ต่อไป »

[panyarak]

Live in Munich  1977

เป็นคอนเสิร์ตประวัติศาสตร์ เพราะป้าริทชี่เข้าไปนอนอยู่ในคุกที่ออสเตรีย เนื่องจากไปลงไม้ลงมือกับเจ้าหน้าที่ รปภ ชาวออสเตรียนที่เวทีคอนเสิร์ต กว่าผู้จัดการวงจะเจรจาเอาตัวออกมาจากคุกได้ ก็เกือบได้เวลาแสดงคอนเสิร์๖ที่มิวนิค ประเทศเยอรมนี เลยต้องจับป้าขึ้นเครื่องบินพิเศษตรงไปมิวนิค และขึ้นเวทีเลย ไม่มีเวลาแม้แต่จะเปลี่ยนเสื้อผ้า ซึ่งใส่มาตั้งแต่ก่อนเข้าคุก

[dr. buska]

สู่สุขคติทั้งคู่เลยนะครับ

มือคีย์บอร์ด Don Airey เนี่ยฝีมือเจ๋งดีครับ
แต่ทำไมผมชอบจำสับกับ Paul Raymond ของวง UFO เรื่อยเลย
ทั้งที่แอรี่ฝีมือก็ดี แต่ทำไมชอบพเนจรจังครับ

Don Airey คงไม่ชอบความจำเจมั้งครับ ตอนหนุ่มๆ เปลี่ยนวงบ่อยมาก ตอนลูกชายเขาป่วย เขาหายหน้าจากวงการไปร่วม 10 ปี
แต่คิดว่า คราวนี้คงอยู่กับ Deep Purple ยืดนะครับ
ส่วน Paul Raymond นี่อยู่กับ UFO หลายปี พอ Michael Schenker ไปตั้งวง MSG ก็ถูกชวนไปอยู่ด้วยตั้งแต่อัลบั้มชุดที่ 2 จากนั้นก็มีผลงานเดี่ยวออกมา 2-3 ชุด แต่ไปไม่รอด แล้วก็หวนกลับมาอยู่ UFO อีกจนทุกวันนี้

เอ่อ แล้วใครเคยฟัง living loud บ้าง ที่มี การรวมตัวกันของ steve morse-don airey(deep purple ปัจจุบัน )กับ lee kerslake(uriah heep,ozzy),bob daisley(ozzy) เล่นเพลงของ ozzy ซะส่วนใหญ่ แก้แค้น ozzy ที่ไม่ให้เครดิต

[panyarak]

สู่สุขคติทั้งคู่เลยนะครับ

มือคีย์บอร์ด Don Airey เนี่ยฝีมือเจ๋งดีครับ
แต่ทำไมผมชอบจำสับกับ Paul Raymond ของวง UFO เรื่อยเลย
ทั้งที่แอรี่ฝีมือก็ดี แต่ทำไมชอบพเนจรจังครับ

Don Airey คงไม่ชอบความจำเจมั้งครับ ตอนหนุ่มๆ เปลี่ยนวงบ่อยมาก ตอนลูกชายเขาป่วย เขาหายหน้าจากวงการไปร่วม 10 ปี
แต่คิดว่า คราวนี้คงอยู่กับ Deep Purple ยืดนะครับ
ส่วน Paul Raymond นี่อยู่กับ UFO หลายปี พอ Michael Schenker ไปตั้งวง MSG ก็ถูกชวนไปอยู่ด้วยตั้งแต่อัลบั้มชุดที่ 2 จากนั้นก็มีผลงานเดี่ยวออกมา 2-3 ชุด แต่ไปไม่รอด แล้วก็หวนกลับมาอยู่ UFO อีกจนทุกวันนี้

เอ่อ แล้วใครเคยฟัง living loud บ้าง ที่มี การรวมตัวกันของ steve morse-don airey(deep purple ปัจจุบัน )กับ lee kerslake(uriah heep,ozzy),bob daisley(ozzy) เล่นเพลงของ ozzy ซะส่วนใหญ่ แก้แค้น ozzy ที่ไม่ให้เครดิต

มี Jimmy Barnes จาก Cold Chisel ร้องนำอีกคนครับ น่าจะเป็น supergroup อีกวง ผมชอบเฉพาะเพลง cover ส่วนเพลงที่แต่งใหม่ ฟังแล้วไม่ประทับใจ ในขณะที่เสียงร้องของ Jimmy Barnes ต้องใช้เวลาทำความคุ้นเคยก่อนที่จะชอบได้ และภาพลักษณ์ของเขาทั้งอ้วนฉุ ใส่เสื้อเชิ้ตชุ่มเหงื่อ หน้าตาและทรงผมเหมือนคนเป็นโรคพิษสุราเรื้อรัง ดูจะไม่เหมาะสำหรับแนว hard rock เท่าใด เสียงกีตาร์ของ Morse ยังเทียบชั้นไม่ได้กับ Randy Rhoads และดูเหมือน Morse จะจับปลาหลายมือเกินไป Dixie Dregs ก็ยังไม่ทิ้ง อยู่ Deep Purple ก็ต้องอยู่ใต้เงาของป้าริทชี่ มาตั้งวงเฉพาะกิจ Living Loud ก็ถูกจับไปเทียบกับ Randy Rhoads แต่ถ้าใครชอบฝีมือคีย์บอร์ดของ Don Airey ก็น่าจะลองฟังและชมฝีมือเขาได้ครับ

[อาโนลด์ เลนย์]

มี Jimmy Barnes จาก Cold Chisel ร้องนำอีกคนครับ

เห็นคุณ panyarak พูดถึง Jimmy Barnes แล้วคิดถึง Freight Train Heart (1987/1988)ครับ เป็นชุดที่ผมชอบมากๆ
เพลงแกเก๋าๆทั้งนั้น  Driving Wheels - Steel guitar ของ  David Lindley กินใจมาก
Too Much Ain't Enough Love  เสียง guitar ของ Neal Schon เล่นได้ไพเราะทีเีดียว
I Wanna Get Started with You มี Huey Lewis มาร่วมแจม  Harmonica ด้วยครับ
เพลงอื่นๆก็ดีๆทั้งนั้นครับ ไม่ว่าจะเป็น I'm Still on Your Side ,Seven Days,Last Frontier
แถมเพลง Walk On ยังมี Joe Lynn Turner มาร่วมแต่งด้วยครับ
ตอนแกสมัยหนุ่มๆ (ประมาณช่วงปี 80) แกเทห์ไม่หยอกเลยครับ แต่ตอนนี้ดูไม่ค่อยได้เลย 

[panyarak]

ได้ข้อมูลจากคุณ panyarak  เพียบเลยครับ

ชุด Rising นอกจาก Stargazer แล้ว ผมยังชอบ A Light in the Black อีกเพลงครับ มันส์มาก
(แต่รู้สึกว่าทางวงจะไม่ค่อยชอบเพลงนี้สักเท่าไหร่)

ผมก็ชอบเพลง A Light in the Black พอๆ กับ Stargazer ครับ Rainbow ไม่เคยนำเพลงนี้ออกเล่นสดเลยครับ

ไปค้น bootleg ของ Rainbow มาฟังพบว่า มีอยู่ชุดนึงเป็นบันทึกการแสดงสดจากญี่ปุ่น 3 คืน 6 แผ่น สมัย Graham Bonnet ร้องนำ มีเพลงที่เขียนว่า A Light in the Black/Ritchie's Solo/Beethoven's Ninth แต่เปิดฟังแล้วก็ไม่ใช่เพลง A Light in the Black ครับ

[ท่านผีเพลง]

มิน่าละ.. ตอนดูแสดงสดที่มิวนิค เจ๊แบล็คมอร์ เธอไม่ค่อยก้าวร้าวเท่าไหร่
ที่แท้ ยังมีกลิ่นคุกหมาดๆ นี่เอง ฮิฮิ

http://www.dio.net/biography/discography/Rainbow_Bootlegs_CD.html
รวมแผ่นbootleg
ไม่เคยฟังซักกาแผ่นเลยครับ
น่าสนใจดีครับ

[ท่านผีเพลง]

ขอแนะนำเพลงวงนี้สัก 1 เพลงนะครับ
คงเดาไม่ถูกแน่ๆ

แต่ไม่ใช่เพลง Stargazer ที่ผมชื่นชอบที่สุดนะ
แต่เป็นเพลงที่ผม"รัก"มาก


Catch the Rainbow

เพลงนี้ปรากฏครั้งแรก มีความยาวเพียง 6 นาที 37 วิ
ถ้าใครฟังครั้งแรก ในอัลบั้มเปิดตัว Ritchie Blackmore's Rainbow เมื่อปี 75 ก็คงสัมผัสได้ถึงความหวานของเมโลดี้
แต่ก็เท่านั้น
เพราะตัวเพลงมันช่างเพ้อฝัน เลื่อนลอย ขาดพลัง

แต่เมื่อมาอยู่ในอัลบั้ม On Stage ปี 77


เพลงสุดใจไขว่คว้าแม่รุ้งงาม
กลับถูกยืดออกไปถึง 15 นาที 53 วิ หรือเกือบ 3เท่าตัว 
พร้อมกับพลังงานของเพลงถูกยกระดับขึ้นอย่างโรแมนติค
ไร้ที่ติจริงๆ
เหมือนกับว่า เพลงนี้ที่จริงควรถูกปล่อยออกมาครั้งแรก แบบนี้แหละ

หลังจากเพลงขึ้นต้นอินโทร ผ่านท่อนแรก จนเข้าท่อนฮุก
พอช่วงที่ดิโอ ร้องฮัม ฮือๆ ตามทำนองกีต้าร์ ประมาณนาทีที่ 5 เป็นต้นไป
นั่นแหละ คุณเ๋อ๋ย...

มันกระชากใจ แทบจะขาดออกมาจากอกจริงๆ
และระดับอารมณ์ มันอยู่อย่างงั้น จนเข้าโซโลกีตาร์ และถึงจบเพลง

ต้องขอสารภาพอย่างไม่อายว่า
นี่คือเพลงอกหัก ที่ยอดเยี่ยมเพลงหนึ่งแห่งยุคสมัย
มันทำให้หนุ่มๆหลายคนในสมัยก่อน น้ำตาซึมกันมานักต่อนักแล้ว

ปรกติพอเรียนเสร็จ(ปี3-ปี4) เรามักจะสุมหัวไปกินเหล้ากันที่บ้านเพื่อน
ยิ่งดึก วิทยุที่เปิด ก็มักจะเล่นเพลงที่ "ร็อค" และ "ยาว" ขึ้น (สาเหตุคือ ดีเจขี้เกียจเปลี่ยนแผ่น)
ช่วงที่เพลงนี้ขึ้นมา ซึ่งคุณวิฑูรณ์ แห่งท็อปทีนทาเล็นซ์ นี่แหละชอบเปิดนัก พวกเราก็จะรับรู้ปัญหาหัวใจ เกี่ยวกับอกหัก รักคุดของเพื่อนๆ ที่ระบายออกมาตามน้ำอมฤต
เรียกว่าบ่มจนได้ที่

When evening falls
She'll run to me
Like whispered dreams
Your eyes can't see
Soft and warm
She'll touch my face
A bed of straw
Against the lace

* We believed we'd catch the rainbow
Ride the wind to the sun
Sail away on ships of wonder
But life's not a wheel
With chains made of steel
So bless me come the dawn
Come the dawn

ประมาณว่า เธอนั้นสูงส่งราวกับสายรุ้งแสนงาม
ไอ้เรามันคนบ้านนอกคอกนา
ไม่คู่ควรเล้ย
ว่าแล้วก็ กระดกน้ำสีอำพันกรึ๊บ..

เพลงนี้ เฉพาะฉบับแสดงสดนี้ ผมถือว่า การบรรเลงดนตรี เล่นกับอารมณ์เศร้าลึกๆ ในจิตใจของผู้ฟัง ได้ยอดเยี่ยมมากครับ

ถ้าใครคิดจะลองฟัง ตอนกลางคืนเหงาๆ และกำลังคิดถึง "เธอ"คนนั้น ละก้อ
เราเตือนคุณแล้วนะ...

[อาโนลด์ เลนย์]

ขอแนะนำเพลงวงนี้สัก 1 เพลงนะครับ
คงเดาไม่ถูกแน่ๆ

Catch the Rainbow

เพลงนี้ เฉพาะฉบับแสดงสดนี้ ผมถือว่า การบรรเลงดนตรี เล่นกับอารมณ์เศร้าลึกๆ ในจิตใจของผู้ฟัง ได้ยอดเยี่ยมมากครับ

+1 ครับ ผมก็ชอบ live version จากชุดนี้มากกว่าเหมือนกันครับ   

[panyarak]

ขอแนะนำเพลงวงนี้สัก 1 เพลงนะครับ
คงเดาไม่ถูกแน่ๆ

Catch the Rainbow

เพลงนี้ เฉพาะฉบับแสดงสดนี้ ผมถือว่า การบรรเลงดนตรี เล่นกับอารมณ์เศร้าลึกๆ ในจิตใจของผู้ฟัง ได้ยอดเยี่ยมมากครับ

+1 ครับ ผมก็ชอบ live version จากชุดนี้มากกว่าเหมือนกันครับ   

ได้อ่านคำสรรเสริญของท่านผีเพลงแล้ว เมื่อคืนเลยนำ Live in Munich 1977 มาเปิดดูอีกรอบ ซึ่งดูกี่หนก็ยังประทับใจเช่นเดิม

มีข้อสังเกตว่า เวลา Blackmore's Night นำเพลงของ Deep Purple และ Rainbow ออกแสดงสด โดยให้ Candice Night ร้องนั้น ป้าริทชี่ไม่คำนึงเลยว่า เพลงส่วนใหญ่แต่งเนื้อร้องสำหรับผู้ชายร้อง โดยเฉพาะ Woman from Tokyo, Soldier of Fortune, Catch the Rainbow, Man on the Silver Mountain เวลาฟังภริยาของป้าริทชี่ที่อายุต่างกันร่วม 3 ทศวรรษร้องเพลงเหล่านี้แล้ว รู้สึกแปลกๆ ครับ

[ท่านผีเพลง]

ขอแนะนำเพลงวงนี้สัก 1 เพลงนะครับ
คงเดาไม่ถูกแน่ๆ

Catch the Rainbow

เพลงนี้ เฉพาะฉบับแสดงสดนี้ ผมถือว่า การบรรเลงดนตรี เล่นกับอารมณ์เศร้าลึกๆ ในจิตใจของผู้ฟัง ได้ยอดเยี่ยมมากครับ

+1 ครับ ผมก็ชอบ live version จากชุดนี้มากกว่าเหมือนกันครับ   

ได้อ่านคำสรรเสริญของท่านผีเพลงแล้ว เมื่อคืนเลยนำ Live in Munich 1977 มาเปิดดูอีกรอบ ซึ่งดูกี่หนก็ยังประทับใจเช่นเดิม

มีข้อสังเกตว่า เวลา Blackmore's Night นำเพลงของ Deep Purple และ Rainbow ออกแสดงสด โดยให้ Candice Night ร้องนั้น ป้าริทชี่ไม่คำนึงเลยว่า เพลงส่วนใหญ่แต่งเนื้อร้องสำหรับผู้ชายร้อง โดยเฉพาะ Woman from Tokyo, Soldier of Fortune, Catch the Rainbow, Man on the Silver Mountain เวลาฟังภริยาของป้าริทชี่ที่อายุต่างกันร่วม 3 ทศวรรษร้องเพลงเหล่านี้แล้ว รู้สึกแปลกๆ ครับ

ครับพี่ ตอนเปิดม่านเวทีที่บูโดกัน ก็น่าตกตะลึงเหมือนกัน
ถ้าอยู่ในงานนั้น คงมีขนลุกแน่นอน

Blackmore's Night ตอนแรกไม่ชอบ เพราะไปดูดเอ็มพี3 มาฟังครับ
แต่วันก่อนดูดีวีดี
โอ้โฮ เสียงดนตรีดีมากเลย บรรเลงได้อารมณ์สมชื่อวงจริงๆ
เลยพอให้อภัยนักร้องนำหญิงครับ

ปล. ภรรยาของริทชี่ ผมว่ายังดูดีกว่าของอิงวี่นะครับ 

[panyarak]

ขอแนะนำเพลงวงนี้สัก 1 เพลงนะครับ
คงเดาไม่ถูกแน่ๆ

Catch the Rainbow

เพลงนี้ เฉพาะฉบับแสดงสดนี้ ผมถือว่า การบรรเลงดนตรี เล่นกับอารมณ์เศร้าลึกๆ ในจิตใจของผู้ฟัง ได้ยอดเยี่ยมมากครับ

+1 ครับ ผมก็ชอบ live version จากชุดนี้มากกว่าเหมือนกันครับ   

ได้อ่านคำสรรเสริญของท่านผีเพลงแล้ว เมื่อคืนเลยนำ Live in Munich 1977 มาเปิดดูอีกรอบ ซึ่งดูกี่หนก็ยังประทับใจเช่นเดิม

มีข้อสังเกตว่า เวลา Blackmore's Night นำเพลงของ Deep Purple และ Rainbow ออกแสดงสด โดยให้ Candice Night ร้องนั้น ป้าริทชี่ไม่คำนึงเลยว่า เพลงส่วนใหญ่แต่งเนื้อร้องสำหรับผู้ชายร้อง โดยเฉพาะ Woman from Tokyo, Soldier of Fortune, Catch the Rainbow, Man on the Silver Mountain เวลาฟังภริยาของป้าริทชี่ที่อายุต่างกันร่วม 3 ทศวรรษร้องเพลงเหล่านี้แล้ว รู้สึกแปลกๆ ครับ

ครับพี่ ตอนเปิดม่านเวทีที่บูโดกัน ก็น่าตกตะลึงเหมือนกัน
ถ้าอยู่ในงานนั้น คงมีขนลุกแน่นอน

Blackmore's Night ตอนแรกไม่ชอบ เพราะไปดูดเอ็มพี3 มาฟังครับ
แต่วันก่อนดูดีวีดี
โอ้โฮ เสียงดนตรีดีมากเลย บรรเลงได้อารมณ์สมชื่อวงจริงๆ
เลยพอให้อภัยนักร้องนำหญิงครับ

ปล. ภรรยาของริทชี่ ผมว่ายังดูดีกว่าของอิงวี่นะครับ 

Candice Night เป็นคนอ่อนหวานครับ ในขณะที่ภริยาของอิงวี่ ท่าทางเป็นคุณนายใจร้าย เคยได้ยินข่าวเข้ามาจุ้นจ้านเรื่องค่าตัวนักดนตรีจนไม่มีใครอยากไปร่วมงานกับอิงวี่ และเธอก็เป็นต้นเหตุให้ Jorn Lande ทะเลาะกับอิงวี่ จนเปิดศึกด่ากันทางเว็ปไซต์ของแต่ละคน อีกคนที่น่ากลัวคือภริยาของ Ozzy เป็นทั้งผู้จัดการและจอมบงการ กิริยาท่าทางและการพูดจาเหมือนเจ้าแม่

[panyarak]

Tony Carey เพิ่งประกาศถอนตัวจากการร่วมทัวร์ในนาม Over the Rainbow เนื่องจากป่วยด้วยโรคทางเดินอาหารเฉียบพลัน ซึ่งแพทย์แนะนำให้งดการเดินทางทั้งหมด ดังนี้น เพื่อไม่ให้แผนการทัวร์อเมริกามีปัญหา เขาจึงขอถอนตัว และผู้ที่เข้ามาแทนที่อย่างเหมาะเจาะและทันท่วงทีคือ Paul Morris มือคีย์บอร์ดคนสุดท้ายของ Rainbow แต่ข่าวอีกกระแสก็ว่า Tony Carey ป่วยการเมือง เพราะไม่พอใจผู้จัดการส่วนตัวของ Joe Lynn Turner ที่เข้ามาสวมบทผู้จัดการวงแทน

[ท่านผีเพลง]

แต่ข่าวอีกกระแสก็ว่า Tony Carey ป่วยการเมือง เพราะไม่พอใจผู้จัดการส่วนตัวของ Joe Lynn Turner ที่เข้ามาสวมบทผู้จัดการวงแทน

อ่านแล้วคุ้นๆแฮะ
นึกถึง โยโกะ โอโนะ / ชารอน ออสบอร์น และ ไกรสร แสงอนันต์ เลย 

[ǝɹoɔǝsıɐuuoʎɐɯʎɹbuɐ]

ขอกล่าวถึง Tony Carey ซึ่งเป็นมือคีย์บอร์ดของ Rainbow ตอนเล่นเพลง Stargazer ว่า เขาเป็นอดีตสมาชิก Rainbow ที่มีผลงานออกมามากที่สุด ไม่ต่ำกว่า 30 ชุด ทั้งอัลบั้มเพลงบรรเลงที่ไม่ระบุชื่อศิลปิน อัลบั้มเพลงร็อคในนามเขาเอง ซึ่งชุดที่คนไทยสมัยนั้นรู้จักดีคือ Some Tough City ที่มีเพลงฮิต A Fine, Fine Day และในนาม Planet P Project ซึ่งชุดแรกจะมีเนื้อหาไปทางนิยายวิทยาศาสตร์ และชุดที่ 2 ชื่อ Pink World ก็ออกไปทางนิยายวิทยาศาสตร์เช่นกัน และได้รับการยกย่องว่า มีคอนเซ็ปไม่แพ้ Pink Floyd - The Wall ทีเดียว

มายกมือสูงๆว่าชอบ Pink World ด้วยคนครับ มันเป็นคอนเซปต์อัลบั้มที่สมบูรณ์แบบจริงๆ แถมเพลงก็เพราะอีกด้วย เป็นโปรเกรสสีฟเต็มๆครับ แต่น่าเสียดายที่ไม่ค่อยมีคนรู้จักสักเท่าไร เรียกว่า Underrated กันแบบสุดๆไปเลย ขอขอบคุณพี่ panyarak ที่แนะนำงานดีๆแบบนี้ให้ได้ไปหาฟังกันนะครับ 

[panyarak]

ขอกล่าวถึง Tony Carey ซึ่งเป็นมือคีย์บอร์ดของ Rainbow ตอนเล่นเพลง Stargazer ว่า เขาเป็นอดีตสมาชิก Rainbow ที่มีผลงานออกมามากที่สุด ไม่ต่ำกว่า 30 ชุด ทั้งอัลบั้มเพลงบรรเลงที่ไม่ระบุชื่อศิลปิน อัลบั้มเพลงร็อคในนามเขาเอง ซึ่งชุดที่คนไทยสมัยนั้นรู้จักดีคือ Some Tough City ที่มีเพลงฮิต A Fine, Fine Day และในนาม Planet P Project ซึ่งชุดแรกจะมีเนื้อหาไปทางนิยายวิทยาศาสตร์ และชุดที่ 2 ชื่อ Pink World ก็ออกไปทางนิยายวิทยาศาสตร์เช่นกัน และได้รับการยกย่องว่า มีคอนเซ็ปไม่แพ้ Pink Floyd - The Wall ทีเดียว

มายกมือสูงๆว่าชอบ Pink World ด้วยคนครับ มันเป็นคอนเซปต์อัลบั้มที่สมบูรณ์แบบจริงๆ แถมเพลงก็เพราะอีกด้วย เป็นโปรเกรสสีฟเต็มๆครับ แต่น่าเสียดายที่ไม่ค่อยมีคนรู้จักสักเท่าไร เรียกว่า Underrated กันแบบสุดๆไปเลย ขอขอบคุณพี่ panyarak ที่แนะนำงานดีๆแบบนี้ให้ได้ไปหาฟังกันนะครับ 

เคยคิดเล่นๆ ว่า ถ้า Tony Carey ไม่โดนป้าริทชี่แกล้งจนต้องแพ็คกระเป๋าออกจากวงไป และ Carey ได้มีโอกาสเสนอไอเดียการแต่งเพลงให้ Rainbow พวกเราอาจจะได้ฟังอัลบั้มเพลง prog ในนาม Rainbow ก้ได้ เสียงร้องของ Ronnie James Dio ก็น่าจะร้องเพลง prog ได้ ใครไม่เชื่อลองฟังเพลง Mask of the Great Deceiver ที่ Dio รับเชิญไปร้องในอัลบั้มเดี่ยว Seeds of Change ของ Kerry Livgren อดีตมื่อกีตาร์/คีย์บอร์ดของ Kansas ดูได้ครับ
ตอนผมเรียนหนังสืออยู่ที่อเมริกา ได้ฟังเพลง What I See จากอัลบั้ม Pink World ตามสถานีร็อค/AOR บ่อย พอๆ กับเพลง Born in the USA ของ Bruce Springsteen เลยครับ