ต่อไป »

[Pong-Wanchai]

วันนี้ขอพักก่อนครับ แล้วพรุ่งนี้จะมาเล่าต่อ 

[PANTERISTA]

ผมได้ฟังผลงาน Prince of Darkness ที่ออกในปี 83 (ใช่ม่ะ?) มาบ้างแล้วครับ
ถ้าจำไม่ผิด จะมีงานที่บันทึกร่วมทั้งกับ แรนดี้ และก็ เจค อี ลี
เพลงYou Looking @ me,Looking @ you.ที่บันทึกกับแรนดี้นั้น ลูกโซโล่ เหมือนกับว่ายกไลน์โซโล่นั้นมาจากเพลงของQuiet Riotเลยครับ

[Pong-Wanchai]

ผมได้ฟังผลงาน Prince of Darkness ที่ออกในปี 83 (ใช่ม่ะ?) มาบ้างแล้วครับ
ถ้าจำไม่ผิด จะมีงานที่บันทึกร่วมทั้งกับ แรนดี้ และก็ เจค อี ลี

ใช่ครับ...เป็นการรวมเพลงของทั้ง 2 ยุค ซึ่งผมกำลังเล่าอยู่ ถ้ามีเวลาก็อ่านต่อได้ มันเป็นเกร็ดความรู้เล็กๆ น้อยๆ

เพลงYou Looking @ me,Looking @ you.ที่บันทึกกับแรนดี้นั้น ลูกโซโล่ เหมือนกับว่ายกไลน์โซโล่นั้นมาจากเพลงของQuiet Riotเลยครับ

ยังมีอีกหลายเพลงครับที่ Randy Rhaods นำ โซโล่กีตาร์ บางส่วน หรือ ริ้ฟฟ์ บางท่อน มาใช้ในการแต่งเพลง
ร่วมกันกับ Ozzy Osbourne...

อย่างเช่นเพลง You Looking At Me Looking At You นี่ท่อนโซโล่บางส่วนมาจากเพลง Picking Up The Pieces แล้วก็
เมนริ้ฟฟ์ ของเพลง Suicide Solution ก็มาจากเพลง Force Of Habit เป็นต้น 

[Pong-Wanchai]

หลายคนคงสงสัยว่าด้วยเหตุใดผมจึงลงภาพโฆษณาแผ่นเสียงซิงเกิ้ลลำดับที่สอง คือเพลง So Tired ของ Ozzy Osbourne เอาไว้
ถึงสอง Ad ด้วยกัน ?!?!?

ถ้าได้อ่านจบหมดทั้งสองภาพก็คงจะเดากันถูกว่าเพลงนี้ได้ถูกโรคเลื่อนขยายเวลาออกไปอีกราวๆ 2 เดือนเห็นจะได้ แล้วก็มีการเปลี่ยน
แปลงโบนัสแทร็คทั้งหมดอีกต่างหาก

เท่าที่ผมทราบมันมีเรื่องที่เกี่ยวข้องกับมือกลองที่ชื่อว่า Carmine Appice คนนี้ครับ...



หลังจากบันทึกเสียงอัลบั้มชุด Bark At The Moon แล้วเสร็จ มือกลองในความฝันที่เป็นจริงของ Ozzy Osbourne ที่ชื่อว่า Tommy Aldridge
ก็โดนอัปเปหิออกจากวงก่อนหน้าการทัวร์ไม่นาน 

ผู้จัดการชีวิตและผู้จัดการวง คือ Sharon Osbourne จึงชักชวน Carmine Appice เข้ามาร่วมทีมงานด้วย โดยเซ็นต์สัญญาตลอดตาราง
ตระเวณแสดงทัวร์ แต่ปรากฏว่ามือกลองชื่อดังคนนี้ (อดีตสมาชิกคณะ Vanilla Fudge, Cactus, B.B.A., Rod Stewart และอีกมากมาย) 
ก็โดนไล่ออกกลางคันอีกเหมือนกันระหว่างช่วง US Tour 1984 ประมาณเดือนกุมภาพันธ์ !!!

ดังนั้นแผ่นซิงเกิ้ลเพลง So Tired จึงมีปัญหาขึ้นมาทันทีไม่สามารถวางจำหน่ายตามกำหนดการณ์ได้ เพราะเรื่องลิขสิทธิ์อันมีส่วนเกี่ยวโยง
กับไอ้ โบนัสแทร็ค นี่แหละครับ

หากความจำผมยังดี เคยอ่านรายละเอียดในหนังสือเพลงของต่างประเทศฉบับนึงเขียนบอกรายละเอียดเอาไว้ว่า เพลง Forever กับเพลง
Paranoid ในแบบ Live Version เป็นการแสดงสดที่ประเทศเยอรมันนี สมัยมหกรรมดนตรี Rock Pop Festival เมื่อวันที่ 18 ธันวาคม ปี 1983
และแน่นอนที่สุด การบันทึกเสียงในครั้งนั้น มือกลองก็คือ Carmine Appice นั่นเอง แถมยังมีช่วงโซโล่กลองรวมอยู่ในเพลงเสียด้วย 

ปัจจุบันยังมี ดีวีดี บู้ทเล็คของมหกรรมดนตรีในครั้งนั้นแอบขายและโหลดกันฟรีทั่วโลกไซเบอร์กันไปหมด และผมเชื่อว่าแทบทุกคนน่า
จะคุ้นเคยกับคอนเสิร์ตนี้ ที่มีคณะ Def Leppard, Iron Maiden, Krokus, M.S.G., Quiet Riot, Scorpions, และ Judas Priest  รวมอยู่
ด้วยในรายการเดียวกัน     

[ปีศาจลายคราม]

Carmine Appice เป็นมือกลองรุ่นเก๋าคนหนึ่งซึ่งผมนิยมชมชอบในฝีไม้ลายมือของเขาครับ

[Pong-Wanchai]

เรื่อยมาจนถึงเดือน พฤษภาคม วันที่ 21 ปีเดียวกัน (1984) นี้เอง แผ่นซิงเกิ้ลเพลง So Tired ก็คลอดออกมาจนได้ !!!



และถ้าเป็น แฟนพันธุ์แท้ ควรจะคว้ามาเก็บสะสมตั้งแต่ 10,000 แผ่นแรกแล้วนะครับ ที่วางจำหน่ายพร้อมด้วยของแถม...



รูปร่างหน้าตาของ Patch มันก็เป็นอย่างที่เห็นในภาพที่สองข้างบนนี่แหละครับ ส่วนราคาในตอนนั้นที่ผมซื้อมาก็ US$4.99 เท่านั้นเอง
จากร้าน Tower Records ในเมืองที่ผมอาศัยอยู่ในขณะนั้น

[Pong-Wanchai]

Carmine Appice เป็นมือกลองรุ่นเก๋าคนหนึ่งซึ่งผมนิยมชมชอบในฝีไม้ลายมือของเขาครับ

เมื่อปี ค.ศ. 1984 ซึ่งผ่านล่วงเลยมาแล้วเกือบ 30 ปี มือกลองที่ชื่อว่า Carmine Appice เป็นนักดนตรีระดับอาชีพจริงๆ
ตัวเค้าคนเดียวเปรียบเสมือน สมาชิกวงดนตรีทั้งหมดของคณะใดคณะหนึ่งเลยทีเดียว เพราะว่ามีทั้ง ผู้จัดการส่วนตัว
ฝ่ายประชาสัมพันธ์ นักบัญชี ผู้ดูแลธุรกิจ ต่างๆ อีกหลายคน  เรียกว่า ครบวงจรธุรกิจดนตรี อย่างสมบูรณ์แบบ
นอกเหนือจากฝีมือที่ทุกคนยอมรับทั้งในและนอกวงการดนตรีครับ.

[Pong-Wanchai]

กลับมาถึงเรื่อง โบนัสแทร็ค ของแผ่นซิงเกิ้ลเพลง So Tired กันดีกว่าครับ...

ในแผ่นไวนิลขนาด 7 นิ้ว ทั้งสองแบบมีรายละเอียดตามรูปภาพข้างล่างนี้...



เมื่อกี้นี้เป็นแผ่นซิงเกิ้ลธรรมดา แต่แผ่นต่อไปนี้มีหน้าปกแบบ Gatefold ครับ และบรรจุไวนิลเอาไว้ถึง 2 แผ่นด้วยกัน



อย่างที่ผมบอกแล้วไงครับว่า ซองของแผ่นเสียงขนาด 7 นิ้วนี่มันดูกำลังสวยเลยทีเดียว      

[.. polotoon ..]

แต่ส่วนใหญ่ชอบใช้กระดาษบางๆนะครับ มีบางชุดที่ใช้กระดาษหนาเหมือนปกอัลบั้ม ผมชอบมากเลยครับ แถมบางครั้งยังทำเป็น gatefold เสียด้วย

[Pong-Wanchai]

สมัยก่อนนี้จะหาซื้อแผ่นแต่ละทีก็แสนลำบากเพราะว่าไม่มีอินเตอร์เน็ท ถ้าหากร้านแผ่นเสียงในเมืองไม่มีขายก็ต้องไปตระเวณหาตาม
ร้านในเมืองใกล้เคียง หรือ สั่งซื้อทางไปรษณีย์จากร้าน Mail Order ที่เราเป็นลูกค้าประจำอยู่ รวมทั้งตามเช็คในหนังสือ Goldmine
อีกทางหนึ่งด้วย

ลองคิดดูซิครับว่า หนึ่งหมื่นแผ่นแรกจาก UK ที่บินร่อนมาพร้อมกันกับ Patch นั้นมาถึงมือของผมได้อย่างไร ทั้งๆ ที่ตอนนั้นผมอาศัยอยู่ใน
เมืองเล็กๆ ของมลรัฐ California  ซึ่งถ้าหากบวกลบคูณหารถึงจำนวนที่น่าจะเป็นไปได้ในการสั่งซื้อจากทั่วโลกแล้ว มันไม่น่าเชื่อว่าผมได้มัน
มาเก็บสะสมเอาไว้จริงๆ      

เป็นเรื่องไม่แปลกเลยที่ โบนัสแทร็ค จำนวนมากสุดก็บรรจุอยู่ในแผ่นซิงเกิ้ลขนาด 12 นิ้วนี่เอง คือ นอกจากเพลง Bark At The Moon กับ
Paranoid แล้ว อีกเพลงนึงก็คือ Suicide Solution ซึ่งทุกแทร็คเป็น บันทึกการแสดงสด จาก The Salt Palace ใน Salt Lake City เมื่อ
วันที่ 18 เดือน มีนาคม ปี 1984  และมือกลองในคอนเสิร์ตครั้งนี้ชื่อว่า...Tommy Aldridge...หน้าเก่าคนเดิมครับ !!!

น่าเสียดายที่เพลง Suicide Solution ตอนจบค่อยๆ ถูกหรี่ลง (Fade Out) แต่ยังสามารถทดแทนได้ด้วย การเป็นเจ้าของเทป VHS
ซึ่งออกมาวางจำหน่ายอย่างเป็นทางการเวลาต่อมาในแบบเต็มคอนเสิร์ต...

   

ในประเทศสหรัฐอเมริกาเท่าที่ผมทราบไม่มีวางจำหน่ายผลงานชุดนี้นะครับ ต้องซื้อจากประเทศแถบทวีปยุโรปโดยเฉพาะประเทศอังกฤษ
และเมื่อกาลเวลาผ่านมาเรื่อยๆ จึงมีหน้าปกให้เก็บสะสมกันหลายแบบอย่างที่เห็น

สำหรับประเทศญี่ปุ่น ไม่ได้น้อยหน้ากับเค้าหรอกครับ มีเทป VHS ผลิตออกมาขายเช่นกันโดยมีหน้าปกออกมาแล้วประมาณ 2 รุ่น
ถ้าข้อมูลผมไม่ผิดพลาด...



รายชื่อเพลงเรียงลำดับตามนี้เลยครับ

  1. I Don't Know
  2. Mr. Crowley
  3. Rock 'n' Roll Rebel
  4. Bark At The Moon
  5. Revelation (Mother Earth)
  6. Steal Away (The Night)
  7. Suicide Solution (incl. Guitar Solo)
  8. Centre Of Eternity / Drum Solo
  9. Flying High Again
10. Iron Man
11. Crazy Train
12. Paranoid

[panyarak]

   

เป็นมนุษย์หมาป่าที่น่าเกลียดดีครับ

[.. polotoon ..]

ผมนึกถึงหมาหูยาวพันธุ์ Cocker Spaniel ตลอดเลย

[Pong-Wanchai]

ปัจจุบันยังไม่มีแผ่น DVD ผลิตคอนเสิร์ตในปี 1984 ออกมาวางจำหน่ายอย่างเป็นทางการแม้แต่ประเทศเดียว เท่าที่เห็นกันมากมาย
ในอินเตอร์เน็ทเป็นผลงานนอกสารบบทั้งนั้นนะครับ

ถ้าจะหาก็อปปี้ดีๆ ให้ภาพมันชัดๆ หน่อย ส่วนมากจะก็อปมาจากแผ่น LaserDisc จากประเทศญี่ปุ่น...



คุณภาพเสียงไม่ดีเท่าที่ควร แต่ว่าเวอร์ชั่นที่แถมมากับแผ่นซิงเกิ้ลทุกรูปแบบคงเป็นการมิ้กซ์คนละครั้งกัน เพราะซาวด์โดยส่วนรวม
ฟังแล้วสมบูรณ์กว่ามาก 

สำหรับแฟนเพลงของ Ozzy Osbourne ในระดับ Hardcore ก็ต้องหาซื้อแผ่นเสียง Radio Show ของรายการ Captured Live มาเก็บ
สะสมเอาไว้อีก 3 ชุด ซึ่งมาจากคอนเสิร์ตในเมือง Salt Lake เหมือนกัน...เอาไว้มีโอกาศดีๆ จะนำแผ่นเสียงทั้ง 3 ชุดมาเล่าให้ฟังอีก
ครั้งเพราะถ้าเอามาผสมกับบทความนี้ ผมว่าเรื่องมันจะยาวจนเกินไป

...เพียงแค่นี้ก็ยืดมาพอสมควรแล้วครับ     

มาถึงตรงนี้คงพอทราบกันแล้วนะครับ ว่าบทเพลงจำนวน 4 แทร็คซึ่งบรรจุอยู่ในผลงานแผ่นเสียง 12 นิ้ว ชุด Prince Of Darkness ที่
ท่านผีฯ นำรูปมาให้ได้เชยชมนั้น มีต้นกำเนิดมาจากแห่งหนตำบลใดบ้าง?

แต่ความจริงแล้วยังไม่ครบทุกเพลงนะครับ เพราะว่าแทร็คที่ชื่อ You Looking At Me Looking At You นั้น เอามาจาก Side B ของ
แผ่น 7" ซิงเกิ้ลอีก (เหมือนเคย) ที่ชื่อว่า Crazy Train...



เห็นมั้ยล่ะครับว่า พียุ่นแกไม่ธรรมดาเลยจริงๆ เพราะว่าสามารถนำบทเพลงจากแผ่นเสียงหลายแผ่นมารวมกันได้ในผลงานชุดเดียว
และโปรดอย่าลืมว่าในอดีตนั้น ไม่มีประเทศไหนเค้าทำกัน มันเป็นอีกทางเลือกนึงของนักสะสมแผ่นที่ยากจะปฏิเสธได้ ไม่ว่าจะคิด
เรื่อง บทเพลงในแผ่นเสียง หรือว่า รูปลักษณ์ ของผลงานที่นำเสนอตามสไตล์อันน่าสนใจจากประเทศญี่ปุ่น

[Pong-Wanchai]

ด้วยความที่ต้องเร่งรีบผลิตแผ่นซิงเกิ้ลชุด So Tired ออกมาวางจำหน่ายให้เร็วที่สุดหลังจากยกเลิกการวางจำหน่ายไปแล้วครั้งนึง
ตามที่ผมได้เล่าให้ได้ทราบกันไปแล้วนั้น มันมีผลกระทบทำให้เกิดข้อผิดพลาดที่ไม่ค่อยมีใครเห็นมากนัก แม้แต่ใน website ของ
แฟนเพลงฝรั่งระดับเหนียวแน่นก็ไม่เคยเอ่ยถึงเรื่องนี้      

....แต่ว่าผมจะชี้ให้ดูกันจะๆ เลยครับ  

เชิญมองดูรูปหน้าปกแผ่นซิงเกิ้ลชุดนี้กันอีกครั้งนึง...



แล้วภาพนี้มันจะดู "ดีกว่า" นี้ หรือว่า "ถูกต้อง" กว่านี้มั้ยครับ ถ้าหากผมจะกลับหัวกลับหางมันซะ !!!



ใน artwork ของโฆษณาหนังสือ Kerrang! ยังลงรูปเอาไว้แบบไม่มีผิดทั้งสองครั้ง มา "ปล่อยไก่" ตัวเบ้อเริ่มก็ตอนหน้าปกแผ่นเสียง
ตัวจริงออกวางขายครั้งนั้นแหละครับ แถมยัง ผิด แล้ว ผิดอีก บนหน้าปกทุกรูปแบบด้วย

การที่จะสังเกตุว่า ลูกตา สมควรตั้งอยู่ด้านไหนนั้นให้ดู ถุงตา เป็นหลักครับ คิ้วก็เห็นลางๆ พอสมควร พร้อมด้วย Eye Liner ที่ทา และ
ขนตาปกติด้านบน (ที่ต้องยาวกว่าด้านล่าง) ของ Ozzy ทั้งสองข้าง

จวบจนกระทั่งถึงทุกวันนี้ยังไม่มีใครจับผิดสิ่งนี้ได้สักคนเดียว  ถ้าจะบอกว่า จงใจ และ ตั้งใจ กลับภาพเพื่อให้เป็นศิลปะนั้น

...ผมไม่มีวันที่จะเชื่ออย่างแน่นอน  !!!

ลองย้อนกลับไปดู Ad ทั้งสองครั้งที่ผมเพิ่งเอ่ยถึงเมื่อสักครู่นี้สิครับ!

เว็ป ThaiProg กล้า "แฉ" ความผิดเป็นครั้งแรกเลยครับเนี่ย...เดี๋ยวจะหาว่าคนไทยเราไม่เก่ง หรือ ไม่แน่จริง  

ฝรั่งมันชอบทำผิดอย่างนี้เป็นประจำครับ เพียงแต่มัน เนียน กว่าเราก็เท่านั้นเอง แต่ถ้าเราเป็นคนละเอียดมันไม่มีอะไรจะผ่านตาหรือ
ความรู้พวกเราไปได้หรอกครับ ในเมื่อมนุษย์ทุกคนเกิดมามี(มัน)สมองเหมือนกันหมด แต่ว่าความ "มัน" นั้นต่างกันได้      

[Pong-Wanchai]

หลังจากเฉลยภาพที่สมควรจะกลับด้านให้ดูธรรมชาติและมีความถูกต้องไปแล้ว ลองกลับไปดูหน้าปกของแผ่นเสียงซิงเกิ้ล
ชุด So Tired นี้กันอีกสักครั้งซิครับ

...มันดูขัดๆ ตายังงัยชอบกล ?!?!?!?