Thai Progressive Rock Community

ผลงาน progressive rock จากประเทศโปรตุเกส
สำรวจไปสำรวจมาก็เริ่มจะโผล่มาให้ผมรู้จักเรื่อย ๆ

Quarteto 1111 - Onde, Quando, Como Porque Cantamos Pessoas Vivas (1974)

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/3557/cover_2221175102011_r.JPG)

Jose Cid - 10000 Anos Depois Entre Venus E Marte (1978)
Jose Cid เคยเป็นสมาชิกของ Quarteto 1111 ต่อมาได้ออกจากวงเพื่อออกผลงานส่วนตัว

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/669/cover_94162822009.jpg)

Petrus Castrus - Mestre (1973)

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/2504/cover_1133212852006.jpg)

Tantra - Misterios E Maravilhas (1977)

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/327/cover_4153161192009.jpg)

ท่านรู้จักวงหรือศิลปินโปรตุเกสอื่น ๆ อีกบ้างไหมครับ?

ได้ฟังแล้วครับ ผลงานของ Quarteto 1111 อัลบั้มชุด Onde, Quando, Como Porque Cantamos Pessoas Vivas (1974)
ผมเคยบอกไว้ว่าจะลองเสี่ยงซื้องานชุดนี้มาฟังดู เมื่อฟังแล้วปรากฏว่าเหมือนถูกหวยจังเบอร์...
รู้สึกแฮปปี้จริง ๆ ครับ :D
อัลบั้มชุดนี้ถือเป็นสวรรค์ของคนรักเสียง mellotron โดยแท้ สาวกชาว prog ท่านใดที่ชอบเสียง mellotron แล้วล่ะก็ ไม่ควรพลาดผลงานชุดนี้ด้วยประการทั้งปวง นอกจากนี้ Jose Cid ซึ่งเป็นนักร้องนำและมือคีย์บอร์ด ไม่ได้เล่นแต่เพียง mellotron เท่านั้น แต่ยังเล่นคีย์บอร์ดประเภทอื่นด้วย เช่น minimoog เปียโน และออร์แกน โดยเฉพาะสำเนียงของ minimoog ในอัลบั้มชุดนี้ไพเราะมาก ส่วนน้ำเสียงของ Jose Cid ฟังแล้วคล้าย Peter Gabriel แห่ง Genesis ร้องเพลงเป็นภาษาโปรตุเกส
โทนดนตรีโดยรวมออกแนว prog ต้นยุค 70's ซึ่งมีแนวไซคีเดลิกปลายยุค 60's เจือปนอยู่บ้าง ทั้งอัลบั้มมีเพลงเดียวซึ่งเล่นยาวต่อเนื่องสามสิบกว่านาที ถ้าเป็นแผ่นเสียงต้องกลับหน้าเพื่อเล่นต่อ แต่แผ่นเสียง original หายากมากและราคาแพง ต้องเล่นแผ่นรีอิชชู่โดย Guerssen ซึ่งเป็นแผ่นหนา 180 กรัม และมีงานผลิตดีเยี่ยม จึงจะถูกสตางค์ลงมาหน่อย
ในความเห็นของผม ก็เป็นผลงานที่ยอดเยี่ยมและสมควรเก็บอีกชุดหนึ่ง จึงขอแนะนำเป็นอย่างยิ่งสำหรับคอ mellotron ทั้งหลายที่เห็นว่าภาษาโปรตุเกสมิใช่อุปสรรคครับ

(http://i321.photobucket.com/albums/nn367/paiboonp/My%20LP%20Collection/DSC00958.jpg)

(http://i321.photobucket.com/albums/nn367/paiboonp/My%20LP%20Collection/DSC00959.jpg)

(http://i321.photobucket.com/albums/nn367/paiboonp/My%20LP%20Collection/DSC00960.jpg)

(http://i321.photobucket.com/albums/nn367/paiboonp/My%20LP%20Collection/DSC00961.jpg)

คุณปีศาจนี่ สุดยอดนักฟังเพลงพร็อก จริงๆครับ เสาะแสวงหาต่อยอดไปเรื่อยๆไม่อยู่นิ่ง ผมซะอีกที่หยุดอยู่แค่ 4 วงบิ๊กโฟร์เท่านั้น ขอบคุณครับที่นำวิทยาทาน มาเผยแพร่ :)

เคยอ่านเจอว่า หลังจากอัลบั้มที่เอ่ยถึงแล้ว ต่อมา Jose Cid หันไปเอาดีทางเพลงป๊อป แถมได้เข้าร่วมประกวด Eurovision ด้วย
ส่วนสาเหตุที่เชื่อกันว่า ดนตรี prog ไม่ค่อยพัฒนาในโปรตุเกศเพราะยุค Seventies ประเทศนี้ถูกปกครองโดยเผด็จการทหารที่จำกัดเสรีภาพทางความคิดและการแสดงออกมากกว่ายุโรปอีกหลายประเทศที่อยู่ใต้เผด็จการเช่นกันครับ

ส่วน Quarteto 1111 ตอนเห็นปกแผ่นเสียงที่คุณปีศาจฯ นำมาลง ผมนึกว่า ยังไม่เคยฟัง แต่พอเห็นปกซีดีถึงนึกออกว่า ซื้อมาเพราะชื่อของ Jose Cid และเป็นชุดที่น่าประทับใจชุดหนึ่งครับ

สำหรับ Petrus Castrus อัลบั้ม Ascencao E Queda น่าจะเข้าทางคุณปีศาจฯ มากกว่านะครับ

ใช่ครับ ก่อนปี 1974 ประเทศโปรตุเกสปกครองด้วยระบอบเผด็จการ ซึ่งพอ ๆ กันกับประเทศสเปนในห้วงเวลาเดียวกันซึ่งเป็นยุคสมัยของนายพลฟรังโก้ อัลบั้มของ Quarteto 1111 ชุด Onde, Quando, Como Porque Cantamos Pessoas Vivas (ซึ่งแปลว่า "Where, When, How, Why, We Sing Living People") นี้ก็เป็นผลิตผลความคิดทางการเมืองของ โฮเซ่ ซิด ซึ่งบ่มเพาะและถูกเก็บกดไว้ในช่วงก่อนปี 1974 และในเดือนตุลาคม ปี 1974 ผลงานชุด Onde, Quando, Como Porque Cantamos Pessoas Vivas ก็ได้คลอดออกมา โดยเนื้อหาเป็นบทร้อยกรอง (verse) ซึ่งเกี่ยวข้องกับเรื่องการเมือง แสดงให้เห็นถึงการสิ้นยุคเผด็จการและความหวังในอนาคตของโปรตุเกสที่จะมีประชาธิปไตยครับ

และขอขอบคุณที่แนะนำอัลบั้มชุดที่สองของ Petrus Castrus ซึ่งผมได้จดไว้ในลิสท์แล้ว และผมก็เห็นด้วยว่าชุดที่สองน่าจะมีพัฒนาการที่ดีกว่า ส่วนชุดแรก คือ Mestre นั้น ทาง Guerssen แจ้งว่ามีไทเทิลชุดนี้ผลิตออกจำหน่ายเป็นแผ่นเสียงแล้ว แต่ผมยังไม่เห็นมีวางจำหน่ายจริงในตลาดออนไลน์เลย จึงขอเดาว่าอาจถูกพ่อค้าคนกลางกว้านซื้อไปกักตุนไว้ แล้วค่อย ๆ ปล่อยออกมาขายภายหลัง แต่การเดาของผมอาจจะผิดก็ได้ครับ :D

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/2504/cover_4849212852006.jpg)

สุดยอดที่ไหนกันครับ... มีแต่เสียเงินเพราะความอยากรู้ อยากเห็น อยากฟังนี่แหละ :D

+1 ครับ สำหรับผมก็จะเป็นการเสียเงินให้หนังเป็นหลักเช่นกัน แต่ก็ได้ประโยชน์หลายสถานนะครับ :D

+1
อย่างน้อย สำหรับคนที่ชอบศึกษาประวัติศาสตร์หนังและเพลงอย่างผมและท่านอื่น ๆ ทั้งหลาย แผ่นเพลงและแผ่นหนังพวกนี้ถือเป็นหลักฐานทางประวัติศาสตร์ที่ชัดเจนและเป็นรูปธรรมที่สุดครับ

+1 ครับ ชอบ ปวศ. เหมือนกันหรือครับ ผมกำลังจะก่อตั้ง ชมรมคนรักประวัติศาสตร์เสรีฟรีสไตล์ กำลังอยู่ระหว่างการร่างนโยบายและวัตถุประสงค์ ครับ เสร็จแล้วจะแจ้งให้ทราบครับ ชมรมฯ นี้ ผมเป็นประธานฯ (อีกแล้ว ) ครับ :D

ชอบมากครับ... ชอบศึกษาไปเรื่อยเปื่อยถึงเรื่องราวในอดีตทั้งหลาย
ส่วนนักศึกษาปวศ. (หญิง) เมื่อก่อนนั้นก็เคยชอบอยู่ แต่เดี๋ยวนี้ต้องวางมือแล้วครับ ;D

ผมเก็บสะสมหนังสือต่วยตูน พิเศษ ไว้เป็นหลักร้อยเล่ม หนังสือพ็อคเก็ตบุ๊คต่างๆ ที่เป็นแนว ปวศ. มากพอควร ถ้าสนใจก็บอกได้นะครับ ส่วน นศ. ปวศ. (หญิงสาวสวย)นั้น ไม่แน่นะครับ บนแผ่นดินนี้อาจจะมี คอเดียวกัน อยู่มากมายก็ได้นะครับ ;D

ดีแล้วครับที่ยังเก็บหนังสือเหล่านี้ไว้อยู่ เอาไว้วันดีคืนดีนึกถึงเรื่องอะไรในอดีตที่อยากค้นหา เราก็มีแหล่งค้นคว้าเอาได้...
น่าเสียดายที่คนเราโดยมากมักมองแต่ปัจจุบันและอนาคต แต่กลับมองข้ามหรือบางทีก็ถึงกับไม่รู้ที่มาที่ไปของตัวเองในอดีตครับ

นี่คือสิ่งที่น่ากลัวสำหรับบ้านนี้เมืองนี้ :'( :'(

Petrus Castrus - Mestre

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/2504/cover_1133212852006.jpg)

แผ่นเสียงชุดนี้ผมซื้อได้แล้ว (ดีใจจริง ๆ หามานานเพิ่งเจอ :D) เป็นแผ่นรีอิชชู่โดย Guerssen ถึงขนาดที่ Amazon ยังแจ้งว่า out of stock
ผมว่าก็น่าจะยังมีอยู่ในมือของพวกดีลเลอร์ทั้งหลาย เพียงแต่รอเวลาปล่อยออกมาเท่านั้นครับ

ได้ฟังอัลบั้มของ Petrus Castrus ชุด Mestre (1973) แล้ว ก็เป็นโพรเกรสสีฟว์ร็อคที่ซาวน์ดฟังดูโบราณเมื่อเทียบกับปีที่ออกผลงาน คือเป็นการผสมผสานกันระหว่างแนวโฟล์ค ร็อค และไซคีเดลิกยุค 60's ประกอบด้วยเพลงสั้น ๆ โดยส่วนใหญ่ ซึ่งออกจะ "จับฉ่าย" ไปสักหน่อย ดูไม่ค่อยคงเส้นคงวาตลอดทั้งอัลบั้ม บางช่วงบางตอนฟังแล้วชวนให้นึกถึงดนตรีของ Procol Harum, Pink Floyd และ ELP ผมชอบเสียงเปียโนและกีตาร์โปร่งของอัลบั้มชุดนี้ ตลอดจนคุณภาพการบันทึกเสียงที่ให้มิติสเตริโอที่ดีพอสมควร แถมท้ายด้วยปกแผ่นเสียงแบบเกทโฟลด์อาบมันสวยงามสะดุดตาครับ

เพิ่งได้แผ่นเสียงของ Tantra มา และได้มาทีเดียวเลยสองชุด เป็นแผ่นออริจินอล ทั้ง Misterios e Maravilhas และ Holocausto ซึ่งน่าจะเป็นผลงานที่ดีที่สุดแล้วของ Tantra ครับ

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/327/cover_4153161192009.jpg)

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/327/cover_3027231122005.jpg)

เมื่อประมาณเกือบสองเดือนก่อน ผมได้เจอแผ่นเสียง original ชุดนี้ของ โฮเซ่ ซิด (Jose Cid) ออกวางให้ bid โดยราคาเริ่มต้นอยู่ที่ 500 เหรียญสหรัฐ และในที่สุดก็จบ bid ไปโดยไม่มีคนประมูลเลย อันที่จริงอัลบั้มชุดนี้ก็หายากและราคาแพงจริงนั่นแหละครับ ใจจริงส่วนลึกผมเองยังรักเธอ เอ๊ย ไม่ใช่ ก็อยากด๊ายยย... อยากได้ เพราะเป็นฟีลลิ่งปกติของพวกพร็อกมาเนียเข้าเส้นอยู่แล้ว แต่อีกใจหนึ่งบอกว่าแพงไปมั้งโยมมม... เย็นไว้ก่อนนน... จึงจำใจปลงและร่ำเรียกเพรียกร้องว่า เมื่อไหร่จะมีแผ่นเสียงรีอิชชู่ราคาไม่กี่สิบเหรียญออกมาเสียทีครับ

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/669/cover_94162822009.jpg)

Quarteto 1111 ชุดแรกและชุดที่สอง มีความน่าสนใจมากน้องเพียงใดครับ(ผมยังไม่้ได้ฟังทั้ง 2 ชุด) แต่ฟังชุดที่ 3 แล้ว มันโดนจริงๆ ครับ

ผมว่าชุดนี้เป็นพัฒนาการสูงสุดและเป็น prog ที่สุดของพวกเขาแล้วครับ 

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/3557/cover_2221175102011_r.JPG)

มี commentator คนหนึ่งได้พูดถึงภูมิหลังของอัลบั้มชุด Onde, Quando, Como Porque Cantamos Pessoas Vivas ไว้ใน progarchives ว่า

Composed between April and May of 1974, this album talks about the fall of the dictatorship in Portugal that ruled for 41 years, and the years that would follow.

หมายความว่าผลงานชุดนี้แต่งขึ้นในช่วงเดือนเมษายนถึงพฤษภาคม 1974 ซึ่งเป็นห้วงเวลาเดียวกันกับที่เกิดการปฏิวัติในโปรตุเกสโดยความร่วมมือของทหารกับประชาชนเพื่อล้มล้างระบอบการปกครองเผด็จการรัฐสภาซึ่งมีมาแล้ว 40 ปี (และอาจจะมีอยู่ต่อไปอีก ถ้าไม่เกิดการปฏิวัติเสียก่อน) นักประวัติศาสตร์เรียกการปฏิวัติในโปรตุเกสครั้งนี้ (วันที่ 25 เม.ย. 1974) ว่า "The Carnation Revolution (การปฏิวัติดอกคาร์เนชั่น)" เพราะมีดอกคาร์เนชั่นเบ่งบานเต็มท้องถนนไปหมด โดยถืออยู่ในมือประชาชน และติดปลายกระบอกปืนของทหาร และยังเป็นการปฏิวัติที่เสียเลือดเสียเนื้อน้อยที่สุดอีกด้วย

แม้จะฟังภาษาโปรตุเกสไม่ออก แต่รับทราบคอนเส็พท์คร่าว ๆ ก็ยังพอได้อรรถรส และยิ่งเมื่อคำนึงถึงสถานการณ์บ้านเราในช่วงนี้แล้ว ผมยิ่งรักอัลบั้มชุดนี้ขึ้นไปอีกเป็นทวีคูณ...

คืนนี้ต้องกลับไปฟังอีกสักรอบสองรอบแล้วล่ะครับ :D

ราคาแพงจริงๆ ครับ ถ้ามีแผ่นเสียงรีอิชชู่ ส่งข่าวกันบ้างนะครับ

ได้เลยครับ
เพิ่งไปเจออัลบั้มนี้มาอีกก็อปปี้หนึ่ง ราคาต่ำกว่า 500 อันที่จริงก็อยากจะซื้ออยู่ แต่ถ้าซื้อแล้ว เดือนนี้ก็จะอดซื้อแผ่นอื่นทั้งหมดและต้องกินมาม่าแทนข้าวในเดือนต่อไปครับ :P

ผมอ่านผ่านๆ พบว่ามีแผ่นรีอิชชู่ ออกมาแล้วนะครับ

ตามข้อมูลที่อ่านเจอ เพิ่งมีรีอิชชู่ออกมาในปีนี้เองครับ เป็นแผ่นที่ออกโดย Irrey อเมริกาใต้ ปก gatefold แถมโปสเตอร์ เลียนของเดิมแทบทุกประการ จำกัดจำนวนผลิต 300 copies เท่านั้น สงสัยงวดนี้ต้องเสียเงินแล้วล่ะครับ :D

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/669/cover_94162822009.jpg)

ผมสมัครใจเสียเงินด้วยครับ

กะว่าจะ bid เพื่อซื้อแผ่นนี้กับผู้ขายที่โปรตุเกสซะหน่อย ผู้ขายระบุว่าส่ง worldwide แต่พอ bid เข้าจริง ๆ กลับถูกอีเบย์บล็อคเฉยเลย
ผลงานโบว์ดำของอีเบย์อีกแล้วครับท่าน
จะโกรธ >:( ที่ไม่ได้ bid หรือจะหัวเราะ :D เพราะไม่ต้องเสียตังค์ดีล่ะครับ งานนี้

ซื้อเรียบร้อยแล้วครับ เดี๋ยวจะเทสต์เสียงดูก่อน ถ้าแผ่นอเมริกาใต้ชุดนี้เสียงดีก็อาจจะซื้ออีกก็อปปี้นึงไว้เป็นแบ็คอัพครับ ;D

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/669/cover_94162822009.jpg)

ผมสั่งเรียบร้อยแล้วเช่นกัน ขอสอบถามครับ ศิลปินรายนี้มีอัลบั้มอื่นที่น่าสนใจอีกหรือไม่ครับ

ตอนที่ออกผลงานขั้นเทพชุดนี้ น้าโฮเซ่ ซิด แกไม่ได้รับการตอบรับจากสื่อในประเทศโปรตุเกสอย่างดีเท่าที่ควร จึงหันไปเอาดีทางเพลงพ็อพ ดังนั้น แกจึงมีผลงานชุดนี้เพียงชุดเดียวที่เป็น progressive นอกนั้นเป็นเพลงตลาดเพียบเลยครับ

Saga ผลงานเพียงชุดเดียว Homo Sapiens (1976)

เครดิตภาพ www.progarchives.com

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/8375/cover_464111282013_r.jpg)