ป๊าดดด...หัวข้อนี้ทำเอาคนขี้ลืมอย่าผมคิดหัวแทบแตกเลยว่าฟังเพลงพวกนี้มาตอนไหน T-T
พักหลัง ๆ เริ่มปลื้มเพลงที่ไม่ค่อยผูกพันมากขึ้นเรื่อย ๆ ด้วยสิ (เปลี่ยนกิ๊กบ่อยสินะ ฮึ่ม !)
ยิ่งให้จำนวนปีแทนนี้ยิ่งจัดลำบากแฮะ
เพลงที่ผมฟังมาแต่เด็ก ๆ จะเป็นเพลงคันทรี่ แล้วส่วนใหญ่ก็รวมฮิตเสียด้วยสิ ผิดกฏเข้าไปใหญ่
เอาอัลบั้มที่ผมเป็นแฟนมันจริง ๆ ไม่ใช่กิ๊กเนี่ย...น่าจะมี...
ตัดออก Hank Williams กับ John Denver (และคันทรี่อื่น ๆ) ตอนนั้นเด็กเกินไปจำความแทบไม่ได้
1.) The Eagles - Hell Freeze Over (10 ปี)อาจเหมือนวัยรุ่นอีกหลาย ๆ คนที่เริ่มฟัง The Eagles จากอัลบั้มนี้ (แล้วบางคนก็เบือนหน้าว่าเพลงคนแก่
) แต่ผมกลับฟังแล้วกลับรู้สึกถึงเสน่ห์บางอย่างของมัน
2.) Oasis - (What's the Story) Morning Glory? (10 หรือเกือบ 10 ปีที่แล้ว)เท่าที่จำความได้ตอนนั้นยังกระโปรงบานขาสั้นแล้วไอ่เพลงจิ๊กโก๋ ๆ พวกนี้มันมาจากไหนไม่รู้มากระชากใจวัยสะรุ่นคนนี้ไป และที่ปลื้มสุด ๆ คือไอ่เพลง Champagne Supernova ที่ในตอนนั้นเคลิ้มกับมันเอาเป็นเอาตาย
3.) Pink Floyd - The Wall (7 ปี)จริง ๆ ผมเริ่มฟัง Pink Floyd เกือบจะพร้อมกัน ทุกอัลบั้ม และเท่าที่จำได้ช่วงราว ๆ 7 ปี ที่แล้วนี่แหละที่ผมเริ่มแสวงหาอะไรในดนตรีอย่างจริงจัง (ตอนนี้ผมก็ยังวัยรุ่น และยังแสวงหาอยู่นะ ฮ่า ๆ) อัลบั้มแรกที่ผมได้ฟังคือ Wish You Were Here จริง ๆ ประทับใจมากด้วย แต่ที่พูดถึง Pink Floyd แล้วจะนึกถึงก่อนอย่างอื่นทุกครั้งคือ The Wall รอยจารึกของวัยรุ่นหัวใจแปลกแยก (โดยไม่ได้อยากให้เป็น) ทุกคน
4.) มาโนช พุฒตาล - ในทัศนะของข้าพเจ้า (ราว ๆ 6-7 ปี)เพื่อนคนเดียวกับที่แนะนำพิงค์ ฟลอยด์ พูดถึงคน ๆ นี้ ผมเลยแฮบอัลบั้มนี้มันมาซะเลย (ก่อนจะซื้อของตัวเองทีหลัง ฮ่า ๆ) ยังคงเป็นอัลบั้มเพลงไทยที่ได้ยินชื่อทีไรก็ยังกล้า Two Thumb up! ให้กับมัน
5.) David Bowie - Ziggy Stardust and the Spider from Mars (ุ6 ปี)จำได้ว่า.....ตอนนั้นอกหักครับ (อ้าว เฮ้ย!)
.
.
แล้วหนุ่มไบผู้มีชีวิตฟุ่งเฟื่องด้านดนตรีมาตั้งแต่ต้น 70's กลับมาเยี่ยวยาหัวใจผมได้ (ด้วยเสียงเพลงนะครับ
) จริง ๆ ยังมี Space Oddity และ Hunky Dory ที่ชอบด้วย แต่ Ziggy Stardust นี้ตราตรึงที่สุดแล้วล่ะ
Time take cigarette and put it into your mouth
and another finger and another finger and cigarette
Wall to wall is calling and linger...and you forget wovvvv vov..vwov
You're Rock 'n' Roll Suicide
(เนื้อเพิมพ์เอาตามความทรงจำที่มีครับ แฮ่ ๆ)
ึ6.) King Crimson - Red (5 ปี)เชื่อไหม...แม้จนบัดนี้ผมก็ยังคิดว่า Starless เป็นเพลงที่ดีที่สุดเท่าที่ชีวิตนี้จะได้ฟังมา เพลงอื่น ๆ ในอัลบั้มนี้ก้มีแต่ชอบน้อยหน่อย กับชอบโคตร ๆ ไม่มี "เฉย ๆ" เลยครับ
ุ7.) Dream Theater - Train of Thought (4 ปี)จำได้ว่าชีวิตช่วงนั้นโซซัดโซเซพอสมควร แล้วก็ต้องรับผิดชอบอะไรเยอะมาก และนี่ก็ไม่ใช่อัลบั้มแรกของ DT ที่ได้ฟังเสียด้วย แต่ผมกลับรู้สึกว่าพอฟังไอ่อัลบั้มนี้แล้วมันซู่ซ่าซาบซ่าน หลายเพลงยังตราตรึงมาจนถึงตอนนี้ (ว่าแล้วไปเปิด Endless Sacrifice หรือ Stream of Consciousness ดี ไม่เอาน่าแค่ As I am ดีกว่า)
8.) Porcupine Tree - In absentia (2 ปี)ขอบคุณเครื่องเล่น mp3 ที่ทำให้ผมเอาอัลบั้มนี้คิดตัวไปฟังได้ตลอด ไม่ว่าจะอยู่หนใด เคยต้องจมอยู่กับบ้านด้วยเหตุผลบางอย่าง แล้วพอริฟฟ์แรกที่กระหน่ำลงมาเกือบจะพร้อม ๆ กับกลองในเพลง Blackest Eyes ก็เหมือนได้ให้กำเนิดเกิดใหม่ชีวิตชีวาและบีบเค้นเอาดาร์ดฟอร์ซ ออกจากหัวใจได้เด็ดคราบ!
9.) Anekdoten - Vemod (1 ปีกว่า ๆ) ผู้สืบทอดทางจิตวิญญาณ (เขาเรียกกันอย่างงี้อ่ะ) ของ King Crimson ที่ผมคาดว่าคงยังคบกับเจ้านี่ไปอีกนานเลยล่ะ
10.) Orikasa Fumiko - Flower (3/4 ปี - อ่านว่าเศษสามส่วนสี่ปี)คนเราคบกันระยะเวลาอาจไม่สำคัญ -*- ก็คนมันรักน่ะ ยังไม่ถึงปีเลยแต่ก็ยังคงเดทกับเพลงแก -*-
จากที่เดททุกวันก็อาจลดลงบ้าง เจอกันวันเว้นวัน กลายเป็นอาทิตย์เว้นอาทิตย์ -*-
แต่เวลาที่อยาก (ฟั____ง ฟัง ครับ ฟัง) ก็ยังงัดมาใส่เพลย์ลิสท์เป็นเพลง ๆ ไป
อัลบั้มนี้อาจเจอกันไม่นานแต่ความประทับใจรู้สึกอย่างกับเจอเพื่อนในวัยเด็ก (สายพลังแบบการ์ตูนฮาเร็มเหรอ!?!?!?!?) ที่ไม่ได้เจอกันมานาน ความสดใสวัยเยาว์ยังคงรู้สึกได้เพราะดนตรีและเสียงร้องของ Orikasa Fumiko เหมือนผู้ใหญ่ที่แม้จะมีวุฒิภาวะ แต่ก็ยังไม่ทิ้งความเยาว์วัย แถมบางแทรกยังได้อารมณ์แบบนอสตัลเจีย หวลหาอดีต แต่ก็มีความสุขกับปัจจุบันได้
(แอบเขิลลลแฮะ เขียนอะไรลงไปเนี่ย)