กระทู้ล่าสุดของ: Floydian

พึ่งได้มีโอกาสอ่านในเว็บบอร์ดของโรงเรียนครับ
จากสไตล์การเขียนผมชอบมากเลยครับ สงสัยต้องเป้นแฟนหนังสือแกบ้างซะแล้ว หวังว่างานหนังสือน่าจะมีขายนะครับ
ด้านล่างนี้ก็คัดลอกมากให้อ่านครับ
--------------------------------------------------------------

" เมืองคนบาป "

ถนนพลุกพล่านสายหนึ่งกับหลากผู้คน
ทางเท้าแห้งผากกับคลองน้ำเน่า
ห้องแถวเก่ากับตึกกระจกระฟ้า
เถ้าฝุ่นกับควันดำ...
รถแท็กซี่คันหนึ่งวิ่งเข้าสู่ตัวเมือง...

ระยะทาง : สามแยกเกษตร - พัฒน์พงษ์
เวลา : 17.30
ค่าโดยสาร : 141 บาท
ผู้โดยสาร : หญิงสาววัยรุ่นสองคน

"กินยาคุมรึเปล่า?"
"เปล่ากิน แต่ให้แขกใช้ถุงแทน"
"แล้วทำไมยังเกิดขึ้นอีก?"
"จะไปรู้แม่งเรอะ! ซวยชิบหาย! สงสัยถุงที่ให้มันใส่เสือกรั่ว ไอ้ห่า! พวกนี้มาเที่ยวทั้งทีไม่ยอมพกถุง ต้องให้เราหาติดตัวเอง"
"ทำไงต่อ?"
"ก็ต้องเอาออกซี"
"รีดแล้วโทรมไปนานเลยนะ..."
"ไม่รีดแล้วเอาเงินที่ไหนไปเลี้ยงมันวะ กลับบ้านที่ต่างจังหวัดก็ไม่ได้ ถูกพ่อเฉดหัวออกมาแล้ว จะกลับไปทำงานที่พัทยาก็ไม่ไหว เมืองมันตายแล้ว"
"แล้วมีเงินไปทำเหรอ?"
"ก็ต้องเอาเงินที่สะสมไว้ ทำไงได้ เต้นอโกโก้เก็บเงินมานาน ถึงคราวซวยก็ต้องจ่ายออกไปทีเดียวหมด เดี๋ยวก่อนไปทำงาน ข้ามถนนแวะหาหมอดูที่มณเฑียรก่อนดีกว่า อยากรู้นักว่าเมื่อไหร่ดวงจะดีขึ้น..."

ระยะทาง : พัฒน์พงษ์ - พญาไท
เวลา : 18.10
ค่าโดยสาร : 97 บาท
ผู้โดยสาร : ชายวัย 25-30 สามคน ไว้หนวด ผมยาว

"จะไปทันรึเปล่าวะเนี่ย..."
"รถมันติดอะไรกันนักกันหนาวะ ระยะทางแค่นี้เกือบชั่วโมงแล้วยังไม่ถึง ติดทั้งวันทั้งคืน"
"ไอ้พวกคนที่รับผิดชอบหายหัวไปไหนหมด ผลาญน้ำมันไปเปล่า ๆ แบบนี้เศรษฐกิจเสียหายไปเท่าไหร่ แล้วจะเป็นนิกส์กับเค้าได้ยังไง"
"ก่อนเลือกตั้งก็สัญญาไว้โง้นงี้ ไอ้ส.ส.ยัดแม่ง..."
"เดี๋ยวกูต้องแต่งเพลงด่ามันหน่อย..."
"จราจรก็ย่ำแย่แบบนี้ อีกสามชาติเศษ ๆ คงยังเหมือนเดิม มันจะเอายังไงของมัน ปล่อยให้จราจรวิกฤติอย่างนี้..."
"เคยเห็นพวกที่มีอำนาจลองยืนโหนรถเมล์ดูบ้างรึเปล่าล่ะ"
"อย่าว่าแต่รถเมล์เลย จะไปไหนมาไหนมีรถตำรวจนำจ้ะ"
"นั่นน่ะซี"
"เดี๋ยวกูต้องแต่งเพลงด่ามันหน่อย..."
"พี่ขับแท็กซี่เป็นไง เจอรถติดทุกวันยังงี้ประสาทแดกไหม?"
"ก็แย่ แต่ทำไงได้ ผมบังเอิญไม่ได้เกิดมาเป็นลูกนายธนาคาร"
"โดนตำรวจไถบ้างไหม?"
"ก็นาน ๆ ที ไว้ชาติหน้าขอเกิดเป็นตำรวจมั่ง"
"เดี๋ยวกูว่าจะแต่งเพลงเพื่อแท็กซี่ซักเพลง มีแต่เพลงเพื่อชีวิตประเภทชาวนา กรรมกร กะหรี่ แต่ไม่มีเพลงเพื่อแท็กซี่ซักที"
"เออ! เสร็จงานร้องเพลงที่โรงแรมแล้วไปที่ไหนต่อดี?"
"ก็ไปแวะเซ็กส์คอมเพลกซ์หลังบ้านท่านนายกฯซักกะหน่อย ไม่ไกลเท่าไหร่ เห็นว่าแจ๋ว ไม่ได้ตีหม้อแล้วคิดเพลงเพื่อชีวิตไม่ค่อยออก"

ระยะทาง : พญาไท - พหลโยธิน
เวลา : 18.45
ค่าโดยสาร : 121 บาท
ผู้โดยสาร : หญิงสาววัยยี่สิบหนึ่งคน ชายวัยสามสิบหนึ่งคน เด็กหนุ่มวัยรุ่นบาดเจ็บคนหนึ่ง

"แท็กซี่ ไปโรงพยาบาล เร่งหน่อย"
"แห่งไหน?"
"แห่งไหนก็ได้ เร็วหน่อยก็แล้วกัน ดูสิ เลือดไหลไม่หยุด"
"เหยียบเต็มที่เลย แท็กซี่"
"ก็เร็วได้แค่นี้ครับ รถมันติด ไม่มีใครเปิดทางเลย นี่ไปโดนอะไรมา?"
"ใบพัดเครื่องจักรมันตัดข้อมือ ไอ้ห่า! พอเกิดอุบัติเหตุ เถ้าแก่ถามก่อนเลยว่าเครื่องจักรเป็นอะไรไหม ระยำแท้ ไม่มีน้ำใจซักนิด"
"นี่เลือดยังไม่หยุดเลย ดีที่แขนไม่ขาด..."
"รถมันติดเหี้ยอะไรของมันวะ หยั่งงี้มีหวังตายกลางถนนแน่"
"ขึ้นทางด่วนเถอะ"
"มันคนละทางกัน แต่ถึงขึ้นไปตอนนี้ก็ติดยิ่งกว่าตังเม"
"ฮู้จังซี้บ่มากรุงเทพฯดีกั๊ว หาเรื่องแท่ ๆ น้อ"
"น้องมาจากไหน?"
"บุรีรัมย์"
"ฮ้า! มาจากหม่องเดียวกันตั๊วเนี่ย เจ้าอยู่ไสล่ะ?"
"สตึก เจ้าล่ะ?"
"ลำปลายมาศ"
"อยู่ดี ๆ มาทำงานกรุงเทพฯ นึกว่าจะดี ที่ไหนได้..."
"โอ้ย! อย่าฟ่าวจ่มหลาย มัดข่อศอกให้แน่น ๆ อีกแน..."
"ใจเย็น ๆ หล่า เอ้า! ถึงโรงพยาบาลแล่ว"
"นี่แท็กซี่ ถ่าเดี๋ยวก่อนเด้อ ยกคนเจ็บลงก่อนเถอะ..."
..........
"เดี๋ยว เดี๋ยว แท็กซี่อย่าฟ่าวไป...กลับมาก่อน"
"อ้าว! คุณ...เอาคนเจ็บมาเฮ็ดหยัง? (คุณเอาคนเจ็บกลับมาทำไม?)"
"หมอเพิ่นบอกบ่ฮับ เพิ่นบอกว่าบ่มีเงินสดมาวางไว่เป็นคามัดจำ แท็กซี่ซอยพาไปหาหม่องอื่นเถอะ กำลังมาฮอดกรุงเทพฯบ่ทันโดนซ่ำ บ่ฮู้วาซิไปหาหมอหม่องไส... (หมอไม่รับ บอกว่าไม่มีเงินสดวางไว้เป็นค่ามัดจำ ช่วยพาไปที่อื่นหน่อยเถอะ เพิ่งมาอยู่กรุงเทพฯไม่นาน ไม่รู้จะไปหาหมอที่ไหน)"

ระยะทาง : พหลโยธิน - สุขุมวิท 39
เวลา : 20.00
ค่าโดยสาร : 121 บาท
ผู้โดยสาร : ชายสวมชุดสากลสองคน

"หุ้นไทยฟู้ดเมื่อเช้าขึ้นไปอีกสิบบาท"
"น่าจะเทขายซะ"
"แต่ผมจะเก็บไว้ก่อน ท่าทางแบบนี้คงขึ้นอีกแน่ อีกสองสามวันค่อยเทออก เชื่อผมงานนี้รวยแน่ ตอนนี้พักสมองก่อนดีกว่า เดี๋ยวพอถึง เดอะ พริสมา เรานั่งสักคนละสองดริ๊งค์ คาราโอเกะคนละสองสามเพลงก่อนแล้วแยกกัน เอาผู้หญิงไปคนละคน"
"ผมยังไม่เคยไปที่นั่นเลย เป็นไง?"
"สถานที่หรือว่าผู้หญิง?"
"ทั้งสองอย่าง"
"สถานที่ชั้นหนึ่ง เหมือนคฤหาสน์นั่นแหละ ส่วนผู้หญิง... ชั้นเลิศ..."
"เลิศแค่ไหน?"
"เอายังงี้ดีกว่า ผู้หญิงที่นี่ถ้าตอนกลางวันเดินอยู่ข้างนอก คุณไม่มีวันดูออกเลยว่าเป็นผู้หญิงแบบนั้น หลายคนผ่านเวทีประกวดนางงามมาแล้ว"
"ยังงั้นเชียว! คุณเป็นเม็มเบอร์ที่นั่นเหรอ?"
"ใช่ เป็นแบบ โกลเดน เอ็กซ์คลูซีฟ เสียไปแสนห้า ที่นั่นมีสามแบบ เอ็กซ์คลูซีฟ โกลเดน เอ็กซ์คลูซีฟ และ พริสมา เดอลุกซ์ ของผมนี่เขาให้เหล้าสิบสองขวด อ๊อฟฟรียี่สิบครั้ง นี่ผมเพิ่งใช้สิทธิ์มาได้เพียงห้าครั้ง เดี๋ยวคุณไปใช้บริการในฐานะแขกของผมดู แล้วคุณจะเชื่อว่ามีเงินก็มีทุกสิ่ง..."

ระยะทาง : สุขุมวิท 39 - สี่แยกเหม่งจ๋าย
เวลา : 21.05
ค่าโดยสาร : 87 บาท
ผู้โดยสาร : หญิงวัย 40-50 สองคน

"ผัวเธอเป็นไง ยังหลงอีนั่นอีกรึเปล่า?"
"อือ! อีนั่นคิดเป็นแต่เล่นบทน้ำเซาะทรายแย่งผัวชาวบ้าน แต่เล่นกะใครไม่เล่น มันรู้จักฉันน้อยเกินไปซะแล้ว"
"เธอเลยประชดสามีด้วยการมาที่นี่"
"ชีวิตของฉันนี่ แค่มากินเหล้าฟังเพลงมันผิดตรงไหน ไม่ประชดหิ้วเด็กหนุ่ม ๆ ไปนอนด้วยก็นับว่าเกรงใจแล้ว แต่ละคนหน้าตาดีหุ่นดีทั้งนั้น"
"นั่นน่ะสิ พวกผู้ชายหาบ้านเล็กบ้านน้อยได้ เราออกมาแค่นี้จะเป็นไร ผับสำหรับผู้หญิงก็มีอยู่น้อยแห่ง นี่! ได้ยินว่าเธอไปทำรีมา?"
"อ๋อ! รีแพร์ ใช่ อย่าเอ็ดไป หมอดีนะที่นี่ รับทำหลายอย่าง บู๊บจ๊อบฝีมือดีทีเดียว ราคาก็ไม่กี่เงิน ดึงหน้าสามหมื่นห้า เขียนคิ้วถาวรถูกหน่อย ไม่กี่พัน"
"เจ็บมั้ย?"
"เจ็บตัวยังไม่เท่าเจ็บใจที่อุตส่าห์ลงทุนเจ็บตัวถึงปานนี้แล้ว พ่อเจ้าประคุณสามียังมีเมียน้อยอีก"

ระยะทาง : รัชดาภิเษก - เพชรบุรีตัดใหม่
เวลา : 21.40
ค่าโดยสาร : 63 บาท
ผู้โดยสาร : ชายสองคน ไกด์ผีคนไทยหนึ่ง ฝรั่งหนึ่ง

"ไปโมนา"
"โมนาไหน?"
"มันจะมีซักกี่โมนา ก็อาบอบนวดไง"
"เฮ่! ยู! ไอ วิล บริ๊ง ยู ทู ซี เดอะ เบ๊สท์ เกิร์ลส์ อิน เดอะ เวิลด์"
..........
"พาฝรั่งไปอาบอบนวดว่ะน้องชาย ไอ้ฝรั่งงี่เง่าพวกนี้ไม่เคยเจอของดียังงี้มาก่อน เจอทีแล้วติดใจ วัดเว้อดแม่งไม่ดูแล้ว จะตีอย่างเดียว"
"แหม! พี่เล่นนินทาฝรั่งต่อหน้าต่อตาเขาเลยนะ..."
"เฮ้ย! มันฟังไทยไม่รู้เรื่องหรอก น้องชาย นี่พามันไปพักเกสต์เฮาส์แถวบางลำภู แต่คิดราคาเท่าโรงแรม ฟันไปเหนาะ ๆ สองพัน มันเกิดอยาก เลยพามาเที่ยว คิดเหมาหัวละสี่พัน จ่ายค่าโรงอาบอบนวดเสร็จฟันอีกเหนาะ ๆ คนละสองพัน เอ...น้อง หมู่นี้ไม่รู้เป็นไง มีหมูฝรั่งโง่ ๆ วิ่งมาชนปังตออยู่เรื่อย"
"เฮ่ ยู แด๊ท อิ๊ส ไท เฟมเมอส เท็มเพิล... บั๊ท ไอ โด๊นท์ ธิ้งค์ ยู ว้อนท์ ทู ซี...”
..........
"เอ้า! นี่ค่ารถ เอาไปเลยสองร้อย คิดซะว่าได้กำไรฝรั่งมาแบ่งคนไทยด้วยกัน ไปละน้องชาย โชคดี!”

ระยะทาง : เพชรบุรีตัดใหม่ - คลองตัน
เวลา : 23.00
ค่าโดยสาร : 59 บาท
ผู้โดยสาร : วัยรุ่นชายหญิงคู่หนึ่ง

"ดึกแล้ว เดี๋ยวคืนนี้นอนค้างที่หอพักนุชได้หรือเปล่า?"
"ได้ซี แต่แม่เธอไม่ว่าเหรอ?"
"โอ๊ย! ผมไม่กลับบ้านอาทิตย์นึงแม่ก็ไม่รู้ ป่านนี้คงตีไพ่อยู่ที่บ่อนไหนก็ไม่รู้"
"งั้นก็ตามใจ"
"แล้วที่หอพักนั้นเค้าไม่ว่าที่พาคนนอกเข้าไปเหรอ? เห็นมีแต่นักเรียน..."
"จะไปว่าอะไร ใคร ๆ ก็ทำยังงี้ทั้งนั้น จับกันเป็นคู่ ๆ"
"สอบเมื่อไหร่?"
"มะรืนนี้ อย่าคุยเรื่องนี้เลย ได้ยินแล้วปวดเฮด ไว้พรุ่งนี้ก่อนค่อยคิดว่าจะทำยังไง อย่างมากก็ซ้ำอีกปี ภูมิแน่นขึ้นอีกต่างหาก"

ระยะทาง : คลองตัน - บางแค
เวลา : 00.15
ค่าโดยสาร : 155 บาท
ผู้โดยสาร : ชายหนุ่มวัยสามสิบคนเดียว

"ทำไมแท็กซี่คันเมื่อกี้ไม่รับพี่?"
"ไม่รู้มัน สงสัยกลัวไม่คุ้ม"
"มัวแต่เลือกเส้นทางอยู่นั่น เมื่อไหร่จะเจริญ..."
"นั่นสิ ตั้งแต่ติดมิเตอร์มานี่ เกี่ยงระยะทางกันทั้งนั้น"
"ผมเป็นแท็กซี่เองแท้ ๆ ยังระอาพวกนี้ ทำงานทุกอาชีพมันก็ลำบากไปคนละแบบจริงไหม อย่างเมื่อกี้รับผู้โดยสารมาจากถนนเพชรบุรี เกือบชั่วโมงยังไม่ถึง จะเที่ยงคืนอยู่แล้วรถมันยังติด ผมก็ต้องทน"
"ใช่ ผมเองก็เพิ่งเลิกงาน ดึกมาหลายคืนแล้ว โอ-ทีก็ไม่มี ลูกเกือบจำหน้าพ่อไม่ได้อยู่แล้ว เหนื่อยเหลือเกิน เดี๋ยวถึงแล้ว ปลุกผมด้วย”
ระยะทาง : เพชรเกษม - สุขุมวิท 55
เวลา : 02.10
ค่าโดยสาร : 143 บาท
ผู้โดยสาร : ชายวัยห้าสิบคนหนึ่ง

"แท็กซี่ไปที่ที่วัยรุ่นชอบไปกันที่ถนนนั่นถูกใช่ไหม?"
"ไม่แน่ใจ ถนนนั่นออกยาว ที่เที่ยวกลางคืนเส้นนั้นมีเยอะ ยังมีซอยแยกอีกหลายซอย"
"ที่ที่มีตรารูปโครงกระดูกน่ะ"
"อ๋อ! เดอะ สเกลลีตัน สำหรับวัยสะรุ่น พี่ก็ไปเที่ยวที่นั่นด้วยรึ? เด็ก ๆ ทั้งนั้นนา..."
"เปล่าไปเที่ยว ผมแวะมาตามคนหน่อย จอดรถที่นี่เดี๋ยวผมกลับมา เอ้า! เอาแบ๊งค์ร้อยไปก่อนใบนึง... นี่ตีสองกว่าแต่ทำไมวัยรุ่นมันมากยังงี้..."
"โธ่! พี่ นี่เขาเพิ่งจะเริ่มกัน"
"ตามไม่ทันจริง ๆ เด็กสมัยนี้ เดี๋ยวคุณรอผมเที่ยวกลับด้วย"
..........
"แท็กซี่ เปิดประตู!"
"เกิดอะไรขึ้น? นี่พี่ไปลากสาวที่ไหนมา? ร้องลั่นมาแต่ไกล..."
"ลูกสาวผมเอง... กลับบ้านเดี๋ยวนี้ อีลูกไม่รักดี"
"ไม่กลับ ปล่อยนะพ่อ"
"หนอย! อีนี่...โกหกว่าไปค่ายเยาวชนต่างจังหวัด นี่มันค่ายห่าอะไรวะ ขายหน้าเค้าไหม พ่อมึงเป็นถึงคนใหญ่คนโต ปล่อยให้ลูกมามั่วที่นี่ทุกคืน รู้ถึงไหนอายเขาถึงนั่น"
"ชีวิตของหนูเองนะ พ่อไม่ต้องมายุ่งเกี่ยว"
"หนอย...อีลูกบังเกิดเกล้า..."
"อย่ามายุ่งกะหนูนะ..."
"นี่พ่อแกนะ..."
"แต่พ่อเคยให้เวลาลูก ๆ บ้างหรือเปล่า ทั้งปีทั้งชาติพ่อเอาแต่หาเงิน..."
..........
"กลับที่เดิมได้ แท็กซี่"
"อ้าว! เด็กนั่นไม่มาด้วยหรือครับ?"
"ไม่มา"
"เฮ้อ! วัยรุ่นสมัยนี้ต่างก็มีทางเดินของตัวเอง"
"ใช่ อิสระมากจนเกินไป แต่บางอย่างก็ถูกของลูกสาวผมเหมือนกัน
ผมไม่เคยให้เวลากับลูก วัน ๆ หมกมุ่นอยู่กับการหาเงินเพื่อลูก เพื่อครอบครัว ผลที่สุดเป็นไง บ้านก็แตก..."
"สังคมมันเปลี่ยนไปเร็วเหลือเกิน"
"คุณก็เหมือนกัน ขับรถแท็กซี่หาเงินดึกดื่นทุกวัน มีเวลาให้ครอบครัวบ้างหรือ?"
"ไม่มีหรอก ครอบครัวผมอยู่ต่างจังหวัด"
"ชีวิตเราทั้งคู่ก็แย่กันไปคนละแบบ"
"ใช่ แต่ก็หวังว่าคงแย่อีกไม่นาน เพราะคืนนี้เป็นคืนสุดท้ายของอาชีพขับแท็กซี่ พรุ่งนี้ผมจะกลับบ้านเดิมที่บุรีรัมย์ซักที..."

ระยะทาง : เพชรเกษม - บ้าน
เวลา : 03.40
ค่าโดยสาร : -
ผู้โดยสาร : เหลือคนขับคนเดียว

ถนนราตรีสายหนึ่งกับไฟจราจรริมถนน
ป้ายไฟนีออนที่สี่แยกกับทางม้าลายสีซีด
ทางเท้าเงียบสงัดกับขอทานที่กำลังหลับ
ป้ายรถเมล์ไร้คนกับเสาไฟฟ้าที่ยืนหงอยเหงา...
รถแท็กซี่คันหนึ่งวิ่งออกสู่นอกเมืองมืดสลัว...

credit:หนังสือเรื่องอาเพศกำสรวล ของคุณวินทร์ เลียววาริณ