ที่ผมบอกเสมอว่าอย่าเอาความรู้สึกมาตัดสินว่าอะไรดีกว่าหรืออะไรไม่ดี ถ้าคุณเอาความรู้สึกส่วนตัวมาตัดสินควรที่จะบอกว่าคุณชอบอะไรมากกว่ากัน
หรือไม่ชอบอะไร เพราะนั่นถึงจะเป็นการแสดงความรู้สึกส่วนตัวครับ เราไม่มีสิทธิ์ไปตัดสินว่าผลงานอัลบั้มของใครไม่ดีหรือเครื่องเสียงยี่ห้อใด
ไม่ดีเพราะเราจะเอาอะไรมาอ้างอิงหูเราใช้เป็นมาตรฐานได้หรือ ศาลตัดสินคีดความได้เพราะมีกฎหมายใช้บังคับอะไรผิดถูกชั่วดียังใช้ความรู้สึกมาตัดสิน
ไม่ได้เลย
ผมจะขอยกตัวอย่างสิ่งของหรืออะไรที่วัดได้ด้วยคุณภาพการใช้งาน วัสดุที่ใช้อย่างเช่นเครื่องไฟฟ้า,รถยนต์ฯลฯอะไรแบบนี้เราสามารถพิสูจน์ได้
เพราะมีมาตรฐานการผลิตราคาที่แตกต่างของอย่างนี้ถึงจะวัดเรื่องคุณภาพได้ครับ แต่กับเรื่องดนตรีนั้นจะเอาความรู้สึกมาวัดว่าอะไรดีกว่ากันไม่ได้
ที่บอกแบบนี้เพราะอะไร ดนตรีมีความหลากหลายประเภทเอาแค่คนฟังยังชอบแนวดนตรีไม่เหมือนกันเลยแล้วจะเอาความรู้สึกมาวัดได้อย่างไร
ผมถึงบอกว่าเราไม่ชอบอะไร มันไม่ได้หมายความว่าจะไม่ดี หากว่าเราเอาความรู้สึกมาวัดว่าอะไรดีหรือไม่ดีได้ ถ้าเป็นแบบนั้นผมใช้ความรู้สึกบอกว่า
แผ่นเสียงไม่ดี เสียงห่วยแตกใครที่เล่นแผ่นเสียงโดนฝรั่งหลอกขายเครื่องเล่นแผ่นเสียงหรือแผ่นเสียงมันคือฟอร์แม็ตไม่ดีไม่สมควรเล่น ถ้าแบบนี้ผม
ก็ว่าถูกซิเพราะเป็นความรู้สึกของผม ซึ่งมันไม่ใช่ครับผมไม่สามารถมาตัดสินว่าแผ่นเสียงด้วยความรู้สึกของผมว่ามันไม่ดีผมจะชอบหรือไม่เป็นอีกเรื่อง
งั้นเรื่องดนตรีจะให้เอาอะไรมาวัดหรือมาจับดีล่ะครับ?
เหตุผลรึไง?
หนึ่งบวกหนึ่งเป็นสอง
สองบวกสองเป็นสี่
ฯลฯ
เหมือนใช้หลักการของเลขฐานสองที่มีเพียง 0 กับ 1 หรืออย่างไร?
ผมว่ามันไม่เสมอไปหรอกครับ
ถ้าผมจะใช้อารมณ์และความรู้สึกประเมินคุณค่าเรื่องดนตรี ใครจะทำไมผมครับ
ถ้าจะรักใครหรือชอบอะไร มันไม่เกี่ยวกับเหตุผลเลย
อารมณ์และความรู้สึกล้วน ๆ
เหตุผลมันก็คงจะมีบ้าง แต่ไม่ใช่ทั้งหมด
ถ้าผมใช้อารมณ์และความรู้สึกตัดสินว่าซีดี ไฟล์เพลง และฟอร์แมทดิจิตอลอะไรอื่น ๆ ทั้งหลายเสียงมันห่วยแตก มันไม่ได้เรื่อง มันบุลชิททั้งเพ ฯลฯ หลาย ๆ คนที่เล่นดิจิตอลอยู่ก็คงไม่พอใจเช่นกันใช่ไหมครับ
ผมคิดว่าคงจะไม่คุยเรื่องนี้อีกแล้วครับ
