ต่อไป »

[ShadowServant]

เอ้า... จะว่าผมจริงจังก็ได้ ไม่ขัดศรัทธาน้อง ๆ เพราะที่จริงดนตรีโพรเกรสสีฟว์มันไม่ใช่ดนตรีที่ให้ฟังกันเล่น ๆ -- มันเป็นซีเรียสมิวสิค -- ใครฟังเล่น ๆ ก็คงอยู่กับมันได้ไม่นานหรอกครับ, เชื่อผมเถอะ

ผมอยากอยู่กับมันนาน ๆ ผมเลยต้องจริงจังครับ

And the serious matter of Prog-music is mostly melody&timing arrangement and emotional composition with utility instrumental equipment quite more important than just commercial popular nor armageddon speed(against magnetic field)Prog-music is to appreciate it slowly with attachment by heart's reading not to Ego-annoying ejaculation nor advertised hypnotize,frequently.Personally,I believe Prog-music is the highest principal of music,It provoke another genre of music by theoristic fusion such as Pop,Blue,Jazz,Avant-gard,Rock,Electronic,Dance,Classic  Extreme music and Alternative!. Prog never cage and Prog never ouf of date,There is always Prog-marvelous in every instant of a life in a distant Prog being in year of a million light.

Awesome Statement !

[ปีศาจลายคราม]

เอ้า... จะว่าผมจริงจังก็ได้ ไม่ขัดศรัทธาน้อง ๆ เพราะที่จริงดนตรีโพรเกรสสีฟว์มันไม่ใช่ดนตรีที่ให้ฟังกันเล่น ๆ -- มันเป็นซีเรียสมิวสิค -- ใครฟังเล่น ๆ ก็คงอยู่กับมันได้ไม่นานหรอกครับ, เชื่อผมเถอะ

ผมอยากอยู่กับมันนาน ๆ ผมเลยต้องจริงจังครับ

คุณปีศาจต้องลองฟัง Dream Theatre, Radiohead บ้างนะจะได้คุยกับน้องๆได้ ..   

ไม่แน่ อีกยี่สิบหรือสามสิบปี ผมคงอาจได้ฟังวงที่อ้างถึงข้างต้น ตอนนั้นเข้ามาคุยกับน้อง ๆ คงยังไม่สายนะครับ

[hallelujah]

ฟังไปเรื่อย ๆ แต่จะเน้นฟังซ้ำ ๆ ซื้อผลงานที่ชอบซ้ำ ๆ อย่างเดือนก่อน
ได้แผ่น In a Glass House ของ GG มา ถึงวันนี้น่าจะฟังไปเกิน 40 รอบแล้วกระมัง
(คงเพราะความยาวรวมทั้งซีดีมีเพียง 37 นาที แต่ความซับซ้อนของมันมีมากกว่านั้น)
เคยอ่านเจอในหนังสือ เขาว่ามาว่า คนเราเมื่อถึงจุดจุดหนึ่ง อาจจะเรียกว่าอายุเยอะก็ได้
เราจะหยุดรับอะไรใหม่ ๆ และจะขังตัวเองอยู่กับอดีต (จำได้ไม่ 100%)
ผมว่าจริงนะ เมื่อก่อนเบื่อ Pink Floyd, Yes Genesis ฯลฯ มาก
พอเวลาผ่านไป มีทั้งอินเทอร์เน็ทความเร็วสูง จะโหลดวงแปลก ๆ จากมุมโลกที่ไหนก็ได้
แต่มันกลับไม่ happy เหมือนตอนวิ่งหาแผ่นตามที่ต่าง ๆ (สมัยก่อนยังไม่ร้านค้าออนไลน์) แบบสมัยก่อนไม่ได้
วงใหม่ ๆ อย่าง Dream Theater เคยเปิดใจรับนะ ซื้อแผ่นมาฟังห้าหกชุด แต่ทำใจให้ชอบไม่ไหว
วงแปลก ๆ ไม่รู้ว่าแปลกหรือเปล่านะ เพราะซุ่มอ่านบอร์ดนี้ มีแต่โปรฯ ๆ ด้านดนตรี prog กันทั้งนั้น
อย่าง Le Orme, Ange, PFM ฟังแรก ๆ ก็น่าติดตามดี แต่หาแผ่นสะสมไม่ได้นี่สิ

[hallelujah]

ยังพิมพ์ไม่หมด
ตอนนี้ต้องกลับมาฟัง Genesis ELP Yes พยายามซื้อแผ่นซ้ำ ที่ทำออกมาสวย ๆ
เสียงดี ๆ

[ปีศาจลายคราม]

ยังพิมพ์ไม่หมด
ตอนนี้ต้องกลับมาฟัง Genesis ELP Yes พยายามซื้อแผ่นซ้ำ ที่ทำออกมาสวย ๆ
เสียงดี ๆ

พักนี้รู้สึกแปลก ๆ เช่นกันครับ
พอได้ลิ้มรสหรือลองฟังวงที่เป็นกระแสรองหรือที่คนรู้จักกันน้อยหรือน้อยมากแล้ว ผมกลับต้องย้อนมาฟังวงหลัก ๆ เช่น Yes, ELP, Genesis อยู่ดี

[bomb]

เอ้า... จะว่าผมจริงจังก็ได้ ไม่ขัดศรัทธาน้อง ๆ เพราะที่จริงดนตรีโพรเกรสสีฟว์มันไม่ใช่ดนตรีที่ให้ฟังกันเล่น ๆ -- มันเป็นซีเรียสมิวสิค -- ใครฟังเล่น ๆ ก็คงอยู่กับมันได้ไม่นานหรอกครับ, เชื่อผมเถอะ

ผมอยากอยู่กับมันนาน ๆ ผมเลยต้องจริงจังครับ

คุณปีศาจต้องลองฟัง Dream Theatre, Radiohead บ้างนะจะได้คุยกับน้องๆได้ ..   

ไม่แน่ อีกยี่สิบหรือสามสิบปี ผมคงอาจได้ฟังวงที่อ้างถึงข้างต้น ตอนนั้นเข้ามาคุยกับน้อง ๆ คงยังไม่สายนะครับ

ถ้ามีโอกาสฟังแล้วมาคุยกันนะครับ 

[Sombunประธานชมรมคนรักหนังเก่า]

คิดว่าฯ....  จนถึงวันนี้ผมฟังเพลงแนวนี้มาเป็นเวลา สามสิบปี ได้แล้วครับ แล้วก็จะฟังต่อไปจนถึงวันที่ีสิ้นลมหายใจครับ

[ท่านผีเพลง]

คงฟังไปเรื่อยๆ ครับ
สลับกับแนวอื่นๆ
เพราะมันน่าเบื่อน้อยกว่าแนวอื่น

สำหรับส่วนตัวผม เพลงโปรเกรสซีฟ ที่ฟังมากๆช่วงวัยรุ่น
ทำให้เปิดใจกับ เพลงแจ็ซ /เพลงคลาสสิค /เพลงลูกทุ่งไทย และ ที่สำคัญ คือทำให้ผมรักดนตรีไทยเดิม 

ส่วนแนวเพลงล่าสุด นี่เปิดใจฟังมาได้ไม่กี่ปีนี่ คือแนวเพลงผู้หญิงร้องครับ
อาจจะเพราะ สมัยนี้ เสียงดีรูปงาม ต่างกับสมัยก่อน เสียง(โคตร)ดี(มาก) แต่หุ่นเทพธิดาช้างก็ไม่ปาน

(ก็ว่ากันไป วงprogล่าสุดที่ผม"รอ"ฟัง ก็ Lucid Dream Syndrome ไงก๊าบ..)

[hallelujah]

เข้ามาเมนต์อีกที ว่าจะฟังต่อไปเรื่อย ๆ ตราบเท่าทรัพยกรในกระเป๋า
จะเอื้ออำนวย เพราะจะหาผลงาน Prog ดี ๆ มาฟังได้ ต้องใช้ทรัพยากร
ในกระเป๋าอย่างมาก

[ปีศาจลายคราม]

เข้ามาเมนต์อีกที ว่าจะฟังต่อไปเรื่อย ๆ ตราบเท่าทรัพยกรในกระเป๋า
จะเอื้ออำนวย เพราะจะหาผลงาน Prog ดี ๆ มาฟังได้ ต้องใช้ทรัพยากร
ในกระเป๋าอย่างมาก

ผมยอมขายทุกอย่าง ยกเว้นภรรยา เพื่อซื้อผลงาน prog ครับ (ฮา)

[Analog Kid]

สำหรับคนที่ไม่เคยอ่านที่ผมแปลไว้นานแล้ว

/////////////////////////////////////////

7 เฟสในชีวิตของคอเพลงโพรเกรสซีฟพันธ์แท้

เฟส 1: "ค้นพบ"

อาการนี้เริ่มจากการที่คุณได้ยินเพลงโพรเกรสซีฟเป็นครั้งแรก อาจจะเป็นเพื่อนสมัยม.ต้นที่มันเปิดแล้วคุณเผอิญได้ยิน หรือบางที่ก็อาจจะได้มาจากรายการวิทยุ

สิ่งแรกที่คุณรู้สึกคือ ตลึง เพราะ มันชั่งแตกต่างจากเพลงทั่วไป ไม่ว่าจะเป็นท่วงทำนองที่ทั้งหวานเศร้าเร้าใจในคราเดียวกัน คุณไม่เคยลืมความรู้สึกเมื่อได้ยินเสียงกีตาร์ของสตีฟ ฮาวที่เริ่มต้นเพลง "Roundabout" เมื่อท่อนสุดท้ายของ "Heart of the Sunrise" จบลง

คุณพบว่านี่คือประสบการณ์ที่มหัศจรรย์ของชีวิตคุณเลยที่เดียว ซึ่งในที่สุดคุณก็ไปพบจนได้ว่าวงดนตรีในนาม Yes เป็นวงในแนวที่เรียกว่าโพรเกรสซีฟ คุณยังค้นต่อไปว่ายังมีวงอื่นๆอีก เช่น King Crimson, ELP, Jethro Tull และ Genesis ซึ่งสำหรับวงสุดท้าย คุณอาจจะแทบช็อคเมื่อเรียนรู้ว่า "Peter Gabriel" เคยเป็นนักร้องวงนี้มาก่อน

นี่คือช่วงเวลาที่ยอดเยี่ยมของคุณ เพราะมีอัลบั้มระดับมาสเตอร์พีซในแนวนี้มากมายรอให้คุณค้นหาและลิ้มรสของความเป็นโพรเกรสซีฟในแบบที่สมบูรณ์แบบ มีเพียงสิ่งเดียว ที่อาจจะทำให้คุณลังเลในการหางานเหล่านี้มาฟัง ....
เงินในกระเป๋าคุณนั่นเอง




--------------------------------------------------------------------------------


เฟส 2: "เลือกวงในดวงใจ"

คุณได้ลองฟังผลงานหลากหลาย รสนิยมคุณเริ่มที่จะเข้าที่เข้าทาง แล้วตอนนี้ คุณเริ่มที่จะจับทาง"แนว" หรือ "เสียง" ที่คุณชอบได้ คุณก็จะเลือกวงแค่ 1 หรือ 2 วงเท่านั้นที่คุณเห็นว่าเป็นวงที่แสดงออกถึงความสามารถด้านศิลปะของดนตรีในแนวนี้อย่างแท้จริง

ถ้าคุณเลือก "Yes" คุณจะไม่เคยเบื่อที่จะหาอัลบั้มแสดงสดของวง ไม่ว่าจะเป็น Yessongs, Yesshow, 9012Live, Keys toAscension 1, Keys to Ascension 2, House of Yes, the Masterworks tour bonus และอีกหลายสิบเวอร์ชั่นของอัลบั้มแสดงสดของวง

แต่ถ้าคุณเลือก "King Crimson" อันนี้หนักยิ่งกว่า Yes เสียอีก เพราะมีอัลบั้มแสดงสดเป็นสิบๆชุด (จาก Collectors' Club series) ที่คุณจะต้องกวาดมาให้หมด แน่นอนคุณไม่เคยเหนื่อยกับการฟัง Easy Money ทั้ง 20 เวอร์ชั้นเลย ให้ตายเหอะ !

เท่านั้นยังไม่พอ คุณยังเสาะแสวงหารูปแบบอื่นๆของเพลงต่างๆของวง ไม่ว่าจะเป็น demo, outtakes, unreleased, MP3 คุณจะตาวาวทันที่ เมื่อพบว่ามีการเจอผลงานของวงที่ยังไม่เคยออกมาก่อนของวง

ผลงานเดี่ยวของสมาชิกในวงก็ไม่พ้นสายตาคุณไปได้ คุณ"ต้อง"เก็บทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับวงที่คุณรักให้ครบหมดจด แม้ว่าเพื่อนๆคุณอาจจะ (จริงๆแล้ว จะต้องถาม) ถามว่า "เฮ้ย ทำไมมรึงต้องมีเพลง Roundabout เป็นสิบๆเวอร์ชั่นว่ะ" คุณไม่ตอบ แต่ยิ้มเล็กๆ แต่ในใจคุณ...พวกโง่เอ๊ย


--------------------------------------------------------------------------------


เฟส 3: "ขยายผล"

ถึงตอนนี้ คุณเข้าๆออกๆร้านขายเทป CD แทบเป็นประจำ เจ้าของร้านเริ่มจะสังเกตุ คุณซื้อแต่ผลงานของ Genesis จนวันหนึ่งเจ้าของร้านเลยบอกคุณว่า "นี่น้อง ถ้าชอบ
Genesis นะ พี่แนะนำ Marillion เล่นเหมือน Genesis เดี้ยเลย" แน่นอนวันนั้นคุณได้อัลบั้มของ Marillion กลับบ้าน และพอคุณได้เปิดเพลงเท่านั้น คุณกระโดดโลดเต้นราวกับเด็กได้ของขัวญใหม่

คุณเริ่มซื้อผลงานของวงนี้มากขึ้น และในที่สุดก็มีครบทุกชุดยังไม่พอ คุณพบว่าไอ้ CD ที่ซื้อมาตอนแรกมันไม่ใช่ remaster ด้วย คนเลยต้องตามเก็บ CD ที่มารีมาสเตอร์ใหม่ที่มีโบนัสแทร็กแถมอีกด้วย แน่นอนคุณก็ตามผลงานต่างๆของ Fish นักร้องนำด้วย

เจ้าของร้าน CD เลยได้ใจ คราวนี้พี่แกยังแนะนำว่านอกจาก Marillion แล้วนะ ยังมี วง IQ, Arena, Pendragon, Citizen Cain, Galahad และอีกหลายสิบวงที่เล่นในแนว
Genesis คุณรู้สึกมีความสุขมากๆ ที่ค้นพบว่ามีดนตรีมากมายที่เล่นเหมือน Genesis เลย


--------------------------------------------------------------------------------


เฟส 4: "ทางตัน"

ช่วงนี้เป็นช่วงของการเปลี่ยนแปลง คุณเริ่มที่รู้เริ่มสึกว่า ไม่มีอะไรใหม่ให้ค้นหาให้ตื่นเต้นอีกแล้ว ความรู้สึกที่ได้ฟังผลงานคลาสสิคอย่าง Dark Side of The Moon หรือ Ommadawn ในครั้งแรกนั้นมันยิ่งกว่าอะไรเสียอีก คุณเริ่มหวาดกลัวลึกๆ ถึงตอนนี้ คุณได้ไล่ฟัง "ภาคบังคับ" มาจนหมดแล้ว แม้แต่ชุดที่ใครๆก็ว่าห่วยๆอย่าง Love Beach, We Can't Dance หรือ Open Your Eyes คุณก็มีครบ ทั้ง
เทป ซีดี แผ่นเสียง SACD แม้กระทั่งพี่ที่ร้าน CD ยังหมดไอเดียที่จะแนะนำเลย

คุณมาถึงทางตันแล้ว ไม่มีแล้วความรู้สึกสุดยอด ที่ได้ฟัง ได้ค้นพบ เสียงอันงดงานเร้าใจแห่งดนตรีโพรเกรสซีพ..............


--------------------------------------------------------------------------------


เฟส 5: ค้นหา...และค้นหา

ท้อแท้และหมดหวังมาพอควร ในที่สุดคุณก็ได้รับข่าวดี .....อินเตอร์เน็ท !!! คุณพบว่า บนเน็ทมีข้อมูลข่าวสารเกี่ยวกับดนตรีโพรเกรสซีพเป็นตั้งๆ แต่ที่เจ๋งกว่านั้น คุณพบว่ามีบริษัทแผ่นเสียงเล็กๆมากมาย ที่ขายดนตรีโพรเกรสซีพที่ไม่ใช่วงหลัก พวกวงแปลกๆ

คุณพบว่าวงอย่าง Magma, CAN, Banco, PFM ก็มีดีพอ และทำผลงานได้ไม่เป็นรองวง "หลัก" ทั้ง 5 วง (Yes, ELP, Pink Floyd, Genesis, King Crimson)
เลย

นอกจากนี้แล้ว ประเทศที่คุณไม่เชื่อว่าจะเล่นโพรเกรสซีฟอย่าง ชิลี หรือ โปแลนด์ หรือแม้แต่อินโดเนเซีย ก็ยังออก CD มาขายด้วย

คุณเริ่มเข้าสู่ ความตื่นเต้นที่จะได้ค้นหาผลงานดีๆ เด่นๆ ที่เคยทำให้คุณสุขสุดยอดมาแล้ว อีกครั้ง

แต่ครั้งนี้ .. คุณต้องระวังสิ่ง 2 สิ่ง อันแรก คุณต้องระมัดระวังค่าใช้จ่าย เนื่องจากมีวงในลกษณะนี้เป็นร้อยๆพันๆวง คุณอาจจะต้องกินมาม่าทุกมื้อ ถ้าไม่บันยะบันยังการซื้อ แถมปัญหาที่จะตามมาคือ ที่เก็บ CD ของคุณก็เริ่มจะไม่พอแล้ว

อันที่สอง เนื่องวงพวกนี้ เป็นวงโนเนม แม้คุณจะอ่าน
บทวิจารณ์บนเน็ทว่า ดีอย่างงั้น ดีอย่างงี้ พอเอาเข้าจริงๆ คุณรู้สึกไม่ชอบอัลบั้ม ที่ซื้อมาก็ได้ ผลคือ คุณอาจจะต้องแลกเปลี่ยนกับคนอื่นบนเน็ท ตอนนี้แหล่ะ คุณอาจจะต้องหาเหตุผลในการปั้นเรื่องในการขาย CD ที่คุรไม่ต้องการ

เฟสนี้อาจใช้เวลาเป็นปีๆ เพราะว่าจำนวน CD ของวงในประเภทนี้มีมากมาย ให้คุณค้นหาสุดยอดของดนตรีโพรเกรสซีฟ


--------------------------------------------------------------------------------


เฟส 6: "ย้อนหาอดีต"

เวลาผ่านไปเป็นปีนับจากวันแรกที่คุณได้ฟัง Yes วันหนึ่งคุณไปเจอชุด Fragile ที่คุณเก็บมันไว้ในห้องน้ำใต้อ่างล้างหน้า หลังจากที่ไม่ได้ฟังมาเป็นปีๆ คุณคิด เออ เอาว่ะ ลองฟังมันหน่อยแล้วกัน เพื่อระลึกความหลัง

และทันใดที่คุณได้ยินเพลงจากชุดนี้อีกครั้ง คุณพบว่า "เฮ้ย ยังเจ๋งอยู่เลยชุดนี้" จริงๆแล้ว คุณรู้สึกว่ามันดีกว่าไอ้ CD วงแปลกๆที่คุณไปหอบมาจากญี่ปุ่นเสียอีก

คุณเริ่มขุดคุ้ยพวก"เก่าๆ"นี้มาฟังอีก วงอย่าง Camel, Van der graph หรือ Gentle Giant ยังให้ความรู้สึกที่ดีๆเช่นเคย คุณกลับมารัก "เมียเก่า" อีกครั้ง


--------------------------------------------------------------------------------


เฟส 7: "พบสัจจะธรรม"

ถ้าคุณโชคดี คุณอาจจะมาถึงเฟสนี้ ที่คุณเริ่มรู้แล้วว่า
ไม่จำเป็นหรอกที่ต้องมี CD 50 แผ่นจากแคว้นบาสค์ของสเปน ในขณะที่เปิดฟังแค่ 4 ชุด จริงๆแล้ว มีแค่ 5-6 ชุดก้พอแล้ว คุณยังพบว่าอัลบั้มต่อไปนี้มันไม่จำเป็นต้องเก็บไว้เลย
อย่าง
- The complete set of Marillion official
- Yugoslavian pressing of "The Snow Goose"
- Six different remastered editions of "Red"
- CD Klaus Schulze "Historic Edition" box set ที่มีทั้งหมด 50 แผ่น

[ท่านผีเพลง]

เจ๋ง...


ผมชอบเว็บนี้
พร็อกวันละหนึ่งครั้ง หลังอาหาร
http://www.facebook.com/pages/Prog-a-Day/156119937749111?sk=wall

[ปีศาจลายคราม]

เจ๋ง...


ผมชอบเว็บนี้
พร็อกวันละหนึ่งครั้ง หลังอาหาร
http://www.facebook.com/pages/Prog-a-Day/156119937749111?sk=wall

ครับ
พร็อกอ่ะเด๊...

[ปีศาจลายคราม]

เอ้า... จะว่าผมจริงจังก็ได้ ไม่ขัดศรัทธาน้อง ๆ เพราะที่จริงดนตรีโพรเกรสสีฟว์มันไม่ใช่ดนตรีที่ให้ฟังกันเล่น ๆ -- มันเป็นซีเรียสมิวสิค -- ใครฟังเล่น ๆ ก็คงอยู่กับมันได้ไม่นานหรอกครับ, เชื่อผมเถอะ

ผมอยากอยู่กับมันนาน ๆ ผมเลยต้องจริงจังครับ

คุณปีศาจต้องลองฟัง Dream Theatre, Radiohead บ้างนะจะได้คุยกับน้องๆได้ ..  

ไม่แน่ อีกยี่สิบหรือสามสิบปี ผมคงอาจได้ฟังวงที่อ้างถึงข้างต้น ตอนนั้นเข้ามาคุยกับน้อง ๆ คงยังไม่สายนะครับ

ถ้ามีโอกาสฟังแล้วมาคุยกันนะครับ  

อีกยี่สิบหรือสามสิบปีข้างหน้า ผมไม่แน่ใจว่าตัวเองจะยังอยู่ หรือน้อง ๆ จะหายไปไหน หรือบอร์ดนี้จะยังอยู่รึเปล่าน่ะสิครับ?

[อาโนลด์ เลนย์]

"คุณยังพบว่าอัลบั้มต่อไปนี้มันไม่จำเป็นต้องเก็บไว้เลย"
อย่าง
- CD Klaus Schulze "Historic Edition" box set ที่มีทั้งหมด 50 แผ่น

เห็นด้วยอย่างยิ่งเลยครับ