Thai Progressive Rock Community

    พอดีเขียนไปลงเวป พวกออดิโอนะครับ มีคนขอมาให้เขียนแต่ไม่ยักมีใครมาอ่านมาตอบซักกะคน คุยกันแต่เรื่องเครื่องซะส่วนใหย่ ครั้นจะเอามาลงที่นี่ก็เหมือนเอามะพร้ามห่าวมาขายสวนอีก ทุกท่านก็คงรู้เนื้อหากันอยู่แล้ว แต่เสียดายไหนๆก็เขียนละ เอาลงไว้เป็นข้อมูลก็แล้วกันนะครับ ขออนุญาตินะครับ
    เปิดหัวข้อของ กาเบียลไว้แบบนี้ คงทราบดีว่าผมหมายถึงอะไร เพราะงานของกาเบียลตั้งแต่ ยุคเริ่มต้นคือต้นยุค 70 มาถึงปัจจุบัน และที่จะมีไปต่อถึงในอนาคต ล้วนเป้นผลงานที่มักจะมีความก้าวล้ำกว่าสิ่งที่เป็นอยู่ในตอนนั้นๆ เสมอ เรียกว่าเป้นงานที่จะมาก่อนกาลเวลาอันควรเสมอ ทำให้เค้าเป้นเหมือนผู้บุกเบิกผ่าแนวทางใหม่ๆ ให้วงการศิลป์แห่งดนตรีเสมอมา และก็อาจจะมีงานบางส่วนที่เป้นงานแห่งอนาคต แต่ควรจะเป้นอนาคตในอีกมิติหนึ่งไม่ใช่ระนาบเดียวก็โลกที่เราอาศัยอยู่ (พูดง่ายๆคือก้าวล้ำไปซะจนพอกาลต่อมา โลกก็ยังก้าวไปไม่ถึงแนวทางของแกซะที หลุดโลกสุดๆก็มีเหมือนกัน งานยุค genesis ตอนน้น นั้นไงตัวอย่างของสิ่งที่ว่านี้) เอาแค่นี้ก่อนนะครับเดี๋ยวมาต่อค่อยๆเขียนไป ข้อมูลตรงไหนผิดพลาดก็แนะนำแก้ไขกันได้นะครับ
   ราวปลายยุค60ต่อต้น70  Peter Gabriel ก่อตั้งวง Genesis กันเพื่อน อีกสี่คน คือ
        John Meyhew กลอง Phil collin มาแทนในเวลาต่อมา
        Mike Rutherford เบส และคอร์ด
        Tony Bank คีร์บอร์ด
        Anthona Phillip กีตาร์
   ห้าหนุ่มร่วมกันสร้างวงอาร์ตร็อค ที่มีดนตรีที่ซับซ้อน จากฝีมือทางดนตรีที่โดดเด่นของแต่ละคน โดยกาเบียลจะเป้นหัวหน้าวง และเขี่ยนเนื้อร้องเกือบทั้งหมด ภาคดนตรี ก็จะเป็น Tony Bank มือคีร์บอรด์ซะเป็นส่วนมาก ฟิล คอลลิ่น ที่มาตอนหลังจากชุดสองชุดแรก ยังเป็นแค่มือกลองไม่ได้มีบทบาทมากนักในช่วงแรก มือกลองคนก่อน คอลลิ่น คือเมย์ฮิว ถ้าเทียบฝีมือกัน เคยฟังเพลงเดียวกันที่คนนี้ตีกับ คอลลิ่นตี เห็นชัดเลยว่ามือกลองคนแรก มือสมัครเล่นไปนิดนึง คอลลิ่นทำให้เพลงธรรมดาๆดูดีขึ้นอีกเยอะเลย กาเบียลร่วมออกผลงานกับ genesis ตั้งแต่ปี 1970 -1975 ห้าชุดงานของเจเนซีสในยุคนี้จะออกไปทาง การแสดงการเล่นดนตรี ประกอบกับการแต่งตัวสุดเซอร์ ในเวลาแสดงสดของกาเกบียล  แต่งเป็นไอ้หัวดอกไม้บ่างละ แต่งเป็นมมุษย์คางคกบ่างละ  slipperman ไอ้ตัวเมือกลิ้นมั้งถ้าให้แปล ในรุปที่เป้นปุ่มๆปมๆนะแหละ เหมือนนำศาสตร์การแสดงละคร มาประยุกต์ใช้ในการนำเสนอ คอนเซพท์ของเพลงนั้นๆด้วย
ทั้งห้าชุด ตามรูปเล็กที่เห้นด้านล่าง ดังนี้
      - Trespass 1970
     เพลงยังไม่ค่อยลงตัวนักนะครับ มาฟังตอนนี้จะโบราณๆเลยละ แต่ก็ฟังเอาไว้เป้นแนวทาง และก็ได้เห้นว่า วงกล้าเปิดตัวด้วยอัลบั้มอาร์ตร็อคที่โชว์การเรียบเรียงสัดส่วนดนตรี ที่โดดเด่น ขนาดนี้ก็น่าจะมีอนาคตไม่เบาซึ่งฟังต่อๆไปในชุดอื่นๆจะ ได้คำตอบครับ ด้านเนื้อเพลงผมขอข้ามไปนะครับ เพราะขนาดฝรั่งเองยังต้องตีความกันหลายตลบ ไม่บังอาจนะครับถ้าไม่รู้จริง เพลงเด่นๆชุดนี้ก็มี  Looking for someone, Vision of angels , The Knife

    - Nursery Cryme 1971 
    ชุดนี้เพลงเริ่มลงตัวเด่นชัดขึ้นอย่างเห้นได้ชัด ฟิล คอลลิ่นก็มาในชุดนี้แหละครับ ทำให้ได้ทีม สามประสาน เบส กีตาร์ กลอง ที่ลงตัว อยู่เหลือรอดกันมาเป้น เจเนซีส จนถึงทุกวันนี้  ก็สามคนในสามตำแหน่งนี้แหละครับ มือกีตาร์ก็เปลี่ยนเป็น Steve Hackett ที่มีลีลาที่ออกจะลุกไล่ มีลุกหวาน ลูกดุเด่นชัดมากกว่า Anthony Phillip ทำให้ดนตรีน่าสนใจมากขึ้น เพลงเอกครับ Musical Box กาเบียลโชว์เนื้อร้องน่าเวียนหัว แต่แผงไว้ด้วยทำนองที่เพราะพริ้ง ได้สนุกมากขึ้นเมื่อมีทีมดนตรีที่ลงตัวมาเสริม
    เพลงเด่นๆ Musical Box, The return of giant hogweed, The fountain of salmacis

   - Foxtrot 1973
    ผลงานชุดนี้บางท่านถึงกะยกให้เป้นผลงานที่ดีที่สุดของเจเนซิสไปเลย ถึงแม้นักวิจารณ์ส่วนมากจะยกให้ชุดถัดมาหรืออีกสองชุดถัดมาก็เถอะ เรียกว่าดีต่างกันทั้งสามชุดเลยว่างั้นแล้วแต่รสนิยมแล้วละ ชุดนี้ อีตากาเบียลเสริมความเซอร์ส่วนพระองค์ด้วยการ ไว้ผมยาว แต่ดันโกนผมตรงกลางกระบาลออก เหมือนทรงผม ซาบูไร แต่กลับเนกาตีบกัน เอากะพ่อสิ คือซามูไรนะหัวล้านแต่มีผมเป็นแถบตรงกลางจากหน้าไปหลัง แต่กาเบียล ผมยาวถึงไหล่เลยครับแต่โกนตรงกลางออกรูปทรงเดียวกะซาบุไรไว้ตรงกลาง ใครกล้าทำแบบเฮียเค้าบ่างก็ลองดู
      อยากดูรุปความเซอร์ของเฮียเค้าว่าขนาดไหนไปตามลิงค์นี้เลยครับ
http://www.solsburyhill.org/scrapbook/scrapbook.php
   

ผมละงงจริงๆ เลยเขียนอะไรก็โดนย้ายห้อง เขียนกาเบียล ลงห้อง the song remain the same ก็ผิดห้องอีกเหรอนี่ ที่จริงเขียนประวัติผลงานก็น่าจะอยู่ห้อง the song ไม่ใช่เหรอครับ ผมเขียนถึง van morrison ในลักษณะเดียวกันกลับไม่โดนย้ายแฮะ อะย้ายก็ย้าย

แบบนี้ครับท่าน

Breath ประกาศ
Keep Talking พร็อก
The Song คลาสสิค ร็อค
Outside ไม่พร็อก
Any Color อื่นๆ

 :D

   ผมเข้าใจผิดคิดว่า  Keep talking  คือห้องพูดคุยเรื่อยๆเปื่อยๆตามคำแปลชื่อห้องซะอีก ทำไมห้องพร้อกถึงต้องชื้อห้อง Keep Talkingละครับ อันนี้อยากรู้ แล้วถ้าคุยเรื่อยเปื่อยเรื่องเพลงทั่วๆ ไปจะห้องไหนครับ
    ผมเข้าใจว่าแบบนี้ซะอีกนะครับโทษทีที่เข้าใจผิด
    Keep Talking  พูดคุยทั่วๆไป ตามชื้อห้อง
    The song พุดคุยเรื่องคลาสสิกร้อค  สำหรับผมพร็อกก็คลาสสิกนะครับ หมายถึงเก่ามีคุณค่านะครับ
    out side งั้นที่อยู่ห้อง เดอะซอง ก็อยู่ห้องนี้ได้สิครับเพราะไม่พร็อกนิ

คือแรกสุดเรามีแต่ห้อง Keep Talking ที่คุยแนวพร๊อกเท่านั้น หลังๆค่อยเพิ่มห้อง TSRTS ที่คุยเรื่อง Classic Rock และต่อมาก็มี Outside The Wall ที่คุยแนวที่เหลือครับ ถ้าอ่านคำอธิบายใต้ชื่อห้องก็จะทราบครับ

ชี้แจงครับ

Breathe - เป็นบอร์ดสำหรับลงประกาศของเว็บครับ เวลาเรามีกิจกรรมอะไรที่จะจัด พวกมีตติ้งหรืออะไรก็ตาม เราจะตั้งกระทู้คุยกันในนี้ครับ รวมถึงปัญหาต่างๆ เกี่ยวกับการใช้เว็บไซต์ รายงานความคืบหน้าต่างๆ เกี่ยวกับตัวเว็บไซต์ ก็สามารถตั้งในห้องนี้ได้เช่นกันครับ

Keep Talking - เป็นห้องสำหรับสนทนาทุกอย่างที่เกี่ยวกับดนตรีโปรแกรสสีฟครับ รวมถึงพวก Prog-Related ก็สามารถตั้งได้ที่นี่เช่นกันครับ Peter Gabriel เป็นศิลปินโปรแกรสสีฟร็อค ดังนั้นก็จัดอยู่ในห้องนี้ครับ

The Song Remains The Same - เป็นห้องสนทนาดนตรี Classic Rock ครับ ซึ่งหมายถึงพวกวงร็อคในยุค 60's 70's The Beatles, Led Zeppelin, The Who, Eric Clapton, Deep Purple และอื่นๆ ที่เป็นศิลปินแนวๆ นี้จัดอยู่ในห้องนี้ครับ

Outside The Wall - ห้องสนทนาดนตรีแนวอื่นๆ ที่นอกเหนือไปจากดนตรี Prog และ Classic Rock ครับ เช่นพวก Jazz, New Age, Alternative หรือแนวดนตรีแปลกๆ อีกมากมายสนทนากันได้ที่ห้องนี้ครับ

ตอบเพิ่มครับ ชื่อบอร์ดส่วนใหญ่เอามาจากชื่อเพลงของ Pink Floyd ครับ

Breathe (DSOTM)
Keep Talking (The Division Bell)
Outside The Wall (The Wall)
Welcome To The Machine (WYWH)
Any Colour You Like (DSOTM)

ผมรู้ครับว่าเอามาจากชื้อเพลง pink floyd ดูก็รุ้แล้วละครับ แต่ที่ถามนะหมายถึง ทำไมถึงต้อง Keep Talking เป้นชื่อห้องเพลงพร็อคละครับ นอกจากที่ว่าเป้นชื่อเพลงพิ้งพล้อย

สมัยก่อนตอนที่เราตั้งบอร์ดนี้ ยังไม่มีบอร์ด The Song Remains The Same และ Outside The Wall ครับ บอร์ดหลักสำหรับการคุยเรื่องเพลงคือ Keep Talking ซึ่งหมายถึง "คุยกันเข้าไว้" อะไรประมาณนี้ ซึ่งตอนแรกเรามาคุยเรื่องเพลงทุกแนวกันในนี้ (จริงๆ เว็บเราเน้นเพลง Prog แต่ก็ไม่ผิดที่มีคนฟังแนวอื่นๆ ด้วย) ทำให้กลายเป็นว่าบอร์ดเริ่มไม่เป็นระเบียบ แล้วกระทู้ก็ขึ้นๆ ลงๆ เร็วมาก ทำให้เราต้องมาเปิดบอร์ดเพิ่มต่างหากที่ชื่อ The Song Remains The Same และ Outside The Wall ครับ ซึ่งสองบอร์ดหลังนี้ก็ตั้งชื่อขึ้นเพื่อให้สื่อได้ถึงแนวเพลงที่เราจะคุยในบอร์ดนั้นๆ ส่วน Keep Talking เป็นชื่อบอร์ดแรกเริ่มของเรา เราเลยขอปล่อยมันไว้อย่างนั้นแหละครับ

มาขุดกระทู้ตอบนะครับ จริงๆตอนแรกที่ไม่มีคนมาตอบกระทู้อาจเพราะพวกเราคุยเรื่อง Peter Gabriel กับ Genesis กันมามากจนไม่รู้จะเอ่ยอะไรอีก เอาเป็นว่าผมชอบอัลบั้มของน้าปีเตอร์ตามนี้ครับ  :D

So
III
IV
Us
Up
I
II

งั้นขอตอบอัลบั้มของ Peter Gabriel ที่ผมชอบมากสุดไล่ไปหาชอบน้อยที่สุดนะครับ (รวม Soundtrack ด้วยครับ)

Up > Long Walk Home > Security > III > Ovo > Passion > Us > So > I > Birdy > II

PETER GABRIEL will release a new album entitled 'Scratch My Back' in early 2010. The release will feature orchestral covers of songs from artists including DAVID BOWIE, TALKING HEADS and PAUL SIMON. Gabriel explained the concept of the album by saying 'The songs are not simply covers, they are major reinterpretations of some famous stuff. It's quite radical.' See NEWS for the expected tracklisting.

แล้วเมื่อไรอัลบั้ม I/O ของพี่ท่านจะรีลีสครับเนี่ย ปล่อยให้รอนานยังกะ Chinese Democracy เลย

นั่นสิครับ คงให้รอนานเหมือนตอนรอ Up นั่นแหละ ว่าแต่อัลบั้ม Scratch My Back นี้แอบดูรายชื่อเพลงแล้วมีเพลงของ Elbow และ Arcade Fire ด้วย  :o

ไม่น่าเชื่อว่าเฮียกาเบรียลจะคัฟเวอร์เพลงของวงรุ่นหลานด้วย โดยเฉพาะ Elbow นี่เซอร์ไพรส์สุดๆ เพราะเป็นวงที่ผมคิดว่าเสียงของนักร้องนำนั้นละม้ายคล้ายคลึงกับ Peter Gabriel (ตอนแก่) มากๆด้วย

เอาแทร๊คลิสต์มาแปะครับ

'"Heroes"' - David Bowie
"Street Spirit (Fade Out)" - Radiohead
"The Book Of Love" - Magnetic Fields
"Flume" - Bon Iver
"My Body Is A Cage" - Arcade Fire
"Listening Wind" - Talking Heads
"I Think It's Going to Rain Today" - Randy Newman
"Après Moi" - Regina Spektor or Eartha Kitt
"Waterloo Sunset" - The Kinks
"The Boy In The Bubble" - Paul Simon
"The Power Of The Heart" - Lou Reed
"Philadelphia" - Neil Young
"Mirrorball" - Elbow

Heroes นี่คักเวอร์กันเกลื่อนเลย

เพลงดีก็อย่างนี้แหละครับ  :D

ขออนุญาติำนำรีวิวที่ผมเขียนไว้เมื่อก่อนหน้านี้ซึ่งมีลงในหน้ารีวิวมาแปะรวมในกระทู้นี้แล้วกันนะครับ  ;D

(http://i324.photobucket.com/albums/k328/sithichai/Us_Original_-_Peter_Gabriel.jpg)

หลังจากความสำเร็จของอัลบั้ม So ในปี 1987 โดยเฉพาะซิงเกิ้ลเพลง Sledgehammer ที่ขึ้นถึงอันดับ 1 ในอเมริกา เป็นเหตุให้ผู้คนและแฟนๆของ Peter Gabriel โดยเฉพาะแฟนๆกลุ่มใหม่คาดหวังที่ได้ฟังอัลบั้มที่จะเป็นภาคต่อของ So แต่แล้ว Peter Gabriel กลับไม่รีบร้อนที่จะสานต่อความสำเร็จดั่งที่ใครๆคาดคิดแต่กลับไปออกงาน บรรเลง Soundtrack (Passion) มาคั่นเวลาแทน อันเป็นเหตุให้สตูดิโออัลบั้มเพลงร้องถัดมาที่ใช้ชื่อสั้นๆเหมือนอัลบั้มที่ แล้วว่า Us ต้องทิ้งช่วงห่างจาก So ถึง 5 ปี และด้วยความห่างนี้เอง จึงทำให้งานใน Us นี้ค่อนข้างแตกต่างจาก So พอสมควร (นอกจากเพลง Steam ที่ทำเพื่อตัดซิงเกิ้ลโดยเฉพาะที่ยังมีกลิ่นอายของ So อยู่บ้าง) ด้วยความที่ Peter ใส่ความเป็น World Music ลงไปมากเป็นพิเศษไม่ว่าจะเป็นเสียงปี่สก๊อตและเสียงกลอง Sabar แบบแอฟริกันในเพลง Come Talk to Me ที่ผสมผสานได้อย่างน่าฟังมากๆ เสียงขลุ่ยโบราณที่ใส่ในหลายเพลงเช่น Come Talk To Me, Blood of Eden และ Fourteen Black Paintings เป็นต้น

เนื้อหาหลักในอัลบั้มนี้พูดถึง ความรักดั่งชื่ออัลบั้ม Us เมื่อ Peter ตกอยู่ในภวังค์แห่งความรักครั้งใหม่กับ Sinead O'Cornor (ณ เวลานั้น) ที่มาร่วมร้องดูเอตในเพลง Blood of Eden หรือเพลงเปิดอัลบั้มอย่าง Come Talk to Me ที่พูดถึงสายสัมพันธ์ในครอบครัวระหว่างตัว Peter กับลูกสาวของเขานั่นเอง เพลง Love to Be Loved ที่พูดถึงความต้องการความรักจากผู้อื่นพอๆกับการให้ เพลงอื่นที่เด่นๆเช่น Washing of the Water ที่ดนตรีช่างเรียบง่ายเหมือนสายน้ำำที่ไหลช้าๆ ให้ความรู้สึกเหมือนยืนอยู่ริมธารน้ำท่ามกลางธรรมชาติอันสวยงาม เป็นเพลงที่ Peter ขับร้องได้ไพเราะจริงๆ อาจเรียกได้ว่านี่คือเพลงที่ดีที่สุดในอัลบั้มนี้เลยก็ว่าได้ ส่วนเพลง Secret World ก็เป็นเพลงปิดอัลบั้มที่ยอดเยี่ยมเช่นกันที่เหมือนจะทิ้งคำถามไว้ให้เราขบ คิดกันต่อไป กับที่ดนตรีคลอไปกับเสียงเปียนโนในแบบเอกลักษณ์ของ Peter เอง

อัลบั้ม นี้ได้ Daniel Lanois มาโปรดิวซ์ให้เหมือนที่สร้างชื่อไว้ใน So ส่วนนักดนตรีก็ยังเต็มไปด้วยคุณภาพอย่าง David Rhodes กับ Tony Levin มือกีตาร์และมือเบสคู่ใจและมือกลองยอดฝีมือคนหนึ่งในวงการอย่าง Manu Katche รวมทั้งศิลปินรับเชิญที่มีชื่อเสียงอย่าง Brian Eno, Peter Hammill และ John Paul Jones และอีกหลายๆคน

ไม่น่าแปลกใจว่าอัลบั้มนี้อาจ ไม่ประสบความสำเร็จในวงกว้าง ด้วยความที่ดนตรีอาจไม่ติดหูเหมือนในอัลบั้ม So แต่จะปฏิเสธไม่ได้ว่าเป็นอัลบั้มที่เปี่ยมด้วยคุณภาพระดับ Peter Gabriel ที่ให้ความรู้สึกอบอุ่นทุกครั้งที่ได้ฟัง

ใครอยากได้ข้อมูลอัลบั้มอื่นเพิ่มเติมก็ตามไปอ่านบทความของพี่ panyarakได้ตามลิงค์นี้ได้เลยครับ  :D

http://www.thaiprog.net/home/index.php?option=com_content&task=view&id=74&Itemid=92

เอามาฝากกัน เผื่อใครไม่เคยได้ัฟัง Ozzy ร้อง Shock The Monkey  :D

http://www.youtube.com/watch?v=F86qWCF5dXs

ว่ากันว่าเสียงกลองเพลง Intruder (ที่ผมชอบมากๆ) ในอัลบั้ม III เป็นเพลงแรกที่มีการคิดค้นใช้เสียงกลองที่ตอนนี้เรียกกันว่า gated drum โดย Hugh Padgram เอนจิเนียร์ของอัลบั้มนี้เป็นคนคิดค้นขึ้น ถึงแม้เป็น Phil Collins จะเป็นคนตีกลอง หลังจากนั้นเสียกลองแบบ gated durm กลายเป็น signature ของ Phil Collins ไปซะงั้น  :D

The "gated drum" sound

Padgham is credited with creating the 'gated' drum sound used so prominently on Phil Collins' single "In the Air Tonight", and which became the template for much of the recorded pop drum sound of the 1980s. The effect is believed to have first been used on the 1980 third self-titled solo album by Peter Gabriel, which Padgham engineered and on which Collins played. At this time, Padgham was working regularly as the recording engineer for noted UK producer Steve Lillywhite, and they collaborated on many well-known albums and singles in the early 1980s.

Padgham's 'gated drum' effect is created by adding a large amount of heavily compressed room ambience to the original drum sound, and then feeding that reverb signal through an electronic device known as a noise gate. This unit can be programmed to cut off any signal fed through it, either after a specified time interval (in this case, some tens of milliseconds), or when the incoming signal falls below a preset gain threshold. The result is the arresting 'gated reverb' effect, in which the reverberation cuts off abruptly, rather than fading away.

In a 2006 interview, Padgham revealed how the effect was first engineered:

    The whole thing came through the famous "listen mic" on the SSL console. The SSL had put this massive compressor on it because the whole idea was to hang one mic in the middle of the studio and hear somebody talking on the other side. And it just so happened that we turned it on one day when Phil [Collins] was playing his drums. And then I had the idea of feeding that back into the console and putting the noise gate on, so when he stopped playing it sucked the big sound of the room into nothing.

From wikipedia

ถ้าจะเริ่มฟัง Peter Gabriel นี่ต้องเริ่มจากงานชุดไหนครับ?

Play Live ก็ดีครับ  :D

แนะนำเป็นสตูดิโอที่ีว่ากันว่าดีที่สุดคือชุด 3 นี่แหละครับ  :D

(http://i324.photobucket.com/albums/k328/sithichai/CIMG4165.jpg)

+1 ครับ

ซีดีแต่ละชุดของ Peter นี่ แพง ๆ แล้วก็หายากจังนะครับ  :o

เห็นร้าน Musicland ก็มีหลายชุดนี่ครับ สั่งตามเว็บก็มีครับ ไม่ใช่ของหายาก ถ้าไม่นับเวอร์ชั่นแปลกๆอย่าง SACD, mini lp ดูเหมือนว่าคุณ jknoremorse จะไปมองตามเว็บอเมริกาซึ่งน่าจะเิลิกผลิตแล้วราคาจึงสูง ตามเว็บแผ่นอังกฤษยังมีขายครับ  :D

http://www.amazon.co.uk/gp/search/ref=a9_sc_1?rh=i%3Apopular%2Ck%3Apeter+gabriel&keywords=peter+gabriel&ie=UTF8&qid=1265785419

มีใครเคยไ้ด้ฟังอัลบั้ม Passion Sources หรือยังครับ? เป็นการรวมเอาดนตรีที่เป็นรากฐานให้กับอัลบั้มซาวนด์แทร๊ค Passion ว่ากันว่าคนที่ชอบ Passion น่าจะชอบชุดนี้ด้วย สมัยก่อนผมไม่ค่อยให้ความสำคัญกับอัลบั้มซาวนด์แทร๊คของปีเตอร์เลย คงต้องหามาฟังบ้างแล้ว เพื่อทดแทนการฟังอัลบั้มใหม่ที่แบบคัฟเวอร์ที่ผมไม่ชอบเอาเสียเลย

(http://i324.photobucket.com/albums/k328/sithichai/passion.jpg)

ผมชอบชุด Security กับ Up มากที่สุด แต่สำหรับผู้เริ่มต้นผมก็แนะนำชุดที่ 3 เหมือนกันครับ

โทรไปถามร้าน Musicland มาแล้ว มีแทบทุกชุดเลยครับ ตั้งแต่ II, III, III (German Version),IV, Passion (ST), Us, Secret World-Live,Long Walk Home (ST), Up ทุกชุดเป็นรุ่นรีมาสเตอร์ใหม่ปก 499 เองด้วยครับ

รบกวนถามน้อง Lilium หน่อย เห็นว่าชอบ Long Walk Home (ST) มากเหมือนกัน ว่ามันดีอย่างไรครับ  :D

ผมเองชอบซาวนด์แทร๊คบรรยากาศหม่นเศร้าเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว และปีเตอร์ก็สนองความต้องการของผมได้ดีมาก แถมโปรดักชั่นยังอลังการสุดๆ แม้มันจะไม่ทรงเสน่ห์เท่า Birdy หรือ Passion แต่ถ้าเน้นฟังเอาเพราะก็ต้องชุดนี้แหละครับ

ขอบคุณครับ สงสัยต้องตามเก็บงานซาวนด์แทร๊คด้วยแล้ว  :D

มีแผ่นชุดนี้อยู่ที่หอพอดี  :)

(http://www.uppic.org/image.php?id=E09A_4B727F02&jpg) (http://www.uppic.org/share.php?id=E09A_4B727F02)

(http://www.uppic.org/image.php?id=5AF9_4B727F02&jpg) (http://www.uppic.org/share.php?id=5AF9_4B727F02)

(http://www.uppic.org/image.php?id=C0BE_4B727F02&jpg) (http://www.uppic.org/share.php?id=C0BE_4B727F02)

ได้ดูหนังเรื่องนี้แล้วครับ หม่นเศร้าเอาเรื่อง  :'(

ขอบคุณครับ

ระดับน้าปีเตอร์เราไม่ยอมตกเทรนด์อยู่แล้ว  :D

(http://www.uppicfree.com/images/615_pg_blogmar10_opt2.jpg) (http://www.uppicfree.com/view-615_pg_blogmar10_opt2.jpg)

http://blog.bowers-wilkins.com/lab/sound-quality-lab/the-definitive-guide-to-24-bit-flac/

(http://sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc4/hs770.snc4/67068_136704353043491_100001117803357_187049_5342191_n.jpg)

Noise's Album of My Life:
Up (2003) by Peter Gabriel
Written by Lilium

(คลิกฟังเพลงในอัลบั้มได้ที่เพลย์ลิสต์นี้: http://www.youtube.com/view_play_list?p=6399AA2D167EA903)

การจะเลือกอัลบั้มสักชุดที่จะเป็นตัวแทนอัลบั้มแห่งชีวิตการฟังเพลงจากกว่าร้อยพันที่เคยสดับผ่านหูมานั้นมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยจริงๆครับ เพราะการที่เราจะชอบหรือหลงรักอัลบั้มใดสักชุดได้นั้น แสดงว่ามันต้องมีความพิเศษ มีเอกลักษณ์ลักษณะเฉพาะ มีความดีในตัวของมัน และแน่นอนว่าเหตุผลที่เราจะชอบก็ย่อมแตกต่างกันไปแต่อัลบั้มด้วย

...แต่หากจะพูดถึงผลงานที่จะก้าวขึ้นไปถึงระดับ Album of My Life ได้นั้น มันก็คงจะเป็นผลงานที่มีความพิเศษเหนือสิ่งอื่นใดและส่งผลกระทบต่อสภาวะจิตใจและความนึกคิดของเราอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน มันอาจจะเป็นผลงานที่สร้างอิทธิพล แรงบันดาลใจ หรือแม้แต่ให้มุมมองใหม่ๆในการดำเนินชีวิต ....พูดง่ายๆมันก็คือเป็นอัลบั้มที่เปลี่ยนชีวิตนั่นแหละ


“ดนตรีเด่นมากทุกเพลง เป็นผลงานที่สมบูรณ์แบบมาก ไม่เคยฟังผลงานที่สมบูรณ์แบบระดับนี้มาก่อน ตามความคิดของผม แม้ชุด The Wall ของ Pink Floyd ก็ยังสู้ไม่ได้” – ว.ชยาเวช


นี่ คือประโยคชวนชิมที่ง่ายๆ (ที่ฟังดูเกินเลยไปหน่อยด้วยซ้ำ) แต่ดึงดูดความสนใจได้ในทันทีทันใดของคุณ ว.ชยาเวช แห่งเว็บ Audio-Teams (ที่ผมจะรู้จักภายหลังในชื่อคุณหมอ Black Tulip แห่งบอร์ดไทยพร๊อกนั่นเอง) โปรยเอาไว้สำหรับอัลบั้ม Up ของ Peter Gabriel ซึ่งผมมาอ่านเจอตอนที่เริ่มใช้อินเทอร์เน็ตใหม่ๆ คือตอนนั้นผมเองก็ฟังดนตรีโปรเกรสสีฟอย่างพวก Pink Floyd, Yes, The Moody Blues หรือ The Alan Parsons Project อยู่บ้างแล้ว แต่กลับไม่เคยสัมผัสงานของ Genesis หรือโซโล่อัลบั้มของ Peter Gabriel เลยสักที ดังนั้นนี่จึงเป็นโอกาสที่ดีที่จะลิ้มลองผลงานของหนึ่งในศิลปินที่ได้ชื่อว่าเป็นพวกหัวก้าวหน้าและเป็น Perfectionist มากที่สุดคนนึงของวงการดนตรีโลก ทำให้หลังจากนั้นไม่นานผมต้องควักเงินเก็บเกือบๆพันบาทของผมออกมาจากกระปุกเพื่อไปซื้อ Hybrid-SACD ชุดนี้ที่ Tower Records สาขาดิเอ็มโพเรียม (ตอนนั้นเปลี่ยนชื่อร้านเป็น CD Warehouse รึยังก็ไม่แน่ใจ) ซึ่งนั่นก็เป็นหนึ่งในซีดีแผ่นแรกๆที่ผมซื้อเองด้วย

ผมจำได้ดีว่าความประทับใจ (ปนระทึกขวัญ) ครั้งแรกที่มีต่ออัลบั้มนี้เกิดขึ้นตั้งแต่เพลงจั่วหัวอัลบั้มที่มีชื่อว่า "Darkness" โดยในช่วงอินโทรมันเป็นเพียงเสียงสังเคราะห์นิ่งๆเงียบๆไปเรื่อยๆ ผมเลยต้องเร่งเสียงซะจนเกือบสุด ....แล้วพอถึงวินาทีที่สามสิบเท่านั้นแหละครับ “ผ่าง!!!” เสียงดนตรีพุ่งขึ้นมาอย่างรุนแรงกระทันหันจนผมแมบจะคะมำตกเก้าอี้ไปเลย แล้วมันก็เป็นไปในลักษณะนี้สลับกันไปตลอดทั้งเพลง ....ณ จุดนี้ผมก็เริ่มสัมผัสความอัจฉริยะของลุงปีเตอร์ได้เลยครับ ...ผมรู้สึกว่าเขาสามารถจับเอาความแปลกแยกแตก ต่างระหว่างความสงบ นิ่งเงียบ กับความเกรี้ยวกราด วุ่นวาย และสับสนเข้าไว้ด้วยกันได้อย่างกลมกลืน เข้ากันได้ดีกับเนื้อหาที่บอกถึงความหวาดระแวงต่อความชั่วร้ายในจิตใจ ....ปีศาจ ...อีกบุคลิกหนึ่งที่พร้อมจะโผล่ขึ้นมาทำร้ายตัวเองท่ามกลางความเงียบงันได้ทุกเมื่อ

ทางด้านซิงเกิ้ลประจำอัลบั้มอย่าง "Growing Up" และ "The Barry Williams Show" ก็เป็นเพลงป๊อประดับคุณภาพที่ลุงแกจะต้องมีไว้ประดับอัลบั้มอยู่เสมอ ทั้งสองเพลงถ้าฟังเพียงผิวเผินมันก็เหมือนอีเลกโทรป๊อปจังหวะโจ๊ะๆธรรมดา แต่หากลองฟังแบบพินิจพิจารณาให้ดีแล้วจะพบว่ามันมีรายละเอียดของดนตรีมากมายเต็มไปหมด (ดังจะเห็นในบุคเลทที่แสดงให้เห็นว่ามีนักดนตรีมาร่วมงานในแต่ละเพลงเป็นจำนวนมาก) ที่ด้วยความชาญฉลาดในการเรียบเรียงดนตรี ...ลุงปีเตอร์ได้ผสมทุกสิ่งทุกอย่างเข้าเป็นเนื้อเดียวกันได้อย่างประณีต หมดจด และไร้ที่ติ มามองในแง่ของเนื้อเพลง ลุงเขาก็ยังนำเสนอแง่มุมที่เข้มข้นเกินกว่าเพลงป๊อปทั่วไปทั้งในเรื่องการเจริญเติบโต (ที่อาจจะรวดเร็วเกินไป) ของทุกสรรพสิ่งในแทร๊คแรก หรือการนำเสนอแง่มุมแบบ “You are what you watch” พร้อมทั้งจิกกัดโลกที่โทรทัศน์เป็นสื่อชักนำหลักได้อย่างเจ็บแสบ แต่ก็งดงาม ...และเป็นศิลปะ แน่นอนว่าแทร๊คแบบนี้อาจฟังดูป๊อปๆและไม่ถูกใจผมในครั้งแรกที่ฟัง แต่มันกลับเพิ่มเสน่ห์ให้ชวนฟังมากขึ้นอย่างน่าประหลาดในทุกครั้งที่เปิดมันฟังซ้ำ แม้ในทุกวันนี้ผมก็ยังจับรายละเอียดใหม่ๆที่อุบซ่อนอยู่ในบทเพลงได้อยู่เรื่อยๆครับ

แน่นอนว่าปีเตอร์ กาเบรียลในยุคศตววรษที่ 21 ย่อมเป็นบุรุษผู้มากด้วยประสบการณ์จากการผ่านโลกมาเกินกว่าครึ่งชีวิต และด้วยอานิสงส์จากสิ่งเหล่านั้นเอง มันจึงส่งผลให้เนื้องานในอัลบั้มนี้เต็มไปด้วยความสุขุมลุ่มลึกและเต็มไปด้วยการครุ่นคิดมากกว่าอัลบั้มใดๆที่เขาเคยทำมา ...ลุงปีเตอร์ใช้เวลาทำอัลบั้มนี้รวมๆกันแล้วนานกว่าทศวรรษ จาก 150 เพลงที่แต่งขึ้นมาจากการรวบรวมวัตถุดิบทั้งทางเทคนิคและทางความคิดอันมากมายมหาศาล ...มันถูกหลอมรวมให้เหลือเพียง 10 อันเปรียบเสมือนเพชรน้ำหนึ่งที่ผ่านการเจียระไนครั้งแล้วครั้งเล่ามากว่าสิบปี ดังนั้นในช่วงก่อนหน้านี้ บางเพลงในอัลบั้มนี้จึงอาจถูกดึงนำไปใช้งานในโอกาสต่างๆบ้างในรูปแบบที่แตกต่างจากที่เราได้ยินในนี้ อย่างเพลง "Sky Blue" อันแสนเศร้าถวิลหาและเปี่ยมไปด้วยความหมายแห่งชีวิต ก็เคยถูกนำไปใช้เป็นธีมหลักของภาพยนตร์เรื่อง The Rabbit-Proof Fence แต่ในอัลบั้มนี้เขาได้นำมันมาขัดเกลาเพื่อเสริมประกายสุกใสให้กับบทเพลงมากขึ้น สำหรับตัวเพลงนี้ก็เป็นบัลลาดจังหวะกึ่ง Tribal ที่มีอารมณ์ดนตรีเศร้าสะเทือนใจแต่ก็แฝงไว้ด้วยความงดงามและมีกลิ่นอายแห่งความหวัง ตรงกันกับเนื้อหาที่กล่าวถึงการออกเดินทางเพื่อค้นหาบางสิ่งบางอย่าง ...อาจจะเป็นการไขว่คว้าหาความสำเร็จตามความฝันที่วาดไว้ หรืออาจจะเป็นการเดินทางที่เลื่อนลอยเพื่อค้นหาความหมายแห่งขีวิต ซึ่งการเดินทางเหล่านั้นแม้จะเพิ่มความแข็งแกร่ง ให้กับตัวเรา แต่ในอีกมุมหนึ่งเราก็เหนื่อยล้า ...และยามใดที่ท้อแท้หมดหวัง เราก็จะพบว่า “บ้าน” ที่เราจากมานี่แหละ คือที่พำนักอันประเสริฐที่สุดสำหรับชีวิตเราแล้ว (ป.ล. เสียงประสานในเพลงนี้ขับร้องโดยวง The Blind Boys of Alabama ผู้ไม่เคยได้เห็นท้องฟ้าสีครามที่แท้จริงเลยสักครั้งในชีวิต) ส่วนเพลง "I Grieve" ที่ปีเตอร์แต่งขึ้นเพื่อนำไปประกอบภาพยนตร์เรื่อง City of Angels มาก่อนหน้านี้ ก็ถูกนำมาเสริมเติมแต่งให้ลงตัวมากขึ้นเช่นเดียวกัน ...เพลงนี้เป็นหนึ่งในเพลงที่โศกเศร้าอาดูรที่ สุดเท่าที่ผมเคยฟังมาทีเดียว กับเนื้อหาที่กล่าวถึงการจากไปของคนรัก ลุงปีเตอร์ใช้ภาษาง่ายๆในการบรรยาย แต่สามารถพรรณนาร่ำร้องถึงความอ้างว้างว่างเปล่าได้อย่างถึงอารมณ์ ยิ่งเมื่อมาขับร้องโดยสียงร้องอุ่นๆแต่บาดลึก ของเขา อาจทำให้น้ำตาซึมได้โดยไม่รู้ตัวทีเดียว ทางด้าน "My Head Sounds Like That" ก็เป็นเพลงบรรยากาศพิกลๆแบบคลื่นใต้น้ำ เพราะเนื้อร้องพูดถึงความเวียนวนสับสนในห้วงคิด แต่ดนตรีกลับเป็ยเปียโนบัลลาดผสานเสียงเครื่องทองเหลืองงามละเมียด เป็นอีกหนึ่งตัวอย่างของการขับสิ่งที่ขัดแย้งมาเข้าคู่กันได้อย่างสวยงามลงตัว ...อีกหนึ่งเพลงที่นำเสนอสถานการณ์สับสนวกวนไร้ทางออกคือ "No Way Out" ที่แม้จะมากับดนตรีเข้มข้นตึงเครียดอัดแน่นไปด้วยรายละเอียด แต่ลุงปีเตอร์ก็ยังไม่ใจร้ายเกินไปที่จะอุดช่องว่างอากาศแห่งความหวังเอาไว้เสียหมด เพราะอย่างน้อยเราก็สร้างอิสระภายในกรอบได้ ในขณะที่บทเพลงอย่าง "More Than This" นั้น กล่าวไปถึงความต้องการอันไม่มีที่สิ้นสุดของมนุษยโลก แต่จริงๆแล้วก็เป็นความต้องการนั้นเองไม่ใช่หรือที่ย้อนกลับมาจองจำผูกมัดเราเอาไว้กับมัน (แต่ในอีกแง่มันก็ก่อกำเนิดจินตนาการสร้างสรรอันยิ่งใหญ่ไพศาลให้แก่มวลมนุษย์ด้วยเช่นกัน) ....เพลงนี้ลุงปีเตอร์เอาความนุ่มนวลเป็นธรรมชาติของเสียงเปียโนและแมนโดลินมาหยอกล้อกับซาวนด์อีเลกโทรล้ำสมัยได้อย่างราบรื่นเนียนหูมากๆ

ทุกเรื่องราวย่อมมีจุดสิ้นสุด และก่อนจะถึงจุดสิ้นสุดก็ต้องมีจุดปะทุหรือจุด ไคลแม๊กซ์เช่นเดียวกัน ...ในความเห็นของผม ลุงปีเตอร์ได้ทำให้บทเพลงรองสุดท้ายอย่าง "Signal to Noise" กลายเป็นสิ่งมหัศจรรย์ที่สุดในชีวิตการทำเพลงของเขาแล้ว จนแฟนๆชาวต่างชาติบางท่านถึงกับนิยามเพลงนี้ว่า เป็น “A Whole World in One Song” เลยทีเดียว ด้วยเนื้อหาของเพลงที่แม้จะคลุมเครือ ยากต่อการเข้าใจ แต่ผม (และอีกหลายๆคน) ก็คงจะรู้สึกได้ว่ามันเป็นเหมือนตัวแทนแห่งเสียงเพรียกร้องจากคนทั้งโลก ที่พร้อมจะส่งผ่านห้วงชั้นบรรยากาศไปยังดินแดนแห่งจักรวาล ที่หากมีพระเจ้าหรือสิ่งใดๆก็ตามที่สิงสถิตและคอยรับฟังอยู่ (...หรืออาจไม่มีอะไรเลยก็ได้) พวกเราเหล่ามวลมนุษย์ก็เพียงอยากจะได้เสียงแห่งความสงบสันติที่แท้จริงกลับคืนมาก็เท่านั้นเอง ลุงปีเตอร์ได้แทนสิ่งต่างๆเหล่านั้นด้วยดนตรีอันนิ่งสงบแต่รองพื้นไว้ด้วยสุ้มเสียงออร์เคสตร้าคุกรุ่นที่เหมือนพร้อมจะปะทุตลอดเวลา แทรกด้วยสำเนียงไทรบัลชวนระทึกและเสียงร้องแบบพื้นเมืองอันกร้าวแกร่งทรงพลังของ Nusrat Fateh Ali Khan ผู้ล่วงลับ ก่อนจะเร่งเร้าอารมณ์ขึ้นไปเรื่อยราวกับซีเควนซ์ของหนังทริลเลอร์ระดับเกรดเอ จนไปถึงจุดปะทุอันยิ่งใหญ่ทรงพลังที่พร้อมจะสะกดทุกวิญญาณให้แน่นิ่งเป็นเวลาชั่วนาที ....ณ เวลานั้น ผมนั่งไม่ไหวติง ขนลุก อ้าปากค้างเป็นเวลานาน ไม่น่าเชื่อว่าจะมีบทเพลงที่ส่งผลสะกดอารมณ์ของตัวเองได้ขนาดนี้ แม้ทุกวันนี้เมื่อเปิดเพลงนี้ฟังเมื่อไร ความรู้สึกที่ผมได้รับก็ไม่ได้ต่างไปจากครั้งแรกมากนัก....

ลุง ปีเตอร์ส่งท้ายอัลบั้มนี้อย่างสงบด้วย "The Drop" อันประกอบไปด้วยเปียโน Borsendorfer และเสียงร้องเปลือยเปล่าของเขาเท่านั้น เหมือนต้องการจะบอกว่า ในที่สุดแล้ว ทุกๆอย่างจะเรียบร้อย มันจะต้องโอเค การร่วงหล่นเสื่อมถอยมันเป็นเรื่องธรรมดาธรรมชาติเท่านั้น เพียงเราไม่ฝืน หรือไปร่วมทุกข์ทรมาณกับมันให้มากนัก ....มันอาจเป็นเพียงความคิดของคนแก่คนนึงที่ปลงต่อโลกนี้และเริ่มนับถอยหลังนับวันรอวันที่จะจากโลกนี้ไปแล้ว แต่บางทีเราก็เลือกที่จะนั่งมองดูหยาดฝนร่วงหล่น ดีกว่าจะออกผจญภัยไปข้างนอกให้เปียกปอนและเป็นหวัดใช่มั้ยล่ะ....

สุดท้ายนี้ต้องขออภัยหากการเขียนของผมอาจจะเยิ่นเย้อยืดยาวสาวความยืดไปบ้าง แต่มันก็เพียงแค่ผมอยากเขียนถึงอะไรบางอย่างที่ทำให้ผมมีความหลงใหลอันลึกซึ้งในอัลบั้มนี้ แล้วผมไม่เคยมีโอกาสได้บรรยายมันมาก่อนก็เท่านั้นเอง แล้วจริงๆต้องบอกว่าอัลบั้มนี้แหละที่ช่วยเปิดใจเปิดกะโหลกกะลาให้ผม ทำให้ผมไม่กลัวที่จะเปิดรับสิ่งใหม่ๆมากขึ้นทั้งในแง่ของการฟังดนตรีหรือแม้แต่การใช้ชีวิตก็ตาม

ผมเองไม่ค่อยแน่ใจว่าเรื่องราวของพรหมลิขิตนั้นเป็นเรื่องจริงหรือเป็นเพียงนิทานหลอกคนหนุ่มสาวไปวันๆเท่านั้น แต่สำหรับชีวิตการฟังเพลงของผม ....ผมว่าผมได้พบกับพรหมลิขิตของตัวเองแล้วล่ะครับ

เขียนได้ดีมากๆครับ ยอมรับเลยว่าอัลบั้ม Up ของ Peter Gabriel นั้นดีมากๆจริงๆ ขนาดที่ผมเติบโตกับการฟังเพลงมาในยุคอัลบั้ม So ที่ผมชื่นชอบและผูกพันธ์มาก แต่ก็ยอมรับว่า Up เหนือกว่ามาก ดีไม่ดีอาจจะดีกว่าอัลบั้ม III ที่ีเป็นที่ยอมรับกันมานานว่าเป็นอัลบั้มที่ดีที่สุดของปีเตอร์ แต่ด้วยความที่ Up ออกมาในยุคสมัยที่ดนตรีที่เต็มไปด้วยเสียงสังเคราะห์เป็นเรื่องธรรมดาไปแล้ว เลยอาจทำให้แฟนๆรุ่นเก่าไม่รู้สึกถึงความคลาสสิคเทียบเท่าอัลบั้ม III ที่ถึือว่าล้ำสมัยและแหวกแนวในยุคนั้น แต่อัลบั้ม Up ให้ความรู้สึกเหมือนนำเอาส่วนๆต่างๆของอัลบั้มเก่าๆมารวมกันและที่สำคัญทุกเพลงเป็นเพลงระดับคุณภาพ เรียกว่าอัลบั้มนี้ผมสามารถนั่งฟังมันเพียงแค่วันละเพลงก็อิ่มแล้ว เพราะรายละเอียดดนตรี การเรียบเรียงที่เหนือชั้น ความหมายเพลงที่ไม่ยากต่อการเข้าถึงด้วย และโดยรวมถือว่าเป็นอัลบั้มที่ฟังไม่ยากและก็ไม่ง่ายจนเกินไป

สงสัยนี่คงเป็นเหตุผลที่ปีเตอร์เลื่อนเวลาออกอัลบั้มใหม่ออกไปนานมาก (ไม่นับ Scratch My Back ที่เป็นงานคัฟเวอร์) จนป่านนี้ก็ยังไม่มีวี่แววจะรีลีสสักที เพราะแกต้องใช้ความพยายามและความสามารถอย่างมากที่จะทำอัลบั้มต่อไปให้เหนือกว่าหรืออย่างน้อยก็เทียบเท่าอัลบั้มนี้ได้

โดยส่วนตัวผมยังคิดว่าอัลบั้ม Scratch My Back จำต้องทำออกเพราะมีสัญญาผูกพันธ์กับค่ายเพลงที่มักกำหนดกรอบเวลาในการออกอัลบั้มในสัญญาที่ทำไว้ และแน่นอนว่าระดับน้าปีเตอร์แล้วแกไม่มีทางปั่นงาน(ที่แกเขียนและสร้างสรรค์เอง)ออกมาให้มันเสร็จๆตามกำหนดแน่นอน แกจึงฉีกออกไปทำอัลบั้มคัฟเวอร์ที่ไม่มีโครงสร้างทางดนตรีที่ซับซ้อนเหมือนงานของแกเพื่อออกมาขัดตาทัพก่อนก็เป็นได้

ถ้าแยกฟังเพลงชุด Scratch My Back โดยไม่ฟังติดกันทั้งอัลบั้ม ก็ฟังเข้าหูมากกว่าครับ

ผมว่าผมก็เปิดใจ ทดลองฟังงานของแก โดยเฉพาะชุด Up อยู่มากทีเดียวนะครับ แต่ผมกลับไม่รู้สึกชอบเลยสักเพลง เพลง The Drop ก็พอฟังได้ครับ แต่นั่นอาจเป็นเพราะรสนิยมของผมไม่ถูกกับงานของแกก็ได้  :D และอะไร คือ นิยามของคำว่า ผู้ก้าวนำหน้า โลกดนตรี ปล.ผมบ่นเล่นนะครับ อย่าซีเรียส (หรือผมซีเรียสกับชื่อกระทู้เอง)  ;D หรือถ้าบอกว่า Kraftwerk หรือ Kitaro คือผู้ก้าวนำหน้า โลกดนตรี ผมจะเห็นด้วยอย่างมาก ฯ

ถ้าไม่ชอบชุดใด ลองฟังชุด Scratch My Back หรือยังครับ คนที่ชอบ Manafon อาจจะชอบชุดนี้ก็ได้

ลองอ่านที่ผมและพี่ Cocoon เขียนไว้ให้ดีๆสิครับ (หรือจะไปอ่านงานเขียนของพี่ Panyarak ที่หน้าเว็บก็ได้) ผมว่าแค่นั้นก็เพียงพอแล้วนะครับ ไม่จำเป็นต้องเอามาฉายซ้ำอีกรอบหรอก จากที่ผมอ่านที่คุณเขียนมามันก็แค่คุณไม่ถูกชะตากับงานของปีเตอร์ กาเบรียลเท่านั้นเอง คือถ้าคุณได้ลองฟังแล้วศึกษาแบบละเอียดจริงๆ คุณจะพบว่ามันเป็นความจริงทุกประการล่ะครับ เว้นแต่ว่าถ้าคุณไม่ถูกโรคกับงานของเขาอยู่แล้ว ...มันก็จบแค่ตรงนี้ ต่อให้อธิบายเท่าไรก็ไม่เข้าใจหรอกครับ

ผมไม่แปลกใจที่คนรุ่นใหม่จะไม่รู้สึกว่าดนตรีของ Peter Gabriel ก้าวหน้าอย่างไร แต่ถ้าคนในยุคต้นๆ 80's ได้ฟังงานของเขาจะรู้สึกได้เช่นนั้น เพราะไม่ได้ดูเพียงแต่การใช้เสียงซินธิไซเซอร์ที่เป็นของใหม่ในสมัยนั้น แต่สิ่งที่ปีเตอร์ทำได้และดูเหมือนจะเป็นคนแรกที่ทำได้ก็คือการนำดนตรีเทคโนโลยีสมัยใหม่(เมื่อตอนนั้น)มาผสมผสานกับดนตรีของโลกที่สามพวแอฟริกันบีทหรือที่ปัจจุบันเราเรียกว่า World Music นั่นเอง ในอัลบั้ม III, IV ที่เป็นที่กล่าวขานกัน ถ้าฟังดีๆมีหลายเพลงที่มีการผสมผสานกันของดนตรีสองทวีปในรูปแบบเพลงโปรเกรสสีฟร๊อคได้อย่างเหมาะเจาะและยอดเยี่ยมมาก

ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ

เดี๋ยวคงต้องไปหาชุด III มาฟังดูบ้างแล้วหละครับ

เอาแค่เพลงเปิดอัลบั้ม (Intruder) และเพลงปิดอัลบั้ม (Biko) ในอัลบั้ม III ถ้าคุณฟังแล้วรู้สึกว่ามันธรรมดาหรือไม่มีอะไรพิเศษ นั่นหมายความว่าคุณเข้าไม่ถึงดนตรีของ Peter Gabriel แล้วครับ ถ้าคุณรู้ว่าวิธีการสร้างเสียงกลองใน Intruder แล้วคุณจะรู้ว่าทำไม่ Peter Gabriel ถึงเป็นพวกหัวก้าวหน้าในยุคนั้น ส่วนเพลง Biko ไม่้ต้องพูดถึงครับ เป็นเพลงที่สมบูรณ์มากที่สุดเพลงหนึ่งในวงการเพลงเลยก็ว่าได้ ทั้งดนตรี เนื้อหา และวิญญาณในตัวเพลง

Manafon ฟังอยากมากเลยครับ ชอบแค่สองเพลงเอง ส่วนชุด Scratch My back เด๋วจะไปหาฟังดูครับ ฯ

ในดนตรีของปีเตอร์มักจะมีการทดลองทางสุ้มเสียงอยู่เป็นจำนวนมาก แต่หากฟังแต่เพียงผิวเผินแค่เพียงเปลือก ก็อาจจะไม่ทันสังเกต เพราะปีเตอร์ได้เรียบเรียงและขัดเกลาทุกเสียงมาให้ลงตัวเป็นอย่างดีแล้ว ซึ่งทุกอย่างนั้นต้องอาศัยระยะเวลา ต้องใช้เวลาเปลี่ยนนั่นเปลี่ยนนี่เพิ่มนู่นลดนี่เป็นเวลานาน เพราะฉะนั้นจึงไม่แปลกที่ช่วงระยะห่างระหว่างแต่ละอัลบั้มของเขาจะค่อนข้างนานมากครับ

มาว่าักันเรื่อง Up ต่อดีกว่า ใจจริงผมก็อยากเขียนเจาะลึกแต่ละเพลงในอัลบั้มนี้มาก อย่างเพลง Darkness นี่ฟังทีไรเห็นภาพตามทุกทีครับ ผมอาจตีความเพลงไม่เก่งแต่รู้สึกเหมือนเพลงนี้จะพูดถึงการที่เราจะสามารถเอาชนะความกลัวที่ฝังลึกอยู่ในตัวเราทุกๆคน เหมือนกับว่าการเอาชนะความกลัวจริงๆแล้วคือการเอาชนะตัวเราเองนั่นเอง

น่าจะเป็นอย่างนั้นแหละครับ แล้วปีเตอร์ก็ทำดนตรีได้เข้ากับเนื้อหามากๆเลย มีทั้งความตื่นตระหนก หวาดระแวง ...แต่ก็มีช่วงเวลาแห่งความสงบอยุ่ด้วย เหมือนพยายามจะบอกว่า "ความนิ่งเอาชนะทุกสิ่ง" อะไรประมาณนั้น  :D

แหะ ๆ ผมคงหลงมา :-X

อ่านที่พี่ๆน้องๆบรรยายมาแล้ว ขนาดไฟล์ธรรมดายังเล่าได้ขนาดนี้
ถ้าเป็นแบบ 24 bits นี่สงสัยคงต้องคุยกันยาวแน่ๆ

ผมละชอบจริงๆ งานดนตรีที่ยิ่งฟังยิ่งเจออะไรที่ไม่เคยได้ยิน ออกมาเรื่อยๆ

อีกเพลงที่ชอบมากคือ I Grieve ที่ทั้งเสียงร้องและบรรยากาศเพลงมันช่างเศร้าเหลือเกิน แต่ก็ยังมีช่วงท้ายที่เปลี่ยนอารมณ์เหมือนให้กำลังใจที่จะฝ่าฟันความเศร้าครั้งนี้ไปให้ได้ จำได้ว่าเคยดู Smallville ตอนที่พ่อพระเอกตาย และตอนจบเอาเพลงนี้มาประกอบในฉากงานศพ อินมากครับตอนนั้น

จริงๆผมเคยฟังอัลบั้มนี้แบบ 5.1 surround ความละเอียดระดับ 24bit/96 khz จากแผ่น Hybrid SACD แผ่นรุ่นเดียวกับที่น้องเหม่งมี บอกได้เลยว่าดนตรีในอัลบั้มนี้มันละเอียดเหมาะที่ฟังแบบ 5 ลำโพงจริงๆ

สุดๆครับเพลงนี้ เสียงร้องของปีเตอร์บาดลึกได้อารมณ์มากๆ เนื้อร้องเพลงนี้แต่งมาแบบเรียบง่าย แต่บรรยายความอ้างว้างว่างเปล่าได้อย่างถึงแก่นจริงๆ

เอ่อ ไม่รู้ว่าผมเป็นคนเดียวรึเปล่า ผมฟังงานของ Peter Gabriel อัลบั้ม UP ภาพรวมๆ ฟังแล้วมันให้ความรู้สึกเหมือน
อารมณ์มันจะระเบิดออกมา ทั้งๆที่เพลงไม่ได้มีความเร็วแรงอย่างสาย Brutal Death เลย แต่มันกลับให้ความรู้สึกเหมือนกันเลย

เป็นเหมือนกันครับ มันเป็นงานที่ Emotional มากจริงๆน่ะ

http://www.youtube.com/watch?v=wOHBjpjDsio

(http://petergabriel.com/images_site/newblood/New_Blood_Studio_Album.jpg)

NEW BLOOD (Studio Album)

Following last year's 'Scratch My Back' album, where Peter Gabriel reinterpreted a diverse selection of other artists' songs, comes 'NEW BLOOD'.

'NEW BLOOD' features re-imagined arrangements of many of Peter's songs which dispense with the traditional weapons of the rock armoury - no guitar, or drum kits - the lyrics are exposed and laid bare, often taking new meaning with the passing of the years.


This treatment is applied with painstaking attention to detail and stunning effect to songs including 'Digging In The Dirt', 'Don't Give Up', 'Downside Up', 'Intruder', 'Mercy Street' ' The Rhythm of the Heat' and the spine tingling, atmospheric 'San Jacinto'. Working together, acclaimed composer and arranger John Metcalfe, Peter and the New Blood Orchestra have given each track a new depth and a powerful significance. These tracks were recorded with a 46-piece orchestra, conducted by Ben Foster.

In addition to the album's 12 songs, there's a special bonus track of 'Solsbury Hill' (introduced by 'A Quiet Moment'; 5-minutes of ambient sound recorded by Peter's long-term engineer, Dickie Chappell, actually on Solsbury Hill).


'NEW BLOOD' tracklisting:

01.     The Rhythm of the Heat
02.     Downside Up (ft. Melanie Gabriel)
03.     San Jacinto
04.     Intruder
05.     Wallflower
06.     In Your Eyes
07.     Mercy Street
08.     Red Rain
09.     Darkness
10.     Don't Give Up (ft. Ane Brun)
11.     Digging in the Dirt
12.     The Nest that Sailed the Sky
13.     A Quiet Moment
14.     Solsbury Hill (bonus track)

(http://petergabriel.com/images_site/newblood/PeterGabriel_JohnMetcalf.jpg)


The album will be available as a standard single-disc & digital download. There will also be a special edition 2-CD version of New Blood which will include the standard album plus a disc of instrumental versions with an added bonus track. In addition there is a heavyweight vinyl version that comes with a bonus 7" featuring 'A Quiet Moment' and 'Solsbury Hill'. The vinyl will be available from November 7th.

'NEW BLOOD' was inspired by the concept of 'Scratch My Back' after Peter and arranger John Metcalfe started to apply orchestral arrangements to some of Peter's own songs for the accompanying tour, culminating in a filmed concert, 'New Blood - Live In London', at Hammersmith Apollo on March 23rd this year which will be made available as a 3D, Blu-ray and standard DVD - out on October 23rd through Eagle Rock Entertainment.


(http://petergabriel.com/images_site/newblood/PeterGabriel_NewBlood_Studio.jpg)


3D, Blu-ray อยากดูจังครับ   :D

ออกบลูเรย์ด้วย

Peter Gabriel: New Blood Live in London Blu-ray
Eagle Vision Media | 2011 | 60 min | Not rated | Region A (B, C untested) | Oct 25, 2011

ไปๆมาๆตอนนี้ผมหลงรักบลูเรย์ชุดนี้จนถอนตัวไม่ขึ้นเสียแล้วครับ ต้องเปิดดูเปิดฟังทุกคืน ไพเราะเรียบเรียงได้สวยงามทุกเพลงเหนือคำบรรยาย ดูเพลินฟังเพลิน 2 ชั่วครึ่ง ถ้ามีโอกาสเล่น 3D เมื่อไหร่จะหาซื้อแผ่นมาดูแบบ 3D ด้วยเลย

(http://i324.photobucket.com/albums/k328/sithichai/peter-gabriel-new-blood-live-in-london-3d-blu-ray.jpg)

เพลงนี้ไม่อยู่ใน New Blood ครับ

http://www.youtube.com/watch?v=gP3mEF0JDU4

^^Peter Gabirel ถ่ายทอดบทเพลงออกมาได้เข้าถึงอารมณ์ดีนะครับ
พอผมฟังImagineทีไรมักจะจินตนาการถึงโลกอันแสนสันติสุข แต่โรเจอร์ วอเตอร์และ Wish you were here ดึงผมกลับมาที่โลกแห่งความเป็นจริงทุกที :D

(http://ecx.images-amazon.com/images/I/41T2bHKSJcL._SL500_AA300_.jpg)

April 24, 2012.

Newly-restored Secret World Live to be released July 2

(http://petergabriel.com/images/content/media/PGPHON-1-Photography-credit-Armando-Gallo.jpg)

"Secret World Live", the outstanding Grammy Award winning film from 1994 is now to be re-released. The new version allows the original film to be seen and heard in the best possible quality on DVD / Blu-ray. Filmed in Modena, Italy across two nights in November 1993 as part of Peter Gabriel's acclaimed "Secret World Live" tour in support of the "Us" album, the show is elaborately presented and choreographed with two stages joined by a narrow moving walkway. The line-up for this show featured Peter Gabriel (vocals, keyboards); Manu Katche (drums); Tony Levin (bass, vocals); David Rhodes (guitar, vocals); Jean Claude Naimro (keyboards, vocals); Paula Cole (vocals); Shankar (violin, vocals); Levon Minassian (doudouk) with guests Papa Wemba and Molokai.

The original 16mm film negatives were repaired / cleaned and scanned (at super 2K) to a file sequence for mastering and restoration. The 2K sequence is the resolution we view in cinemas, and as such, the concert is now available in high definition without compromise. Once scanned, the footage digitally restored and graded (by award winning colourist Ray King) to allow fans to view the concert as never been seen before.

A slew of great Bonus Features are also included. "Red Rain" was not included in the original film, this is now included as an extra for the first time. We also offer Timelapse film of the complex stage set up, plus a featurette on the making of the "Secret World Live" film including interviews and behind the scenes footage. Additionally, there's a newly restored photomontage slideshow to the remixed "Quiet" version of "Steam" and, finally, "The Rhythm Of The Heat" orchestral version from the "New Blood: Live In London" show.

http://petergabriel.com/media/article/2647/newly-restored-secret-world-live-to-be-released-july-2/

ผมชอบไลฟ์ชุดนี้มากเลยครับ ส่วนตัวชอบ Manu Katche มากกว่า Ged Lynch มือกลองปัจจุบัน และ Paula Cole ก็ร้องสนับสนุนได้ยอดเยี่ยมมาก

ชอบ Manu Katche มากเหมือนกัน แกเป็นมือกลองคู่บุญกับน้าปีเตอร์ตั้งแต่สมัยทำชุดเดี่ยวยุคแรกๆแล้ว น้าปีเตอร์เคยบอกว่าระหว่าง Manu Katche กับ Phil Collins นี่ฝีมือกินกันไม่ลง ผมว่าจังหวะการตีและน้ำหนักเสียงกลองของแกไพเราะน่าฟังมากจากที่ได้ดูในวีดีโอยุค Secret World Live แล้ว ดีใจที่ได้มา restore ทำบลูเรย์กันจริงๆ หวังว่าจะออกมาดี เพราะตอน re-issue ทำดีวีดีภาพน่าผิดหวังพอสมควร

(http://image.ohozaa.com/i/5b8/IbW8T9.JPG) (http://image.ohozaa.com/view2/w31Q6cD7VQ2QyDRu)

ช่วงนี้ฟังไฟล์ 24/48khz ทั้ง 2 อัลบั้มอย่างเป็นทางการจากค่าย B&W เสียงดีมากๆ เพราะต้องทดสอบเครื่องเสียง ลำโพงและอินทีเกรทแอมป์

(http://i324.photobucket.com/albums/k328/sithichai/81YEFBubyNL_AA1500_.jpg)

Peter Gabriel จะฉลองครบรอบ 25 ปีของอัลบั้ม So ด้วยการออกทัวร์ที่เล่นเพลงจากอัลบั้มนี้แบบยกชุดด้วยครัย

เพลงจากอัลบั้มนี้ปีเตอร์มักจะเล่นแทบทุกทัวร์และแทบทุกเพลง แต่เท่าที่ผมเข้าใจปีเตอร์ไม่เคยเล่น That Voice Again และ We Do What We Told เลย คราวนี้คงได้ดูกันครับ

ก็มี This is the Picture อีกเพลงที่ถ้าจำไม่ผิดจะเคยเล่นแค่ในทัวร์ So อันนี้ก็อยากดูเหมือนกันครับ

ใช่ครับ ตอนทัวร์ So เล่นเพลงนี้เป็นเพลงเปิดคอนเสริต์เลย พี่เคยมีวีดีโอคอนเสริ์ตชื่อชุด POV (Point of View) ของทัวร์นี้ครับ แต่มันเป็นเทปวีดีโอและหายไปแล้ว จริงๆสมัยก่อนถือว่าเพลงนี้เป็น bonus track แถมมาในเวอร์ชั่นซีดีเท่านั้น ในแผ่นเสียงจะไม่มีเพลงนี้ แต่ทุกวันนี้ก็ถือว่าเป็นเพลงในอัลบั้มอย่างเป็นทางการไปแล้ว

ผมถึงว่าฟังเวอร์ชั่นรีมาสเตอร์อันก่อนแล้วมันแย่กว่ามาสเตอร์แรกเสียอีก มาสเตอร์ใหม่นี้เลยจะแก้ตัวกันใหม่ให้ใกล้เคียงต้นฉบับ

'So' album remastered: Engineer Richard Chappell explains why

"In planning the 25th anniversary release of ‘So’ Peter was very keen to go back to original sonic ‘vision’ for the album. The album had been remastered in 2002 by Tony Cousins but Ian Cooper was the original mastering engineer at the Townhouse Studio in 1986. 25 years on Peter went back to Ian to reconsider the mastering process. In early 2012 Peter and Ian met at Metropolis Mastering Studios (where Ian now works) and together they listened to the original half inch master tapes. Ian made some experimental changes but both he and Peter agreed that it sounded great as it was. Incredibly Ian actually had the original notes from the session 25 years before! They ended up approaching the mastering in the same way that they had at the very first session. A small amount of eq was added now and again and the limiting for the CD master was done using new prism converters.

Peter was happy with the final result. I then came back to Real World Studios to test the remaster and put it up against the first version of ‘So’ and the 2002 remaster. The new remaster by Ian stands up really very well against the original ‘So’ , now with even clearer definition in the top end. With the 2002 remaster Peter asked Tony to make some significant changes from the original – much more bottom end and mid range plus more compression added. Ian’s 2012 version is as true to the original as possible, but with the use of improved technology of today’s converters, it is a genuinely superior sound."

Richard Chappell

A brief introduction to the 'So' anniversary reissue

Released in 1986, 'So' became one of the defining albums of the era, landing multitudes of awards, millions of sales and a huge hit single with 'Sledgehammer'. But when Peter started work on this, his fifth album, in February 1985 in an old farmhouse called Ashcombe near Bath he had no idea of the explosive and enduring impact this album would have.

In February 1986 Peter finally finished the album:

"I think when we played the album back we knew it was good. It wasn’t like I was an obscure artist; I’d had hits with Shock The Monkey, Games Without Frontiers and Solsbury Hill but after each of them I’d purposefully retreated partially back into the shadows. With 'So' this was the end of the idea of me being a sort of cult artist at the fringes of the mainstream, especially in America. There wasn’t an option to go and hide in the shadows any more."

'So' 25th anniversary edition is the opportunity to explore how the album was made, the stories behind the songs, the evolution of each track and the outstanding live performance of the 'So' tour.

"Time leaves an indelible stamp on everything. When you revisit your past you can no longer live inside it, but you can walk around it, open up old memories and occasionally catch the scent of some place in which you lived".

Peter Gabriel

Deluxe Edition

(http://i324.photobucket.com/albums/k328/sithichai/562695_10151039587844760_1756203748_n.jpg)

Contents of the box include:

The remastered ‘So’ album [CD]

So DNA [CD] - A unique insight into the writing and recording of So, experienced via a track by track evolutionary process leading you from the early moments when rhythms, melodies and lyrical ideas were discovered through the various stages of song development and recording.
Live in Athens 1987 [DVD] - Directed by Michael Chapman, Executive Producer Martin Scorsese. This previously unreleased Peter Gabriel concert live from Athens has now been fully restored and pieced together from over 150 reels of original 35mm negatives and remixed in 5.1, this concert is made available for the first time on DVD.

So: Classic Album [DVD] - This documentary tells the story behind the making of 'So' and features contributions from many of those involved in the album and videos, with interviews with Peter, co-producer Daniel Lanois and many more.

An 180grm So LP [Vinyl] - The vinyl has been mastered at half speed to maximize the audio quality & the track listing, unlike the original, is that favoured by the artist.

Double A side 12" [Vinyl] - Contains two previously unreleased tracks ‘Courage’ and ‘Sagrada’ plus Don’t Give Up (alternative version piano and bvox mix).

Studio quality 24 bit digital download [Digital] - The 'So' album plus the tracks ‘Courage’ and ‘Sagrada’ plus 'Don’t Give Up (piano bvox mix)' available via a unique download code.

A 60 page case bound book - Includes an introduction and So DNA summary by Peter, new liner notes and an extensive collection of rare and never before seen photographs.

Preview of Live In Athens 1987 - ที่แท้ก็โชว์เดียวที่เคยออกเป็นวีดีโอ VHS ที่ชื่อ POV มาก่อนแล้วนั่นเอง

http://www.youtube.com/watch?v=m70oyx_8ycU

Special Edition 3 CD

(http://i324.photobucket.com/albums/k328/sithichai/so-3-disc.jpg)

The Special Edition 3CD set includes the remastered 'So' CD along with a previously unreleased 2 disc ‘Live In Athens 1987’ album.

Track listing for the 2-disc 'Live In Athens 1987':

Disc-1

This Is The Picture excellent birds
San Jacinto
Shock The Monkey
Family Snapshot
Intruder
Games Without Frontiers
No Self Control
Mercy Street
Disc-2

The Family And The Fishing Net
Don't Give Up
Solsbury Hill
Lay Your Hands On Me
Sledgehammer
Here Comes The Flood
In Your Eyes
Biko
The album will be available as a 3-disc set or as a digital download.

Regular Edition

The newly remastered ‘So’ album. Track listing as follows:

Red Rain
Sledgehammer
Don’t Give Up
That Voice Again
Mercy Street
Big Time
We Do What We’re Told milgrams 37
This Is The Picture excellent birds
In Your Eyes
The album will be available as a CD & digital download.

เดี๋นวนี้ ขาย Special Issue โดยเฉพาะในรูปแบบแผ่นเสียงกันที่ เลยครึ่งหมื่นกันเลย หนักหนาดีจริง :D

สวยงามจริงๆครับ รักแค่ไหนผมก็ต้องตัดใจแล้วเดี๋ยวนี้ box set ยิ่งวันเหมือนเครืองเสียง hi-end ที่สร้างช่องว่างฐานะแฟนๆเหลือเกิน

(http://i324.photobucket.com/albums/k328/sithichai/22595_10151145011764760_808522053_n.jpg)

เห็นแล้วได้แต่น้ำลายไหลครับ

เด๋วส่งน้องๆไปเช็ด..ให้ครับ 555  ;D

(http://www.thedistractionnetwork.com/images/gaming-pics-097.jpg)

มีหลายแผ่น ใช้เวลาย่อยนานมาก โดยเฉพาะเมื่อได้ดู The Making of ... แล้วทำให้ appreciate ผลงานชุดนี้มากยิ่งขึ้น และทำให้ทราบว่า เดิมที Peter Gabriel ตั้งใจให้ Dolly Parton ร้องเพลง Don't Give up คู่กับเขา แต่เธอปฏิเสธ เพียงเพราะเธอไม่รู้จักเขา เขาจึงเลือก Kate Bush มาแทน ซึ่งทำให้คิดต่อไปว่า ใน MV เพลงนี้ ที่มีฉากกอดกันร้องเพลง ถ้าเป็น Dolly Parton คงกอดไม่ไหว เพราะปอดเธอใหญ่มากครับ

จินตนาการ Don't Give up ที่เป็นเสียงของ Dolly Parton ไม่ออกเลยครับ Peter อยากให้เธอร้อง เพราะชื่นชอบเธอเป็นพิเศษหรือครับ

ผมก็นึกไม่ออกเหมือนกัน เห็นเขาบอกว่า เขาอยากได้บรรยากาศเพลงคันทรี่สำหรับเพลงนี้ครับ
ได้ทราบวิธีการทำงานแบบ Peter Gabriel แล้วเห็นใจผู้ที่ต้องร่วมงานกับเขาเลยครับ ทุกเพลงบันทึกกันนับร้อย take แล้วนำท่อนที่ดีที่สุดในแต่ละ take มาตัดแปะจนเป็นเพลงที่สมบูรณ์แบบ แล้วค่อยให้นักดนตรีหัดเล่นให้เหมือนต้นฉบับสำหรับออกแสดงสด

ฟังแล้วนึกถึง Steely Dan เลยครับ ที่เคยอ่านเจอว่าเอาพาร์ทกลองของ Jeff Porcaro ที่ต้องตีทั้งวันจนสุดท้ายเอา 24 take มาตัดแปะในเพลงๆเดียว

มีใครได้ดู Blu Ray Secret World Live แล้วบ้างครับ ดีขึ้นกว่าตอนเป็น DVD เยอะไหม

โดยรวมถือว่าโอเคครับ

Peter Gabriel - Christofori`s (Pure Moods, Vol. 3) เพลงบรรเลงเพลงนี้ ไพเราะมากครับ   

Animal Nation         
The Book Of Love            
Lovetown            
That'll Do - Feat. Paddy Malone      
This Dream (Feat. Yossou N'Dour)            
Walk Through The Fire   
R้Mixx.      - Peter Gabriel Robert Fripp Ste   ....

อยากทราบว่า มาจากอัลบั้มไหนกันบ้างครับ    

ตอบเท่าที่รู้นะครับ

Animal Nation เพลงจาก soundtrack หนังเรื่อง             The Wild Thornberrys Movie
The Book Of Love เพลงจาก soundtrack หนังเรื่อง             Shall We Dance?            
Lovetown เพลงจาก soundtrack หนังเรื่อง             Philadelphia
That'll Do - Feat. Paddy Malone เพลงจาก soundtrack หนังเรื่อง             Babe: Pig in the City    
This Dream (Feat. Yossou N'Dour) เป็นเพลงของ          Yossou N'Dour โดยปีเตอร์มาช่วยแบ็คอัพให้ครับ
Walk Through The Fire เพลงจาก soundtrack หนังเรื่อง Against All Odds   
R้Mixx.      - Peter Gabriel Robert Fripp Ste   .... อันนี้ไม่ทราบเลยครับ

ภาพดีขึ้นไม่มากนักครับ ประมาณซัก 10% แต่เสียงดีขึ้นมากครับ

ส่วนชุด Live in Athens ที่เคยออกเป็นเทปวีดีโอสมัยก่อน พอมาออกเป็นบลูเรย์ ทั้งภาพและเสียงดีขึ้นมากมายครับ