คนทั่วไปคิดว่า progressive rock คือ Pink Floyd, Yes, King Crimson, Genesis, Emerson Lake and Palmer, Rush รวมทั้งผลงานเดี่ยวของสมาชิกวงเหล่านี้ เช่น Peter Gabriel, David Gilmour, Roger Waters, Rick Wakeman, Keith Emerson, Steve Howe, Chris Squire, etc. ลึกลงไปหน่อยก็อาจรู้จักวงเช่น Jethro Tull, Camel, The Moody Blues, Tangerine Dream, รวมทั้งศิลปินอย่างเช่น Mike Oldfield, Jean-Michel Jarre พวกวงสมัยใหม่หน่อยก็มี Marillion, Saga, Pallas เป็นต้น เมื่อก่อนผมก็คิดอย่างนี้จริง ๆ ว่า progressive rock มันมีอยู่เท่านี้ เพราะสื่อ (หนังสือ) ที่เขียนถึงก็วนเวียนอยู่แค่วงหรือคนเหล่านี้ ไม่ได้เกินเลยอะไรไปมากกว่านี้เลย แต่พอได้รู้จักอินเทอร์เนต ได้ท่องเว็บไซต์เกี่ยวกับ progressive music ได้คุยเสวนาตามเว็บบอร์ดต่าง ๆ (เมื่อก่อนก็คุยอยู่ที่พันธุ์ทิพย์) และได้ประมูล/ซื้อแผ่นเสียงออนไลน์ จึงได้พบว่า ผลงาน progressive rock ช่างมีมากมายนัก ซื้อเท่าไหร่ก็ไม่หมด นอกจาก progressive rock ที่ใช้ภาษาอังกฤษแล้ว ก็ยังมี progressive rock ที่เป็นภาษาอื่นหรือของประเทศอื่น เช่น อิตาลี สเปน ฝรั่งเศส เบลเยี่ยม โปรตุเกส เยอรมัน ฮอลแลนด์ ยุโรปตะวันออก ฯลฯ โอ้โฮ... ทีนี้สนุกกันใหญ่ เพราะศิลปินหลายวงหรือหลายคนที่มาจากประเทศเหล่านี้ก็ล้วนแต่มีฝีมือและเล่น progressive rock ได้ดีกันทั้งนั้น ตามเก็บกันไม่ไหว ในขณะที่เมื่อก่อนเคยคิดว่าเก็บแค่ผลงานของพวกที่กล่าวมาข้างต้นตอนแรกก็น่าจะพอแล้ว ไปๆ มาๆ มันเกินเลยไปเยอะเลยครับ 555
ครับ ศิลปินต่างๆที่ได้กล่าวมานั้น ถ้าจะว่ากันตามความเป็นจริง ในปัจจุบันนี้การจะหาแผ่นเสียงมาฟังหรือเก็บสะสมไม่ใช่เรื่องยากเย็นอีกแล้ว แต่ศิลปินแปลกๆ หรือจะเรียกว่าอะไรก็แล้วแต่นะครับ การจะหาแผ่นเสียงไม่ใช่เรื่องง่ายๆนะครับ แม้แต่แผ่นเสียงรีอิซซู่ บางอัลบั้มผมเผลอไปนิดเดียว หาซื้อไม่ได้แล้ว