ถ้าให้พูดเรื่องเพลง ช่วงวัยเรียนของผมเป็นยุคอัลเตอร์เนทีฟฟูเฟื่องพอดีเลยครับ เลยได้อิทธิพลจากตรงนี้มาบ้าง
เรื่องอื่น ๆ ไม่รู้ทำไมชาวไทยพร็อก ความจำดีกันจัง ไอ่ผมสิลืมอะไรไปหลายอย่างเลย ไม่เสียดายที่ลืมมันด้วยแฮะ (ขนาดนั้น)
* เท่าที่จำได้ตอนสมัยเรียนโดยเฉพาะ ม.ปลาย ผมจะเป็นพวกเนียนไปได้กับทุกกลุ่ม ไปนั่งกินข้าวคุยกับพวกกลุ่มเล่นบอล (เว้นเรื่องบอลที่นั่งฟังมันอย่างเดียว)
* พอมันไปเตะบอลกัน ก็ไปกวนteen กลุ่มพวกกระเทย (ซึ่งจะมีผู้หญิงอยู่ด้วย ทำให้ได้โอกาสแต๊ะอั๋ง เอ้ย ! ได้รู้จักเพื่อนใหม่ ๆ) จริง ๆ เพื่อนที่สนิทที่สุดของผมเป็นกระเทย ด้วยแหละ แต่มันมาเป็นเอาตอน ม.ปลายน่ะ ตอน ม.ต้น มันยังแอบปลื้มสาวรุ่นพี่อยู่เลย เพิ่งมารู้ตัวเองตอนม.ปลายเหรอยะหล่อน ! แต่การมีมันเป้นเพื่อนสนิททำให้ผมเข้าใจเพศที่สามได้หลายมุมเลยนะ (ถึงบางมุมจะไม่ค่อยชอบก็เถอะ)
* พอเวลาว่างเว้น (โรงเรียนผมโดดยากมาก ต่อให้โดดได้ ผมก็ไม่พ้นมือท่านแม่ เพราะบ้านผมอยู่หน้าโรงเรียน แล้วแม่ผมก็รู้จักกับยามรร.เสียอีก เหอ ๆ) ก็ซ้อนท้ายไปเล่นเคาท์เตอร์ สตาร์คราฟ กันกับพวกเด็กเล่นเกมส์ (ไปเป็นนู๊บให้พวกมันยิงตลอดเลย...แต่ในยุคนั้นยังไม่มีคำว่านู๊บสินะ)
* บางทีก็เนียนให้มันสอนข้อสอบ (พวกกลุ่มเด็กเล่นเกมนี้แหละ เกรดเยอะสุด ต้องยอมเป็นนู้บให้มันยิงหัวจะได้ลอกการบ้านมันได้)
* เรื่องแฟนอย่าถาม เกลียดมัน ถือว่าผมลืมไปแล้ว ก็ดี ๆ พยายามมองโลกในแง่ดีว่ามันทำให้เราเข้าใจว่าความรู้สึกถูกหักหลังมันเป็นยังไง แถมเรื่องนี้ยังไม่มีใครเข้าข้างตูอีก Bye Bye Beautiful! (ช่างมัน ชีวิตวัยรุ่นก็แบบนี้)
* ถึงผมจะชอบเนียน แต่มีช่วงหนึ่งผมเกิดอารมณ์แปลกแยกสุด ๆ รู้สึกว่าเพื่อนแต่ละคนมันไว้ใจไม่ได้สักคน ไอ่เพื่อนที่สนิทที่สุดมันก็ห่าง ๆ ไปช่วงนั้น (เฮิร์ทกว่าแฟนทิ้งอีกนะเฟ้ย) แต่มันก็ดีที่ทำให้ผมไปหมกตัวอยู่ในห้องสมุดโรงเรียน เพราะไม่งั้นผมอาจไม่รู้เลยก็ได้ว่าในโลกเรามันมีหนังสือดี ๆ เยอะแยะขนาดนี้
* นอกจากหนังสือแล้ว มันก็ทำให้ผมได้ไปรู้จักกับเพื่อนผู้หญิงคนนึงน่ะสิ เจอคนชอบอะไรคล้าย ๆ กันแล้วมันรู้สึกดีนะ เธอเป็นคนไม่ค่อยน่ารัก (หุ่นป๊อก ๆ คล้ำนิด ๆ หน้าตาไม่มีอะไรเด่น) แต่ดูมีเสน่ห์แปลก ๆ ดี ตอนนั้นสนิทกัน...พอสมควร จนมันชอบมาที่บ้าน เพราะบ้านผมเป็นร้านเช่าการ์ตูนอยู่หน้าโรงเรียนพอดี แล้วช่วงเย็น ๆ ผมต้องช่วยเฝ้าร้าน มันก็จะมากวน (โชคดีลูกค้าไม่เยอะ ไม่งั้นผมจะขว้างหัวมันด้วยโจโจ้ทุกเล่มรวมกัน) บางทีก็มาทำทีเป็นช่วยเฝ้าร้าน แต่ดู ๆ ไปก็เหมือนมาหาเรื่องอ่านการ์ตูนฟรี แต่อยู่กับมันแล้วสนุกดีนะ มีอะไรอีกหลาย ๆ อย่างแต่เล่าแค่นี้ดีกว่า พอจบ ม.ปลาย ไป ก็แทบไม่ได้เจอกันอีก
จนเมื่อปีที่แล้ว ไปเจอมันในห้องสมุดของมหาวิทยาลัย (ห้องสมุดอีกแล้ว...ทำไงได้ ที่ ๆ หนอนจะเจอหนอน มันมีที่อื่นไปได้ยังไง) รู้ว่ามันใช้ชีวิตมหาวิทยาลัยค่อนข้างเละ ๆ เทะ ๆ เหมือนกัน (ว่าแต่เขา ผมเองก็ไม่แพ้กัน) เรียน ๆ ดรอป ๆ แต่ดูตอนนี้มันมีลู่ทาง มีงานทำแล้วทั้งที่เรียนไม่จบ แถมมีแฟนเป็นชาวต่างชาติอีกต่างหาก (ถ้าจำไม่ผิดมันบอกว่าเป็นคนเกาหลี) ก็ดีไป เหอ ๆ ชีวิตตูตอนนี้ล่ะ
แสดงกระทู้
