ขอแจมหน่อยครัฟ..
มีประเด็นหนึ่ง ที่คุณอั๋น501 ตั้งข้อสังเกตุไว้ น่าคิดทีเดียวแหละ
ซึ่งเป็นเรื่องเดียวกันกับคุณTRON ชี้แจง
ฟังดูเหมือนแย้งๆ กัน แต่ที่จริงเรื่องเดียวกันครับ
คือ ผู้บริโภคอย่างเราถูกหลอกหรือเปล่า..
ผมยกตัวเอง ในฐานะที่ตกเป็นเหยื่อ
สมัยที่เครื่องเล่นเลเซอร์ดิสก์ คือสุดยอดของการดูหนัง
เครื่องก็แพง สองหมื่นขึ้น
แผ่นก็แพง พันบาทขึ้น (ก็อปปี้ไม่ได้)
ต้องไปสมัครเช่าแผ่น วันนึงก็ต้องปั่นให้จบ เพราะค่าเช่าแพงอีก
ภาษาอังกฤษก็ไม่กระดิกหู ซับแซ็บก็ไม่มี
ต้องไปซื้อเครื่องถอดซับมาและถ้ายังอ่านอังกฤษไม่ได้
ก็ต้องเช่าตลับซับไทยอีกโอ้แม่เจ้า คนสมัยนั้น มันช่างทรหดดีแท้ แค่จะดูหนังชัดๆ สักเรื่อง
ลงทุนกันไป บ้านละหลายๆๆๆหมื่น
และแล้ว.. วันรุ่งขึ้น..
มันบอกว่า เทคโนโลยี่นี้ตายแล้ว
เลิกผลิตเครื่อง
เลิกผลิตแผ่น
ลองคิดดูซิครัฟ
เกิดพรุ่งนี้ ไอ้พวกผู้ผลิตบิ๊กเนมทั้งหลาย บอกว่า
ซีดี/ดีวีดี ตายแล้ว เลิกๆๆ
บลูเรย์ ตายแล้ว เลิกๆๆ
...
เงินเราที่ทุ่มเทลงไป มันก็ไร้ค่าทันที
กับ เทปเบต้าแม็ก กับเทปวีเอชเอส หรือเทปคาสเซ็ท เขาก็ทำมาแล้ว
ฟิล์มเน็กกาตีฟ รูปพาราลอยด์ เขาก็ทิ้งให้ผู้บริโภคลอยคว้าง
..เซ็งครัฟ..
แต่ตราบใด
ที่เราสนใจในคอนเท็นท์ หรือเนื้องานในสื่อ(มีเดีย) นั้นๆ
สิ่งนั้นก็ยังอยู่คงทน(อมตะ)ต่อไป
(ว่าแล้ว เดี๋ยวไปสั่งดีวีดี-ฟอร์แม็ทโบราณ งานคอนเสิร์ทกับ ดร.บุสก้าซะหน่อย ฮิฮิ
)