ผมก็ขออนุญาตอธิบายอย่างง่าย ๆ ก็แล้วกัน เพราะรู้สึกว่าคำนิยามใน progarchives มันยาวเกินไป และบางคนอ่านไปอ่านมาพาลจะสับสนและในที่สุดก็ไม่เข้าใจหรือเข้าใจผิดเพี้ยนไปเสียเปล่า ๆ
Crossover Prog ก็คือดนตรี prog ที่มีสไตล์หรืออิทธิพลของดนตรีพ็อพอยู่ แต่ยังไม่ละทิ้งองค์ประกอบที่สำคัญของดนตรี prog ไป เช่น การแต่งคำประพันธ์ที่ทรงภูมิและแฝงแนวคิดก้าวหน้า ฝีมือและเทคนิคการเล่นดนตรีที่ซับซ้อน มีชั้นเชิง และแปลกใหม่ มีการใช้คีย์บอร์ดและซินธ์เพื่อสร้างสีสันให้แก่ดนตรี เป็นต้น กล่าวคือ จะเรียกว่าเป็นพ็อพก็ได้ แต่เป็นพ็อพที่ "เหนือชั้นกว่า" และ "ไม่ธรรมดา" และด้วยเหตุที่ crossover prog เกี่ยวเนื่องเชื่อมโยงกับดนตรีพ็อพ ดังนั้นดนตรีประเภทนี้จึงไม่เน้นการแต่งเพลงร่ายยาวแบบมหากาพย์หรือ suite (เพลงตับ) แต่จะไปเน้นโครงสร้างเพลงที่สั้นหรือไม่ยาวจนเกินไปอันเป็นลักษณะเด่นของเพลงพ็อพ
ที่กล่าวมาอาจจะยังไม่เห็นภาพเท่ากับการไปลอง "ทำการบ้าน" ดูเอง ดังนั้น จึงขอแนะนำตัวอย่างผลงาน crossover prog ที่น่าฟังและเป็นยาสามัญประจำบ้านของคอ prog ทั่วไปดังนี้
- อัลบั้มของ The Moody Blues ตั้งแต่ Days of Future Passed เรื่อยมาจนถึง Seventh Sojourn
- ผลงานของ Barclay James Harvest เช่น Everyone Is Everybody Else, Time Honoured Ghosts
- ผลงานของ Supertramp เช่น Crime of the Century, Breakfast in America, Even in the Quietest Moment
- ผลงานของ Procol Harum เช่น อัลบั้มชุดแรก (A Whiter Shade of Pale), Shine on Brightly
- ผลงานของปีเตอร์ เกเบรียล หลายชุด
- ผลงานของ Roxy Music
โดยส่วนตัว ผมเองก็ไม่เห็นด้วยกับการแบ่งเพลง prog ออกเป็น sub-genre ย่อย ๆ อย่างที่ progarchives ทำอยู่ เพราะคนที่ฟังดนตรี prog อยู่เป็นประจำจะสามารถรับรู้ได้เองว่าเพลงหรืออัลบั้มใดที่เป็น prog เพราะว่า prog มันมีองค์ประกอบที่บ่งบอกลักษณะเฉพาะของความเป็น prog ในตัวของมันอยู่แล้วครับ
ThaiProg
