วันนี้ผมแวะไปที่ร้าน CAP ที่ซีคอน เห็นทั้ง Dark Side Immersion, Discovery Box Set และอัลบั้มเดี่ยวแยกแผ่นแบบรีมาสเตอร์ วางขายทั้งแคตตาล็อกแล้ว
Dark Side Immersion ราคาขาย 4,750 บาท ส่วน Discovery Box ถ้าจำไม่ผิดอยู่ที่ 7,290 บาท อัลบั้มเดี่ยวแยกขายก็ราคามาตรฐานตามราคาของ Warner ทั่วไป คือปก 500 ราคาขายจริงประมาณ 400 บาท
ต้องยอมรับว่าแพกเกจของ Immersion ทำได้สวยงามทีเดียว และเห็นด้วยแล้วที่กลับไปใช้กราฟฟิคของปริซึมแบบเดิมจากปี 1973 แทนที่จะใช้ภาพที่สร้างขึ้นใหม่ เหมือนอย่างรีมาสเตอร์ปี 1993 หรือตอนออก SACD ปี 2003 ในการขึ้นหน้ากล่อง ซึ่งดูคลาสสิคดี กล่องมีน้ำหนักพอสมควร ทำให้มีผลทางจิตวิทยาว่าซื้อไปยังไงน่าจะคุ้มแน่ (ผมรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ) และด้วยความที่กล่องใหญ่มาก ไซส์น่าจะพอๆ กับไวนิล น่าจะไปตั้งวางโชว์เป็นของตกแต่งในห้องได้เลย
ส่วน Discovery Box Set ดูแล้วให้อารมณ์เดียวกับ Beatles Stereo/Mono Box เลย ด้านการตกแต่งไม่ค่อยมีอะไรมาก ที่น่าสนใจคือ Booklet 60 หน้าที่ออกเป็นโดย Storm Thogerson มากกว่า นอกนั้นก็ไม่น่ามีอะไรโดดเด่นเป็นพิเศษ ผมว่ามัน "ซ้ำซ้อน" กับกล่อง Which's One Pink? มองๆ ดูแล้วคิดว่าอีกไม่นานก็น่าจะมีของจีนก๊อปวางขายมาเก็บสแปร์แฟนๆ กลุ่มกำลังทรัพย์ไม่หนาอย่างแน่นอน
ผมซื้ออัลบั้มเดี่ยวแบบแยกขายมาสองแผ่น คือ Meddle กับ Animals เพราะเป้าหมายของผมยังไงก็คงจะเก็บ Immersion Box Set ให้ครบทั้งสามชุดที่จะออกอยู่แล้ว ดังนั้นสองอัลบั้มนี้คืออัลบั้มเก็บตกที่ควรจะเก็บในแคมเปญ Why Pink Floyd ให้ครบทั้งห้าอัลบั้มคลาสสิคของฟลอยด์ในยุค 70's ตัวดีไซน์ก็เป็น Gatefold ธรรมดาที่มีแผ่น Booklet เสียบอยู่ข้างใน (อารมณ์เดียวกับ The Beatles น่ะ) ตัว Booklet ก็ทำขึ้นมาใหม่ ดีไซน์โดย Storm Thogerson เจ้าเก่า แต่ก็ไม่มีอะไรต่างจากเดิมมากนัก
เรื่องเสียง??? อันนี้เป็นอะไรที่พูดยากมาก ผมบอกตา่มตรงว่า พยายามฟังอัลบั้่ม Wish You Were Here 2011 Remaster ที่โหลดมาเทียบกับ 1994 Remaster และ Dark Side Experience ที่โหลดมาเทียบกับ 2003 SACD Rip แล้ว รู้สึกถึงความต่างได้ไม่มากนัก หรือจะให้พูดฟังดูมีน้ำหนักหน่อยต้องบอกว่า "Not Significantly Different" (ผมฟังเทียบด้วย iPod Classic และหูฟังแบบ Earpad ของ Sennheiser)
พูดถึงศิลปินที่มีการทำรีมาสเตอร์รายแรกๆ ในวงการตั้งแต่ช่วงต้นยุค 90's ผมนึกถึง The Beatles, Pink Floyd และ Led Zeppelin ซึ่งตั้งแต่ฟังอัลบั้มเวอร์ชั่นรีมาสเตอร์จากต้นยุค 90's ของศิลปินเหล่านี้มาทั้งหมด (ของ The Beatles น่าจะรีมาสเตอร์ตั้งแต่ปี 1987 แล้ว) ผมชอบการรีมาสเตอร์ของ Pink Floyd น้อยที่สุด และชอบของ Led Zeppelin มากที่สุด ผมว่าการรีมาสเตอร์ของ Pink Floyd มันทำได้เสียง Flat จืดชืดมาก (ไม่ได้พูดถึงตัวเพลงนะ) ส่วน Led Zeppelin ผมชอบที่เค้าใส่เสียงกลางลงไปเยอะ ทำให้ซาวน์ดูมี Intensity เข้มข้นมาก
ตอน The Beatles ออก Remaster Stereo Box Set ผมว่าทำได้ดีทีเดียวในเรื่องของเสียง ส่วน Led Zeppelin ที่รีมาสเตอร์ตอนออกอัลบั้มรวมเพลง Mothership นั้น ผมไม่ชอบเท่าไหร่ ผมว่า Remaster 90's ดีกว่า เพราะ Mothership นั้น เน้นย่านรายละเอียดของเสียงแหลมเยอะเิกิน ทำให้ฟังแล้วบาดหู (หรือจะบอกว่า "คันหู" ก็ได้นะ) ไำม่เข้มข้นเหมือนของเก่า พอมาถึงในกรณีของ Pink Floyd ต้องบอกว่า ของเก่า Flat ยังไง ของใหม่ก็ยัง Flat อยู่อย่างนั้น ส่วนความชัดและมิติก็มีเพิ่มขึ้นนิดนึงเท่านั้นเอง
โจมตีมาเยอะแล้ว ขอชมปิดท้ายหน่อยว่า แผ่นสองของ Dark Side Experience ที่เป็น Live 1974 at Wembly Empire Pool นั้น ทำได้ดีสมศักดิ์ศรีมาก โดยเฉพาะเรื่องของ Dimension และ Intensity เสียง Hammond B3 ของริก เสียง Fender Precision Bass ของโรเจอร์ เสียงกีตาร์ Black Strat ที่เล่นผ่าน Uni-Vibe ของเดวิด อันนี้ทำได้ดีทีเดียว นี่ถ้ามีไลฟ์อัลบั้มชุดนี้ออกมาตั้งแต่ยุค 70's สงสัย Made in Japan, How The West Was Won, At Filmore East, Live at Leeds อาจมีหนาวได้ แต่การทำมาสเตอร์ก็อยู่ในระดับเดียวกับ Unofficial Bootleg ที่ใช้ Source จากแหล่งเดียวกันที่ออกมาก่อนหน้านี้โดย Harvested Records ซึ่งถ้าเป็นแฟนตัวจริงระดับฮาร์ดคอร์หลายๆ คน ก็อาจจะได้สัมผัสไลฟ์นี้มาแล้วก็ได้ครับ
วีดีโอของฝรั่งคนหนึ่งที่แกะกล่อง Dark Side Immersion ให้เราดู เข้าใจว่าหลายๆ ท่านคงรู้มาแล้วว่ามีอะไรในกล่องบ้าง แต่อันนี้ก็โชว์ของจริงให้ดูอีกที ใครไม่อยากดูเพราะมองว่าเป็นการ Spoil ก่อนแกะกล่องจริงก็ข้ามไปได้นะครับ
ThaiProg
