ลองสังเกตดูสมาชิกในเว็บเราจะมีกลุ่มของ
1. mini lp cd
2. cd
3. vinyl
4. high quality music file
ท่านใดมีรสนิยมแตกต่างจากนี้บ้างไหมครับ
ส่วนผมเอง อยู่ในกลุ่ม 2 4 ซะส่วนใหญ่ มี jam กลุ่ม 1 อยู่บ้างในบางทีครับ
ผมจะอยู่แถวๆ 1-2 ครับ Mini-LP นี่ซื้อบางชุดในแต่ล่ะซีรีย์ ไม่ได้หวดหมด แต่จะว่าไปซีรีย์ที่ผมมีครบเลยคือ Italitan Rock ที่ BMG ทำออกมา III ซีรีย์แรก รวมทั้งหมด 30 แผ่น (เป็นเงิน 24,000 บาท เล่นเอากินแกลบแทนข้าวเลย) Mini-LP นี่กรณีแผ่น Progressive Rock ยุคเก่าๆพวก '70s ถ้าวงใหม่ๆอาจจะแค่ข้อ 2 CD-audio ธรรมดา (วงใหม่ๆผมไม่ค่อยได้ซื้อเท่าไหร่) ส่วนเพลงป็อปสาวๆญี่ปุ่นนี่ซื้อมาบานเบอะเลยครับ โดยราคานี่ก็โหดได้ใจอยู่ไม่น้อย (ถูกสุด $26 แพงสุด-ไม่อยากคิด) ล่าสุดผมรออัลบั๊มแรกของ Satomi Takasugi ออกวันที่ 20 เดือนหน้าแล้ว (จองไปแบบผลิตรอบแรกไปแล้วด้วย)
ขอโม้ต่ออีกหน่อยนะครับ ถ้าใครเป็นแฟทเพลงญี่ปุ่น และเคยฟัง single ของศิลปินคนนั้นบ้างแล้ว เมื่อเวลาผ่านไปจนกระทั่งออกอัลบั๊ม เพลงที่ตัดมาเป็น Single เหล่านั้นพอมาอยู่ในอัลบั๊ม จะถูกแก้ไขให้กลายเป็น Album Version ซึ่งกว่า 80% เน่าและแย่กว่าเดิม (เขาจะให้คนซื้อแผ่น Single ด้วย) แต่ชุดที่ผมว่าไปข้างบนนี่ใจดีมากๆเลยครับ เพราะเธอให้ Single ver. ทุกเพลง ที่สำคัญไม่เชื่อก็ต้องเชื่อว่า 20/02 อัลบั๊มเต็มชุด Garden ออกแล้ว she ยังไม่วายปล่อย Single อีกแผ่นวางคู่กันไปด้วย (Single ที่ปล่อยวันที่ 20 ไม่ถูกบรรจุในอัลบั๊ม) เล่นเอาผมโดน 2 เด้งเลยเดือนหน้า