ช่วงอัลบั้ม Hi Infidelity เป็นสมัยรุ่งเรืองที่สุดของวง REO Speedwagon ครับ เพราะผลงานชุดนี้ขายดีมาก
เพลงที่นักฟังเพลงส่วนใหญ่ชอบก็จะอยู่ในชุดนี้และชุดถัดไปอีกสองชุด นอกเหนือจากนี้แล้ว ตามความคิดของ
ผม...ผมว่าถอยหลังลงคลองครับ
แต่ผมกลับชอบวงนี้สมัยก่อนจะมีชื่อเสียง อย่างเช่นอัลบั้มชุด You Can't Tune A Piano But You Can't Tuna Fish
กับเพลง Time For Me To Fly หรืออัลบั้มชุด Nine Lives กับเพลง Only The Strong Survive
ส่วนเพลงเก่าๆ ที่คณะ REO ยังนำมาเล่นในคอนเสิร์ตเสมอๆ อย่าง เพลง 157 Riverside Avenue, Keep Pushing,
หรือว่า Ridin' The Storm Out ถือว่าเป็นคลาสสิคแทร็คประจำวงไปแล้วครับ
ถ้าใครอยากรู้จักกับวงนี้สมัยก่อนดัง น่าจะลองซื้อแผ่นแสดงสดชุด Live : You Get What You Play For มาลองฟังดู
นะครับ มีเพลงนึงที่ผมชอบมากกว่าแทร็คอื่นๆ คือ Flying Turkey Trot ซึ่งมือลีดกีตาร์ที่ชื่อ Gary Richrath วาดลวด
ลายเอาไว้น่าฟังมาก
ปัจจุบันคณะ REO Speedwagon ก็เหมือนกับวงประเภทรียูเนี่ยนทั้งหลายที่ไม่มีเพลงฮิทใหม่ๆ เลย ผมว่าการที่พวกเค้า
ไม่มีมือกีตาร์อย่าง Gary Richrath เข้ามาร่วมงานมันอาจทำให้การประพันธ์เพลงไม่ดีเท่าที่ควรก็ได้ เพราะเพลงดีๆ สมัย
ก่อนนี้มีมือกีตาร์คนนี้ร่วมแต่งด้วยแทบทั้งนั้น
Kevin Cronin นักร้องนำที่กลายเป็นผู้นำคณะทุกวันนี้พลังเสียงลดลงมาก (สงสัยจะเป็นเพราะอายุ) ผมสังเกตุมาหลาย
วงแล้วที่มีชื่อเสียงในยุค 80's โดยเฉพาะคนที่มีโทนสูงๆ พอมารียูเนี่ยนในภายหลังนักร้องนำเสียงหดหายไปเยอะ ไม่ว่า
จะเป็น Steve Walsh (Kansas), Mike Reno (Loverboy), Lou Gramm (Foreigner) - คนนี้ฉุมากๆ และ อีกหลายต่อ
หลายคน
...แต่สำหรับผมยกเว้น Jon Anderson กับ Geddy Lee ครับ !!!
ตั้งแต่ผมได้ฟังคอนเสิร์ตของพวกเค้ามาทั้งในแบบ offical และไม่ official สองคนนี้เสียงไม่เคยตก
