เวลาเปิดตู้ดูแผ่น รู้สึกว่า โชคดีที่ซื้อไว้เยอะ เพราะเวลานี้ราคาแผ่นเสียงแพงขึ้น และหายากขึ้น คือรู้สึกชื่นชมกับสิ่งที่มีอยู่ คิดแต่จะซื้อเพิ่มอีก เลยพยายามไม่เปิดตู้ดู เก็บอย่างเดียว ไม่เชื่อถามท่านปีศาจลายครามดูก็ได้
จริงๆแล้ว ผมมีตู้เหลืออีกลูก ที่ทำเพื่อเก็บแผ่นเสียงโดยเฉพาะ อยู่หน้าห้องฟังเพลง แต่จำเป็นต้องใช้เก็บหนังสือชั่วคราวไปก่อน ตู้นี้น่าจะใส่แผ่นได้สัก 1600 แผ่น (เป็นความลับ) ก็หมดเงินไปเยอะสำหรับตู้นี้ แต่ไม่ได้ใช้ประโยชน์ (วันหลังหาตู้เหล็ก Lucky มาถ่ายหนังสือออก ก็ใช้ได้แล้ว)
บ้านของคุณ The Black Tulip กว้างขวางมาก สามารถสร้างโกดังหรือพิพิธภัณฑ์เก็บแผ่นเสียงได้เลย ไม่มีปัญหาครับ และระดับอย่างคุณ The Black Tulip แล้ว ย่อมมีกำลังซื้ออยู่เรื่อย ๆ แน่นอน เสียแต่ว่าสถานการณ์ของตลาดแผ่นเสียงตอนนี้ โดยเฉพาะพ่อค้าญี่ปุ่นที่ขายในอีเบย์ แทบไม่มีของจะขายแล้ว หรือถ้ามีก็ตั้งราคา buy it now แพงไปเลย ไม่ค่อยมีให้เรา bid ได้ราคาต่ำเหมือนแต่ก่อน ผมเองไม่ค่อยได้ซื้อแผ่นญี่ปุ่นแล้ว เพราะไม่ค่อยเจอของที่น่าสนใจ ตอนนี้ก็เลยหันไปหาตลาดแผ่นอเมริกาและยุโรป เช่น อังกฤษ เยอรมนี พบว่ายังพอมีแผ่น prog ดี ๆ (โดยเฉพาะไทเทิลที่ไม่มีออกในญี่ปุ่น) และราคาไม่แพงให้ซื้อหาได้อยู่ บางทีแผ่นโซนนี้เสียงดีกว่าแผ่นญี่ปุ่นด้วยซ้ำ ถ้าเป็นอัลบั้มเดียวกันนะครับ อย่างเช่น แผ่น Spartacus ของ Triumvirat นี่ ใครจะรู้ว่าแผ่น German original นั้นเจ๋งสุดในแง่ของความอบอุ่น หนาแน่น และไดนามิคดี ส่วนแผ่นอเมริกาเสียงก็สดกระชับ ไดนามิคใช้ได้ และใครจะรู้ว่าแผ่นญี่ปุ่นนั้นเสียงสู้แผ่นเยอรมันและอเมริกาไม่ได้เลย แต่ผมยังไม่วาย อุตส่าห์มีตั้ง 2 copies แน่ะครับ
ThaiProg
