ผมนั่งอ่านกระทู้นี้ของคุณอั๋นและบรรดาสมาชิกในเว็ปนี้ที่ให้ความคิดเห็นรวมทั้งแลกเปลี่ยนความรู้ในด้านต่างๆ จากประสพการณ์ของแต่
ละคนแล้ว นั่งยิ้มกริ่มอย่างมีความสุขจริงๆ ครับ
อย่างนี้ซิครับ คือ เว็ป ThaiProg ขนานแท้และดั้งเดิม !!!
เราทุกคนอาจมีความเห็นที่ "แตกต่าง" กันไป แต่เราไม่ได้ "แตกแยก" ครับ ที่บอกเล่ากันมาทุกคนก็มีแต่ happy กันทั้งนั้นในการเสพดนตรี
ซึ่งแต่ละท่านก็พอๆ กับผมล่ะครับ คือว่าส่วนมากเป็นนักสะสมซ็อฟท์แวร์ตัวยงกันทุกคน
คราวนี้ผมจะเล่าประสพการณ์ฉบับย่อในการฟังเพลงของผมให้ฟังนะครับ...
เมื่อก่อนผมก็ซื้อแต่แผ่นเสียงล่ะครับ เพราะคิดว่าบางแผ่นมันหายาก ถ้าไม่ซื้อตอนนั้นทุกวันนี้บางทียังหาไม่ได้เลยซึ่งมันก็ถูกต้องจริงๆ แต่ผม
ก็ทนุถนอมมันด้วยการใช้เข็มที่ดีๆ มาอย่างสม่ำเสมอ แม้จะไม่มีเครื่องเสียงระดับ Hi-End เพราะว่าเครื่องเสียงชุดแรกของผมก็คือ ยี่ห้อ Pioneer
หมดทั้งชุด ชื่อว่ารุ่น Avante ครับ บิดามารดาซื้อมาให้สมัยอยู่ชั้นมัธยม ยังจำได้ว่า เดินไปเดินมาด้อมๆ มองๆ ที่ห้างเซ็นทรัลสาชาสีลมบ่อยมาก
จนในที่สุดก็ได้เอามาฟังสมใจ เรียกว่าในสมัยก่อนก็หรูแล้วล่ะครับ ทุกวันนี้ก็ยังอยู่แต่เก็บไว้ที่โรงงาน ไม่ค่อยได้ฟังซักเท่าไหร่
ในใจผมคิดว่าเมื่อผมมีเงินพร้อมที่จะซื้อเครื่องเสียงก็จะซื้ออย่างดีไปเลยเพื่อที่จะได้กลั่นกรองอรรถรสของเพลงออกมาจากอัลบั้มให้มันเต็มที่
ตามความคิดของผม หากเรามีซ็อฟท์แวร์ที่ดีแล้ว ถ้าเล่นกับเครื่องเสียงที่ดีๆ มันสามารถจะดึงบทเพลงมากระแทกรูหูเราได้ด้วยเสียงอันสุดยอด
เมื่อไรก็ตามที่เราฟังแทร็คเดียวกันแต่เล่นเครื่องเสียงต่างกัน มันจะให้อารมณ์แต่ละครั้งที่ไม่เหมือนกันเลย
ใช่ครับ...ราคาของเครื่องเสียงที่มีคุณภาพตามที่เราต้องการมันให้ความแตกต่างได้ถึงเพียงนั้นสำหรับบทเพลงเดียวกัน
ถ้าใครชอบเปลี่ยนเครื่องเสียงบ่อยๆ ก็จะทราบถึงสัจธรรมอันนี้ที่มันทำให้เรามีความสุข หลังจากที่กระเป๋าฉีกไปแล้วในแต่ละครั้งที่ได้เครื่องเสียง
มาครอบครอง...
สำหรับตัวผมเองไม่ได้เปลี่ยนเครื่องเสียงบ่อยนักหรอกครับ อีกครั้งที่ได้เป็นเจ้าของก็หลังจากเรียนจบใหม่ๆ แล้วก็ลงทุนหนเดียว "สอย" ของดีๆ
ระดับแนวหน้าตอนนั้นที่เหมาะเจาะกับเพลงร็อคมาเป็นเจ้าของตามความฝัน และ จนปัจจุบันนี้ก็ยังฟังอยู่
แม้ว่าผมจะมีโอกาสติดสอยห้อยตาม คุณอั๋น ไปฟังเครื่องเสียงระดับ ไฮคลาส อีกจนนับครั้งไม่ถ้วน ในใจผมยังคิดว่า เครื่องเสียงของผมมันไม่
ได้น้อยหน้าไปกว่าเค้าซักเท่าไหร่ (บางครั้งคิดว่าของผมเสียงดีกว่าด้วยซ้ำไป) แถมยังอัดความดังได้สุดๆ ด้วยคุณภาพที่ไม่แพ้กัน
ผลสุดท้ายผมก็ต้องกลับมา ตายรัง เหมือนเดิมครับ ไม่เคยได้เปลี่ยนเครื่องเสียงมาตั้งแต่ปี 1986 มีแต่ซื้อมาเพิ่มเติม อย่างเช่น CD-Recorder,
DVD-Recorder อะไรทำนองนี้ ไม่ได้สนใจศึกษาเครื่องเสียงใหม่ๆ มานานแล้วล่ะครับ เนื่องจากว่า "ไอ้แก่" ของผมมันยังให้คุณภาพเสียงเป็น
ที่น่าพอใจอยู่อย่างไม่เสื่อมคลาย
ลองคิดกันดูเล่นๆ นะครับ ว่านี่มัน ปี 2010 แล้ว คำนวณเบ็ดเสร็จก็ 24 ปีไม่ขาดไม่เกินที่ผมไม่ได้เปลี่ยน ฮาร์ดแวร์ สำหรับ ซ็อฟท์แวร์ อันเป็น
ที่รักของผมเหล่านี้แม้แต่น้อย มีแต่เปลี่ยน หัวเข็ม อย่างเดียวเท่านั้นเป็นระยะๆ ...
สาเหตุก็เพราะว่าเสียงมันยัง "นิ้ง" อยู่เลยครับ
