ต้องบอกว่าเหนือความคาดหมายเยอะทีเดียวครับสำหรับอัลบั้มชุดใหม่ของวง "ภูมิจิต" ที่เพิ่งได้มาจากงานแฟตเมื่อช่วงสุดสัปดาห์ที่ผ่านมา และมันก็กลายเป็นอัลบั้มที่ผมต้องเปิดฟังแบบเรียงเพลงอย่างน้อยวันละสองรอบไปแล้ว สำหรับอัลบั้มชุดนี้พวกเขาได้ค้นพบสุ้มเสียงอันเป็นเอกลักษณ์ของตัวเองคือการนำซาวนด์ร๊อคอังกฤษเจือกลิ่นโพสต์พังค์มาผสมกับบรรยากาศแบบลูกทุ่งไทยๆได้อย่างลงตัว รวมไปถึงเนื้อหาที่จริงจังและตรงไปตรงมาแบบเพลงเพื่อชีวิต จุดเด่นอีกอย่างของอัลบั้มนี้คือการเีีรียงร้อยเนื้อหาและอารมณ์เพลงได้ลื่นไหลต่อเนื่อง เป็นคอนเซปต์อัลบั้มแบบหลวมๆที่เริ่มต้นด้วยการใฝ่ฝันมองหาอนาคตของคนในชนบท ก่อนจะเข้ามาเผชิญกับธีมเนื้อหาหลักของอัลบั้มคือการตีแผ่เรื่องราวชีวิตบัดซบและการเอาตัวรอดในสังคมเมืองกรุงที่ทั้งโหดร้าย วุ่นวาย และสับสนอย่างตรงไปตรงมา การจะฟังอัลบั้มนี้ให้ได้อรรถรสสูงสุดคือต้องฟังให้ต่อเนื่องกันตั้งแต่ต้นจนจบ แล้วจะสัมผัสได้ถึงเสน่ห์อันยากจะปฏิเสธ ลองเปิดใจฟังดู ไม่แน่ว่ามันอาจกลายเป็นอัลบั้มโปรดที่ต้องเปิดฟังกันบ่อยๆโดยไม่มีเบื่อเลยทีเดียวครับ
ไม่ได้กะมาอวยหรือโฆษณาชวนเชื่อแต่อย่างใด แค่อยากจะบอกว่าผมชื่นชอบชื่นชมผลงานชุดนี้มากจริงๆครับ
ขอขอบคุณพี่พุฒิกับผองเพื่อนในวงทุกคนที่ตั้งอกตั้งใจผลิตงานดีๆมาให้เราได้ฟังกันครับ