Thai Progressive Rock Community

ขอสำรวจความคิดเห็นกันหน่อยนะครับ เรียงตามลำดับได้จะดีมาก

A Trick Of The Tail
Wind & Wuthering
Duke
Genesis
Invisible Touch

1. a trick of the tail
2. wind & wuthering
3. and then there were three
4. duke
5. genesis

น่าจะเป็น 8 albums (ไม่นับชุดแสดงสด) Genesis ยุค Phil Collins


1. A Trick Of The Tail
2. Wind & Wuthering
3. And Then There Were Three
4. Duke
5. Abacab
6. Genesis
7. Invisible Touch
8. We Can't dance

ทราบครับ แต่อยากให้คัดที่ชอบที่สุด 5 อัลบั้มตามหัวข้อกระทู้ครับ

1. A Trick Of The Tail
2. And Then There Were Three
3. Wind & Wuthering
4. Genesis
5. Duke

1. Wind and Wuthering
2. A Trick of the Tail
3. Duke
4. And then There Were Three
5. Genesis

แต่เอาจริงๆแล้วผมชอบ Calling All Stations มากกว่า Genesis ยุค Phil Collins เกือบทุกชุดเสียอีกครับ

ดูเหมือน Abacab จะไม่เป็นที่ชื่นชอบกันซักเท่าไหร่นะครับ สิ่งหนึ่งที่เป็นเสน่ห์ของ Genesis ตั้งแต่ยุค 80's เป็นต้นมาสำหรับผมก็คือเสียงกลองแบบ gated drum ของ Phil Collins นั่นเอง

ผมขอถามหน่อยครับ  เราเอาอะไรมาตัดสินว่าอัลบั้มชุดใดดีกว่าชุดใด เอาความชอบของแต่ละคนมาตัดสินผลงานของศิลปินได้หรือครับ
ผมว่าหัวข้อกระทู้น่าจะเป็น 5 อัลบั้มของGenesis ยุด Phil Collins ที่ชอบมากที่สุด

พี่อั๋นก็ซีเรียสไปได้ ผมก็ตั้งกระทู้ถามความเห็นแก้เซ็งแบบนี้ประจำแหละครับ เอาเป็นว่าผมเพิ่มชื่อกระทู้ให้ชัดเจนอีกแล้วกัน :D

ผมไม่ได้ซีเรียสแค่สงสัยเท่านั้น แค่ถามดูเฉยๆ อยากรู้เหมือนกันว่าเอาอะไรมาตัดสินความดี

เอาความเห็นส่วนตัวที่ว่าดีครับ ไม่ได้ตัดสินชี้้ขาดอะไรครับ เหมือนเราฟังเครื่องเสียงชุดนี้เราว่าดี คนอื่นอาจว่าไม่ดีอะไรแบบนี้ไงครับ ผมแ่ค่อยากรู้ว่ามุมมองของแต่ละคนมองอันไหนดีไม่ดี ปกติก็ถามแบบนี้กันประจำครับ ไม่ซีเรียสกันอยู่แล้ว :D

1. A Trick Of The Tail
2. Genesis
3. Abacab
4. Invisible Touch
5. We Can't dance

1. Wind and Wuthering
2. A Trick of the Tail
3. Duke
4. And then There Were Three
5. Genesis

นี่เป็นความชอบส่วนตัวนะครับ ไม่เกี่ยวกับยอดขาย...

1. Duke
2. Abacab
3. Genesis
4. And Then There Were Three
5. A Trick Of The Tail

+100 ครับ

ตามความชอบส่วนตัว
A Trick of the Tail
Wind and Wuthering
And Then There Were Three
Abacab
Genesis

5 อัลบั้มของ Genesis ยุค Phil Collins ที่ดีที่สุดในสายตาท่าน

A Trick Of The Tail กับ Wind , Wuthering & And Then There Were Three
- ผมยังไม่ถือว่า ฟิล คอลลิน มีบทบาทอะไร นอกจากร้องนำแทน
ยังถือว่าเป็นวงเจนีซิส เดิมๆ

Duke - ความเป็นป็อบไม่ได้มาจาก ฟิล แต่มาจากไมค์ รัทเธอฟอร์ดมากกว่า
 ผมชอบชุดนี้มากๆ เนื่องจากอารมณ์เหงาๆ ที่ฟิล ถ่ายทอดด้วยอารมณ์ลึกๆ อันเนื่องมาจากปัญหาครอบครัวของแก
แต่ชุดนี้โดดเด่นจาก ปีเตอร์ โทนี่ แบ็งค์ครัฟ  ;)

Abacab - ชุดนี้ป็อบดี และเป็นป็อบชั้นดี

Genesis - ผมถือว่าเป็น Phil Collins Band นับ1

Invisible Touch - นับ2

We Can't dance - นับ3

-วงแตก- นับ0

ถ้าผมเป็นไมค์ รัทเธอร์ฟอร์ด หรือ ปีเตอร์ โทนี่ แบ็งค์ ก็ต้องขอบคุณฟิล คอลลินล่ะครับ
ที่ทำให้ทุกคน กินอยู่สบาย อยากจะทำเพลง ทำวงอะไรก็ได้
ค่าลิขสิทธิ์ได้เต็มเม็ดเต็มหน่วย
รักพ่อหัวเหน่งคนนี้จริงจี๊ง..  ;D

จริงๆผมค่อนข้างเห็นด้วยกับพี่ผีเพลงครับ เอาเท่าที่ฟังพอที่จะคอมเมนต์ได้นะครับ

A Trick of The Tail มาตรฐานไม่ได้เปลี่ยนจากยุคปีเตอร์มาก เสียงร้องฟิลก็เหมือนปีเตอร์แบบแยกไม่ออกด้วย แต่ขอเวลาฟังอีกหน่อยครับ

Wind & Wuthering เสียงร้องฟิลยังคงเหมือนปีเตอร์อยู่ และถ้าฟังดีๆชุดนี้คีย์บอร์ด Tony Bank โดดเด่นสร้างบรรยากาศดีมากๆ มีเพลงเพราะๆหลายเพลงเลยทีเดียว

Duke ถึงมีหลายคนที่คิดว่าอัลบั้มนี้เริ่มป๊อป แต่จริงๆมันไม่ได้อิทธิพลมาจากฟิล(เหมือนที่พีผีบอกไว้ครับ) เพราะฟิลแต่งแค่ 2 เพลงในอัลบั้มนี้เท่านั้น ผมว่าภาคดนตรีและริทึ่มอัลบั้มนี้มันแน่นมาก ทุกเพลงต่อเนื่องกันฟังได้ทั้งอัลบั้ม

Abacab - โดยรวมเพลงอ่อนลงจาก Duke มากพอสมควร แต่ภาคดนตรียังอยู่ในมาตรฐานเดิม มีเพลงป๊อปๆมากขึ้นหน่อย แต่เพลงดีๆก็มีอย่างเพลง Abacab ถ้าฟังโดยไม่คิดมากก็ฟังเพลินๆได้

Genesis - ถ้าไม่มีเพลงอย่าง Mama และ Home By The Sea/Second Home By The Sea อันสุดยอดอยู่ อัลบั้มนี้อาจจะกลายเป็นอัลบั้มที่แย่ที่สุดของวงก็ได้ โดยเฉพาะเพลง Illegal Alien ที่แฟนๆส่วนใหญ่เกลียดกันมาก

Invisible Touch - อัลบั้มที่ถึงจุดสูงสุดในวงการป๊อป ประสบความสำเร็จขนาดต้องตัดซิงเกิ้ล 5 เพลงจากเพลงทั้งหมดในอัลบั้มแค่ 8 เพลง! แต่ก็ถือเป็นป๊อปชั้นดีทุกเพลง ยังดีที่มี Domino และ The Brazilian มาถ่วงดุลไว้

We Can't Dance - น่าเสียดายที่มีเพลงป๊อปและเน้นฮาไปหน่อยอย่าง I Can' Dance ทั้งที่จริงๆแล้วเป็นอัลบั้มที่กลมกลืนระหว่างความป๊อปและโปรเกรสสีฟอ่อนๆที่่ซ่อนอยู่บ้างในบางเพลง เป็นการทิ้งทวนของฟิลที่ประสบความสำเร็จเช่นเคย

Calling All Stations - ถ้าไม่ติดภาพ Genesis เก่าๆอัลบั้มนี้จัดว่ามีดีอยู่ในตัวของมันเอง มีเพลงเพราะๆหลายเพลงเลยทีเดียว ถือว่าเป็น Genesis ที่ฉีกแนวไปอีกแบบ แต่โดยรวมเพลงออกไปโทนด้านมืดหม่นๆ แฟนๆขาป๊อปยุคหลังเลยรับกันไม่ได้

Calling All Stations ครับพี่  :D

แก้ให้แล้วครับ แอบพิมพ์ในเวลางานเลยรีับๆไม่ได้ตรวจก่อน ;D

1. A Trick Of The Tail
2. Wind & Wuthering
3. And Then There Were Three
4. Duke
5. Genesis

โทนี่ แบงค์ครับ ไม่ใช่ปีเตอร์
ขออภัยในความลวกๆๆ
ขึ้นไปแก้แล้ว 555

ที่จริงทั้ง3คน ก็ตั้งใจดีครับ
แต่บังเอิญ น้าเหม่งฟิล แกรุ่ง รับจ็อบมาก จนแนวเพลงมั่วไปหมด
ซึ่งผมก็ตาม และชอบไปหมด
ทั้งฟาริดา (วงแอ็บบ้า)
ส่วน ฟิลลิป ไบลี่ย์ นี่ชอบมากๆครับ
เพลงนี้มันเป็นอะไรที่สุดยอดจริงๆ  ;D
http://www.youtube.com/watch?v=oYqV7V4n8V8

สมัยก่อนผมล่ะชอบเพลงนี้มากๆครับ ไม่ทราบว่ามีออกเป็นซีดีในอัลบั้มไหนบ้างครับ?

อัลบั้ม Chinese Wall ของ Philip Bailey ครับ
ฟิล ไปติดซาวด์มาจาก น้องไบเล่ -นักร้องนำวง เอิร์ท วิน แอนด์ ไฟร์ นี่แหละครับ
ยกชุดเป่าทั้งทีม ฟีนิกซ์ฮอร์นซาวด์

(http://sidetwo.files.wordpress.com/2009/12/easy.jpg)
http://www.amazon.com/Chinese-Wall-Philip-Bailey/dp/B000002610

ชุดนี้ฟังอยู่2เพลงครับ อิ่มจิตเลย คุ้มเงิน
1. Easy Lover มันส์ คึกขนาด
2. Children Of The Ghetto เศร้าเหงาจับใจ

ขอบคุณครับพี่ผีเพลง :)

ขอถามผู้รู้นะครับ เกี่ยวกับอัลบั้มชุด Duke ว่า ที่พี่ฟิลแต่งเพลงไว้แค่ 2 แทร็คนั่นน่ะ เป็นไปได้มั้ยครับว่าเพลงอื่นๆ เค้าก็มีส่วนด้วย
แต่ว่าสมัยนั้นเครดิตยังไม่แกร่งพอ สมาชิกในวงก็เพิ่งเลื่อนขั้นให้มาอยู่แนวหน้า ก็เลยยัง "กั๊ก" เรื่องนี้อยู่เพราะถือว่าชื่อวงและหัวหน้า
ทีมยังควบคุมอยู่ได้โดยทีมงานเก่า

มีหลายวงที่เป็นอย่างนี้นะครับ แต่ว่าสำหรับพี่ฟิลพอพลิกผันทำแผ่นของวงขายดีได้ทางการตลาดมันก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง  :D

*ออกตัวก่อนว่าไม่ใช่ผู้่รู้อะไรนะครับ แค่เคยอ่านเจอ*

ได้ยินมาว่าฟิลมีปัญหาเรื่องชีวิตคู่และเขาต้องเดินทางไปอยู่กับภรรยาที่อเิมริกาเพื่อประคองชีวิตคู่ในช่วงนั้น ทำให้เขาไม่มีเวลาอยู่กับเพื่อนในวงในระหว่างทำอัลบั้มนี้มากนัก เพลงที่แกเขียนไว้จึงมีไม่มากและมีเนื้อหาสะท้อนชีวิคคู่ของแกตอนนั้นด้วย ซึ่งในภายต่อมาก็หย่ากัน

ถึงวันนี้ผมยอกรับเหมือนน้อง lilium และพี่ panyarak แล้วว่า Calling All Stations อัลบั้มสุดท้ายของ Genesis ดีกว่างานยุคหลังๆของ Phil Collins เสียอีก น่าเสียดายที่ถูกคนส่วนใหญ่มองข้ามไป ได้ข่าวว่าพวกเพลง b-sides จากอัลบั้มนี้ยิ่งดีกว่าเพลงหลักในอัลบั้มเสียด้วย แฟนๆบางกลุ่มบ่นเสียดายว่าน่าจะทำเป็นอัลบั้มคู่ไปเลยด้วยซ้ำ

ผมเคยคิดด้วยว่า ถ้า Ray Wilson ไปร้องนำให้วงพี่ชาย ซาวนด์ของ Porcupine Tree คงจะแปลกหูและน่าฟังไปอีกแบบครับ

ผมว่าเสียงของ Ray Wilson นุ่มนวลน่าฟังและลุ่มลึกกว่า Steve Wilson เสียอีกนะครับ ฟังแล้วชวนให้นึกถึง Peter Gabriel เสียด้วยซ้ำ

ผมมีความรู้สึกว่า Phil Collins มีส่วนที่เหมือนกับ John Wetton อยู่อย่างหนึ่งคือ ทั้งสองคนนี้ชอบทำเพลงที่ฟังง่ายและออกแนวคอมเมอร์เชี่ยลครับ

  รู้มานานแล้วครับ ตั้งแต่สมัยอยู่วง Genesis ว่า Phil Collins มีพรสวรรค์เรื่องแต่งเพลง  Pop ทำไมทำมา อัลบั้มเดี่ยวขายดีมาก รวยติดอันดับโลกไปแล้ว

ช่วงหลังๆ อัลบั้มของเขาก็ขายไม่ดีนะครับ บ้านเราเอามาเซลล์กันเป็นกล่องๆเลยครับ รู้สึกจะเป็นอัลบั้ม Both Sides :D

เป็นอัลบั้มที่แกเล่นและร้องเองคนเดียวแบบไม่เอาใจตลาด แถมเพลงค่อนข้างซีเรียส เลยขายไม่ออก ผมว่าแกพีคสุดๆแค่ช่วง 80's เท่านั้น

(http://i324.photobucket.com/albums/k328/sithichai/57527_10152311218719760_4012943844911490486_o_zps875be706.jpg) (http://s324.photobucket.com/user/sithichai/media/57527_10152311218719760_4012943844911490486_o_zps875be706.jpg.html)

5 สมาชิกของ Genesis ที่ดีที่สุดในสายตาผม ;D

Genesis and the BBC have been working together over the last few months on GENESIS: TOGETHER AND APART
A feature length documentary on one of the most successful bands in rock history. From its first beginnings as a band of songwriters in the late 1960s to its final incarnation as a rock giant in the 1990s – via full-blown theatrical progressive rock in the mid-1970s and the subtler jazzy pop of the early 1980s – Genesis could perplex and enrage the die-hards, whilst exciting and exhilarating the newer disciples.

Made with the full co-operation of Genesis, the film reunites all original members of the band together – Tony Banks, Phil Collins, Peter Gabriel, Steve Hackett, Mike Rutherford – for the first time since 1975.
The film recounts an extraordinary musical story, exploring the band’s songwriting as well as emotional highs and lows, alongside previously unseen archive material and rare performance footage across their entire career.
Transmission date to be confirmed.