ขอบคุณสำหรับทุกคำตอบจริงๆครับ จริงๆแล้วคือผมเห็นหลายท่านสามารถวิเคราะห็เพลงได้อย่างละเอียดกันนะครับ
ผมก็เลยอยากจะฟังแล้วเป็นเหมือนพวกท่าน คืออยากจะฟังให้มันละเอียดมากขึ้นนะครับ คือผมคิดว่ารายละเอียดบางอย่างมันจะทำให้เพลงมันดูต่างไปจากเพลงทั่วไปทำให้มันไม่เหมือน(ส่วนตัวผมเซ็นท์กับรายละเอียดของเพลงมากบางเพลงที่ฟังดูผ่านๆก็ไม่มีอะไรพอเราเจอกับรายละเอียดที่เราเพิ่งจะได้ยินมันก็ทำให้เพลงนั้นมันต่างไปโดยสิ้นเชิง )--อันนี้ผมก็มั่วไปตามที่ผมรู้สึกนะครับ
บางอย่างคนทั่วไปอาจจะมองว่าคล้ายแต่จริงๆแล้วมันมีความต่างอยู่พอเราจับความต่างมันได้คุณค่าของสิ่งนั้นมันก็มีค่าเหนือคำบรรยาย
(ผมความรู้เรื่องดนตรีมีน้อยมาก ผิดถูกยังไงก็ขอโทษด้วยนะครับ ที่บอกไปมันมาจากความรู้สึกล้วนๆ)
จริงๆก็ไม่เกี่ยวกับความรู้หรอก เกี่ยวกับความรู้สึกมากกว่านะ
ถ้าความรู้สึกมันพาไป ทำให้เราได้ฟังเพลงมาก แล้วเดี๋ยวความรู้มันจะตามมาเองครับ
+1
ถ้าเป็นเมื่อก่อนผมคงไล่ให้ไปหาคอร์สเรียน music app. ขั้นพื้นฐานครับ
ไม่งั้นก็ต้องไปลักลอบ หรือ ขวนขวาย หาทฤษฎีดนตรีอ่านไป ตามห้องสมุดอะไรพวกนี้
...แต่เอามาใช้จริงขณะไหนก็อีกเรื่องนะ เพราะส่วนใหญ่ทฤษฎี music app. มันเน้นยกตัวอย่างเรื่องดนตรี Classic เป็นหลักครับ
แต่ยุคนี้มีอินเตอร์เน็ตก้ใช้ให้เป็นประโยชน์ครับ หาข้อมูลมันให้เต็มที่ คุณพี่ google หนู wiki หรือเว็บดนตรีมากมายมันมีข้อมูลนับไม่ถ้วนครับ มันอยู่ที่ว่าจะเลือกไปเวียนว่ายข้อมูลตรงส่วนไหน ถ้าชอบอะไรก็ลองหาอะไรใกล้เคียงมาฟังด้วยมันจะเปิดเรากว้างขึ้นไปเรื่อย ๆ Genres ในโลกนี้มีเป็นร้อย ๆ แถมแต่ละที่เรียกต่างกันอีกต่างหาก อันนี้ต้องใช้ตัวเองเป็นตัวกำหนดบ้างเหมือนกัน
อีกวิธีหนึ่งที่อินเตอร์เน็ตให้ไม่ได้คือ ต้องลองเล่นเองครับ จะเข้าใจหลักการบางส่วนของเครื่องดนตรีที่เราชอบ และเข้าถึงความรู้สึกเวลาฟังเครื่องดนตรีชิ้นนั้น ๆ มากขึ้น
และนอกจากนี้คือการพูดคุยขโมยความรู้จากคนที่เล่นดนตรีหรือชอบฟังเพลงจริงจัง เก็บเล็กผสมน้อยไม่ต้องซีเรียส สุดท้ายแล้วดนตรีก็คือความบันเทิง ก็คือศิลปะที่ตอบสนองความรู้สึก
ฟังมันไปเรื่อย ๆ ถามความรู้สึกตัวเองให้ได้ แล้วค่อยคิดถึงเรื่องข้อมูล
ของแบบนี้ต้องมาทั้งจากข้างนอกและข้างในครับ
(เขียนจากประสบการณ์ตัวเองล้วน ๆ)