Thai Progressive Rock Community

ไหนๆตอนนี้กระแส Progressive Metal กำลังมาแรง (ในเว็บเรา) เลยขอตั้งกระทู้ Opeth ไว้หน่อยนะครับ ใครมีความเห็นของแต่ละอัลบั้มอย่างไรบ้าง มาคุยกันได้นะครับ ตอนนี้กำลังติด Blackwater Park (ที่น้อง Lilium เคยแนะนำไว้นานแล้ว) เห็นว่ากันว่าเป็นอัลบั้มระดับ Masterpiece ของวง อยากรู้ว่าแต่ละอัลบั้มเป็นยังไงบ้าง เห็นว่ายุคแรกๆยังเป็น Death Metal อยู่ แล้วค่อยๆผสม Progressive ลงไปด้วย หรืออย่างชุด Deliverence กับ Damnation ที่ออกมาคู่กันเหมือนนำเสนอในสองด้านคือ Deliverence ที่หนักไปทาง Death Metal ล้วนๆว่ากันว่าหนักที่สุดที่ Opeth เคยทำออกมา ส่วน Damnation เน้น Progressive ย้อนยุค 70's ไปเลย ใช่หรือเปล่าครับ  :D

Damnation ดนตรีงดงามครับ ได้บรรยากาศอาหรับหน่อยๆ

ความจริงแล้วชุด Damnation ก็ไม่ไ่ด้ 70's จ๋าขนาดนั้นหรอกนะครับ แต่เพลงก็นุ่มนวลเพราะทุกเพลงเลย (ได้บรรยากาศคล้ายๆ Porcupine Tree เหมือนกันครับ)

ขอลองสรุปลักษณะเด่นของแต่ละอัลบั้มไว้ตรงนี้เลยนะครับ

ยุคแรก

Orchid - มีความเป็นเดธเมทั่ลค่อนข้างมาก แต่ก็ฟังดูไม่หนักหนาสาหัสจนเกินไปนัก และมีเพลงยาวเกินสิบนาทีถึงสี่เพลงด้วยกัน (มีอีกเพลงที่ยาวเฉียด 10 นาทีไปนิดเดียว) รวมทั้งโครงสร้างของบทเพลงก็ค่อนข้างซับซ้อนและมีความเป็นโปรเกรสสีฟสูงมาก เรียกว่าค้นพบซาวนด์อันเป็นเอกลักษณ์ของตนเองได้ตั้งแต่อัลบั้มแรกเลยทีเดียว

Morningrise - ชุดนี้เริ่มมีการใช้เสียงร้องคลีนมากขึ้น อีกทั้งยังมีความเป็นอคูสติกหมองเศร้ามากขึ้นอีกด้วย ไฮไลท์อยู่ที่มหากาพย์ Black Rose Immortal ที่มีความยาวกว่ายี่สิบนาที ทั้งโหดร้าย สวยงาม และหมองเศร้า ส่วนเพลงปิดท้ายอัลบั้มอย่าง To Bid You Farewell ก็เป็นอคูสติกบัลลาดอันไพเราะที่ได้อารมณ์แบบงานยุคหลังๆอยู่พอสมควร โดยส่วนตัวแล้วผมให้ชุดนี้เป็นงานที่ดีที่สุดในยุคแรกของวงครับ

My Arms, Your Hearse - คอนเซปต์อัลบั้มชุดแรกของวง เป็นเรื่องเกี่ยวกับการมองโลกผ่านดวงตาของวิญญาณเร่ร่อน (คอนเซปต์คล้ายๆกับ Deadwing ของ Porcupine Tree) ความยาวของเพลงถูกตัดทอนให้สั้นลง (ทุกเพลงยาวไม่ถึง 10 นาที) และมีความเป็นเดธเมทั่ลสูงมาก ริฟฟ์กีตาร์ก็หนักโหดขึ้นกว่าชุดก่อนๆอยู่พอสมควร มันเป็นอัลบั้มที่เปี่ยมไปด้วยโทสะอย่างแท้จริง โดยส่วนแล้วคิดว่านี่คืออัลบั้มที่โหดที่สุดของวงนี้เลยครับ    

Still Life - อัลบั้มส่งท้ายยุคแรกของวง มีลักษณะเป็นคอนเซปต์อัลบั้มเช่นเดียวกับชุดที่แล้ว แต่คราวนี้เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับโศกนาฏกรรมความรักของชายผู้ไม่เชื่อในพระเจ้า ดนตรีในอัลบั้มนี้ฟังดูกลมกล่อมลงตัวขึ้นเยอะ มีแนวทางเดียวกับงานในยุคหลังๆ (เพียงแต่ไม่มีคีย์บอร์ดเท่านั้นเอง) แฟนเพลงบางคนถึงกับยกให้นี่เป็นอัลบั้มที่ดีที่สุดของวงเลยทีเดียว (แต่โดยส่วนตัวแล้วชอบอัลบั้ม Morningrise มากกว่าครับ)

ยุคกลาง

Blackwater Park - ในชุดนี้ทางวงได้เชิญ Steven Wilson แห่งวง Porcupine Tree มานั่งแท่นเป็นโปรดิวเซอร์ ผลลัพท์ที่ได้คือดนตรีที่เป็นโปรเกรสสีฟมากขึ้นอย่างเห็นได้ชัด โดยพี่สตีฟได้เพิ่มเติมเสียงคีย์บอร์ดเพื่อสร้างสีสันและมิติใหม่ๆให้กับบทเพลงของวงด้วย งานชุดนี้มีความกลมกล่อมลงตัวมาก ฟังไม่ยากไม่ง่ายจนเกินไป จึงไม่แปลกใจที่หลายๆคนจะติดใจ Opeth หลังจากที่ได้ฟังอัลบั้มนี้ครับ

Deliverance / Damnation - อัลบั้มคู่ที่แบ่งแยกแนวดนตรีในแต่ละแผ่นอย่างชัดเจน ใน Deliverance นั้นอัดแน่นไปด้วยบทเพลงโปรเกรสสีฟเดธเมทั่ลที่หนักหู (แต่มีชั้นเชิงและน่าฟัง) ได้อารมณ์แบบงานในยุคแรกๆอยู่พอสมควร ส่วน Damnation นั้นจะเน้นไปที่เพลงโปรเกรสสีฟร๊อคช้าๆ สวยงาม เน้นบรรยากาศ มีเมโลดี้ไพเราะน่าฟังทุกเพลง แถมยังเป็นชุดแรกที่ทางวงเริ่มบันทึกเสียง Mellotron ลงในบทเพลงอีกด้วย (เล่นโดยพี่ตีฟ) และอัลบั้มคู่นี้ก็เป็นอัลบั้มสุดท้ายที่ Steven Wilson โปรดิวซ์ให้ครับ

ยุคปัจจุบัน

Ghost Reveries - หลังจากที่ประสบความสำเร็จอย่างใหญ่หลวงกับอัลบั้มคู่ ทางวงก็ก้าวหน้าต่อไปอีกขั้นด้วยกับรับ Per Wiberg มือคีย์บอร์ดออกทัวร์เข้ามาเป็นมือคีย์บอร์ดถาวร ผลที่ได้คือเสียงคีย์บอร์ดที่โดดเด่นขึ้น (เสียง Mellotron คละคลุ้งไปหมด) เซนส์การแต่งเพลงของ Mikael Akerfeldt ก็พัฒนาขึ้นมาก เขาสามารถทำให้เพลงยาวๆทั้งหลายของวงฟังติดหูได้ในเวลารวดเร็ว ในอัลบั้มนี้ยังบรรจุเพลงบัลลาดที่ไพเราะที่สุดของวงอย่าง Isolation Years เอาไว้อีกด้วย

Watershed - อัลบั้มล่าสุด มีการเปลี่ยนตำแหน่งมือกีตาร์และมือกลองเล็กน้อย ทำให้ภาคกลองในอัลบั้มนี้ฟังดูซับซ้อนดุดันขึ้นผิดหูผิดตา แต่ก็ยังคงเอกลักษณ์เดิมๆจากอัลบั้มที่แล้วเอาไว้ได้อย่างครบถ้วน เพลงส่วนใหญ่ติดหูได้ไม่ยาก มีการผ่อนหนักผ่อนเบาในแต่ละเพลงอย่างชาญฉลาด สำหรับคอพร๊อกที่อารมณ์อ่อนใหวก็คงจะได้ปลื้มกับเพลงบัลลาดสุดงดงามละเมียดละไมอย่าง Burden เป็นแน่แท้


สำหรับมือใหม่ก็ลองเลือกดูละกันครับว่าจะเริ่มต้นที่อัลบั้มใหนก่อนดี  :D

ขอบคุณน้อง Lilium มากๆครับละเอียดดีครับ ไว้จะค่อยๆตามฟังไปเรื่อยๆน่าค้นหาดีเหมือนกันครับวงนี้หลังจากได้ฟัง Blackwater Park แล้ว (ฟัง Watershed ผ่านๆไม่ค่อยสะดุดมาก) ถ้ามีอะไรเพิ่มเติมจะโพสต์ถามอีก หรือใครมีความเห็นยังไงมาคุยกันต่อนะครับ

ป.ล. ชุดสุดท้าย Watershed นี่ครับ น้อง Lilium พิมพ์ผิดแล้ว  :D

พิมพ์ตอนดึกๆง่วงๆ เบลอครับ แต่ก็แก้ให้ถูกต้องแล้วครับผม  :D

ที่ฟังแล้วชอบก็คง
เรียงลำดับนะครับ เอาแค่ท๊อป3 ละกัน
1.Ghost Reveries  คงเพราะฟังเป็นอัลบั้มแรกครับ
2.Blackwater Park  อัลบั้มนี้ฟังแล้วติดจริงๆครับ
3.Damnation  เป็นอัลบั้มที่ ฟัง แล้วติดเหมือนกันครับแต่ชอบฟังตอนกลางคืน รู้สึกได้อารมณ์กว่าครับ  :P

ขอลองเรียงลำดับความชอบจากมากไปหาน้อยนะครับ

Watershed > Blackwater Park > Ghost Reveries > Morningrise > Damnation > Deliverance > My Arms, Your Hearse > Still Life > Orchid

ในที่สุด เมื่อเวลาผ่านไปนานแล้ว ก็ยังคงตั้งใจฟังแบบเต็มๆ ได้แค่สองชุด คือ Ghost Reveries กับ Watershed

Orchid เป็นชุดต่อไปที่ผมจะลอง

หนักดี

เก็บ The Candlelight Years เลยครับ ได้สามชุดแรกครบ

น่าสนเหมือนกันครับ หรือ Opeth Box Set ที่รวม Blackwater Park, Deliverence, Demanation + ซีดีแสดงสด 2 แผ่นก็น่าสนดี ราคาถูกมากด้วย

สงสัยต้องหันมาฟัง Blackwater Park อย่างจริงจังแล้ว

เอ้า คุณ TRON บอกว่าจะไม่ซื้ออะไรแล้วไง จนกว่า Beatles  :D

He never stops listening :D

Sound Cool!!!

อยากจะบอกแค่ว่า Ghost Reveries สุดยอดมาก

ชุดนี้น่าจะเป็นชุดที่เข้าถึงง่ายที่สุด ผมเริ่มเองก็เริ่มฟัง Opeth จากชุดนี้แหละครับ  :D

+1

ดีจังครับ น่าสนใจมาก

ได้ฟัง Watershed แบบตั้งใจจริงๆครั้งแรกเริ่มชอบแล้วครับ มีทั้งช้าและเร็วสลับกัน การเรียบเรียงเพลงก็เยี่ยมมากๆ เพลง Burden ไพเราะจริงๆครับ

เพลงช้าวงนี้เพราะทุกเพลงเลยครับ

ตอนนี้เริ่มมาชอบ Face of Melinda (Still Life) แล้วครับ

ผมได้ฟังชุดล่าสุด Watershed แล้วครับ หลังจากมัวไปงมโข่งอยู่ตั้งนาน ไม่รู้ทำไมผมถึงเพิ่งมาฟังวง Opeth เอาตอนนี้ ::)

ต้องบอกว่าชุดนี้นี่สุดยอดเลยครับ เพลงที่โหดก็โหดได้ใจ(เสียดายมีไม่กี่เพลง) เพลงช้าก็หม่นถึงทรวงจริงๆ
เอาเป็นว่ายอดเยี่ยมแล้วกัีนครับ ;D

The song "Hessian Peel" (Watershed) contains a backwards recorded verse - "Out on the courtyard, Come back tonight. My sweet Satan, I see you" can be heard as well as "They lock all your reason why" halfway through the song.[24] This might be a reference to a well-known example of backmasking featured in Led Zeppelin's Stairway to Heaven, which purportedly contained the phrase "Here's to my sweet Satan".

มีใครเคยลองฟังบ้างหรือยังครับ  ::)

ไปเจอ Opeth คัฟเวอร์ Would? ของ Alice In Chains ทำแบบนับถือต้นฉบับมาก เยี่ยมครับ

http://www.youtube.com/watch?v=inpbS2JpMRA

ถึงวันนี้แล้วต้องบอกว่าอัลบั้ม Watershed สุดยอดจริงๆ ยิ่งฟังนานๆยิ่งซึมซาบทุกรายละเอียด การผสมความเป็น progressive กับซาวนด์แบบ Metal พอดีๆ เสียงร้องแบบคลีนสลับกับเสียงร้องแบบ Death ที่ลงตัวกันพอดีไม่โหดหรือมีแบบใดมากเกินไป การเรียบเรียงเพลงที่เหนือชั้นมากๆ ที่สำคัญอย่างที่หลายคนเคยเกริ่นไปแล้วคือเสียง Mellotron ที่สอดแทรกแทบทุกเพลง สร้างบรรยากาศขลังๆแบบยุค 70's ได้เยี่ยมมากๆ น่าจะเป็นวง progressive metal ที่ผมชอบที่สุดแล้ว ณ ตอนนี้

เห็นด้วยกับพี่สิทธิ์เป็นอย่างยิ่งครับ
+100

แถมอีกนิดหน่อยนะครับ ผมว่าการบันทึกเสียงและมิกซ์เสียงอัลบั้ม Watershed นี้ดีมากๆ ดีกว่าอัลบั้มชุดอื่นๆของ Opeth อย่างเห็นได้ชัด โดยเฉพาะเสียงกลองนี่ฟังไพเราะดีครับ 

อาจเป็นเพราะได้มือกลองคนใหม่มาด้วยครับ

ไหนๆก็พูดถึง Watershed อีกครั้ง มีใครได้ฟังโบนัสแทร๊ค Mellotron Heart ที่เอาเพลง Porcelain Heart มาทำเป็นเวอร์ชั่น Mellotron ล้วนๆบ้างหรือยังครับ? สุดยอดมากๆ  ;)

ได้ฟังแล้วครับ เพลงนี้มีทั้ง Moog และ Mellotron แต่น่าเสียดายที่เพลงนี้ไม่ได้อยู่ในอัลบั้มเวอร์ชั่นของ Watershed ครับ

ครับ น่าเสียดายมากๆที่ไม่รวมในอัลบั้ม มีแต่เป็นแผ่น promo และในซิงเกิ้ล Burden เท่านั้น

ไม่รู้เป็นไรนะครับ ยิ่งเวลาผ่านไปเนิ่นนานแค่ไหน อัลบั้ม Watershed ของ Opeth นี่ผมว่ามันสุดยอดคลาสสิคเหนือบรรยายจริงๆ ทุกเพลงนี่เข้าขั้น masterpiece ได้หมด บรรยากาศ progressive ยุค 70's มันอบอวลได้ใจมาก

คิดถึง Opeth มาก เมื่อไหร่จะออกอัลบั้มใหม่เสียที (แต่ก็หวั่นๆว่าถ้าออกมาแล้วไม่ดีเท่า Watershed จะเสียความรู้สึกเหมือนกัน)

ถูกต้องเลยครับ เมื่อวานยังฟังอัลบั้มนี้ใน iPod ตอนทำงานอยู่เลย

ฟัง Opeth มาก็หลายชุดเหมือนกัน ผมไม่เห็นชุดไหนจะใกล้เคียงหรือเทียบชั้นกับชุดนี้ได้เลยครับ อัลบั้มดังๆ ที่เมืองนอกเค้ายกย่องกัน อย่าง Blackwater Park หรือ Ghost Reveries ผมฟังแล้วก็จัดว่าโอเค แต่ก็รู้สึกเฉยๆ ไม่ได้ชอบมากมายอะไรเท่ากับ Watershed เลยครับ

ผมว่า Watershed ทำได้ดีระหว่างการบาลานซ์เรื่องของไดนามิค ความหนัก-เบา ความอ่อนช้อยของภาคดนตรี โดยเฉพาะคีย์บอร์ดที่ได้อารมณ์มาก ที่สำคัญคือมีเมโลดี้งามๆ อยู่เต็มไปหมดทั้่งอัลบั้มเลยครับ

อาจเป็นไปได้แฟนส่วนใหญ่ของ Opeth อาจมีพื้นฐานจาก Death Metal หรือ Progressive Metal เสียส่วนใหญ่ จึงอาจรู้สึกชอบงานอย่าง Blackwater Park, Ghost Reveries มากกว่า ในขณะที่ถ้าเป็นแฟน Progressive Rock ยุค 70's หรือรุ่นเก่าหน่อยที่ไม่เคยมีพื้นฐาน Death Metal หรือ Progressive Metal มาก่อนหรือมีแต่ไม่มากนักอาจชอบงาน Watershed มากกว่า

Free Opeth Download
August 26, 2010, 03:08 AM

(http://hangout.altsounds.com/geek/gars/images/2/opeth6.jpg)

Free Opeth Download
For a limited time, Sweden’s prog masters Opeth are offering a free download of "Dirge For November" in anticipation of the September 21st DVD release of In Live Concert at Royal Albert Hall.

The performance at London's Royal Albert Hall (recorded on the 5th of April, 2010) includes two sets, the first consisting of the band performing 2000’s now-classic, breakthrough epic, Blackwater Park in its entirety, and the second, a chronologically arranged selection of material from the rest of Opeth’s extensive catalogue, totaling almost three hours of music. It is, like the rest of Opeth’s greatest work, “purposefully warped in all the right places” (Decibel). The front cover artwork concept pays tribute to Deep Purple´s Concerto for Group and Orchestra, underlining the band’s longstanding love for their prog-rock roots.

Click here to get the track now. You can also pre-order the limited edition Vinyl/ DVD box set of the stunning live performance right here while supplies last.

http://hangout.altsounds.com/news/121308-free-opeth-download.html

(http://www.glogster.com/media/5/20/72/67/20726780.jpg)

Per Wiberg มือคีย์บอร์ด Opeth ลาออกจากวงแล้วครับ Mikael Åkerfeldt ให้ความเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้ว่า ...

“Well, it’s been somewhat of a revolving door of members during the last couple of years, and now, Per is no longer a member. Mendez, Axe and Fredrik and I came to the decision that we should find a replacement for Per right after the recordings of the new album, and this came as no surprise to Per. He had, in turn, been thinking about leaving, so you could say it was a mutual decision. There’s no bad blood, just a relationship that came to an end, and that’s that. We wish Per the best, and he did a splendid job recording keyboards for the last record, which stands as his final recording with Opeth.”

แล้วแบบนี้เมื่อไหร่จะได้ฟังงานชุดใหม่กันเสียทีละเนี่ย?

ตามตารางรีลีสก็น่าจะภายในปีนี้แหละครับ เพราะเพลงน่าจะแต่งเสร็จหมดแล้ว

ผมว่าุ่ถ้า Per Wiberg ออกไป จะหามือคีย์บอร์ดคนอื่นมาแทนคงไม่ใช่ง่ายนักครับ ลองเอา Mike Pinder มาเล่นดูเลยไหมล่ะ เผื่อจะเวิร์ค (มุกนะ)

จะเอามือคีย์บอร์ดจาก Anekdoten หรือ Anglagard มาแทนก็ยังได้ครับ เผลอๆจะดีกว่าด้วย

ใช่ครับ ลืมนึกไปเลย

ตอนนี้ไม่มีข่าววี่แววเรื่องมือ Keyboard คนใหม่เลยครับ สงสัยว่าอัลบัมจะเลื่อนยาวรึเปล่าเนี่ย

หน้าปกอัลบั้มชุดใหม่ของ Opeth ครับ ดูฉีกแนวจากอัลบั้มก่อนๆไปมากเลย แต่ผมว่ามันก็ได้อารมณ์แบบยุคโปรเกรสสีฟรุ่งเรืองดีนะครับ ไม่น่าว่าสไตล์เพลงอาจมีการย้อนยุคมากขึ้นด้วยก็ได้

(http://images.thegauntlet.com/pix/opeth-heritage.jpg)

ปกสวยงามน่าซื้อจริงๆครับ เห็นปกแล้วรู้สึกเหมือนว่าอัลบั้มนี้จะฟังง่ายกว่าอัลบั้มที่ผ่านมา หรืออาจเอาใจคนฟังกลุ่มกว้างขึ้นยังไงไม่รู้ แต่อะไรก็ได้ขอให้ออกมาดีก็พอใจแล้ว

ปกใหม่สวยจริง ๆ ครับ ว่าแต่วางตลาดเมื่อไหร่ครับ มีกี่ฟอร์แม็ตเอ่ย?
ปล. ตั้งแต่ต้นปีมา รู้สึกห่าง ๆ กับการซื้อซีดีไปเลย

น่าจับต้องได้มั่งจังเลยอ้ะ
แนวเพลงจะเปลี่ยนไปทางไหนน้าเนี่ย
เผลอๆ กลายเป็นเด็ธพร็อกเมทัล ได้ไหมเอ่ย..  :D

สวยจนน่าจับต้องได้... มากๆ

สวย ต้องจับให้ได้ :D

เห็นเขาว่าอัลบั้มใหม่นี้ไม่มีสำรอกนะครับ  :D

ไม่รู้จะดีใจหรือเสียใจดี :(

คงจะเป็นอย่างที่ผมคาดการณ์ไว้คืออัลบั้มชุดนี้น่าจะเน้นเพิ่มแฟนเพลงกลุ่มกว้างขึ้น คงจำต้องงดเสียงสำรอกชั่วคราว

น่าจะดีนะครับ ถ้าไม่มีการร้องแบบสำรอก

แต่ผมชอบเสียงร้องสำรอกของนายคนนี้มากครับ และมองว่า Opeth เป็นวงที่ร้องคลีนสลับสำรอกได้ดีที่สุดวงนึง อยากได้ฟังทั้งสองอย่างสลับกันมากกว่า เพราะมันเหมือนอารมณ์เพลงมีสองอารมณ์ทั้งด้านมืดและสว่างรวมกัน :)

นั่นสินะครับ เดี๋ยวจะเสียเอกลักษณ์ Opeth หมด

ผมว่าไม่เสียเอกลักษณ์ทีเดียวหรอกครับ เพราะว่าแม้เสียงคลีนเพียวๆวงนี้ก็ทำได้ดีมาแล้วในหลายๆเพลง รวมถึงชุด Damnation ด้วย

ส่วนตัวแล้วอยากให้มีการสำรอกเหมือนเดิมครับ แต่ถ้าไม่มีก็ไม่เป็นไร(มั้ง)

+1 ครับ ถ้าออกมาแบบ Damnation ผมคงไม่ปลื้มมากเท่าไหร่

มิคเคลเคยบอกไว้เหมือนเป็นคำบอกใบ้เป็นนัยๆว่าช่วงหลังๆมานี้เค้าติดพวกร็อคยุค 70's มากๆ ผมเลยคิดว่าเค้าคงอยากจะเล่นดนตรีแบบนั้นมากกว่า เลยต้องงดเสียงสำรอกไปก่อนครับ

ส่วนจะเหมือนชุด Damnation หรือไม่ มิคเคลบอกเองว่าไม่เหมือนแน่นอนครับ

ถ้างั้นก็ดีเลยครับ ไม่ใช่ Damnation ไม่ดีนะครับ เพียงแต่ไม่อยากฟังอะไรซ้ำๆแบบเดิม

ลองอ่านดูครับ เกี่ยวกับอัลบั้มใหม่ของ Opeth :D

New Opeth Record To Feature NO Death Metal or Harsh Vocals; Heavily Influenced By 70′s Prog Rock

Opeth are no strangers to stepping far away from their death metal sound, what with writing the chilled-out progressive rock album Damnation and having the odd song here or there void of any sort of death metal influence. Opeth have always carried a classic prog rock influence about them, which definitely came out in the album artwork for their upcoming album Heritage (above), leading many to speculate that the album might further explore those 70′s rock influences. Now, it would appear as though Opeth mastermind Mikael Akerfeldt is done with the death metal sound and went all out classic progressive rock on Heritage.

This weekend during my regular perusal of the internets, I came across this particular post on the Prog Metal sub-Reddit that links to Finnish metal zine Inferno, where one particular writer attended a press listening party of the album. Here’s my paraphrasing of the good bits from Google’s translation. If I’m off base here, let me know:

The album was presented in 5.1 surround sound “for the first time, until today. I didn’t even know they presented it to journalists in surround sound. I had my doubts, but the end result gave me goosebumps, “said  Mikael Åkerfeldt. The album is about 56 minutes in length, and a lot happens in that time frame—it all feels very tight. The following things came to mind, among others: Black Sabbath, The Beatles, jazz, King Crimson, Cream, Rainbow, Floyd, funk, Purple, Piirpauke, classical music, My Dying Bride, folk, Love, Jethro Tull, Iron Maiden …

The disc does not have any death metal or harsh vocals. The sound carries a lot of 70′s influence, and isn’t very powerful by modern standards. Keyboards, piano, and mellotron appear often.”Intro,” for example, features keys alongside double bass and clarinet. “We don’t care what others think,” Åkerfeldt said, “and if the fan’s don’t enjoy it, that’s their problem.” The frontman also said that he’s been tired of “extreme metal” since the 90s, but could not explain why. At this point in time, as far as Opeth is concerned, the death metal sound is over.

“I wanted to make an album like this since my twenties”, Akerfeldt said, adding that exploring these influences further would have been possible sooner had it not been for Opeth’s popular death metal roots. Not a single journalist had a bad word to say about Heritage. Regardless, it’s safe to say that the album will create a stir with its 70′s Prog style.

I couldn’t be any less shocked, but I am a bit apprehensive about it. It just figures that the greatest voice in death metal is sick of death metal. Cruel irony…

Heritage will hit stores this September on Roadrunner Records. It’ll probably still be pretty damn sweet.

- JR

Source: http://www.heavyblogisheavy.com/2011/06/06/new-opeth-record-to-feature-no-death-metal-or-harsh-vocals-heavily-influenced-by-70s-prog-rock/

อ่านแล้วน่าฟังมากๆ เลยครับ ชวนให้ลุ้นว่างานนี้จะเหนือกว่า Watershed รึเปล่าเน้อ

กลายเป็นงานใหม่ที่ผมตื่นเต้นที่จะได้ฟังมากที่สุดในปีนี้ไปแล้ว ถ้าไม่มีเสียงร้องแบบ death metal แต่การเรียบเรียงเพลงยังยอดเยี่ยมเหมือน Watershed แบบ 70's prog จริงๆ มันอาจกลายเป็นงาน progressive rock ที่ดีที่สุดในยุคนี้เลย

ทราบมาว่าชุดนี้จะมี Alex Acuna มือกลองที่เล่นในชุด Heavy Weather ของ Weather Report มาร่วมงานด้วยนะครับ มีแววว่าชุดนี้น่าจะมีอะไรแปลกๆมากขึ้นแน่เลย  :D

มาแล้วครับ ซิงเกิ้ลแรก The Devil's Orchard เสียงอาจไม่ถึงกับดีมาก เพราะเป็น Radio Premiere ครับ

http://stereogum.com/766792/opeth-the-devils-orchard-stereogum-premiere/franchises/haunting-the-chapel/

เพลงเมพขิงๆ...

(http://www.bandstores.co.uk/shop/opeth/prodimages/OpethPackShot_De_Luxe.jpg)

Opeth (Heritage) Deluxe Edition Bundle
-    Custom Gatefold Jacket that Houses the Heritage Special Edition CD/DVD Set (Includes 2 bonus tracks, 5.1 audio mix of album and 'making of Heritage' Documentary)
-    Exclusive 7" of 2 Bonus Tracks
-    Litho Print of Album Cover
-    Oversized 16-Page Booklet with Exclusive Photos and Artwork
-    All Content Housed in Custom Slipcase
-    Receive a Digital Download of the Album the Day BEFORE Release.
-    OMERCH EXCLUSIVE A6 picture postcard pack, featuring all new pictures of the band.


CD:
01. Heritage
02. The Devil's Orchard
03. I Feel The Dark
04. Slither
05. Nepenthe
06. Häxprocess
07. Famine
08. The Lines In My Hand
09. Folklore
10. Marrow Of The Earth
11. Pyre
12. Face In The Snow

DVD:
Includes 2 bonus tracks, 5.1 audio mix of album and 'making of Heritage' Documentary

LP 1:
Side A:
01. Heritage
02. The Devil's Orchard
03. I Feel The Dark

Side B:
01. Slither
02. Nepenthe
03. Häxprocess

LP 2:
Side A:
01. Famine
02. The Lines In My Hand

Side B:
01. Folklore
02. Marrow Of The Earth

7":
Side A:
01. Pyre

Side B:
01. Face In The Snow

ออกมาแข่งกันเลยนะ Opeth กับ Dream Theater  ;)

สำหรับผมเซ็ทนี้สวยบาดใจกว่า แค่ภาพปกก็กินขาดแล้ว ต้องท่องไว้ว่า "เราไม่มีเครื่องเล่นแผ่นเสียงๆ" หรือไม่ก็ "พิงค์ฟลอยด์เท่านั้นพอๆ" :D

เห็นด้วยครับ :D

+100 เหมือนได้ฟังงาน Progressive Rock ยุค 70's ดีๆนี่เอง ใครที่มีอคติหรือไม่ชอบ Progressive Metal (หรือ Progressive Death Metal ที่มีเสียงร้องแบบสำรอก) แต่ชอบดนตรี Progressive ยุค 70's เพียวๆจริงๆได้เวลาต้องฟัง Opeth ชุดใหม่นี้แล้วครับ

อยากได้ๆๆๆ จัดชุดเล็กที่ไม่มีแผ่นเสียงละกัน

ชุดนี้มีขายแผ่นเสียงแต่แบบเป็น Box Set หรือครับ ปกสวยดี น่าสนใจครับ

(http://www.bandstores.co.uk/shop/opeth/prodimages/Heritage_Visual.jpg)

บร๊ะ..สวยจัง

อัลบั้มหลุดมาแล้วนะจ๊ะ ลองลาวโดดมาฟังกันได้เลย

โอยยย ไม่ไหวแล้วครับ ฟังแล้วโคตรหลงรักเลย นี่ขนาดยังไม่ถึงครึ่งอัลบั้ม กลิ่นอายของ Genesis, King Crimson หรือแม้แต่ Uriah Heep ก็ฟุ้งไปหมดแล้ว ชอบมากกกกกครับ

อยากตั้งกระทู้ประชันอัลบั้มใหม่ระหว่าง DT กับ Opeth ยังไงไม่รู้ว่าครับ งานนี้อยากรู้วงไหนมีพัฒนาไปไกลกว่ากันจริงๆ

ผมว่าเทียบกันไม่ไ่ด้หรอกครับ มันดีไปคนละแบบอย่างสิ้นเชิง ของ DT นั้นไม่มีอะไรแปลกใหม่เลย แต่มันมีดีที่ความลงตัวน่าฟังกว่าเดิม ส่วน Opeth ก็มีดีในแง่ของการย้อนสู่รากเหง้ายุค 70's ที่ทำออกมาได้ดีครับ

อีกอย่างนึงคือ DT ชุดใหม่นี่มีแต่ความติดหูเต็มไปหมด แต่ Opeth น่ะแทบไม่ติดหูเลยครับ แต่ไม่ใช่หมายความว่าไม่ดีนะครับ มันดีมากเลยแหละ เพราะเวลาฟังแบบยาวๆทั้งอัลบั้มแล้วมันไหลลื่นต่อกันดีมากเหมือนเป็นเพลงเดียวกันเลยครับ ฟังไปได้เพลินๆ ก็จบอัลบั้มโดยไม่รู้ตัวเสียแล้ว  :D

รายการของคีย์บอร์ดที่ Per Wiberg ใช้ในอัลบั้ม Heritage มีดังนี้ครับ... Hammond B3, Mellotron, Fender Rhodes, Wurlitzer, Grand Piano  :D

(มีแต่ของชอบพี่บาสทั้งนั้น ยกเว้น Grand Piano  ;D)

ตอนนี้ฟังถึงเพลงที่สี่ทั้ง I Feel The Dark, Slither ฟีลเดียวกับ Watershed เลย ดีใจและถูกใจมากๆ ถ้าฟังจบอัลบั้มแล้วโทนและโครงสร้างดนตรีแบบนี้ก็มีลุ้นว่า Heritage จะมาท้าอันดับหนึ่งอัลบั้มยอดเยี่ยมที่สุดของ Opeth สำหรับผมจาก Watershed ได้ครับ

นำบางเพลงที่ผมชอบ (มากๆๆๆ) จากอัลบั้มใหม่มาแปะให้ลองฟังครับ

Slither - เพลงนี้ได้อิทธิพลจากฮาร์ดร็อคยุค 70's เต็มๆ ได้กลิ่น Uriah Heep โชยมาเลยครับ

http://www.youtube.com/watch?v=v8spg7O7ON8

Folklore - สำเนียงดนตรีแบบนี้แฟนๆของวงคงคุ้นเคยกันดี ช่วง Outro ประมาณสามนาทีสุดท้ายยอดเยี่ยมมากๆครับ

http://www.youtube.com/watch?v=WXCW-Gmc6WQ

Famine - เพลงที่ยาวที่สุดในอัลบั้ม ท่อนบรรเลงช่วงกลางมีกลิ่นอายของ King Crimson ยุค Lark's Tongue in Aspic ฉุนกึก

http://www.youtube.com/watch?v=e9n_Z7KHRqo

Haxprocess - ถ้าคุณชอบอคูสติกกีตาร์และเมลโลตรอน

http://www.youtube.com/watch?v=PieI32c6sJM

Marrow of the Earth - เพลงบรรเลงสุดละเมียดปิดท้ายอัลบั้ม

http://www.youtube.com/watch?v=RGcvqX-4OtY

ตอนนี้ที่ผมรู้สึกก็คือดนตรีทุกช่วงวินาทีของอัลบั้มนี้มันน่าค้นหามากๆ แต่ละเพลงแต่ละช่วงมีการสลับสับเปลี่ยนภาคดนตรีไปมาได้อย่างสุดยอดและหลากหลายจริงๆ ภาคดนตรีและโครงสร้างเพลงแบบนี้แหละที่เราสามารถฟังเป็นร้อยๆครั้งโดยไม่มีวันเบื่อเพราะมันมีรายละเอียดให้เราเก็บไปเรื่อยๆ แต่แน่นอนครับว่าต้องอาศัยการฟังที่ใช้สมาธิสักนิดไม่ใช่เปิดฟังเรื่อยๆไม่งั้นเราจะจับรายละเอียดและอารมณ์ไม่ได้

อย่างนี้แหละครับที่ผมเรียก Progressive Rock แท้ๆเลย

โซโลกีตาร์ไฟฟ้าเบาๆช่วงท้ายก็ไม่ใ่ช่ย่อยนะครับ แค่สั้นๆแต่ก็ทำให้เพลงปิดท้ายได้อย่างสมบูรณ์ได้เลย

อัลบั้มยังไม่ทันออกเป็นทางการเลย แต่ตอนนี้ใน progarchives ได้คะแนนไปแล้ว 4.40 ครับ เยอะที่สุดเท่าที่วงเคยได้มาเลย ต้องดูว่าในอนาคตจะมีเพิ่มมีลดอีกสักเท่าไร

ภาคกลอง The Lines In My Hand โดยเฉพาะตอนท้ายนี่ฟังแล้วนึกว่ามือกลองเล่นสายฟิวชั่นแจ๊สมาก่อน

ฟังถึงเพลงนี้แล้วครับ คือแบบว่า......เพลงนี้สุดยอดมากครับ

ตอนนี้ผมฟังจบรอบแรกแล้วครับ ผมมั่นใจว่าผมไม่ได้ลำเอียงหรือคิดไปเอง อัลบั้มใหม่ของ Opeth มันยอดเยี่ยมเหนือคำบรรยายครับ ดีเหนือที่คาดไว้เสียอีก ใครชอบ Watershed รับรองไม่ผิดหวังหรืออาจลืม Watershed ไปชั่วขณะเลยด้วยซ้ำ ถึงแม้จะไม่มีเพลงเมโลดี้สวยๆอย่าง Burden (ซึ่งผมไม่ได้คาดหวังไว้อยู่แล้ว เพราะไม่ได้เป็นปัจจัยสำคัญสำหรับผมเลย) แต่ความเป็น progressive และการเีรียบเรียงดนตรีอันเหนือชั้นไม่เป็นรอง Watershed เลย ใครชอบ Watershed แต่ไม่ชอบเสียงร้องแบบเดธก็สมใจแน่นอน เป็นอัลบั้มที่ผมฟังครั้งแรกก็หลงรักในทุกวินาทีเลย นานๆผมจะเจออัลบั้มแบบนี้ซักที แฮปปี้มากๆครับ ขอตัวไปฟังอีกซักสิบรอบ :)

ตอนนี้คิดไว้ว่าจะรีวิวอัลบั้มนี้ลงหนังสือ Into the Pit ไปก่อน แต่ถ้าได้ซีดีและดีวีดีมาเมื่อไร ผมจะเขียน Article เกี่ยวกับอัลบั้มนี้แบบเจาะลึกทุกซอกทุกมุมให้ได้อ่านกันนะครับ เพราะตอนนี้ค่อนข้างมั่นใจแล้วว่า Heritage จะเป็น Album of the Year ของผมแน่นอน

ป.ล. ส่วนนี่คือคำ "อวย" ของ Metal Hammer นิตยสารที่กดคะแนนมากๆหัวหนึ่ง แต่สำหรับ Opeth เขาให้ 9/10 ครับ

Heritage is no mere prog record, it's a progressive vision of metal's limitless possibilities when placed in the hands of our generation's greatest musicians, and it's an absolute masterpiece' - Metal Hammer UK (Issue 222 Sept 2011)

ชอบคำนี้ครับ Absolute Masterpiece มันใช่เลย ไม่ต้องรอให้กาลเวลาผ่านไปเพื่อพิสูจน์ อัลบั้มยังไม่วางขายด้วยซ้ำ

ต้องบอกว่าจริงๆ ชอบหมดครับ ส่วน Grand Piano ผมเคยกระแนะกระแหนเอาไว้เพราะว่า มันมักเป็นเครื่องดนตรีที่คนส่วนใหญ่มองว่าเป็นตัวแทนของความหรูหรา ไฮโซ และรสนิยม คนไหนที่เล่นเปียโนอคูสติกจะมองว่ามันเท่ห์เหลือกัน ทั้งที่จริงๆ แล้วมีเครื่องดนตรีประเภทคีย์บอร์ดอื่นๆ อีกมากมายที่น่าสนใจครับ

ของแต่ละอย่างที่ Per Wiberg ใช้ บ่งบอกถึงรสนิยมและความชื่นชอบต่อดนตรียุค 60's -70's ของเขาได้เป็นอย่างดีครับ น่าเสียดายที่หลังจากนี้เขาจะไม่อยู่กับวงแล้ว

อัลบั้มใหม่ยังฟังไม่ครบครับ กำลังอยู่ในช่วงการย่อย ต้องบอกว่า ภาคดนตรีมีรายละเอียดน่าสนใจมากๆ ซาวน์และกลิ่นก็ดูเป็น Prog 70's จ๋าๆ มาเลย ซึ่งเป็นสิ่งที่โดดเด่นมาก และทางวงไม่เคยทำแบบเต็มรูปแบบอย่างนี้มาก่อน

อัลบั้มนี้ ย่อยยากพอสมควรครับ เมโลดี้ไม่โดดเด่นมากนัก (อย่างที่พี่สิทธิ์เทียบกับ Burden จะชัดเจนมาก) เห็นด้วยเลยครับว่าต้องใช้เวลา และสมาธิในการฟัง ไม่ใช่ฟังผ่านๆ ไป จำไม่สามารถรับรายละเอียดของดนตรีได้เต็มที่นัก และจะไม่ติดหูด้วย แต่ข้อดีของมันคือจะเป็นอัลบั้มที่ฟังได้นาน และน่าค้นหาอยู่เสมอ

Opeth เดินมาถูกทางแล้วครับ พวกเขาพาเราเดินเข้ามาลึกเรื่อยๆ พาเราเข้าไปในดินแดนที่เต็มไปด้วยความละมุนละไม รายละเอียดซับซ้อน ซึ่งดูเหมือนว่าจะเป็นทิศทางที่ตรงกันข้ามกับ DT ในขณะนี้ครับ

ผมว่าตรงนี้ไม่น่ามีปัญหานะครับ เพราะจริงๆผมกลับคิดว่าเป็น Mikael Akerfeldt เองซะอีกที่ต้องการให้ Per ใช้คีย์บอร์ดพวกนี้ ซึ่งมือคีย์บอร์ดใหม่ที่จะเข้ามาเล่นก็ต้องเล่นคีย์บอร์ดพวกนี้ได้เช่นกัน จึงไม่แปลกใจที่ตอนนี้เขาเลือกดึง Joakim Svalberg ที่เคยเล่นให้ Glen Hughes มาขัดตาทัพอยู่ ณ เวลานี้ครับ (แต่ยังไม่แน่ใจว่าจะเล่นถาวรเลยรึเปล่า)

ตอนนี้ จุดติที่ผมเห็นในอัลบั้มนี้คือการเฟดจบของเพลง Folklore ซึ่งผมเสียดายมากๆ น่าจะลากต่อให้ยาวกว่านี้ ท่อนนั้นมันเพราะมากเลยจริงๆครับ

ได้ฟังแล้วไพเราะมากสำหรับอัลบัมนี้ ตอนแรกแอบเสียดายเล็กๆตอนที่รู้ว่าไม่มีโทนสำรอกสไตล์ไมเคิล (ไม่รู้ว่าคงเป็นเพราะเสียงแกเริ่มสำรอกไม่ค่อยเหมือนเดิมแล้วรึเปล่า เพราะคอนเสิร์ต Bloodbath ล่าสุดนี่ผมว่าเสียงสำรอกแกเปลี่ยนไปนะ) แต่ฟังออกมาแล้วดีเกินคาดหวังเลย ถึงจะไม่มีเสียงสำรอก กีต้าร์แบบโหดๆเก่าๆ แต่ก็ทดแทนด้วยการเรียบเรียงดนตรีที่ทำได้อย่างยอดเยี่ยมครับ

อัลบั้มใหม่สุดยอดไปเลยครับ

คิดเหมือนกันครับ สะดุดนิดหน่อยตอนเริ่มเฟด ถ้าลากไปซัก 10 นาทีก็ไม่น่าจะทำให้มันยืดเยื้อแต่ประการใด ตอนนี้ผมมาเริ่มสนใจเพลง Famine เป็นพิเศษอีกเพลง ยังไม่แน่ใจว่าเป็น center piece ได้หรือเปล่า การเรียบเรียงดีมากๆตอนจบก็มีเสียงเปียนโนหลอนๆชอบครับ ไว้ว่างๆอยากลองชำแหละรายละเอียดออกมาอีกที อย่างที่บอกครับมีอะไรให้ค้นหาอีกหลายเพลงเลย รายละเอียดมันเยอะต้องทยอยๆฟัง

ใครที่ลองฟังไปสองสามเพลงแล้วรู้สึกยังไม่คลิ๊กนี่ ผมแนะนำให้อดทนนิดนึงนะครับ อัลบั้มนี้เหมือนมันค่อยๆพีคไปทีละเพลงจนจบอัลบั้ม ถ้าไม่คุ้นอาจจะฟังทีละครึ่งก็ได้ครับ

 Opeth สำหรับผมแล้วโดยปกติเป็นวงที่ทำดนตรีได้ดีมากๆอยู่แล้ว ก็แอบชอบอยู่หลายชุดอยู่เหมือนกันแต่ที่ยังไม่ค่อยติดเท่าไรเพราะไม่ค่อยชอบเพลงที่มีการสำรอกเยอะๆ พอชุดนี้ตัดการร้องแบบสำรอกออกไป ทำให้ผมรักวงนี้มากกว่าเดิมเยอะเลยครับ

แต่สิ่งที่สำคัญในงานชุดนี้มีซาวน์ดนตรีในยุคโปรเกรสซีฟดั้งเดิมนี่แหละที่มันถูกใจผมนักแล  ;D

รัก Haxprocess โปรด Folklore โอววววว

Haxprocess
Famine
Folklore

The Masterpiece Trilogy of Heritage!

The Devil's Orchard กับ I Feel the Dark ก็ใช่ย่อยนะครับ โดยเฉพาะถ้าฟังแบบต่อเนื่องกัน เพราะเหมือนทางวงจงใจวางสองเพลงนี้ให้มาต่อกันเลย อารมณ์มันไหลไปด้วยกันดีมาก

เอาโปรโมรีิวิวสั้นๆมาให้อ่านเล่นๆครับ

Opeth have long been hailed as "thinking man's metal" always innovative, pushing the boundaries of what rock and metal is to what it can be. With nine critically acclaimed studio albums to their name there are few bands that have consistently outdone themselves as Opeth have. Never content to rely on a formula and never afraid to challenge their audience. Their tenth studio album, "Heritage", leaps ahead of the progressive transitions made between previous albums, the heavy death style vocal put aside in favour of Mikael's heartfelt and sometimes folk laden melodic vocal. Produced by Opeth and Porcupine Tree's Steven Wilson this is an album that requires multiple listens and will have audiophiles salivating at the warm and earthy tones that are captured on Heritage. Make no mistake this is a listening album for the music enthusiast that cannot be defined by genre or trends.

เมโลดี้ของท่อนร้องแรกสุดของเพลง Famine ไพเราะมากๆ คิดเล่นๆว่าถ้าทางวงนำมาต่อยอดเป็นเพลงบัลลาดเต็มๆ เราคงได้เพลงบัลลาดชั้นเยี่ยมระดับเพลง Burden จากอัลบั้มที่แล้วได้เลย

รีวิวอัลบั้มที่ผมเขียนลง Into the Pit ครับ

Opeth – Heritage

Roadrunner Records (Progressive Rock) by Lilium

Opeth เป็นวงโปรเกรสสีฟเมทัลที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวมากที่สุดวงหนึ่ง เนื่องมาจากรสนิยมทางดนตรีที่ล้ำลึกของมิคเคล อเคอร์เฟลด์ท นักร้องนำ มือกีตาร์ และหัวเรือใหญ่ของวงที่เป็นคนกำหนดทิศทางการทำเพลงของวงมาตั้งแต่อัลบั้มชุดแรก โดยตัวเขานั้นมีความสนใจทั้งดนตรีเอ็กซ์ตรีมเมทัล โปรเกรสสีฟร็อค คลาสสิคร็อคยุค 70 ไปจนถึงดนตรีโฟล์คและแจ๊ส ทำให้ผลงานของ Opeth นั้นมีการผสมผสานที่กลมกล่อมลงตัวของดนตรีเหล่านี้มาโดยตลอด แต่แล้วในช่วงไม่กี่ปีมานี้ เขากลับพบว่าตัวเองเริ่มที่จะเบื่อแนวดนตรีหนักๆอย่างเดธเมทัล และเริ่มหันเหความสนใจไปยังดนตรียุค 70 มากขึ้น และนั่นก็นำมาซึ่งการกำเนิดของอัลบั้ม Heritage ซึ่งมิคเคลนั้นกล่าวว่าอัลบั้มชุดนี้จะไม่มีความหนักหน่วงของดนตรีเมทัลแต่อย่างใด และแน่นอนว่าจะไม่มีเสียงสำรอกด้วย ซึ่งจริงๆแล้ววงเองก็เคยออกอัลบั้ม Damnation ที่เป็นโปรเกรสสีฟร็อคล้วนๆมาครั้งหนึ่ง แต่เขาเองก็ยังยืนยันอีกว่าอัลบั้มชุดนี้จะไม่นิ่งเนิบเหมือน Damnation แน่นอน

อัลบั้มชุดนี้เปิดด้วยไตเติ้ลแทร็คที่เป็นเพลงบรรเลงเปียโนละมุนละไม ซึ่งนำไปสู่ The Devil’s Orchard แทร็คโปรโมตที่ยังไม่ทิ้งบรรยากาศมืดหม่นจากงานก่อนๆไปมากนัก ความหนักหน่วงกับความซับซ้อนนั้นยังมีอยู่ เพียงแต่ว่าไม่มีเสียงสำรอกเท่านั้นเอง ตามมาด้วย I Feel the Dark ที่ลดดีกรีความหนักลงมาเยอะด้วยเสียงอคูสติกกีตาร์พลิ้วไหว แต่ในแง่ของอารมณ์เพลงนั้นถือว่าลื่นไหลต่อจากเพลงที่แล้วได้ดีทีเดียว ทางด้าน Slither นั้นเป็นฮาร์ดร็อคที่โดดเด่นด้วยเสียงแฮมมอนด์ออร์แกนอันดุดัน ซึ่งน่าจะได้อิทธิพลมาจากวงร็อคยุคเก่าอย่าง Uriah Heep และ Deep Purple มาอย่างเต็มที่ทีเดียว ส่วน Nepenthe นั้นเป็นแทร็คซับซ้อนที่มีกลิ่นอายของฟิวชั่นแจ๊สชัดเจนมาก โดยให้ความสำคัญกับท่อนบรรเลงอันแพรวพราวมากกว่าท่อนร้อง เช่นเดียวกับ Haxprocess ที่กลิ่นอายแจ๊สยังคงอบอวล แต่จะมีความงดงามพลิ้วไหวในท่วงทำนองมากกว่า ด้วยความโดดเด่นของอคูสติกกีตาร์และบรรยากาศหลอกหลอนฟุ้งฝันจากเสียงของเมลโลตรอน (คีย์บอร์ดยุคเก่าที่แซมปลิ้งเสียงจากการหมุนของเนื้อเทป) ส่วน Famine นั้นคือหนึ่งในมหากาพย์ประจำอัลบั้มที่ได้อเล็กซ์ อคูนญา อดีตสมาชิกวงฟิวชั่นแจ๊สในตำนานอย่าง Weather Report มาเล่นเพอร์คัชชันให้ด้วย ตัวเพลงนั้นเป็นโปรเกรสสีฟร็อคที่ยังคงแทรกกลิ่นอายของแจ๊สเข้ามาตลอด รวมไปถึงไลน์กีตาร์เพี้ยนๆที่ทำให้ฟังแล้วนึกถึงงานในช่วงกลางยุค 70 ของ King Crimson ขึ้นมาตงิดๆ ส่วนลวดลายการเล่นกลองของมาร์ติน แอ็กเซนรอตนั้นก็ช่างใกล้เคียงกับบิล บรูฟอร์ดเสียเหลือเกิน ซึ่งมาร์ตินยังได้โชว์ฝีไม้ลายมืออย่างเต็มที่ยิ่งขึ้นใน The Line in My Hand ที่เปิดโอกาสให้ภาคริธึ่มกลองและเบสได้ออกมาเด่นอยู่ข้างหน้า ซึ่งฟังดูแพรวพราวยังกับมีนักดนตรีสายฟิวชั่นแจ๊สมาเล่นให้เองเลยครับ ส่วน Folklore นั้นเป็นเพลงยาวอีกหนึ่งเพลงที่กลับมาเน้นบรรยากาศเดิมๆของ Opeth อีกครั้ง ซึ่งไคลแม็กซ์ที่แท้จริงของเพลงนี้อยู่ที่ประมาณนาทีที่ห้าเป็นต้นไป ซึ่งพวกเขาบรรเลงดนตรีได้งดงามเหลือคณานับ โดยเฉพาะกีตาร์โซโล่ที่เล่นออกมาแบบง่ายๆแต่มีทำนองที่ไพเราะตรึงใจมาก น่าเสียดายที่พวกเขาเลือกจะจบเพลงนี้ด้วยการเฟดเอาท์ ทำให้อารมณ์อารมณ์มันไม่ต่อเนื่องเท่าที่ควร (ทั้งที่จริงๆแล้วยังสามารถลากท่อนบรรเลงออกไปอีกสัก 2-3 นาทีได้ด้วยซ้ำ) ก่อนจะสั่งลากันด้วย Marrow of the Earth เพลงบรรเลงกีตาร์โปร่งและกีตาร์ไฟฟ้าอันแสนเรียบง่าย แต่นุ่มละมุน อ่อนหวาน และไพเราะจับใจ

สำหรับคนที่ฟังอัลบั้มนี้แล้วรู้สึกว่าไม่เข้าหู ก็ขอให้ใช้เวลากับอัลบั้มนี้มากขึ้นอีกสักหน่อย เพราะงานชิ้นนี้พวกเขาทำออกมาอย่างละเอียดลออและประณีตบรรจงจริงๆ มันมีรายละเอียดมากมายให้ค้นหาเพิ่มเติมจากทุกครั้งที่เปิดฟัง โดยเฉพาะใครที่คุ้นเคยกับดนตรีโปรเกรสสีฟร็อคยุคเก่าเป็นทุนเดิมอยู่แล้วก็คงจะเข้าใจดีว่างานชิ้นนี้มันเยี่ยมเพียงใด ส่วนใครที่ยังคงยึดติดกับแนวทางโปรเกรสสีฟเดธในแบบเดิมๆของวงอยู่ก็อาจจะฟังแล้วไม่ถูกใจเท่าไร อันนี้ก็ต้องทำใจครับ เพราะหากดูจากรสนิยมปัจจุบันของมิคเคลแล้ว เราอาจจะได้ฟังอัลบั้มลักษณะนี้ไปอีกหลายชุดทีเดียว

อยากแนะนำใครอยากฟังอัลบั้มนี้ให้ได้ีฟีลหรือเก็บรายละเอียดได้ครบถ้วนจริงๆ ควรฟังด้วยหูฟังดีๆซักอันหรือจะเป็นพวก headphone ได้ยิ่งดีครับ

การฟังอัลบั้มนี้รวดเดียวจบไม่น่าจะยากเย็นอะไรมาก เพราะความยาวของอัลบั้มพอเหมาะพอดี(เหมือนอัลบั้มที่แล้ว) ไม่ใช่ยัดกันให้เต็มโดยไม่คิดถึงคุณภาพเหมือนหลายๆวงสมัยนี้

เพื่อน ๆ จะซื้อ format แบบไหนกันบ้างครับ?

แน่นอนต้อง cd+dvd ครับ ราคาแพงกว่าซีดีธรรมดาแค่ 50 บาท เท่าที่ทราบในดีวีีดีมีทั้งเบื้องหลังการทำงานและการซ้อมเพลงรวมทั้ง bonus tracks ให้อีก 2 เพลง และอย่างกรณีอัลบั้ม Watershed ที่ผมมีแบบ cd+dvd เวลาฟังจากชุดเครื่องเสียงผมชอบฟังจากแผ่นดีีวีดีมากกว่าซีดี มีความรู้สึกเสียงจากดีวีดีมันละเอียดเนียนกว่าถึงแม้ต้องเปิดวอลลุ่มมากหน่อยและต้องเพิ่มเสียงแหลมนิดๆ

ผมซื้อ box set ครับ

Opeth ผมเอา CD+DVD จะรอสั่งพร้อมกับ DT (single-disc) ชุดใหม่พร้อมกัน

Opeth - Nepenthe (Live @ TV4 Nyhetsmorgon)

http://www.youtube.com/watch?v=ETtTScrZUPk

เพิ่งเคยดูนี้เล่นสดแบบชัดๆ เสียงคลีนๆครับ
เล่นดีนะครับ ถ่ายทอดได้ความรู้สึกไม่แตกต่างจากซีดีเลย เสียดายคลิปถูกตัดเร็วไปหน่อย

เป็นอีกวงที่แอบเชียร์อยู่นานแล้วครับ   ;)

ที่ตัดเร็วคงเพราะเป็นไลฟ์ออกรายการทีวีน่ะครับ ประมาณว่าเล่นสดหลังรายการอะไรแบบนั้น

หลังจากฟังชุด Heritage 2-3 เที่ยว รู้สึกผิดหวังนิดๆ อาจจะเป้นเพราะฟังไม่มากพอก้ได้

อย่างแรกเลย composion สู้ชุดก่อนหน้านี้ทั้ง 2 ชุดไม่ได้เลย ทำนองลากยาวไปหน่อย

อาจจะต้องลองฟังมากกว่านี้ เผื่อจะดีขึ้น

เห็นพี่ศักดิ์โพสในเฟสบุคทำนองนี้เหมือนกัน
ส่วนผมตรงกันข้าม ชุดที่แล้วผมฟังไม่ค่อยติดเท่าไร ชุดใหม่นี่โดนจริงๆครับ  :D

ผมเห็นต่างเลยครับ ที่ลากยาวนี่มันมีอะไรให้ค้นหาและเปลี่ยน movement ในดนตรีแทบทุกๆ 2-3 นาทีสอดแทรกเครื่องดนตรีหลากหลายแสดงให้เห็นว่าคนแต่งต้องมีพื้นฐานดนตรีที่หลากหลายด้วย ซึ่งการทำออกมาไดสละสวยแบบนี้ไม่ง่ายเลย และมันกลายเป็นเสน่ห์ของ Opeth ยุคนี้ที่ผมหลงไหลไปแล้ว และแน่นอนคนที่ชอบชุดเก่าๆอาจไม่ชอบชุดนี้เลยด้วยครับ เพราะแนวทางวงได้ก้าวข้ามมาและยกระดับขึ้นมาแล้ว ;)

เห็นด้วยว่า เหมือนวงกำลังหาทิศทางใหม่ๆ เพราะแนวของชุดนี้ยังไม่เคยเห็นวงไหนทำมาก่อน

ลองอ่านรีวิวของผมไปพร้อมๆกับการฟังดูก็ได้ครับ อาจทำให้จับจุดอะไรได้มากขึ้น

ฟังไปอีกเที่ยว เริ่มดีขึ้นแล้ว 555

ตอนนี้ชักเริ่มเห็นแล้วว่า อัลบั้มชุดนี้ทำคล้ายๆเพลงของวง Anglagard ในแง่ที่ว่า โครงสร้างของเพลงที่ไม่มี pattern ที่แน่นอน หรือซ้ำๆกัน  ว่ากันว่า bass  line ของเพลงของวง Anglagard ไม่ซ้ำกันเลย

เพิ่งฟังครับ เพราะดีครับ โดยเฉพาะพวกเพลงเบาๆหน่อย ฟังง่ายกว่าที่แล้วมาพอสมควรเลย

มีใครสั่งบอกซ์เซ็ตไปกันแ้ล้วบ้างครับ อยากรู้ว่าเป็นไงกันบ้าง

ออกพรุ่งนี้ท่าน วันนี้ยังไม่มีใครได้หรอก
ผมสั่งแน่ๆ แต่รอดูราคาแป๊ปนึงครับ

....เออ  ..... วันนี้ว่าจะกด Opeth CD/DVD ควบกับ DT ชุดใหม่กับ amazon.uk ซะหน่อย
แบบ CD/DVD กลับไม่มีซะงั้น นี่มันขาดตลาดตั้งแต่วันแรกจำหน่ายเลยหรอเนี่ย?  ???

CDwow มีครับ

แหะ ๆ ตัด ต้องตัดให้ขาดครับ ไม่ให้เหลือใยครับ

แนะนำให้ไปอเมริกาแทนครับ เหลือเพียบทั้งสองวง

เดี๋ยวผมรอดู amazon.uk ต่อดีกว่าครับ

ของเมกามันสั่งควบไม่ได้น่ะครับโอ  กลัวโดนตื้บฝั่งขาเข้าน่ะครับ

เซ็ตลิสต์ทัวร์ล่าสุดของ Opeth ครับ ดูท่าจะเลิกสำรอกจริงๆแล้ว

1. The Devil's Orchard
2. I Feel the Dark
3. Face of Melinda
4. Porcelain Heart
5. Nepenthe
6. The Throat of Winter
7. Credence
8. Patterns in the Ivy II
9. Closure
10. Slither
11. A Fair Judgement
12. Hex Omega

Encore:
13. Folklore

เห่ออัลบั้มใหม่พอสมควรเลยนะ  :D

ปล.ไม่รู้เสียแฟนๆขาเดธไปเยอะรึเปล่าครับ

ได้ยินว่าเสียพี่ก้องไปคนนึงแล้วครับ 55+

Heritage แืทนที่ด้วยความละมุนละไม อะคูสติกกีต้าร์ การเรียบเรียงให้ไพเราะทั้งอัลบั้ม  (ฟังไป 3 รอบ)
และไม่มี Part ไหนที่ดูเด่น หรือ ทำให้ตื่นเต้นเลย 

 

ผมว่าก็คงเป็นอย่างนี้ล่ะมั้งครับ คือการเรียบเรียงของชุดนี้จะเห็นได้ชัดเลยว่าต้องการให้ออกมาไหลลื่นต่อเนื่อง ทำให้อาจไม่รู้สึกว่ามีอะไรเด่นออกมาเท่าไร (แต่จริงๆมันมีรายละเอียดยิบย่อยที่ซุกซ่อนไว้เยอะมาก) เวลาจะฟังทั้งทีต้องฟังอย่างตั้งใจ และต้องฟังให้จบอัลบั้มเลย อย่างผมนี่ถ้าไม่มีโอกาสได้ตั้งสมาธิฟังเพื่อจับรายละเอียดก็จะไม่เปิดฟังเลยครับชุดนี้ แต่ถ้าเมื่อไรมีโอกาสได้ฟัง ก็มักจะเพลิดเพลินกับมันไปได้เสมอ ซึ่งผมว่าเป็นเอกลักษณ์ที่แปลกทีเดียวสำหรับอัลบั้มนี้นะ

ที่ผ่านมาผมยังไม่ได้ฟังแบบมีสมาธิเต็ม ๆ ซะด้วยครับ
แต่ที่ Lilium วิจารณ์มาตั้งแต่แรก ผมจะหาเวลาฟังแบบจริง ๆ จัง ๆ อีกทีครับ

พี่ป่องครับ พี่ป่อง ไวนิลครับ ไวนิล (เอาให้ครบทุกเฉดเลยนะครับ)

http://www.bandstores.co.uk/shop/opeth/products.php?cat=1863

ไวนิลจากเวปนี้แพงจังครับ

http://www.theomegaorder.com/OPETH-Heritage_4

อันนี้ถูกกว่า

เว็บตี๋สีสวยนะโอ :D

ไม่ทราบว่าพอจะมีแผ่นไทยมาขายมั้งมั้ยครับ งบไม่ถึงแผ่นนอก อยากเอามาลูบคลำกับเค้าบ้างหลังจาก ลาวโดด มาแล้ว  หมายถึง CD นะครับ

Heritage เป็นอัลบั้มที่ถ้าอยากจะฟังให้ได้อรรถรส ต้องตั้งใจฟังทุกวินาที และสังเกตุทุกการเปลี่ยนแปลงของเครื่องดนตรี โน๊ต การเรียบเรียงเพลงที่สลับไปมาอยู่ตลอด

อัลบั้มใหม่ Pale Communion วางจำหน่ายแล้ว ชุดนี้มีเพลงดีมากๆหลายเพลง  Faith in Others / Eternal Rains Will Come / Cusp of Eternity / Moon Above, Sun Below / Voice of Treason ฟังแล้วชอบครับ