ต่อไป »

[ปีศาจลายคราม]

Inferno (1973) ผลงานชุดที่สองของ Metamorfosi วง progressive rock อิตาลี เป็น concept album ซึ่งอิงนิยายเกี่ยวกับการเที่ยวเมืองนรก The Divine Comedy ของ Dante ผมมีผลงานแผ่นเสียงรีอิชชู่ของวงนี้อยู่ทั้งสองชุด ชุดแรกฟังแล้วรู้สึกเฉย ๆ แต่พอได้ฟังชุดที่สอง รู้สึกติดใจตั้งแต่ครั้งแรกที่ฟัง เป็นผลงานที่สม่ำเสมอต่อเนื่อง ฟังเพลินทั้งชุด และเสียงนักร้องนำก็ทรงพลัง ใครที่ชอบเสียง moog และออร์แกนเยอะ ๆ และเมโลดี้สวยงาม ต้องชอบผลงานชุดนี้ครับ
 
เครดิตภาพ www.vintageprog.com

[ปีศาจลายคราม]

สำหรับ Le Orme ซึ่งถือเป็นหนึ่งในสามวง progressive rock ชั้นนำของอิตาลี แฟนเพลงโดยทั่วไปอาจชอบผลงานชุด Felona e Sorona (1973) ซึ่งถือกันว่าเป็นผลงาน masterpiece ของวงนี้ แต่ผมกลับชอบผลงานชุดก่อนหน้า คือ Uomo Di Pezza (1972) เพราะสามารถเข้าถึงได้ไม่ยาก มีเมโลดี้ไพเราะติดหูง่าย และเพลงในชุดนี้ก็มีความยาวกำลังพอเหมาะ ถ้าอยากทำความคุ้นเคยกับ Italian progressive rock ผลงานชุดนี้เป็นหนึ่งในผลงานชุดแรก ๆ ที่สมควรต้องฟัง และแน่นอนว่าเสียงคีย์บอร์ดนั้นมีให้ฟังกันจุใจ โดยเฉพาะผมชอบเสียง moog ที่อุ่น เนียน ละเมียด ในผลงานชุดนี้ครับ

เครดิตภาพ www.vintageprog.com

[ปีศาจลายคราม]

Italian progressive rock ต่ออีกสักวง วงนี้มีสมาชิกสามคนตามสูตรของ ELP กับ Le Orme ผลงานเพียงชุดเดียวของพวกเขา 1998: La Storia Di Sabazio (1973) ซึ่งเล่นดี แต่งเพลงดี คีย์บอร์ดเยอะและเล่นได้ดีด้วย แต่เสียนิดเดียวตรงที่เพลง suite ในหน้าแรกของแผ่นเสียงนั้นฟังแล้วรู้สึกไม่ค่อย smooth คือไม่ค่อยปะติดปะต่อกัน แต่ผมก็ยังชอบฟังอยู่ดี ส่วนเพลงในหน้าสองอีกสามเพลงนั้นฟังดูแน่นและมีพลังกว่า แนวเพลงเป็นส่วนผสมกันระหว่าง ELP, PFM และ Le Orme ครับ

เครดิตภาพ www.vintageprog.com

[ปีศาจลายคราม]

ผมไม่เคยฟัง 1998: La Storia Di Sabazio ที่เป็นแผ่นเสียงต้นฉบับ (อิตาลี) เพราะหายากและราคา (มือสอง) แพงมาก จะเรียกว่าบุญไม่ถึงก็ว่าได้ และสำหรับแผ่นญี่ปุ่นที่ผมมีอยู่ (หลายก็อปปี้) ผมคงบอกไม่ได้ว่าเสียงดีหรือไม่ เพราะไม่มีต้นฉบับไว้เทียบ แต่สิ่งหนึ่งที่แผ่นญี่ปุ่นทำได้เหนือกว่าแผ่นต้นฉบับของอิตาลีคือปกแผ่นเสียงที่เป็นกระดาษแข็ง ไม่อ่อนยวบ และเป็นสีทองมันวับ ดูหรูหรามีราคา ในขณะที่ปกแผ่นเสียงต้นฉบับจะเป็นกระดาษที่ดูไม่ค่อยแข็งแรงและออกสีทองด้าน ๆ ครับ (ดูภาพจาก vintageprog ตามกระทู้ข้างบน)

[ปีศาจลายคราม]

Eloy ผลงานชุด Planets (1981) ปกติผลงานของ Eloy ชุดก่อน ๆ เสียงกีตาร์ของ Frank Bornemann จะโดดเด่น แต่พอมาถึงชุด Planets นี้ ผมรู้สึกว่าบทบาทของกีตาร์จะลดลงไปหน่อยและเน้นริธึ่มเซ็คชั่นมากขึ้น กลองก็เล่นได้มันส์ แต่คีย์บอร์ดที่เล่นโดย Hannes Folberth นี่สิ สุด ๆ ไปเลย มีให้ได้ยินตลอดทั้งอัลบั้มครับ

เครดิตภาพ www.vintageprog.com

[ปีศาจลายคราม]

U.K. วง British super group ที่สำคัญอีกวงหนึ่งในอดีต เป็นการรวมตัวของสุดยอดนักดนตรีจากวงต่าง ๆ ในช่วงปลายยุค 1970's ผลงานชุดแรกมีสมาชิก 4 คน พอมาถึงชุดที่สอง สมาชิกเหลือ 3 คน และเปลี่ยนมือกลองคนใหม่ และผมกำลังพูดถึง Danger Money (1979) ซึ่งเป็นผลงานชุดที่สองของ U.K. ผลงานชุดแรกของพวกเขาก็ถือว่ายอดเยี่ยมแล้ว แต่ออกจะติดฟิวชั่นแจ๊สส์มากไปหน่อย (ตามแนวถนัดของ Allan Holsworth มือกีตาร์) ในความเห็นของผม และพอถึงชุด Danger Money สังเกตได้ว่าดนตรีฟังง่ายขึ้น คีย์บอร์ดหนาแน่นขึ้น ส่วนไวโอลินไฟฟ้านั้นไม่ต้องพูดถึง เพราะเป็นของถนัดของ Eddie Jobson อยู่แล้ว ถึงแม้สัดส่วนเครื่องดนตรีในชุดนี้จะดูไม่น้อยหน้ากันสักเท่าไร ระหว่างคีย์บอร์ด/ไวโอลินไฟฟ้า เบสส์ และกลอง แต่โดยส่วนตัวผมรู้สึกว่าคีย์บอร์ดเด่นมาก ถ้าไม่เชื่อ ลองไปทำการบ้านดูครับ

เครดิตภาพ www.progarchives.com

[ปีศาจลายคราม]

El Principio Del Fin เพลงความยาวประมาณ 16 นาที จากผลงานชุด Intencion (1975) ของ Atila วง Spanish progressive rock อันที่จริงผมอยากให้ฟังทั้งชุดไปเลย สำหรับคนที่ชอบเสียง moog และเสียงกีตาร์กัดหูในสไตล์ psychedelic เสียงร้องเป็นภาษาสเปนมีไม่มากนัก ดังนั้นจึงค่อนข้างจะฟังง่ายสำหรับคนที่ไม่คุ้นเคยกับภาษาอื่นนอกจากภาษาอังกฤษครับ

เครดิตภาพ www.vintageprog.com

[ปีศาจลายคราม]

Epidaurus วง symphonic prog เยอรมัน ผลงานชุด Earthly Paradise (1977) ซึ่งสมชื่อสวรรค์บนดินของคนที่ชื่นชอบเสียงคีย์บอร์ด เพราะวงนี้มีผู้เล่นคีย์บอร์ดสองคน และใช้คีย์บอร์ดหลากหลายชนิด ไม่ว่าจะเป็น organ, moog, mellotron, piano และเครื่องอิเล็กทรอนิกส์อื่น ๆ โดยความเห็นส่วนตัว ไม่มีเพลงใดเลยที่น่าเบื่อในชุดนี้ ยกเว้นเสียงร้องของนักร้องหญิงที่ออกจะน่ารำคาญ เพราะจับความหมายไม่ได้ว่าเธอร้องอะไรครับ

เครดิตภาพ www.vintageprog.com

[ปีศาจลายคราม]

Corte Dei Miracoli วง Italian progressive rock ที่มีมือคีย์บอร์ดสองคนและมีสำเนียงคีย์บอร์ดที่เป็นเอกลักษณ์ของตนเอง อัลบั้ม Corte Dei Miracoli (1976) ถือเป็นผลงานที่ดีชุดหนึ่ง ซึ่งจุดอ่อนดูเหมือนจะเป็นเสียงร้องครับ

เครดิตภาพ www.vintageprog.com

[ปีศาจลายคราม]

Emerson Lake and Palmer - Tarkus (1971)

สำหรับอัลบั้มชุดนี้ผมขอเพลง Tarkus เพลงเดียว นอกนั้น ยกเว้นเพลง The Only Way ผมรู้สึกเหมือนขยะ เอ๊ย ไม่ใช่สิ พูดแรงไป -- ขอโทษครับ -- น่าจะบอกว่าเป็น "ส่วนเติมเต็มให้ครบอัลบั้ม" หรือ fillers มากกว่า โดยเฉพาะ Jeremy Bender, Bitches Crystal และ Are You Ready Eddy? อ้าว... แค่สามเพลงนี้ก็เกือบเต็มหน้าสองของแผ่นเสียงแล้วมั้งครับ 555

เครดิตภาพ www.vintageprog.com