Thai Progressive Rock Community

 มีเพลงหรือหรืออัลบั้มอะไรบ้างของวง Progressive Rock ที่ขึ้นอันดับสูงใน Billboard (โดยเฉพาะอันดับ 1)
  เท่าที่นึกออกก็มี The Wall ของ Pink Floyd ที่ติดอันดับ 1 ของ Billboard นาน 15 สัปดาห์

Pink Floyd - Dark Side of the Moon ด้วยครับ

เหลือเชื่อครับ Division Bell ของวง Pink Floyd ก็ขึ้นอันดับ 1 ได้ 3 สัปดาห์ครับ  และ Wish You Were Here ก็ขึ้นอันดับ 1 ได้เช่นกัน นาน 2 สัปดาห์ (ส่วนชุดอื่นๆ เช่น Animals และ Momentary Lapse of Reason ขึ้นได้แค่อันดับ 3 ทั้งคู่)

Asia เป็นอีกวงที่เข็นอัลบั้มแรก (Same Title) ขึนอันดับ 1 ได้เช่นกันครับ รวมทั้ง single "Heat of The Moment" ก็ขึ้นอันดับ 1 ได้ด้วยครับ

Dire Straits  มีชุด Brothers in Arms ขึ้นอันดับ 1 ได้ และ single เพลง Money For Nothing  1 ได้เช่นกัน

แม้ว่าวง Led Zeppelin จะไม่ได้จัดเป็น progressive Rock
  ผลงานที่ขึ้นอันดับ 1 ประเภทอัลบั้ม เกือบทุกชุด คือ ชุด   Led Zeppelin II / Led Zeppelin III / House of the Holy / Physical Graffiti / Presence / In Through The Out Door / How The West Was Won
   ส่วนขึ้นได้อันดับ 2 มีชุด Led Zeppelin IV / The Song Remains The Same

อย่าลืมเพลง Owner of a Lonely Heart ของเยสด้วยนะครับ

Thick As A Brick & A Passion Play (Jethro Tull) อัลบั้มทั้งสองชุดนี้เคยขึ้นถึงอันดับหนึ่งในอเมริกามาแล้ว

Tubular Bells (Mike Oldfield) อัลบั้มชุดนี้เคยขึ้นสูงสุดถึงแค่อันดับสองในอังกฤษ แต่อัลบั้มที่ขึ้นอันดับหนึ่งคือชุดที่ตามมา คือ Hergest Ridge นัยว่าได้บารมีจาก Tubular Bells เป็นตัวส่งเสริมครับ

ที่น่าทึ่งที่สุดน่าจะเป็นอัลบั้ม Tales From Topographic Oceans ของ Yes ขึ้นไปถึงอันดับ 3 แนะ

แปลกจังครับที่ชุด IV ไม่ถึง 1

Pulse ของ Pink Floyd ขึ้นอันดับหนึ่งวันที่ 24 มิถุนา 1995

(อ้างอิงจากหนังสือ The Billboard Book of Number One โดย Craig Rosen  เวลามีคนไปอเมริกาผมชอบฝากซื้อหนังสือแนวนี้  ในเมืองไทยยังไม่เคยเห็นมีคนสั่งเข้ามาขาย )

สมัยก่อนเคยมีขายที่ music one อยู่บ้างครับ แต่หาคนซื้อไม่ค่อยได้น่ะซีครับ

ผลงานที่กันท่าไม่ให้ชุด Led Zep IV ไปถึงดวงดาวคือ
1) There's a Riot Goin' On  ของ Sly and the Family Stone  ในช่วงปลายปี 1971 
2) Music /Carole King ช่วงต้นปี 1972

ที่เหลือเชื่อคือ Phil Collins
อัลบั้มเดี่ยวชุด But Seriously ขึ้นอันดับ 1 ได้
และมี Singles ขึ้นอันดับ 1 ได้มีเยอะมาก เช่น เพลง Against All odds (Take a Look at Me Now) / One More Night / Sussudio / Separate Lives / A Groovy Kind of Love / Two Hearts / Another Day in Paradise

ไม่ค่อยแปลกครับเพราะเป็นเพลง Pop

   Phil Collins คงคิดว่า ไม่น่าเลย หลงเล่นเพลง progressive อยู่ได้ รู้งี้ เล่นเพลง Pop  แต่แรกดีกว่า

555+ โลกนี้อยู่้กันด้วยผลประโยชน์จริงๆ  8)

เห็นหน้าหล่อๆของแกบนปกไวนิลแล้วนึกถึงโฆษณาโฟมล้างหน้าทุกที ;D

ถ้าไม่เพราะ Peter Gabriel  ลาออกจากวง Genesis  อยากรู้จังว่า Phil Collins จะมีวันนี้ไหมครับ
 ถึงจะมีศักยภาพสูงในการแต่งเพลง Pop  แต่ถ้าไม่มีโอกาสแต่งเพลงช่วงที่ทางวง Genesis ขาดนักร้องนำและผู้แต่งเพลง ก็อาจจะไม่ได้ออกผลงานเดี่ยวที่โด่งดังภายหลังก็ได้ 
  ผมคิดว่า Phil ก็คงรู้เรื่องนี้ดี และควรจะขอบคุณ Peter Gabriel ด้วย

ผมว่า แนวเพลงของ Genesis ยุคหลังๆเหมือนงานเดี่ยวของฟิลเลย แต่อาจจะ Prog กว่านิดนึง
ส่วน Peter Gabriel นี่หล่อจริงๆครับ แต่ความหล่อหายไปเร็วเกิน

พูดถึง Phil Collins อีกที


   Phil Collins Discography

   Studio albums

1981: Face Value
1982: Hello, I Must Be Going!
1985: No Jacket Required
1989: ...But Seriously
1993: Both Sides
1996: Dance Into the Light
1999: Tarzan: An Original Walt Disney Records Soundtrack
2002: Testify

   ให้ดู Genesis Discography (ช่วงที่ Phil เป็นนักร้องนำ)

  A Trick of the Tail (1976)
  Wind & Wuthering (1977)
 ...And Then There Were Three...(1978)
  Duke (1980)
  Abacab (1981)
  Genesis (1983)
  Invisible Touch (1986)
  We Can't Dance (1991)

  ที่นำมาให้ดูนี่ ก็ต้องการแสดงว่า  Phil มาดังตอนเป็นศิลปินเดี่ยวทีหลังครับ

ผลงานของ ปีเตอร์ Gabriel ขึ้นได้สูงสุดที่ 2 ครับ มี So กับ Us ใน USA
วง Genesis ท่าทางจะอาภัพในฝั่ง อเมริกาครับ เพราะไม่มีชุดไหนขึ้นถึงอันดับ 1

   แต่ถ้าดูอันดับใน UK วง Genesis (ยุค Phil Collins) ไปได้สวย (อาจเป็นเพราะบารมีของ Phil Collins)
 ติดอันดับ 1 ได้หลายชุด ใน UK  คือชุด Duke / Abacab / Genesis/ Invisible Touch / We Can't Dance
   ในขณะที่ Peter Gabriel ขึ้นอันดับ 1 UK ได้ 2 ชุด คือ Melt และ So
  แสดงว่าคนอังกฤษฟังเพลงเก่งกว่าคนอเมริกา (อันนี้ ผมสรุปเอง)

สองพี่น้องแห่งวง Oasis ได้กล่าวไว้ว่า รสนิยมการฟังเพลงของคนอเมริกานั้นห่วยแตกมาก

อีกวงที่ติดอันดับ 1 เยอะ  คือ U2 ครับ
  อันดับ 1  ฝั่ง US มีผลงานชุด The Joshua Tree / Rattle and Hum / Achtung Baby / Zooropa / Pop / How to Dismantle an Atomic Bomb
  อันดับ 1  ฝั่ง  UK ก็คือทุกชุดที่กล่าวมา (ยกเว้นชุด Achtung Baby ซึ่งได้เพียงอันดับ 2)  เพิ่มเติมด้วยชุด War / The Unforgettable Fire / All That You Can't Leave Behind
  ก็เป็นอีกหนึ่งข้อสังเกตว่า คน UK ฟังเพลงเก่งกว่า USA

ฟังเพลงเก่งแต่ ทำไม Achtung สูงสุดแค่ที่ 2 ครับ ส่วนอัลบั้มสำคัญๆอย่าง The Wall, DSOTM ก็ไม่ถึงอันดับ 1 ใน UK

  ก็มีบ้างละครับ เรื่องแบบนี้

Yes - Tales from Topographic Oceans (2LP, 1973)

เครดิตภาพ www.vintageprog.com

(http://www.vintageprog.com/yes7.jpg)

อยู่อันดับหนึ่งของ UK Album Chart เป็นเวลาสองสัปดาห์ และขึ้นถึงอันดับหกของ US Billboard Chart ได้รับแผ่นเสียงทองคำทั้งใน UK และสหรัฐเมื่อปี 1974 โดยเฉพาะสหรัฐขายได้ 500000 ก็อปปี้

เช่นเดียวกับอัลบั้ม Thick As A Brick และ A Passion Play ของ Jethro Tull ซึ่งทั้งสองชุดนี้ได้ไต่ขึ้นถึงอันดับหนึ่งของ US Billboard Chart มาแล้ว ชนิดที่เรียกว่าฉีกหน้าหรือหักปากกาเซียนนักวิจารณ์ทั้งหลายในยุคนั้นอย่างยับเยิน

ผมขอสันนิษฐานเอาเองว่าคนฟังในยุคนั้นชอบฟังดนตรีอะไรที่ซับซ้อน ยืดยาว ยิ่งใหญ่ อลังการ และ ambitious ก่อนที่อีกไม่กี่ปีต่อมาดนตรีของพวกพั้งค์และ New Wave จะเข้ามาครองตลาดเพลงครับ

ข้อมูลจาก Wikipedia

It [the album Tales from Topographic Oceans] reached number 1 on the UK Album Chart for two weeks and peaked at number 6 on the US Billboard Top LPs chart. The album was certified Gold in the UK on 1 March 1974 and in the US on 8 February 1974, the latter for 500,000 copies sold.

Rush - Moving Pictures (1980)

เครดิตภาพ www.progarchives.com

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/609/cover_15116552016_r.jpg)

ขึ้นถึงอันดับหนึ่งในแคนาดา และอันดับสามในสหรัฐและอังกฤษ เป็นอัลบั้มที่มียอดขายสูงสุดของ Rush ในสหรัฐและได้รับรางวัลแผ่นเสียงทองคำขาวสี่แผ่นจาก RIAA เพราะมียอดขายเกินสี่ล้านแผ่น

ข้อมูลจาก Wikipedia

Moving Pictures received a positive reception from current and retrospective music critics and became an instant commercial success, reaching number one in Canada and number 3 in the United States and the United Kingdom. It remains Rush's highest selling album in the United States after it was certified quadruple-platinum by the Recording Industry Association of America (RIAA) for over 4 million copies sold.

ผมคิดเองครับ ว่าดนตรี Prog ในยุครุ่งเรือง เป็นดนตรีแฟชั่นหรือไม่ครับ เพราะดูจากผลงานที่ขึ้นอับดับสุงๆแล้ว ไม่น่าจะเป็นไปได้เลยเพราะดนตรีไม่เป็นแนวพาณิชย์เลย แต่ถ้าคิดในแง่บวกก็คงเหมือนพี่ปีศาจล่ะครับ คนสมัยนั้นชอบอะไรที่ซับซ้อน ยืดยาว

ลองมาดูมาสเตอร์พีซของ Emerson Lake and Palmer ชุด Brain Sald Surgery (1973) กันดูบ้าง อัลบั้มชุดนี้ขึ้นถึงอันดับสองในสหราชอาณาจักร และอันดับที่ 11 ในสหรัฐอเมริกา และได้รับแผ่นเสียงทองคำในทั้งสองประเทศครับ

เครดิตภาพ www.vintageprog.com

(http://www.vintageprog.com/elp5.jpg)

ข้อมูลจาก Wikipedia

Brain Salad Surgery continued the group's commercial success, reaching number 2 in the United Kingdom and number 11 in the United States, and eventually gaining Gold certifications in both countries.

ผมคิดเองครับ ว่าดนตรี Prog ในยุครุ่งเรือง เป็นดนตรีแฟชั่นหรือไม่ครับ เพราะดูจากผลงานที่ขึ้นอับดับสุงๆแล้ว ไม่น่าจะเป็นไปได้เลยเพราะดนตรีไม่เป็นแนวพาณิชย์เลย แต่ถ้าคิดในแง่บวกก็คงเหมือนพี่ปีศาจล่ะครับ คนสมัยนั้นชอบอะไรที่ซับซ้อน ยืดยาว

---> ขออนุญาตเดาครับ ถึงแม้เกิดทันยุค 1970's แต่ก็ยังเด็กและเริ่มย่างเข้าสู่วัยรุ่น และเพิ่งมีโอกาสได้ฟัง progressive rock ก็ในยุค 1980's ผมว่าดนตรี progressive rock ในยุคนั้นจริง ๆ เขาคงไม่ได้แบ่งประเภทว่าเป็น progressive rock อย่างชัดเจนหรอกครับ เพียงแต่มองว่าเป็นร็อคแขนงหนึ่งในดนตรีแนว rock and roll เท่านั้น เท่าที่ทราบและเคยอ่านหนังสือมา Yes เป็นวงดนตรีคณะหนึ่งที่ทำให้ progressive rock เป็นดนตรีในแบบพาณิชย์ศิลป์ หรือ commercial art ในยุคที่พวกเขารุ่งเรือง คือ ทำงานแบบกึ่งศิลปะและกึ่งเชิงพาณิชย์ (เอาทั้งศิลปะและเอาเงินด้วย) และจะว่าเป็นกระแสในหนึ่งทศวรรษเต็ม ๆ สำหรับดนตรี progressive rock (1970-1979) เลยก็ว่าได้ นักร้องนักดนตรีที่เป็นหนุ่มสาวในยุคนั้นมีฝีมือ ความคิด และอุดมการณ์สูงส่ง ทรัพย์สินเงินทอง ลาภยศ และชื่อเสียงไม่สำคัญเท่าขอให้มีโอกาสได้ปลดปล่อยฝีมือและอัตตาของตนเอง เรียกว่าอดตายข้าไม่สน ขอให้ได้มีโอกาสสร้างผลงานเท่านั้นเป็นพอ ดังจะเห็นว่าในห้วงสิบปีที่ว่ามานี้มีผลงาน progressive rock ออกเผยแพร่มากมาย มีทั้งที่เป็นที่รู้จักทั่วไปและไม่ค่อยมีคนรู้จัก มีทั้งศิลปินแถวหน้าและศิลปินโนเนม มีทั้งผลงานที่มีคุณภาพและที่ฟังแล้วอยากจะลืมหรือเขวี้ยงทิ้ง เรียกได้ว่าช่วงปี 1970-1979 เป็นยุคทองของ progressive rock และการที่มันเป็นยุคทองได้ แน่นอนว่าตลาดคนฟังในยุคนั้นต้องมี demand ด้วยครับ

มาดูการกลับมาของ Yes เมื่อปี 1983 กับผลงานชุด 90125 ซึ่งเคยโดนนักวิจารณ์ประจำนิตยสารดนตรีของไทยฉบับหนึ่งในยุคนั้นสับเละเสียไม่มีชิ้นดี คนฟังและนักวิจารณ์ทั้งของไทยและในต่างประเทศโดยมากต่างพากันผิดหวังกับผลงานชุดนี้ คงเป็นเพราะคาดหวังมากเกินไปกับการกลับมาของ Yes อีกครั้งหลังจากพักผ่อนไปร่วมสามปี นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า อย่าคาดหวังอะไรกับทุกสิ่งในโลก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง จิตใจคน เพราะทุกสิ่งย่อมเกิดขึ้นและเป็นไปได้เสมอ ดังเพลง It Can Happen ในอัลบั้มชุดนี้ ซึ่งดูเหมือนป้า Chris Squire (RIP) จะบอกแฟน ๆ ของ Yes เป็นนัย ๆ ว่า อย่าคาดหวังอะไรกับการกลับมาของ Yes นักเลย เพราะทุกอย่างย่อมเป็นไปได้เสมอ ดูหน้าปกอัลบั้มชุดนี้สิ ผมเดาใจแฟน Yes ไม่ถูกจริง ๆ เวลาที่เขาหยิบแผ่นเสียงชุดนี้ขึ้นมาดูก่อนจ่ายเงิน ใช่แล้ว... Yes กลับมาใหม่คราวนี้คงมีอะไรเซอร์ไพร้ส์แน่นอน และก็เป็นเช่นนั้นจริง ๆ ด้วย 555 ผมเองก็หยอกเขาเล่นไปอย่างนั้น เพราะความจริงแล้ว ผมชอบทุกเพลงในผลงานชุดนี้ เพราะมันฟังสนุก และผมเป็นคนที่ชอบอะไรมันส์ ๆ สนุก ๆ ผมไม่คาดหวังกับการกลับมาของ Yes ในยุค 1980's หรอกครับว่าทุกอย่างจะต้องเหมือนเดิมเหมือนยุค Fragile และ Close To The Edge เพราะยุค progressive rock heroes มันผ่านไปแล้ว แม้กระนั้น อัลบั้ม 90125 ก็ยังได้รับคำวิจารณ์ในเชิงบวกและได้รับการต้อนรับจากแฟนเพลงรุ่นใหม่ในยุคนั้น โดยขึ้นถึงอันดับห้าใน US Billboard Chart และอันดับ 16 ใน UK Albums Chart และขายได้เกินสามล้านก็อปปี้ในสหรัฐอเมริกาครับ

เครดิตภาพ www.gnosis2000.net

(http://www.gnosis2000.net/pics/yes90125.jpg)

ข้อมูลจาก Wikipedia

90125 was released to a generally positive reception and introduced the band to a new generation of fans. It reached No. 5 on the US Billboard 200 and No. 16 on the UK Albums Chart, and remains their best selling album with over 3 million copies sold in the US.