ผมก็เห็นด้วยกับคุณปีศาจครับว่าเราจะไม่ได้ประโยชน์จากข้อมูลหรือเนื้อหาเท่าไหร่
แต่ผมมองว่าเราจะได้อรรถรสทางภาษาจากข้อเขียนของนักวิจารณ์แต่ละท่านซึ่งมี
เทคนิคและวิธีการเขียนไม่เหมือนกัน
อย่างผมจะชอบวิธีการเขียนของคุณเข็มเพชรเป็นพิเศษครับ เช่นที่เขียนวิจารณ์อัลบั้ม
Breakfast In America ไว้ว่า " ถ้า Supertramp ดังด้วยอย่างอื่นมากกว่าฝีมือ การบันเลง
และร้องในเพลง The Logical Song จะพิสูจน์ถึงความด้อยฝีมือของพวกเขา "
ผมได้แนวร่วมแล้วครับ 555 เสน่ห์ของบทความทั้งของคุณพัณณาศิสและคุณปัญญรักษ์คือบทความเหล่านั้นถูกเขียนขึ้น ณ เวลาตอนนั้น
เสน่ห์เหล่านั้นจะถูกลดทอนไปถ้าได้รับการแก้ไข เปลี่ยนแปลง (สิ่งที่เพิ่มขึ้นคือคุณภาพเช่นความถูกต้องของข้อมูล ซึ่งในอดีตมีข้อจำกัดมากกว่า
เพราะโลกยังไม่แบนเหมือนปัจจุบัน) ที่สำคัญในทัศนะของผมเสน่ห์ตีค่าเป็นหน่วยวัดได้ยากกว่าคุณภาพ
เหนือสิ่งอื่นใด "สำหรับคนอื่นผมไม่ทราบ" (ยืมสำนวนคุณพัณณาศิสมาใช้) เวลาผมกลับไปอ่านบทความจากทั้งสองท่านผมอ่าน Point of View ครับ
ข้อมูลเป็นเพียงตัวเสริม ข้อมูลวันนี้อ่านที่ไหนก็ได้ แต่ Point of view ของทั้งสองท่านนี้ล่ะครับ