ได้ฟัง Electric แบบเต็มๆหลายรอบแล้ว บอกได้เลยว่านี่คืองานที่ดีมากๆอีกชุดนึงของ PSB ครับ เป็นงานเพลงแดนซ์ที่ตรงข้ามกับความนุ่มนวลในชุด Elysium อย่างสิ้นเชิง แต่ก็เพลงแดนซ์ในแบบของ PSB น่ะไม่ธรรมดาอยู่แล้วครับ เพลงเด่นๆในชุดนี้ก็เช่น Inside a Dream กับ Fluorescent ที่ฟังแล้วนึกถึงงานชุดแรกๆ ทั้งท่วงทำนอง และเสียงซินธ์+โปรแกรมมิง แต่จะทดลองมากกว่าและไม่ได้มีโครงสร้างแบบเพลงป๊อปทั่วไป รวมไปถึงเพลงโคตรติดหูอย่าง Thursday ที่ราวกับหลุดมาจากชุด Please ยังไงยังงั้น แม้จะมีท่อนแรปฝีมือแรปเปอร์หนุ่มอย่าง Example แทรกเข้ามาด้วยแต่ก็ไม่ได้ทำให้เพลงเสียรสชาติแต่อย่างใด (เพราะปกติ Neil ก็ชอบแรปด้วยสำเนียงบริติชอยู่บ่อยๆอยู่แล้ว)
การคัฟเวอร์เพลงไม่ดังของ Bruce Sprinsteen อย่าง The Last to Die นี่ก็ทำได้ยอดเยี่ยมครับ ตัวเมโลดีของต้นฉบับน่ะเพราะมากอยู่แล้ว แต่ PSB เอามาทำซะอย่างกับเป็นเพลงของตัวเองจริงๆเลย อีกเพลงที่น่าพูดถึงก็คือ Love Is A Bourgeois Construct ครับ อันนี้พวกเขาแซมปลิงเมโลดีจากเพลงซาวนด์แทร็คที่ประพันธ์โดย Michael Nyman มาเป็นยูโรแดนซ์อารมณ์เดียวกับชุด Very ก็ฟังดูน่ารักและได้ความรู้สึกแปลกๆดี ในขณะที่เพลงปิดอัลบั้มอย่าง Vocal นี่ฟังแล้วนึกถึง It's Alright จากชุด Introspective ครับ
Axis กับ Shouting in the Evening นี่เป็นเพลงแดนซ์เต็มสูบครับ กึ่งๆจะเป็นเพลงบรรเลงแบบชุด Very Relentless ส่วนอีกเพลงที่เหลืออย่าง Bolshy นั้นเป็นเพลงป๊อปฉูดฉาดแบบยุค 80s จริงๆ นึกถึงงานเ่่ก่าๆของ Madonna หรือ Cyndi Lauper อะไรแบบนั้นน่ะครับ
