ต่อไป »

[JKNoremorse]

ชุดนี้เป็นยังไงครับ
ซีดีล่อไปตั้ง 3แผ่นแนะ

DREAM THEATER score
recorded live on April 1, 2006

เคยไม่ชอบ ที่เม็ททาลิก้าทำ แต่ฟังไปอีก2-3เที่ยว กลับดีมากแฮะ
ไม่รู้ว่าดรีมฯ ทำออกมาเป็นยังไงครับ 

Score เป็นไลฟ์ที่ครึ่งหนึ่งของเซ็ตลิสต์เล่นกับวงออเคสตร้าครับ ผมว่าเป็นไลฟ์ที่สมบูรณ์ทั้งด้านภาพและเสียงมากที่สุดชุดนึงของ DT เลยทีเดียว

แนะนำ score เหมือนกันครับ
เำำพราะ set-list ที่เล่นนั้น ใกล้เคียงกับตอนที่มาเล่นที่บ้านเราครั้งแรกครับ เป็นทัวร์ครบรอบ 20 ปี ตั้งแต่ตั้งวง
และแต่ละเพลงก็เลือกมาเล่นกันได้ดี ๆ ทั้งนั้น

แนะนำซื้อทั้ง 3cd/2dvd เลยครับ

[cocoon]

DT ทำกันได้ลงคอ ชุดนี้ผมชอบที่สุดมากว่า Octovorium และหลังจากนั้นซะอีก  นึกว่าจะรักกันจริง มาทุกสองปี เซงๆๆๆๆวันรุ่นตอนปลายเซง

[เพชร วิปลาส]

DT ทำกันได้ลงคอ ชุดนี้ผมชอบที่สุดมากว่า Octovorium และหลังจากนั้นซะอีก  นึกว่าจะรักกันจริง มาทุกสองปี เซงๆๆๆๆวันรุ่นตอนปลายเซง

ถ้าเห็น setlist ของทัวร์ส่งท้ายปี 2009 ที่ออสเตรเลียแล้วอาจจะมีเคืองกว่านี้อีกครับ

01. Intro
02. A Nightmare To Remember
03. A Rite Of Passage
04. Hollow Years
05. Keyboard Solo
06. Prophets Of War
07. The Mirror/Lie
08. Wither
09. The Dance Of Eternity
10. One Last Time
11. Solitary Shell
12. In The Name Of God
13. The Count Of Tuscany (encore)

พอเล่นจบปุ๊ป ไมค์หยอดอีกแล้วว่าทัวร์หน้าจะมาอีก แหม...

[bomb]

DT ทำกันได้ลงคอ ชุดนี้ผมชอบที่สุดมากว่า Octovorium และหลังจากนั้นซะอีก  นึกว่าจะรักกันจริง มาทุกสองปี เซงๆๆๆๆวันรุ่นตอนปลายเซง

ถ้าเห็น setlist ของทัวร์ส่งท้ายปี 2009 ที่ออสเตรเลียแล้วอาจจะมีเคืองกว่านี้อีกครับ

01. Intro
02. A Nightmare To Remember
03. A Rite Of Passage
04. Hollow Years
05. Keyboard Solo
06. Prophets Of War
07. The Mirror/Lie
08. Wither
09. The Dance Of Eternity
10. One Last Time
11. Solitary Shell
12. In The Name Of God
13. The Count Of Tuscany (encore)

พอเล่นจบปุ๊ป ไมค์หยอดอีกแล้วว่าทัวร์หน้าจะมาอีก แหม...

ผมชอบ setlist อันนี้ครับ

[ท่านผีเพลง]

1. หลังๆ มีชุดไหน เจมส์ เสียงดีเท่า ชุด อิมเมจฯครับ
2. นักร้อง โดมินิชี่ แกออกไปอยู่วงไหนอ่ะครับ

[เพชร วิปลาส]

1. หลังๆ มีชุดไหน เจมส์ เสียงดีเท่า ชุด อิมเมจฯครับ
2. นักร้อง โดมินิชี่ แกออกไปอยู่วงไหนอ่ะครับ

ข้อ 1

ข้อมูลจากวิกิ

Food poisoning incident

On December 29, 1994, while vacationing in Cuba, LaBrie was stricken with a severe case of food poisoning from contaminated shrimp and while vomiting, he ruptured his vocal cords. He saw three throat specialists who all said there was nothing they could do except have him rest his voice as much as possible. However, on January 12, 1995, and against doctor's orders, he was on the "Awake" tour in Japan with his voice far from normal.[3] LaBrie has said he did not feel vocally "normal" until at least 1997. LaBrie has said that this was a very hard time for him as a singer, and depression as a result caused him to consider departing from the band, although his bandmates supported him and told him to stay. After the "Six Degrees of Inner Turbulence" tour he discovered that his voice was back. He has said that his voice was fully healed by time and training.

น้าเจมส์ธาตุไฟแตกสานซ่านกระเซ็นจนร้องคีย์หายไปหลายคีย์ จากข้อมูลเค้าจะบอกว่าเป็นตอนทัวร์ชุด Awake แล้วดีขึ้นในช่วง Six Degrees of Inner Turbulence เป็นระยะๆแต่ถ้าให้ผมฟังเองแล้วฟันธงนะครับคิดว่าเป็นช่วง Octavarium

ขอฟันธงว่าเป็นงานชุดต่อไปนี้ครับ
Octavarium, Systematic Chaos, Black Cloud & Silver linning

ข้อ 2
 - ตั้งวงเองชื่อ Dominici ครับ

[Pong-Wanchai]

Dominici เคยมาร่วมแจมร้องเพลงให้กับคณะ Dream Theater สมัยบันทึกเทปทำ DVD อยู่ชุดนึงด้วยครับ.

[bomb]

Dominici เคยมาร่วมแจมร้องเพลงให้กับคณะ Dream Theater สมัยบันทึกเทปทำ DVD อยู่ชุดนึงด้วยครับ.

เป็นคอนเสิร์ตฉลองครบรอบ 15 ปีอัลบัม When Dream and Day Unite เมื่อปี 2004 ครับ
Dominici และ Derek Sherinian มาร่วมแจมใน 2 เพลงช่วงอังกอร์ก็คือ To Live Forever และ Metropolis ครับ

[JKNoremorse]

ตอนนี้ ปฏิเสธไม่ได้แล้วว่าน้า james เป็นอีกหนึ่ง factor ที่สำคัญของ DT จริง ๆ แม้หลาย ๆ คนจะไม่ชอบเสียงของเขา
แต่ผมว่ามันก็เป็นเอกลักษณ์ของวงไปแล้ว เรียกว่าเป็นสัดส่วนที่พอดีจริง ๆ ถ้าเทียบกับสมาชิกคนอื่น ๆ ที่เป็นพวก Virtuoso (เขียนถูกไหมเนี่ย) 

[ท่านผีเพลง]

นั่นซิ ฟังไปฟังมา ชุดอีเมจฯ เสียงกรี๊ดๆ ของแก ทำให้อัลบั้มนั้น ฟังดูดี มีสไตล์
ชุด  6ดีกรีฯ ผมว่าเสียงแก ไม่เข้ากับดนตรีเอาเสียเลย
เลยไม่ได้สนใจที่จะตามต่อครับ

ส่วนอีตาดอมินิชี่ ผมชอบแกร้องนะครับ แต่ช่วงนั้นวงดรีมฯ ก็ยังไม่ค่อย"โชว์พาว" เท่าไหร่นี่เนาะ 

หวังแต่ว่า ไม่ใช่ว่า เจมส์เสียงกลับมาดี ดนตรีกลับผสมกัน ไม่กลมกล่อมซะแล้ว

[เพชร วิปลาส]

นั่นซิ ฟังไปฟังมา ชุดอีเมจฯ เสียงกรี๊ดๆ ของแก ทำให้อัลบั้มนั้น ฟังดูดี มีสไตล์
ชุด  6ดีกรีฯ ผมว่าเสียงแก ไม่เข้ากับดนตรีเอาเสียเลย
เลยไม่ได้สนใจที่จะตามต่อครับ

ส่วนอีตาดอมินิชี่ ผมชอบแกร้องนะครับ แต่ช่วงนั้นวงดรีมฯ ก็ยังไม่ค่อย"โชว์พาว" เท่าไหร่นี่เนาะ 

หวังแต่ว่า ไม่ใช่ว่า เจมส์เสียงกลับมาดี ดนตรีกลับผสมกัน ไม่กลมกล่อมซะแล้ว

             หากปักธงที่ อัลบั้ม "หกองศา" ตั้งแต่ชุดนั้นดนตรีของดรีมไปไกลแบบกู่ไม่กลับแล้วครับ ยิ่งแผ่นแรกนั้นใครฟังแล้วไม่ชอบอาจจะสบถว่า "เล่นอะไรของเมิง" เครื่องดนตรีทุกชิ้นเหมือนจะวิ่งแข่งกันไปหมด จนบางครั้งก็เกิดคำถามถึงพลานุภาพของเสียงเจมส์ว่ามีอะไรวิ่งตามดนตรีวิวัฒน์ของพวกเค้าทันหรือไม่

             โชคดีที่เสียงเจมส์กลับมาแล้ว แต่รู้สึกว่าทางวงจะไม่ได้ทำดนตรีย่ำอยู่กับที่เหมือนเมื่อชุด Images & words แต่ไปดึงเอาเสียงจากวงนู่น วงนี่ ใส่เทคนิคอลังการล้านแปด ชุดหลังๆเสียงร้องเลยต้องแฟชั่นตามดนตรี มีทั้งร้องเสียงหลบ เสียงหลง เสียงคำราม เสียงในลำคอ ส่วนเสียงโหนสูงแบบเก่าๆนี่น้อยลงไปเยอะเลย

             เอ้อ..สตูดิโออัลบั้มชุดหลังๆที่ผมว่าก็ไม่ค่อยร้องเสียงสูงเท่าไรนะครับ ที่ผมว่าเสียงเค้ากลับมาดีนั้น คือฟังเอาจากการเล่นสดน่ะครับ เพราะสมัยทำ images & words และ Awake นั้นแกดีไซน์การร้องไว้เสียงสูงมากๆ เพลงอย่าง Another day, Innocent faded นั้นทำเจมส์เสียหมามาหลายเวทีแล้วครับตอนที่ยังไม่หายดี เวลาผมฟังแล้วสงสารมาก เค้าต้องลดคีย์ตัวเองลง, หลบเสียงบ้าง, ดึงลงต่ำบ้าง ถ้าเป็นผมคงเสียความมั่นใจจนไม่กล้าร้องเพลงพวกนี้บนเวทีอีกแน่ๆ ใครเคยฟังสองเพลงนี้ในช่วงระหว่าง Awake จนถึง six degree ทัวร์คงจะรู้ดีครับ ว่าต้องเอาใจช่วยกันจนเหนื่อยแทบรากเลือดกันเลยทีเดียว

             ปัจจุบันเห็นกลับมาร้อง Another day กับ Innocent faded ได้แบบไม่ต้องเอาใจช่วยแล้ว ผมล่ะดีใจแทนแกจริงๆ

             อันที่จริงช่วงอัลบั้มที่ "ป๊อป" สุดๆของพวกเค้าอย่าง Falling into infinity นั้น เพลงในอัลบั้มคู่ที่พวกเค้าทำเพลงเอาไว้แล้วไม่ได้ออกนั้น แทบทุกเพลงเป็นเพลงที่ไม่ได้ใช้เสียงสูงมากนัก ออกจะร้องสบายๆเสียงด้วยซ้ำ

สาเหตุที่เป็นเช่นนั้น อาจเป็นเพราะทางวงคิดจะทำงานที่ช่วย support เจมส์อีกเหตุผลนึงก็เป็นได้ ใครจะไปรู้

[cocoon]

DT ทำกันได้ลงคอ ชุดนี้ผมชอบที่สุดมากว่า Octovorium และหลังจากนั้นซะอีก  นึกว่าจะรักกันจริง มาทุกสองปี เซงๆๆๆๆวันรุ่นตอนปลายเซง

ถ้าเห็น setlist ของทัวร์ส่งท้ายปี 2009 ที่ออสเตรเลียแล้วอาจจะมีเคืองกว่านี้อีกครับ

01. Intro
02. A Nightmare To Remember
03. A Rite Of Passage
04. Hollow Years
05. Keyboard Solo
06. Prophets Of War
07. The Mirror/Lie
08. Wither
09. The Dance Of Eternity
10. One Last Time
11. Solitary Shell
12. In The Name Of God
13. The Count Of Tuscany (encore)

พอเล่นจบปุ๊ป ไมค์หยอดอีกแล้วว่าทัวร์หน้าจะมาอีก แหม...

ผมชอบ setlist อันนี้ครับ

ดู่ดู้ดู ดูเธอทำไปได้ หลอกให้รักแล้วมาทำแบบนี้ แต่ก้ต้องทำใจเพราะจะเคืืองกว่านี้มากถ้ามาทัวร์เอเชียแล้วไม่มาไทย นี่ยังเคืองแค่ครึ่งเดียวเพราะญี่ปุ่นเกาหลีที่ว่าแฟนเยอะ ก้อดเหมือนกันหมด ตอนปลายปีนี่กะว่าได้ดูแน่ๆแล้ว ขอเซงอีกรอบ

[cocoon]

ส่วนตัวผมกลับชอบ หกองศาเอามากๆเลยนะ เพราะว่าหลังจาก อิเมจแอนด์เวิดน์ ก็มีชุดนี้แหละที่เจอแนวทางอะไรที่ชัดเจนแปลกใหม่เป็นชิ้นเป็นอันหน่อย ยิ่งแผ่นสองเป็นต้นไปนี่ลุยแหลกแหกโค้งดีจริงๆไม่ต้องแต่งเพลงให้ซับซ้อนอะไรมากมายนักจนดูเกมือนเกร็งๆฟังสบายๆเรื่อยๆดี เมโทโปลิศภาคสองก็ดีลงตัวแต่ก็ยังติดแนวคิดเดิมๆคล้าย พิงค์ฟรอยด์ หน่อยๆ

[ǝɹoɔǝsıɐuuoʎɐɯʎɹbuɐ]

ส่วนตัวผมกลับชอบ หกองศาเอามากๆเลยนะ เพราะว่าหลังจาก อิเมจแอนด์เวิดน์ ก็มีชุดนี้แหละที่เจอแนวทางอะไรที่ชัดเจนแปลกใหม่เป็นชิ้นเป็นอันหน่อย ยิ่งแผ่นสองเป็นต้นไปนี่ลุยแหลกแหกโค้งดีจริงๆไม่ต้องแต่งเพลงให้ซับซ้อนอะไรมากมายนักจนดูเกมือนเกร็งๆฟังสบายๆเรื่อยๆดี เมโทโปลิศภาคสองก็ดีลงตัวแต่ก็ยังติดแนวคิดเดิมๆคล้าย พิงค์ฟรอยด์ หน่อยๆ

+1 ครับ ชุด Six Drgrees นี่มีเสน่ห์ในตัวมันเองอย่างบอกไม่ถูก ยิ่งฟังก็ยิ่งชอบครับ แต่ผมเองกลับโปรดปรานแผ่นหนึ่งมากกว่า เพราะแทบทุกเพลงผมจะรู้สึกงงๆเมื่อได้ฟังในครั้งแรก แต่ยิ่งฟังนานไปมันยิ่งมีอะไรให้ค้นหา จนกลายเป็นอัลบั้มของ DT ที่ชอบเป็นลำดับต้นๆไปแล้วครับ (แต่ยังเป็นรอง Train of Thought กับ Black Clouds & Silver Lining อยู่นะ ตามความเห็นของผม)

[JKNoremorse]

ส่วนตัวผมกลับชอบ หกองศาเอามากๆเลยนะ เพราะว่าหลังจาก อิเมจแอนด์เวิดน์ ก็มีชุดนี้แหละที่เจอแนวทางอะไรที่ชัดเจนแปลกใหม่เป็นชิ้นเป็นอันหน่อย ยิ่งแผ่นสองเป็นต้นไปนี่ลุยแหลกแหกโค้งดีจริงๆไม่ต้องแต่งเพลงให้ซับซ้อนอะไรมากมายนักจนดูเกมือนเกร็งๆฟังสบายๆเรื่อยๆดี เมโทโปลิศภาคสองก็ดีลงตัวแต่ก็ยังติดแนวคิดเดิมๆคล้าย พิงค์ฟรอยด์ หน่อยๆ

+1 ครับ ชุด Six Drgrees นี่มีเสน่ห์ในตัวมันเองอย่างบอกไม่ถูก ยิ่งฟังก็ยิ่งชอบครับ แต่ผมเองกลับโปรดปรานแผ่นหนึ่งมากกว่า เพราะแทบทุกเพลงผมจะรู้สึกงงๆเมื่อได้ฟังในครั้งแรก แต่ยิ่งฟังนานไปมันยิ่งมีอะไรให้ค้นหา จนกลายเป็นอัลบั้มของ DT ที่ชอบเป็นลำดับต้นๆไปแล้วครับ (แต่ยังเป็นรอง Train of Thought กับ Black Clouds & Silver Lining อยู่นะ ตามความเห็นของผม)

+1 กับชุด 6องศาฟาเรนไฮต์ ด้วยครับ (มันเป็นงานชุดที่ 2 ที่ผมฟัง จากความอนุเคราะห์จากพี่ Tron)
ถือเป็นงานที่มีความโปรเกรสีพมากกว่า Octavarium ที่ทำให้ผมสามารถเรียนรู้ดนตรีของพวกเขามากขึ้น และไม่ยากที่จะเข้าถึง

แต่ยังไง จนแล้วจนรอดก็ยังไม่ได้เก็บงาน Train of Thought ซะที ไม่รู้ทำไม มันก็วนเวียนอยู่ตรงหน้าเนี่ยน๊า