ปืนกระบอกแรกที่ยิง ยิงไม่ออก ยิงไม่ได้เลยครับ ต้องเปลี่ยนกระบอก
กองทัพไทยมีระบบอาวุธที่ห่วยแตกแบบนี้ ไม่อยากคิดเลยว่าถ้าข้าศึกบุกมาแบบหนักๆจะสู้อย่างไร
อยู่ประเทศไทยยามนี้ "ต้อง" พึ่งตัวเองอย่างเดียวครับ ต้องยอมรับว่าผู้ใหญ่บ้านเรานี่มันไม่มีความสำนึกกันเลยจริง ๆ
พูดอีกก็เครียดอีก
เรียน ๆ ไปให้จบ ๆ ก็พอครับ จะไปเขาชนไก่เมื่อไหร่ครับ? ปี 3 รึยัง
เดี๋ยวนี้ปีสองก็ต้องเข้าค่ายแล้วครับ
ใช่ครับ
ปี 1 ก็ต้องเข้าค่ายแล้วครับ 3 วัน ปี 2 นี่ไม่แน่ใจว่า 3 หรือ 5 วัน
ปี 3 นี่ 7 วันครับ มันส์สุดทีนจริง ๆ เป็นประสบการณ์ที่ติดดินสุด ๆ ครับ
จำได้ว่าเข้าค่ายปีแรกนี่ ตั้งใจว่าจะเลิกเีรียนไปเลย แม่ม ไอ้ครูฝึกมันเห็นเราเป็นสัตว์เลี้อยคลานหรืออย่างไร
ให้คลานกองทรายอยู่ได้ เอาน้ำรดอีก เออ
ของผมไม่ได้เข้าที่เขาชนไก่นะครับ แต่เข้าที่ศูนย์ฝึกมทบ.14 ที่ชลบุรี ซึ่งโหดมากๆครับ ต้องเดินทางไกลข้ามเขาสามลูก (เพื่อนผมคนนึงถึงขนาดคลั่งและหมดสติ จนต้องส่งโรงพยาบาลเข้าห้องไอซียู หลายวันทีเดียวกว่าจะฟื้น) น้ำก็ไม่ได้อาบ แม้แต่ฟันยังไม่ให้แปรงเลยครับ (ไม่ได้ถอดรองเท้าเลยด้วยซ้ำไป) ไม่ค่อยได้ยิงปงยิงปืนหรอกครับ เจอทรมานลูกเดียว สภาพจิตพังทลายหมดครับ แค่ปีสองยังสาหัสขนาดนี้ นึกภาพไม่ออกเลยว่าปีสามมันจะขนาดใหน!!!!
ฟังจากที่เล่ามานี่เครียดกว่าที่เขาชนไก่ครับ น้ำไม่ได้อาบไม่ว่า แต่ฟันไม่ได้แปรง รองเท้าไม่ได้ถอดนี่สุด ๆ เลยครับ
เป็นผมคงเดินออกจากกองร้อย ณ ตอนนั้นเลย
ต้องทนครับ แต่เชื่อว่าปี 3 ไม่น่าจะโดนทรมานแล้วครับ หลัก ๆ น่าจะเป็นการโดดหอเพื่อติดยศ เอาเข็ม ยิงปืน ผจญภัยทำอาหารกินเองบนเขาน่ะครับ