ต่อไป »

[panyarak]

Yes - Going for the One โดยเฉพาะเพลง Awaken
King Crimson - Lizard
Jon Anderson - Olias of Sunhillow
Rick Wakeman - 1984
Steve Hackett - Defector
Tony Banks - A Curious Feeling
Chris Squire - Fish out of Water
Kansas - Leftoverture
VDGG - The Aerosol Grey Machine
Peter Hammill - pH7
Sally Oldfield - Easy กับ Femme
Pink Floyd - The Final Cut
Annie Haslam - Still Life
Brian Eno - Another Green World

[TRON]

มายืนยันว่า Tubular Bells II เป็นอีกหนึ่งมาสเตอร์พีซที่ถูกต้นฉบับกลบรัศมีมาจนถึงทุกวันนี้

[♫ phil_wc ♫]

ผมก็รู้สึกชอบ  Tubular Bells II  มากกว่า1นะครับ

[TRON]

ผมก็รู้สึกชอบ  Tubular Bells II  มากกว่า1นะครับ

คือยอมรับว่า TB1 คลาสสิคแน่ๆครับ แต่ TB2 นี่ไมค์โตเป็นผู้ใหญ่แล้วใส่ความเนี๊ยบและรายละเอียด  + ประสบการณ์และชั้นเชิงเพิ่มลงไปอีก แถมเมโลดี้แต่ละช๊อตนี่มันเพราะเหนือคำบรรยาย ผมมักจะคิดเองว่าการฟัง TB1 เหมือนเดินทางอยู่ในโลกลึกลับน่าค้นหาและน่าสะพรึงกลัวในบางอารมณ์แต่สุดท้ายก็ออกมาเจอโลกภายนอกอันสดใส แต่การฟัง TB2 เหมือนเดินทางอยู่ในโลกแห่งความฝัน ความร่าเริงเหมือนย้อนกลับไปในวัยเด็กอีกครั้งกับโลกที่ไม่มีพิษภัยมีแต่ความสนุกรออยู่ตลอดทางจนถึงทางออกเลย

[ปีศาจลายคราม]

มายืนยันว่า Tubular Bells II เป็นอีกหนึ่งมาสเตอร์พีซที่ถูกต้นฉบับกลบรัศมีมาจนถึงทุกวันนี้

โดยส่วนตัว ผมชอบ TB 2 ในแง่ความพริ้วสง่า โอฬาร สดใสร่าเริง มีอารมณ์ขัน และผ่อนคลาย (รีแล็กซ์) ในขณะที่ TB 1 จะมีบรรยากาศที่ลึกลับ ดำมืด และถมึงทึง (ซีเรียส) กว่า ซาวน์ดของ TB 2 ก็ทันสมัยกว่าเสียงที่ฟุ้ง ๆ แบน ๆ ของ TB 1 จึงไม่แปลกในเลยว่า TB 2 จะเป็นที่คุ้นเคยและถูกหูของแฟนเพลงรุ่นหลัง ๆ ทั้ง ๆ ที่จะว่าไปแล้ว TB 2 ลอกทางเพลงของ TB 1 มาทั้งหมดเลยก็ว่าได้

สรุปว่าผมชอบทั้งคู่ครับ แล้วแต่อารมณ์การฟังในขณะนั้นจะพาไป 

[JKNoremorse]

Mike Oldfield นี่แกเป็นศิลปินเดี่ยวหรอครับ ไม่เคยฟังเลย เห็นพูดถึงกันเยอะเหมือนกัน

ผมขอเรียงมั่งสิครับ 
Pink Floyd : DSOTM > Meddle > The Wall > Division Bells > WYWH

DT : Octave > 6Degree > Systematic > SFAM > I&W

[nop]

on an Island  เป็นชุดที่ผมว่าเป็นการตกผลึกของ Gilmour  เลยครับ  แต่ดันมาเกิดผิดยุกซะนี่ 

[Layla F Mulder]

on an Island  เป็นชุดที่ผมว่าเป็นการตกผลึกของ Gilmour  เลยครับ  แต่ดันมาเกิดผิดยุกซะนี่ 

ผมว่างานชิ้นนี้เด่นที่ซาวน์กีตาร์ครับ ละเมียด นุ่มนวล มีมิติสุดๆ

[nop]

เดี๋ยวหยิบมาฟังดีกว่า อิอิ

[Layla F Mulder]

เดี๋ยวหยิบมาฟังดีกว่า อิอิ

ผมชอบโซโล่กีตาร์ในเพลง The Blue มากครับ เป็นการอัดกีตาร์แบบดับเบิ้ลแทร็คที่ทำได้ไพเราะมาก การเล่น Whammy Pedal ของเดฟในเพลงนี้สุดยอดเช่นกัน มีเรื่องเล่าอยู่ว่า ผมเคยพยายามฝึกเล่นโซโล่กีตาร์เพลงนี้ ฝึกอยู่ตั้งนาน ยังไงก็ไม่สามารถคอนโทรลเจ้า Whammy ให้เสียงกีตาร์ "ไหล" ได้อย่างเหมือนที่เดฟทำเสียที ผมก็นึกว่า โอ้โห เดฟนี่ควบคุมเท้าได้สุดยอดมากเลย ที่ไหนได้ มารู้เอาตอนหลังว่า Digitech Whammy รุ่นแรกที่เดฟใช้นั้น เวลาเล่นเสียงจะ "ไหล" ช้าและนุ่มนวลกว่ารุ่น 4 ที่ผมใช้เยอะ

โธ่ ที่แท้ก็เป็นเพราะอุปกรณ์ด้วยนี่เอง

[pc]

ถ้าผมจะบอกว่าอัลบั้ม Ummagumma ของ Pink Floyd ทั้งสติวดิโอและไลฟ์ กับ Meddle คืองานชิ้นยอดเยี่ยมตลอดกาลของพวกเขา หลายท่านที่นี่อาจจะไม่ค่อยเห็นด้วย โดยเฉพาะเคสของ Ummagumma

ผมยังนึกแปลกใจว่าทำไมอัลบั้มชุดนี้ถึงได้ under rated ได้ถึงขนาดนี้ ทั้งๆที่ซาวด์ดนตรีผสมผสานความเป็นไซคีเดลลิคแบบอังกฤษ กับ ความเป็น radical อันแหลมคมแบบดนตรี avant-garde ได้ลงตัวที่สุด อีกทั้ง vintage sound ก็เป็นซาวด์ที่เกิดขึ้นได้ด้วยเทคโนโลยีทางดนตรีในยุค late 60s ได้เท่านั้น แต่ก็ยังสร้างบรรยากาศแห่งความอึมครึมที่ไร้กาลเวลาไม่ว่าจะผ่านไปเกือบสี่สิบปี

ที่สำคัญคือ อาจจะเป็นเพราะผมเป็นคนที่หลงไหลในเสียงออร์แกน และรู้สึกมาตลอดตั้งแต่ได้ฟังแทร็ค A Saucerful of Secrets เป็นครั้งแรกว่า เสียงออร์แกนในช่วง Celestial Voice เป็นเสียงออร์แกนที่ไพเราะที่สุด ทั้งเรียบง่ายและสามารถกระตุ้นอารมณ์แห่งความงามอันเป็นสากลได้ในทันที

ผมถึงไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไมแฟน Pink Floyd หลายท่านถึงได้คิดว่าอัลบั้มชุดนี้เป็นผลงานที่ยอดแย่ที่สุดของพวกเขา ผมว่าอย่างน้อยพวกวง Krautrock คงไม่คิดเช่นนั้นแน่ครับ เพราะเท่าที่ฟังงานยุคแรกๆของวงจากเยอรมันหลายวง ซาวด์ดนตรีจะฟังดูคล้ายกับงานในอัลบั้ม Ummagumma Live กับ Asaucerful of Secrets แทบจะทั้งนั้น จนผมชักรู้สึกเหมือนกันว่าดนตรีของ Pink Floyd จะฟังดูคล้ายกับวงเยอรมันพวกนี้มากกว่าวง Prog วงอื่นๆจากอังกฤษในยุคเดียวกันเสียอีกครับ

[kongbei]

ถ้าผมจะบอกว่าอัลบั้ม Ummagumma ของ Pink Floyd ทั้งสติวดิโอและไลฟ์ กับ Meddle คืองานชิ้นยอดเยี่ยมตลอดกาลของพวกเขา หลายท่านที่นี่อาจจะไม่ค่อยเห็นด้วย โดยเฉพาะเคสของ Ummagumma

ผมยังนึกแปลกใจว่าทำไมอัลบั้มชุดนี้ถึงได้ under rated ได้ถึงขนาดนี้ ทั้งๆที่ซาวด์ดนตรีผสมผสานความเป็นไซคีเดลลิคแบบอังกฤษ กับ ความเป็น radical อันแหลมคมแบบดนตรี avant-garde ได้ลงตัวที่สุด อีกทั้ง vintage sound ก็เป็นซาวด์ที่เกิดขึ้นได้ด้วยเทคโนโลยีทางดนตรีในยุค late 60s ได้เท่านั้น แต่ก็ยังสร้างบรรยากาศแห่งความอึมครึมที่ไร้กาลเวลาไม่ว่าจะผ่านไปเกือบสี่สิบปี

ที่สำคัญคือ อาจจะเป็นเพราะผมเป็นคนที่หลงไหลในเสียงออร์แกน และรู้สึกมาตลอดตั้งแต่ได้ฟังแทร็ค A Saucerful of Secrets เป็นครั้งแรกว่า เสียงออร์แกนในช่วง Celestial Voice เป็นเสียงออร์แกนที่ไพเราะที่สุด ทั้งเรียบง่ายและสามารถกระตุ้นอารมณ์แห่งความงามอันเป็นสากลได้ในทันที

ผมถึงไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไมแฟน Pink Floyd หลายท่านถึงได้คิดว่าอัลบั้มชุดนี้เป็นผลงานที่ยอดแย่ที่สุดของพวกเขา ผมว่าอย่างน้อยพวกวง Krautrock คงไม่คิดเช่นนั้นแน่ครับ เพราะเท่าที่ฟังงานยุคแรกๆของวงจากเยอรมันหลายวง ซาวด์ดนตรีจะฟังดูคล้ายกับงานในอัลบั้ม Ummagumma Live กับ Asaucerful of Secrets แทบจะทั้งนั้น จนผมชักรู้สึกเหมือนกันว่าดนตรีของ Pink Floyd จะฟังดูคล้ายกับวงเยอรมันพวกนี้มากกว่าวง Prog วงอื่นๆจากอังกฤษในยุคเดียวกันเสียอีกครับ

คิดว่าเป็นอัลบั้มที่ดี สำหรับ Ummagumma แต่ถ้าเทียบกับงานอื่นๆ ก็ยังไม่เฉิดฉายมากนัก เพราะเป็นงานที่ออกไปทางทดลองสุดโต่ง คงไม่เหมือนงานที่ละเมียดละไม ในยุคหลังๆ สังเกตได้จาก สมาชิกแต่ละคน แยกกันทำเพลงของตนเดี่ยวๆเลย ขนาด นิค เมสัน ยังเชิญภรรยามาเล่นด้วยได้ แต่โดยรวมก็เป็นงานที่น่าศึกษาไม่มองข้าม

[ǝɹoɔǝsıɐuuoʎɐɯʎɹbuɐ]

จริงๆอยากตอบมานานแล้ว (แต่ที่ตอนนั้นไม่ตอบเพราะกลัวโดนรุมกระทืบ) ว่าผมชอบอัลบั้ม Songs of Distance Earth มากกว่าอัลบั้มทุกชุดของ Mike Oldfield และชอบ Marillion อัลบั้ม Marbles  มากที่สุดครับ

ส่วนผลงานของ Brian Eno ผมชอบชุด The Plateaux of Mirror มากกว่าชุดอื่นเลยครับ

อ้อ...รวมถึง Steve Hackett ชุด Darktown ด้วยนะครับ ผมชอบชุดนี้มากกว่าชุดอื่นๆของเขาทุกชุดเลย

[ท่านผีเพลง]

ชอบความเห็นของคุณ pc ครับ
เห็นด้วยอย่างยิ่ง
และไม่เห็นด้วย นิดเดียว ฮิฮิ

ไม่ต้องแปลกใจหรอกครับ ผมว่าเดี๋ยวนี้ ใครๆก็รู้ว่า ไอ้สองอัลบั้มที่ว่า มันมีซาวด์ในแบบเฉพาะตัว ของพิ้งค์ ฟลอยด์จริงๆ
สังเกตุดูในอีเบย์ก็ได้ สองชุดนี้ ถ้ามาทีไร ราคาพุ่งสุดกู่ทุกทีัไป

ส่วนที่ไม่เห็นด้วย ก็คือ มันไม่ลื่นครับ คือไม่สามารถฟังรวดเดียวได้จนจบน่ะครับ
คือมันอาจจะเกี่ยวกับ ละมุนภัณฑ์ของผมด้วยมั๊งครับ

อุมมากัมม่า ถ้ายกมาฟังทีละเพลง ก็เจ๋งทุกเพลง
แต่ผมไม่สามารถฟังรวดเดียวได้ครับ มันเครียดมากๆๆ ยอมแพ้ทุกที เต็มที่ได้แค่หนึ่งแผ่น

ส่วนเม็ดเดิลนี่ เพลงหน้าสองมันดีเด่น เกินหน้าเกินตาหน้าหนึ่งไปเยอะนะครับ

แต่ถ้าแฟนกันจริง ก็ต้องมีหมดอยู่นิ ใช่ไหมครับ ชาวชมพูเทา


อ้อ ปล. ใครจะกล้าครับน้อง ก็เหม่งตัวซะขนาดนั้นอ่ะ ฮิฮิ

[TRON]

ผมคนนึงล่ะที่ไม่เคยคิดว่า Ummagumma เป็นงานแย่ครับ เป็นหนึ่งอัลบั้มทดลองที่สุดยอดสำหรับผม ถึงแม้ตัวศิลปินที่ทำจะไม่ได้รู้สึกภูมิใจอะไรกับมันมาก แต่สำหรับผมมันเยี่ยมครับ โดยเฉพาะเพลงสุดโต่งของน้าโรเจอร์สุดยอดเกินคำบรรยาย

ส่วน Meddle นี่ใครบอกแย่นี่ผมว่าไม่ใช่แฟน Pink Floyd หรอก ต่อให้อัลบั้มนี้มีแต่เพลง echoes เพลงเดียวก็เหลือๆแล้ว