เคยมีกรณีเพื่อนผม ชื่อเหมือนกันสองคน รู้สึกจะชื่อนัทพงศ์ มั้งนะ
คนนึงมันโทรไปที่บ้าน พ่ออีกคนรับสาย ถาม
"สวัสดีครับ ขอสายใครครับ"
"นัทพงศ์ครับ"
"แล้วนั่นใครโทรมาครับ"
"นัทพงศ์ครับ"
"เอาดีๆครับ อย่ากวน"
"นัทพงศ์ครับ"
"ถ้ามึงโทรมากวนตีนก็อย่าโทรมาอีก"
แล้วพ่อแกวางสายเลยครับ - -"
อย่างฮา
มีอีกเรื่อง(จริง) คล้ายกันอีกแหละ
สมัยนุ่งขาสั้น พวกเรานัดกันไปหาเพื่อนคนนึงที่บ้าน
รู้สึกว่ามันจะชื่อจริงว่า ณัฐพงษ์ นะ
แต่พวกเราเรียกแต่ชื่อเล่นของมัน จนลืมที่ไปที่มา ว่า "ไอ้เลื่อน"
พอถึงบ้าน เรากดกริ่ง มีชายสูงอายุ เปิดประตูออกมา
พวกเรา ก็ทราบโดยทันทีว่า ต้องเป็นคุณพ่อของไอ้เลื่อนมันแน่ๆ
ต่างก็ยกมือไหว้ อย่างนอบน้อม พร้อมกับเอ่ยถาม
"เลื่อนอยู่ไหมครับ"
"อยู่" คุณพ่อตอบแบบอมยิ้ม
"พวกผมมาหามันครับ เป็นเพื่อนไอ้เลื่อนที่โีรงเรียน" เริ่มเรียก"ไอ้"แบบโชว์สนิท ในขณะที่สีหน้าคุณพ่อ กลับแดงขึ้นแป๊ดๆ
"ฉันไม่ใช่เพื่อนพวกเธอนะ" เสียงเข้มอย่างมากเลยตอนนั้น
"ไม่ใช่คุณพ่อครับ ไอ้เลื่อนต่างหาก ไอ้เลื่อนลูกคุณพ่อน่ะครับ"
"ก็กูนี่แหละ.. ไอ้เลื่อน ไอ้เลื่อนของพวกมึง" คุณพ่อประทุอารมณ์ดังลั่นบ้าน
พวกเราหน้าซีด กราบขอโทษ ขออภัย ขอขมา แล้วเดินหลบไปรวมกลุ่มข้างบ้าน
ซักพัก "ไอ้เลื่อน" ตัวจริงเดินออกมา ด่าพวกเราอย่างใหญ่โต ในขณะที่พวกเรา ระเบิดเสียงหัวเราะกัน จนน้ำมูกน้ำตาไหล โดยไม่ได้สำนึกตัวเล้ย..สักนิดเดียว