ช่วยแก้ชื่อกระทู้ด้วยครับ ต้องเติมประโยค..."ที่ไม่ใช่ Comfortably Numb" ต่อท้ายด้วย
ผมก็เบื่อครับ เพลงเนี้ย มันจะอะไรกันนักหนา (แต่ก็ยังอยากเล่นอยู่ทุกวัน)
อย่าเพิ่งเบื่อ อยากถามน้องบาสว่าเวอร์ชั่นไหนของไอ้เพลงความชาอันรื่นรมย์นี้ที่อาเดวิดของผมเล่นได้ดีที่สุดครับ ผมจำได้ว่าในงาน Knebworth ปีไหนก็จำไม่ได้แล้ว ก็สุดยอดนะ
Knebworth ที่พี่หมอหมายถึงนั้นคือ ปี 1990 ครับ ในคอนเสิร์ตครั้งนั้น มีเหตุการณ์สำคัญ (นี่ไม่ค่อยน่าจดจำนัก) อีกอย่างนึงคือ ทางวง Pink Floyd ได้เชิญ Clare Torry นักร้องสาวต้นฉบับที่บันทึกเสียงร้องในเพลง The Great Gig In The Sky อัลบั้ม DSOTM ปี 1973 ขึ้นไปร้องเพลงนี้บนเวทีกับฟลอยด์ ในปี 1990 หลังจากบันทึกเสียงเพลงนี้มาประมาณ 17 ปี ซึ่งผลคือไม่ได้เรื่องเลยครับ ถือเป็น Great Gig หนึ่งในเวอร์ชั่นที่แย่ที่สุดเท่าที่ผมเคยฟังมา
สำหรับโซโล่ C Numb เดฟพยายามพัฒนามันมาตลอด ในการเล่นคอนเสิร์ตในแต่ละทัวร์ นับตั้งแต่ The Wall Tour ที่เดฟยังเล่นสะเปะสะปะ ในท่อนโซโล่หลัง จนมาถึงทัวร์ AMLOR และ TDB และ OAI ตามลำดับ ซึ่งผมก็จะชอบโซโล่ของเดฟในยุคหลังๆ เสียมากกว่า เวอร์ชั่นที่ผมชอบสามช่วงเวลามีดังนี้ครับ
Pulse - 1994เวอร์ชั่นนี้ฟังดูดี เพราะมีปัจจัยช่วยหลายอย่าง อย่างแรกคือการมิกซ์เสียงในอัลบั้มที่งามเกินพอดี ทำให้น่าฟังมากขึ้น แต่ในขณะเดียวกันก็เป็นการบั่นทอนความเป็นธรรมชาติของตัวเพลง เสียงกีตาร์ของเดฟใน Pulse ผ่านกระบวนการทั้ง Compress และ Reverb ทำให้หลายเพลงดูไพเพราะ แต่ไม่ค่อยดูเป็นธรรมชาติเท่าที่ควร เพลง Shine On คือตัวอย่างที่ชัดเจน สำหรับ C Numb ในเวอร์ชั่นนี้ ผมชอบเพราะว่ามันให้อารมณ์ที่ทรงพลัง โหยหวนและทุกข์ทรมาณอย่างที่สุด ส่วนหนึ่งที่เป็นปัจจัยช่วยก็คือพวกงานทางด้านวิชวล เช่น ลูกบอลสะท้อนแสง (Mirror Ball) การอัดไฟเละๆ ไปที่ตัวเดฟ แต่อย่างไรก็ดี ถือเป็นโซโล่เวอร์ชั่นหนึ่งที่ต้องบอกว่ามีลิคงามๆ อยู่เพียบเลยครับ
Live 8 - 2005ผมชอบเวอร์ชั่นนี้เพราะว่า มันเป็นการพิสูจน์ให้เห็นว่าการโซโล C Numb ่ที่ดี ไม่จำเป็นต้องใช้ซาวน์ที่ดุดัน รุนแรง เสมอไป ในเวอร์ชั่นนี้เดฟใช้ Black Strat ต่อตรงเข้ากับ G-2 โดยไม่ผ่านตัว Boost เพิ่มความดุดันใดๆ เลย เสียงกีตาร์ของเดฟฟังดูแหลมเล็กและไม่ทรงพลังเลยแม้แต่นิดเดียว โดยเฉพาะเมื่อไปเทียบกับเสียงกีตาร์ของเดฟใน Pulse แต่เดฟก็ใช้ความสามารถจากมันสมองและนิ้วมือล้วนๆ ในการสร้างโซโล่อันงดงาม ลงตัว และไม่เยิ่นเย้อ (เพราะเป็นเวอร์ชั่นที่โซโล่ที่สองค่อนข้างสั้น) ถ้าจะเทียบก็คือเหมือนว่า พูดน้อย แต่เนื้อๆ เน้นๆ นั่นแหละครับ
Remember That Night (Disc 2 Version) - 2006ความจริงเพลง C Numb ในดีวีดีแผ่นนี้มีสองเวอร์ชั่น เวอร์ชั่นที่อยู่ในแผ่น 1 เป็นเวอร์ชั่นที่ร้องกับ David Bowie ซึ่งมาจากคืนวันที่ 29 May 2006 ส่วนเวอร์ชั่นแผ่นที่สองนั้น เป็นโบนัสแทร็กที่เดฟร้องกับริก เวอร์ชั่นที่อยู่ที่แผ่นสองนี้ มาจากคืนวันที่ 30 May 2006 เดฟโซโล่ได้บ้าดีเดือดสุดๆ ผมเองได้ฟังครั้งแรกถึงกับอึ้งไปเลย และไม่คิดว่าเดฟจะบ้าพลังได้เพียงนี้ เดฟงัดเอาลิคแปลกๆ ที่เค้าไม่เคยเล่นในเวอร์ชั่นก่อนๆ มาประเคนใส่หูแทบจะตลอดในโซโล่ที่สอง ทำให้ฟังทีไรก็ไม่เคยเบื่อเวอร์ชั่นนี้ การเล่นสายคู่ การดันสายที่ผมฟังแล้วแทบน้ำตาไหล การใช้คันโยกกับสาย 6 ได้ถูกต้องถูกที่และถูกเวลามาก และ "ลิคสั่งจบ" ที่ยังคงความคลาสสิคและใช้ได้ผลดีเสมอมา โซโล่เวอร์ชั่นนี้คือเวอร์ชั่นที่ผมจะปรารถนาเล่นให้ได้แบบเดฟมากที่สุดครับ