ต่อไป »

[Fog]

Allmusiclovers ::: 10*2/10+2/2000+10

Fog's Best 12 Songs of The Year

สวัสดีครับมิตรรักแฟนเพลงทั้งหลาย ถึงคราวของผมเสียทีที่จะลง 12 เพลงที่โปรดปรานที่สุดประจำปีนี้ ซึ่งก็เป็นอะไรที่ลำบากใจยิ่งที่จะเลือก ผมจึงคิดว่าเอาเฉพาะงานของปีนี้ก็ละกัน เพราะลำพังปีนี้ก็มีเพลงดีๆมากมายนับไม่ถ้วนให้ฟังกันแล้วละครับ เอาละ เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลากัน เราไปดูกันเลยดีกว่าว่ามีเพลงอะไรกันบ้าง

Boom Boom Satellites - Back On My Feet
http://www.youtube.com/watch?v=O8y8OCeKdIs
งานอิเลกโทรนิกร็อคที่ดุเด็ดเผ็ดมันแบบนี้ผมไม่ค่อยได้ฟังเท่าไหร่นัก จำได้ว่าคุณ Daryl Palumbo ได้แนะนำมานานแล้ว แต่กว่าผมจะได้ฟังก็ชุดใหม่นี่เอง และเพลงนี้ก็กลายเป็น First Impression ให้กับผมไปในที่สุด พอไปเห็นชื่อวงนี้ในซาวด์แทร็คหนัง Saw 3D เข้าก็รู้ได้ว่าวงนี้ไม่ธรรมดาแน่นอน และวงนี้ก็มีจุดดีอย่างหนึ่งคือ พวกเขาทำงานออกมาเป็นภาษาอังกฤาทั้งหมดจึงสามารถฟังเข้าใจได้ง่ายด้วย แต่ถ้าไม่เอาเนื้อร้องก็มีดนตรีนี่ละครับที่สะใจถึงกึ๋น

Yazima Beauty Salon - Nihon No Mikata
http://www.youtube.com/watch?v=-tYi4cNhQZw
หนึ่งในเพลงที่ผมฟังบ่อยที่สุดประจำปี ด้วยความที่ตัวดนตรีกับเสียงร้องมันลงตัวไปหมด และเพลงก็เร็วเสียจนอยากลุกออกมาเต้นดิสโก้กันให้ได้ เรียกว่าสามสาวใหญ่ (แตกหนุ่ม) กลุ่มนี้มีแววมาแต่เปิดตัวแล้ว แต่พอเห็นชื่อแล้วถึงกับอึ้งทีเดียวเพราะน้าๆสามคนนี้เป็นรุ่นใหญ่ในวงการเพลงของญี่ปุ่นเสียด้วย เรียกว่าถึงจะแก่แล้วก็ยังมีพลังทำงานกันจริงๆฮะ

Miho Fukuhara feat. Sleepy.ab - Apologies
http://www.youtube.com/watch?v=1fpH57g83M4
ถ้าไม่ได้ Noisy แนะนำมานี่ผมคงไม่ได้รู้จักมิโฮะจังคนนี้อย่างแน่นอน รวมถึงเพลงนี้ด้วย ในอัลบั้มนี้ยามปกติเธอจะมาเป็นสาวอาร์แอนด์บีแสนเข้มข้นที่มีเสียงร้องเทียบเคียงกับสาวผิวสีฝั่งอเมริกันเลยละ แต่พอมาเจอเพลงนี้เข้า เธอก็เปลี่ยนโทนเสียงให้ดูสะอาดและหม่นยิ่งขึ้นเพื่อให้เข้ากับดนตรีโพสร็อคหม่นสวยของ Sleepy.ab รวมถึงการดูเอ็ตของมิโฮะจังกับนักร้องของฝั่ง Sleepy นี่ก็ไม่เลวทีเดียวครับ ช่างน่าชื่นชมยิ่ง

Kokia - Dugong No Sora
http://www.youtube.com/watch?v=YyB6ZC7GyKE
ไม่เสียแรงที่เป็นศิลปินรุ่นเก๋าของวงการเพลงสำหรับเจ๊ Kokia คนนี้ ที่สามารถนำกลิ่นอายตะวันออกมาผสานกับความเป็นตะวันตกได้อย่างลงตัวชนิดที่น่าขนลุก โดยเฉพาะเสียงร้องของเธอที่สดใสราวกับเสียงสวรรค์ก็ไม่ปาน เอามาประกอบกับดนตรีที่ช้า ล่องลอย และพลิ้วไหว แต่มีความหนักแน่นอยู่ในตัว ผลออกมาก็คือ งานเพลงกึ่งไซเบียนท์ที่งดงามราวกับได้อยูในทะเลกับพะยูน (เหมือนกับชื่อเพลง)

Steve Roach - The View from Here
http://www.youtube.com/watch?v=pqX_W63xN70
ความจริงแล้วผมจะเอา Nightbloom ที่เป็นเพลงเดียวยาวชั่วโมงกว่าๆที่ทำกับ Mark Seelig มาลง แต่คงหาคลิปไม่ได้ อาจเป็นเพราะเพลงยาวเกินไปกระมัง จึงได้เพลงนี้มาแทน ซึ่งคงไม่ต้องบรรยายสรรพคุณอะไรมากสำหรับตำนานแอมเบียนท์-โดรนคนนี้ละ เวลาอยู่เงียบๆผมมักจะเอาเพลงของแกมาเปิดประจำ มันทำให้รู้สึกสงบและเยือกเย็นยิ่งขึ้น

เป้ อารักษ์ - ไม่รู้
http://www.youtube.com/watch?v=kMg0ajQCi1c
แฟนผมบอกว่างานเดี่ยวชุดนี้ของคุณเป้ไม่เพราะเลย แต่ผมกลับคิดว่าไอ้ที่ไม่เพราะนี่มันก็เป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งของเขานะ เพราะงานนี้เขาก็ทำเองคนเดียวหมดด้วย และสิ่งที่เขาจะนำเสนอจริงๆก็คือเนื้อหาที่เสียดสีสังคมแต่แฝงไปด้วยอารมณ์ขันมากกว่าที่จะมาทำเพลงให้เพราะแบบโดนใจวัยรุ่น และสิ่งที่เขาเสนอนั้นก็ตรงไปตรงมาดีด้วย นี่คือ "จิตใจ" ของเพลงนั่นเอง

John Zorn - Enchantress
http://www.youtube.com/watch?v=mEKPL-aov2c
ช่วงหลังๆมานี่พี่ซอร์นแกเริ่มจะทำงานเพลงเพราะๆออกมามากขึ้นเรื่อยๆ สงสัยแกคงอยากจะพักจากงานโหดๆที่เคยทำมาแต่ปางก่อนจนกระทั่งถึงซีรี่ส์ล่าสุดอย่าง Moonchild นี่เอง แต่เพลงนี้คือซีรี่ส์ที่ล่าสุดของ Alhambra ที่จะนำพาเรากลับไปสู่สามัญ คือเป็นเพลงแจ๊สปกติที่สามารถเข้าถึงได้ไม่ยาก และมีเมโลดี้ที่ไพเราะและชวนติดตาม และเราจะได้รู้ว่าพี่แกก็แต่งเพลงเพราะๆเป็นเหมือนกัน

Alcest - Sur L'Océan Couleur De Fer
http://www.youtube.com/watch?v=t7PEaTbi8iI
ท่าน Neige กะแต่งเพลงนี้เพื่อเป็นเพลงพิฆาตชัดๆ สำหรับแทร็คสุดท้ายของอัลบั้ม Ecailles De Lune นี้มีแต่เพียงเสียงกีต้าร์ที่เดินคอร์ดอยู่เรื่อยๆคอยรองรับเสียงร้องที่หม่นหมองและล่องลอย และตอนประมาณท้ายๆเพลงถึงจะเอาเสียงคีย์บอร์ดเสริมบรรยากาศเข้าไปให้เข้มข้นขึ้นไปอีก ผมละนึกอยากจะตั้งฉายาให้ท่าน Neige ว่า "เจ้าพ่อแทร็คสุดท้าย" จริงๆ เพราะแทร็คสุดท้ายของแต่ละชุเนั้นก็ไพเราะเหนือคำบรรยาย (Tir Nan Og จากชุดก่อนก็เช่นกัน)

Anathema - A Simple Mistake
http://www.youtube.com/watch?v=jn-VabI6O68
การกลับมาของ Anathema คราวนี้ถือว่ายอดเยี่ยมมาก แม้ตัวเพลงจริงๆนั้นจะดูเก่าไปนิดก็ตาม (เพลงนี้พวกเขาเคยเอาขึ้นเล่นมาหลายคอนเสิร์ตก่อนที่จะมาทำเป็นอัลบั้มเสียอีก) และที่ไม่ธรรมดาก็คือการเอาเพลงนี้มาทำเป็นซีรี่ส์ต่อเนื่องกับ Angels Walk Among Us และมี Presence เป็น Interlude คอยเชื่อมต่อระหว่างสองเพลงนี้ และอีกอย่างก็คือทางวงได้มือดีอย่างพี่สตีแว่น วิลสันมาร่วมโปรดิวซ์ด้วย ทำให้โปรดักชั่นที่ออกมานั้นงดงามมาก และเพลงนี้ก็คือเพลงโปรดประจำอัลบั้มของผมไปโดยปริยาย

Pain of Salvation - Innocence
http://www.youtube.com/watch?v=VgkO9kSd82o
พี่แดเนียลเริ่มจะย้อนยุคไปกันใหญ่แล้วสิ งานนี้แกทำออกมาได้ดีและไม่ได้ทิ้งเอกลักษณ์ของวงออกไปมากนัก และที่ผมเลือกเพลงนี้มาก็เพราะเสียงร้องของแกในช่วงท่อนพีคที่ทำเอาผมเสียน้ำตามาหลายต่อหลายรอบ รวมถึงเนื้อหาที่เน้นอารมณ์และความรู้สึกมากขึ้นกว่าเดิม แลเพลงนี้อาจเป็นศูนย์กลางของอัลบั้มไปเลยก็ได้กระมัง

Julie Christmas - If You Go Away
http://www.youtube.com/watch?v=fG0vr0fXjlc
ยากนักที่จะหาอัลบั้มที่ออกมาช่วงปลายปีและจะหลงรักได้ถึงขนาดนี้ แต่เจ๊จูลี่ คริสมาสก็ได้สำแดงเดชแล้วในงานเดี่ยวของเธอนี้เอง และเพลงนี้ก็เป็นเพลงคัฟเวอร์ซึ่งเธอทำออกมาได้อย่างหม่นหมองและอ้างว้าง แต่ก็ชวนหลงไหลยิ่งในน้ำเสียงอันเป็นเอกลักษณ์

The Ocean - The Almightiness Contradiction
http://www.youtube.com/watch?v=PW7cQCOw-fk
"There's no one here who knows it all if there's nothing there beyond the world we know..." รักเพราะประโยคนี้จริงๆครับ...กับภาคดนตรีที่ล้ำลึกกว่าใน Heliocentric ด้วย

ปิดท้ายสั้นๆ

ขอให้สนุกกับการฟังเพลงครับ

[ShadowServant]

นี่คือลิสต์ที่ผมเขียนไว้สำหรับกิจกรรม Best Song 0f 2010 ของกรุ้ป AllMusicLovers แล้วอยากจะแบ่งปันให้เพื่อนๆพี่ๆชาวไทยพร๊อกบางท่านที่ไม่ได้เล่นเฟซบุคได้อ่านกันด้วยครับ 



Noisy Noisery's Best of 2010:

สวัสดีครับ ก่อนอื่นผมก็ต้องขอขอบพระคุณพี่หมอ Winston ก่อนเลยที่ให้โอกาสผมโพสต์เปิดกิจกรรมพิเศษครั้งนี้ครับ ซึ่งจริงๆแล้วกิจกรรม Best of 2010 ของ AML ได้กำหนดให้เลือกเพลงที่ถูกใจมากที่สุดในรอบปีของแต่ละคนโดยไม่จำกัดว่าต้องเป็นงานที่ออกในปี 2010 เท่านั้น ...แต่สำหรับผมแล้ว ลำพังปี 2010 ปีเดียวก้มีงานเยี่ยมๆออกมาให้ฟังกันมากมายจนเลือกกันแทบไม่หวาดไม่ใหวแล้ว เพราะฉะนั้นสำหรับลิสต์ยอดเยี่ยมของผมประจำปีนี้ก็จะเป็นงานที่ออกในปี 2010 ล้วนๆครับ ซึ่งจะมีเพลงอะไรบ้าง จะตรงใจใครท่านใหนบ้างหรือเปล่า ก็ลองชมลองฟังกันดูนะครับ

1. Here Sometimes - Blonde Redhead

แม้ว่าพวกเขา (และเธอ) จะลดดีกรีความดิบของดนตรีลงไปเรื่อยๆจนแทบไม่เหลือแล้วในชุดนี้ แต่ซาวนด์ซินธ์ป๊อปลอยๆหวานๆของวงในปัจจุบันก็ยังคงมัดใจผมได้เสมอ อย่างในเพลงนี้ที่ทุกอย่างมันช่างกลมกล่อมลงตัวมากๆ ทั้งความอ่อนดยนละมุนละไมของภาคดนตรี กับเสียงร้องฝันๆเจืออารมณ์หมองเศร้าเล็กน้อยของเจ๊ Kazu Makino ทำให้บทเพลงนี้ควรค่าแก่การเปิดฟังซ้ำไปซ้ำมาตลอดทั้งปี (และอาจจะอีกหลายปี) เลยจริงๆ

http://www.youtube.com/watch?v=_1E_y4g-3mM

2. The Waiting's Over - Raised by Swans

หากทีการจัดอันดับที่หมองเศร้าทุกข์ระทมระทวย ที่สุดประจำปีนี้ อัลบั้ม No Ghostless Place ของ Raised by Swans ก็น่าจะติดอันดับต้นๆกับเขาด้วยแน่นอน ด้วยดนตรีอินดี้ป๊อปนวยนาดเชื่องช้า เจือท่วงทำนองลอยหม่นของดนตรีโพสต์ร๊อค และการเรียบเรียงดนตรีแบบ "Less is More" ทำให้ได้อารมณ์เศร้าล้ำลึกแบบหนังเมโลดราม่าชั้นดี อย่างในเพลงนี้ที่เล่นเรียบๆนิ่งๆเจื้อแจ้วไปเรื่อยๆ แต่พอถึงตอนท้ายสุด น้ำตาก็นองหน้าโดยไม่รู้ตัวเสียแล้ว ...ซึ่งสำหรับผมแล้ว นี่คือบทเพลงที่ทำให้ต่อมน้ำตาของผมสั่นใหวได้มากที่สุดในรอบปีนี้ครับ

http://www.youtube.com/watch?v=phNo1TPUvWg

3. Shadows in Bloom - Games

จริงๆ แล้วหากจะบอกว่า Games เป็นวงหน้าใหม่ก็คงจะไม่ถูกต้องนัก เพราะมันคือการร่วมงานกันเฉพาะกิจระหว่าง Dan Lopatin แห่ง Oneohtrix Point Never กับ Joel Ford แห่ง Tiger City นี่เอง ซึ่งอีพีชุดแรกของพวกเขาก็ทำให้ผมต้องตกตะลึง เข้าอย่างจัง ด้วยซาวนด์ดนตรีซินธ์ยุค 80's แบบเน้นๆขลังๆไม่เจือสารหนู โดยเฉพาะเพลงนี้ที่ผมต้องย้อนกลับมาฟัง ซ้ำแล้วซ้ำอีกนับครั้งไม่ถ้วน แม้มันจะมีความยาวเพียงสองนาทีกว่าๆเท่านั้น แต่ทุกๆสุ้มเสียงที่ทั้งสองบรรจงปั้นแต่งขึ้นมาอย่างบรรจง มันทิ่มแทงทะลุเข้าไปในทุกโสตประสาทในร่างกาย เกิดเป็นความรู้สึกเหนือคำบรรยาย เหมือนได้เข้าไปล่องลอยอยู่ในความฝันอันสวยงามแห่งยุค 80's จริงๆเลยครับ

http://www.youtube.com/watch?v=SBbrSJv3_S0

4. IHNFSA - Kyte

ความหนานุ่มของซินธ์และท่วงทำนองสังเคราะหืคือเสน่ห์อันเย้ายวนของบทเพลงนี้อย่างแท้จริง แล้วพอมาเจอกับเสียงร้องที่อ่อนโยนแต่แฝงความเศร้าหมองเอาแบบปิดไม่มิดอย่างนี้ มันจึงเป็นส่วนประกอบของบทเพลงที่ถูกสรรค์สร้างมาให้ผมหลงรักโดยแท้ แม้ในทุกวันนี้แนวทางดนตรีของวงจะเปลี่ยนแปลงไปจากโพสต์ร๊อคลอยๆในอัลบั้มแรกๆอยู่พอสมควร แต่นั่นก็ไม่ใช่ประเด็นเกี่ยวข้องที่จะทำให้ผมรักบทเพลงของพวกเขาน้อยลงอยู่ดี

http://www.youtube.com/watch?v=uuDAyrMi3j8

5. Albatross - Sambassadeur

สวีดิชป๊อประดับเยี่ยม ที่ชื่อค่าย Labrador ก็คงพอการันตีความเนี้ยบได้ในระดับหนึ่งแล้ว แต่สำหรับเพลงนี้ ผมถือว่าพวกเขาทำการเรียบเรียงดนตรีออกมาได้งดงามและโดดเด่นอย่างแท้จริง คือเอาแค่เสียงเครื่องสายก็แทบละลายแล้วครับ ยิ่งมาเข้าท่อนร้องที่ประกอบไปด้วยเมโลดี้และเสียงร้องสุดไพเราะที่ทำให้ผมนึกถึงบทเพลงของ Julee Cruise ได้ในทุกหางเสียงแบบนี้ หากไม่รักก็เกินไปหน่อยแล้วล่ะครับ

http://www.youtube.com/watch?v=n2BgNKoa2RA

6. เพลงส่วนตัว - Inspirative

ในรอบปีที่ผ่านมา ก็ถือว่ามีผลงานเพลงไทยเยี่ยมๆออกมาให้ฟังกันไม่น้อยเลยทีเดียว แต่หากจะให้ผมเลือกสักเพลงเข้ามาติดในลิสต์นี้ ผมขอเลือกบทเพลงจากวงโพสต์ร๊อคเลือดไทยที่ทำให้ผมรู้สึกว่างานเพลงของบ้านเราก็สามารถเอาไปเทียบกับนานาประเทศได้อย่างไม่น้อยหน้า ซึ่งต้องบอกตามตรงว่าผมชอบผลงานชิ้นนี้มากกว่าโพสต์ร๊อคจากต่างประเทศอีกหลายต่อหลายวงเสียอีก ด้วยการถ่ายทอดอารมณ์ความรู้สึกว่างเปล่าปนสับสนและสิ้นหวังผ่านทางตัวโน้ตดนตรีได้อย่างประณีตละเอียดอ่อนและงดงาม แม้จะมีเสียงร้องประกอบอยู่บ้าง แต่มันก็ให้ความรู้สึกที่อบอุ่นและใกล้ชิดแบบแปลกๆได้อยู่เหมือนกัน ซึ่งจากผลสรุปที่ออกมา มันแสดงให้เห็นถือความตั้งใจในการทำงานแบบเกินร้อยของสมาชิกวง จนได้ออกมาเป็นผลงานดนตรีระดับคุณภาพที่ควรได้รับการสนับสนุนอย่างมากจริงๆครับ

http://www.youtube.com/watch?v=Z4YW_xOqPq8

7. Þau hafa sloppið undan þunga myrkursins - Olafur Arnalds

ขึ้นชื่อว่าเป็นยอดศิลปินจากประเทศไอซ์แลนด์แล้ว เราคงพอจะคาดหวังความงดงามดั่งสวงสวรรค์ในงานประพันธ์ของเขาได้แน่ๆ ซึ่งบทเพลงที่เขานำเสนอนั้นเป็นโมเดิร์นคลาสสิคัลที่ดำเนินเรื่องด้วยเสียงเปียโนอันพลิ้วไหวและเครื่องสายสวยจับจิต ร้อยบรรเลงตัวโน้ตที่ถูกคัดสรรเรียบเรียงมาอย่างดี แล้วโปะเข้าไปด้วยการบิวด์อารมณ์แบบดนตรีโพสต์ร๊อค ทำให้งานชิ้นนี้ฟังแล้วราวกับเป็น Sigur Ros ภาคคลาสสิคัลยังไงยังงั้น ซึ่งหากคุณรู้ตัวว่าเป็นคนหนึ่งที่หลงใหลและอยากไปสัมผัสกับบรรยากาศอันสุดแสนจะบรรยายของประเทศไอซ์แลนด์สักครั้งในชีวิต บทเพลงของ Olafur Arnalds จะเป็นอีกหนึ่งแรงกระตุ้นที่จะช่วยเพิ่มความอยากของคุณให้เป็นทวีคูณครับ

http://www.youtube.com/watch?v=IZ46TN7uxwc

8. Light and Solitude - Envy

บทเพลงจากอัลบั้มใหม่แกะกล่องของวงโพสต์ร๊อค/โพสต์ฮาร์ดคอร์เลือดซามูไรที่ทำดนตรีได้อ่อนหวานขึ้นทุกอัลบั้ม และเพลงนี้ก็เป็นตัวอย่างที่ดีของการเรียบเรียงดนตรีโพสต์ร๊อคที่เต็มไปด้วยความอ่อนโยนละมุนละไมจากกีตาร์สองตัวที่สอดประสานความหวานใสเข้ากันได้อย่างลงตัว พร้อมทั้งตัวโน้ตที่หลอมรวมความอ้างว้างเปล่าเปลี่ยวและแสงสว่างแห่งความหวังอันอบอุ่นไว้ด้วยกันสมกับชื่อเพลง ก่อนจะไประเบิดอารมณ์พรั่งพรูอย่างหนักหน่วง กราดเกรี้ยว แต่เปี่ยมล้นอารมณ์ความรู้สึกในช่วงท้ายของบทเพลง ทำให้ทุกๆท่วงทำนองของเพลงนี้จะดังก้องระงม ประทับอยู่ในหัวจิตหัวใจของคุณไปตราบนานเท่านาน

http://www.youtube.com/watch?v=94_uWL3zfMI

9. High Hopes - Team Ghost

โปรเจคต์ใหม่เอี่ยมอ่องของ Nicolas Fromageau อดีตสมาชิก M83 ผู้มากความสามารถ กับบทเพลงชูเกส/โพสต์ร๊อคที่ยังคงความล่องลอยเวิ้งว้างอลังการในแบบของวงเก่าของเขาไว้อย่างเต็มเปี่ยม แต่มีการเพิ่มเติมบรรยากาศเศร้าสลดเข้าไปอยู่ หลายขนานพอสมควร แล้วก็ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอุปาทานรึเปล่า แต่ผมฟัง High Hopes ของวงนี้ทีไรแล้วจะต้องนึกถึง High Hopes ของ Pink Floyd ไปด้วยทุกที ด้วยอารมณ์ของเพลงที่คล้ายคลึงกัน เพียงแต่ต่างรูปแบบแนวทางของดนตรีกันไปเท่านั้นเอง

http://www.youtube.com/watch?v=e9zmKQFmliE

10. So Sad - RiLF

เมื่อสมาชิกจากยอดวงแห่งซีนอินดี้ญี่ปุ่นอย่าง Anoice กับ Matryoshka มารวมตัวกันทำงานเพลง ผลที่ได้ก็คือบทเพลงระดับมหาเสน่ห์ที่เฉียบไปเสียทุกแง่มุมจริงๆ ซึ่งในเพลงนี้คุณจะได้พบกับดนตรีอินดี้ป๊อปชั้นเลิศที่หยิบยืมความหม่นมืดและเข้มขลังในแบบโพสต์พังค์เก่าๆเข้ามาได้อย่างแนบเนียน อีกทั้งยังมีเวียงไวโอลินสุดหยาดเยิ้มบาดหัวจิตหัวใจแทรกเข้ามาอีก แล้วในเมื่อส่วนประกอบต่างๆมันยอดเยี่ยมขนาดนี้ จะห้ามใจไม่ให้รักยังไงใหว?

http://www.youtube.com/watch?v=fwaXu0BdvLA

11. My Piggish Girl Died Miserably - My Dead Girlfriend

บทเพลงแสนไพเราะจากวงชูเกสพันธุ์แท้แดนปลาดิบ ดนตรีไม่มีอะไรใหม่ แต่เล่นเคารพวงรุ่นเดอะอย่าง My Bloody Valentine และ Slowdive ได้อย่างงดงามหมดจด ด้วยกำแพงกีตาร์ที่ทั้งหนาแน่น ล่องลอย บ้าคลั่ง และรกหูในเวลาเดียวกันแบบที่คอชูเกสคุ้นเคยกันดี กับเสียงร้องลอยละล่องสุดขอบฟ้าที่ตัดกับดนตรีแบบสุดขั้ว เป็นเสน่ห์แสนล้ำเลิศที่คอดนตรีแนวนี้ยากจะปฏิเสธได้ลงคอจริงๆ

http://soundcloud.com/noiseviscerated-lilium/06-my-piggish-girl-died-miserably-1

12. Two Roses - Matsui Jurina & Matsui Rena (from SKE48)

บอกไว้ก่อนว่านี่คือความคลั่งใคล้ส่วนตัวนะครับ ...คือขบวนการสาวเจป๊อป SKE48 ก็ออกซิงเกิ้ลในปีนี้มาจำนวนหนึ่ง แต่แทรํคที่ประทับใจผมมากที่สุดกลับเป็นเพลงคู่ของสองสาวนามสกุลเดียวกัน (แต่ไม่ได้เป็นญาติกัน) ที่กำลังฮอตเกินหน้าเกินตาเพื่อนๆในกลุ่มในช่วงนี้ และบทเพลงที่เธอทั้งสองได้รับมอบหมายให้ร้องนั้นก็เป็นอีเลกโทรป๊อปที่ยอดเยี่ยมเกินคาด มีการเรียบเรียงดนตรีที่งดงามหรูหราและฟังดูเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นอย่างเห็นได้ชัด บวกกับเอ็มวีที่ทำออกมาแบบเรียบๆแต่สวยงามน่าชม มันจึงเข้าป้ายเพลงโปรดอันดับหนึ่งประจำแคมป์ SKE48 ประจำปีนี้ของผมแบบนอนมาเลยทีเดียวครับ

http://v.youku.com/v_show/id_XMjE3ODk4ODI0.html

ก็จบแล้วครับ สำหรับลิสต์ของผม ขอบคุณทุกท่านที่คอยตามอ่านตามฟังมาถึงตรงนี้ ...แล้วต่อไปนี้ผมจะเป็นฝ่ายรอติดตามชมลิสต์ของท่านบ้างล่ะครับ

Source: http://www.facebook.com/photo.php?pid=255231&o=all&op=1&view=all&subj=267068439104&aid=-1&id=100001117803357&oid=267068439104#!/photo.php?fbid=150678334979426&set=t.100001117803357

ไม่ได้เข้ามานานเลยฮะๆๆๆ เพิ่งจะเห็นของ Lilium/Noisy จัดก็ที่นี่แหละ AML ว่างๆ ถึงได้เข้าไปเล่น

อยากบอกว่านอกจาก Blonde Redhead แล้วเพลงอื่นยังไม่เคยฟังเลยฮะๆๆๆ

[ShadowServant]

ปีนี้คิดว่าฟังเพลง (ที่อยู่ในปีเดียวกัน) เยอะกว่า 2009 แต่กลับรู้สึกว่าเจออัลบั้มที่ชอบน้อยกว่าปีที่แล้วอีก
ลองลิสท์ที่น่าจะ top มาเล่น ๆ ก่อนฮะๆๆๆ


Alcest - Ecailles De Lune
Anathema - We're here because we're here
Aiko - Baby
Plingmin - Life is beautiful
Minori Chihara - Sing All Love
Megumi Hayashibara - Choice
Moon Safari - Lover's end
Angra - Aqua
Haruka Tomatsu - Rainbow Road
Stick Men - Soup
Kalafina - Red Moon
Darkwater - Where Stories End
Arcade Fire - The Suburb
Kamelot - Poetry for the Poisoned
Linkin Park - A Thousand sun
Mystery Jet - Serotonin
The Black Noodle Project - Ready to go
The Brilliant Green - Blackout
Yugen - iridule
The Psychedelic Ensemble - The Myth of Dying
Haken - Aquarius
Quantum Fantay - Bridges of Kukuriku
Ciccada - A Child in the Mirror
Nana Mizuki - IMPACT EXCITER
Neil Young - Le Noise

รู้สึกจะยังไม่ครบ แต่นอกนั้นคงถือว่าไม่ควรค่าแก่การจำ แฮ่ ๆๆๆ
(เจอชื่อภาษาญี่ปุ่นในนี้เกิน 30% อย่าตกใจ พักหลัง ๆ appreciate แนวนี้เยอะมาก)

(แอบเข้ามาอีดิทเพิ่ม 1 ครั้ง)

[Not.Now.John]

Spock's Beard - X
Anathema - We're here because we're here
My chemical romance - danger days
bodyslam - คราม

[ShadowServant]

นิตยสารสุดป๋า เดอะ โรงลิ่งสโตน เผย 30 อัลบั้มแห่งปี 2010 แล้วนะฮะ

มันเป็นแบบเปิดอ่านเลยลิสท์ลำบาก ตามลิงค์นี้ไปเลยฮะ
http://www.rollingstone.com/music/lists/30-best-albums-of-2010-20101213

[ไอ้ใบ้ตาเดียว]

^
^
ที่ 1 ตามคาดจริงๆ พี่ Kanye West เห็นหลายๆเวปให้คะแนนเต็มทั้งนั้น

[Mad..]

^
^
ที่ 1 ตามคาดจริงๆ พี่ Kanye West เห็นหลายๆเวปให้คะแนนเต็มทั้งนั้น

แต่ผมยอมรับว่าไม่ชอบเพลงแนว Hip-Hop, R&B ฝั่งมะกันเท่าไรเลย  เบื่อมากเวลาพวกนี้ขึ้นชาร์ตเป็นว่าเล่น

แต่ก็นะ  ดนตรีของคนส่วนใหญ่นี่นะ

ปล. Envy ชุดใหม่ Recitation  เพราะดีแฮะ

[undeaʇh]

นั่งนึกอยู่นานกับTop Album เพราะปีนี้ถือว่าฟังเพลงน้อยมากๆ
เลือกมาได้แค่ 5 อัลบั้ม
1.Decrepit Birth : Porarity ถึงจะไม่หนักหน่วงสมัยที่Derek Boyerยังอยู่ แต่ก็ได้ความเป็นMelodicเพิ่มเข้ามา
2.Immolation : Majesty and Decay สมราคารุ่นใหญ่จริงๆ Ross Dolandและทีมงานสร้างสรรค์ผลงานดีๆอีกแล้วครับท่าน
3.Athiest : Jupiter ฟังครั้งแรกถ้าไม่ดูชื่อวงนี่ คิดว่าเป็นวงแธรชนะ riff กีตาร์ออกไปทางนั้นจริงๆ แต่ก็ยังเลือกมา
4.Shining : Blackjazz เป็นอัลบั้มที่ไม่สามารถให้คำจำกัดความได้เลยจริงๆ
5.Cynic : Re-traced(EP) เอ่อ วงนี้เป็นFusion jazzใช่มั้ยเนี่ย ไม่ใช่cynic ที่เคยรู้จักเลย แต่เลือกเพราะชื่อวงจริงๆ555

[Fog]

@Shadow ไม่ลองวง Cicada ที่เป็น Mod. Classical จากไต้หวันหน่อยรือ

@Undeath ::
Shining :: งานดีที่ถูกลืม...
Cynic :: เดี๋ยวคงกลับมาเหมือนเดิมละฮะ เพราะอีพีนี่เหมือนเป็นรีมิกซ์มากกว่า

[ǝɹoɔǝsıɐuuoʎɐɯʎɹbuɐ]

Lilium's 25 Best Albums of 2010

(ไม่เรียงลำดับนะครับ)

 1. Grinderman - Grinderman 2 (Garage Rock)



จริงๆแล้ว Grinderman นี่ไม่ใช่วงหน้าใหม่อะไรที่ใหนเลย แต่มันก็คือวง Nick Cave and the Bad Seeds ที่ถูกย่อส่วนลงมาเป็นสี่คนนั่นเอง ซึ่งโปรเจคต์นี้เป็นการสนอง Need ของตัวนิคในการทำดนตรีการาจร๊อค ซึ่งก็ต้องยอมรับว่าทุกเพลงในอัลบั้มทำออกมาได้มันส์เข็ดฟันแบบโคตรๆ เครื่องดนตรีทุกชิ้นบรรเลงบรรลัยใส่กันแบบหนักแน่นเต็มที่ไม่มียั้ง อักทั้งยังมีการสอดใส่บรรยากาศหลอนโอสถแบบไซคีเดลิกเข้ามาให้พอเมาๆกรึ่มๆ กันด้วย งานนี้ไม่ว่าคุณจะเป็นแฟน Nick Cave หรือไม่ แต่หากคุณชื่นชอบเพลงร๊อคที่มีสีสันดนตรีจัดจ้านล่ะก็ งานนี้ไม่ควรพลาดจริงๆครับ

2. Raised by Swans - No Ghostless Place (Post-Rock, Melancholic Rock)



เหนือคำบรรยายทั้งปวง สำหรับอัลบัมเต็มชุดที่สองจากแคนาเดี้ยนแบนด์ ที่แม้จะลดความเร่งเร้าในดนตรีจากชุดที่แล้ว จนแทบจะเหลือแต่เพลงนิ่งเนิบไปหมดทั้งอัลบั้ม แต่ด้วยดนตรีแบบนี้มันทำให้ความนิ่งเหงาเศร้าซึมถูกส่งผ่านออกมาได้อย่างงด งามและหยดย้อยกว่าที่เคย มันเป็นทำอัลบั้มที่จะทำให้คุณรู้สึกว่าทำไมโลกเราม่างเศร้าได้ขนาดนี้วะ ...แล้วคุณก็จะตกหลุมรักมันได้ด้วยเหตุนี้แหละ

3. Heaven in Her Arms - Paraselene (Screamo, Post-Rock, Experimental)



อย่าให้ชื่อแนว Screamo ที่พะยี่ห้อไว้มาทำให้คุณหลงผิดว่าจะเจองานแบบ Underoath, Saosin หรือ Alesana เด็ดขาด เพราะเหล่าชายฉกรรจ์ผู้เก็บกดจากแดนอาทิตย์อุทัยกลุ่มนี้จะพาคุณไปเยือนโลก ที่ดนตรีสครีโมอยู่ในฟอร์มที่ทั้งมืดหม่น เคร่งเครียด และเป็นศิลปะได้มากที่สุดเท่าที่มันจะเป็นได้ มันไม่มีความสนุกสนานในอัลบั้มนี้ มันมีแต่ดนตรีภาคดนตรียืดยาน หนักอึ้ง แต่ก็แฝงไว้ด้วยความงดงามล่องลอยแบบสุดจะบรรยาย นอกจากนี้การหยิบยืมบรรยากาศหม่นหลอนของดีเปรสสีฟแบล๊คเข้ามาก็ยิ่งทำให้งาน ชุดนี้ขมึงเกลียวยิ่งขึ้นเป็นกอง ซึ่งทุกสิ่งทุกอย่างที่ได้กล่าวมานั้นได้ถูกส่งผ่านมาพร้อมเสียงกรีดร้องอัน เจ็บปวดทรมาณ กลายเป็นงานเพลงที่จะทำให้วันดีๆของคุณแปรเปลี่ยนกลายเป็นนรกดำทะมึนได้ใน ชั่วพริบตาเลยทีเดียว

4. Deadhorse - We Can Create Our Own World (Post-Rock)



เพียงแค่อัลบั้มเต็มชุดแรก ก็ทำให้คอโพสต์ร๊อคทั้งหลายเนื้อเต้นกันไปตามๆกันแล้ว สำหรับวงหน้าใหม่แกะกล่องจากเพนซิลวาเนียวงนี้ ดนตรีโพสต์ร๊อคในแบบของพวกเขานั้นมีความเป็น Epic จัดแบบที่เราคุ้นเคยกันดีจากวงอย่าง Mono โดยจุดเด่นของพวกเขาคือซาวนด์ยิ่งใหญ่อลังการที่ถูกส่งผ่านมากับเมโลดี้สุด ชอกช้ำชวนสิ้นหวัง ทำให้อัลบั้มนี้มีบรรยากาศแบบ Apocalyptic ฟุ้งกระจายอยู่เต็มไปหมด นอกจากนี้ยังมีการสอดแทรกเสียงเปียโนและออร์แกนเข้ามาเพื่อสร้างความวิจิตร งดงามให้กับบทเพลงอยู่ตลอด ทำให้งานชุดนี้มีความโดดเด่นมากขึ้นด้วย ...ถึงแม้จริงๆแล้วมันจะไม่ได้มีอะไรแปลกใหม่เหนือความคาดหมายใดๆก้ตาม สำหรับมาตรฐานของดนตรีแนวนี้ แต่มันก็เป้นอัลบั้มโพสต์ร๊อคชั้นดีที่สามารถฟังได้ยาวๆต่อเนื่องทั้ง อัลบั้มโดยไม่มีสะดุดเลยแม้แต่นิด

5. Games - That We Can Play EP (Chillwave, Synthpop)



โปรเจคต์เก๋ๆชิ้นนี้เป็นการร่วมงานกันระหว่างสองคนเก่งในแวดวงอินดี้ อย่าง Dan Lopatin จาก Oneohtrix Point Never และ Joel Ford จาก Tiger City โดยงานนี้เป้นการปลุกผีดนตรีซินธ์ป๊อปซาวนด์บนความคึกคักแบบฟังค์ที่ทำออกมา ได้บรรยากาสยุค 80's แบบเต็มเหนี่ยว ไม่ว่าจะเป็นเสียงอนาล๊อกซินธ์หรือกลองโปรแกรมแข็งๆไร้วิญญาณ แต่กลับฟังแล้วได้อารมณ์เป็นทั้งสุด ซึ่งเมื่อมาเจอกับเมโลดี้แสนหยดย้อยและภวังค์เคว้งในแบบ Chillwave แล้ว ยิ่งทำให้ผลงานเล็กๆชุดนี้ยิ่งฟังยิ่งเพลิดเพลินเจริญอารมณ์จนอยากจะย้อน กลับมาฟังอีกเป็นสิบเป็นร้อยครั้งจริงๆ

[ǝɹoɔǝsıɐuuoʎɐɯʎɹbuɐ]

6. Emeralds - Does it Look Like I'm Here? (Ambient, Progressive Electronics)



ในยุค "ของเก่าเล่าใหม่" อย่างยุค 2010's นี้ ซาวนด์อนาล๊อกซินธ์ถือเป็นสิ่งหนึ่งที่หลายศิลปินนิยมนำมาใช้เพิ่มสีสันให้ กับดนตรีของตัวเอง ซึ่งสำหรับ Emeralds อันเป็นการร่วมงานกันของสามยอดฝีมืออย่าง Mark McGuire, John Elliott และ Steve Hauschildt ก็เป็นการนำเสนอดนตรีอีเลกทรอนิกส์สายแอมเบียนท์ผ่านเสียงซินธ์ซาวนด์เก่า แก่แต่จัดจ้าน บนสำเีนียงแบบ Berlin School ของศิลปินรุ่นลุงอย่าง Tangerine Dream, Klaus Schulze, Ash Ra Tempel, Harmonia หรือ Wolfgang Riechmann ทำให้อัลบั้มชุดนี้ฟังแล้วได้บรรยากาศความขลังแบบต้นตระกูลแห่งสายธารดนตรี อีเลกทรอนิกส์อย่างเข้มข้นและสมจริงเป็นที่สุด

7. ภูมิจิต - Bangkok Fever (Indie Rock, Post-Punk)



ต้องบอกว่าเหนือความคาดหมายเยอะทีเดียวสำหรับอัลบั้มชุดใหม่ของวง "ภูมิจิต" มันเป็นงานพวกเขาได้ค้นพบสุ้มเสียงอันเป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง นั่นคือการนำซาวนด์ดนตรีอินดี้ร๊อคเจือกลิ่นโพสต์พังค์มาผสมกับบรรยากาศแบบ ลูกทุ่งไทยๆได้อย่างลงตัว รวมไปถึงเนื้อหาที่จริงจังและตรงไปตรงมาแบบเพลงเพื่อชีวิต จุดเด่นอีกอย่างของอัลบั้มนี้คือการเีีรียงร้อยเนื้อหาและอารมณ์เพลงได้ลื่น ไหลต่อเนื่อง โดยเป็นคอนเซปต์อัลบั้มแบบหลวมๆ (ตามความเข้าใจของผม) ที่เริ่มต้นด้วยการใฝ่ฝันมองหาอนาคตของคนในชนบท ก่อนจะเข้ามาเผชิญกับธีมเนื้อหาหลักของอัลบั้มคือการตีแผ่เรื่องราวชีวิต บัดซบและการเอาตัวรอดในสังคมเมืองกรุงที่ทั้งโหดร้าย วุ่นวาย และสับสนอย่างตรงไปตรงมา การจะฟังอัลบั้มนี้ให้ได้อรรถรสสูงสุดคือต้องฟังให้ต่อเนื่องกันตั้งแต่ต้น จนจบ แล้วจะสัมผัสได้ถึงเสน่ห์อันยากที่จะปฏิเสธจริงๆครับ

8. Lillies and Remains - MERU EP (Post-Punk)



น่าแปลกใจเหมือนกันนะครับ สำหรับประเทศที่วงการอินดี้แข็งแกร่งและเต็มไปด้วยแนวดนตรีที่ทั้งหลากหลาย และสร้างสรรค์อย่างญี่ปุ่นนั้น กลับไม่ค่อยปรากฏการข้องแวะกับแนวโพสต์พังค์แท้ๆสักเท่าไรเลย (เท่าที่เห็นก่อนหน้านี้ก็มี Ogre You Asshole วงนึงล่่ะ) ซึ่งสำหรับ Lillies and Remains ก็เป็นวงอายุน้อยอีกวงที่แสดงให้เห็นว่าประเทศนี้ก็ทำดนตรีโพสต์พังค์ดีๆกับ เขาได้เหมือนกัน โดยอีพีชุดล่าสุดนี้ก็ทำให้ผมนึกถึงงานชุดหลังๆของวงอย่าง Editors ได้เลย เพราะพวกเขาบรรจงขัดเกลางานชุดนี้โดยการเพิ่มเมโลดี้สวยจับใจเข้ามาในแทบทุก เพลง อีกทั้งคีย์บอร์ดยังมีบทบาทเพิ่มมากขึ้นกว่าเคย นอกจากนี้ยังมีการสอดแทรกเสียงเครื่องสายเข้ามาเพิ่มความวิจิตรและอ่อนช้อย ให้กับบทเพลงด้วย ซึ่งสิ่งเหล่านี้ก็ทำให้พวกเขาหนีห่างจากความเป็นโพสต์พังค์แท้ๆไปมากเหมือน กัน แต่ถ้ามองในอีกมุมนึง นี่คืองานดนตรีที่แสดงให้เห็นถึงพัฒนาการไม่หยุดนิ่งแถมยังเปี่ยมไปด้วยความ ไพเราะอันน่าประทับใจอีกด้วยครับ

9. Magic Lantern - Platoon (Psychedelic, Space Rock)



Magic Lantern ถือเป็นวงดนตรีวงหนึ่งที่ยึดมั่นในแนวทางและอุดมการณ์ทางดนตรีของตัวเองได้ อย่างเหนียวแน่นเป็นที่สุด ตั้งแต่อัลบั้มสองชุดก่อนหน้านี้ที่พวกเขานำเสนอดนตรีแบบไซคีเดลิก/สเปซร๊อค ยุค 70's แท้ๆ ตามอิทธิพลของวงรุ่นลุงอย่าง Hawkwind, Amuul Duul II, Gong และอีกมากมาย และสำหรับอัลบั้มชุดนี้ก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง มันยังคงเป็นการแจมดนตรีที่ในบรรยากาศโอสถหลอนจิตที่ลอยคละคลุ้งไปทั่ว พร้อมกับการบันทึกเสียงแบบโลไฟ ทำให้ได้ฟีลย้อนยุคเหมือนอยู่ในช่วงต้น 70's จริงๆ แต่ด้วยดนตรีที่ยืดยาวและเหมือนไร้ทิศทางในแต่ละเพลง ทำให้งานชิ้นนี้อาจจะเป็นของหน้าเบื่อสำหรับคนที่ไม่ใช่แฟนแนวนี้อยู่บ้าง เหมือนกัน แต่สำหรับใครที่รู้ตัวว่าหลงใหลในดนตรีประเภทมัวเมาแบบนี้เป็นทุนเดิมอยู่ แล้ว ...นี่คืออาหารทิพย์สำหรับประสาทการรับฟังของคุณเลยครับ

10. Blonde Redhead - Penny Sparkles (Dreampop, Synthpop)



แม้ว่าจะเปลี่ยนซาวนด์ดนตรีของวงจากยุคแรกๆไปมากจนแทบไม่เหลือกลิ่นอาย ความดิบแบบเดิมๆแล้วแม้แต่นิด แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้เลยว่ายังไงๆทั้งเขาและเธอก็ยังมีไอเดียและความจริงใจทำ เพลงที่ล้นเหลือไม่มีวันหมดอยู่ดี ในอัลบั้มชุดนี้เราจะได้ยินเสียงแต่ซินธ์ที่แทบจะมาทดแทนเสียงกีตาร์เสีย เกือบหมด รวมไปถึงโครงสร้างดนตรีในแต่ละเพลงที่เน้นไปที่ความนุ่มนวลล่องลอยของท่วง ทำนองเสียเป็นส่วนใหญ่ ซึ่งผมว่ามันก็เข้ากันได้ดีที่สุดแล้วสำหรับสไตล์การร้องแบบเย็นๆลอยๆของเจ๊ Kazu Makino ในปัจจุบันนี้ ยิ่งไปกว่านั้น มันยิ่งช่วงส่งเสริมให้เพลงของ Blonde Redhead มีความเซ็กซี่เฉพาะตัวอย่างบอกไม่ถูกอีกด้วย ซึ่งจริงๆแล้วถ้าใครที่ติดตามและยอมรับการเปลี่ยนแปลงในแนวทางดนตรีของพวก เขามาตั้งแต่สองอัลบั้มที่แล้ว ก็คงจะหลงรักอัลบั้มนี้ได้ไม่ยากเลยครับ

[ǝɹoɔǝsıɐuuoʎɐɯʎɹbuɐ]

11. Candy Claws - Hidden Lands (Psychedelic, Lo-Fi, Dreampop)



อัลบั้มบรรยากาศหาดทราย สายลม สองเรา ที่ยอดเยี่ยมที่สุดประจำปีนี้ของผม มันเป็นงานดนตรีที่ความมัวเมาและชวนฝันได้มาหลอมรวมอยู่ด้วยกันภายใต้ซาวนด์ แตกซ่านแบบโลไฟที่ให้ความรู้สึกอบอุ่นและเป็นกันเองอย่างบอกไม่ถูก อัลบั้มชุดนี้โดดเด่นด้วยเสียงร้องชายหญิงที่หยอกล้อโต้ตอบกันแบบลอยๆเหมือ นอยุ่ในความฝัน บวกด้วยเพอร์คัชชั่นแปลกหูและเสียงซินธ์กระป๋องๆที่ชวนให้เคลิ้มอย่างไม่มี ที่สิ้นสุด แถมยังได้บรรยากาศชายทะเลในเขตร้อนชื้นแบบภาคใต้ของบ้านเีราอีกด้วย ซึ่งผมเชื่อว่าถ้าหากอัดอัลบั้มนี้ลงเทป แล้วเอายัดใส่เครื่องเล่นเทปถูกๆไปนอนฟังริมชายหาดบนเกาะสักเกาะนึงแถวๆ กระบี่หรือพังงาคงจะได้อารมณ์ไม่น้อยเลยล่ะ

12. Red Box - Plenty (Art Pop)



อัลบั้มเต็มชุดแรกของอดีตวงอาร์ตป๊อปที่สร้างชื่อเสียงมาพร้อมกับกระแส ซินธ์์ป๊อป/นิวเวฟในยุค 80's แต่พวกเขากลับสร้างความแตกต่างโดยการนำเสน่ห์ของดนตรีเวิลด์มิวสิคมาผสมผสาน ได้อย่างลงตัว ก่อนที่อีกสี่ปีให้หลังพวกเขาจะกลับมากับอัลบั้ม Motive ที่ลดความหลากหลายในดนตรีลง แต่ก็เต็มเปี่ยมไปด้วยเพลงป๊อปชั้นดี จนเมื่อเวลาล่วงปีถึง 20 ปี วงกล่องแดงได้กลับมาอีกครั้งพร้อมสมาชิกวงที่เหลือเพียงหนึ่งเดียวคือ Simon Toulson-Clarke กับแนวดนตรีที่เปลี่ยนไปอีก โดยเขาได้ลดทอนสัดส่วนของดนตรีสังเคราะห์ลงไปจนหมดสิ้น แล้วแทนที่ด้วยความละเมียดละไมจากอคูสติกกีตาร์ เปียโน และเครื่องสายที่ถูกแต่งแต้มอย่างประณีตบรรจงและลงตัวไปเสียหมด ทางด้านตัวเพลงส่วนใหญ่ก็จะเป็นบัลลาดช้าๆนุ่มๆที่ให้ความรู้สึกอบอุ่นและ ผ่อนคลาย จะมีบางเพลงที่เ่พิ่มดีกรีความหนักแน่นของกีตาร์และเสียงร้องขึ้นมาหน่อย ก็กลายเป็นบัลลาดชั้นดีที่ทั้งไพเราะและทรงพลังได้ใกล้เคียงกับวงอย่าง Blackfield เลยทีเดียว แต่สำหรับเพลงที่หวานซึ้งกินใจที่สุดสำหรับผมคงหนีไม่พ้น Brighter Blue ที่ไซมอนแต่งให้ลูกของเขาเอง เป็นอคูสติกบัลลาดที่งดงามเหนือคำบรรยายทั้งปวงจริงๆ ...หากคุณไม่ต้องการจะฟังอะไรนอกจากความไพเราะงดงามของบทเพลงแบบล้วนๆจริงๆ นี่คืออัลบั้มที่จะชวนให้คุณเปิดฟังได้เพลินๆบ่อยๆแบบไม่รู้จักเบื่อเลยครับ

13. Arcade Fire - The Suburbs (Indie Rock, Art Pop)



ยอมรับว่าตอนที่ฟังอัลบั้มนี้ในครั้งแรกก็แอบมีเหวอๆอยู่บ้างเหมือนกัน ด้วยความที่คุ้นเคยในสำเนียงบาโร้คป๊อปก้องกังวานอลังการประสานเลเยอร์ใน อัลบั้มก่อนๆ พอมาเจอกับความเรียบง่าย (จากการฟังเพียงผิวเผิน) แบบนี้ก็ทำเอางงได้เหมือนกัน แต่ทว่าจากการฟังกลับไปกลับมาหลายต่อหลายเที่ยว ผมก็พบว่าอัลบั้มนี้มีเสน่ห์ในตัวของมันเองอย่างน่าทึ่ง ที่ชัดๆเลยคือความหลากหลายของเพลงในอัลบั้มซึ่งมีให้ฟังหมดทั้งโฟล์คป๊อป เนียนๆในไตเติ้ลแทร๊ค, Wasted Hour และ Deep Blue ร๊อคจัดจ้านใน Ready to Start, Empty Room และ Month of May แทร๊คอาร์ตๆแอบอลังการอย่าง Rococo หรือ Suburban War หรือแทร๊คเด็ดๆดีดเด้งอย่าง Half Light II และ Sprawl Two ที่หยิบเอาเสน่ห์ของซินธ์ป๊อปเข้ามาผสมได้อย่างอร่อยหูเป็นที่สุด โดยรวมแล้วงานชุดนี้อาจจะสู้ Funeral หรือ Neon Bible ไม่ได้ในแง่ความอาร์ตอันแสนวิเศษวิโส แต่ The Suburbs ก้มีความดีในแง่ที่เป็นงานอินดี้ชั้นเยี่ยมที่ฟังแล้วดูดีขึ้นในทุกๆครั้ง ที่เปิดฟัง ซึ่งมันก็แสดงให้เห็นว่าไอเดียและความสามารถในการทำเพลงของพวกเขายังคงเหนือ ชั้นและยังยากจะหาใครมาเสมอเหมือนได้อยู่ดี

14. Salem - King Night (Dark Electro, Shoegaze, Dubstep)



อาจจะเรียกได้ว่า Salem คือหนึ่งในศิลปินที่มีชื่อเสียงและทรงอิทธิพลมากที่สุดในกลุ่ม Witch House เลยก็ว่าได้ ดังจะเห็นได้จากปกติที่ศิลปินกลุ่มนี้จะไม่ค่อยออกผลงานกันเป็นตัวเป็นตนสัก เท่าไร แถมบางคราวยังได้รับเสียงตอบรับในแง่ที่ว่าเป็นเทรนด์ดนตรีที่เน้นเอาแปลกไป วันๆเท่านั้น (ซึ่งผมว่าเป็นความเห็นเชิงลบไปหน่อย) แต่สำหรับ Salem แล้ว พวกเขาแสดงให้เห็นแล้วว่าพวกเขาคือของจริง ด้วยการออกอัลบั้มเต็มมาเขย่าวงการ แถมยังได้รับการตอบรับที่ดีไม่น้อยเลยด้วย ดนตรีในอัลบั้มนี้เป็นเหมือนทุกสิ่งที่จะนิยามตัวตนของ Witch House ได้ ด้วยดนตรีอีเลกทรอนิกส์อันสกปรก หม่นมืด และหลอกหลอน ที่ใช้จังหวะกรึ่มๆแบบ Dubstep ที่ถูกใข้เพื่อเพิ่มความเคร่งเครียดโดยเฉพาะ ส่วนเสียงซินธ์มืดทะมึนนั้นก็เล่นถล่มกันจัดจ้านแบบไม่มีอ่อนข้อเลยสักนิด ทุกเพลงล้วนแต่ติดหูและทรงพลัง และจะฝังตัวเองลงในหน่วยความจำของสมองคุณในเวลาที่รวดเร็วเลยเชียวล่ะ

15. My Dead Girlfriend - Ixtab (Shoegaze)



ดูจากแค่ชื่อวงก็คงพอจะบอกเป็นนัยๆได้แล้วว่ามันต้องได้แนวคิดอะไร บางอย่างมาจาก My Bloody Valentine แน่ๆ ...ใช่ครับ วงหกจากแดนปลาดิบโดยอิทธิพลจากวงอย่าง MBV, Ride และ Slowdive นั้นคละคลุ้งเต็มไปหมดไม่ว่าจะเป็นจังหวะเชื่องช้าอ้อยอิ่ง กำแพงกีตาร์ลอยหม่นแตกดังสนั่นลั่นทุ่ง ไปจนถึงเสียงร้องลอยๆของนักร้องสาวที่ถูกมิกส์ให้จมไปกับวังวนแห่งกีตาร์ที่ ดังผ่านทะลุแก้วหูแบบแทบไม่ปล่อยช่องว่างให้หายใจ ขณะที่บางเพลงก็มีซาวนด์กีตาร์ใสปิ๊งให้ผ่อนคลายหูกันบ้างเหมือนกัน ...นี่คืองานที่คอชูเกสทุกคนต้องร้องว้าวด้วยความถูกใจ และจะติดตามฟังมันตั้งแต่ต้นจนจบอัลบั้มด้วยเวลาที่ผ่านไปรวดเร็วแบบไม่รู้ ตัวเลยครับ

[ǝɹoɔǝsıɐuuoʎɐɯʎɹbuɐ]

16. Envy - Recitation (Post-Rock, Screamo)



ชื่อ Envy นั้นเรีัยกได้ว่าพะยี่ห้อเป็นเทรดมาร์กได้เลยสำหรับการเป็นผู้บุกเบิกนำ อิทธิพลของดนตรีโพสต์ร๊อคมาผสมเข้ากับดนตรีสครีโมได้อย่างลงตัว ตั้งแต่อัลบั้มแรกๆที่สัดส่วนอยู่ที่ Screamo 80% Post-Rock 20% จนมาถึงอัลบั้มชุดปัจจุบันที่สัดส่วนของโพสต์ร๊อคถูกเพิ่มเข้ามาจนจนกลาย เป็น Screamo 20% Post-Rock 80% ซึ่งนั่นก็ไม่ได้ทำให้แฟนเพลงของวงต้องเบือนหน้าหนีแต่อย่างใด ในทางกลับกัน ก็ต้องยอมรับว่านี่คือแนวทางใหม่ของพวกเขาที่ต้องการจะเน้นความประณีตงดงาม และเอาใจใส่ในเรื่องอารมณ์ของบทเพลงมากขึ้น ซึ่งต้องยอมรับอีกแหละว่าพวกเขาทำได้ดีเอามากๆ ที่เห็นได้ชัดๆคือกีตาร์ที่คอยแต่งแต้มเมโลดี้สวยงามหยดย้อยสุดชีวิตแบบไม่ มีทีท่าว่าจะหมดไอเดียเรื่องท่วงทำนองเอาง่ายๆ สำหรับแฟนๆที่ต้องการฟังอะไรที่รุนแรงกระแทกกระทั้นก็อาจจะผิดหวังอยู่สัก หน่อย ....แต่เอาจริงๆ Envy เขาก็ไม่ได้เน้นเรื่องนั้นมาตั้งนานพอสมควรแล้วไม่ใช่รึ?

17. Dinosaur Feathers - Fantasy Memorial (Folk Pop, Lo-Fi, Psychedelic)



อัลบั้มเต็มชุดแรกโดยทริโอป๊อปแบนด์เก๋ๆจากนิวยอร์คที่นำเอาเสน่ห์ของ เพลงป๊อปยุคปลาย 50's ต้น 60's มาประยุคใช้ในดนตรีของตัวเองจนกลายเป็นเอกลักษณ์ที่ชวนฟังแบบสุดๆ ดนตรีโดยรวมของพวกเขาก็เป็นป๊อปสดใสกรุ่นกลิ่นไอแสงแดดที่ขลับเคลื่อนด้วย อคูสติกกีตาร์ จังหวะกลองสนุกสนาน และสไตล์การร้องแบบ Sing-Along สนุกสนานที่ติดหูได้เร็วไว บวกกับความใสซื่อไร้เดียงสาของป๊อปยุคโบราณ ทำให้อัลบั้มนี้กลายเป็นอัลบั้มปาร์ตี้สำหรับฤดูร้อนที่ร้อนตับแล่บแต่ก็ เปี่ยมไปด้วยชีวิตชีวาและความสดใสซาบซ่านอะไรอย่างนั้นได้เลยทีเดียว

18. Shinsei Kamattechan - To Kill a Friend (Indie Rock, Shoegaze, Experimental)



อีกหนึ่งวงญี่ปุ่นที่หลุดลอยเข้ามาในลิสต์ผมได้แบบเซอร์ไพรส์นิดๆ เพราะในตอนแรกต้องบอกตามตรงว่าผมไม่เก็ทบทเพลงของวงนี้เลยสักนิด ทั้งๆที่พวกเขานำเสนอออกมาแบบตรงไปตรงมาโคตรๆแล้ว กล่าวคือดนตรีของพวกเขา (และเธอ) นั้นเป็นร๊อคพุ่งทะยานที่ความพลุ่งพล่านในแบบพังค์อยู่ไม่น้อย โดยเฉพาะกีตาร์ที่ใสกันพุ่งๆแรงๆตรงๆได้อารมณ์ฮึกเหิมดีชะมัด แต่ไอ้ที่มันรู้สึกขัดๆก็เห็นจะเป็นเสียงเปียโนใสๆที่ถูกใส่เข้ามา ฟังแล้วรู้สึกขัดหูแปลกๆ รวมไปถึงเสียงร้องที่เหมือนร้องกันแบบเล่นๆมันส์ๆ หรือบางเพลงที่มีเมโลดี้ร้องน่ารักสดใสแบบเพลงเด็กๆ (โดยเฉพาะเพลงที่ผู้หญิงร้องนำ) จนรู้สึกระแวงแปลกๆว่ามันจะมาไม้ใหนกันแน่วะเนี่ย (ยิ่งผมฟังภาษาญี่ปุ่นไม่ออกอยู่ด้วย) พอไปลองค้นข้อมูลมาก็ถึงบางอ้อว่าพวกเขาตั้งใจจะนไเสนอเนื้อหาที่รุนแรง อย่างการฆาตกรรม การทำร้ายร่างกาย หรือแม้แต่เรื่องเศร้าทุกข์ระทมที่ทำให้จิตใจบอบช้ำ โดยสื่อออกมาอย่างสนุกสนานเหมือนกับมันเป็นเรื่องเล่นๆ!!! โอ้โห.. ทีนี้เก็ตเลยครับ ตอนนี้ก็ไม่แปลกใจแล้วว่าทำไมเพลงมันถึงฟังดูน่ารักปนโรคจิตได้อย่างนี้ คราวนี้พอเข้าใจคอนเซปต์ของพวกเขาผมก็ฟังอัลบั้มนี้ได้อย่างเพลินเพลินใขเป้ นยิ่งนัก และในเมื่อยิ่งฟังยิ่งเสพติดขนาดนี้ อัลบั้มบ้าๆบอๆชุดนี้ก็ไำด้เข้ามาสิงอยู่ในลิสต์ของผมแบบช่วยไม่ได้นี่แหละ ครับ

19. The Dillinger Escape Plan - Option Paralysis (Mathcore)



บอกตามตรงว่าผมเพิ่งได้ฟังอัลบั้มชุดนี้เมื่อไม่กี่วันมานี้เอง ทั้งๆที่ผลงานมันออกมาได้นานพอสมควรแล้ว และผมก็ไม่ได้สนใจจะฟังมันสักที เำพราะจริงๆก็ต้องยอมรับว่าช่วงหลังๆผมค่อนข้างห่างเหินกับดนตรีประเภทนี้มา นานพอสมควรทีเดียว ซึ่งหลังจากที่ได้ฟังครั้งแรกก็ไม่ได้รู้สึกพิเศษอะไรกับมันสักเท่าไร จนเมื่อได้ฟังกลับไปกลับมาสองสามรอบ จึงได้รู้ว่ามันก็มีดีอยู่ไม่น้อยเหมือนกัน โดยดนตรีในชุดนี้ก็ยังคงเป็นแมธคอร์ที่เล่นกันด้วยไทม์ซิกเนเจอร์แปลกๆชวน ให้มึนแบบที่เคยคุ้นเคยกันดี แต่สิ่งที่ดูจะเปลี่ยนไปบ้างก็คือ พวกเขาลดทอนการทดลองแนวดนตรีแปลกๆ (ที่ยอดเยี่ยมมากๆ) อย่างในอัลบั้ม Miss Machine และ Ire Works ไป และหันไปใส่ใจกับความหนักแน่นและท่วงทำนองที่ไหลลื่นอร่อยหูมากขึ้น โดยจะมีหลายๆเพลงที่พวกเขาเขียนทำนองออกมาได้ติดหูมากอย่างไม่น่าเชื่อเลยที เดียว อย่างไรก็ดี พวกเขาก็ยังมีอะไรที่แปลกใหม่คอยแต่งแต้มเป็นสีสันอยู่เหมือนกัน อย่างเช่น Widower บทเพลงโปรเกรสสีฟกึ่งอัลเทอร์เนทีฟความยาวหกนาทีที่ฟังดูซีเรียสจริงจัง หรือเพลงอย่าง Parasitic Twins ที่ฟังปราดเดียวก็รู้ว่ามันเป็นการคารวะต่อ Nine Inch Nails กันแบบโจ่งแจ้งเลยทีเดียว อัลบั้มชุดนี้ถือว่ายังได้มาตรฐานที่ดีของวง เป็นผลงานที่ฟังได้เพลิดเพลินไหลลื่นต่อเนื่องดีครับ

20. Inspirative - Memories Come Rushing Up to Meet Me Now (Post-Rock)



บอกได้เลยว่าสุดยอดจริงๆครับ สำหรับอัลบั้มเต็มชุดแรกของวงโพสต์ร๊อคห้าชิ้นสายเลือดไทยแท้วงนี้ ถึงแม้ว่ามันจะไม่ได้เป็นงานที่แตกต่างหรือฉีกหนีไปจากวงแนวๆนี้อีกเป็นร้อย เป็นพันวงบนโลกใบนี้ แต่มันก็เป้นงานที่แสดงให้เห็นถึงความประณีตและตั้งอกตั้งใจในการผลิตผล งานอย่างแท้จริง ทั้งในด้านโปรดักชั่นที่ทำออกมาได้ดีมีมาตรฐาน และที่สำคัญที่สุดคือภาคดนตรีที่ทุกๆท่อน ทุกๆตัวโน้ต ถูกสรรค์สร้างและเรียงร้อยออกมาได้อย่างงดงามเหลือล้น ฟังแล้วกินใจไปเสียทุกเพลง เรียกว่าเพราะงานนี้ เราจึงสามารถพูดได้แบบเต็มปากเต็มคำเลยว่า "โพสต์ร๊อคไทย ไม่แพ้ชาติใดในโลก" จริงๆนะนี่

[ǝɹoɔǝsıɐuuoʎɐɯʎɹbuɐ]

21. Midlake - The Courage of Others (Folk Rock)



เรียกว่าปรับอารมณ์จากผลงานชุดก่อนกันไม่แทบไม่ทันเลยทีเดียว หลังจากอัลบั้มที่แล้ว อินดี้แบนด์จากเท็กซัสวงนี้ได้รังสรรค์บทเพลงโฟล์คป๊อป/ร๊อคฟังเพลินเจริญหู ให้ได้ฟังกันเพลินเสียเต็มอัลบั้ม พอมาอัลบั้มชุดนี้ จู่ๆอารมณ์ซึมเศร้าเหงาแฮงค์ก็คืบคลานเข้ามาอย่างไม่ทันตั้งตัวเสียอย่าง นั้น ตั้งแต่แทร๊คจั่วหัวอัลบั้มอย่าง Acts of Man ที่อืดเอื่อยนวยนาด บวกกับเสียงร้องที่หดหู่สิ้นหวังเสียยิ่งกว่าอะไรดี ซึึ่่่งเมื่อฟังไปเรื่อยๆจนจบอัลบั้มก็จะพบว่าเพลงมันก็เป็นไปในทิศทางนี้ เสียหมด ดังนั้นผมก็พอเข้าใจว่าทำไมแฟนๆบางคนถึงไม่ค่อยปลื้มงานชุดนี้กันเท่าไรนัก แต่สำหรับผมเองซึ่งโปรดปรานบทเพลงซึมๆประมาณนี้เป็นทุนอยู่แล้ว ก็พลอยตกหลุมรักอัลบั้มชุดนี้แบบง่ายๆเลยล่ะ

22. Whirl - Distressor EP (Shoegaze)



ชูเกสรุ่นใหม่ที่ทำงานคารวะบรรพบุรุษอย่าง My Bloody Valentine และ Slowdive ได้อย่างสุดลิ่มทิ่มประตู  (อ้าว... แค่นั้นเร่อะ !!?)

23. Amia Venera Landscape - The Long Procession (Progressive, Post-Hardcore, Post-Metal, Ambient)



เท่าที่เคยผ่านตาผ่านหูมา ก็มีโพสต์ฮาร์ดคอร์หลายๆวงที่พยายามทำงานเพลงให้แปลกใหม่ ฉีกหนีจากความซ้ำซากจำเจแบบเก่าๆ ซึ่งก็มีหลายวงที่ทำออกมาได้ดี และก็มีอีกหลายวงเช่นกันที่ทำออกมาได้ไม่ค่อยเข้าท่าเท่่าไร ...แต่สำหรับวงโนเนมจากอิตาลีวงนี้ สำหรับผมแล้ว พวกเขาคือเพชรในตมอย่างแท้จริง เพราะไม่น่าเชื่อว่าจะพวกเขาจำงานฉีกกรอบได้อย่างงดงามหมดจดและลงตัวได้ขนาด นี้ งานดนตรีของพวกเขาคือหม้อจับฉ่ายแสนอร่อยที่จับเอาโปรเกรสสีฟเมทัลคอร์ เนียนๆแบบ Between the Buried and Me มาปรุงร่วมกับส่วนผสมที่ล่องลอยของโพสต์เมทัล สอดแทรกด้วยแอมเบียนท์มืดหม่นที่มาเป็นแอมเบียนท์เนื้อๆจริงๆ ไม่ใช่แค่รองพื้น!!! โดยทั้งหมดถูกปกคลุมไว้ด้วยบรรยากาศที่เคร่งเครียดซีเรียสจริงจังอย่างเป็น ธรรมชาติ การเรียบเรียงดนตรีของพกวเขาจัดว่าอยู่ในระดับเอบวก มีการผ่อนหนักผ่อนเบาเปลี่ยนอารมณ์กันอย่างรู้จังหวะเวลา อีกทั้งยังมีการแต่งแต้มท่วงทำนองสวยๆแบบไม่มีขาด ทำให้หลายๆเพลงที่ยาวเหยียดนั้นฟังเพลินจนรู้สึกว่าเวลาผ่านไปแปปเดียวจริงๆ ...นี่คืองานดนตรีเอ็กซ์ตรีมรุ่นใหม่ที่เป็นความก้าวหน้าตามนิยามคำว่า Progressive อย่างแท้จริง เป็นตัวจริง และเสียงจริงครับ!!!

24. The Lost Rivers - My Beatific Vision (Shoegaze, Post-Punk, Noise Rock)



ถ้าปีที่แล้วเรามีผลงานของ A Place for Bury Strangers ที่ออกมาให้ทั้งคอชูเกสและคอโพสต์พังค์ได้ซื้ดปากไปตามๆกัน ในปี 2010 นี้เราก็มี The Lost Rivers เป็นตัวสานต่อความยอดเยี่ยมนั้นเช่นกัน ด้วยอิทธิพลความหม่นอันแสนเท่ของดนตรีโพสต์พังค์รุ่นเดอะแบบ Joy Division ที่ถูกนำมาเร่งปฏิกิริยาความอึกทึกจนถึงขีดสุดด้วยซาวนด์ชูเกสสูตรแรงที่มี ดีกรีความน้อยส์อยู่ในระดับสูง เรียกว่าหลายๆเพลงนั้นกีตาร์มันใส่กันจนแก้วหูแทบแตกเป็นเสี่ยงๆเลยทีเดียว คือถ้าประสาทหูไม่แกร่งพอ ผมไม่แนะนำให้เปิดอัลบั้มนี้ใส่หูฟังด้วยโวลุ่มสูงๆเป็นเลยครับ ไม่งั้นคุณอาจจะต้องเสียงซ่าๆดังก้องสะท้อนอยู่ในหัวตลอดทั้งคืนเลยก็เป็น ได้ (เพราะตัวเองก็เคยแล้ว 55)

25. Rogue Valley - Crater Lake (Folk Rock)



ถ้างานของ Midlake ข้างบนนั้นมันชวนให้ห่อเหี่ยวหมดเรี่ยวแรงจนเกินไป ผมขอแนะนำให้เปลี่ยนมาฟังอันนี้แทนครับ เพราะอัลบั้มนี้คืออินดี้โฟล์คชั้นดีที่เปี่ยมล้นไปด้วยความไพเราะละมุนละไม ทั้งในภาคดนตรีและเสียงร้อง แม้มันอาจจะไม่ได้น่ารักน่ากอดเหมือนผลงานเก่าๆของ Midlake หรืออาจจะไม่เฉียบโดนแบบ Okkervil River แต่มันก็ล้นไปด้วยบรรยากาศแห่งความอบอุ่นบนความเรียบง่ายที่ฟุ้งกระจายไป ทั่ว คือบอกได้เลยว่าเพราะทุกเพลงจริงๆครับ อยากให้ลองฟังกันดู แล้วคุณจะตกหลุมรักเหมือนผมนี่แหละ

[ไอ้ใบ้ตาเดียว]

เลื่อนอ่านมันส์เลยผม ในนี้รู้สึกว่า ผมจะได้ฟังประมาณ 6-7 ชุด
ว่าแล้วก็ไปหาอันอื่นๆมาฟังมั่งดีฝ่า