1. คราม
2. ความรัก
3. Sticker
4. คิดฮอด (feat. ศิริพร อำไพพงษ์)
5. ทางกลับบ้าน
6. แสงสุดท้าย
7. ปล่อย (feat. ธนชัย อุชชิน)
8. เปราะบาง
9. โทน
10. เงา
หลังจากทิ้งช่วงไปประมาณสัปดาห์กว่าๆเพราะไม่รู้จะเอาอะไรมารีวิวดี กอปรกับช่วงนั้นมีเรื่องรายงานเข้ามา รวมถึงช่วงนั้นเป็นวันเกิดผู้เขียนด้วย จึงค่อนข้างจะยุ่งนิดหน่อย ในที่สุด ผมก็คิดออกว่าในตอนนี้มีวงร็อคระดับชาติของเรากลับมาออกอัลบั้มอีกครั้ง ซึ่งก็คือ บอดี้สแลม นั่นเอง หลังจากพวกเขาปล่อยเพลงออกมาถึงสามเพลงให้ชิมลางกันก่อนแล้วคือ คราม ความรัก และ คิดฮอด ซึ่งเพลงหลังนี้ดูจะเป็นเพลงที่พูดถึงกันมากที่สุด ด้วยภาคดนตรีที่อาจจะแปลกหูไปพอสมควรในการฟังครั้งแรก เพราะมีการผสมผสานกลิ่นอายหมอลำอีสานเข้าไปด้วย แต่ก็พอจะจับทิศทางเพลงของพวกเขาได้บ้างไม่มากก็น้อย
งานชุดนี้อันที่จริงผมว่ารายละเอียดมันเริ่มเปลี่ยนไปตั้งแต่ตอนที่ปล่อย คราม ออกมาแล้วละครับ โดยงานชุดนี้จะเสริมรายละเอียดเข้าไปในตัวดนตรีมากขึ้น แถมภาคคีย์บอร์ดก็เริ่มจะมามีบทบาทให้กับวงอีกด้วย และสังเกตจากเนื้อหาของเพลง ทำให้รู้สึกว่าพวกเขาได้เติบโตขึ้นไปอีกขั้นหนึ่ง ซึ่งถือเป็นนิมิตหมายอันดีของทางวง ในชุดนี้ แกนนำหลักของวงอย่างคุณตูนก็ได้ร่วมเขียนเพลงให้กับอัลบั้มนี้ด้วยในบางส่วน รวมถึงการดูแลภาคดนตรีส่วนใหญ่ด้วย และด้วยวุฒิภาวะที่เติบโตขึ้นนี้เอง ทำให้ภาคดนตรีในอัลบั้มมีความสุขุมมากขึ้นไปด้วย แต่ก็ยังคงเพลงเร็วที่เป็นจุดขายของวงไว้เช่นเดิม
ภาคดนตรีนั้นนอกจากจะมีความสุขุมแล้วก็ยังมีรายละเอียดขึ้นด้วยเช่นกัน อย่างภาคกีต้าร์ในชุดนี้ก็สามารถเล่นได้หลากหลายอารมณ์ แต่ก็ไม่ทิ้งท่อนริฟที่เรียบง่าย ไม่หนักหน่วง ซึ่งก็ยังคงแข็งแรงเหมือนเดิม ส่วนท่อนลีดนั้นดูจะมีความโดดเด่นขึ้นด้วยเมโลดี้ที่ไพเราะ และโซโลที่ดูหวือหวาขึ้นนิดหน่อย ส่วนคีย์บอร์ดนั้นแม้จะเป็นเครื่องดนตรีเสริม แต่ก็ถือว่ามีบทบาทที่โดดเด่นไม่แพ้กีต้าร์ทีเดียว ด้วยซาวด์พื้นหลังให้บรรยากาศที่ดูสุชมเรียบง่าย และซาวด์ลีดที่ถือว่าโดดเด่นอยู่พอสมควร (ลองฟังได้จากเพลง คราม) สำหรับภาคจังหวะของเบสกับกลองนั้นก็จะเน้นอะไรที่เรียบง่าย แต่ในขณะเดียวกันก็มีลูกเล่นมากขึ้นเพื่อรับกับรายละเอียดที่มีมากขึ้นของ ภาคดนตรีด้วย ส่วนเสียงร้องของคุณตูนนี้ก็ถือว่าเป็นลายเซนต์ไปแล้ว แต่เท่าที่ฟังในชุดนี้ผมว่าเขามีพัฒนาการในการถ่ายทอดอารมณ์มากขึ้นจากชุด ก่อนๆ ส่วนนักร้องรับเชิญอีกสองคนก็ทำหน้าที่ได้โดดเด่นไม่แพ้กัน
สำหรับเพลงเด่นในชั่วโมงนี้ของพวกเขาก็คงจะเป็น คิดฮอด นี่ละครับ จากที่ดนตรีเป็นร็อคธรรมดาอยู่ดีๆก็มีส่วนของหมอลำเข้ามาด้วยโดยมีเครื่อง ดนตรีเสริมเข้ามาคือพิณ แคนและโหวด ซึ่งคอยสอดรับกับภาคดนตรีหลักของวงได้อย่างเข้ากันทีเดียว ส่วนเสียงร้องของคุณศิริพรนั้นก็ดูจะเป็นเอกลักษณ์ไปเสียแล้ว โดยเฉพาะลูกเอื้อนในช่วงครึ่งเพลงหลัง และช่วงจบเพลง และแน่นอนก็ขาดเพลง คราม ไปไม่ได้ ด้วยเนื้อหาของเพลงกับภาคคีย์บอร์ดที่โดดเด่นกว่าใครเพื่อน แต่มีอีกเพลงที่ผมชอบเป็นส่วนตัวคือ ปล่อย ที่ได้นักร้องขั้วแม่เหล็กรุ่นพี่อย่างคุณป๊อดมาเป็นแขกรับเชิญด้วย ซึ่งก็ทำให้บทเพลงนั้นดูโดดเด่นขึ้นไปโดยปริยาย
งานชุดนี้ถือเป็นการกลับมาอย่างยอดเยี่ยมของบอดี้สแลมโดยแท้จริง พวกเขามีวุฒิภาวะที่เติบโตขึ้นในภาคดนตรีและเนื้อหา แต่ก็ยังไม่ทิ้งเอกลักษณ์ไปแม้แต่น้อย และคาดว่า พวกเขาคงจะได้ฐานแฟนเพลงที่เพิ่มมากขึ้นจากอัลบั้มใหม่นี้อย่างแน่นอน
Rating: 8.75/10