Thai Progressive Rock Community

พอดีไปเห็นกระทู้อันหนึ่งที่เว็บ pisutshop เกี่ยวกับเรื่องพาเที่ยวชมร้าน Disk Union ที่ประเทศญี่ปุ่น ตามลิ้งค์นี้ครับ

http://www.pisutshop.com/webboard_detail.asp?TopicID=1924

ไม่ทราบว่าคุณ panyarak หรือเพื่อน ๆ ท่านใดที่เคยไปร้านนี้มาแล้วมีข้อมูลหรือรูปภาพร้านนี้เพิ่มเติมอีกบ้างไหมครับ ถ้ามีก็ช่วยบรรยายหรือนำรูปมาแปะด้วยก็จะดี โดยเฉพาะแผนก progressive rock ซึ่งผมสนใจมาก

ขอบคุณครับ

เคยไปครับ เข้าใจว่าเป็นร้านซีดีแผ่นเสียงที่ดีที่สุดในญี่ปุ่นนะครับ มีสาขาเยอะมาก ไปย่านไหนก็เจอครับ ร้านจะแบ่งแนวเพลงตามชั้นต่างๆของตึก แต่ร้านไม่กว้างใหญ่เหมือนพวก HMV หรือ Tower อาจเพราะเป็นร้านที่เน้นของมือสอง แต่ความคับแคบของมันก็มีเสน่ห์เหมือนห้องสมุดเล็กๆครับ ถ้าเข้าไปในร้านนี่ไม่อยากออกมาเลยครับ อยากอยู่ทั้งวัน มีอีกร้านที่มีแผ่นเสียงมือสองเยอะมากเหมือนกันก็คือ Recofan ครับ

รอให้พี่ panyarak มาตอบรายละเอียดอีกทีดีกว่าครับ  :D

ขอบคุณครับ คุณ TRON

ผมรู้จักร้าน Disk Union ก็เพราะถุงใส่แผ่นเสียง (สีดำมีตัวอักษรสีแดง) ที่ผู้ค้าอีเบย์รายหนึ่งห่อใส่แผ่นเสียงส่งพัสดุไปรษณีย์มาให้ทุกครั้งหลังจากที่ผมประมูลซื้อของจากเขา (ซึ่งผู้ค้ารายนี้ถูกอัธยาศัยและชอบพอกับผมมาก) สันนิษฐานว่า Disk Union คงจะเป็นแหล่งต้นทางแหล่งหนึ่งของสินค้าที่มาลงขายในอีเบย์กระมังครับ  :D

ข้อมูลของผมอาจจะไม่ตรงกับของ pisutshop นะครับ

Disk Union เป็น chain store ของญี่ปุ่น มีสำนักงานใหญ่อยู่ที่ Shinjuku กรุงโตเกียว แต่ละสาขาจะไม่ได้ขายแนวใดแนวหนึ่งเพียงแนวเดียว โดยมีวิธีการจัดร้าน 2 แบบ ถ้าเป็นสาขาใหญ่ จะจัดแบ่งแนวแยกห้องและแคชเชียร์จ่ายเงินกันเด็ดขาด เช่น สำนักงานใหญ่ที่ Shinjuku จะมีตึก 7 ชั้น + ชั้นใต้ดิน ที่แต่ละชั้นแบ่งแนวดนตรีดังนี้
ชั้นใต้ดิน - Japanese Rock & Indies
ช้น 1 - Rock
ช้น 2 - Record Accessories
ช้น 3 - Movies & Soundtrack
ชั้น 4 - Latin & Brazil
ชั้น 5 - Roots, Traditional & World Music
ชั้น 6 -Indies & Alternative Rock
ชั้น 7 - Used Rock
กับห้องแถวที่แทรกอยู่ตามตึกย่อยๆ บริเวณใกล้เคียงกันอีกหลายแห่ง โดยแบ่งแนวดนตรีเป็น
Jazz - ตึกแถวเล็กๆ 3 ชัน
Progressive Rock - ชั้นใต้ดินของตึกแถว ซึ่งมีพื้นที่มากกว่าแนวอื่นๆ ขอนำรูปเฉพาะแผนกนี้มาลงนะครับ

(http://i709.photobucket.com/albums/ww97/tanbeemkarn/du1.jpg) ทางเข้าแผนก Progressive Rock จะติดใบปลิวโฆษณาไว้เต็ม ทั้งคอนเสิร์ต อัลบั้มและ mini lp ที่จะออกใหม่ และกำหนดการลดราคา หรือ promotion พิเศษครั้งต่อไป
(http://i709.photobucket.com/albums/ww97/tanbeemkarn/du2.jpg) ภายในร้าน ชั้นวางติดผนังด้านซ้ายกับด้านหน้า จะเป็นแผ่นใหม่ ถัดเข้าไปกลางร้าน จะเป็นแผ่น used และชิดกำแพงในสุด จะเป็นแผ่นเสียง
(http://i709.photobucket.com/albums/ww97/tanbeemkarn/du3.jpg) ภายในร้าน ด้านขวาในสุด จะเป็นแผ่นเสียง ถัดออกมาเป็นแคชเชียร์

Soul/Blues
Club Music
Punk Market
Heavy Metal - มีพื้นที่ 2 ชั้นของตึกแถว (ชั้น 4-5 ของตึก 6 ชั้น)
Second Hand Shop - รวมทุกแนว มีทั้งแผ่นเสียง ซีดี ดีวีดี สิ่งตีพิมพ์ มีพื้นที่ใหญ่มาก
Classic
ส่วนที่ขายเครื่องเสียง เขาจะใช้ชื่อร้านว่า Audio Union (http://i709.photobucket.com/albums/ww97/tanbeemkarn/au.gif)

สาขาอื่นๆ จะมีจำนวนแผนกมากบ้างน้อยบ้าง ตามความนิยมของกลุ่มผู้บริโภคในทำเลนั้นๆ และการจัดร้านในสาขาที่เล็กกว่านั้นอีก ซึ่งมักเป็นสาขาที่อยู่ชานเมือง จะเป็นการรวมหลายๆ แนวไว้ในร้านเดียวกันเลย ทั้งนี้ การจัดแผนกจะมีการปรับลดหรือเพิ่มได้ตลอดเวลาขึ้นอยู่กับยอดจำหน่าย เช่น สาขา Ochanomizu ซึ่งตั้งอยู่ใกล้มหาวิทยาลัยใหญ่ 2 แห่ง ซึ่งนักศึกษาแถวนั้นน่าจะสนใจแนว Prog เคยมีแผนก Progressive Rock ต่างหากอยู่หลายปี พอพบว่า ยอดขายไม่ถึงเป้า เขาก็ยุบแผนก Progressive Rock ที่แยกต่างหากออก ไปรวมกับแผนกร็อคอื่น

ตามที่ pisutshop บอกว่า ลูกค้าเข้าคิวหน้าร้าน และเข้าร้านตามบัตรคิวนั้น เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเฉพาะเวลามี Special Sale ที่ประกาศไว้ล่วงหน้าเท่านั้น โดยเฉพาะเวลามีการนำสินค้า second hand ที่มาลงร้านเป็นล็อตใหญ่จำนวนมาก โดยจะมีการแจกบัตรคิวตอน 9.00 หรือ 10.00 น และเปิดให้เข้าตามคิวเวลา 11.00 น Special Sale ที่เห็นมักจะเป็น mini lp หรือ lp โดยเฉพาะ mini lp sale เขาจะเรียงสันปกด้านโอบิออกไว้ ถ้าอ่านภาษาญี่ปุ่นที่สันปกไม่ทัน ก็แย่งกับเขาไม่ทันหรอกครับ ร้านก็แคบมาก เขาจะปล่อยลูกค้าเข้าไปได้สัก 20 คน ก็เต็มร้าน ยืนเบียดกันจนหายใจแทบไม่ออก ถ้าเป็น lp sale ก็ดูจากปกได้ แต่ถ้าจะซื้อทีละเยอะๆ ก็ต้องเป็นคนที่แข็งแรงมาก เลือกมาแล้วต้องถือไว้ตลอดเวลา

อยากไปนอนค้างในร้านสักคืนครับ  ;D

Recofan ของเยอะจริง แต่แผ่น prog น้อยมากๆ เลยครับ ส่วนใหญ่ผมจะไปหาเพลงญีปุ่นเก่าๆ จาก Recofan คนขาย Recofan ไม่ค่อยเป็นมิตรเหมือน Disk Union และจัดระบบสินค้าแบบเหมารวมทุกแนว มักจะแยกเพียงเพลงญี่ปุ่นกับเพลงจากต่างประเทศเท่านั้น ถ้าไม่ได้ต้องการหาอะไรเป็นพิเศษ จะไม่เหยียบเข้าไปเลยครับ
(http://i709.photobucket.com/albums/ww97/tanbeemkarn/reco.jpg)

ได้ยินมาว่ามีพี่ท่านนึงชอบจัดทัวร์ไปซื้อแผ่นกัน และยังรู้จักเจ้าของร้านอีกด้วย

ชีวิตนี้จะได้มีโอกาสไปรึเปล่าน้อ?  ::)

ศึกษาเพลงหลายๆแนวแล้วไปทีเดียวดีกว่าครับ จะได้ไม่เสียเที่ยวเหมือนผม ผมไปก่อนรู้จัก thaiprog ไม่นาน ตอนนี้เลยเสียดายโอกาสที่จะซื้อแผ่นวงอื่นๆที่ดันมาอยากได้เอาตอนนี้ ถ้าจะให้ไปอีกทีนี่คงต้องดูโอกาสและกำลังทรัพย์ก่อน  :D

แจกบัตรคิวเวลาเข้ามีจำกัดเวลาไหมครับ

ถ้าอยากเดินร้านใหญ่ๆ กว้างขวาง ก็ต้อง Tower ที่ Shibuya โตเกียวครับ เป็นตึกใหญ่ 7 ชั้น + ชั้นใต้ดิน (ไม่ใช่ตึกแถวแบบ Disk Union)

(http://i709.photobucket.com/albums/ww97/tanbeemkarn/tower.jpg)

พนักงานของร้านจะยืนแจกอยู่ประมาณ 5 นาที ซึ่งจะมีคนมารอรับบัตรคราวละประมาณ 30 คน ซึ่งพวกนี้คือพวกนักสะสมตัวจริง ถ้าเป้น mini lp พวกนี้จะเข้าไปคว้ามาเยอะๆ ก่อนแล้วเลือกอันที่อยากได้จริงๆ ตอนจ่ายเงิน ดังนั้น จึงอาจมีทางที่จะได้แผ่นที่เราอยากได้แต่แย่งไม่ทัน จากพวกนี้ตอนที่เขาจะจ่ายเงินครับ ก็สนุกดีครับ

ร้านซีดีที่อเมริกาก็สู้ญี่ปุ่นไม่ได้ใช่ไหมครับ

สู้ไม่ได้เลยครับ ตอนนี้ร้านในอเมริกาเจ๊งเกือบหมดแล้ว Tower ก็เจ๊งไปพร้อมๆ กับในเมืองไทย ส่วน Tower ที่ญี่ปุ่น เขาเป็นอิสระจาก Tower ที่อเมริกา เลยยังอยู่ได้ ร้านในอเมริกาหาแผ่น prog ยากมากๆ

แล้วร้านที่อังกฤษล่ะครับ

ไม่ได้ไปอังกฤษมานานมากแล้ว แต่ถ้าเทียบยุคสมัยเดียวกัน ร้านซีดีในอังกฤษ โดยเฉพาะ Virgin Megastore น่าสนใจกว่าในอเมริกาเยอะ

ร้านแมงป่องบ้านเราสู้ได้มั๊ยคับ

(http://www.centralpattana.com/broadcast/MPS/BackOffice/rule/ecoupon_management/picture/image/912111854.jpg)

แค่ระดับชาติ ยังสู้ BKP กับ B2S Central World ไม่ได้เลยครับ

^ ร้านนี้ผมเคยไปเดินฆ่าเวลาตอนรอแฟนที่ห้าง ทันทีที่เท้าสัมผัสพื้นของร้าน ก็ได้มีสิ่งมีชีวีตที่เรียกว่าพนักงานเดินตามประกบ พร้อมยิงคำถาม "หาอะไรอยู่เหรอคับพี่" ด้วยความตกใจเลยบอกว่าขอเดินดูก่อน (จริงๆก็ไม่คิดจะซื้ออยู่แล้ว) ว่าแล้วผมก็เดินเข้าไปชมสินค้าในร้าน ผมเดินเลี้ยวซ้าย พนักงานคนเดิม (และมีหน่วยสมทบมาเพิ่มอีกเล็กน้อย) ได้ตามประกบประหนึ่งผมเป็น โรนัลดิลโย ไม่ว่าผมเดินไปทางไหน พนักงานกลุ่มนั้นก็ตามประกบมิห่างกาย ทำให้ผมคิดในใจว่า ตรูไม่ได้มาขโมยของ(นะโว้ย)

ยังมีแบบนี้อยู่อีกหรือครับ ผมไม่ค่อยเจอแล้วครับระยะหลังมานี้ รวมทั้งร้านนี้ด้วยนะครับ  :D

ยังมีบางสาขาที่เป็นอย่างนี้อยู่ครับ พวกนี้อาจเคยทำงานเป็นบอดี้การ์ดมาก่อน

แวะมาอีกที โชคดีที่ผมนึกออกก่อนเลิกงาน ผมเคยมีความแค้นกับร้านนี้มาก่อน (แต่จริงๆมันก็ไม่ใช่ผิดร้านเขาหรอก) เมื่อหลายปีก่อน ผมชอบหนังอิหร่านมาก ชอบสไตล์การถ่ายทำ บรรยากาศ โดยเฉพาะหนังของผกก.ชื่อ Jafar Panahi กระทั่งโรงหนังบ้านเรามีโครงการ Little Big Film Project โดยมีผลงานของ Jafar ฉายอยู่เรื่องหนึ่ง นั่นคือ The Circle (แต่ผมไม่ได้ดูที่เขาจัดหรอก) พอออกดีวีดีร้านที่กำลังพูดถึงได้ลิขสิทธิ์ ผมรอจนเซลล์เหลือ 79 บาท จึงไปซื้อ ปรากฏว่ากลับมาบ้านแกะออกไม่มีแผ่นครับ!!? ใช่แล้วครับ มีแต่กล่องหาได้มีแผ่นไม่ โคตรลิมิเต็ดอิดิชั่นเลย แต่ขี้เกียจไปแจ้งร้าน อีกอย่างผมมีแผ่นโมฯซับอยู่แล้วด้วย

(http://ecx.images-amazon.com/images/I/414FFMJ8ZHL._SS500_.jpg)

จริงครับ แมงป่องเข้าไปแล้วมันชอบเดินตาม สาขาเดอะมอลล์บางแค แต่รู้สึกตอนนี้เจ๊งไปแล้ว

สงสัยคนที่ถูกเดินตาม ท่าทางไม่น่าไว้่ใจ  :D

+100
เคยไปเดินร้านซีดีกับขงปี่หลายที่ คือคิดในใจว่าถ้าผมเป็นพนักงาน ก็คงต้องเดินตามขงปี่แน่ๆ เพราะหน้าตาดูล่อกแล่ก เหมือนจะขโมยของเค้าตลอดเวลา 555+

เอาไว้ฝึกความอดทนดีนะครับ ปล่อยให้เขาเดินตาม เค้าถามมา เราก็ตอบไป แล้วก็เดินดูไปเรื่อยๆ พอใจแล้วก็เดินออก  :D

แต่คนเดินด้วยนี่เหมือนขโมยยิ่งกว่าครับ ถ้าโดนคงโดนทั้งคู่

ถ้ามีลูกค้าท่าทางไม่น่าไว้ใจเข้าไปในร้านที่ว่าพร้อมกันสัก 20 คน เขาคงทำอะไรไม่ถูก

เคยเห็นอั้มเลือกชมแผ่นมือ 2 ที่ร้าน JU ทีนึง ตอนเจอกันครั้งแรก
ต้องบอกว่าเจ๊แกต้องจับตาดูพฤติกรรมอั้มอยู่ึตลอดเวลาเหมือนกัน  :D (แหะ ๆ แซวเล่นน่ะครับ)

ขอเรียนถามคุณ panyarak ต่อหน่อยครับว่าแหล่งที่ซัพพลายแผ่นเสียงมือสองให้ Disk Union นี่มาจากที่ใดบ้าง? มีการรับซื้อแผ่นเก่าจากประชาชนทั่วไปหรือเปล่าครับ? ผมรู้สึกว่าที่ Disk Union จะมีแผ่นมาขายไม่เคยขาดเลย

รับซื้อจากประชาชนทั่วไปด้วยครับ

ขอให้ข้อมูลเพิ่มเติมว่า ตามที่ pisutshop บอกว่ามีสาขา Disk Union ที่ Ginza, Harajuku และ Akihabara นั้น ไม่น่าจะตรงกับความเป็นจริง เพราะไม่มีครับ สาขาที่ Akihabara ปิดไปร่วม 8 ปีแล้ว ส่วนที่ Ginza กับ Harajuku ไม่เคยมี

ขอถามความเห็นจากประสบการณ์ของคุณ panyarak หน่อยครับ คือการที่คนญี่ปุ่นไปรอเข้าคิวและยื้อแย่งกันซื้อแผ่นเสียงที่ร้าน Disk Union นี้ แสดงว่ายังมีคนญี่ปุ่นจำนวนมากที่นิยมเล่นแผ่นเสียงอยู่ใช่ไหมครับ แม้ทุกวันนี้จะมีสื่อดนตรีในแบบอื่น ๆ เข้ามาตีตลาดก็ตาม

น่าจะยังมีอยู่ไม่น้อยนะครับ ในขณะที่แผ่นเสียงแทบจะหายสาปสูญไปจากร้านในอเมริกา ในญี่ปุ่นยังหาซื้อได้ง่าย แถมแผ่นที่หายากทั้งหลาย ก็หาซื้อได้ตามร้านในญีปุ่นครับ ร้านที่ขายแผ่นเสียงอย่างเดียวยังมีอยู่เกลื่อนกลาดในโตเกียว นอกจากนี้ยังมีร้านแผ่นเสียงที่ขายเฉพาะซิงเกิ้ล 12 นิ้วไว้เอาใจวัยรุ่นที่ชอบเพลง Dance โดยเฉพาะอีกจำนวนมาก การที่คนญี่ปุ่นซึ่งพื้นที่บ้านพักค่อนข้างแคบมาก การที่เขาซื้อแผ่นเสียงไปฟังย่อมมีปัญหาเรื่องที่เก็บรักษาอย่างแน่นอน แผ่นไหนเขาฟังแล้ว และเบื่อ เขาก็นำมาขายในร้านมือสอง ทำให้การหมุนเวียนแผ่นเสียงในตลาดมือสองมีอย่างต่อเนื่องและสม่ำเสมอมาจนปัจจุบันครับ

ขออนุญาตขุดกระทู้นี้ขึ้นมาเพื่อให้คุณ The Black Tulip ได้เข้ามาเล่าประสบการณ์และความประทับใจในการไปเดินช้อปแผ่นเสียงที่ Disk Union ประเทศญี่ปุ่น เมื่อไม่นานมานี้ครับ

ถูกพาดพิงจนได้  เล่าประสบการณ์ให้ฟังบางส่วน

  ผมไปเดินที่ร้านชั้น 7 Used Rock Record ที่ Shinjuku ประทับใจผู้จัดการแผนกชั้นนี้มาก ไปวันแรก เป็นวันจันทร์ ร้านเพิ่งเปิด 11 โมงเช้า เขาบอกว่า Sale วันแรก ลดเยอะ ผมเป็นลูกค้าคนแรกของร้าน และซื้อแผ่นเยอะ เขากล้า offer  แผ่น premium พร้อมส่วนลดพิเศษจากราคา sale อีก เลยเสร็จเขา ซื้อแหลก ขนาดจ่ายเงินแล้ว ขอคืนแผ่น เขาก็ยอม (แผ่นหนึ่งตรวจแผ่น พบว่าแผ่นมีตำหนิ เขา Refund เป็นเงินสดให้เลย ทั้งที่ผมจ่ายเขาเป็น credit card ราคาแผ่นนี้คือ 21000 เยน) (แผ่นหนึ่งผมไม่พอใจราคา เข้าใจผิดว่าเป็น 2500 เยน แต่จริงๆแล้วเป็น 25000 เยน เพิ่งมาเห็นทีหลัง เขาก็ยอมคืนเงินให้เป็นเงินสด) เลยไปซื้อเพิ่มมาอีกหลายแผ่น
  ส่วนร้าน Used Progressive Rock ที่ Shinjuku ประทับใจกับผู้จัดการร้านเหมือนกัน ต่อราคาได้ครับ แผ่นเสียง David Gilmour ชุด Live in Gdank ราคาตั้งคือ 17800 เยน วันแรกพนักงานไม่ยอมลด อ้างว่าเป็นแผ่น Sealed และเป็นสินค้า import แต่ผมเอาบิลที่ซื้ออีกร้านให้ดู เขาก็ไปคุยกับผู้จัดการ เขาลดให้เหลือ 16000 เยน แต่ผมไม่ซื้อ อีกวันไปอีก ไปคุยเรื่องแผ่นเดิม เจรจากับผู้จัดการโดยตรง เขาคิดหนัก กดคอมดู สุดท้ายยอมลดให้เหลือ 14000 เยน ผมก็เลยคว้ามา (แผ่นนี้ ผมซื้อที่ร้าน Used Rock Shop ชั้น 7 เขาลดให้เหลือ 12600 เยน)  ก็เลยได้มา 2 copies

 จริงๆแล้วผู้จัดการร้านมีอำนาจ Discount ได้ 5-20% ปกติแผ่น New Arrival จะไม่ลด แม้ในช่วงเทศกาล sale รวมทั้งแผ่น premium ราคาสูงด้วย แต่เจรจาดีๆ หรือซื้อเยอะๆ ก็ต่อราคาได้ครับ

^^ ขอแสดงความยินดีกับคุณหมอฯ ที่ได้ของดี ราคาถูกมามากมายครับ

 :o ???
คุณหมอพูดภาษาญี่ปุ่นได้ด้วยนี่ครับ สุดยอดอ้ะ
เรียนหนัก
ทำงานหนัก
เวลาพัก
ก็ให้สุดๆไปเลย
น้องๆ ควรเอาคุณหมอเป็นตัวอย่าง  :D

ซื้อมาเยอะและหนักขนาดนี้ มีปัญหาที่ศุลกากรมั้ยครับ

นั่นสิครับ 71 แผ่นนี่ ไม่ใช่น้อย ๆ นะครับ  :D

พี่ panyarak ครับ
ที่ว่าร้าน Disk Union รับซื้อแผ่นมือสองจากประชาชนทั่วไปนั้น

รวมถึงนักท่องเที่ยวด้วยใช่ไหมครับ ?
แล้วเค้าให้ราคาดีไหมครับ ?
เค้ารับซื้อทุกสาขาใช่ไหมครับ ?
แผ่นดีวีดีก็รับซื้อใช่ไหมครับ ?

4 คำถามครับ ขอบคุณครับ

รับซื้อของแท้ทุกสาขาครับ เขาจะขอถ่ายสำเนาใบขับขี่ญี่ปุ่น ซึ่งถือเป็นบัตรประจำตัวประชาชน ถ้าเป็นนักท่องเที่ยว ก็พกหนังสือเดินทางไปก็น่าจะได้ครับ สำหรับที่ Disk Union เขาจะรับของมา แล้วให้เราเดินเล่นอยู่ในร้านสักพัก เพื่อตรวจดูสภาพแผ่นพร้อมตีราคาแล้วเขาจะประกาศเรียกชื่อเรา แล้วยื่นรายการใด้ดูว่า เขาคิดราคาให้เท่าไหร่ (เขามีราคากลางอยู่ แต่ยิ่งเป็นซีดีอัลบั้มออกใหม่ สภาพดี ยิ่งให้ราคาสูง ถ้าเป็นแผ่นที่ยังไม่แกะ เขาจำเป็นต้องแกะดู เพื่อป้องกันการย้อมแมว แต่ผมยังไม่เคยนำแผ่นเสียงไปขาย เลยไม่ทราบว่า เขาต้องลองเปิดฟังหรือเปล่า) ถ้าเป็นแผ่นไรท์/แผ่นปลอม เขาก็จะคืนมา ถ้าเราพอใจราคา เขาก็จ่ายเงินสดให้เดี๊ยวนั้นเลย คุณ JK จะขนอะไรไปขายหรือครับ
นอกจากนี้ ยังมีร้าน Recomints ที่นอกจากรับซื้อแผ่นแล้ว ยังรับซื้อโมเดล/ของเล่น หนังสือการ์ตูนด้วยครับ

ผมว่าจะไปช่วงปลายปีครับ แต่แผ่นที่ผมจะเอาไปขาย ก็ไม่ได้เยอะอะไรครับ หรืออาจจะไม่เอาไปก็ได้ ค่อยตัดสินใจช่วงท้าย ๆ อีกที
ส่วนร้าน Recomint ที่ว่าอยู่แถวไหนครับ ชินจูกุหรือเปล่า? ผมอาจจะไปส่องโมเดลมือสองซักตัวสองตัว (เผื่อจะเจอตัวที่ต้องการ)  

ถ้าคุณ JKNoremorse ไป Disk Union ปลายปีนี้ และถ้าพอมีเวลา รบกวนช่วยหาดูแผ่นเสียงของ L'Uovo di Colombo (Japan + Obi) ให้ผมหน่อยได้ไหมครับ? ถ้าไม่แพงมากนัก ผมยินดีจ่ายทั้งค่าแผ่นและค่าหิ้วของให้ครับ (ขอ copy สวย ๆ ทั้งแผ่นและปกนะครับ ขอบคุณครับ) ;D

(http://i321.photobucket.com/albums/nn367/paiboonp/luovo_di_colombo.jpg)

ได้ครับ
ยังไงรบกวนพี่ปิศาจฯ แจ้งราคาที่พี่สามารถจ่ายได้มาให้ผมด้วยละกันครับ  :)

ขอบคุณมากครับ :D
เดี๋ยวจะ PM ไปบอกเด้อ ;D

ถ้าคุณ jknoremorse เจอแผ่นนี้ก็เหมือนเจอทองเลยครับ

Recomints อยู่เลย Shinjuku ไปนิดนึงครับ ถ้านั่งรถไฟ โดยเลือกขบวนรถด่วน ก็สถานีเดียวครับ ถ้าจะไปจริง จะเขียนลายแทงให้ครับ

  แผ่นนี้ มีแผ่น Reissue เพิ่งออกมาเมื่อเร็วๆนี้ ราคาไม่แพงครับ ที่ญี่ปุ่นก็มีขาย (ร้าน Disk Union ก็มี) แต่ไม่ได้ made in Japan

ไม่เป็นไรครับพี่ ขอบคุณครับ
ผมว่าร้านเกี่ยวกับพวกโมเดลน่าจะมีเยอะที่ Shinjuku กับ Shibuya ครับ เดินไปเรื่อย ๆ น่าจะเจอ  :D

ที่ Recomints จะมีพวกตัวหายากที่คนเอามาปล่อยเยอะกว่าที่อื่นครับ

ครับพี่ รบกวนขอลายแทง ร้าน recomints ด้วยครับ  ;D

Recomints ตั้งอยู่ในศูนย์การค้า Nakano Broadway สวรรค์ของโอตากุ ในอาคารนี้มีทั้งร้านซีดี ดีวีดี การ์ตูน โมเดล หนังสือ เสื้อผ้าแฟนซี และของสะสมต่างๆ ดูรายละเอียดร้านค้าจากเว็ปนี้ครับ http://www.bwy.jp/ ส่วนแผนที่คลิกที่ปุ่ม access map ซึ่งเป็นภาษาญี่ปุ่น การเดินทางจากสถานี Shinjuku ขึ้นรถไฟสาย JR Chuo Line ซึ่งเป็นรถด่วนคันสีเงินคาดสีแสดไป 1 สถานี ลงสถานี Nakano (ถ้ารถไม่ด่วนจะจอด 3 สถานี) และเดินออกจากสถานีด้านทิศเหนือตามคนส่วนใหญ่ไปจะผ่านร้านค้าห้องแถวจำนวนมากจนไปถึงตึกที่ในแผนที่ระบายสีส้มไว้นั่นแหละครับ ควรเผื่อเวลาไปอยู่ที่นั่นมากๆ เพราะร้านค้าที่น่าสนใจเยอะมากๆ ครับ

ที่สำคัญเตรียมวงเิงินในบัตรเครดิตไปเยอะๆนะครับคุณ jknoremorse ;D

น้องตี๋จ๋า...
(หวานมาเชียว)

ฝากซื้อน้องมิโอะ ให้ตัวนึงนะคร้าฟ..
(http://www.cdjapan.co.jp/pictures/l/02/26/NEOGDS-27638.jpg)

เค้าชอบๆๆๆ เค-ออนๆ

ครับผม ขอบคุณพี่ปัญญรักษ์นะครับ สำหรับรายละเอียดของห้าง Nakano Broadway
คิดว่าคงไปไม่ยากครับ ไกด์รุ่นน้องผมน่าจะพาขึ้นรถลงเรือถูกที่ 

ปล. ผมเตรียม credit card ไว้หลายใบแล้วครับ  ;)

(http://www.uppicfree.com/images/220_p_nakano_001_l.gif) (http://www.uppicfree.com/view-220_p_nakano_001_l.gif)

ไปประมาณวันที่เท่าไหร่ครับ ถ้ามีคอนเสิร์ตเมทัลผ่านตา จะได้คอยบอกครับ

พี่แจ็คครับ
ตัวนี้เดี๋ยวผมเดินไปหาที่ตึกภิรมณ์พลาซ่าให้นะครับ เกรงว่าถ้าหอบกลับมาจากญี่ปุ่น ชิ้นส่วนมันจะไม่ครบน่ะครับ

29 ธ.ค. - 5 ม.ค. ครับ  :)

เป็นวันหยุดยาวช่วงปีใหม่แบบนี้ อาจจะไม่มีคอนเสิร์ตมาเล่น แต่จะคอยดูไว้ให้ครับ

ครับพี่ ขอบคุณมากครับ  ;D

ปล. พี่แจ็คครับ ตุ๊กตาน้อง เค-ออน ของพี่นี่ อาทิตย์หน้าถ้าไม่ติดไปไหน เดี๋ยวผมจะไปดูให้นะครับ
(ปล.2 ขอเบอร์มือถือพี่หลังไมค์ด้วยนะครับ กรณีที่ต้องการต่อราคา ณ เวลานั้น)

แผนที่นี้หลอกตามากเลย Nakano Broadway มันไม่ได้ใกล้เหมือนอยู่หน้าสถานีรถไฟแบบในรูปนะครับ นอกจากนี้ เลย Nakano Sun Plaza ไปทางเหนือเล็กน้อย (เดินตามถนน Nakano Dori พอพ้น Nakano Sun Plaza ข้ามถนนไปก็เห็น) มีสาขาน้องใหม่ของ Disk Union อยู่ด้วยครับ แม้ไม่ใหญ่โตเหมือนสาขาที่ Shinjuku หรือ Ochanomizu แต่บางทีก็มีแผ่นน่าสนใจหลุดมาขายเหมือนกันครับ

(http://www.uppicfree.com/images/952_naka.jpg) (http://www.uppicfree.com/view-952_naka.jpg) (http://www.uppicfree.com/images/757_naka2.jpg) (http://www.uppicfree.com/view-757_naka2.jpg) (http://www.uppicfree.com/images/438_naka3.jpg) (http://www.uppicfree.com/view-438_naka3.jpg)

ครับผม เวอร์ชั่น Eng ที่ผมหามามันดูเหมือนง่าย ๆ เลยนะครับ ถ้าเทียบกับของที่พี่ให้มา
คือ เราต้องเดินขึ้นไปทางเหนือสักระยะเลย

คำปรารภของคุณ JK ใกล้จะเป็นความจริงแล้วครับ

ฮ่า ๆ ครับพี่ ขอบคุณครับ

ทุกความฝันเป็นจริงได้ อยู่ที่คุณตั้งใจจะไขว่คว้ามันแค่ไหน

ตอนนี้ มีแต่วง Vow Wow ของญี่ปุ่น จะแสดงที่โตเกียว 25 + 26 ธันวาคม ครับ

ครับ ขอบคุณที่แจ้งมาให้ทราบนะครับ

รบกวนฝากซื้อ หนังสือ 1 เล่มได้ไหมจ๊ะ  :D

เอาให้แน่ครับท่านผีฯ ว่าจะเอาหนังสือหรือตุ๊กตา ;D

ตุ๊กตา มันใหญ่ไปครับ เกรงใจ
รอน้องอ้วนเบื่อก่อน ค่อยหักคอซื้อ อิอิ

ฝากซื้อหนังสือ 1 เล่มครับ ภาษาญี่ปุ่น
ระดับ PG (13+)

คุณ jknoremorse ไปสอยในร้านเซเว่นได้เลยเลยครับ มีแถมดีวีดีให้ด้วย ;D

ขอขยายความหน่อยสิครับ ไม่เข้าจาาาย เลย  :D

ก็แผงหนังสือแม๊กกาซีนในร้านเซเว่นที่ญี่ปุ่นมีขายหนังสือที่พี่ผีเพลงต้องการไงครับ ไปถึงก็ลองเข้าไปหาดูได้เลย

(http://i469.photobucket.com/albums/rr56/jknoremorse/DUshin.jpg)

ได้ฤกษ์เอาภาพมาฝากซะทีครับ แต่สาเหตุหลัก ๆ คือ มันขี้เกียจครับ
Disk Union นี้จะอยู่ที่ชั้น 3 ของอาคาร Citibank และเป็นสาขาแรกที่ผมเหยียบไปถึง (ชั้น 8 น่าจะเป็นเพลงแนวคลาสิค รวมถึงเครื่องเสียง Audio Union)

ชั้น 3 นี้ จะเป็น Used ทั้งหมด ทั้ง ซีดี ดีวีดี บู๊ตเล็ค หนังสือ บ็อกเซ็ตต่าง ๆ
ผมไปถึงก็ 2 ทุ่มกว่า ๆ แล้วในวันที่ 2 ซึ่งแยกเดินกับแฟนและเพื่อน แต่เวลาในการเดินก็จำกัดเหลือเกิน

ผมรวบแผ่นซีดีได้เยอะเหมือนกัน แต่สุดท้ายก็ต้องเลือกเอาบางแผ่น เพราะเกรงว่าเงินจะไม่พอช่วงวันท้าย ๆ
ที่นี่ ผมได้ Tool : Dvd single, Met's single, Coldplay X&Y และก็แผ่นอื่น ๆ ไม่แน่ใจ (มีแผ่นฝากซื้อด้วย)

(http://i469.photobucket.com/albums/rr56/jknoremorse/DUshin1.jpg)

อันนี้เป็นแผนผังร้าน Disk Union ในเขต Shinjuku ครับ อยู่หน้าประตูแหล่ะ
ผมไม่ได้แวะไปทุกสาขาครับ เฉพาะสาขา 1, 5, 6 เพราะเน้นเพลงเมทัล แผ่นมือ 2 ครับ

+++

บรรยากาศภายในชั้น 3 ครับ ผมมีโอกาสได้ถ่ายรูปเฉพาะบริเวณนี้ครับ ซึ่งจริง ๆ แ้ล้วเขาไม่อนุญาต แต่ผมมันเป็นคนเสียนิสยน่ะครับ

(http://i469.photobucket.com/albums/rr56/jknoremorse/DUshin2.jpg)

(http://i469.photobucket.com/albums/rr56/jknoremorse/DUshin3.jpg)

 

ห่างจากสาขาในตึก Citibank มาที่สาขาที่ 1 แต่ไม่แน่ใจว่าเป็นสาขา HQ หรือเปล่า ระยะทางไม่ไกลครับ สบาย ๆ
แต่คนเยอะครับ ต้องรีบ ๆ เดินตามพวกผู้คน อากาศเย็นสบายดี (แต่แฟนผมแกแพ้อากาศอย่างแรง เซ็ง!)

(http://i469.photobucket.com/albums/rr56/jknoremorse/DUshin4.jpg)

+++

(http://i469.photobucket.com/albums/rr56/jknoremorse/DUshin5.jpg)

และแล้วก็มาถึงครับ แต่จำไม่ได้ว่ามีทั้งหมดกี่ชั้น (น่าจะ 7 ชั้นครับ) ตึกนี้เป็น Disk Union ทั้งหมด
ชั้นใต้ดินเป็น local band ครับ ผมได้ X-Japan Live 1993-1996 มาจนได้ เมื่อก่อนมีแค่เทป ซึ่งป่านนี้กระจุยกระจายหายไปหมดแล้ว
ชั้น 1 ก็เป็นแนวเมทัลครับ ซีดี ดีวีดี มือสอง บู๊คเล็ค เต็มเอี๊ยด!!! (ที่นี่ ผมได้ Black Sabbath : Sympton of the Universe)

(http://i469.photobucket.com/albums/rr56/jknoremorse/DUshin6.jpg)

(http://i469.photobucket.com/albums/rr56/jknoremorse/DUshin7.jpg)

ช่วงระหว่างชั้น ก็จะมีป้ายกระกาศต่าง ๆ ครับ มีลิฟต์ด้วย ส่วนใหญ่จะเป็นพวก สว ที่ใช้กันเพราะพวกแผ่นเสียงจะอยู่ชั้นบน ๆ
ชั้น 2 จะเป็นส่วนขายอุปกรณ์เก็บแผ่นซีดี แผ่นเสียง กระเป๋า ซองกระดาษ ซองพลาสติก เยอะแยะมากมายก่ายกอง
ผมได้กระเป๋าพลาสติกสำหรับใส่ซีดีมาใบนึง

(http://i469.photobucket.com/albums/rr56/jknoremorse/DUshin8.jpg)

.... จากนั้น
ผมเดินไปต่อที่สาขา 5 (Metal/Punk Used) ตามแผนที่ Disk Union ที่จะระบุว่าแต่ละสาขานั้น จะมีแนวเพลงอะไรขายเป็นหลัก
ซึ่งสาขาที่ 5 นี้ จะอยู่ในตึกเช่า ซึ่งชั้นใต้ดิน เป็นร้านขายดีวีดีโป๊ เยอะมาก ๆ มีหลากหลายราคา (ผมได้ไปเดินเหมือนกัน แต่ไม่ได้ซื้อ)

Disk Union นี้ผมจดจ่ออยู่แต่ชั้น 5 ครับ เพราะสาขานี้มีแนวที่ผมชอบเยอะ (ผมหวด Zeppelin HTWWW กับ Grand Funk ครับ)
มีพวกหนังสือภา่พคอนเสริ์ต X-Japan ปีล่าสุดเหมือนกัน ซึ่งเวลานั้นผมมองว่าแพง เลยไม่ได้ซื้อ มาคิดอีกทีเสียดายครับ เพราะไม่มีโอกาสได้ไปแล้ว
หรือ ไม่รู้จะได้ไปอีกทีเมื่อไหร่

(http://i469.photobucket.com/albums/rr56/jknoremorse/DUshin9.jpg)

สาขานี้ พวก boxset เยอะเหมือนกันครับ ผมกะหวด Met : กล่องโลงศพ Met Figure model และอื่น ๆ อีกเยอะ
ตอนนั้นก็คิดต่าง ๆ นา ๆ เช่น กลัวเงินไม่พอบ้าง กลัวไม่มีกระเป๋าเก็บบ้าง กลัวแฟนด่าบ้าง แล้วก็ราคาก็ยังไม่โดนมากด้วยมั๊งครับ  :P :D

ผมจำไม่ได้แล้วว่าผมได้มีโอกาสไปร้าน Disk Union ที่ Shinjuku และ Shibuya กี่ครั้ง
แต่เสียดายที่ไม่ได้ถ่ายรูปสาขาที่ Shibuya มา เพราะที่นี่เป็นอีก 1 สาขาใหญ่ครับ ผมได้ Boxset Slayer มาจากที่นี่ ประมาณ 2,000 บาท ถูกสุด ๆ !!


(http://i469.photobucket.com/albums/rr56/jknoremorse/ShibuyaArea.jpg)


ภาพนี้ที่ 100 แยก Shibuya ครับ มันเป็นภาพที่ใคร ๆ ก็ต้องถ่าย!
ตอนที่ผมไป ร้าน HMV มันไม่มีแล้ว ร้าน Tower record ผมก็ไม่ได้เข้า โชคดีที่นี่แฟนผมค่อนข้างชอบ มีของเกี่ยวกับ Disney ขาย
แล้วก็เจอร้าน Recofan เหมือนกัน ที่นี่สาขาใหญ่มากครับ ของเพียบ แต่การจดหมวดหมู่้วุ่นวาย สับสนไปหมด เลยไม่ได้อะไรติดมือมา

ช่วงวันที่ 3-5 ผมไม่ได้แวะร้านซีดีอะไรเลย ไปเที่ยวย่านชานเมืองใกล้ ๆ และ Disney Sea
วันท้าย ๆ ผมยังมีอีกร้านที่ต้องไป เพราะอุตส่าห์หาข้อมูลจากที่ Panyarak กับ พี่โป่ง (แต่จริงๆ แล้วผมเตรียมตัวไม่พอ และไปร้านซีดีอื่น ๆ ไม่ครบ)

ในเขต Ochanomizu เป็นอีกที่ ที่ผมไปร้านขายซีดี bootleg เป็นร้านที่ไม่ได้เปิดหน้าร้านอย่างเป็นทางการ
เข้าใจว่าเพราะเรื่องลิขสิทธิ์ แต่ก่อนที่จะเจอร้านนี้ ผมยังเจอร้าน Disk Union, Audio Union ที่นี่อีก 3 สาขา
(สาขาแรกจะเป็นเพลง Jazz ทั้งหมด, สาขา 2 จะเป็๋นร้านขายเครื่องเสียงภายใต้ชื่อ Audio Union และสุดท้ายเป็นแนวร็อค ขายแผ่นใหม่มือหนึ่ง)

(http://i469.photobucket.com/albums/rr56/jknoremorse/DUOcha.jpg)


(http://i469.photobucket.com/albums/rr56/jknoremorse/DUOcha2.jpg)

ยังอยู่ที่ Ochanomizu นะครับ
ที่นี่ เท่าที่ผมเดิน ส่วนใหญ่จะเป็นแหล่ะมหาลัยครับ และจะมีร้านขายอุปกรณ์เกี่ยวกับดนตรีเยอะ

และที่ผมเกริ่นไว้ เป็นร้านที่เขาเรียกว่าสำหรับนักสะสมโดยเฉพาะ ชื่อร้าน Next Time.
ร้านนี้เช่าต่างหากอยู่ชั้น 3 ครับ ด้านล่าง และชั้น 2 จะเป็นร้านเหล้า หรือพวกคาเฟ่ครับ จะเปิดตอนเย็น ๆ

(http://i469.photobucket.com/albums/rr56/jknoremorse/NT.jpg)


ทีแรกผมหาร้านไม่เจอ เดินวนไปมาอยู่นาน ไปหาซื้ออะไรกินซักพัก กลับมาถึงเจอครับ
ถ้าร้านแกเปิด จะมีป้ายวางอยู่ด้านหน้าแบบนี้ครับ

(http://i469.photobucket.com/albums/rr56/jknoremorse/NT2.jpg)

(http://i469.photobucket.com/albums/rr56/jknoremorse/NT3.jpg)

(http://i469.photobucket.com/albums/rr56/jknoremorse/NT4.jpg)

เห็นภาพแบบนี้แล้ว คิดถึงญี่ปุ่นจัง...
ตะลอนทัวร์ด้วยเท้าตามลายแทงพี่ตั๊ม จำได้ว่าสนุกสุดๆไปเลยครับ

สาขาที่5 ชั้นใต้ดินเป็นร้านขายดีวีดีโป๊ ร้านนี้น่าสนใจมาก ตี๋น่าจะลุยซื้อร้านนี้เยอะๆนะ

(http://i469.photobucket.com/albums/rr56/jknoremorse/NT5.jpg)

(http://i469.photobucket.com/albums/rr56/jknoremorse/NT6.jpg)


... ระหว่างทางที่เดินขึ้นไปครับ ตื่นเต้นดีเหมือนกันครับ
ถึงแล้วชั้น 3 ตกแต่งง่าย ๆ และประตูทางเข้า ดูลึกลับดีครับ


(http://i469.photobucket.com/albums/rr56/jknoremorse/NTfinal.jpg)

ด้านในครับ
ที่นี่ไม่มีแผ่นเสียงจำหน่ายครับ มีแต่ ซีดี และ ดีวีดี ซึ่งตกแต่งได้สวย และ ทันสมัยดีครับ
ซีดีที่ขายส่วนใหญ่จะเป็นไลฟ์คอนเสริ์ต และจะมีแต่วงขึ้นหิ้งไปแล้วทั้งสิ้น และจะเน้นคอนเสริ์ตที่วงต่าง ๆ เหล่านั้นมาเล่นที่ญี่ปุ่นครับ
วงที่เห็นเยอะที่สุดคือ Zeppelin, Stone, Sabbath, Pink Floyd, Yes, Metallica นี่น้อยมาก ผมเล็งไว้ว่าน่าจะมี 2 ชุด แต่เจอชุดเดียว

ส่วนดีวีดี ก็เป็นพวกบูคเล็คที่เราสามารถหาซื้อได้ที่อื่น หรือเว็บอื่น ๆ ครับ เพียงแต่ที่นี่เค้าทำ Production ได้สวยดูน่าเก็บครับ
แต่ราคาก็สมารถทำให้เราเก็บมันไว้ที่หิ้งเดิมได้ครับ ตอนนี้ผมหยิบดีวีดีของวง Rush มาดูครับ เป็นช่วงทัวร์ล่าสุดของพวกเขา Time Machine Tour วงอื่น ๆ ก็มีน่าสนใจเยอะครับ

ผมประทับใจคนขายครับ
ผมเอาซีดีไลฟ์ Metallica ทัวร์ล่าสุดบอกแกว่าอยากจะลองเทสเสียงหน่อย ซึ่งแกก็บอกได้ ผมก็รีบแงะทันที ผลประกฏว่าทำแผ่นตกพิ้นแผ่นนึง
แกรีบกุลีกุจอออกมาเก็บแผ่น เอาอุปกรณ์คล้าย ๆ พู่กันมาปัดอย่างปราณีต (บริการประทับใจผมสุดตรีนจริง ๆ )
พอตอนจะจ่ายเงิน ผมดันไปต่อราคาแกอีก ทีแรกแกก็ลดให้แล้ว แต่ผมยังหน้าด้านต่ออีก สุดท้ายแกให้ครับ
น่าเสียดายที่แกพูดภาษาอังกฤษไม่ได้เลย แล้วก็ไม่รับซื้อผ่านทางออนไลน์ด้วย ทั้ง ๆ ที่แกมีเว็บไซต์
ถ้ามีโอกาสผมอยากกลับไปอีกครับ

ก่อนวันกลับ ผมเดินเล่นในเมือง Ikebukuro ที่พัก เพื่อซื้ออาหารเย็น แล้วก็ของฝากที่เหลือ
แต่ยังหน้าด้านเจอร้าน Recofan อีกแหน่ะ แต่ก็ไม่ได้ซื้ออะไรเพิ่มละครับ

(http://i469.photobucket.com/albums/rr56/jknoremorse/RecofanIkebukuro_resize.jpg)

หมดล่ะครับ
ทัวร์ร้านซีดีญี่ปุ่น  8)

ใช่ครับ สนุกดี


ผมเดินอยู่พักนึงเลยครับ ราคามีตั้งแต่ 3000 - 10000 กว่าเยนเลย แพง
หาซื้อแถวสีลมได้แผ่นละ 100 ก๊าาาบ

อิจฉา(ว่าที่)คุณพ่อ-คุณแม่ครับ

เห็นรูปแล้วก็อยากไปอีก จะเก็บเงินไปเที่ยวอีกรอบให้ได้ปีหน้าครับ

โห  เพิ่งจะรู้ครับ ว่ามันมีร้านแบบนี้อยู่ด้วย

แค่ไปเดินก็มีความสุขแล้ว

มีเป็นร้านขายหนังไหมครับ
ที่ญี่ปุ่นน่ะครับ

ถ้าซื้อแถวๆสีลม,คลองถม,สะพานเหล็กหรือพันธ์ทิพย์ของก็อปทั้งนั้น
ทีซื้อซีดียังต้องซื้อของแท้ที่เป็นแผ่นญี่ปุ่นไอ้พวกมินิแอลพีซีดีทั้งหลาย
แต่ทำไมแผ่นดีวีดีหนังโป๊ญี่ปุ่นถึงไม่ซื้อแผ่นแท้ไปถึงที่แล้ว  รู้ไหมแผ่นดีวีดีหนังโป๊ญี่ปุ่นแผ่นแท้นั้น
หาซื้อที่บ้านเรายากมากๆเลย หาซื้อพวกมินิแอลพีซีดีนั้นง่ายกว่าเยอะครับ

แผ่นแท้ที่พี่อั๋นพูดถึงมันแพงมากๆ ครับ

มีสิครับ เพียบเลย


แหะ ๆ ผมให้ความสำคัญไม่เหมือนกันครับพี่  ;D

ผมรู้สึกแปลกใจมากที่หนังโป๊เป็นหนังที่มีผู้ชายชอบดูมากแต่ไม่ค่อยกล้าที่จะยอมรับกัน  กลัวว่าใครจะรู้แล้วเสียภาพพจน์
หาว่าจะคนลามกชอบดูหนังโป๊  แท้จริงแล้วหนังโป๊ก้คือหนังชีวิตที่นำเรื่องราวของSEXมาเปิดเผยมันเป็นเรื่องจริงที่เป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้ของมนุษย์
มีคนมากมายที่อยากดูแต่ไม่อยากซื้อแผ่นแท้มาดูแผ่นก็อปของหนังประเภทนี้ถึงขายดี ไม่มีลิขสิทธิ์มาคุ้มครองด้วยแต่ผิดกฎหมายเป็นสื่อลามก
เมื่อสมัยก่อนหนังโป๊ญี่ปุ่นยุดที่เป็นวีดีโอเทปเฟื่อง มีร้านที่ขายหนังโป๊ที่เป็นSex ช็อปมาเปิดแถวๆบ้านผมเป็นร้า่นที่มีแต่หนังประเภทนี้ขาย
เพียงอย่างเดียวทั้งร้านอยู่ชั้นสองของตึกแถวหน้าร้านเปิดเป็นร้านขายหนังสือเก่า  มีหนังประเภทนี้ขายมากมายเรียกว่าเห็นแล้วตาลาย
ลูกค้าที่ไปซื้อกันแน่นร้าน  มีทั้งผู้ใหญ่อายุมากๆวัยรุ่นนักเรียนและวัยทำงานเลือกหาซื้อกันอย่างสนุกหน้ามืดหน้าเขียว  เมื่อเข้าไปในร้านนี้แล้ว
เป็นเหมือนการปลดปล่อยความอยากของมนุษย์ที่อยู่ภายนอกจะต้องปิดบังตัวตนที่แท้จริงของตัวเอง  หนังโป๊ที่ขายดีมากที่สุดเป็นหนังโป๊ญี่ปุ่น
เป็นที่ต้องการของคนซื้อส่วนใหญ่  อาจจะเพราะว่าดาราสาวที่แสดงน่ารักเป็นคนเอเซียด้วยกัน(ผมเองก็ชอบ) ยุดสมัยนั้นอินเตอร์เน็ทยังไม่เกิด
วีดีโอเทปคงเป็นทางเลือกเดียวที่จะหามาดูราคาวีดีโอเทปก็อปม้วนละ 100 บาทดูแล้วสามารถเอามาเปลี่ยนม้วนใหม่ได้แต่ต้องโดนหักเงินค่าดู
ถ้าอยากรู้ว่าคนสมัยก่อนยุดอินเตอร์เน็ทดูหนังอย่างไรกันว่างๆจะมาเล่าให้อ่านกัน

^^^
ผมยังเก็บเทปวีดิโอแนวนี้ไว้หลายม้วน แต่ไม่มีเครื่องเล่นแล้วครับ

  ผมมีเครื่องเล่นแต่ไม่มีเทปครับ   :D

ผมมีเครื่องเล่นและม้วนเทปครับ แต่ไม่โป๊มากครับ :D

ผมไม่มี VHS เก็บไว้ซักม้วนเลยครับ เพราะสมัยก่อนใช้เช่าดูตอนอยู่ต่างประเทศ ไม่กล้าลงทุนซื้อเพราะว่าราคาแพง !!!
ถ้าจำไม่ผิดดูเหมือนว่าจะมีเรื่องที่ก็อปเก็บไว้อยู่ประมาณแค่ 2-3 เรื่องเท่านั้นครับ  :D

วีดิโอของผมให้ใครไม่ได้ครับ -- เสียดาย -- สงสัยต้องไปคุ้ยหาเครื่องเล่นเก่า ๆ ที่ยังใช้งานได้ตามร้านขายของเก่าซะแล้ว :D

ผมมีโป๊มาก
แต่ไม่มีม้วนเทป ไม่มีแผ่น
มีแต่ไฟล์ล้วนๆ  :P
เผลอกด อินเตอร์เน็ต โผล่เต็มจอเลย
ยาหยีบอก พ่อดูเว็บอะไร พิลึกพิลั่น ฮิๆๆ

กรณีพี่แจ็คทำให้นึกถึงคนไทยในต่างประเทศคนนึง เขาโดนขโมยขึ้นบ้าน ยก laptop ไป แต่ตำรวจฝรั่งไปตามจับขโมยมาได้ แต่ก่อนที่ตำรวจจะคืนของกลางมา ได้เปิดคอมพ์ดูก่อน แล้วพบว่า มีการโหลดภาพอนาจารของเด็กอายุต่ำกว่า 18 ปี ไว้เต็ม แทนที่จะได้ของคืน คนไทยคนนั้น โดนจับเข้าคุกไปเลยครับ

เป็นตัวอย่างที่ดีต่อเยาวชนมากครับพี่ตั๊ม  ;)

ถ้าคอมผมโดนขโมย ตำรวจคงรีบคืนพร้อมมอบเหรียญ
ไม่มีรูปโป๊ มีแต่เว็บธรรมมะ
(กับสาวๆเกาหลี อีกครึ่งลูกฮาร์ดดิสก์ ฮิๆ)

Disk Union มีตัวแทนในอเมริกาด้วย www.diskunionusa.com ไม่ขายแผ่น แต่รับซื้อแผ่นทีละมากๆ ไปขายในญี่ปุ่นครับ

ได้ไปเยือน diskunion กับพี่ชายผม Simmons มาแล้วครับ ผมใช้เวลาทั้งหมด 3 วัน กับ 3 สาขา Shinjuku , Ochanomizu , Shibuya

ของในร้านมีมากมายมหาศาล ไม่ว่าอะไรก็น่าซื้อไปหมดทุกสิ่งอย่าง  ถ้าจะไปต้องวางแผนก่อนว่าเราจะเข้าไปหาอะไร
หลังจากได้สิ่งที่ต้องการแล้ว ค่อยเก็บตกสิ่งที่น่าสนใจต่อ  
เสียดายจริงๆที่มีเวลาเพียงเท่านี้ หากจะให้ครบถ้วนอยากอยู่โตเกียวซัก 5 วันก็คงพอได้ครับ  แต่จะพยายามหาทางกลับจัดเวลา เก็บเงินกลับไปลุยไปอีกให้ได้เร็วๆครับ

ขอบคุณพี่ตั๊ม  , คุณตี๋ สำหรับข้อมูลที่เป็นประโยชน์ในการเดินทางไป diskunion ในครั้งนี้มากครับ
ขอบคุณพี่แจ็คที่ให้ข้อมูลเรื่องที่พัก  ขนาดกระทัดรัดจริงๆครับพี่ แต่ดีมากเรื่องที่ไม่ไกลจาก diskunion Shinjuku เดินไปมาได้ง่าย
หมดแรงก็กลับมาเก็บของ พักขา แล้วไปต่อได้

ภรรยาผมเคยถามว่า ถ้าเกษียณอายุแล้วจะพาเธอไปเที่ยวต่างประเทศที่ไหน ผมบอกเธอว่าจะพาไปเที่ยวญี่ปุ่น เธอถามว่าทำไมถึงอยากไปญี่ปุ่น ผมก็เพียงแต่บอกว่าอยากไปเที่ยวชมบ้านเมืองของเขาและอาบน้ำพุร้อน (แต่ในใจคิดจะซื้อแผ่นเสียงเป็นหลัก ;D) เธอจึงบอกว่าต้องเตรียมเงินไปเยอะ ๆ นะเพราะค่าครองชีพสูง ซึ่งผมก็เออออด้วยว่า ใช่ ต้องเตรียมเงินไปเยอะ ๆ และบัตรเครดิตจะต้องสะอาดด้วย เพื่อจะได้ช้อปเต็มที่ (เผื่อแผ่นเสียงด้วยไงจ๊ะ ;D) หวังว่าถ้าถึงตอนนั้นจะยังคงมี Disk Union อยู่ และผมค่อนข้างเชื่อมั่นว่าจะยังมีอยู่ครับ

ผมยังได้ชี้ตรงส่วนจัดวางอัลบัม German, Italian prog. ที่ Ochanomizu main store  ให้พี่ชายผมดู
แล้วบอกว่าคิดถึงพี่ปีศาจลายคราม ถ้าพี่ได้ไปอยู่ตรงจุดนั้นคงจะสามารถหาซื้ออัลบัมพวกนี้กลับมาได้อย่างมากมายแน่นอนครับ

จากที่ได้สังเกตุปริมาณของนักฟังจำนวนที่หมุนเวียนเข้าออกซื้อหาแผ่นภายในร้านทั้ง 3 สาขาที่ผมได้ไปเยือน
คาดว่าร้านจะยังคงอยู่ยั้งยืนยงได้อีกนาน จนถึงวันที่พี่ได้ไปเยือนเป็นแน่ครับ  ;D

เห็นแล้วคิดถึงพี่ Tron ครับ
(http://i44.photobucket.com/albums/f4/blueframe/IMG_2603_zpsd8a20dac.jpg)

ถ้าคุณ blueframe ถ่ายรูปไว้ อยากให้เอารูปมาลงให้ดูบ้างครับ

แหม ระดับพี่ปิศาจฯ คงไม่ต้องรอเกษียณก็ได้ครับ ไปเอาประสบการณ์ก่อนปลายปีนี้ หรือเมษาฯปีหน้าก็ได้ครับ
เชื่อว่า ลองได้ไปหนนึงแล้ว ยังไง ๆ ก็ต้องอยากกลับอีกแน่นอน เพราะ "ครั้งเดียวไม่เคยพอ"

คุณ Blueframe ได้ไปร้าน nexttime ที่ ochanomizu ไหมครับ
เอารูปมาโพสในนี้บ้างนะครับ (ผมเห็นบางส่วนแล้วใน facebook)

ถ่ายมาได้ไม่มากครับ สะพายกล้องเดินเข้าร้านไป พนักงานก็แอบเล็งตามตลอด
เกรงใจพนักงาน เลยแอบกดภาพมานิดเดียว แล้วก็เก็บกล้อง คุ้ยแผ่นต่อ
ขอคัดส่วนรูปที่พอใช้ได้ก่อนนะครับ แล้วจะมาลงรายละเอียดให้

ส่วน nexttime ผมไม่ได้ไปครับคุณตี๋ แค่ diskunion ก็ไม่เหลือเวลาไปทำอย่างอื่นเลย
มีเดินเข้าไปสำรวจที่ Tower Record มานิดหน่อยครับ เพราะเป็นทางผ่านตอนเดินเล่นพอดี
มีแต่แผ่นวัยรุ่นญี่ปุ่น เด็กวัยรุ่นแต่งตัวคอสเพลย์เต็มร้านเลย
เดินวนอยู่แป๊บเดียวแล้วก็รีบออกมาเลยเพราะไม่ใช่ที่ของเรา

HMV ในเมืองไม่ได้ไป มาเจอที่ห้าง Aeon ก่อนกลับเข้านาริตะ ก็ไม่ได้แวะดูเช่นกันเพราะหมดแรงจริงๆครับ

ข้อมูลผม ได้รับความกรุณา มาจากพี่ตั๊ม อีกทีครับ  :D

ได้ข่าวว่า โรงแรมที่ชินกูจุ
พนักงานจะพูดภาษาไทยกันได้แล้วครับ

ร้านแผ่นปิด2ทุ่ม
แล้วอีตอนดึกๆ
แอบเดินท่อมๆ ตามตรอกซอกซอยชินกูจุ
ไม่เห็นเล่าสู่กันฟังครับ  ;)

อ๋อ หมายถีง คาบุกิโจ ใช่ไหมครับ เดินทุกคืนครับ แต่เป็นแบบเดินเล่นนะครับ

จะมีหน้าม้า ผิวดำกว่าผม เดินเข้ามายื่นนามบัตร พร้อมกล่าวด้วยเสียงเบาๆว่า sex showๆ

ผมสองคนได้แต่บอก โน แต๊งกิ้ว นึกในใจว่า สู้พัทยา พัฒน์พงษ์ได้รื้ออออออออ ฮ่าๆๆๆ

พี่แจ็ครู้จริงว่าพวกผมแอบไปเดินเล่นที่คาบุกิโจ 55555
ตามคำบอกเล่าที่ simmons เค้าบอกล่ะครับ  ส่วนตัวผมนั้นออกจะรำคาญพวกหน้าม้าเชียร์แขกย่านนี้มากซักหน่อย
ชอบเดินตามมากระแซะกระซิบ wording ประมาณว่า "หวัดเดดดด คืนนี้หนาวนะลูกพี่ แวะไปดื่มอะไรให้อุ่นๆหน่อยที่ร้านเรามั้ย?"
"มี show ด้วย naked boobs นะ สนบ่?" อืม...... ไม่ล่ะ ขอบคุณ 555
เวลาเดินผมก็ต้องทำหน้านิ่งๆเข้มๆเข้าไว้  จะได้ไม่มีใครคอยมารบกวน
ถ้าเจอก็จะตอบปฏิเสธสั้นๆแบบไม่มีเยื่อใยว่า No,thank you. แล้วรีบเดินหนีออกมาให้พ้นๆพวกหน้าม้าครับ


Shinjuku prince hotel ที่ไปพัก อยู่ไม่ไกลจากสถานี JR ด้าน east exit มากนัก เดินไปมา diskunion ได้สะดวกดี
ทำให้เดินทางได้สะดวก ต่อรถไฟได้ง่ายครับ
ห้องพักขนาดค่อนข้างกะทัดรัด(มากๆ) ไม่มีตู้เสื้อผ้าให้ใช้ ทำให้ลำบากไม่รู้จะเอาของที่ช็อปมาได้ไปซุกไว้ที่ไหน
เลยต้องวางแอบๆข้างเตียงกับตามพื้นห้องเอาแทน
พนักงานสื่อสารภาษาอังกฤษใช้ได้แม้สำเนียงอาจจะดิบฟังยาก พูดไทยได้มั้ย? ไม่ได้ลองคุยด้วยภาษาไทยเลยไม่ทราบครับ
อาหารเช้าที่โรงแรมจัดให้ นับว่าอร่อยใช้ได้ ทุ่นไปได้ 1 มื้อ ประหยัดงบเก็บไว้ไปลุยแผ่นได้อีกนิดหน่อย
ผมอัดเต็มที่ ไปหิวอีกรอบก็บ่ายค่อนเย็นครับ


diskunion เวลาทำการวันจันทร์-ศุกร์ เปิด 11.00 ปิด 21.00 วันเสาร์-อาทิตย์ เปิด 11.00 ปิด 20.00
ค่ำวันสุดท้ายในชินจูกุ พวกผมไปเก็บตกรอบสุดท้ายกันจนถึงแบบว่าจวนเจียนเวลาปิดร้านเลยครับ
จบลงที่ชั้น 3 ที่ขายอุปกรณ์  อยากได้หัวเข้ม AT-95 ที่พี่ปีศาจลายครามเคยแนะนำ แวะเข้าไปถามดู แต่ไม่มีของ
เลยได้กระเป๋าใส่แผ่นเสียง เป็นของ Alpha industry มีตรา diskunion ติดอยู่ หน้าตาดูดี วัสดุของยี่ห้อนี้ทราบว่ากันน้ำได้นิดหน่อยมา 1 ใบเป็นที่ระลึกครับ

แหม่...อิจฉาจังเลยครับ  นึกถึงค่าครองชีพพี่ยุ่นแล้วโอกาสที่จะไปคงห่างไกล 
คุณบลูเฟรมไปอยู่กี่วัน  ใช้งบเท่าไหร่ต่อคนครับ...

ผมเลือกเดินทางกับกรุ๊ปทัวร์เพราะสะดวกในการจองตั๋วเดินทาง ที่พัก และคิดว่าประหยัดกว่าเดินทางด้วยตัวเองครับ
ใช้เวลาอยู่ที่โตเกียว 4 วัน 3 คืนครับ  น้อยเกินไปสำหรับผม แต่ไม่มีทางเลือกยังไงก็ต้องขอไปลองเชิงกันก่อนครับ
เลือกทริปที่เป็นไฟลท์บินตอนกลางคืนเพื่อไปสว่างที่ญี่ปุ่นแล้วก็เริ่มลุยได้เลย
ทุ่มเวลาทั้งหมด 3 วันในการเดินตระเวนสาขาของ diskunion 3 สาขา จนหมดวันทุกวัน
วันที่ 4 กลับไปพร้อมกับกรุ๊ปทัวร์เพื่อความสะดวกในการเดินทาง

ค่าครองชีพสูงกว่าเมืองไทย แต่ก็ยังอยู่ในฐานที่รับได้
หากสถานการณ์กลับกันคือผมต้องใช้ชีวิตอยู่ที่นั่นไม่ได้แค่ไปเที่ยว อาจจะต้องประหยัดมากๆกว่านี้อีกเยอะก็เป็นได้ครับ
ค่าอาหารในแต่ละมื้อ  ผมว่าราคาไม่หนีร้านอาหารในกทม. ครับ  มีทั้งราคาประหยัด ราคาแพง แตกต่างตามคุณภาพของอาหารมื้อนั้นๆ
มีให้เลือกสารพัด ล้วนแล้วแต่น่ากินไปหมดทุกอย่าง 
การเดินทางโดย JR รวดเร็วสะดวกและประหยัดครับ ราคาเริ่มต้นที่ประมาณ 130 เยน แต่ผมใช้บัตร Suica ซึ่งสะดวกมาก
ไม่ต้องคำนึงถึงเศษเหรียญเยอะๆ  ขึ้นรถไฟกันสามวัน มูลค่าในบัตรยังเหลือๆ  เก็บกลับมาไว้ไม่ได้ refund เอาไว้ใช้ต่อรอบหน้า

ใช้จ่ายไปเท่าไหร่?  ยังไม่ได้เคลียร์กับเหรัญญิกครับ Haaaaa
 ( ผมมอบให้ simmons พี่ชายผมเป็นคนถือ poceket money ทั้งหมดที่เตรียมไป เพื่อสะดวกในการสรุปค่าใช้จ่ายของทริปนี้ )
ค่าใช้จ่ายจริงๆในโตเกียว ทั้งกิน ทั้งช็อปแผ่น ประเมินคร่าวๆแล้วก็ไม่เท่าไหร่ครับ 
แต่ที่หนักคือ ค่าเดินทางไปกลับ ไทย-ญี่ปุ่น ครับ ตั๋วเครื่องบินราคาพอๆกับบินไปนิวยอร์คซึ่งมีระยะทางไกลกว่ามากเลยทีเดียว

ขอบคุณที่นึกถึงครับ จริงๆวง Japan นี่ต้องยกให้น้องเหม่งกับพี่ตั๊มเลยครับ

การไปครั้งนี้ผมเริ่มจาก diskunion สาขา Shinjuku ก่อน โดยตั้งต้นที่หน้าสถานีรถไฟทางออก south terrace exit
เดินเลี้ยวซ้ายมาตามสะพานลอยข้ามแยก หรือจะลงเดินด้านล่างก็ได้ไม่ไกลมาก
จุดสังเกตุมีตึกสีเขียวของร้านชื่อ green peas  ถัดมาก็จะสาขา Punk-Heavy metal store หมายเลข 5
จุดมุ่งหมายคือชั้น 4-5 สินค้าภายในอัดแน่นไปด้วย ซีดี แผ่นเสียง สินค้าที่เกี่ยวข้องกับวงดนตรีเฮฟวี่เมตัลสารพัด
ชั้นที่ 4 พนักงานหญิงสองคน ให้ความช่วยเหลือในการค้นหาสินค้าเป็นอย่างดี :)
(http://i44.photobucket.com/albums/f4/blueframe/IMG_2570_zpse2e7df69.jpg)
(http://i44.photobucket.com/albums/f4/blueframe/IMG_2571_zps8cd1dc69.jpg)
(http://i44.photobucket.com/albums/f4/blueframe/IMG_2573_zps8dd12a3e.jpg)
(http://i44.photobucket.com/albums/f4/blueframe/IMG_2625_zps3e904888.jpg)
(http://i44.photobucket.com/albums/f4/blueframe/IMG_2627_zps90273b14.jpg)
(http://i44.photobucket.com/albums/f4/blueframe/IMG_2628_zps43b840ff.jpg)

จาก Heavy metal store เลี้ยวซ้ายเดินตรงไปถึงซอยเล็กที่ผมไม่ทราบชื่อ ปากทางมีร้านกิวด้งชื่อ Sukiya
เลี้ยวซ้ายเข้าซอยเดินตรงทะลุไป ก็จะพบกับ Diskunion mainstore ซึ่งมีด้วยกันทั้งหมด 7 ชั้น
ชั้นที่ผมให้ความสนใจได้แก่ ชั้น 5-7 ซึ่งเป็นแผนก used rock cd , alternative , used rock record
ผมกับพี่ชาย ใช้เวลาที่สาขานี้พอสมควรโดยเฉพาะชั้น 5
(http://i44.photobucket.com/albums/f4/blueframe/IMG_2575_zps20e4d3a0.jpg)
(http://i44.photobucket.com/albums/f4/blueframe/IMG_2577_zps674c0947.jpg)
(http://i44.photobucket.com/albums/f4/blueframe/IMG_2578_zps39627202.jpg)
(http://i44.photobucket.com/albums/f4/blueframe/IMG_2584_zps7ed768a0.jpg)

บรรยากาศตามชั้นต่างๆ ภายใน mainstore
(http://i44.photobucket.com/albums/f4/blueframe/IMG_2590_zpsbbfdd9bb.jpg)
(http://i44.photobucket.com/albums/f4/blueframe/IMG_2595_zpscc950321.jpg)
(http://i44.photobucket.com/albums/f4/blueframe/IMG_2600_zps75f02489.jpg)
(http://i44.photobucket.com/albums/f4/blueframe/IMG_2601_zpsfb124e8b.jpg)
(http://i44.photobucket.com/albums/f4/blueframe/IMG_2612_zps9e7b6422.jpg)

ภายในชั้น 5 ซึ่งดูดเวลาและเงินในกระเป๋าพวกผมไปเป็นอย่างมาก
(http://i44.photobucket.com/albums/f4/blueframe/2013-10-25-18-26-24_deco_zps06af4e6a.jpg)
(http://i44.photobucket.com/albums/f4/blueframe/2013-10-25-18-25-59_deco_zpsab32732c.jpg)

Diskunion สาขา Ochanomizu การเดินทางไปพวกผมตั้งต้นที่สถานี Shinjuku เหมือนเดิม เพราะพักย่านนั้น
นั่งรถไฟสาย Chuo ตรงไปสถานี Ochanomizu ออกทางออก Hijiribashi exit เมื่อออกมาก็จะมองเห็นที่ตั้งของอาคาร
ซึ่งมีร้าน Diskunion Ochanomizu main store อยู่ชั้นบน จากหน้าสถานี เดินเลี้ยวขวาตรงไปประมาณ 1 บล็อค
ก็จะเจอกับ Heavy metal store ที่มีด้วยกัน 3 ชั้น
main store สาขานี้มีขนาดกว้างขวาง เดินสบาย
ชวนให้นึกถึง Tower record สาขาสยาม สมัยที่ยังเปิดให้บริการเพราะมีขนาดพื้นที่ใกล้เคียงกัน
สินค้ามีความหลากหลายมากรวมอยู่ที่ main store แห่งนี้ที่เดียวทั้ง ซีดี แผ่นเสียง อุปกรณ์การฟัง กล่อง ซองใส่แผ่นเสียง เสื้อยืด หนังสือ ฯลฯ
(http://i44.photobucket.com/albums/f4/blueframe/IMG_2749_zps7c240786.jpg)
(http://i44.photobucket.com/albums/f4/blueframe/IMG_2750_zpsfc7d6410.jpg)
(http://i44.photobucket.com/albums/f4/blueframe/IMG_2751_zpsf150da9f.jpg)
(http://i44.photobucket.com/albums/f4/blueframe/2013-10-24-14-15-03_deco_zps0534f02d.jpg)

ออกจาก main store เดินเลี้ยวซ้าย ตรงไป 1 บล็อค จะเจอกับ Heavy metal store
มี 3 ชั้น ชั้น 2 เป็นแผ่นใหม่ ชั้น 3-4 เป็น used มีทั้งซีดี แผ่นเสียงมากมาย

(http://i44.photobucket.com/albums/f4/blueframe/IMG_2761_zps29aaa907.jpg)
(http://i44.photobucket.com/albums/f4/blueframe/IMG_2757_zpse7fb4231.jpg)
(http://i44.photobucket.com/albums/f4/blueframe/2013-10-25-14-30-13_deco_zps1aa966ca.jpg)
(http://i44.photobucket.com/albums/f4/blueframe/2013-10-25-14-30-37_deco_zpse095cdcc.jpg)

พวกผมจบการตระเวนสาขา Ochanomizu แค่ที่ Heavy metal store
เพราะอีก 3 แห่งที่เหลือ เป็น classic , jazz , soul-groove จึงตัดใจเดินเท่านี้พอ

ได้แต่เดินเลยไปอีกนิด สุดบล็อคถึงสี่แยกแล้วเลี้ยวซ้าย จะเป็นร้านขายเครื่องดนตรีทั้งแถบ
ผมเลือกไปเดินชมร้านขายกีตาร์ที่มียี่ห้อซึ่งผมสนใจ PRS. , Suhr , Tyler  ไฮเอนด์มากๆทั้งตัวกีตาร์และราคา
ร้านที่ว่านี้มีป้ายกระดาษเขียนภาษาอังกฤษติดไว้ที่ตัวกีตาร์บางส่วน
ที่เป็นรุ่นหนักๆราคาสูงๆเอาไว้เลยว่า " please don't touch"
คาดว่าคงจะโดนนักท่องเที่ยวที่เข้ามาดูอยู่เรื่อยๆ หยิบจับจนสินค้าเขาแบบไม่ระวังจนเป็นรอยเลยต้องติดป้ายกำกับเอาไว้เช่นนี้
สำหรับผมไม่ต้องลองเสียงก็ได้ แค่ได้ไปยืนลูบๆคลำๆ Suhr Reb Beach model ราคาเฉียดห้าแสนเยนใกล้ๆก็มีความสุขแล้วครับ  ;D
(http://i44.photobucket.com/albums/f4/blueframe/IMG_2828_zps27ef78ea.jpg)
(http://i44.photobucket.com/albums/f4/blueframe/IMG_2829_zps812a5867.jpg)
(http://i44.photobucket.com/albums/f4/blueframe/IMG_2830_zps0e12d9cd.jpg)
(http://i44.photobucket.com/albums/f4/blueframe/IMG_2831_zps9a53ccbc.jpg)
(http://i44.photobucket.com/albums/f4/blueframe/IMG_2832_zps825cddc8.jpg)

Diskunion สาขา Shibuya นั่ง JR จาก Shinjuku ไปแค่สองสถานีก็ถึง
ออกที่ทางออก Hachiko exit ที่มีรูปปั้นเจ้าหมาฮะจิโกะ อยู่หน้าทางออก เดินเลี้ยวขวาข้ามถนน
ไปทางฝั่งที่มีตึก QFront ซึ่งเป็นที่ตั้งของ Tsutaya ทั้งตึก เดินตรงไปถึงหัวมุม
มีป้ายบอกทาง Seibu A แล้วเลี้ยวซ้ายเดินตรงไปเข้าไปไม่ไกล จะเจอ diskunion อยู่ทางด้านซ้ายมือ
อาคาร Antenna 21 จุดสังเกตุง่ายๆ มี Koban (ป้อมตำรวจ) หน้าตาสุดเท่ห์อยู่ตรงข้ามกับอาคาร
สาขานี้มีทั้งหมด 5 ชั้น ช้้น 1 ถูกคั่นไว้ด้วย ร้านขายเครื่องสำอางค์ P.D.C.
ชั้น 2-3 เป็น used store ชั้นที่ 3 น่าสนใจมากเพราะเป็นแผ่นเสียงแนว progressive มีจำนวนมหาศาลอัดเต็มกำแพง
ผมเดินแวะไปดู BF ที่ขายแผ่น Jazz/Rare groove นิดหน่อย มีลูกค้ามาเลือกรื้อดูแผ่นกันพอสมควร  :)
(http://i44.photobucket.com/albums/f4/blueframe/IMG_2799_zps39fe53ca.jpg)
(http://i44.photobucket.com/albums/f4/blueframe/IMG_2798_zps0d46ad77.jpg)
(http://i44.photobucket.com/albums/f4/blueframe/IMG_2806_zps923b06ff.jpg)

Koban หน้าตาสุดเท่ห์ที่อยู่ตรงข้าม diskunion สาขา Shibuya
(http://i44.photobucket.com/albums/f4/blueframe/IMG_2808_zpsf8a2c387.jpg)

มีป้ายตั้งอยู่แบบนี้แสดงว่าร้านเปิดแล้ว
(http://i44.photobucket.com/albums/f4/blueframe/IMG_3200_zps7a6cab7a.jpg)

(http://i44.photobucket.com/albums/f4/blueframe/IMG_2815_zpsd7ccef60.jpg)

บรรยากาศภายในสาขา Shibuya
(http://i44.photobucket.com/albums/f4/blueframe/2013-10-25-09-33-28_photo_zps79ddaee1.jpg)

แผ่นเสียงอัลบัมเพลงไทยที่พบในสาขา Shibuya ราคาเอาเรื่องเหมือนกัน
(http://i44.photobucket.com/albums/f4/blueframe/IMG_3198_zps82bf778f.jpg)

ป้ายโฆษณาคอนเสิร์ต(รึเปล่า?) ของ Eric Clapton ที่สถานีรถไฟ
(http://i44.photobucket.com/albums/f4/blueframe/IMG_2827_zpsea458587.jpg)

คุณ blueframe ไมได้แวะ Disk Union ที่ Shinjuku แผนก Progressive Rock ที่อยู่ตรงข้ามอาคารหลัก กับอีกตึกที่อยู่ริมถนนใหญ่ที่เป็นร้านมือสองหรือครับ

ไม่ได้ไปครับ ผมได้แต่ยืนมอง เนื่องจากเวลาไม่อำนวย และหมดแรงจริงๆครับ
กอรปกับชั้น 5 ของ mainstore ก็มีแผ่น used สไตล์ progressvie หลายวงหลายอัลบัมปนอยู่จำนวนหนึ่ง
ก็เลยรื้อค้นกันสนุก แทบจะไม่อยากไปแผนกอื่นต่อเลยครับ

เห็น Disk Union แล้วนึกถึงร้านขายแผ่นเสียงของบ้านเรา คิดว่าคงไม่ใหญ่โตและมีของให้เลือกมากเท่าของเขา แต่ก่อนผมไปเดินตะลอนหาแผ่น progressive และมักจบลงโดยการที่ต้องเดินทางมือเปล่ากลับบ้าน แต่ถ้าเจอแบบ Disk Union นี่ คงไม่เดินมือเปล่าแน่ แถมกระเป๋าคงต้องฉีกด้วยครับ

รู้สึกเพื่อนคุณ blueframe จะอาสาเป็นนายแบบให้นะครับ มีรูปอยู่แทบทุกรูป ;D

แข่งกันหล่อทั้งสองคนครับ  :D
โชคดีกว่าผม ที่ท้องฟ้าสดใสมาก
ผมไปฝนตกตั้งแต่เช้า ยันค่ำ เซ็งจริงๆ
แต่ว่า อยากดูรูป สาวๆคอสเพลย์มากกว่านาคร้าฟฟฟ  8)

 ชายในรูปคือ simmons พี่ชายผมเองครับพี่ 
กล้องอยู่ในมือผม จึงมีแต่รูปเค้าเป็นส่วนใหญ่ ไม่ค่อยมีรูปตัวผมเอง  ;D



หล่อแบบดูไม่จืดเลยครับ Haaaaaa
โชคไม่ดีเท่าไหร่ครับพี่แจ็ค ผมไปโดนช่วงพายุที่ชื่อฟรานซิสโกเข้าพอดีครับ
แต่ก็ยังมีโชคดีในโชคร้าย พายุเข้าทางตอนใต้ของประเทศแล้วเปลี่ยนทิศทางเบี่ยงออกไปทางทิศตะวันออก
เฉียดโตเกียวไปเลยโดนแค่หางๆพายุ  แถมมีอยู่คืนนึงทราบว่ามีแผ่นดินไหวระดับ 3-4 ริกเตอร์
แต่หลับไม่รู้เรื่องเลยไม่รู้สึกถึงอาการตึกสั่น
ทางการญ๊่ปุ่นประกาศเตือนภัยสึนามิด้วย  แต่ก็ยกเลิกประกาศเตือนภัยเอาตอนเช้าตรู่  รอดไปครับ :P

ฝนปรอยทั้งวัน เม็ดหนาบ้าง บางบ้าง  จะสะพายกล้องตลอดเวลาก็โดนละอองฝนตลอด
กลัวกล้องเจ๊งยังไม่พร้อมจะซื้อใหม่ตอนนี้  ส่วนมากจะเก็บลงกระเป๋าสะพายเลยได้ภาพมาน้อยครับ
จะมีก็แต่ภาพสาวๆในความทรงจำของผมเท่านั้นเอง  ;D
ตลอด 3 วันที่ตระเวนไปโน่นมานี่ยังแค่ปรอยๆ มาหนักเอาตอนขากลับไปนาริตะแล้วครับ
ไม่งั้นล่ะหมดสนุกแน่ :D