Uriah Heep - Wake the Sleeper เป็นงานในรอบสิบปีของวง พร้อมกับมือกลองคนใหม่ ทำให้ดนตรีในอัลบัมหนักและดุดันขึ้นอย่างเห็นได้ชัด สังเกตได้จากแทร็คแรก ปลดปล่อยกันสุดๆทุกชิ้นเครื่องดนตรี เหมือนกับสัญญาณที่บ่งบอกว่าพวกเขากลับมาแล้ว งานต่อๆมาสองชุดหลังก็ไม่ได้ด้อยไปกว่ากันเลย บ้านเรามีแผ่นชุด Wake the Sleeper ออก แต่เงียบฉี่ น่าเสียดายงานฮาร์ดร็อคชั้นดีจากวงรุ่นราวคราวเดียวกับ
โดยส่วนตัวผมยังชอบ Sea of Light และ Sonic Origami ที่เต็มไปด้วยเพลงแสนไพเราะมากกว่า แต่ก็ยอมรับว่า Wake the Sleeper คืองานที่วงหวนคืนสู่ความหนักหน่วงได้ดี และผมว่าอัลบั้มต่อมาอย่าง Into the Wild ยิ่งลงตัวขึ้นอีก
เอาจริงๆนะครับ Uriah Heep เนี่ยคือหนึ่งในวงที่ผมฟังได้เกือบทุกชุดเลย ไม่ว่าจะเปลี่ยนแนวไปมากแค่ใหน ขนาดอัลบั้มอย่าง Equator ผมยังรู้สึกว่าฟังได้เพลินๆเลย โอเค อาจจะมีที่หลุดไปหน่อยก็ Raging Silence และ Different World ซึ่งเป็นสองชุดแรกที่ Bernie Shaw ร้องนำ คือจริงๆมันก็เป็นงาน AOR ที่ได้มาตรฐานนะ แต่การบันทึกเสียงมันทำให้อะไรๆแย่ลง และการร้องของ Bernie ก็ต่ำกว่ามาตรฐาน คนละเรื่องกับงานหลังจากนั้นเลยครับ ส่วน Conquest นี่ไอเดียการแต่งเพลงไม่เลวนะ ถ้าไม่ใช่ John Sloman ร้องนำอาจจะไม่โดนก่นด่าขนาดนี้ก็ได้
อีกชุดนึงที่ผมชอบเป็นการส่วนตัวคือ Acoustically Driven ครับ มันคืออคูสติกไลฟ์ที่มีแต่เพลงเพราะๆ ฟังสบาย แถมมีเพลงที่วงไม่ค่อยนำมาเล่นสดอยู่จำนวนมาก เป็นงานที่ไม่น่าถูกมองข้ามเลยจริงๆครับ
คงไม่มีทางเทียบกับ Sea of Light ได้แน่นอนครับ ส่วนเรื่องเสียงร้องของ Shaw เอง ผมก็ไม่ชอบเท่าไหร่ เป็นรองนักร้องคนเก่าหลายๆคนเลย แต่ฟังเข้ากับอัลบัมยุคหลังดีครับ อย่างที่เหม่งว่า ผมว่าเหมาะกับร้องเพลงสไตล์ AOR มากกว่า