Thai Progressive Rock Community

จากหนังสือ Mojo ฉบับเดือนกันยายนปีนี้


Mojo เริ่มจากการเล่าที่มาว่า ไอ้คำว่า "Canterbury Scene" มาจากได้อย่างไร โดยเล่าว่า

"The Common factor that unites the musicians of the Canterbury Scence of the late-60s and 70s is
thrie denial of its existence; indeed Robert Wyatt, particularly dismissive of the idea, claims that the name
arose from a Pete Frame family of Soft Machine"


Mojo บอกต่อไปว่า วงที่น่าจะเป็นจุดเริ่มของแนวนี้คือวง "The Wide Flowers" ที่เริ่มตั้งแต่ปี 1965 ที่มีสมาชิกที่ต่อมาจะเป็นศิลปินคนสำคัญของแนวนี้คือ Kavin Ayers, Robert Wyatt, Richard Sinclair, David Sinclird และ Daevid Allen เป็นต้น

ดูจากชื่อแต่ละคนแล้ว น่าจะจริงที่ว่าวงนี้เองคือ กำเนิดของ แนว Canterbury Scence

คราวนี้มาดู 10 อัลบั้มยอดเยี่ยมกัน

10. Space Shanty - Khan (1972)

"Psych, Prog, melodic enoguh to make you smile" คือนิยามสั้นๆของอัลบั้มนี้จากแฟนคนหนึ่ง
Mojo บอกว่า Steve Hillage ซึ่งตอนนี้ยังเป็นนักศึกษาที่มหาวิทยาลัย Canterbury อายุแค่ 21 ปีเป็นคนเขียนเพลง
ในอัลบั้มนี้ โดยเค้าได้ผสมทั้งไซคีเดลิคและโพรเกรสซีฟเข้าด้วยกัน อีกคนที่มีบทบาทเติมสีสันในอัลบั้มนี้คือ
Dave Stewart ทีเป็นคนเล่นออร์แกน

Mojo สรุปว่า อัลบั้มนี้คือ "an overlooked gem in its own right"



ผมไม่ได้ฟังชุดนี้ตั้งนานแล้ว คงต้องไปขุดมาฟังใหม่อีกคัง ท่านอื่นหล่ะครับ ว่าไง 

9. Of Queues and Cures - Natioanl Health (1978)

"Jazz rock with brains.. and punk was happening too?" คอมเมต์จากแฟนท่านหนึ่ง
Mojo บอกว่า ดูดีๆแล้วแล้ววง National Health คือวง Hatefield and the North ที่เปลี่ยนมือเบสนั่นเอง
ซึ่งถ้าดูจากรายชื่อสมาชิก ก็น่าจะเป็นตามนั้น  แต่ในความเป็นจริง เพลงของ National Health ออกจะซับซ้อนกว่า
และดูหนักแน่นกว่า โดย Mojo บอกว่า Sound ของอัลบั้มนี้คือ "blend of jazz rock and chamber Prog"

ส่วนตวผมชอบวงนี้มากกว่าวง Hatefield and the North และเห็นด้วยว่าเพลงซับซ้อนกว่าเยอะเลย โดยเฉพาะ
ฝีมือของ Dave Stewart นี่สุดๆเลย เล่นออร์แกนได้สะใจมากๆ

8. Thrid - Soft Machine (1970)


"The Essential Soft Machine. Wyatt at his best" -- สั้นแต่ได้ใจความ
 
อัลบั้มที่สามของวง ที่เป็นอัลบั้มคู่ แต่มีแค่ 4 เพลง เพลงละหน้า ในแบบ Tales From - Yes
เพลงเอกของชุดนี้ก็คือเพลงที่ Robert Wyatt แค่งและร้องนั่นเอง "Moon in June"
ส่วนอีก 3 เพลงแต่งโดยสมาชิกแต่ละคน และเลยทำให้ความรู้สึกว่ามันไม่เป็นเนื้อเดียวกัน
ซึ่งตรงนี้เอง Mojo บอกเกี่ยวอัลบั้มชุดนี้ว่า
 
 "Thrid has tremendous band perfromance even though the musicans were drifting apart"


ผมไม่ได้ฟังชุดนี้นานแล้ว จำได้ว่าส่วนมากจะฟังแต่เพลง Moon in June นั้นแหละ เพลงที่เหลือออก jazz มากๆ
แถมยังออกแนวทดลองนิดๆด้วย

7. Camembert Electrique - Gong (1971)

แฟนคนนึงบอกว่า "Fantastic noise your inner Pothead Pixie"
ท่าทางคงมึนน่าดู 555 อัลบั้มนี้เป็นช่วงก่อนที่วง Gong จะเซ็นกับ Virgin ในปี 1973
พอเซ็น เลยถือโอกาส เอาชุดนี้มาขายใหม่ ในราคาที่ถูกมาก 49 p เอง และกลายเป็น Cult Classic ไปเลย

นักดนตรีหลักในชุดก็คือ เฮีย Daevid Allen นั่นเอง โดย Mojo บอกว่าอัลบั้มนี้เป็น...

  " It is the Gong album that's closet to Allen's early contribution to Soft Machine"

ผมฟังชุดนี้ไปแค่ครั้งเดียวเอง จำไม่ได้แล้ว ท่านอื่นที่เคยฟัง ว่าไงครับ
 

6. In The land of Grey and Pink - Caravan (1971)

"A Masterstroke of Englishness and Whimsy" -- นิยามที่ผมคิดว่าเหมาะกับอัลบั้มนี้มากๆ

Mojo บอกว่า ถ้าจะคิดถึงอัลบั้มที่มีความเป็นอังกฤษแล้วหล่ะก้อ อัลบั้มนี้เป็นคู่แข่งที่น่ากลัวมาก
ตั้งแต่เพลงแรกเลยที่เนื้อเพลงที่พูดถึงการดื่มชา แต่เพลงเอกของอัลบั้มนี้ คือเพลง ที่ยาวกว่า 20 นาที
เพลง Nine Feen Underground นั้นเอง

ผมชอบเพลงนี้มากๆ ให้เป็น 1 ใน 10 ของเพลง Epic ยอดเยี่ยมของผมเลย

5. Rock Bottom - Robert Wyatt (1974)

"The World's saddest voice, brilliantly employed" คือคอมเมนต์จากแฟนคนนึง

อัลบั้มเดี่ยวที่สองของ Robert Waytt  ที่เกือบจะเสร็จแล้วแต่ดันเกิดอุบัติเหตุขึ้นกับเค้าซะก่อน
Mojo บอกว่า อัลบั้มต่างจากแนวที่ Robert เคยเล่นมาก่อนหน้านี้ ในแง่ที่ว่า
 
"Brilliantly arranged, beatiful yet disquiting, this is Wyatt's purest statement -- its feel of
a childlike world under treat, even in its most abstract moments, is intensely moving"


ผมเพิ่งได้ฟังชุดนี้ ฟังไปแล้วหลายเที่ยว ชอบมาก เพลงดีมากๆ ไม่แปลกในเลยว่า
ทำไมหลายคนให้เป็นอัลบั้มที่ดีที่สุดของ Wtatt

4. Joy of A Toy - Kevin Ayers (1969)

"Ayers' masterpiece; crazily varied, very catchy"

อัลบั้มเดี่ยวชุดแรกของ Ayer หลังจากออกจาก Soft Machine ที่ Mojo บอกว่า

" Ayers' penchant for radical changes of style from song to song could jar, but here
it works beatifully"


ยังไม่เคยฟังเลยครับ แต่จากการฟังจากชุดอื่นของแก เพลงของ Ayers ดูเหมือนจะฟังง่ายกว่าศิลปินคนอื่นๆในแนวนี้

3. If I Could Do It All Over Again I'd Do It All Over You - Caravan (1970)

"To me, this is the Canterbury Sound in excelsis" คือคาวมเห็นของแฟนวงนี้

Mojo ให้ข้อสังเกตุว่า อัลบั้มที่สองของวงน่าจะมีการ 'เมา' กันน่าดูในระหว่างเล่นและการบันทึกเสียง
 "the heartfelt of sining of Richard Sinclair and Pye Hastings on And I Wish I Were Stoned's chorus
confirm one's suspicions that Caravan rehearsals probably involved mush joiny-rolling and tea drinking"


ผมชอบชุดนี้ พอๆกับชุด In the land เลย

2. The Rotters Club - Hatfield and the North (1975)

"Proustian rushes of hash oil'd well being" -- แฟนที่ส่งคอมเม็นต์มาที่ Mojo บอกเกี่ยวกับอัลบั้มนี้

อัลบั้มนี้เป็นอัลบั้มที่สองของวง ที่ Mojo บอกว่าเป็น "One of The best English LPs of the mid-'70s"


ผมชอบมากๆเลย ชุดนี้ ดีกว่าชุดแรก ดดยเฉพาะ เสียงคอรัสของเสียงผู้หญิง มันเข้าท่ามากๆ

1. Volumes One & Two - Soft Machine (1968/1969)

"The first two albums are both near-flawless... and you can get them on one CD"

Mojo บอกว่า "despite Keven Ayers' bass being noticedbly out of tune through the album, Soft Machine's 1968 debut is an audicious mix of pop, psychedelia and experimentation."

โดยบอกว่า Robert Wyatt เล่นกลองได้เด่นมาก และการเล่น Organ ของ Mike Ratledge ก็น่าประทับใจเช่นกัน
ส่วนอัลบั้มที่สองจะออกไปทาง  jazz มากขึ้น

ผมฟังทั้ง 2 ชุดน้อยมากเมือเปรียบเทียบกับชุดอื่นๆอย่าง Third จริงๆผมชอบสมัยกลางมากกว่า ที่ออก Fusion เยอะๆ

Rock Bottom - Robert Wyatt (1974)
โครงสร้างเพลงแปลกๆ ฟังไม่ติดดหูเท่าไหร่

In The land of Grey and Pink - Caravan (1971)
โทนรวมสนุกน่ารักน่าชัง มีลูกเล่นสอดแทรกชวนยิ้มอยู่มาก

Thrid - Soft Machine (1970)
ออก jazz ทดลองมากพอสมควร ใครชอบ jazz อยู่บ้าง เป็นต้องประทับใจกับชุดนี้ ค่อนข้างแน่ ในยุคของ cd ทำให้ประหยัดสตางค์ได้ครึ่งต่อครึ่งกับอัลบั้มคู่ที่รวมลงมาเป็น cd เดี่ยวได้ โดยไม่ตกหล่น
ผมได้ฟังแต่ Third, Fourth, Seventh ค่อนข้างชอบวงนี้ทีเดียว แต่ดูเหมือนคำจำกัดความแนวทางของวง น่าจะเป็น Experimental Jazz, Prog Jazz ซะมากกว่า

ปกติแล้ว มักจะอ่านเจอว่า caravan เป็นเจ้าพ่อเพลงในกลุ่ม  Canterbury Scene ซะมากกว่า เนื่องจากโทนดนตรีที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะ ทั้งในแง่เนื้อหาและโครงสร้างดนตรี
วงอย่าง Soft Machine ยกให้เป็นยอดวง Experimental Jazz ดีกว่า ..   :D

ที่ชอบคือ Robert Wyatt, Soft Machine, Hugh Hopper, Mr. Sirius, Quiet Sun, Hatfield & the North, Matching Mole, Gong, Pierre Moerlen's Gong, National Health, Steve Hillage (เฉพาะชุด Live Herald)
ที่ฟังแล้วไม่ชอบคือ Khan, Egg, Caravan, Kevin Ayers (แต่ชอบเพลง Flying Start ที่เขาร้องในอัลบั้มของ Mike Oldfield)

ผมไม่ถนัดแนว Canterbury เลย ที่มีอยู่ก็ได้แก่ผลงานของ Caravan สามสี่ชุด แต่มีหลายวงที่อยู่ในเป้าหมายของการตามล่าหาผลงานมาฟังต่อไป เช่น Khan, Hatfield & The North, Gong, Soft Machine

จะว่าไปยังไม่เคยฟัง Robert Wyatt เลยครับ เพราะจากการที่แกไปร้องเพลงในงานเดี่ยวของ นิค เมสัน ทำให้ผมขยาด...

1. ผมมีหนังสือเรื่องราวเกี่ยวกับ Canterbury Music ฉบับภาษาญี่ปุ่น แล้วจะเอาไปให้ชมกันครับ ถ้าคุณปีศาจฯอยากฟัง เดี๋ยวผมเอา Khan, Soft
Machine, Hatfield & The North ไปให้ลองฟังครับ
2. รู้สึกว่าจะมีวงญี่ปุ่นอีกวงที่เล่น Canterbury ได้ดี แต่จำไม่ค่อยได้ เพราะไม่ได้ฟังนานแล้ว คือวง Ain Soph ที่ออกอัลบั้มชื่อ Hat & Field ที่ปกเป็นรูปหมวก ข้างกระท่อมที่อยู่ในทุ่ง
3. ผมชอบ Caravan, Hatfield & The North, Robert Wyatt และ Gilgamesh มากครับ สาย Gong และ Soft Machine ชอบบางชุด

สำหรับวง Ain Soph ผมเคยฟังแค่ชุดเดียวเองคือชุด A Story of Mysterious Forest ซึ่งผมยอมรับเลยว่าไปไม่เป็นจริงๆครับ 

Canterbury / rio / fusion
ถูกจัดให้อยู่ในกลุ่มเดียวกัน rio เป็นอย่างไรหรือครับ

RIO ต้องพิมพ์ตัวใหญ่หมด เพราะเป็นตัวย่อของ Rock in Opposition หมายถึงสาขาดนตรี prog ที่อยู่ฝั่งตรงข้ามกับดนตรีเพื่อการค้าอย่างสิ้นเชิง prog สาขานี้ติดหูยากมากครับ มีกำเนิดมาจากการที่วง Henry Cow ซึ่งเล่นแนว Avant Garde ที่ติดหูยาก หาสังกัดลงไม่ได้ (ถูกบอกเลิกสัญญากับ Virgin เพราะเพลงของพวกเขาหาตลาดยาก) วง Henry Cow จึงก่อตั้งขบวนการต่อต้านดนตรีเพื่อการค้า โดยรวมวง prog จากหลายประเทศในยุโรปที่ประสบปัญหาเดียวกันไปเปิดการแสดงในเทศกาลดนตรี Rock in Opposition ในปี 1978 ได้แก่ Henry Cow จากอังกฤษ Samla Mammas Manna จากสวีเดน Univers Zero จากเบลเยี่ยม Stormy Six จากอิตาลี และ Etron Flou Leloubran จากฝรั่งเศส โดยมีคำขวัญว่า "ดนตรีที่ค่ายเพลงไม่ต้องการให้แฟนเพลงฟัง" และได้รับความสนใจจากสื่อมวลชนทั่วโลกพอสมควร ขบวนการ RIO ยังคงมีอยู่ต่อไปหลังจากที่ Henry Cow แตกวง โดยมีสมาชิกใหม่คือ Art Bears (มีสมาชิกเก่าจาก Henry Cow อยู่ด้วย) Aksak Maboul จากเบลเยี่ยม และ Art Zoyd จากฝรั่งเศส นอกจากนี้ Chris Cutler ซึ่งเป็นสมาชิกเก่าของ Henry Cow และ Art Bears ก็ได้ก่อตั้งค่ายเพลง Recommended Records เพื่อเป็นเครือข่ายและตัวแทนจำหน่ายให้ศิลปินกลุ่ม RIO ซึ่งแม้ว่า RIO ในฐานะขบวนการได้เสื่อมสลายไปในปี 1979 แต่ Recommended Records ก็ได้สืบทอดเจตนารมย์ของกลุ่ม RIO สืบมา ในขณะเดียวกัน RIO ก็กลายเป็นสาขาหนึ่งของดนตรี prog ไปโดยปริยาย แต่จะต่างจากสาขาย่อยอื่นของ prog ตรงที่ RIO ไม่ได้ถูกใช้เป็นตัวบอกแนวดนตรี แต่ถูกใช้เป็นเครื่องมือและเพื่อความสะดวกของแฟนเพลง prog ในการจัดกลุ่มศิลปินที่เป็นพวกเดียวกับรุ่นก่อตั้งขบวนการ RIO และวงอื่นๆ ที่มีสมาชิกที่แตกวงมาจากศิลปิน RIO รุ่นแรกมาก่อตั้งวงใหม่ ดังนั้น แนวดนตรีของ RIO จึงอาจเป็นได้ทั้ง Avant Garde, Canterbury, Zeuhl, Fusion หรือสาขาอื่นๆ ที่อยู่คนละฝั่งกับดนตรีเพื่อการค้าอย่างออกนอกหน้า และบางทีก็ใช้ทดแทนกับแนว Avant Progressive Rock และ Experimental Rock ศิลปินที่ถูกจัดอยู่ในประเภท RIO มีไม่มาก พวกที่มักถูกเหมารวมเป็น RIO ได้แก่ Ruins, Magical Power Mako, Thinking Plague, Present, Miriodor, NeBeLNest, 5uu's, U Totem, Faust, Magma, Zao, Peter Blegvad, Guapo, Mats Morgan, Salle Gaveau ฯลฯ

ขอบคุณมากครับ ได้ความรู้อีกโขเลย แต่ล่ะวงที่พี่แนะนำก็คุ้นหูบ้าง ไม่รู้จักมาก่อนในชีวิตเลยบ้าง ถ้ามีโอกาสและไม่ขาดเวลา ก็จะหามาศึกษานะครับ ทว่าดนตรีในทาง Avant Garde นี่ถือได้ว่าเป็นของต้องห้ามสำหรับผมเลย


(http://img227.imageshack.us/img227/7007/419qjezx4wlaa240or4.jpg)

เรียนถามพี่ panyarak ว่า วง  Stormy Six กับวง  Etron Flou Leloubran  เป็นไงบ้างครับ ในบรรรดาวงที่มาแจมแนวร่วม RIO ผมยังไม่เคยฟัง 2 วงนี้เลย

เคยฟัง Stormy Six ผ่านๆ (เปิดฟังที่ร้าน) เพราะแนวนี้ไม่ชอบ ก็เป็น Avant Garde/Psychedelic Folk ที่ติดหูยากครับ ส่วนวงหลัง ยังไม่เคยฟังเลยครับ

Etron Fou Leloublan

1976       Batelages   
1978       Les Trois Fous Perdégagnent (Au Pays Des...)      
1982       Les Poumons Gonfles   
1984       Les Sillons de la Terre
1985       Face Aux Eléments Déchainés       
1986       En Public Au Etats-Unis D'Amerique   
2001       43 Songs   

Canterbury Scene

( ดนตรีจากดินแดนแถบเมือง  แคน-เทอะเบริ  ทางภาคตะวันออกเฉียงใต้ของอังกฤษ )


มาดูของ rateyourmusic บ้าง

1
Robert Wyatt
Rock Bottom (1974)

(http://i137.photobucket.com/albums/q239/polotoon/10143.jpg)

Canterbury Scene, Progressive Rock, Art Rock, Singer/Songwriter
Avg rating: 4.14 | Ratings: 2,002 | Reviews (total): 149 | Buy this release


2
Caravan
In the Land of Grey and Pink (1971)

Canterbury Scene, Progressive Rock
Avg rating: 4.06 | Ratings: 1,416 | Reviews (total): 94 | Buy this release


3
Soft Machine
Third (1970)

Canterbury Scene, Progressive Rock, Jazz-Rock, Jazz Fusion
Avg rating: 4.04 | Ratings: 1,434 | Reviews (total): 89 | Buy this release


4
Gong
You (1974)

Space Rock, Progressive Rock, Canterbury Scene, Psychedelic Rock
Avg rating: 3.99 | Ratings: 796 | Reviews (total): 38 | Buy this release


5
Caravan
If I Could Do It All Over Again, I'd Do It All Over You (1970)

Canterbury Scene, Progressive Rock
Avg rating: 4.00 | Ratings: 674 | Reviews (total): 29 | Buy this release


6
Gong
Angel's Egg (1973)

Canterbury Scene, Progressive Rock, Space Rock
Avg rating: 3.98 | Ratings: 810 | Reviews (total): 35 | Buy this release


7
Gong
Flying Teapot (1973)

Progressive Rock, Canterbury Scene, Space Rock
Avg rating: 3.97 | Ratings: 748 | Reviews (total): 38 | Buy this release


8
Hatfield and the North
The Rotters' Club (1975)

Canterbury Scene, Progressive Rock, Jazz-Rock
Avg rating: 3.96 | Ratings: 457 | Reviews (total): 24 | Buy this release


9
National Health
Of Queues and Cures (1978)

Canterbury Scene, Progressive Rock
Avg rating: 3.99 | Ratings: 212 | Reviews (total): 12 | Buy this release


10
Soft Machine
Volume Two (1969)

Canterbury Scene, Psychedelic Rock, Experimental Rock, Jazz-Rock
Avg rating: 3.94 | Ratings: 847 | Reviews (total): 42 | Buy this release


11
Soft Machine
The Soft Machine (1968)

Canterbury Scene, Psychedelic Rock, Progressive Rock
Avg rating: 3.91 | Ratings: 987 | Reviews (total): 69 | Buy this release


12
Robert Wyatt
Shleep (1997)

Canterbury Scene, Progressive Rock, Singer/Songwriter
Avg rating: 3.95 | Ratings: 536 | Reviews (total): 18 | Buy this release


13
Gong
Camembert Electrique (1971)

Psychedelic Rock, Canterbury Scene, Progressive Rock
Avg rating: 3.91 | Ratings: 712 | Reviews (total): 28 | Buy this release


14
Kevin Ayers
Joy of a Toy (1969)

Canterbury Scene, Psychedelic Rock, Singer/Songwriter
Avg rating: 3.90 | Ratings: 503 | Reviews (total): 36 | Buy this release


15
Spirogyra
Bells, Boots and Shambles (1973)

Canterbury Scene, Progressive Folk
Avg rating: 3.96 | Ratings: 159 | Reviews (total): 12 | Buy this release


16
Khan
Space Shanty (1972)

Canterbury Scene, Progressive Rock
Avg rating: 3.91 | Ratings: 341 | Reviews (total): 21 | Buy this release


17
Steve Hillage
Fish Rising (1975)

Progressive Rock, Canterbury Scene, Space Rock
Avg rating: 3.92 | Ratings: 335 | Reviews (total): 20 | Buy this release


18
Hatfield and the North
Hatfield and the North (1974)

Canterbury Scene, Progressive Rock
Avg rating: 3.89 | Ratings: 425 | Reviews (total): 25 | Buy this release


19
Kevin Ayers
Whatevershebringswesing (1972)

Canterbury Scene, Art Rock
Avg rating: 3.90 | Ratings: 372 | Reviews (total): 18 | Buy this release


20
Henry Cow
Unrest (1974)

Rock in Opposition, Avant-Prog, Canterbury Scene
Avg rating: 3.88 | Ratings: 434 | Reviews (total): 24 | Buy this release


21
Matching Mole
Matching Mole (1972)

Canterbury Scene, Progressive Rock
Avg rating: 3.83 | Ratings: 419 | Reviews (total): 24 | Buy this release


22
National Health
National Health (1977)

Canterbury Scene, Jazz-Rock, Progressive Rock
Avg rating: 3.88 | Ratings: 209 | Reviews (total): 15 | Buy this release


23
Robert Wyatt
Old Rottenhat (1985)

Canterbury Scene
Avg rating: 3.83 | Ratings: 250 | Reviews (total): 11 | Buy this release


24
Caravan
For Girls Who Grow Plump in the Night (1973)

Canterbury Scene, Progressive Rock
Avg rating: 3.79 | Ratings: 501 | Reviews (total): 19 | Buy this release


25
Soft Machine
Grides (2006)

Jazz Fusion, Canterbury Scene
Avg rating: 4.20 | Ratings: 43 | Reviews (total): 6 | Buy this release


26
Cos
Viva Boma (1976)

Progressive Rock, Canterbury Scene, Zeuhl
Avg rating: 3.95 | Ratings: 71 | Reviews (total): 8 | Buy this release


27
Soft Machine
The Peel Sessions (1990)

Jazz Fusion, Jazz-Rock, Canterbury Scene
Avg rating: 4.03 | Ratings: 59 | Reviews (total): 3 | Buy this release


28
Caravan
The Best of Caravan Live (1980)

Progressive Rock, Canterbury Scene
Avg rating: 4.01 | Ratings: 66 | Reviews (total): 2 | Buy this release


29
Robert Wyatt
Cuckooland (2003)

Canterbury Scene, Experimental Rock, Singer/Songwriter
Avg rating: 3.77 | Ratings: 444 | Reviews (total): 12 | Buy this release


30
Arzachel
Arzachel (1969)

Psychedelic Rock, Canterbury Scene, Progressive Rock
Avg rating: 3.77 | Ratings: 423 | Reviews (total): 31 | Buy this release

"Canterbury" Wonders

http://www.amazon.co.uk/quot-Canterbury-wonders/lm/RQZ5WUVYLB2YZ/ref=cm_lmt_srch_f_1_rsrrrr0

เอามาฝาก

For those folks that are new to the Canterbury scene, I would personally recommend the following Canterbury albums : In the Land of Grey and Pink (Caravan, 1971); Hatfield and the North (eponymous 1973 debut and The Rotters Club, 1975); Robert Wyatt (Rock Bottom, 1974); and National Health (eponymous 1977 debut).

เห็นด้วยอย่างยิ่ง เพราะเข้าถึงไม่ยากนัก โดยเฉพาะคนที่ติดสไตล์ซิมโฟนิคพร้อค

mini lp ของ Rober Wyatt แต่ละแผ่นประมูลราคาสูงไม่ใช่เล่น แผ่นนี้แพงสุด  :D

http://cgi.ebay.com/ws/eBayISAPI.dll?ViewItem&item=370345923048&ssPageName=STRK:MEWAX:IT

ตอนนี้ถูกใจกับ Canterbury Scene ต้องหาวงอื่นมาฟัง ที่เล็งๆไว้คือ Gong

แนะนำ National Health ด้วยครับ วงนี้เล่นบรรเลงได้สนุกหูมาก โดยเฉพาะกีตาร์และออร์แกน แต่จะไม่ออกเมาๆแบบ Gong นะครับ

+1 ครับ แล้วจะชอบการเล่นคีย์บอร์ดของ Dave Stewart ที่เล่นออร์แกนได้แซ่บจริงๆ

วันนี้ได้ฟังอัลบั้ม Mainstream สตูดิโออัลบั้มชุดแรกและชุดเดียวของ Quiet Sun วงแนว Canterbury ที่มี Phil Manzanera และ Billy MacCormick (Matching Mole) เป็นสมาชิกด้วย ส่วนตัวแล้วค่อนข้างชอบมากทีเดียว โครงสร้างดนตรีโดยรวมพาให้นึกถึง Soft Machine ยุค Robert Wyatt ด้วยเสียงคีย์บอร์ดจาก Dave Jarrett ที่โดดเด่น (มีบางเพลง Brian Eno มาช่วยด้วย) และการเรียบเรียงดนตรีอันซับซ้อนแต่ฟังเพลินหู แต่ที่แปลกต่างออกไปก็เห็นจะเป็นกีตาร์ของ Phil Manzanera ที่โชว์ฝีไม้่ลายมืออย่างร้ายกาจ ดวลกับเครื่องดนตรีชิ้นอื่นอย่างเมามันส์ น่าเสียดายที่พวกเขาออกอัลบั้มมาเพียงชุดเดียวเท่านั้นแล้วก็ต้องกลายสภาพเป็น One-Shot Band ในที่สุด

(http://www.hollowearth.org/images/prog/mainstream.jpg)

เรียนถามพี่ panyarak เห็นว่าฟังวง Caravan แล้วไม่ค่อยชอบ พอดีผมยังไ่ม่เคยฟังเลยไม่ทราบว่ามันเป็นอย่างไรครับ เห็นทุกอัลบั้มของวงนี้ติดโพลตลอด

ท่านอื่นมีความเห็นอะไรก็เพิ่มเติมได้นะครับ  :)

วงนี้จะเล่นแบบไหลๆไปเรื่อยๆ ไม่มีท่อนที่เด่นโดดออกมา ฟังแล้วเมาๆหน่อย ถ้าชอบออกแนวนี้ ก็ติดใจได้เหมือนกัน ผมชอบ
If I could do it again, I could do it all over you
In The land of grey and pink  ชุดนี้ปกเป็นรูปวาด สวยดีครับ
ผมฟังแต่ยุครุ่งเรืองนี้ ยุคหลังๆ ไม่ได้ตามครับ  :D

เท่าที่ผมฟัง Soft Machine 2 ชุดแรกกับ Hatfield & The North ก็พบว่าจะเป็นแบบไหลไปเรื่อยๆติดๆกันทั้งอัลบั้ม ใช่แบบนั้นหรือเปล่าครับ? หรือเป็นสไตล์ดั้งเดิมของแนวนี้กัน

บอกจาก 2 ชุดที่คุณ polotoon ชุดอย่าง Cunning Stunts และ Waterloo Lily ก็ใช้ได้

ผมว่าวงนี้อาจจะต้องฟังเป็นเพลงๆครับ อย่างชุด Waterloo Lily ผมชอบเพลง The Love in Your Eye
และชอบเพลง  The Dabsong Conshirtoe  มากจากชุด  Cunning Stunts

อาจจะใช่ครับ ที่คนย่านนั้นชอบสำเนียงเพลงแบบนี้กัน  :D

ถ้าติดใจ Quiet Sun ขอแนะนำผลงานเดี่ยวชุดแรกของ Phil Manzanera และผลงานในนาม 801 ครับ

(http://i709.photobucket.com/albums/ww97/tanbeemkarn/803.jpg) (http://i709.photobucket.com/albums/ww97/tanbeemkarn/802.jpg) (http://i709.photobucket.com/albums/ww97/tanbeemkarn/801.jpg)

น่าแปลกที่ผมฟัง Canterbury Scene หลายๆวงแล้วรู้สึกเพลินมาก ฟังได้หลายรอบ แต่ Caravan นี่ผมก็ฟังน้อยกว่าวงอื่นนะครับ

+1 ครับ มันไม่ชอบโดยไม่มีเหตุผลครับ

ฟังเพลง Oh Len's Nature ของ Hatfield & The North แล้วชวนให้นึกถึงเพลง Red ของ King Crimson เสียจริง

ตอนนี้ฟัง Hatfield & The North ทั้ง 2 อัลบั้มวนไปมาอยู่ 2-3 รอบ ตอนนี้รู้สึกว่าชอบชุดแรกมากกว่ายังไงไม่ทราบ (ค่อนข้างสวนทางกับคนส่วนใหญ่) ยิ่งฟังยิ่งชอบมาก คงเพราะมันฟังง่าย ยิ่งเพลงแถมเฉพาะซีดีอย่าง Let's Eat ที่เป็นซิงเกิ้ลแบบป๊อป เพราะดีจริงๆ

มีวง Spirogyra (คนละวงกับวงแจ๊ส Spyro Gyra) ที่มีความเกี่ยวข้องกับ Hatfield & the North และ National Health คือ เป็นวงมาจาก Canterbury แต่ไม่ได้เล่นดนตรีแนว Canterbury เพลงส่วนใหญ่เป็น psychedelic folk rock มี Barbara Gaskin เป็นนักร้องนำเหมือนกันครับ

(http://i709.photobucket.com/albums/ww97/tanbeemkarn/gy1.jpg) (http://i709.photobucket.com/albums/ww97/tanbeemkarn/gy2.jpg) (http://i709.photobucket.com/albums/ww97/tanbeemkarn/gy3.jpg)

ยังไม่เห็นมีใครพูดถึง Kevin Ayers กันเลย เพลงของเขาอาจจะติดหูยากสักหน่อย เขามีอัลบั้มเดี่ยวออกมา 14 ชุด ชุดที่ผมชอบมากที่สุดคือชุดล่าสุดชื่อ The Unfairground ซึ่งติดหูง่ายดีครับ ตอนที่ญี่ปุ่นทำ mini lp อัลบั้ม 4 ชุดแรกของเขา และ Disk Union แถมกล่องหน้าปกชุด Joy of a Toy ด้วย เป็นปรากฎการณ์ที่มีการสั่งจอง mini lp ชุดนี้พร้อมกล่องมากเป็นประวัติการณ์จนกล่อง Disk Union หมดก่อนที่จะวางตลาดเสียอีก (แต่ผมสั่งจองทัน)

(http://i709.photobucket.com/albums/ww97/tanbeemkarn/ka.jpg) (http://i709.photobucket.com/albums/ww97/tanbeemkarn/ka5-1.jpg)

เพลงแกฟังยากจริงๆครับ ผมเคยมีแผ่นมีชุด Shooting at the moon ฟังไม่กี่ครังเองครับ

อยากรบกวนถามคุณ panyarak หน่อยครับว่า ดนตรีมีลักษณะคล้ายกับวงไหนบ้างครับ ?

ผมฟัง Joy Of A Toy ไปรอบเดียวครับ ดูเหมือนชุดนี้ว่ากันว่าดีสุด แต่ไว้จะหาชุดที่พี่ panyarak ว่าฟังง่ายมาฟังดูครับ

พอพูดถึง Caravan ทำให้นึกถึงวง supergroup อายุสั้นชื่อ Mirage ประกอบด้วยอดีตสมาชิก Camel และ Caravan
Pete Bardens - Keyboards and Vocals
Andy Ward - Drums and Percussion
Dave Sinclair - Keyboards
Steve Adams - Guitars and Vocals
Rick Biddulph - Bass and Vocals
Jimmy Hastings - Saxes and Flutes
Pye Hastings - Vocals and Rhythm Guitar
ออกแสดงสด เล่นเพลงของ Camel กับ Caravan สลับกัน ส่วนความพยายามที่จะบันทึกเสียงอัลบั้มสตูดิโอต้องเป็นหมันไปเมื่อสมาชิกค่อยๆ แยกทางกันไป มีแต่บันทึกการแสดงสดอัลบั้มคู่ Live December 1994 ออกมา ซึ่งต่อมามีการ reissue ใหม่ในชื่อ
Afterlive: Live 1994-1997 เป็นซีดี 2 แผ่น กับ DVD บันทึกการแสดงสดอีกแผ่น (แต่ถูก delete ในทันทีที่ออกจำหน่าย)

(http://i709.photobucket.com/albums/ww97/tanbeemkarn/mirage1.jpg)

เห็นสมาชิกในวงนี้เคยพูดโจ๊กด้วยว่าน่าจะใช้ชื่อวงว่า Caramel ซะเลย (Caravan+Camel)

ชุดนี้ผมชอบกว่าอีกหลายชุดเลยครับ  ;D

ผมว่า Spirogyra ค่อนข้างจะมีเอกลักษณ์ไม่ค่อยจะเหมือนใครนะครับ (บางคนว่า ใกล้เคียงกับ Incredible String Band ซึ่งเป็น psychedelic folk แต่ผมว่า เพลงของ Incredible String Band ติดหูยากกว่าเยอะ) แม้ว่าจะเป็น psychedelic folk rock แต่ดนตรีมีความหลากหลายในตัวของมันเอง เสียงร้องของ Barbara Gaskin ก็เพราะดีครับ

ขอบคุณครับ ไว้จะลองหามาฟังครับ

555 น่าจะทำให้วงอายุยืนยาวกว่า Mirage นะครับ หลังจาก Mirage วงแตก Pete Bardens ยังไม่เข็ด ออกบันทึกการแสดงสดในนาม Pete Bardens' Mirage ออกมาอีก แต่เล่นเพลงของ Camel ซึ่งไม่น่าประทับใจเลยครับ

(http://i709.photobucket.com/albums/ww97/tanbeemkarn/mir.jpg) (http://i709.photobucket.com/albums/ww97/tanbeemkarn/mira.jpg)

อัลบั้มของ Ain Soph ที่น่าประทับใจที่สุดน่าจะเป็นชุด Hat and Field (ตั้งชื่อล้อเลียน Hatfield & the North) ครับ เป็นแนว Canterbury ที่ลื่นหู

(http://i709.photobucket.com/albums/ww97/tanbeemkarn/ain.jpg)

เร็วๆนี้เพิ่งมีโอกาสได้ฟังอัลบั้ม A Story of Mysterious Forest ของวงนี้ ก็เริ่มรู้สึกว่าฟังได้ลื่นขึ้นแล้วครับ อาจเป็นเพราะตอนนั้นผมยังไม่ชินกับดนตรีแบบ Canterbury เท่าไร ก็เลยไม่ค่อยเก็ทครับ

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/11/cover_594172572009.jpg)

สำหรับผู้ที่สนใจ Caravan ครับ รวมเพลง 4 แผ่น

(http://i709.photobucket.com/albums/ww97/tanbeemkarn/cara.jpg)

กำลังจะสั่งเลยครับ

วง Gilgamesh นี่ก็จัดอยู่ใน Canterbury Scene ด้วยหรือเปล่า?
ขอความเห็นเกี่ยวกับวงนี้หน่อยครับว่าน่าสนใจหรือไม่

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/128/cover_2330172392007.jpg)

เป็นครับ แนวดนตรีใกล้เคียงกับ Hatfield & the North กับ National Health

ผมชอบ National Health ชุดแรก ไม่ทราบชุดอื่นๆ เป็นอย่างไรบ้างครับ

ผมว่าชุดที่สองยิ่งลงตัวกว่าชุดแรกอีกครับ มีกลิ่นอายซิมโฟนิคจางๆจากพวกเครื่องเป่าและเชลโลด้วย ส่วนอัลบั้มหลังจากนั้นอย่าง D.S. al Coda นี่จะออกแจ๊สเยอะขึ้น แต่ก็ป๊อปขึ้นเยอะเหมือนกัน แถมมีโปรดักชั่นแบบยุค 80s ซึ่งผมว่าไม่เข้ากับดนตรี Canterbury ครับ

ผมรู้จัก Steve Hillage อัลบั้ม Green จากเทป พี่อั๋น501 ปัจจุบันเก็บแผ่นเสียงชุดดังกล่าวเรียบร้อยแล้ว จึงขอสอบถามว่ามีชุดอื่นๆที่น่าสนใจอีกหรือไม่ครับ

Live Herald ครับ