ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

 
การค้นหาขั้นสูง

149718 กระทู้ ใน 4435 หัวข้อ- โดย 847 สมาชิก - สมาชิกล่าสุด: axlrose

14 พฤษภาคม 2024 | 09:27:24 PM
Thai Progressive Rock CommunityThaiProgKeep Talkingชอบผลงานชุดใดของ Japan และ David Sylvian กันบ้างครับ
หน้า: [1] 2 3 ... 5
พิมพ์
ผู้เขียน หัวข้อ: ชอบผลงานชุดใดของ Japan และ David Sylvian กันบ้างครับ  (อ่าน 26540 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
kongbei
Administrator
The Snow Goose
*****
เพศ: ชาย
กระทู้: 6534


ขงปี่

pink_floyd@thaiprog.net
ดูรายละเอียด เว็บไซต์
« เมื่อ: 13 พฤศจิกายน 2007 | 06:36:10 PM »

พี่ panyarak เคยตอบไว้ที่บอร์ดเก่าแล้ว แต่เสียดาย ผมไม่ได้เก็บไว้ อยากทราบความคิดเห็นท่านอื่นๆบ้างครับ
บันทึกการเข้า
Fog
Blade Runner
*******
เพศ: ชาย
กระทู้: 2071



ดูรายละเอียด อีเมล์
« ตอบ #1 เมื่อ: 13 พฤศจิกายน 2007 | 07:38:10 PM »

Japan - Exorcising Ghosts
David Sylvian ชอบงานที่ทำคู่กับ Robert fripp จ้า
บันทึกการเข้า

panyarak
The Snow Goose
**********
กระทู้: 9716



ดูรายละเอียด อีเมล์
« ตอบ #2 เมื่อ: 14 พฤศจิกายน 2007 | 10:10:42 AM »

ดีแล้วครับ ให้คนอื่นตอบบ้าง
บันทึกการเข้า

ปีศาจลายคราม
The Snow Goose
**********
เพศ: ชาย
กระทู้: 14397


Reap What You Sow


ดูรายละเอียด
« ตอบ #3 เมื่อ: 15 พฤศจิกายน 2007 | 08:49:07 AM »

คุณ panyarak พอจะแนะนำได้มั้ยครับว่าผลงานของ Sylvian ที่ทำร่วมกับริวอิจิ ซากาโมโต้ นั้น มีกี่ชุด และมีชุดใดบ้างที่น่าสนใจครับ?
บันทึกการเข้า
panyarak
The Snow Goose
**********
กระทู้: 9716



ดูรายละเอียด อีเมล์
« ตอบ #4 เมื่อ: 15 พฤศจิกายน 2007 | 10:56:12 AM »

- Sylvian กับ Sakamoto ร่วมงานกันครั้งแรกในปี 1982 ในซิลเกิ้ล Bamboo Houses/Bamboo Music อันเป็นจุดเริ่มต้นของการร่วมงานที่ต่อเนื่องมาจนปัจจุบัน ซึ่ง Sylvian มีความประทับใจในตัว Sakamoto ในแง่การให้แรงบันดาลใจใหม่ๆ และความพร้อมที่จะช่วยงานเขาตลอดเวลา โดยต่างฝ่ายต่างช่วยเหลือกันในผลงานส่วนตัวของอีกฝ่าย
- หลังจากนั้น ตามมาด้วยเพลง Forbidden Colours ในปี 1983 ซึ่ง Sakamoto ขอให้ Sylvian ช่วยแต่งเนื้อร้องใส่เพลงบรรเลง Merry Christmas Mr. Lawrence จากภาพยนตร์เรื่องเดียวกันที่เขาทำดนตรีประกอบ และให้ Sylvian ร้องนำด้วย
- ในอัลบั้มเดี่ยวชุดแรกของ Sylvian ชื่อ Brilliant Trees ในปี 1984 Sylvian ก็ได้รับความช่วยเหลือจาก Sakamoto ในหลายๆ ด้าน ทั้งแต่งเพลง และช่วยเล่นดนตรี เช่นเดียวกับอัลบั้มชุดต่อๆ มา ได้แก่  An Index of Possibilities - 1985, Secrets of the Beehive - 1987, Dead Bees on a Cake - 1999, Nine Horses - Snow Borne Sorrow - 2005
- ปี 1992 ทั้งคู่มีซิลเกิ้ลร่วมกันในชื่อ Tainai Kaiki II ซึ่ง Sylvian ติดใจเพลง Tainai Kaiki จากอัลบั้มเดี่ยว Heartbeat ของ Sakamoto เลยอยากทำภาค 2
- ปี 2001 ทั้งคู่มีซิงเกิ้ลร่วมกันในชื่อ No More Landmine ซึ่งชื่อก็บอกชัดว่า เป็นการรณรงค์ต่อต้านกับระเบิด
- ปี 2003 ทั้งคู่มีซิงเกิ้ลร่วมกันในชื่อ World Citizen (ออกแนว pop)

เท่าที่ฟังมาทั้งหมด ก็น่าฟังทั้งนั้น ยกเว้น No More Landmine ที่ผมไม่ชอบเลยครับ


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 15 พฤศจิกายน 2007 | 04:01:26 PM โดย panyarak » บันทึกการเข้า

kongbei
Administrator
The Snow Goose
*****
เพศ: ชาย
กระทู้: 6534


ขงปี่

pink_floyd@thaiprog.net
ดูรายละเอียด เว็บไซต์
« ตอบ #5 เมื่อ: 15 พฤศจิกายน 2007 | 06:11:49 PM »

ชอบชุด Japan - Tin Drum และ Gentlemen Take Polaroids ชุดอื่นยังไม่ได้ฟังครับ
ส่วนของ Sylvian ชอบชุด Secrets of the Beehive เคยฟังชุดเดียวครับ
บันทึกการเข้า
Shineon
Global Moderator
Fragile
*****
เพศ: ชาย
กระทู้: 417


chopang_11@hotmail.com
ดูรายละเอียด อีเมล์
« ตอบ #6 เมื่อ: 15 พฤศจิกายน 2007 | 09:10:42 PM »

Tin Drum  ยิงฟันยิ้ม
บันทึกการเข้า

kongbei
Administrator
The Snow Goose
*****
เพศ: ชาย
กระทู้: 6534


ขงปี่

pink_floyd@thaiprog.net
ดูรายละเอียด เว็บไซต์
« ตอบ #7 เมื่อ: 25 มกราคม 2008 | 11:02:31 PM »

ได้ฟังชุด Brilliant Trees ของ ซิลเวี่ยนแล้วครับ บรรยากาศหม่นๆจริงๆครับ
บันทึกการเข้า
ǝɹoɔǝsıɐuuoʎɐɯʎɹbuɐ
The Snow Goose
**********
เพศ: ชาย
กระทู้: 8547


nagoya_mega_snake@windowslive.com
ดูรายละเอียด เว็บไซต์ อีเมล์
« ตอบ #8 เมื่อ: 27 มกราคม 2008 | 07:06:48 AM »

โดยส่วนตัวแล้วชอบผลงานของ David sylvian ทุกชุดตั้งแต่ยังเป็นสมาชิกของ Japan เลยครับ สำหรับโซโล่อัลบั้มนั้นผมประทับใจกับ Brilliant Trees, Secret of the Beehive, Dead Bees on Cake และ Gone to Earth มากเป้นพิเศษ (Gone to Earth นี่เพิ่งไปถอยใหม่มาเมื่อวานเองครับ)ขนาดอัลบั้มที่บีบคั้นมากๆอย่าง Blemish ผมฟังไปฟังมาแล้วยังติดใจเลยครับ

ป.ล. สำหรับผู้ที่ชื่นชอบงานเดี่ยวของ David sylvian แนะนำให้ไปหาไซด์โปรเจคที่มีชื่อว่า No-Man ของ Steven wilson (Porcupine Tree)มาลองฟังดูครับ ให้อารมณ์ใกล้เคียงกันเลย
บันทึกการเข้า


Stay cheap, praise the explicit, embrace the scuzz, be true to art and yourself, eat shit, keep music evil.
lilivm's self-indulgence: https://rateyourmusic.com/~potatahtapapoh
The Black Tulip
Blade Runner
*******
กระทู้: 2120


ดูรายละเอียด อีเมล์
« ตอบ #9 เมื่อ: 27 มกราคม 2008 | 11:56:47 AM »

พี่ panyarak เคยตอบไว้ที่บอร์ดเก่าแล้ว แต่เสียดาย ผมไม่ได้เก็บไว้ อยากทราบความคิดเห็นท่านอื่นๆบ้างครับ

   ดูที่นี่เลยครับ

   http://www.forumtown.net/viewtopic.php?t=440&highlight=david+synvian&mforum=progrockthai
บันทึกการเข้า
kongbei
Administrator
The Snow Goose
*****
เพศ: ชาย
กระทู้: 6534


ขงปี่

pink_floyd@thaiprog.net
ดูรายละเอียด เว็บไซต์
« ตอบ #10 เมื่อ: 27 มกราคม 2008 | 12:43:56 PM »

พี่ panyarak เคยตอบไว้ที่บอร์ดเก่าแล้ว แต่เสียดาย ผมไม่ได้เก็บไว้ อยากทราบความคิดเห็นท่านอื่นๆบ้างครับ

   ดูที่นี่เลยครับ

   http://www.forumtown.net/viewtopic.php?t=440&highlight=david+synvian&mforum=progrockthai

ขอนำมาลงนะครับ

ผลงานในนาม Japan น่าจะแบ่งได้ 2 ช่วง โดยมี Quiet Life เป็นจุดเปลี่ยนจากเพลง glamrock/art pop ไปสู่แนวที่ออก prog มากขึ้น เสียงและสไตล์การร้องของ Sylvian ก็เปลี่ยนไปจากเดิม

Adolescent Sex
Obscure Alternatives
Quiet Life - มีเพลง All Tomorrow's Parties ของ Velvet Underground ด้วย
Gentlemen Take Polaroids - มีเพลงฮิต Nightporter ที่แสนไพเราะ
Tin Drum - มีเพลงบรรเลง Canton และเพลงร้อง Ghosts ที่คนไทยรู้จักดี
Oil on Canvas - อัลบั้มคู่บันทึกการแสดงสดที่แต่งเพลงบรรเลงแนว ambient เพิ่มเข้ามา
(นอกจากนี้ ยังมีอัลบั้มรวมเพลงซีดีแผ่นคู่ชื่อ The Singles ที่รวมซิงเกิ้ลทั้งหมด และเพลงในลักษณะ alternate version และ remix)

ผลงานเดี่ยวของ Sylvian ก็เช่นกัน ใครชอบเสียงร้องของเขา ก็คงจะชอบทุกชุด ยิ่งในผลงานเดี่ยว เสียงร้องของเขาจะบีบคั้นอารมณ์มาก แต่ถ้าทนเสียงร้องเขาไม่ได้ ก็ควรฟังแต่ชุดเพลงบรรเลง ดูเหมือนคนไทยจะรู้จักเพลงประกอบภาพยนตร์ Merry Christmas Mr. Lawrence ที่ Ryuichi Sakamoto แต่ง ต่อมา Sylvian เพิ้มเสียงร้องเข้าไป โดยตั้งชื่อเพลงว่า Forbidden Colours

Brilliant Trees - อัลบั้มเดี่ยวชุดแรก มีเพลงเพราะๆ จำนวนมาก แนวดนตรียังมองโลกในแง่ดีอยู่
Alchemy - An Index of Possibilities - เพลงบรรเลงล้วน โดยใช้ theme จากอัลบั้มแรก
Gone to Earth - ตอนออกเป็นแผ่นเสียงเป็นแผ่นคู่ มีทั้งเพลงร้องและบรรเลง มี Robert Fripp และ Bill Nelson เล่นกีตาร์ มีเพลงเพราะๆ หลายเพลง
Secrets of the Beehive - แนวอะคูสติก การแต่งเพลงเริ่มตีวงแคบเข้าหาตัวเองมากขึ้น
Plight & Premonition (Sylvian & Czukay) - เพลงบรรเลง แนวใกล้เคียงกับวง Can
Flux & Mutability (Sylvian & Czukay) - เชีนเดียวกับ Plight & Premonition
Weatherbox - CD boxset รวมอัลบั้ม 4 ชุดแรก ออกแบบโดย Russell Mills ซึ่งสวยงามน่าเก็บมาก อัลบั้มแต่ละชุดออกแบบปกใหม่หมด
Rain Tree Crow - คือวง Japan ที่กลับมารวมตัวใหม่ แนวดนตรีใก้ลเคียง Japan ยุคหลัง
The First Day (Sylvian & Fripp) - ตอนออกเป็นแผ่นเสียงเป็นแผ่นคู่ มี Trey Gunn จาก King Crimson และ Jerry Marotta จากวงทัวร์ของ Peter Gabriel แนวดนตรีไม่หม่นเท่าอัลบั้มเดี่ยวบางชุด มีเพลงที่เพราะๆ หลายเพลง
Damage (Sylvian & Fripp) - บันทึกการแสดงสดที่เล่นเพลงจาก The First Day ได้น่าประทับใจกว่าต้นฉบับ
Dead Bees on a Cake - อัลบั้มเพลงร้อง แนวดนตรีไม่ต่างจากอัลบั้มชุดแรกนัก
Approaching Silence - เพลงบรรเลงล้วนสำหรับประกอบนิทรรศการศิลปะแบบที่ Brian Eno ชอบทำ
Everything and Nothing - อัลบั้มคู่รวมเพลงร้อง มี remix และเพลงใหม่บ้าง เหมาะสำหรับผู้ที่อยากทำความรู้จักผลงานของเขา
Camphor - อัลบั้มรวมเพลงบรรเลง มี remix และเพลงใหม่ด้วย
Blemish - งานที่ Sylvian ร้องและเล่นดนตรีเองทั้งหมด และค่อนข้าง minimal เป็นผลงานที่ฟังแล้วหงอยเหงา น่าหดหู่มากๆ
World Citizen - ผลงานร่วมกับ Ryuichi Sakamoto ซึ่ง 2 คนนี้มีผลงานร่วมกันบ่อยครั้ง
The Good Son vs the Only Daughter - รวมงาน remix ของ Blemish โดยศิลปินฝรั่งและญี่ปุ่น ที่ฟังแล้วต่างจากต้นฉบับมาก
Snow Borne Sorrow (Nine Horses) - เป็นงานร่วมกับน้องชาย Steve Jansen แนวดนตรียังไม่หลุดพ้นจาก Blemish
Money for All (Nine Horses) - remix EP ชุด Snow Borne Sorrow
When Loud Weather Buffeted Naoshima - ดนตรีประกอบนิทรรศการศิลปะในญี่ปุ่น ซึ่งผลิตจำนวนจำกัด หมดแล้วหมดเลย ก็เป็นสไตล์ดนตรีประกอบนิทรรศการจริงๆ ไม่เหมาะกับการฟังเฉยๆ โดยไม่เห็นภาพ

ผมเคยดูการแสดงสดของ Japan ในเมืองไทย ซึ่งยังประทับใจจนบัดนี้ และ David Sylvian ที่ญี่ปุ่น เป็นทัวร์เพื่อสนับสนุนอัลบั้ม Everything and Nothing ก่อนออกอัลบั้ม Blemish ซึ่งยังมีบรรยากาศที่สดใสแบบ The First Day เขาเล่นเพลงของ Japan ด้วย โดยเรียบเรียงใหม่จนจำแทบไม่ได้ พอออกอัลบั้ม Blemish ผมก็ไม่ไปดูการแสดงของเขาอีก เพราะรู้ตัวว่า ทนบรรยากาศแบบเศร้าซึมไม่ได้
บันทึกการเข้า
Kraftwerk
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #11 เมื่อ: 23 กันยายน 2009 | 05:07:58 PM »

ชอบที่สุดก็อัลบั้ม Blemish งานของ David Sylvian สำหรับผมยอดเยี่่ยมทุกอัลบั้ม....ฯ
บันทึกการเข้า
kongbei
Administrator
The Snow Goose
*****
เพศ: ชาย
กระทู้: 6534


ขงปี่

pink_floyd@thaiprog.net
ดูรายละเอียด เว็บไซต์
« ตอบ #12 เมื่อ: 27 กุมภาพันธ์ 2010 | 11:47:54 AM »

เพราะดี ดีวีดีชุดนี้ แต่เสียดาย Sylvian มาแต่เสียง ไม่ได้มาสดๆ

http://www.youtube.com/watch?v=JO__nXPoyr8&feature=rec-fresh+div-f-1-HM
บันทึกการเข้า
ǝɹoɔǝsıɐuuoʎɐɯʎɹbuɐ
The Snow Goose
**********
เพศ: ชาย
กระทู้: 8547


nagoya_mega_snake@windowslive.com
ดูรายละเอียด เว็บไซต์ อีเมล์
« ตอบ #13 เมื่อ: 27 กุมภาพันธ์ 2010 | 11:52:45 AM »

ได้ฟังอัลบั้ม The Good Son vs the Only Daughter ที่เป็นงานรีมิกส์ของชุด Blemish แล้วรู้สึกว่ามีสีสันและฟังได้เพลินหูกว่าเวอร์ชั่นต้นฉบับเสียอีกครับ

นอกจากนี้ยังมีเพลงเก็บตกที่ซิลเวียนไปร่วมร้องเป็นแขกรับเชิญให้กับศิลปินอื่นๆ (นอกจาก Ryuichi Sakamoto ที่มีเยอะมาก) ที่ผมเคยฟังอย่าง Some Small Hope (Virginia Astley), Buoy และ When Love Waks in (Mick Karn), Come Morning, The Golden Way และ Maya (Nicola Alesini & Pier Luigi Andreoni), How Safe is Deep? (Russell Mills), Linoleum และ Pure Genius (Tweaker), Transit (Fennesz), Messenger (EP Version) (Blonde Redhead), Exit/Delete (Takagi Masakatsu), Playground Martyrs และ Ballad of a Dead Man ของน้องชายตัวเอง Steve Jansen ซึ่งทุกเพลงก็ล้วนแต่ฟังดูหม่นลึกมากขึ้นเมื่อมีเสียงร้องของซิลเวียนไปประกอบครับ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 27 กุมภาพันธ์ 2010 | 12:01:59 PM โดย Lilium™ » บันทึกการเข้า


Stay cheap, praise the explicit, embrace the scuzz, be true to art and yourself, eat shit, keep music evil.
lilivm's self-indulgence: https://rateyourmusic.com/~potatahtapapoh
Kraftwerk
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #14 เมื่อ: 27 กุมภาพันธ์ 2010 | 11:10:05 PM »

ได้ฟังอัลบั้ม The Good Son vs the Only Daughter ที่เป็นงานรีมิกส์ของชุด Blemish แล้วรู้สึกว่ามีสีสันและฟังได้เพลินหูกว่าเวอร์ชั่นต้นฉบับเสียอีกครับ

นอกจากนี้ยังมีเพลงเก็บตกที่ซิลเวียนไปร่วมร้องเป็นแขกรับเชิญให้กับศิลปินอื่นๆ (นอกจาก Ryuichi Sakamoto ที่มีเยอะมาก) ที่ผมเคยฟังอย่าง Some Small Hope (Virginia Astley), Buoy และ When Love Waks in (Mick Karn), Come Morning, The Golden Way และ Maya (Nicola Alesini & Pier Luigi Andreoni), How Safe is Deep? (Russell Mills), Linoleum และ Pure Genius (Tweaker), Transit (Fennesz), Messenger (EP Version) (Blonde Redhead), Exit/Delete (Takagi Masakatsu), Playground Martyrs และ Ballad of a Dead Man ของน้องชายตัวเอง Steve Jansen ซึ่งทุกเพลงก็ล้วนแต่ฟังดูหม่นลึกมากขึ้นเมื่อมีเสียงร้องของซิลเวียนไปประกอบครับ

The Good Son vs the Only Daughter เป็นงานที่ต้องมีไว้ฟังครับ ขาดไม่ได้ แต่ความรู้สึกผมบอกว่า

ชุด Blemish  คืองานศิลปะที่ David Sylvian ทำได้เยี่ยมที่สุด เหนืองานชุดใดๆ...........ฯ
บันทึกการเข้า
หน้า: [1] 2 3 ... 5
พิมพ์
กระโดดไป:  

ThaiProg.net Ver 4.0 by tisanai,Shineon,kongbei
Top 10 Best Sellers in Kindle eBooks Reviewer 2016 Top 10 Best Sellers In Automotive Parts And Accessories Reviewer 2016 Top 10 Best Sellers in Tools and Home Improvement Under $10, Reviewer 2016
Top 10 Best Sellers in Clothing for 2017 Top 10 Best Sellers in Clothing Best Sellers in Clothing
Top 10 Best Sellers in Books reviewer 2017 Top 10 Best Sellers in Books Best Sellers in Books
Top 10 Best Sellers In Best Sellers In Grocery Reviewer 2017 Top 10 Best Sellers In Best Sellers In Grocery Best Sellers In Grocery