ผมรักแผ่นเสียงและเครื่องเล่นแผ่นเสียงมาตั้งแต่ยังเล็ก ๆ อยู่
ตอนนั้นคนข้างบ้านเขามีเครื่องเล่นแผ่นเสียง ผมก็ไปยืนมองดู และชอบที่จะเห็นแผ่นเสียงหมุนอยู่บนแป้นหมุน มันรู้สึกเพลินดี
เวลามีงานเลี้ยงปีใหม่บางปี เจ้าของเครื่องเขาก็ใจดี อนุญาตให้ผมเป็นดีเจประจำงานชั่วคราวได้ ผมจึงถือโอกาสลองซ้อมมือโดยการค่อย ๆ ประคองโทนอาร์มที่มีหัวเข็มไปวางตามร่องแผ่นเสียงเพื่อเล่นเพลงที่ต้องการ...
นั่นคือปฐมบทของการต้องมนต์แผ่นดำที่ไม่มีวันเสื่อมคลาย
จึงตั้งปณิธานไว้ว่าโตขึ้นจะต้องมีเครื่องเสียงดี ๆ สักชุดให้ได้ และต้องเล่นแผ่นเสียงด้วย
ถ้าไม่เป็นเพราะแผ่นเสียงและเครื่องเล่นแผ่นเสียง ผมคงไม่เล่นเครื่องเสียงหรอกครับ
ชีวิตผมรักเสียงเพลงมาตั้งแต่เด็กๆเห็นคุณพ่อเล่นแผ่นเสียงมาตั้งแต่เกิดเครื่องเล่นแผ่นเสียงสมัยก่อนที่คุณพ่อเล่นแบบไขลานรุ่นโบราณ
ใช้หัวเข็มเหล็ก เป็นวินเทจอย่างจริงๆเลย เสียดายพังไปแล้วไม่ได้เก็บรักษาไว้ รุ่นต่อมาพี่ชายเล่นแผ่นเสียงก็เลยได้ถ่ายทอดความรักแผ่นเสียง
จากพี่ชาย จนเข้าวัยรุ่นได้รับมรดกเครื่องเสียงจากพี่ชายเป็นชุดแรกแอมป์หลอดต่อเอง ลำโพงประกอบตู้เองเช่นกัน ค่อยๆขยับเครื่องเสียง
ต่อเล่นเองกับเพื่อนๆ เรียกว่าสมัยก่อนเดินบ้านหม้อขาลากเลยครับ ตอนนั้นต้องอดค่าขนมเพื่อซื้อแผ่นเสียง แต่โชคดีหน่อยที่มีแผ่นเสียงของพี่ชาย
กับของคุณพ่อทิ้งไว้ให้เล่นด้วย
พ่อของผมก็มีหีบเสียงไขลานแบบโบราณ ยี่ห้อ His Master's Voice ใช้เล่นแผ่นครั่งสปีด 78 เป็นมรดกของนายฝรั่งอังกฤษทิ้งไว้ให้ ปัจจุบันลานขาด ใช้การไม่ได้แล้ว แต่แม่ก็ยังเก็บเอาไว้ ตอนที่มันยังใช้การได้อยู่นั้น ผมมักเอามาเปิดเล่นแผ่นของนักร้องและศิลปินรุ่นเก่าอย่างเช่น Hank Williams ทูล ทองใจ สุเทพ วงศ์กำแหง ฯลฯ ส่วนแผ่นเสียงยุคปัจจุบัน ผมเริ่มต้นจากศูนย์ในยุคที่ซีดีกำลังเฟื่อง จำได้ว่าตอนนั้นตะลอนหาซื้อแผ่นเสียงทั้งวันและหาซื้อไม่ค่อยจะได้ อย่างพวกเพลงแนว prog นี่หาไม่ค่อยจะเจอเลย อาจเป็นเพราะไม่รู้แหล่งซื้อขายก็ได้ แต่ตอนนี้รู้แล้ว จึงซื้อไม่บันยะบันยังเลยครับ
เคยไปที่พันธ์ทิพย์งามวงศ์วานแล้วใช่ไหมครับ ชั้น 5 หรือ 6 ผมจำไม่ได้ มีร้านขายแผ่นเสียงราคาถูกหลายร้านเลยทีเดียว เพื่อนที่รถไฟบ้านอยู่ใกล้แถวนั้นไปบ่อยๆบอกผมว่า ราคาถูกมากๆ ราว 20 หรือ 50 บาทก็มี สภาพยังดีอยู่....ผมเอามะพร้าวห้าวมาขายสวนหรือเปล่าครับ
เคยไปนานมากแล้วครับ ประมาณปี 2545-2546 เห็นจะได้
จำได้ว่าตอนนั้นผมก็ได้เจอแผ่นเสียงดี ๆ มากมายในราคาที่ไม่แพง และเครื่องเล่นแผ่นเสียงที่เล่นอยู่ในปัจจุบันก็ได้มาจากที่นั่นครับ
ก่อนที่ห้างพันธ์ทิพย์จะซื้อกิจการเดิมเป็นชื่อห้างบางลำพู(งามวงศ์วาน) อยู่ใกล้ๆบ้านเก่าของผม เป็นสถานที่ขายของมือสองแทบทุกอย่าง
และพระเครื่องที่โด่งดังมาก ผมชอบไปเดินเล่นเป็นประจำ ถ้ามีเวลาว่างได้เจอนักเล่นเครื่องเสียงสาราพัดรูปแบบ นักสะสมของเก่า สะสมซีดี
หรือแผ่นเสียงเซียนๆก็มักมาเดินจับแผ่นที่นี่กัน หรือแม้แต่พวกพ่อค้าแผ่นที่อื่นๆก็ชอบมาจับแผ่นไปขายต่อ เป็นสถานที่รวมนักเล่นทุกประเภท
ไว้ทั้งหมด ระยะหลังๆผมไปซื้อแต่ฮาร์ดดีสก์อย่างเดียวเท่านั้น
ห้างพันธ์ทิพย์งามวงศ์วาน สมัยก่อนนั้นเป็นแหล่งรวมของมือสอง พวกแผ่นเสียง ซีดี เครื่องเสียง ของเก่าสาราพัดอย่าง
โดยเฉพาะแผ่นเสียง ซีดีเก่าจะเป็นแหล่งหาซื้อของเหล่านักเล่นแผ่นที่ขึ้นชื่อ ผมเคยแนะนำเพื่อนๆไปซื้อที่นี่กันเป็นประจำ
ทุกวันพฤหัสจะมีนักเล่นแผ่น พ่อค้าแผ่นมือสองจากที่อื่นๆมาจับแผ่นกัน เพราะจะเป็นวันที่พ่อค้าเอาแผ่นมาลงขายกันมากที่สุด
ทั้งแผ่นเสียง ซีดีมากมายมาวางขายกันเพียบ ลูกค้าประจำจะรู้ๆกันว่าวันพฤหัสเป็นวันนัดหมาย ไม่รู้เดี๋ยวนี้เปลี่ยนไปหรือเปล่า
ผมจะเล่าเรื่องที่เคยไปซื้อดีวีดี แต่ก่อนผมจะซื้อดีวีดีก็อบที่นี่เป็นร้านประจำ บางช่วงเป็นวันที่มีการจับพวกร้านขายแผ่นก็อบ
ร้านค้าก็จะต้องเอาแผ่นดีวีดีก็อบไปซ่อนไว้ที่อื่นๆหรือไว้ที่รถ(บริเวณที่จอดรถ) พอผมต้องการจะเลือกซื้อหนังจะต้องมีคนพาไป
ตามที่ซ่อนเหมือนแอบซื้อยาเสพติดเลยครับ เป็นเรื่องตลกมากที่นี่มีหนังโป๊ขายมากที่สุดก็ว่าได้ ทุกวันนี้ผมก็ยังไปอยู่บ้าง
ส่วนมากจะไปซื้อฮาร์ดดีสก์อย่างเดียว(เพราะเลิกดูดีวีดีแล้ว) บางทีก็ไปแค่ชั้นขายไอทีเท่านั้น
เดี๋ยวนี้ จะเดินหาซื้อซีดีมือสอง แบบร้านเจ๊จูไม่ได้เลย
จำได้เมื่อก่อนไปแทบทุกอาทิตย์ ไปซื้อบ้าง เอาไปขายบ้าง
ก็เล่นมันในเว็ปนี้เลยครับ ผมเห็นว่าร้านของคุณPolotoonก็ยังขายพอได้เลย...อีกหน่อยก็คงจะมีคนเข้ามาเยอะกว่า
นี้เองครับ
+ 1 เห็นด้วยกับท่านรองฯในเว็บเราก็มีร้านขายแผ่นกันเยอะ ราคาไม่แพงด้วยต่อรองแบบเพื่อนฝูงได้ด้วย
เพราะคนขายแผ่นที่นี่เค้าไม่ใช่พ่อค้าโดยธรรมชาติ อย่าไปคิดว่าเค้าเป็นพ่อค้าจริงๆคิดว่าเป็นการซื้อ-ขายกับเพื่อนๆด้วยกัน
อย่างที่ว่า "เงินทองเราเอากัน แต่ความสัมพันธ์ยังคงอยู่"
