ต่อไป »

[ปีศาจลายคราม]

อินทิเกรตเต็ดแอมป์ไฮเอนด์ mbl รุ่น C51 ราคาขายในอังกฤษ 7500 ปอนด์สเตอร์ลิง สวยจัง... อยากด๊ายย... อยากได้จริงจริ๊ง พับเผื่อย

[ปีศาจลายคราม]

ฝากคอลัมน์ใหม่ในหนังสือออดิโอไฟล์/วีดีโอไฟล์ For Your Ears Only โดยเฮียโป่ง พี่ปีศาจฯตามไปอ่านให้กำลังใจพี่ชายสุดที่รักด้วยแฮะ 
เทิร์นฯ Bergmann Magne รูปที่เห็นบ้านป๋านาวี เล่นอยู่ผมก็ไม่เคยฟังเหมือนกัน แต่รู้ว่าราคาหลายแสนเลยแฮะ (ขอบคุณเสี่ยสิทธิ์ที่ช่วยแปะรูปให้)
ส่วนเทิร์นฯ  Luxman PD-310 ของผมได้มาพร้อมอาร์ม SME 3009R รุ่นแรกๆ ราคาไม่แรงเท่าเห็นในอ่าวที่สำคัญสภาพสวยและเป็นไฟ 220V
ด้วยล่ะ เพราะเคยเห็นรุ่น PD-310 นี้ขายกันในบ้านเรานำเข้ามาจากญี่ปุ่นจะเป็นไฟ 110V  แต่ผมอยากได้ Luxman PD-555 หรือ PD-444
น่าจะแพงและหายาก     

เพิ่งได้มีโอกาสอ่านนิตยสาร Audiophile และคอลัมน์ของพี่โป่งเมื่อวานนี้เอง อยากจะบอกว่าอันที่จริงผมก็ไม่ได้คาดหวังที่จะได้หนังสือเล่มนี้มาอ่านหรอกครับ บังเอิญว่าผมไปถามหานิตยสารฉบับหนึ่งที่กำลังฮ็อตด้วยยอดสั่งจองถล่มทลายอยู่ในขณะนี้ และต้องเข้าคิวสั่งจองไว้กับร้านหนังสือตามระเบียบ และบังเอิญอีกว่าสายตาเหลือบไปเห็น Audiophile วางอยู่บนแผงพอดี ก็เลยซื้อมาอ่านแก้ขัดแทนนิตยสารที่อยากได้เล่มนั้นไปก่อน ผมอ่านคอลัมน์พี่โป่งแป๊บเดียวก็จบแล้ว เขียนน้อยเหลือเกิน รบกวนฝากคุณอั๋น501ไปบอก บก.บห.นิตยสารเล่มนี้ด้วยว่าโฆษณาให้มันน้อย ๆ หน่อยและเพิ่มเนื้อที่ให้สาระให้กับคอลัมน์ดี ๆ บางคอลัมน์บ้าง แฟนเก่า ๆ จะได้อยู่นาน ๆ ไงครับ

555 ให้ผมไปบอกกับเจ้าของหนังสือป๋านาวี ว่าไม่ให้มีโฆษณาแยะๆในหนังสือเหรอ พี่ปีศาจฯต้องไม่ลืมว่าหนังสือเครื่องเสียงจะอยู่รอดหรือไม่
ต้องขึ้นอยู่กับโฆษณา และหน้าโฆษณาต้องถือว่าเป็นส่วนสำคัญของหนังสือเครื่องเสียงด้วยแฮะ รู้ไหมว่าหน้าโฆษณาสินค้าพวกเครื่องเสียงต่างๆ
นั้นมีคนมากมายที่ชอบดู หนังสือเครื่องเสียงอาจจะต่างจากนิตยสารประเภทอื่นๆที่หน้าโฆษณาเครื่องเสียงนั้นคนกับชอบแปลกมาก
บางคนไม่ได้สนใจกับคอลัมน์แต่ชอบดูหน้าโฆษณาเครื่องเสียงว่าจะมีอะไรออกใหม่มบ้าง ยิ่งเจอกับยี่ห้อเครื่องเสียงที่ตัวเองชอบด้วยแล้วเห็น
โฆษณาขึ้นปก ก็รีบซื้อโดยไม่ต้องเปิดดูเนื้อในด้วยซ้ำไปแฮะ  ผมบอกได้เลยว่าตอนนี้หนังสือกำลังปรับปรุงเปลี่ยนแนวรุกใหม่ เน้นคอลัมน์ที่มี
เนื้อหาหลากหลายขึ้น แบบว่าแฟนเก่าก็ยังห่วง แต่แฟนใหม่ก็ต้องเอาด้วยแฮะ 555

ต้องยอมรับว่าหลายครั้งที่ซื้อหนังสือเครื่องเสียงมาอ่าน ก็ได้ดูแต่โฆษณาเป็นส่วนใหญ่ ในขณะที่เนื้อหาในเล่มแทบไม่มีอะไรเลย เนื้อหาคอลัมน์ก็ไม่ถูกใจ ไม่ค่อยพูดถึงสิ่งที่ผู้อ่าน (ซึ่งก็คือตัวผม) สนใจ ฯลฯ จึงได้อาศัยหน้าสีโฆษณาดูเล่นแก้ขัดไปก่อน แต่ถ้าเจอเล่มใดที่เนื้อหาถูกใจเป็นส่วนใหญ่ รีวิวถูกใจ บทความน่าสนใจ นี่ต้องเก็บไว้เลย ไม่คิดจะชั่งกิโลขาย ผมยังมีหนังสือ "ไฮ-ไฟ สเตริโอ" หลายเล่มเก็บเอาไว้อยู่ก่อนที่หนังสือจะปิดตัวลงเมื่อหลายปีก่อน เพราะเนื้อหาส่วนใหญ่ถูกใจมาก ทั้งภาคเครื่องเสียงและข่าวสารดนตรี น่าเสียดายที่หนังสือดี ๆ อย่างนี้ต้อวรีบม้วนเสื่อไปซะก่อนทั้ง ๆ ที่เป็นหนังสือเก่าแก่ ตั้งแต่ยุคนิตยสาร "แมน" โน่นเลย ไม่ทราบยังมีใครพอจำได้บ้างมั้ยครับ?

[deja vu]

 จำได้ทั้ง "แมน" ทั้ง "ไฮ-ไฟ สเตริโอ" เลยครับ
 หนังสือ "ไฮ-ไฟ สเตริโอ" เคยซื้อประจำอยู่หลายปีแต่ตอนนี้ไม่รู้ไปไหนหมดแล้ว
 ผมชอบอ่านบทบรรณาธิการของคุณประพันธ์ ฟักเทศ มากเลยครับ มีแง่คิดหลากหลายดี

 จำได้ว่าหนังสือ "ไฮ-ไฟ สเตริโอ" เป็นหนังสือเครื่องเสียงเล่มแรกๆของเมืองไทย
 ใกล้เคียงกับหนังสือ "สเตริโอ" ก่อนที่จะมีหนังสือเครื่องเสียงตามกันมาอีกมากมาย

[ปีศาจลายคราม]

 จำได้ทั้ง "แมน" ทั้ง "ไฮ-ไฟ สเตริโอ" เลยครับ
 หนังสือ "ไฮ-ไฟ สเตริโอ" เคยซื้อประจำอยู่หลายปีแต่ตอนนี้ไม่รู้ไปไหนหมดแล้ว
 ผมชอบอ่านบทบรรณาธิการของคุณประพันธ์ ฟักเทศ มากเลยครับ มีแง่คิดหลากหลายดี

 จำได้ว่าหนังสือ "ไฮ-ไฟ สเตริโอ" เป็นหนังสือเครื่องเสียงเล่มแรกๆของเมืองไทย
 ใกล้เคียงกับหนังสือ "สเตริโอ" ก่อนที่จะมีหนังสือเครื่องเสียงตามกันมาอีกมากมาย

ชอบข้อเขียนบทบรรณาธิการของคุณประพันธ์ ฟักเทศ เช่นกันครับ และนอกจากนี้ยังชอบลีลาการเขียนของคุณพิพัฒน์ คคะนาท (ในยุคนั้น) ด้วย และก่อนที่ ไฮไฟ-สเตริโอ จะปิดตัวลง ยังมีคอลัมน์ดนตรีร็อค "ลมหายใจแห่งตำนาน" โดยคุณ "จ้อ ชีวาส" ให้ได้ติดตามอ่านกันอีก ผมอ่านเจอวง progressive rock ดัง ๆ เพียบ ส่วนนิตยสาร "สเตริโอ" เมื่อปีก่อนผมยังเห็นวางขายอยู่ตามแผงหนังสือ แต่ไม่ทราบตอนนี้ยังอยู่รึเปล่า หนังสือหัวนี้แต่ก่อนก็ซื้ออ่านบ้าง แต่ไม่ชอบสไตล์การเขียนที่เน้น (บ้า) เรื่องลำโพง สเป็ค เทคนิค วิชาการ มากเกินไป และสังเกตว่าชอบ (แอบ) เชียร์ลำโพงไทยยี่ห้อหนึ่งทั้ง ๆ ที่คุณภาพไม่น่าจะวิเศษดังที่เชียร์เลย ผมจึงไม่ค่อยซื้ออ่าน จะซื้ออ่านก็ต่อเมื่อพลิก ๆ ดูที่ร้านหนังสือแล้วเจอคอลัมน์ที่ถูกใจเท่านั้นครับ

[อั๋น501]

 จำได้ทั้ง "แมน" ทั้ง "ไฮ-ไฟ สเตริโอ" เลยครับ
 หนังสือ "ไฮ-ไฟ สเตริโอ" เคยซื้อประจำอยู่หลายปีแต่ตอนนี้ไม่รู้ไปไหนหมดแล้ว
 ผมชอบอ่านบทบรรณาธิการของคุณประพันธ์ ฟักเทศ มากเลยครับ มีแง่คิดหลากหลายดี

 จำได้ว่าหนังสือ "ไฮ-ไฟ สเตริโอ" เป็นหนังสือเครื่องเสียงเล่มแรกๆของเมืองไทย
 ใกล้เคียงกับหนังสือ "สเตริโอ" ก่อนที่จะมีหนังสือเครื่องเสียงตามกันมาอีกมากมาย

ชอบข้อเขียนบทบรรณาธิการของคุณประพันธ์ ฟักเทศ เช่นกันครับ และนอกจากนี้ยังชอบลีลาการเขียนของคุณพิพัฒน์ คคะนาท (ในยุคนั้น) ด้วย และก่อนที่ ไฮไฟ-สเตริโอ จะปิดตัวลง ยังมีคอลัมน์ดนตรีร็อค "ลมหายใจแห่งตำนาน" โดยคุณ "จ้อ ชีวาส" ให้ได้ติดตามอ่านกันอีก ผมอ่านเจอวง progressive rock ดัง ๆ เพียบ ส่วนนิตยสาร "สเตริโอ" เมื่อปีก่อนผมยังเห็นวางขายอยู่ตามแผงหนังสือ แต่ไม่ทราบตอนนี้ยังอยู่รึเปล่า หนังสือหัวนี้แต่ก่อนก็ซื้ออ่านบ้าง แต่ไม่ชอบสไตล์การเขียนที่เน้น (บ้า) เรื่องลำโพง สเป็ค เทคนิค วิชาการ มากเกินไป และสังเกตว่าชอบ (แอบ) เชียร์ลำโพงไทยยี่ห้อหนึ่งทั้ง ๆ ที่คุณภาพไม่น่าจะวิเศษดังที่เชียร์เลย ผมจึงไม่ค่อยซื้ออ่าน จะซื้ออ่านก็ต่อเมื่อพลิก ๆ ดูที่ร้านหนังสือแล้วเจอคอลัมน์ที่ถูกใจเท่านั้นครับ

อันที่จริงหนังสือเครื่องเสียงของบ้านเรา ตอนนี้เหลืออยู่รอดน่าจะประมาณ 4 ฉบับ ผมเข้าใจพี่ปีศาจฯ เพราะพวกเราเป็นคอมิวสิคเลิฟเวอร์
จึงอยากจะให้เน้นเนื้อหาทางด้านดนตรีมากๆ ซึ่งก็เป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้วแฮะ เพราะเราเล่นเครื่องเสียงเพื่อต้องการมาใช้ฟังเพลงไงล่ะ
เล่นเครื่องเสียงจะราคาถูกหรือแพง มันก็แล้วแต่ปัจจัยความต้องการของแต่ละคน คนที่ซื้อหนังสือเครื่องเสียงส่วนใหญ่มักจะชอบ
เรื่องราวเกี่ยวข้องกับลำโพง,แอมป์,ปรีแอมป์,เครื่องเล่นซีดี,เทิร์นฯหรือพวกเส้นสายอะไรๆเหล่านี้ โดยอาจจะไม่ได้มีพื้นฐานการฟังเพลง
มาก่อนหรือเพิ่งมาหันฟังเพลงมาไม่นานมานี้เอง และได้มีโอกาสเล่นเครื่องเสียง มีความพร้อมในเรื่องเงินก็เลยอยากจะซื้อเครื่องเสียงดีๆ
มาเล่น  ผมจะขอยกตัวอย่างใครที่เล่นเครื่องเสียงแล้วเริ่มต้นจากชุดโฮมเธียเตอร์มาก่อนนั้น ไม่ใช่คอมิวสิคเลิฟเวอร์จริงๆหรอก
ไม่มีพื้นฐานการฟังเพลงในอดีต ตั้งแต่เด็กๆสมัยเรียนหนังสือใส่ขาสั้นวัยรุ่นมาก่อน อาจจะมาเริ่มต้นฟังเพลงจริงๆตอนช่วงเวลาทำงานแล้ว
เริ่มมีเงิน เคยหรือเปล่าอดค่าขนมเพื่อซื้อแผ่นเสียงแฮะ  เดี๋ยวจะกลับมาว่ากันต่อ...พักกินกลางวันก่อนแฮะ 

[ปีศาจลายคราม]

 จำได้ทั้ง "แมน" ทั้ง "ไฮ-ไฟ สเตริโอ" เลยครับ
 หนังสือ "ไฮ-ไฟ สเตริโอ" เคยซื้อประจำอยู่หลายปีแต่ตอนนี้ไม่รู้ไปไหนหมดแล้ว
 ผมชอบอ่านบทบรรณาธิการของคุณประพันธ์ ฟักเทศ มากเลยครับ มีแง่คิดหลากหลายดี

 จำได้ว่าหนังสือ "ไฮ-ไฟ สเตริโอ" เป็นหนังสือเครื่องเสียงเล่มแรกๆของเมืองไทย
 ใกล้เคียงกับหนังสือ "สเตริโอ" ก่อนที่จะมีหนังสือเครื่องเสียงตามกันมาอีกมากมาย

ชอบข้อเขียนบทบรรณาธิการของคุณประพันธ์ ฟักเทศ เช่นกันครับ และนอกจากนี้ยังชอบลีลาการเขียนของคุณพิพัฒน์ คคะนาท (ในยุคนั้น) ด้วย และก่อนที่ ไฮไฟ-สเตริโอ จะปิดตัวลง ยังมีคอลัมน์ดนตรีร็อค "ลมหายใจแห่งตำนาน" โดยคุณ "จ้อ ชีวาส" ให้ได้ติดตามอ่านกันอีก ผมอ่านเจอวง progressive rock ดัง ๆ เพียบ ส่วนนิตยสาร "สเตริโอ" เมื่อปีก่อนผมยังเห็นวางขายอยู่ตามแผงหนังสือ แต่ไม่ทราบตอนนี้ยังอยู่รึเปล่า หนังสือหัวนี้แต่ก่อนก็ซื้ออ่านบ้าง แต่ไม่ชอบสไตล์การเขียนที่เน้น (บ้า) เรื่องลำโพง สเป็ค เทคนิค วิชาการ มากเกินไป และสังเกตว่าชอบ (แอบ) เชียร์ลำโพงไทยยี่ห้อหนึ่งทั้ง ๆ ที่คุณภาพไม่น่าจะวิเศษดังที่เชียร์เลย ผมจึงไม่ค่อยซื้ออ่าน จะซื้ออ่านก็ต่อเมื่อพลิก ๆ ดูที่ร้านหนังสือแล้วเจอคอลัมน์ที่ถูกใจเท่านั้นครับ

อันที่จริงหนังสือเครื่องเสียงของบ้านเรา ตอนนี้เหลืออยู่รอดน่าจะประมาณ 4 ฉบับ ผมเข้าใจพี่ปีศาจฯ เพราะพวกเราเป็นคอมิวสิคเลิฟเวอร์
จึงอยากจะให้เน้นเนื้อหาทางด้านดนตรีมากๆ ซึ่งก็เป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้วแฮะ เพราะเราเล่นเครื่องเสียงเพื่อต้องการมาใช้ฟังเพลงไงล่ะ
เล่นเครื่องเสียงจะราคาถูกหรือแพง มันก็แล้วแต่ปัจจัยความต้องการของแต่ละคน คนที่ซื้อหนังสือเครื่องเสียงส่วนใหญ่มักจะชอบ
เรื่องราวเกี่ยวข้องกับลำโพง,แอมป์,ปรีแอมป์,เครื่องเล่นซีดี,เทิร์นฯหรือพวกเส้นสายอะไรๆเหล่านี้ โดยอาจจะไม่ได้มีพื้นฐานการฟังเพลง
มาก่อนหรือเพิ่งมาหันฟังเพลงมาไม่นานมานี้เอง และได้มีโอกาสเล่นเครื่องเสียง มีความพร้อมในเรื่องเงินก็เลยอยากจะซื้อเครื่องเสียงดีๆ
มาเล่น  ผมจะขอยกตัวอย่างใครที่เล่นเครื่องเสียงแล้วเริ่มต้นจากชุดโฮมเธียเตอร์มาก่อนนั้น ไม่ใช่คอมิวสิคเลิฟเวอร์จริงๆหรอก
ไม่มีพื้นฐานการฟังเพลงในอดีต ตั้งแต่เด็กๆสมัยเรียนหนังสือใส่ขาสั้นวัยรุ่นมาก่อน อาจจะมาเริ่มต้นฟังเพลงจริงๆตอนช่วงเวลาทำงานแล้ว
เริ่มมีเงิน เคยหรือเปล่าอดค่าขนมเพื่อซื้อแผ่นเสียงแฮะ  เดี๋ยวจะกลับมาว่ากันต่อ...พักกินกลางวันก่อนแฮะ 

บ่อยเลยครับ เรื่องอด (ออม) เงินค่าขนมเพื่อเอาไว้ซื้อเทป ผมไม่มีปัญญาซื้อแผ่นเสียงหรอกครับในตอนนั้น เทปผีราคาม้วนละ 25-30 บาท ส่วนแผ่นเสียงที่ขายในเซ็นทรัลในยุคนั้นราคาเฉลี่ยแผ่นละ 250 ถึง 350 ส่วนแผ่นคู่ก็ชุดละ 450-500 บาทไปโน่นเลย ค่าเงินเพียงไม่กี่ร้อยเมื่อประมาณ 30 กว่าปีก่อนเมื่อเทียบกับสมัยนี้ถือว่าเยอะนะ มีเงินแค่ร้อยเดียวผมสามารถใช้ไปโรงเรียนได้เป็นอาทิตย์เลยล่ะครับ ผมเคยไปยืนดูและลูบคลำแผ่นเสียงชุด Tubular Bells (Mike Oldfield), Pictures at an Exhibition (ELP), Colours (Eloy), Live (Eloy) etc. ที่แผนกแผ่นเสียง เซ็นทรัลลาดพร้าว โดยเฉพาะ Eloy Live ซึ่งเป็นแผ่นคู่ ผมอยากได้มาก แต่ราคา 500 บาท ผมต้องอดเงินติดลบล่วงหน้าข้ามเดือนแน่นอนเพียงเพื่อให้ได้แผ่นนี้มาเพียงชุดเดียว ดังนั้น ตอนนี้มีเงินแล้ว ผมจึงซื้อมันซ้ำ ๆ หลายก็อปปี้มาเก็บไว้ให้หายแค้นและสมอยากไปเลยครับ

[อั๋น501]

 จำได้ทั้ง "แมน" ทั้ง "ไฮ-ไฟ สเตริโอ" เลยครับ
 หนังสือ "ไฮ-ไฟ สเตริโอ" เคยซื้อประจำอยู่หลายปีแต่ตอนนี้ไม่รู้ไปไหนหมดแล้ว
 ผมชอบอ่านบทบรรณาธิการของคุณประพันธ์ ฟักเทศ มากเลยครับ มีแง่คิดหลากหลายดี

 จำได้ว่าหนังสือ "ไฮ-ไฟ สเตริโอ" เป็นหนังสือเครื่องเสียงเล่มแรกๆของเมืองไทย
 ใกล้เคียงกับหนังสือ "สเตริโอ" ก่อนที่จะมีหนังสือเครื่องเสียงตามกันมาอีกมากมาย

ชอบข้อเขียนบทบรรณาธิการของคุณประพันธ์ ฟักเทศ เช่นกันครับ และนอกจากนี้ยังชอบลีลาการเขียนของคุณพิพัฒน์ คคะนาท (ในยุคนั้น) ด้วย และก่อนที่ ไฮไฟ-สเตริโอ จะปิดตัวลง ยังมีคอลัมน์ดนตรีร็อค "ลมหายใจแห่งตำนาน" โดยคุณ "จ้อ ชีวาส" ให้ได้ติดตามอ่านกันอีก ผมอ่านเจอวง progressive rock ดัง ๆ เพียบ ส่วนนิตยสาร "สเตริโอ" เมื่อปีก่อนผมยังเห็นวางขายอยู่ตามแผงหนังสือ แต่ไม่ทราบตอนนี้ยังอยู่รึเปล่า หนังสือหัวนี้แต่ก่อนก็ซื้ออ่านบ้าง แต่ไม่ชอบสไตล์การเขียนที่เน้น (บ้า) เรื่องลำโพง สเป็ค เทคนิค วิชาการ มากเกินไป และสังเกตว่าชอบ (แอบ) เชียร์ลำโพงไทยยี่ห้อหนึ่งทั้ง ๆ ที่คุณภาพไม่น่าจะวิเศษดังที่เชียร์เลย ผมจึงไม่ค่อยซื้ออ่าน จะซื้ออ่านก็ต่อเมื่อพลิก ๆ ดูที่ร้านหนังสือแล้วเจอคอลัมน์ที่ถูกใจเท่านั้นครับ

อันที่จริงหนังสือเครื่องเสียงของบ้านเรา ตอนนี้เหลืออยู่รอดน่าจะประมาณ 4 ฉบับ ผมเข้าใจพี่ปีศาจฯ เพราะพวกเราเป็นคอมิวสิคเลิฟเวอร์
จึงอยากจะให้เน้นเนื้อหาทางด้านดนตรีมากๆ ซึ่งก็เป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้วแฮะ เพราะเราเล่นเครื่องเสียงเพื่อต้องการมาใช้ฟังเพลงไงล่ะ
เล่นเครื่องเสียงจะราคาถูกหรือแพง มันก็แล้วแต่ปัจจัยความต้องการของแต่ละคน คนที่ซื้อหนังสือเครื่องเสียงส่วนใหญ่มักจะชอบ
เรื่องราวเกี่ยวข้องกับลำโพง,แอมป์,ปรีแอมป์,เครื่องเล่นซีดี,เทิร์นฯหรือพวกเส้นสายอะไรๆเหล่านี้ โดยอาจจะไม่ได้มีพื้นฐานการฟังเพลง
มาก่อนหรือเพิ่งมาหันฟังเพลงมาไม่นานมานี้เอง และได้มีโอกาสเล่นเครื่องเสียง มีความพร้อมในเรื่องเงินก็เลยอยากจะซื้อเครื่องเสียงดีๆ
มาเล่น  ผมจะขอยกตัวอย่างใครที่เล่นเครื่องเสียงแล้วเริ่มต้นจากชุดโฮมเธียเตอร์มาก่อนนั้น ไม่ใช่คอมิวสิคเลิฟเวอร์จริงๆหรอก
ไม่มีพื้นฐานการฟังเพลงในอดีต ตั้งแต่เด็กๆสมัยเรียนหนังสือใส่ขาสั้นวัยรุ่นมาก่อน อาจจะมาเริ่มต้นฟังเพลงจริงๆตอนช่วงเวลาทำงานแล้ว
เริ่มมีเงิน เคยหรือเปล่าอดค่าขนมเพื่อซื้อแผ่นเสียงแฮะ  เดี๋ยวจะกลับมาว่ากันต่อ...พักกินกลางวันก่อนแฮะ  

บ่อยเลยครับ เรื่องอด (ออม) เงินค่าขนมเพื่อเอาไว้ซื้อเทป ผมไม่มีปัญญาซื้อแผ่นเสียงหรอกครับในตอนนั้น เทปผีราคาม้วนละ 25-30 บาท ส่วนแผ่นเสียงที่ขายในเซ็นทรัลในยุคนั้นราคาเฉลี่ยแผ่นละ 250 ถึง 350 ส่วนแผ่นคู่ก็ชุดละ 450-500 บาทไปโน่นเลย ค่าเงินเพียงไม่กี่ร้อยเมื่อประมาณ 30 กว่าปีก่อนเมื่อเทียบกับสมัยนี้ถือว่าเยอะนะ มีเงินแค่ร้อยเดียวผมสามารถใช้ไปโรงเรียนได้เป็นอาทิตย์เลยล่ะครับ ผมเคยไปยืนดูและลูบคลำแผ่นเสียงชุด Tubular Bells (Mike Oldfield), Pictures at an Exhibition (ELP), Colours (Eloy), Live (Eloy) etc. ที่แผนกแผ่นเสียง เซ็นทรัลลาดพร้าว โดยเฉพาะ Eloy Live ซึ่งเป็นแผ่นคู่ ผมอยากได้มาก แต่ราคา 500 บาท ผมต้องอดเงินติดลบล่วงหน้าข้ามเดือนแน่นอนเพียงเพื่อให้ได้แผ่นนี้มาเพียงชุดเดียว ดังนั้น ตอนนี้มีเงินแล้ว ผมจึงซื้อมันซ้ำ ๆ หลายก็อปปี้มาเก็บไว้ให้หายแค้นและสมอยากไปเลยครับ

555 เรียกว่าซื้อแผ่นซ้ำให้เข็ดเพื่อชดเชยในอดีต    พี่ปีศาจฯ ยังถือว่าเป็นคอมิวสิคเลิฟเวอร์ตัวจริงของจริงแฮะ  ผมจึงบอก "หากได้ฟังเพลงในยุดอดีตจริงๆ ไม่เคยผ่านร้อนผ่านหนาวก็ไม่มีวันเข้าใจหรอกครับว่าฟิลลิ่งการฟังเพลงเมื่อครั้นอดีตเป็นเช่นใดเหมือนกับการเรียนลัดโดยที่ไม่เคยผ่านประสบการณ์จริงๆ มีคนมากมายในอดีตไม่เคยสัมผัสกับสิ่งที่พวกเราสนทนากันนี้ พอมีเงินก็เรียนลัด ผมเห็นแยะไปตามหน้าเพจแผ่นเสียง ฯลฯ บางคนเล่าประสบการณ์ว่าสมัยก่อนเล่นซีดี แล้วมาเล่นแผ่นเสียงเก็บสะสมแผ่นเสียงหายากๆราคาแพงๆเอามาอวดโชว์กัน เรื่องของคนมีเงินแฮะ แสดงว่าเล่นแผ่นเสียงมาไม่นานสมัยก่อนไม่เคยรู้จักไม่ได้มีพื้นฐานการฟังเพลงมาก่อนเพิ่งมาชื่นชอบนั่นเอง เป็นแบบนี้แยะเหมือนกับกำลังย้อนเวลาหาอดีตแบบที่ผมบอก " ผมก็ชอบโชว์แผ่นเสียงในเพจเหมือนกันแต่โชว์แผ่นถูกราคา 100-300 บาทเท่านั้น เพราะเป็นคนซื้อแผ่นเสียงราคาแพง
ไม่เป็นเงินทองหายากแฮะ  

[ปีศาจลายคราม]

 จำได้ทั้ง "แมน" ทั้ง "ไฮ-ไฟ สเตริโอ" เลยครับ
 หนังสือ "ไฮ-ไฟ สเตริโอ" เคยซื้อประจำอยู่หลายปีแต่ตอนนี้ไม่รู้ไปไหนหมดแล้ว
 ผมชอบอ่านบทบรรณาธิการของคุณประพันธ์ ฟักเทศ มากเลยครับ มีแง่คิดหลากหลายดี

 จำได้ว่าหนังสือ "ไฮ-ไฟ สเตริโอ" เป็นหนังสือเครื่องเสียงเล่มแรกๆของเมืองไทย
 ใกล้เคียงกับหนังสือ "สเตริโอ" ก่อนที่จะมีหนังสือเครื่องเสียงตามกันมาอีกมากมาย

ชอบข้อเขียนบทบรรณาธิการของคุณประพันธ์ ฟักเทศ เช่นกันครับ และนอกจากนี้ยังชอบลีลาการเขียนของคุณพิพัฒน์ คคะนาท (ในยุคนั้น) ด้วย และก่อนที่ ไฮไฟ-สเตริโอ จะปิดตัวลง ยังมีคอลัมน์ดนตรีร็อค "ลมหายใจแห่งตำนาน" โดยคุณ "จ้อ ชีวาส" ให้ได้ติดตามอ่านกันอีก ผมอ่านเจอวง progressive rock ดัง ๆ เพียบ ส่วนนิตยสาร "สเตริโอ" เมื่อปีก่อนผมยังเห็นวางขายอยู่ตามแผงหนังสือ แต่ไม่ทราบตอนนี้ยังอยู่รึเปล่า หนังสือหัวนี้แต่ก่อนก็ซื้ออ่านบ้าง แต่ไม่ชอบสไตล์การเขียนที่เน้น (บ้า) เรื่องลำโพง สเป็ค เทคนิค วิชาการ มากเกินไป และสังเกตว่าชอบ (แอบ) เชียร์ลำโพงไทยยี่ห้อหนึ่งทั้ง ๆ ที่คุณภาพไม่น่าจะวิเศษดังที่เชียร์เลย ผมจึงไม่ค่อยซื้ออ่าน จะซื้ออ่านก็ต่อเมื่อพลิก ๆ ดูที่ร้านหนังสือแล้วเจอคอลัมน์ที่ถูกใจเท่านั้นครับ

อันที่จริงหนังสือเครื่องเสียงของบ้านเรา ตอนนี้เหลืออยู่รอดน่าจะประมาณ 4 ฉบับ ผมเข้าใจพี่ปีศาจฯ เพราะพวกเราเป็นคอมิวสิคเลิฟเวอร์
จึงอยากจะให้เน้นเนื้อหาทางด้านดนตรีมากๆ ซึ่งก็เป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้วแฮะ เพราะเราเล่นเครื่องเสียงเพื่อต้องการมาใช้ฟังเพลงไงล่ะ
เล่นเครื่องเสียงจะราคาถูกหรือแพง มันก็แล้วแต่ปัจจัยความต้องการของแต่ละคน คนที่ซื้อหนังสือเครื่องเสียงส่วนใหญ่มักจะชอบ
เรื่องราวเกี่ยวข้องกับลำโพง,แอมป์,ปรีแอมป์,เครื่องเล่นซีดี,เทิร์นฯหรือพวกเส้นสายอะไรๆเหล่านี้ โดยอาจจะไม่ได้มีพื้นฐานการฟังเพลง
มาก่อนหรือเพิ่งมาหันฟังเพลงมาไม่นานมานี้เอง และได้มีโอกาสเล่นเครื่องเสียง มีความพร้อมในเรื่องเงินก็เลยอยากจะซื้อเครื่องเสียงดีๆ
มาเล่น  ผมจะขอยกตัวอย่างใครที่เล่นเครื่องเสียงแล้วเริ่มต้นจากชุดโฮมเธียเตอร์มาก่อนนั้น ไม่ใช่คอมิวสิคเลิฟเวอร์จริงๆหรอก
ไม่มีพื้นฐานการฟังเพลงในอดีต ตั้งแต่เด็กๆสมัยเรียนหนังสือใส่ขาสั้นวัยรุ่นมาก่อน อาจจะมาเริ่มต้นฟังเพลงจริงๆตอนช่วงเวลาทำงานแล้ว
เริ่มมีเงิน เคยหรือเปล่าอดค่าขนมเพื่อซื้อแผ่นเสียงแฮะ  เดี๋ยวจะกลับมาว่ากันต่อ...พักกินกลางวันก่อนแฮะ 

บ่อยเลยครับ เรื่องอด (ออม) เงินค่าขนมเพื่อเอาไว้ซื้อเทป ผมไม่มีปัญญาซื้อแผ่นเสียงหรอกครับในตอนนั้น เทปผีราคาม้วนละ 25-30 บาท ส่วนแผ่นเสียงที่ขายในเซ็นทรัลในยุคนั้นราคาเฉลี่ยแผ่นละ 250 ถึง 350 ส่วนแผ่นคู่ก็ชุดละ 450-500 บาทไปโน่นเลย ค่าเงินเพียงไม่กี่ร้อยเมื่อประมาณ 30 กว่าปีก่อนเมื่อเทียบกับสมัยนี้ถือว่าเยอะนะ มีเงินแค่ร้อยเดียวผมสามารถใช้ไปโรงเรียนได้เป็นอาทิตย์เลยล่ะครับ ผมเคยไปยืนดูและลูบคลำแผ่นเสียงชุด Tubular Bells (Mike Oldfield), Pictures at an Exhibition (ELP), Colours (Eloy), Live (Eloy) etc. ที่แผนกแผ่นเสียง เซ็นทรัลลาดพร้าว โดยเฉพาะ Eloy Live ซึ่งเป็นแผ่นคู่ ผมอยากได้มาก แต่ราคา 500 บาท ผมต้องอดเงินติดลบล่วงหน้าข้ามเดือนแน่นอนเพียงเพื่อให้ได้แผ่นนี้มาเพียงชุดเดียว ดังนั้น ตอนนี้มีเงินแล้ว ผมจึงซื้อมันซ้ำ ๆ หลายก็อปปี้มาเก็บไว้ให้หายแค้นและสมอยากไปเลยครับ

555 เรียกว่าซื้อแผ่นซ้ำให้เข็ดเพื่อชดเชยในอดีต    พี่ปีศาจฯ ยังถือว่าเป็นคอมิวสิคเลิฟเวอร์ตัวจริงของจริงแฮะ  ผมจึงบอก "หากได้ฟังเพลงในยุดอดีตจริงๆ ไม่เคยผ่านร้อนผ่านหนาวก็ไม่มีวันเข้าใจหรอกครับว่าฟิลลิ่งการฟังเพลงเมื่อครั้นอดีตเป็นเช่นใดเหมือนกับการเรียนลัดโดยที่ไม่เคยผ่านประสบการณ์จริงๆ มีคนมากมายในอดีตไม่เคยสัมผัสกับสิ่งที่พวกเราสนทนากันนี้ พอมีเงินก็เรียนลัด ผมเห็นแยะไปตามหน้าเพจแผ่นเสียง ฯลฯ บางคนเล่าประสบการณ์ว่าสมัยก่อนเล่นซีดี แล้วมาเล่นแผ่นเสียงเก็บสะสมแผ่นเสียงหายากๆราคาแพงๆเอามาอวดโชว์กัน เรื่องของคนมีเงินแฮะ แสดงว่าเล่นแผ่นเสียงมาไม่นานสมัยก่อนไม่เคยรู้จักไม่ได้มีพื้นฐานการฟังเพลงมาก่อนเพิ่งมาชื่นชอบนั่นเอง เป็นแบบนี้แยะเหมือนกับกำลังย้อนเวลาหาอดีตแบบที่ผมบอก " ผมก็ชอบโชว์แผ่นเสียงในเพจเหมือนกันแต่โชว์แผ่นถูกราคา 100-300 บาทเท่านั้น เพราะเป็นคนซื้อแผ่นเสียงราคาแพง
ไม่เป็นเงินทองหายากแฮะ 

เช่นกันครับ รักชอบแผ่นเสียงและเครื่องเสียงเป็นชีวิตจิตใจ (เปรียบประดุจภรรยาน้อย ) แต่มีทุนน้อยและมีโอกาสไม่เท่าคนที่มีทุนหนา จึงจำต้องซื้อตามกำลังและโอกาส และถ้าฟังเพลงยิ่ง "ลึก" แผ่นเสียงก็ยิ่งหายากและแพงเป็นเรื่องธรรมดา เว้นแต่จะเป็นแผ่นรีอิชชู่ ซึ่งส่วนใหญ่ราคาก็ยังเป็นหลักพันอยู่ดี เล่นแผ่นเสียงในยุคนี้นอกจากเงินถึงแล้วใจต้องถึงด้วย ถ้าราคาถูกให้รีบคว้า แต่ถ้าหายากและราคาแพงก็รอช้าไม่ได้เช่นกันครับ

[TRON]

[อั๋น501]

วันนี้อัพเดทชุดซีสเต็ม ผมเพิ่ม Head Amp หลอดของ D. Klimo Argo ยี่ห้อ Klimo Labor จากเยอรมันไม่น่ามีตัวแทนในบ้านเรา เจ้านี้ทำเทิร์นฯ
แอมป์หลอด, ปรีแอมป์และพวกสายสัญญาณด้วย เป็น Head Amp หลอดของเก่าอย่ในยุุด 90 น้ำเสียงใช้ได้เลยแต่ เสียง noise รบกวนค่อยข้างแยะหากเทียบกับพวก MC stepup เสียงรบกวนต่ำกว่ามากคนจึงไม่ค่อยนิยมเล่น  Head Amp หลอดกัน ของเดิมผมใช้ปรีโพโนของ Rega รุ่น Aria เล่นได้ทั้ง MM/MC   ขอบคุณหลายๆเสี่ยสิทธิ์ ที่ช่วยนำรูปมาแปะไว้ให้ผมแฮะ

[อั๋น501]

ช่วงหยุดหลายวันเลยอัพฯ เพิ่มลำโพงฟังเพลงแนวออดิโอไฟล์ไปสอยสาวแรกรุ่นน้องเล็กของตระกูล 800 ช่างสวยเหลือเกินอดใจไม่ไหว  
จัดว่าเป็นลำโพงวางหิ้งขนาดเล็กที่ให้น้ำเสียงเกินตัว ตอนนี้กำลังกับหลงสาวแรกรุ่น Bowers & Wilkins B&W 805 Diamond อยู่เล่นเอาลืม
ไก่แก่แม่ปลาช่อน อย่างเจ้า JBL 4343ฺB ของผมเลยแฮะ    แต่ว่าก็ยังรักไก่แก่แม่ปลาช่อนนี้อยู่เพราะเธอรู้งานเหลือเกิน หนักเอาเบาสู้ 555

[ปีศาจลายคราม]

ช่วงหยุดหลายวันเลยอัพฯ เพิ่มลำโพงฟังเพลงแนวออดิโอไฟล์ไปสอยสาวแรกรุ่นน้องเล็กของตระกูล 800 ช่างสวยเหลือเกินอดใจไม่ไหว 
จัดว่าเป็นลำโพงวางหิ้งขนาดเล็กที่ให้น้ำเสียงเกินตัว ตอนนี้กำลังกับหลงสาวแรกรุ่น Bowers & Wilkins B&W 805 Diamond อยู่เล่นเอาลืม
ไก่แก่แม่ปลาช่อน อย่างเจ้า JBL 4343ฺB ของผมเลยแฮะ    แต่ว่าก็ยังรักไก่แก่แม่ปลาช่อนนี้อยู่เพราะเธอรู้งานเหลือเกิน หนักเอาเบาสู้ 555

B&W 805 Diamond ของคุณอั๋น501 ซื้อใหม่เลยรึเปล่าครับ? ลำโพงรุ่นนี้ราคาขายที่เมืองนอก 3750 ปอนด์สเตอร์ลิง ครับ

http://www.whathifi.com/review/b%2526w-805-diamond

[อั๋น501]

ช่วงหยุดหลายวันเลยอัพฯ เพิ่มลำโพงฟังเพลงแนวออดิโอไฟล์ไปสอยสาวแรกรุ่นน้องเล็กของตระกูล 800 ช่างสวยเหลือเกินอดใจไม่ไหว 
จัดว่าเป็นลำโพงวางหิ้งขนาดเล็กที่ให้น้ำเสียงเกินตัว ตอนนี้กำลังกับหลงสาวแรกรุ่น Bowers & Wilkins B&W 805 Diamond อยู่เล่นเอาลืม
ไก่แก่แม่ปลาช่อน อย่างเจ้า JBL 4343ฺB ของผมเลยแฮะ    แต่ว่าก็ยังรักไก่แก่แม่ปลาช่อนนี้อยู่เพราะเธอรู้งานเหลือเกิน หนักเอาเบาสู้ 555

B&W 805 Diamond ของคุณอั๋น501 ซื้อใหม่เลยรึเปล่าครับ? ลำโพงรุ่นนี้ราคาขายที่เมืองนอก 3750 ปอนด์สเตอร์ลิง ครับ

http://www.whathifi.com/review/b%2526w-805-diamond

ซื้อใหม่แกะกล่องเลยแฮะ เป็นของขวัญให้ตัวเอง อยากเก็บไว้ฟังสลับกับไก่แก่แม่ปลาช่อนลำโพง JBL หากต้องการฟิลลิ่งฟังเพลงแนวออดิโอไฟล์
ก็ใช้สาวแรกรุ่นน้องเล็กของตระกูล 800 ฟังไงล่ะ    ถ้าต้องการย้อนเวลาฟังคลาสสิคร็อคก็ต้องเสพสุขกับไก่แก่แม่ปลาช่อนแทนแฮะ   

[ปีศาจลายคราม]

ช่วงหยุดหลายวันเลยอัพฯ เพิ่มลำโพงฟังเพลงแนวออดิโอไฟล์ไปสอยสาวแรกรุ่นน้องเล็กของตระกูล 800 ช่างสวยเหลือเกินอดใจไม่ไหว 
จัดว่าเป็นลำโพงวางหิ้งขนาดเล็กที่ให้น้ำเสียงเกินตัว ตอนนี้กำลังกับหลงสาวแรกรุ่น Bowers & Wilkins B&W 805 Diamond อยู่เล่นเอาลืม
ไก่แก่แม่ปลาช่อน อย่างเจ้า JBL 4343ฺB ของผมเลยแฮะ    แต่ว่าก็ยังรักไก่แก่แม่ปลาช่อนนี้อยู่เพราะเธอรู้งานเหลือเกิน หนักเอาเบาสู้ 555

B&W 805 Diamond ของคุณอั๋น501 ซื้อใหม่เลยรึเปล่าครับ? ลำโพงรุ่นนี้ราคาขายที่เมืองนอก 3750 ปอนด์สเตอร์ลิง ครับ

http://www.whathifi.com/review/b%2526w-805-diamond

ซื้อใหม่แกะกล่องเลยแฮะ เป็นของขวัญให้ตัวเอง อยากเก็บไว้ฟังสลับกับไก่แก่แม่ปลาช่อนลำโพง JBL หากต้องการฟิลลิ่งฟังเพลงแนวออดิโอไฟล์
ก็ใช้สาวแรกรุ่นน้องเล็กของตระกูล 800 ฟังไงล่ะ    ถ้าต้องการย้อนเวลาฟังคลาสสิคร็อคก็ต้องเสพสุขกับไก่แก่แม่ปลาช่อนแทนแฮะ   

เห็นรีวิวชี้ว่าตัวเล็กอย่างนี้กินวัตต์น่าดู ต้องใช้แอมป์กำลังสูง ราคาขายในไทย 2xx,xxx ประมาณนี้รึเปล่าครับ? หรือว่าไม่ถึง?

[อั๋น501]

ช่วงหยุดหลายวันเลยอัพฯ เพิ่มลำโพงฟังเพลงแนวออดิโอไฟล์ไปสอยสาวแรกรุ่นน้องเล็กของตระกูล 800 ช่างสวยเหลือเกินอดใจไม่ไหว  
จัดว่าเป็นลำโพงวางหิ้งขนาดเล็กที่ให้น้ำเสียงเกินตัว ตอนนี้กำลังกับหลงสาวแรกรุ่น Bowers & Wilkins B&W 805 Diamond อยู่เล่นเอาลืม
ไก่แก่แม่ปลาช่อน อย่างเจ้า JBL 4343ฺB ของผมเลยแฮะ    แต่ว่าก็ยังรักไก่แก่แม่ปลาช่อนนี้อยู่เพราะเธอรู้งานเหลือเกิน หนักเอาเบาสู้ 555

B&W 805 Diamond ของคุณอั๋น501 ซื้อใหม่เลยรึเปล่าครับ? ลำโพงรุ่นนี้ราคาขายที่เมืองนอก 3750 ปอนด์สเตอร์ลิง ครับ

http://www.whathifi.com/review/b%2526w-805-diamond

ซื้อใหม่แกะกล่องเลยแฮะ เป็นของขวัญให้ตัวเอง อยากเก็บไว้ฟังสลับกับไก่แก่แม่ปลาช่อนลำโพง JBL หากต้องการฟิลลิ่งฟังเพลงแนวออดิโอไฟล์
ก็ใช้สาวแรกรุ่นน้องเล็กของตระกูล 800 ฟังไงล่ะ    ถ้าต้องการย้อนเวลาฟังคลาสสิคร็อคก็ต้องเสพสุขกับไก่แก่แม่ปลาช่อนแทนแฮะ  

เห็นรีวิวชี้ว่าตัวเล็กอย่างนี้กินวัตต์น่าดู ต้องใช้แอมป์กำลังสูง ราคาขายในไทย 2xx,xxx ประมาณนี้รึเปล่าครับ? หรือว่าไม่ถึง?

ใช่แฮะ ราคาขายในบ้านเราสองแสนกว่าบาท เห็นเป็นสาวรุ่นตัวเล็กๆแบบนี้กินแรงน่าดูประเภทจะเอาอินทิเกรทแอมป์ 100 วัตต์อย่าได้แอ้มง่ายๆ ผมใช้เพาเวอร์แอมป์ GamuT D-200  MOSFET 200 วัตต์/ข้าง พอจะเอาอยู่  ผมวางลำโพงซ้อนกันอ่านจากคู่มือให้วางระยะห่างด้านข้างและด้านหลังไม่น้อยกว่า 50 ซม. ห่างจากกันได้ 1.5 ม.- 3.00 ม. ผมเลยใช้ลำโพง JBL ทำเป็นผนังด้านหลังระยะห่างจากคู่หน้า 50 ซม. เมื่อรักสาวแรกรุ่นของตระกูล 800 แต่ก็ยังต้องการไก่แก่แม่ปลาช่อนอย่าง JBL 4343B ชีวิตผมก็อยากได้ทั้งพี่และน้อง ทำไงได้กับ B&W 805 Diamond หากเทียบให้เห็นภาพเหมือนกับนักรีวิวเครื่องเสียงชอบเปรียบเทียบเป็นเหมือนรูปภาพ ผมเอาบ้าง แต่ใช้เป็นรูปสาวๆแทนพี่ปีศาจฯ จะได้นึกภาพออกไงล่ะ   คงไม่บอกนะว่ารูปสาวคนไหนเป็น 805 Diamondและคนใดเป็น JBL ไก่แก่แม่ปลาช่อนแฮะ 805 Diamond เหมือนสาววัยรุ่นน่ารักช่างฉ้อเลาะ ปากเล็กจมูกหน่อย มีรูปร่างไซด์เล็กขนาดสมส่วน ให้ความสดชื่น แต่กับ JBL อย่างที่บอกเหมือนสาวใหญ่ใจถึง ไก่แก่แม่ปลาช่อนช่างรู้งานเสียทุกอย่างตอบสนองกับเพลงในยุดคลาสสิคร็อคได้ดี ให้สเกลของขนาดดนตรีที่ใหญ่กว่า แม้ว่าจะเป็นรอง 805 Diamond เรื่องความละเมียดละไมระรื่นหูกว่าโดยเฉพาะฟังการเพลงแนวอะคูสติก เรียกง่ายๆว่าได้อย่างเสียอย่าง แม้ว่าจะเลือกขยับไปเล่นเป็นรุ่นสาวมากขึ้นอย่างเช่น 804, 803 ก็ตามบุคลิกของ B&W ไม่ใช่สไตล์หนังแอ็คชั่น บู๊ล้างผลาญอยู่แล้ว สู้เลือกเล่นทั้ง 2 คู่ในห้องเดียวกันแบบ "ทู อิน วัน" น่าจะเหมาะตอบโจทย์ความต้องการของผมมากกว่าแฮะ