Thai Progressive Rock Community

เพลงโคตรอมตะแห่งวงการ Prog กับทำนองที่พาเข้าไปสู่โลกแห่งจินตนาการอันไม่รู้จบ ท่านชอบครึ่งแรกหรือครึ่งหลังมากกว่ากันครับ

ส่วนผมครึ่งแรกครับ ติดใจโซโล่กีตาร์กับคีย์บอร์ดเหลือเกิน แต่ครึ่งหลังจะให้ความดุดันมากกว่าครับ

ครึ่งแรกครับ เพราะว่าท่อนโซ่โล่ Minimoog นั้นสุดยอดเหลือเกินครับ

ท่อนโซโล่ ใน Part 9 นี่ก็สุดยอดมากๆครับ แต่หลายคนมองข้าม

ครึ่งแรกครับ ฟังแล้วขนลุกเลย

Pt.1-5 ครับท่อนนี้ฟังแล้วเพราะกว่าครับ
Pt.6-9 ช่วงหลังก็เพราะเช่นกันครับ

แต่ผมว่า Part 1 อลังการและงดงามเพราะว่าเสียงซินธ์จาก ARP Solina เป็น Background ได้ดีมากทีเดียวทำให้เสียง Minimoog ทรงพลังครับ แต่ตอน Part 9 เองจริงๆก็ใช่ย่อยแต่ดูเหมือนจะไม่เด่นชัดเท่ากับใน Part 1 ;D

Rick ไม่มีวันเล่นท่อนนั้น (คนเดียว) ได้อีกแล้วครับ Jon Carin ต้องมาเกะกะเสมอ :'(

ผมชอบความ Fresh ของ 6 - 9 นะ ไม่รู้สิ ผมฟังแล้วรู้สึกสดชื่นกว่า Part 1 - 5 อ่ะครับ

เลือก 6 - 9 ละกัน

ดีทั้งหมดแหละครับชอบภาคหลังมากกว่าครับ

ช่วง 8 นาทีแรกก่อนจะเข้าท่อนร้อง (น่าจะเป็น part 1 และ part 2 หรือเปล่า) ฟังที่ไรห่ ขนลุกทุกที  ให้อารมณ์เศร้าๆด้วย

อยากฟัง ออริจินอลเวอร์ชั้นที่รวมเป็นเพลงเดียว ซึ่งตอนหลัง Roger Waters มาเสนอให้แบ่งเป็น 2 ภาค

ชอบบทรีวิวของนายคนนี้นี้มาก เกี่ยวกับอัลบั้มนี้ (Wish you were here) เอามาจาก progarchives

"How do you follow-up a global masterpiece like Dark Side? You change the rules. If Dark Side is about the uncatharted madness caused as a result of living in an insane world, Wish You Were Here is about the added madness that ensues as a result of having the world embrace that uncatharted madness on such an absurd scale.

If WYWH is a "tribute to Syd Barrett," it is so because Barrett saw that insanity first. But WYWH is also a scathing remonstration of the music industry - a deliberate, mocking attempt to "bite the hand that feeds." And the album succeeds on both levels, as well as, most importantly, on the compositional and musical levels.  Floyd was not interested in "topping" themselves after Dark Side; they were simply interested in expressing new thoughts and feelings - and in that they succeeded brilliantly. "

ชอบประโยคสุดท้ายมาก "they were simply interested in expressing new thoughts and feelings "

มีโอกาสได้ฟัง Shine On ภาคหลังเมื่อคราวที่ Roger มาเล่นเมืองไทย (แต่ไม่มีในแผ่น In The Flesh Live ซึ่งเป็นเรื่องที่น่าเสียดายมาก) และมีเพลงนี้ใน DVD ของ David Gilmour ชุด In Concert ด้วย ซึ่งเล่นได้ดีมาก ทั้ง 2 กรณี
   สำหรับ version ในแผ่น Wish You Were Here นั้น ภาคหลังเสียงเบสเบามากกว่าที่ควรจะเป็น ทำให้ฟังแล้วไม่สะใจเท่าที่ควรครับ
  แต่ก็ชอบทั้งสองภาคนะครับ

ผมก็ไปดู ที่ Roger มาเล่นเมืองไทย เหมือนกันครับ  ตอนเล่นเพลงนี้ ฉากหลัง มีรูป Syd ค่อยๆซูมเข้า สุดยอดจริงๆ

ชอบภาคแรก เพราะเนื้อหาเยอะกว่า (ร้องเยอะ ก็เลยเนื้อหาเยอะซะงั้น) แล้วก็หลังจากฟังเสียงคีย์บอร์ดนำมานาน กีตาร์โซโล่เม็ดแรกนี่มันลุ้นมันดีครับว่าจะขึ้นเมื่อไหร่ เป็นความรู้สึกที่บรรยายไม่ถูกเช่นกัน

ภาคแรกอยู่แล้ว ไม่มีภาคแรกปูมาก่อน ภาคสองก็ไม่ซึมซาบขนาดนั้นหรอกครับ   ;)

ชอบภาคแรกครับ เพราะมันคืบคลานและขนลุกดีครับ