ในที่สุดก็มีคนเอ่ยถึงวงสุดโปรดอีกวงหนึ่งของผมจนได้ ไล่ทุกอัลบั้มกันแบบคร่าวๆ เลยนะครับ
1) Speak & Spell
อัลบั้มแรกที่บุกเบิก Electonic Pop อย่างแท้จริง เพลงแบบป๊อปๆ ยังไม่เป็นรูปเป็นร่างมากนัก โดยผู้เขียนเพลงหลักคือ Vince Clark ที่หลังจากอัลบั้มนี้ก็แยกออกไปตั้ง Yazoo และ Erasure ในเวลาต่อมา
2) A Broken Frame
Martin Core ต้องมารับหน้าที่เขียนเพลงแทน Vince Clark ในชุดนี้ ซึ่งก็เริ่มใส่ความมืดมนลงไปในทันทีแต่ไม่มาก
3) Construction Time Again
Alan Wilder สมาชิกใหม่มาแทนอย่างเป็นทางการ โทนเพลงค่อนข้างมือมนขึ้นเรื่อยๆ จะมีซาวนด์ เครื่องจักร พวกเสียงเหล็ก โลหะ ที่ปัจจุบันเรียกว่า Industrial นั่นแหละครับ แต่ก็ยังไม่มีอะไรน่าสนในมากนัก
4) Some Great Reward
อัลบั้มที่เต็มไปด้วยเสียง sampling ที่ให้ความรู้สึกเป็นเครื่องจักรเล่นดนตรี มีเพลงดังหลายเพลง ถือเป็นอัลบั้มที่เริ่มบุกตลาดอเมริกาอย่างจริงจัง แต่ก็ยังอยู่ในวงแคบ
5) Black Celebration
เป็นอัลบั้มที่มืดหม่นและหดหู่ที่สุดของ DM แทบไม่มีเพลงชวนให้ติดตลาดเลยนอกจาก Stripped ที่ Rammstein ได้นำมาคัฟเวอร์โทนเพลงไปแบบชื่ออัลบั้มเลย แต่เป็นชุดที่ผมชอบมากๆ ชุดหนึ่ง
6) Music For The Masses
โดยโทนอัลบั้มนี้ไม่ค่อย่าสนใจเท่าไหร่ แต่ทัวร์อัลบั้มชุดนี้กลับทำให้ทางวงมีชื่อเสียงโด่งดังมากๆในอเมริกา จนต้องสร้างหนังสารคดีเรื่อง 101 ออกมา โดยเพลง Never Let Me Down Again ซึ่งถือเป็น Live Trademark มาจนถึงทุกวันนี้
7) Violator
ถือเป็นสุดยอดอัลบั้มขายดีที่สุดของ DM ด้วยความที่ผสมผสานความหม่น แต่ก็เอาใจตลาดออกมาได้ลงตัวมากๆ เรียกได้ว่าเป็นอัลบั้มที่สมบูรณ์ที่สุดของ DM เลยก็ว่าได้
Songs Of Faith & Devotion
อัลบั้มนี้ทางวงพยายามเปลี่ยนแปลงตัวเองโดยใส่เสียงกีตาร์มากขึ้น Alan Wilder พ่อมดคีย์บอร์ดประจำวงได้หัดเล่นกลองเพื่ออัลบั้มนี้โดยเฉพาะ ซึ่งผลลัพธ์ที่ออกเป็นที่น่าสนใจอย่างยิ่ง โดยเฉพาะเพลง In Your Room นี่สุดยอดของ DM ในสายตาผมแล้ว แต่เป็นที่น่าเสียดายเนื่องจากความเครียดในวงในช่วงทำอัลบั้มนี้และทางวงทัวร์สนับสนุนอัลบั่มนี้แบบยาวนานทำให้ Alan Wilder ขอลาออกจากวง ทั้งๆที่มีโปรแกรมมาเล่นในไทยเป็นรอบสุดท้ายด้วย แต่ก็ยกเลิกไป โดยส่วนตัวชอบอัลบั้มนี้ที่สุดครับ ซาวนด์มันอลังการณ์ดี
9) Ultra
หลังจาก Alan Wilder ผู้อยุ่เบื้องหลังการทำดนตรีทุกอัลบั้มไม่อยู่ ทางวงจึงต้องพึ่ง producer ใหม่ๆ มาสร้างเสียงให้ ซึ่งก็ยังไม่สามารถเทียบกับยุคที่มี Alan Wilder ได้เลย
10) Exciter
เช่นเดิม โทนอัลบั้มนี้ก็อ่อนมากๆ ฟังแล้วชวนหลับได้ง่ายๆ
11) Playing The Angels
อัลบั้มนี้ดีกว่า Exciter ขึ้นมาหน่อย แต่ก็ยังไม่มีอะไรน่าจดจำเอาเสียเลย
แนะนำ 3 อัลบั้มนี้ครับ
Black Celebration
Violator
Songs Of Faith & Devotion
ถ้าชอบ Little 15 ก็น่าจะชอบอัลบั้ม Black Celebrationนะครับ เพราะทุกเพลงโทนแบบนี้เลย หรือเพลง Judas ใน Songs Of Fatih & Devotion ก็เป็นเสียงร้อง + เสียงออเครสต้าล้วนๆ เช่นกันครับ
โปรเจคส่วนตัวของ Alan Wilder ที่ชื่อ Recoil ก้น่าสนใจมากๆเช่นกันครับ ไปโทนฟังค่อนข้างยาก แต่ผมก็ชอบมากๆครับ
