ต่อไป »

[ปีศาจลายคราม]

สำหรับ The Who แล้ว ผมว่าผลงานที่เกริกไกรที่สุดที่ทำให้สัมผัสได้ถึงแก่นแท้ของวงนี้มีอยู่สี่ชุด คือ Tommy, Live at Leeds, Who's Next และ Quadrophenia ครับ ส่วนชุดอื่นหลังจากนี้ผมไม่ได้ตาม ไม่ทราบว่ายังมีชุดใดที่ยังพอ "เข้าขั้น" อีกบ้างครับ

[อาโนลด์ เลนย์]

สำหรับ The Who แล้ว ผมว่าผลงานที่เกริกไกรที่สุดที่ทำให้สัมผัสได้ถึงแก่นแท้ของวงนี้มีอยู่สี่ชุด คือ Tommy, Live at Leeds, Who's Next และ Quadrophenia ครับ ส่วนชุดอื่นหลังจากนี้ผมไม่ได้ตาม ไม่ทราบว่ายังมีชุดใดที่ยังพอ "เข้าขั้น" อีกบ้างครับ

ชุด Live at the Isle of Wight Festival 1970 เป็นอีกชุดที่น่าจะเข้าขั้นนะครับ
เป็น Live อีกชุดที่ Keith Moon ยังตีกลองอยู่ นอกเหนือจากชุด Live at Leeds ครับ

[The Black Tulip]

เคยฟังหลายชุดครับ แต่ชอบจริงๆชุดเดียวครับ คือ Quadrophenia ครับ
  ไม่ใช่ว่าชุดอื่นไม่ดีครับ แต่มีชอบชุดละเพลง 2 เพลงเท่านั้น
     ชอบฝีมือของ Keith Moon มากครับ

[kongbei]

Who are you ?

[ไอแอมตองสาม]

Who are you ?

Uh Oh Uh Oh

[ท่านผีเพลง]

ถ้าจะพูดถึงวงนี้ คงต้องว่ากันถึงระบบสังคม เศรษฐกิจ และการเมืองมากกว่าเป็นวงดนตรี"ธรรมดา"ๆ
(เอาอีกแล้ว มันมาเครียดอีกแล้ว โว้ยยย บางท่านนึกบ่นในใจ)

ถ้าพูดกันถึงฝีไม้ลายมือของความเป็นนักดนตรี วงเดอะฮูไม่ได้มีอะไรที่โดดเด่นมากนัก
ถ้าเทียบกับวงอังกฤษยุคเดียวกันนั้น ที่บุกตลาดเมืองไทย อาทิ
เล็ด เซ็พ โดย จิมมี่ มหาดเล็ก
ครีม โดย เอริก คลับท่าน
ดีพเผอร์เพิ่ล โดย ริชชี่ ดำมาก
เพลงของเดอะฮู แปร่งหู ไม่เข้าหูคนไทย ฟังยากว่างั้นเถอะ
แต่ถ้าติดแล้วละก้อ คุณเอ๋ย
เพลงของพวกเขา ทั้งสวยงามและขมขื่น ซับซ้อนกันอยู่จริงๆ เขาเรียกว่า มีความสุขบนความทุกข์ของตัวเอง -ประมาณเนี้ย-

แต่การแต่งเพลงนั้น ถือว่า พีท เมืองทำร้าย เป็นสุดยอดฝีมือคนหนึ่งนะ
เพลงของเขาข้ามยุดข้ามสมัยได้ อย่างทรนงและแม่นยำมาก ในการมองระบบสังคม โดยเฉพาะการเข้าถึงจิตใจวัยรุ่น วัยคะนอง ทุกยุค ทุกสมัย ไม่เชย ไม่ตกยุค

ชื่อ The Who
บางคนแปลว่า "ใคร"
 ผิดนะ ไม่ใช่ประโยคคำถามจั๊กหน่อย
ต้องแปลว่า "แม่-งเจ๋ง" ประมาณนี้

ตั้งแต่อัลบั้มแรก จนถึงปัจจุบัน(ถ้ามี) เดอะฮู("แม่-งเจ๋ง") ก็พูดถึงเรื่องเดิม ดนตรีก็เหมือนเดิม(ฮาร์ดบลูผิวขาว)
แต่เนื้อหาที่โดนใจวัยรุ่น วัยขบถ หรือวัยกบฎ
จึงไม่น่าแปลกใจที่ เดอะฮู("แม่-งเจ๋ง") คือบิดาผู้ให้กำเนิดบรรดาวงพั๊งค์ทั้งหลาย ในยุค80 นั่นเอง
The Who - Father of Punk Music.

[ท่านผีเพลง]

อ้าว ลืมลงรูปแผ่นเสียง ทอมมี่ เวอร์ชั่นประเทศอังกฤษครับ
ข้อสังเกตุ พิมพ์รุ่นแรกจะต้องมุมเป๋นมนนะครับ ไม่ใช่มุมตั้งฉาก

หน้าปก
เป็นรูปกรงขัง-ฝูงนกอิสสระ


ปกหน้า สามพับ-สองแผ่นเสียง
กรงขังกลายเป็นลูกพินบอล(เครื่องมือที่พาทอมมี่ออกจากการจองจำ)


ด้านใน สามพับ-สองแผ่นเสียง
มีแสง-ฉันกลับมืดมิด
ไร้แสง-ฉันกลับเข้าใจ


ด้านใน สามพับ-สองแผ่นเสียง-หนึ่งสมุดหนังสือ
มีบุ๊คเล็ทพิมพ์สี่สีสวยงามตั้งใจทำดีครับ


นอกจากนี้ยังมีอีกหลายเวอร์ชั่นนะครับ
ใครมีรุ่นเจาะเป็นหน้าต่าง ช่วงเองลงมาให้ดูด้วยนะจ๊ะ 

[panyarak]

ชื่อ The Who
บางคนแปลว่า "ใคร"
 ผิดนะ ไม่ใช่ประโยคคำถามจั๊กหน่อย
ต้องแปลว่า "แม่-งเจ๋ง" ประมาณนี้

+1 ครับ แบบหนังสือ Who's Who เลย ถ้าไม่เจ๋งจริง ไม่มีทางมีชื่อจารึกในหนังสือนี้

[TRON]

เคยเห็นเขาทำโพลในอังกฤษ มีคนชอบ The Who มากกว่า Led Zeppelin เสียอีก

[ท่านผีเพลง]

สำหรับ The Who แล้ว ผมว่าผลงานที่เกริกไกรที่สุดที่ทำให้สัมผัสได้ถึงแก่นแท้ของวงนี้มีอยู่สี่ชุด คือ Tommy, Live at Leeds, Who's Next และ Quadrophenia ครับ ส่วนชุดอื่นหลังจากนี้ผมไม่ได้ตาม ไม่ทราบว่ายังมีชุดใดที่ยังพอ "เข้าขั้น" อีกบ้างครับ

ชุด Live at the Isle of Wight Festival 1970 เป็นอีกชุดที่น่าจะเข้าขั้นนะครับ
เป็น Live อีกชุดที่ Keith Moon ยังตีกลองอยู่ นอกเหนือจากชุด Live at Leeds ครับ

ที่เข้าขั้นแน่ๆ คงเป็นจะชุด The Who Sell Out 
ส่วน Quadrophenia ต้องแผ่นปี73นะครับที่เยี่ยม
ระวังอย่าหลงไปซื้อปี79 มาละกัน ซึ่งเป็นเพลงประกอบภาพยนต์ (รวมถึงTommy ด้วยครับ)

[kongbei]

ลืม Sell Out ไปได้ไงเนี่ย

[kongbei]

The Who Cardboard Sleeve Box -
CDJapan is proud to present to you this fabulous Japan-only SHM-CD reissue, "A Quick One - For Collectors Only" from the Who.

This is the cardboard sleeve box set release of the second album from The Who. We have seen lots of fine releases including a collector's box set from the band this year, but this must be one of the finest ones!

Set features mini-LP cardboard sleeve replicas of the original album artwork from Japan, Europe, and elsewhere. Disc 1 includes the original mono recordings as included on the original UK version plus singles from the era and the EP "Ready Steady Who." Disc 2 includes the stereo recording in original sound plus recent remixes, remasters and more.

Taking a brief look at this album, there are various types of music like early version of the Rock opera "Quick One While He's Away," Townshend's perfect pop tune "So Sad About Us," Moon's funny tune "Cobwebs and Strange," and of course, so many other upbeat rock tunes. The tracks are remastered by John Astley from the best remaining masters. Listen to the two quality SHM-CDs included in the set to discover the new side of The Who. Preorder now!

Also check out the resent reissue box set of the band's first album, "My Generation Collector's Box" and cardboard sleeve reissues from The Who's member, John Entwistle and Keith Moon.

http://www.cdjapan.co.jp/detailview.html?KEY=UICY-93539

[TRON]

ขอขุดกระทู้หน่อยครับ (เพราะคุณอั๋น501แท้ๆเชียว) The Who เป็นวงระดับตำนานอีกวงของวงการเพลงร๊อค แต่เพลงของวงนี้ฟังติดหูยากเหมือนที่ท่านผีว่าไว้จริงๆครับ

[Pong-Wanchai]

ผมกลับมีความเห็นตรงกันข้ามนะครับ 

เริ่มตั้งแต่คณะ The Who เข้าวงการดนตรีใหม่ๆ และออกอัลบั้มในปี 1965 ก็มีเพลงฮิทคือ I Can't Explain แนวดนตรีของพวกเค้า
อยู่ในยุคที่มักเรียกกันว่า British Invasion ซึ่งเป็นยุคเดียวกันกับที่คณะ The Beatles กำลังกอบโกยชื่อเสียงในประเทศสหรัฐอเมริกา

นักวิจารณ์บางคนยังนำพวกเค้าไปเปรียบเทียบกับคณะสี่เต่าทองเลยครับ ว่าเป็นคู่แข่งกัน !!!

บทเพลงแต่ละเพลงในช่วงต้นๆ ก็ออกป็อปๆ นะครับ ฟังง่ายแล้วก็ไพเราะเพลิดเพลิน ไม่ได้สลับซับซ้อนอะไร อย่างเช่น เพลงฮิทใน
เวลาต่อมาแบบ My Generation, Substitute, I'm A Boy, Happy Jack, I Can See For Miles เป็นต้น ในความคิดของผมล้วนแล้วแต่
เป็นเพลงประเภท Pop Rock แทบทั้งสิ้น

ครั้นพอมีงานชุด Tommy พวกเค้าก็มองเห็นแสงสว่างและแนวดนตรีที่น่าจะเป็นตัวตนได้ดีกว่าเดิมครับ โดยเฉพาะการประพันธ์เพลง
ของ Pete Townshend นั้น ส่องแสงสว่างเจิดจ้า แสดงความเป็น composer ที่มีฝีมืออันยอดเยี่ยม 

หลังจากจับจุดได้ คณะ The Who ก็ไปโลดเลยครับ ไม่ต้องกลายเป็นช้างเท้าหลังให้แก่คณะ The Beatles อีกต่อไป ซึ่งผมถือว่าพวก
เค้าเป็นหนึ่งในหัวหอกของกระแสดนตรี Hard Rock ในสมัยปลายยุค 60's และ ต้นยุค 70's อย่างแท้จริงด้วยครับ

เพลงซิงเกิ้ลแต่ละเพลงที่ติดอันดับชาร์ทก็ไม่ได้ฟังยากแต่อย่างใดเลย ไม่ว่าจะเป็นเพลง Pinball Wizard, I'm Free, See Me Feel Me
หรือว่าเพลง cover อย่าง Summertime Blues!

ยิ่งเพลงในอัลบั้มสุดอมตะชุด Who's Next ล่ะก็ ไม่ต้องพูดถึงเลยครับ Baba O'Riley, Won't Get Fooled Again รวมทั้งเพลงที่ทุกคนรู้
จักกันดีที่ชื่อว่า Behind Blue Eyes ซึ่งผมมีความเห็นว่าหลังจากปี 1971 แล้ว ถนนสายดนตรีของพวกเค้าก็กลายเป็นประวัติศาสตร์ของ
โลกดนตรีร็อคที่ต้องถูกจารึกตราบนานเท่านาน และจนถึงทุกวันนี้ชื่อเสียงของคณะ The who ก็ยังดังอยู่อย่างไม่มีเสื่อมคลาย ถึงแม้ว่า
สมาชิกนักดนตรีบางคนจะจากไปแล้วก็ตามที

มันเป็นตำนานที่ยังมีลมหายใจของนักดนตรีสองคน ที่โลกยังคอยให้การติดตามและสนใจความเคลื่อนไหวอยู่ตลอดเวลา และในแวด
วงดนตรีมีเพียงไม่กี่คณะที่สามารถจะก้าวขึ้นมาอยู่ในบัลลังก์โลกเช่นนี้ได้ครับ     

แล้วที่ว่าฟังยากนี่ ช่วยบอกผมหน่อยได้มั้ยครับว่า เพลงอะไร หรือ อัลบั้มชื่อ อะไรบ้าง ?  ผมอยากจะทราบอ่ะ 

[ปีศาจลายคราม]

ขอขุดกระทู้หน่อยครับ (เพราะคุณอั๋น501แท้ๆเชียว) The Who เป็นวงระดับตำนานอีกวงของวงการเพลงร๊อค แต่เพลงของวงนี้ฟังติดหูยากเหมือนที่ท่านผีว่าไว้จริงๆครับ

เห็นคุณ TRON ฟังเฮฟวี่เมตัลอย่างพวก Rainbow ผมว่า The Who ไม่น่าจะยาก ในอัลบั้มสี่ชุดแรก Tommy และ Quadrophenia อาจจะฟังยากหน่อย (คงเพราะเป็นอัลบั้มคู่ (ฮา))