ต่อไป »

[ǝɹoɔǝsıɐuuoʎɐɯʎɹbuɐ]

หลังจากที่ได้เริ่มมีการพูดคุยเกี่ยวกับแนวดนตรีเดธเมทั่ลกันมาบ้างแล้วในกระทู้อัลบั้มที่ดีที่สุดของ Slayer ผมจึงขอต่อยอดมายังกระทู้นี้เลยนะครับ แต่ผมก็เข้าใจว่าหลายๆคนคงไม่อยากให้ห้องนี้กลายเป็นห้องเดธ แบล๊ค หรือแธรชเมทั่ลโหดๆไป (แบบที่เป็นไปแล้วกับห้องร๊อคของพันธ์ทิพย์) ดังนั้นผมจึงตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาเพื่อให้ผู้ที่สนใจได้พูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นเกี่ยวกับแนวเดธเมทั่ลทุกสายพันธุ์ได้ที่กระทู้นี้
โดยที่ไม่ต้องไปรบกวนพื้นที่กระทู้อื่นๆเพื่อจะได้ไม่เกิดการกลายพันธุ์ของห้อง Outside the Wall ครับ

สำหรับใครที่อยากจะพูดคุยหรือมีอะไรจะมาแนะนำแลกเปลี่ยนความคิดเห็นเกี่ยวกับแนวเดธเมทั่ลก็เชิญที่กระทู้นี้ได้เลยครับ   

[ǝɹoɔǝsıɐuuoʎɐɯʎɹbuɐ]

Creepmime - Shadows (1993)

สำหรับอัลบั้มนี้เป็นอัลบั้มที่ผมดองเก็บไว้นานมากแล้วก็ไม่ได้ฟังสักที ซึ่งพอดีที่มีการเริ่มพูดคุยเกี่ยวกับเดธเมทั่ลกัน ผมก็เลยลองเปิดอัลบั้มนี้ฟังดูบ้าง แล้วก็พบว่าอัลบั้ม Shadows ของ Creepmime เป็นเดธเมทั่ลนี่น่าฟังไม่หยอกทีเดียว ดนตรีของ Creepmime นั้นเป็นเดธเมทั่ลที่ไม่ได้เน้นความรวดเร็วมากนัก แต่มีความหนักเนิบ สัดส่วนซับซ้อน และมีริฟฟ์กีตาร์สวยๆที่ให้ความรู้สึกลึกลับ กลมกล่อมดีมากครับ ภาคดนตรีหลายๆส่วนชวนให้นึกถึงอัลบั้ม Heartworks ของ Carcass ขึ้นมาเลย  ทางด้านเสียงสำรอกในชุดนี้ก็กดต่ำและคำรามแบบโหดได้ใจทีเดียว ฟังแล้วไม่รู้สึกขัดหูเลยครับ เหมาะสำหรับผู้ที่ชอบดนตรีเมทั่ลที่หนักกบาลแต่ไม่เน้นสปีดที่บีบหัวใจมากนัก

[ǝɹoɔǝsıɐuuoʎɐɯʎɹbuɐ]

Resurrection - Embalmed Existence (1993)

ฟลอริด้าเป็นแหล่งเพาะพันธุ์วงเดธเมทั่ลชั้นแนวหน้าขึ้นมาประดับวงการหลายต่อหลายวง ไม่ว่าจะเป็น Morbid Angel, Deicide, Obituary หรือ Malevolent Creation ซึ่งวงเหล่านี้ก็ได้ดิบได้ดีกันถ้วนหน้าในปัจจุบัน แต่ก็มีหลายวงเหมือนกันที่ถูกลืมและต้องหายไปจากวงการด้วยระยะเวลาอันสั้น ซึ่ง Resurrection ก็เป็นหนึ่งในนั้น ทั้งๆที่อัลบั้ม Embalmed Existence ชุดนี้ก็ถือเป็นเดธเมทั่ลระดับคุณภาพที่ทุกๆเพลงในอัลบั้มเต็มไปด้วยความหนักหน่วง เข้มข้น ริฟฟ์กีตาร์มีทั้งความหนักและเมโลดี้ที่สวยงาม มีความโหดเหี้ยมกำลังดี ไม่กดดันผู้ฟังจนเกินไปนัก และมีท่อนโยกมันส์ๆอยู่เพียบ ปกอัลบั้มอันงดงามรังสรรค์โดยแดน ซีเกรฟ ซึ่งว่ากันว่าเป็น Roger Dean ของวงการเดธเมทั่ลเลยทีเดียว

ป.ล. ขณะนี้ Resurrection ได้กลับมารียูเนี่ยนและได้ออกอัลบั้มใหม่ที่มีชื่อว่า Mistaken for Dead ในปี 2008 นี้เอง

[ǝɹoɔǝsıɐuuoʎɐɯʎɹbuɐ]

Carcass - Reek of Putrefaction (1988)

สำหรับดนตรีไกรนด์คอร์ คือแนวดนตรีที่พัฒนามากจากฮาร์ดคอร์ ซึ่งมีความรุนแรงโหดร้ายใกล้เคียงกับเดธเมทั่ลมาก แต่ดนตรีไกรนด์คอร์จะอัดกันเร็ว ห้วน สั้น (มากๆ) และมีความก้าวร้าวมุทะลุมากกว่า อาจจะไม่ได้ลงรายละเอียดดนตรีมากมายเท่าเดธเมทั่ล แต่ก็โหดพอกัน ซึ่งวงไกรนด์คอร์ที่เด่นๆก็คงจะเป็นวงใหนไปไม่ได้เลยนอกจาก Napalm Death, Terrorizer และ Nasum แต่สำหรับอัลบั้ม Reek of Putrefaction ซึ่งเป็นอัลบั้มแรกของวง Carcass ที่ผมพูดถึงอยู่นี้ เปรียบเสมือนต้นตำหรับของการพัฒนาดนตรีไกรนด์คอร์ไปอีกขั้น จนกลายเป็นแนวดนตรีที่เรียกว่า "กอร์ไกรนด์" โดยการเพิ่มซาวนด์แหวะสยองแบบบรูตัลเดธเข้ามา ไม่ว่าจะเป็นเนื้อหาที่เกี่ยวกับ การผ่าตัด หลั่งเลือด บดสมอง กระซวกตับ ไต ไส้ พุง และมีภาคดนตรีและริฟฟ์กีตาร์ที่วกวนคลุมเครือชวนอาเจียนมากกว่าไกรนด์คอร์ปกติทั่วไป แต่ยังคงไวซึ่งความรวดเร็ว สั้น ห้วน ตามแบบฉบับของไกรนด์คอร์ เสียงสำรอกสุดโหดราวกับจะอาเจียนเอาก้อนเลือดออกมากองกับพื้น ไม่น่าเชื่อเลยจริงๆว่าจะมีวงในยุค 80's ที่เล่นดนตรีได้โหดเหี้ยมขนาดนี้ สำหรับผมแล้ว อัลบั้ม Reek of Putrefaction ชุดนี้มันคือความคลื่นเหียนอันสุดหฤหรรษ์อย่างแท้จริง!!!!! 

[TRON]

อ่านรีวิวสั้นของน้อง lilium แล้วมันส์ดีครับ (เหมือนได้ฟังเลย) ไว้จะค่อยๆลองหามาฟังบ้างครับ ยังไงว่างๆมารีวิวเพิ่มเรื่อยๆนะครับ อ่านมันส์จริงๆ ใครมีอัลบั้มไหนจะมาแนะนำเพิ่มเติมได้เลยนะครับ แลกเปลี่ยนกันครับ 

[TRON]

จะเริ่มฟังเป็นวงๆไปแล้วกันครับ เอาเป็นว่าอัลบั้มที่ลงตัวที่สุดของ Cannibal Corpse คืออัลบั้มไหนครับ (คือไม่จำเป็นต้องหนักสุด แต่อาจมีลูกเล่น โปรดักชั่นที่อยู่ในระดับดีมากและเป็นที่นิยมในวงกว้างน่ะครับ) 

Carcass, Suffocation อัลบั้มที่แนะนำมากำลังสรรหาอยู่ครับ 

[ǝɹoɔǝsıɐuuoʎɐɯʎɹbuɐ]

จะเริ่มฟังเป็นวงๆไปแล้วกันครับ เอาเป็นว่าอัลบั้มที่ลงตัวที่สุดของ Cannibal Corpse คืออัลบั้มไหนครับ (คือไม่จำเป็นต้องหนักสุด แต่อาจมีลูกเล่น โปรดักชั่นที่อยู่ในระดับดีมากและเป็นที่นิยมในวงกว้างน่ะครับ) 

Carcass, Suffocation อัลบั้มที่แนะนำมากำลังสรรหาอยู่ครับ 

ถ้าพูดถึง Cannibal Corpse ก็ต้องเป็นอัลบั้มที่สาม Tomb of Mutilated แน่นอนครับ ลงตัวและคลาสสิคที่สุดแล้ว (หรือถ้าจะแนะนำจริงๆก็คงต้องเป็น 3 ชุดแรก ส่วนอัลบั้มหลังๆจากนั้นก็ฟังเหมือนๆกันหมด ฟังไปนานๆก็เบื่อครับ)

[TRON]

จะเริ่มฟังเป็นวงๆไปแล้วกันครับ เอาเป็นว่าอัลบั้มที่ลงตัวที่สุดของ Cannibal Corpse คืออัลบั้มไหนครับ (คือไม่จำเป็นต้องหนักสุด แต่อาจมีลูกเล่น โปรดักชั่นที่อยู่ในระดับดีมากและเป็นที่นิยมในวงกว้างน่ะครับ) 

Carcass, Suffocation อัลบั้มที่แนะนำมากำลังสรรหาอยู่ครับ 

ถ้าพูดถึง Cannibal Corpse ก็ต้องเป็นอัลบั้มที่สาม Tomb of Mutilated แน่นอนครับ ลงตัวและคลาสสิคที่สุดแล้ว (หรือถ้าจะแนะนำจริงๆก็คงต้องเป็น 3 ชุดแรก ส่วนอัลบั้มหลังๆจากนั้นก็ฟังเหมือนๆกันหมด ฟังไปนานๆก็เบื่อครับ)

ขอบคุณครับ จะไปหามาลองด่วนเลย แล้วจะถามถึงวงอื่นๆอีกทีครับ หรือไม่อาจลองจากลิสต์ที่เคยให้มาครับ 

[JKNoremorse]

ดูจาก Signature ของเจ้าของบทความก็บอกแล้วครับว่าเป็นคอ Death-Brutal จริง ๆ 

[ShadowServant]

กระทู้นี้โหดอ่ะ เค้ากลัวแว้ววววว

[ǝɹoɔǝsıɐuuoʎɐɯʎɹbuɐ]

Carcass - Heartwork (1993)

อัลบั้มชุดที่สี่ของวง Carcass และเป็นอัลบั้มที่สองที่มีมือกีตาร์มากฝีมือ Michael Amott (ปัจจุบันเล่นอยู่กับวงเมโลดิคเดธชื่อดัง Arch Enemy) ร่วมสังฆกรรมอยู่ด้วย ดนตรีในอัลบั้มนี้มีความแตกต่างจากงานแนวกอร์ไกรนด์ในยุคแรกๆของวงอย่างชัดเจน คือจะเป็นเดธเมทั่ลติดเมโลดิกที่มีความซับซ้อน มีไลน์กีตาร์เจ๋งๆมากมาย อีกทั้งยังมีท่อนโซโล่สุดเฉียบ เรียกได้ว่าคู่ขุนขวานทั้ง Michael Amott และ Bill Steer ได้ปล่อยของกันเต็มที่ในอัลบั้มนี้เลย ซึ่งถึงแม้ความรุนแรงในอัลบั้มนี้จะลดลงจากผลงานในยุคแรกๆอยู่มาก แต่มันก็ถูกทดแทนด้วยการแสดงทักษะฝีมืออันเฉียบขาดและการเรียบเรียงดนตรีอันยอดเยี่ยมและสมบูรณ์แบบ อัลบั้มนี้จึงเป็นอัลบั้มลำดับต้นๆอีกหนึ่งชุดสำหรับผู้ที่เริ่มต้นคิดจะฟังดนตรีเดธควรจะได้ลิ้มลองครับ

[ǝɹoɔǝsıɐuuoʎɐɯʎɹbuɐ]

Death - Spiritual Healing (1990)

และเมื่อพูดถึงอัลบั้ม Heartwork ของ Carcass ก็จะลืมอัลบั้มนี้ไปไม่ได้เลยสำหรับอัลบั้ม Spiritual Healing ของวง Death (แค่ชื่อวงก็ไม่่ต้องอธิบายกันแล้วว่าเล่นแนวใหน) เพราะดนตรีอัลบั้มนี้เป็นเดธเมทั่ลที่มีภาคกีตาร์โดดเด่นมากๆ  เรียกว่าโซโล่กันหูดับตับไหม้ไปเลย ฝีมือกีตาร์ของขุนขวาน James Murphy (เล่นในอัลบั้มนี้เพียงชุดเดียว)และ Chuck Schuldiner อยู่ในระดับท๊อปฟอร์มและสามารถเข้าคู่กันได้ดีมากๆ ซึ่งโดยปกติแล้วเดธเมทั่ลตามแบบฉบับของ Death นั้นจะมีสัดส่วนของแธรชเมทั่ลอยู่มากพอสมควร เพราะฉะนั้นอัลบั้มนี้ก็คงจะไม่หนักหนาสาหัสเกินไปที่จะลองรับฟังกันครับ

[picky]

ไม่ใช่คอแนวนี้
แต่ที่ฟังบ่อยๆหน่อยก็ Cryptopsy

เพราะได้ฟังเพลงนี้แล้วถูกใจ The Pestilence that Walketh in Darkness (Psalm 91, 5-8)

เริ่มมา เพลงเหมือนจะหล่อ พอเสียงร้องลุงหนวดมาเริ่มตะหงิดๆ
จากนั้นอยู่ดีๆก็ ป๊ะเท่งป๊ะโป้งป้างแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย ไหงกลายเป็นเพลงแบบนี้ไปได้ แต่ได้ใจไปเต็มๆ

[ǝɹoɔǝsıɐuuoʎɐɯʎɹbuɐ]

Nocturnus - The Key (1990)

ขึ้นชื่อว่าเป็นเดธเมทั่ลจากฟลอริด้าแล้ว ผลงานของแทบทุกวงที่ออกมาจากพื้นที่แถบนี้ก็ล้วนแต่ยอดเยี่ยมและมีซาวนด์เอกลักษณ์เฉพาะตัวที่แตกต่างกันออกไป ซึ่งอัลบั้ม The Key ของวง Nocturnus ชุดนี้ก็เป็นโอลด์สคูลเดธเมทั่ลตามแบบฉบับของฟลอริด้าที่มีความแตกต่างจากวงอื่นๆคือจะมีการนำคีย์บอร์ดและซาวนด์สังเคราะห์มา
ประกอบบทเพลงเพื่อเพิ่มบรรยากาศลึบลับ น่าสะพรึงกลัว และที่สำคัญคือวงนี้มีนักร้องนำเป็นมือกลอง!!! ทุกบทเพลงในอัลบั้มนี้ล้วนโดดเด่นเท่าเทียมกัน เรียกว่าเข้มข้นกันตั้งแต่ต้นจนจบอัลบั้มเลย ทางด้านเนื้อหาก็พูดถึงโลกแห่งความตายในอวกาศและโลกต่างมิติอันน่าสะพรึงกลัว สรุปคืออัลบั้มนี้เหมาะสำหรับผู้ที่แสวงหาซาวนด์เมทั่ลที่มีความแตกต่าง แต่ยังไม่ทิ้งลายของเดธเมทั่ลยุคเก่าสุดคลาสสิคไปครับ

[TRON]

Carcass - Reek of Putrefaction (1988)

สำหรับดนตรีไกรนด์คอร์ คือแนวดนตรีที่พัฒนามากจากฮาร์ดคอร์ ซึ่งมีความรุนแรงโหดร้ายใกล้เคียงกับเดธเมทั่ลมาก แต่ดนตรีไกรนด์คอร์จะอัดกันเร็ว ห้วน สั้น (มากๆ) และมีความก้าวร้าวมุทะลุมากกว่า อาจจะไม่ได้ลงรายละเอียดดนตรีมากมายเท่าเดธเมทั่ล แต่ก็โหดพอกัน ซึ่งวงไกรนด์คอร์ที่เด่นๆก็คงจะเป็นวงใหนไปไม่ได้เลยนอกจาก Napalm Death, Terrorizer และ Nasum แต่สำหรับอัลบั้ม Reek of Putrefaction ซึ่งเป็นอัลบั้มแรกของวง Carcass ที่ผมพูดถึงอยู่นี้ เปรียบเสมือนต้นตำหรับของการพัฒนาดนตรีไกรนด์คอร์ไปอีกขั้น จนกลายเป็นแนวดนตรีที่เรียกว่า "กอร์ไกรนด์" โดยการเพิ่มซาวนด์แหวะสยองแบบบรูตัลเดธเข้ามา ไม่ว่าจะเป็นเนื้อหาที่เกี่ยวกับ การผ่าตัด หลั่งเลือด บดสมอง กระซวกตับ ไต ไส้ พุง และมีภาคดนตรีและริฟฟ์กีตาร์ที่วกวนคลุมเครือชวนอาเจียนมากกว่าไกรนด์คอร์ปกติทั่วไป แต่ยังคงไวซึ่งความรวดเร็ว สั้น ห้วน ตามแบบฉบับของไกรนด์คอร์ เสียงสำรอกสุดโหดราวกับจะอาเจียนเอาก้อนเลือดออกมากองกับพื้น ไม่น่าเชื่อเลยจริงๆว่าจะมีวงในยุค 80's ที่เล่นดนตรีได้โหดเหี้ยมขนาดนี้ สำหรับผมแล้ว อัลบั้ม Reek of Putrefaction ชุดนี้มันคือความคลื่นเหียนอันสุดหฤหรรษ์อย่างแท้จริง!!!!! 

กำลังฟังอยู่เลยครับ ดุดันเล่นและโหดเหี้ยมดีครับ ซาวนด์อาจจะเก่าไปหน่อย ยิ่งเพิ่มความดิบเข้าไปอีก ไม่น่าเชื่อว่ายุคนั้นมีวงเล่นกันขนาดนี้ด้วย แถมมาจากเมืองลิเวอร์พูลอีกต่างหาก