ถ้าพูดถึงมือเปียโนสายนิวเอจแล้วล่ะก็ ผมมักจะนึกถึง Andre Gagnon ขึ้นมาเป็นอันดับแรกทุกทีเลย ผมชอบเมโลดี้ที่ไพเราะขาดใจที่แฝงความหมองเศร้าเขย่าต่อมน้ำตาของเขามากครับ
แนะนำอัลบั้ม L'Eternel Retour (1989) ครับ รับรองว่าไพเราะกินใจทุกเพลงแน่นอน
แต่หากจะถามถึงอัลบั้มนิวเอจที่ผมประทับใจที่สุดเท่าที่เคยฟังมาในชีวิตนี้ และเปิดฟังบ่อยที่สุดโดยไม่เบื่อ คงหนีไม่พ้นอัลบั้ม Visual: An Ambient Experience ของ Øystein Sevåg & Lakki Patey เป็นแน่แท้ จุดเด่นของอัลบั้มนี้คือการบรรเลงกีตาร์คลาสสิกที่ไพเราะกินใจของ Lakki Patey คลอเคลียไปกับซาวนด์แอมเบียนท์จากคีย์บอร์ดของ Øystein Sevåg ที่คอยเสริมความมืดหม่นลึกลับและหมองเศร้าให้กับบทเพลงได้อย่างดีเยี่ยม เมโลดี้และบรรยากาศในอัลบั้มนี้ทำมาเพื่อกระตุ้นต่อมอ่อนใหวของผู้ที่ได้รับฟังโดยเฉพาะ เรียกว่าไพเราะทุกตัวโน้ตแบบเอาถึงตายเลยครับ ลองหลับตาและสดับฟังดูให้ดี แล้วคุณจะพบความมหัศจรรย์บนความเรียบง่ายของดนตรีนิวเอจที่พวกเขาทั้งสองนำเสนอครับ