ต่อไป »

[ǝɹoɔǝsıɐuuoʎɐɯʎɹbuɐ]

ช่วงนี้ว่างมานั่งย้อนดูกระทู้เล่นๆ เลยมาเห็นว่าเมื่อห้าปีก่อนเคยตอบว่าไม่ถนัดดนตรีพังค์เอาซะเลย แต่ตอนนี้กลายเป็นว่าชื่นชอบและหลงเสน่ห์ในความดิบเถื่อนตรงไปตรงมาของดนตรีและแวดวงพังค์เข้าอย่างจัง เผลอๆช่วงหลังมานี้จะฟังมากกว่าพร็อกเสียอีก สายดนตรีพังค์ที่ผมชอบเป็นพิเศษก็คือ Hardcore Punk, Art Punk, Anarcho-Punk, Crust Punk, Powerviolence และ Thrashcore (Crossover Thrash) ครับ

[ǝɹoɔǝsıɐuuoʎɐɯʎɹbuɐ]

นี่คืออัลบั้มพังค์ที่คอพร๊อกใจกว้างน่าจะถูกใจ (มั้ง) ผมว่างานของพวกเขาเต็มไปด้วยจินตนาการและฟังดูน่าตื่นเต้นกว่านีโอพร๊อกที่ถือกำเนิดมาในยุคเดียวกันเสียอีก



หรือหากใครคิดว่า Anarcho-Punk อาร์ตไม่ได้ ลองชุดนี้ดูครับ



วงอย่าง This Heat แม้จะยืนพื้นด้วยพังค์ แต่ก็มีสีสันของดนตรีทดลอง, Avant-Prog, Krautrock หรือแม้แต่ดนตรีอีเลกทรอนิกส์ดิบๆผสมผสานจนกลายเป็นงานที่แตกต่าง และสดใหม่มากๆไม่ว่าจะมองจากแง่มุมของพังก์เฮดหรือพร๊อกเกอร์



ผมเชื่อว่าเมื่อใดก็ตามที่สามารถยอมรับและเข้าถึงความงดงามในความกักขฬะอัลบั้มเหล่านี้ได้ ทัศนคติของคุณที่มีต่อพังค์หรือดนตรียุค 80s น่าจะเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นไม่มากก็น้อยครับ