ได้อย่างแยบยล แล้วอย่างนี้จะไม่ให้วงนี้เป้นโพสร็อคได้อย่างไรเล่า ส่วนเสียงร้องขอพี่ทิมก็ของไม่ต้องพูดถึง เพราะมาตรฐานดีเหมือนเดิมทุกอย่าง

เพลงเด่นๆในความคิดของผู้เขียนก็คือ Pigeon Drummer แล้วหนึ่งเพลงซึ่งน้าแพทตีกลอง(ไฟฟ้า?)ได้สนุก และ Truenorth ที่สำแดงอานุภาพความเป็นซิมโฟนิกได้อย่างครบถ้วน แต่ถ้าจะให้เอาความรู้สึกประมาณ Back When You Were beatiful จากชุดที่แล้วก็คงต้องเป้น Wherever There is Light ที่พี่แว่นบรรเลงกีต้าร์ได้หวานหยดย้อน แถมยังมีหน่วยเสริมเป็น Mellotron และ Pedal steel อีกด้วย และอีกเพลงคือ Mixtaped ที่ดูจะเป็นโพสร็อคจริงๆเพียงเพลงเดียวของอัลบั้ม (รึเปล่า อันนี้ก็ไม่ทราบนะครับ)

งานชุดนี้เราได้เห็นพัฒนาการของพวกเขาทั้งคู่อย่างมากมายทีเดียว เมื่อเนื้อเพลงที่หม่นหมองกำลังดีของพี่ทิมผสมกับดนตรีที่งดงามที่พี่แว่นเป็นคนรังสรรค์ ทำให้เกิด No-Man ที่เป็นเอกลักษณ์วงนี้ขึ้นมานั่นเอง เรามาติดตามกันต่อว่างานชุดต่อๆไปว่าพวกเขาทั้งคู่จะมีอะไรดีๆมาให้เราได้สัมผัส อัลบั้มนี้ผมขอยกให้เป็นงานเหงาๆที่จรรโลงโลกอีกหนึ่งชุดก็แล้วกันครับ