ต่อไป »

[<โหน่ง>]

ปกติผมมีซีดี prog ไม่ค่อยเยอะ ถ้าเป็นแผ่นเพลงคลาสสิคก็พอมีแผ่นหายากๆบ้าง แต่ของเพลงแนวอื่นนี่ก็ซื้อเวอร์ชั่นปกติที่เขาขายกันตามร้าน ปกติจะรอให้มันลดราคาก่อนด้วยซ้ำแล้วค่อยกว้านซื้อ แหะ แหะ  ตอนแรกก็ไม่คิดว่าคงไม่มีอะไรมาโชว์หรอก แต่นึกไปนึกมาเราก็มีของอย่างอื่นที่ไม่ใช่ซีดีที่พอจะเอามาโชว์ได้อยู่บ้างนีหว่า พอดีชีวิตนี้โชคดีอยู่อย่างตรงที่ได้มาเรียนต่อที่อเมริกาก็เลยมีโอกาสไปดูคอนเสิร์ตได้บ่อยๆ ของสะสมของผมก็เลยเป็นของที่ได้มาจากตามงานคอนเสิร์ตซะเป็นส่วนใหญ่อย่างเช่น สูจิบัตร, เสื้อยืด, พวงกุญแจอะไรพวกนี้ ถ้าโชคดีจริงๆก็มีโอกาสพบปะพูดคุยและขอลายเซ็นต์ได้บ้างแต่ไม่บ่อยนัก เอาเป็นว่าไปดูกันดีกว่าครับว่ามีอะไรบ้าง


-อันนี้พวกสูจิบัตรวางเทียบกับกล่องซีดีให้ดูครับ

[<โหน่ง>]

เริ่มจากชุดที่มีลายเซ้นต์ก่อนเลยก็แล้วกัน อันแรกที่เป็นของรักของหวงที่สุด นั่นคือหนังสือ Inside Out: A Personal History of Pink Floyd ของ Nick Mason เซ็นต์โดยลุงนิคตัวจริงเสียงจริง พอดีตอนนั้นลุงนิคแกมาเดินสายโปรโมตหนังสือที่อเมริกาแล้วก็มาแวะที่ Seattle สองวัน วันแรกมีเลเซอร์โชว์ด้วยแต่ผมไม่ได้ไป วันนี้สองนัดกับเพื่อนคนอินเดียกับเพื่อนฝรั่งอีกคนที่มหาวิทยาลัยไปกัน สองคนนี้ก็เป็นแฟนเดนตายของ Pink Floyd เหมือนกัน แต่ไม่รู้ยังไงเบี้ยวไปเฉยๆ ก็เลยมีผมกับแฟนไปกันแค่สองคน วันนี้ลุงนิคแกจะมานั่งอ่านหนังสือที่แกเขียนให้ฟังที่ Experience Music Project (EMP) (นอกเรื่องหน่อยนึง EMP นี่เป็นพิพิธภัณฑ์ดนตรีกึ่ง interactive ที่สร้างโดย Paul Allen เบอร์สองของ Microsoft ถ้าใครที่ชอบดนตรีและมีโอกาศแวะมาแถวนี้ไม่ควรพลาดเด็ดขาด) พอผมขับรถใกล้ถึงที่ปรากฏว่ารถติดครับ ผมยังตกใจเลยว่าคนแห่กันมาดูลุงนิคเยอะขนาดนี้เลยเหรอ แต่ความจริงกลับกลายเป็นว่าเค้ามาดู basket ball ที่โรงข้างๆกัน ตอนผมไปถึงมีคนมีฟังลุงนิคอยู่ประมาณ 20 คนเอง วันนี้จริงๆลุงนิคจะต้องอ่านหนังสือให้ฟังแต่แกบอกว่าคงอ่านกันมาหมดแล้ว ไม่รู้จะอ่านให้ฟังทำไม เอาเป็นว่าทำเป็น Q&A มีคำถามก็ถามกันมาเลยดีกว่า ผมจำไม่ค่อยได้แล้ว่ามีคนถามอะไรกันมั่ง จำได้อยู่คำถามเดียวว่าแกคิดยังไงกับ Pigs on the Wing เวอร์ชั่นที่รวม Part I&II เข้าด้วยกันและมี Snowy White เล่นโซโล่ตรงกลาง แกก็ทำหน้างงๆว่ามีหยั่งงั้นด้วยเรอะ พอ Q&A จบก็ถึงคราวแจกลายเซ็นต์ จริงๆหน้างานมีตั้งแผงขายหนังสือสำหรับให้ลุงแกเซ็นต์ แต่ผมเอาของผมมาเอง ตอนเข้าแถวกันจะมีผู้ช่วยเอากระดาษมาให้เราเขียนชื่อไว้ก่อน ลุงแกจะได้เขียนชื่อเราถูก พอถึงตาผมก็ได้เชคแฮนด์ผมก็เลยบอกแกว่า "It's an honor to meet you" เห็นแกทำหน้างงๆไม่รู้ว่าแกฟังภาษาอังกฤษแบบไทยๆของผมไม่ออกหรือกำลังงงว่าทำไมไอ้นี่ต้องพิธีมากแบบนี้กันแน่ แต่ที่แน่ๆก็คือผมได้ลายเซ็นต์แกมานอนกอดเรียบร้อยแล้ว

[<โหน่ง>]

อันต่อไปเป็นลายเซ็นต์นักร้องคนโปรดที่สุดของผมนั่นคือลุง Jon Anderson นั่นเอง ถ้าใครเคยอ่าน blog ผมก็คงรู้เรื่องแล้ว เอาไปว่าแกแอบมาเปิดคอนเสิร์ต one man show เล็กๆ มีคนดูไม่กี่่ร้อยที่ Seattle ตอนแรกผมไม่รู้หรอกว่าแกจะรอแจกลายเซ็นต์หลังงาน เลิก เพิ่งมารู้ว่าแกจะมา meet & greet คนดูก็ตอนงานเลิกนี่แหละ ไม่งั้นจะขนซีดีเยสทุกแผ่นที่มีมาให้แกเซ็นต์ ตอนนั้นไม่รู้จะเอาอะไรให้แกเซ็นต์ดี พอดีเหลือบไปเห็นดีวีดี Tour of the Universe ของแกที่ตั้งขายอยู่หน้างาน (ที่ขายแฟงกว่าปกติ) ก็เลยไปสอยมาแผ่นนึงให้แกเซ็นต์ แกน่ารักมากครับ ตอนแกเซ็นต์ให้ผมนี่ผมก็ถามแกว่า จำได้หรือเปล่าว่าแกเคยมาเล่นที่เมืองไทยกับ Kitaro ไอก็ไปดูยูมานะ ลุงแกบอกว่าจำได้เดะ "It's amazing to be there" แล้วแกก็ทำท่าคิดสักพักและก็พูด "ขอบคุณครับ" ภาษาไทยออกมา น่ารักจริงๆ

[<โหน่ง>]

อันต่อไปเป็นลายเซ็นต์ของ Adrian Belew เป็นลายเซ็นต์ล่าสุดที่ได้มาเพราะเพิ่งไปดูคอนเสิร์ตแกมาเมื่อต้นปีนี้เอง ลุง Adrian มาเล่นเป็นวงทริโอ มีมือเบส-มือกลองที่เป็นพี่สาว-น้องชายมาเล่นด้วย ทั้งคู่ยังเด็กๆอยู่เลยแต่ฝีมือสุดตีนจริงๆ พอเล่นจบทั้งสามคนก็มาแจกลายเซ็นต์กัน ผมก็เลยเอาซีดี Side One กับ Side Four ที่เพิ่งซื้อที่หน้างานกับซีดี King Crimson ที่ผมหิ้วมาให้แกเซ็นต์ ผมยื่นแผ่น Side One กับ Side Four ให้เซ็นต์ก่อนแล้วค่อยยื่นแผ่น KC ให้ ลุง Adrian แกทำหน้าแปลกใจเล็กน้อยเพราะคิดว่าผมคงมีแค่สองแผ่นให้แกเซ็นต์แต่อีกสองคนก็สะกิดๆแกบอกว่าคนนี้ยังมีอะไรให้เซ็นต์อีก แกก็รับมาเซ็นต์ให้พร้อมกับหยอกนิดๆว่ามีของเยอะจังนะเรา ผมก็เลยขอถ่ายรูปด้วยซะเลย

[<โหน่ง>]

อันนี้ Side One กับ Side Four

[<โหน่ง>]

อันต่อไปเป็นของ Nick D'Virgilio กับ Alan Morse แห่ง Spock's Beard SB (ตอนนั้น Neal Morse ออกจากวงไปแล้ว) แวะมาเล่นคอนเสิร์ตเล็กๆที่สตูอิโอเล็กๆแห่งนึงใน Seattle มีคนดูอยู่ไม่ถึงร้อยคน พอเล่นเสร็จ นาย Nick กับลุง Alan ก็มายืนรอแจกลายเซ็นต์อยู่เลย พอเสร็จแล้วผมก็พยายามไปหาลายเซ็นต์ของสมาชิดที่เหลือ แต่เห็นพวกกำลังเก็บของหน้าตั้งอยู่บนเวทีก็เลยไม่อยากรบกวน ดูๆแล้วทัวร์คอนเสิร์ตของ Spock's Beard นี่ดูทรหดมากๆเลยเพราะพวกเล่นแบกเครื่องดนตรีขึ้นรถตู้ขับทัวร์กันเอง ที่เห็นรีบเก็บของกันผมเดาว่าคงต้องรีบไปต่ออีกที่ที่จะเล่นคืนพรุ่งนี้ ดูมันน่าเหนื่อยแทนจริงๆ

[<โหน่ง>]

อันต่อไปเป็นของวง Flower Kings อันนี้โชคดีหน่อย ได้เซ็นต์ครบทั้งวงเลย Flower Kings มาเล่นที่เดียวกับที่ Spock's Beard เล่น และก็เป็นคอนเสิร์ตเล็กๆมีคนดูไม่ถึงร้อยเช่นกัน พอเล่นเสร็จทั้งวงก็ออกมาทักทายพบปะและพูดคุยอยู่ในหมู่คนดู ใครจะขอลายเซ็นต์ได้ขอได้ตามอัธยาศัย ดูเป็นกันเองดีจริงๆ

[<โหน่ง>]

อันต่อไปเป็นของ Tran-Siberian Orchestra ครับ การแจกลายเซ็นต์รอบนี้จะแตกต่างจากที่ผ่านๆมาตรงที่คอนเสิร์ตที่ผ่านมาจะเป็นคอนเสิร์ตเล็กๆมีคนดูไม่กี่คน พอเล่นเสร็จคนเล่นก็สามารถมลงมีพูดคุยกับคนดูได้ แต่ที่ TSO มาเล่นนี่เป็นสนาม basket ball ซึ่งมีคนมาดูเรือนหมื่น ปกติการแจกลายเซ็นต์ที่นี่แทบจะเป็นไปไม่ได้เลย แต่หลังเลิกงานบรรดาพลพรรค TSO ก็มาตั้งโต๊ะรอแจกลายเซ็นต์แบบถึงไหนถึงกัน นอกจาก Al Pitrelli ที่เป็นหัวหน้าวงแล้ว บรรดานักดนตรีและนักร้องในวงต่างก็เป็นนักดนตรีหนุ่มสาวค่อนข้างโนเนมที่กำลังไต่เต้าหาชื่อเสียงกัน ทั้งหมดก็ออกมานั่งเรียงแถวแจกลายเซ็นต์กันสนุกสนานครื้นเครง หลังงานผมเลยไปสอยหนังสือสูจิบัตรกับซีดี Beethoven's Last Night มาให้พวกเซ็นต์ให้




มี pick แจกด้วย



แล้วก็ไปสอยพวงกุญแจมาเช่นเคย

[<โหน่ง>]

อันนี้แล้วจริงๆไม่นับเพราะพวกเล่นเซ้นต์มาไว้แล้วค่อยเอามาขาย Deadwing Special Edition จากคอนเสิร์ต Porcupine Tree

[<โหน่ง>]

ลายเซ็นต์ต่อไปนี้ไม่ใช่แนว prog แล้วนะครับ เริ่มจากลายเซ็นต์ของ Andy McKee กับ Don Ross สองเทพเจ้า finger style guitar ที่มีทำเพลงและทัวร์คอนเสิร์ตด้วยกัน ฝีมือเทพขนาดไหนนั้นลองไปเสิร์ชหาดูในยูทูปกันดู

[<โหน่ง>]

เปลี่ยนแนวมาเป็นคลาสสิคบ้าง(วงการเพลงคลาสสิคก็มีซุปเปอร์สตาร์กับเขาเหมือนกัน)กับ ลายเซ้นต์ของ Joshua Bell นักไวโอลินหนุ่มสุดหล่อขวัญใจแม่ยก

[<โหน่ง>]

อันนี้ของ Lang Lang นักเปีนโนหนุ่มดาวรุ่งพุ่งแรกจากจีน

[<โหน่ง>]

หมดลายเซ็นต์แล้วมาดูของที่ระลึกอย่างอื่นกันมั่ง เริ่มจากเสื้อทัวร์, สูจิบัตรและพวงกุญแจจาก Yes:35th Anniversary Tour

หน้าปก

ข้างใน


เสื้อทัวร์

เสื้อแฟนผม


พวงกุญแจ

[Fog]

อันต่อไปเป็นของวง Flower Kings อันนี้โชคดีหน่อย ได้เซ็นต์ครบทั้งวงเลย Flower Kings มาเล่นที่เดียวกับที่ Spock's Beard เล่น และก็เป็นคอนเสิร์ตเล็กๆมีคนดูไม่ถึงร้อยเช่นกัน พอเล่นเสร็จทั้งวงก็ออกมาทักทายพบปะและพูดคุยอยู่ในหมู่คนดู ใครจะขอลายเซ็นต์ได้ขอได้ตามอัธยาศัย ดูเป็นกันเองดีจริงๆ

อยากให้มาเมืองไทยจัง T_T... อยากเจอน้ารอนนนน

[<โหน่ง>]

เสื้อทัวร์และสูจิบัตรจาก Roger Waters: Dark Side of the Moon Tour

หน้าปก


ข้างใน


เสื้อทัวร์