Thai Progressive Rock Community

ท่านชอบเก็บแผ่นซ้ำๆ หลาย copies  หรือไม่ครับ  ถ้าชอบเก็บ จะเก็บแผ่นซ้ำที่เหมือนกัน หรือต่าง version / format เล่าสู่กันฟังบ้างครับ

ถ้ามีทั้งซีดีและแผ่นเสียงแล้วมี mini lp cd ออกมา ถ้าปกสวย ก็จะเก็บ mini lp cd และแผ่นเสียงไว้ แล้วขายซีดีกล่องพลาสติกครับ เพราะ mini lp cd รายละเอียดเล็กมาก ตัวหนังสืออ่านแทบไม่ออก จึงเก็บแผ่นเสียงไว้ดูรายละเอียดครับ

เทปผี
เทปลิขสิทธิ์
แผ่นเสียง
ซีดี
Special Edition

มีแต่เพิ่ม format ขึ้นเท่านั้นแหละครับ แต่ไม่ทุกชุดนะครับ เฉพาะที่รักจริงเท่านั้นแหละครับ

สำหรับผม เมื่อหลายปีก่อนไม่เคยมีความคิดจะเก็บแผ่นซ้ำๆกัน แต่ต่อมาภายหลัง บางแผ่นหายากมาก จึงมีความคิดที่จะเก็บแผ่นซ้ำใน Format  เดียวกัน  Cat. Number เดียวกัน  เพราะถ้าซื้อภายหลัง ราคาอาจแพงมาก ก็เลยซื้อเก็บอย่างพอเพียง ให้เพียงพอเสียทีเดียวเลยครับ

ซีดี ผมจะเก็บเพียง copy เดียว ส่วนแผ่นเสียง โดยเฉพาะอัลบั้มสุดรักสุดโปรด เจอเมื่อไหร่เป็นต้องซื้อซ้ำครับ

จะเก็บก็เพียงแต่ฉบับ รีมาสเตอร์ ครับ

เคยคิดเหมือนกันครับ

มีเยอะมาก โดยเฉพาะแผ่น mini LP cd ในช่วงที่บ้าเก็บกล่องแถม เพราะยังไงก็ต้องซื้อซ้ำเผื่อจะเอากล่อง ไหนจะมีทั้งแผ่นเสียงอีก จะขายก็เสียดาย

เป็นความคิดที่ดีครับ

ยามว่าง  นึกดูว่า จริงๆแล้วมีแผ่นอะไรบ้างที่มีซ้ำกันมากๆ หลายๆ copies จริงๆ ( มีมากกว่า 2  copies)
1. Pink Floyd_The Wall
2. Pink Floyd_Dark Side of the Moon
3. Pink Floyd_Wish You Were Here
4. Pink Floyd_Umma Gumma
5. Pink Floyd_More
6. Pink Floyd_A Nice Pair
7. Pink Floyd_Atom Heart Mother
8. Pink Floyd_Meddle
9. Pink Floyd_The Final Cut
10. Dire Straits_On Every Street
11. Jethro Tull_Thick As A Brick
12. ELP_Wellcome My Friends
13. U2_Pop
14. U2_Rattle and Hum
15. Moody Blues_The Present
16. BANCO DEL MUTUO SOCCORSO_Io Sono Nato Libero
17. Goblin_Suspiria
18. Yes_Yessongs
19. Led Zeppelin IV
20. Rush_A Farewell to King
21. Metallica_Master of Puppets
22. Metallica_And Justice For All
23. The Who_Quadrophenia

ยังมีอีกนะครับ นึกออก แล้วค่อยมาเขียนเพิ่มครับ

ผมมี Yes - Close To The Edge (1 cassette, 2 Lps, 2 Cds) ครับ น่าจะมากที่สุดแล้วครับ

ตอนซื้อ ไม่ใช่ไม่รู้ว่ามีอยู่แล้ว แต่ความอยากได้ ทำให้ซื้ออีก  แผ่นที่มีประมาณ 3-5  copies  มีประมาณ 100  Titles (ไปดูใน Treasures Box  ก็แล้วกัน พวกที่มีดอกจันเยอะๆ ใช่ทั้งนั้น)

ผมจะสนใจ package ที่แตกต่างกันครับ อย่างเช่น
King Crimson – Lark’s Tongue In Aspic (Japan) ขอบปกแผ่นเสียงจะเป็นสีขาว แล้วค่อยมีกรอบสี่เหลี่ยมสีเหลือง
King Crimson – Lark’s Tongue In Aspic (UK) ขอบปกแผ่นเสียงจะเป็นแดง แล้วค่อยมีกรอบสี่เหลี่ยมสีแดงอีกชั้น

Yes – Close To The Edge ปกแผ่นเสียงรุ่นที่ผมมีจะเป็นพื้นกระดาษเรียบพิม์ลวดลายและตัวหนังสือ
Yes – Close To The Edge ปกอีกรุ่นจะพิมพ์ตัวหนังสือนูนขึ้นมาหน่อย

ELP – Brain Salad Surgery ปกแผ่นเสียงจะกางเปิดออกที่ด้านหน้าได้เหมือนหน้าต่างบานคู่
ELP – Brain Salad Surgery กล่อง Cd จะทำเป็นลวดลายเหมือนลายน้ำที่ด้านหน้า เมื่อสอดปกกระดาษเข้าไป จะเห็นรูปภาพเปลี่ยนไปมาได้
ELP – Brain Salad Surgery 35th anniversary ปก Cd จะทำเลียนแบบปกแผ่นเสียงที่กางออกได้ แถม 24 pages booklet

Pink Floyd – Relics ปกแผนเสียงรุ่นหนึ่งเป็นลายเส้น graphic ขาวดำ
Pink Floyd – Relics ปกแผนเสียงรุ่นหนึ่งเป็นลายเส้น graphic ขาวดำ แต่ที่ตัวหนังสือหนาๆกลางปกคำว่า Pink Floyd จะเป็นสีชมพู

ตามความเห็นของผม แผ่นพวกนี้ก็คือแผ่น Reissue นั้นเอง ซึ่งคุณค่าทางดนตรีจะน้อยกว่าแผ่น Original หรือ First Pressing
ถ้าเป็นไปได้ ควรจะเก็บ version เดียว ทุก copies  คือ Version ที่ดีที่สุด น่าจะดีกว่าครับ

ครับพี่ จะค่อยๆพัฒนาไปครับ ขอบคุณครับ

มีอีกเรื่องที่ควรรู้ คือ พวกแผ่นรวมเพลง คุณภาพเสียงมักไม่ดี ให้ระวังนะครับ เว้นแต่เป็นแผ่น Original รวมเพลง ซึ่งต้นสังกัดอาจอัดจาก Master Tapes โดยตรงซึ่งเสียงอาจดีก็ได้ ถ้เน้นคุณภาพเสียง ไม่แนะนำให้ซื้อแผ่นรวมเพลงนะครับ

อีกเหตุผลหนึ่งที่แนะนำให้เล่นแผ่น original คือแผ่นพวกนี้ ราคาจะเพิ่มขึ้น ตามกาลเวลาครับ ในขณะที่แผ่น Reissue ซื้อเมื่อไรก็ได้ราคาเดิม ดังนั้น ในแง่นักสะสม คือเล่นแล้วไม่ขาดทุนครับ บางแผ่นซื้อช้ากว่ากันเพียงปีสองปี ราคาต่างกันหลายเท่าครับ

สำหรับแผ่นเสียงผลิตในญี่ปุ่นที่ไม่มี OBI นี่ราคาจะถูกกว่าแผ่นที่มี OBI มาก เช่น แผ่นไม่มี OBI  บางแผ่นขายราคา $30 ก็ว่าแพงมากแล้ว แต่แผ่นเดียวกัน ราคาที่มี OBI อาจจะเป็น $100 ก็ว่ากันว่าไม่แพง อะไรทำนองนี้

คุณ Black Tulip ครับ แผ่นที่ซื้อซ้ำเยอะๆ ต้องแบบนี้ใช่ไหมครับ ผมดูแล้วอึ้งจริงๆ

(http://img526.imageshack.us/img526/6435/kccourtls3.jpg)

อยากได้กล่องใส่ In The Court จังครับ เหมือนแฟ้มเลย สวยมากๆ

เยอะจังเลย

ปกติไม่จำเป็นก็ไม่ซื้อซ้ำนะครับ เพราะว่าไม่ได้มีเงินถุงเงินถังอะไร เว้นแต่กรณีที่อดไม่ได้เช่น

Pink Floyd
Dark Side of the Moon - Tape 1 / CD รุ่นแรก 1 / CD รุ่นครบ 30 ปี อีก 1
The Wall - Tape 1 / CD รุ่นแรก 1 / CD รุ่น Paper Sleeve 1

Andrew Lloyd Webber คนนี้ต้องซื้อซ้ำเพราะ เขาผลิตแต่ละทีมักจะมีการปรับปรุงเปลี่ยนแปลงเพลง หรือเพิ่มเพลงเข้าไป ทำให้อดไม่ได้ครับ
Cats - Tape 1 / CD รุ่นแรก 1 / CD รุ่นล่าสุดอีก 1 เพลงอัดกันคนละที
Jesus Christ Superstar - Tape เวอร์ชั่นแรกที่มี Ian Gillan เป็นจีซัส 1 / Tape เวอร์ชั่นซาวนด์แทร็ก 1 / Tape เวอร์ชั่นล่าสุด 1 / CD เวอร์ชั่นล่าสุด 1 / CD เวอร์ชั่นซาวนด์แทร็ก 1
Starlight Express - CD เวอร์ชั่นแรก 1 / CD เวอร์ชั่นล่าสุด 1
Evita - CD เวอร์ชั่นซาวนด์แทร็กแบบแผ่นเดียว 1 / CD เวอร์ชั่นซาวนด์แทร็กแบบแผ่นคู่ 1CD เวอร์ชั่นจีน 1

Emerson, Lake & Palmer
Works Vol.1 - ชุดนี้มีซีดี 2 เวอร์ชั่น ซื้อที่อเมริกา กับ ญี่ปุ่น (มีโบนัสแทร็ก + ไบโออย่างละเอียด) ซ้ำเพราะฝากซื้อพร้อมกัน แล้วดันได้ชุดเดียวกันมา

Chicago
Chicago - CD เวอร์ชั่นล่าสุด 1 / DVD Audio ซื้อที่ CD Warehouse ลด 50%
Chicago V - ชุดนี้มีซีดี 2 เวอร์ชั่น ซื้อที่อเมริกา กับ ญี่ปุ่น (มีเนื้อเพลง) ซ้ำเพราะฝากซื้อพร้อมกัน แล้วดันได้ชุดเดียวกันมา / DVD Audio ซื้อที่ CD Warehouse ลด 50% เช่นกัน

ลืมไปชุดหนึ่งครับ

Jethro Tull
Thick As A Brick - CD รุ่นแผ่นทอง 1 / CD แบบ Paper Sleeve 1

ถูกพาดพิงหรือเปล่าครับ

พี่ๆใจเย็นๆนะครับ ช่วงนี้อากาศเริ่มร้อนขึ้นๆ

ใจเย็นๆนะครับ ตอนนี้บอร์ดเดือดจัง

แค่แซวเล่น ไม่คิดอะไรอยู่แล้วครับ

ข้อดีของแผ่นรวมเพลงคือเป็นแนวทางการฟังเบื้องต้นเพื่อทำความรู้จักกับผลงานโดยรวมของศิลปินรายนั้น ถ้าสนใจก็จะได้คอยตามหาอัลบั้มเต็มมาฟังต่อไป แต่ถ้าไม่สนใจก็จบแค่ชุดรวมเพลงชุดนั้นชุดเดียวครับ

แต่แผ่นรวมเพลงที่เป็นซีดีที่ออกในปีใหม่ๆเสียงดีกว่าแบบอัลบั้มธรรมดาพอควรทีเดียวครับ

55 มิได้ตั้งใจพาดพิงใครเลยครับ ขออภัยที่ทำให้ขุ่นเคือง แต่ผมรสนิยมเกินรายได้จริงๆ ครับ ตอนนี้เก็บตังค์ซื้อ Box Set Pink Floyd ชุด Oh By the Way อยู่ครับ 139.99 ปอนด์แน่ะ พระเจ้า

  ไม่แน่นะครับ ว่าจะเสียงดีกว่า ผมเคยฟังแผ่น Remaster หลาย Version แล้ว เสียงแย่กว่าเดิมก็มีครับ อย่างเช่น Marillion

เห็นด้วยครับ การรีมาสเตอร์ใช่ว่าจะเป็นการทำให้คุณภาพเสียงดีขึ้นเสมอไป แผ่นรีมาสเตอร์ที่เสียงแย่กว่าแผ่นเวอร์ชั่นดั้งเดิมก็มีให้เห็นอยู่บ่อย ๆ

สำหรับแฟนเพลง Japan mini LP CD อยากทราบว่า เมื่อเทียบกับ  Japan CD 1st Edition  แล้วเสียงแตกต่างกันไหมครับ 

แผ่น Mini LP cd รุ่นใหม่ ผมว่าขึ้นกับมาสเตอร์พอควรนะครับ อย่าง series ล่าสุดของ Universal Japan ทำออกมาสี่ห้าแผ่น เช่น East Of Eden - SNAFU เสียงดีกว่าแผ่น japan รุ่นแรกเยอะ ส่วนแผ่นอื่นๆใน serie อย่าง Andrew Lloyd Webber ชุด Variations, Gary Moore ชุด Back on the Streets และ Darryl Way's Wolf ชุด Night Music ผมไม่เคยฟังแผ่นรุ่นแรก เพราะมีแผ่นเสียงแล้ว การทำ master ใหม่ครั้งนี้เสียงที่ทำออกมาก็ใช้ได้ ดีทีเดียวครับ

ผมเคยซื้อแผ่น Mini LP CD  ของวง Yes รับคุณภาพเสียงไม่ได้ครับ เลยไม่ค่อยกล้าซื้อแผ่น Japan Mini LP CD ซื้อแผ่นเสียงสบายใจกว่าครับ

ที่ซ้ำก็ตามนี้ครับ ไม่นับเทปที่โละทิ้งแล้วครับ

Pink Floyd ที่ผมมี Oh By The Way ที่ครบทุกชุดแล้ว ที่ซ้ำคือ

The Wall (Sony Deluxe Edition - Remaster 1997 USA Only) อันนี้เสียงดีกว่าของ EMI Master ปี 1994 อย่างเห็นได้ชัด
Animal (Sony Deluxe Edition - Remaster 1997 USA Only) เช่นเดียวกับ The Wall ครับ
Ummagumma (Japan Mini Lp) เพราะ package และเสียงก็ดีอยู่แล้วสำหรับแผ่นญี่ปุ่น
A Momentary Lapse Of Reason (Japan Mini Lp) เพระา package เสียงดีกว่าแบบ cd ที่ออกมาก่อน
The Division Bell (Japan Mini Lp) เพระา package
Dark Side of The Moon (SACD) อันนี้คงไม่ต้องบรรยาย
Wish You Were Here (SACD) อันนี้รอซื้ออยู่ครับ

Pulse แบบ cd มีไฟและ Japan Mini Lp Box Set

Sigur Ros - Takk...    cd special edition และ 2 lps + 10" lp เพราะ package ยังไม่แกะเลย
เขาว่ากันว่าอัลบั้มนี้ฟังจากแผ่นเสียง เสียงจะดีกว่าเพราะบันทึกด้วยระบ analogue ไม่ใช่ digital

Tool - Lateralus  cd และ 2 lps picture disc ปกที่ต่างกันเป็นเงาสีรุ้ง ยังไม่แกะเลย

The Beatels - White Album 2 cds และ mini lp 40th Anniversary + poster เพราะ package ที่สวยงามและคลาสิค

U2 - The Joshua Tree - แบบ cd และ Speical Deluxe Edition Remaster 2 CDs + 1 DVD Box Set

ส่วนใหญ่จะอดใจกับ package design ไม่ค่อยได้ครับ เรื่องคุณภาพเสียง หากช่วงนั้นพอมีเงินอยู่ ก็เลือกซื้อแผ่นคุณภาพสูงๆหน่อย แต่เน้นซื้อแผ่นที่ยังไม่มีมากกว่าครับ  :D

เรื่องนี้ของผมแล้วแต่โชคกับปริมาณเงินในกระเป๋าครับ เมื่อก่อนก็มีเทปเยอะเชียวครับ แต่พอเริ่มเปลี่ยน format มาเป็น CD ส่วนใหญ่ก็ไม่ได้ซื้อใหม่เพราะของเก่าที่เก็บๆ มามันหาไม่ค่อยได้ ส่วนมากจะซื้อได้เดือนละ 2 - 3 แผ่น ถ้าซื้อเยอะ ก็จะถูกเมียมองครับ พอบางทีเจอในร้านก็ต้องเทียบเอาว่าจะซื้อชุดที่เคยฟังแล้วหรือจะลองซื้อ CD ชุดใหม่ดี สุดท้ายก็ไปลองของใหม่ๆ
เชื่อไหมจนป่านนี้ผมยังไม่มีแผ่น CD The Wall เลย มันหาง่ายก็เลยผลัดผ่อนไปเรื่อย ว่าเดี๋ยวก็ซื้อได้ แล้วก็เอาตังค์ไปซื้อชุดใหม่ที่ไม่เคยฟัง ถ้าวันไหนจะฟัง The Wall ต้องขุดเทปมาฟัง (อันนี้สงสัยต้องโดนบอร์ดนี้ประนามแน่นอน)

ไม่หรอกครับ ผมเองก็ยังไม่มีอัลบั้มดังๆ หรือที่เคยฟังแล้วชอบตั้งหลายชุดเลยครับ  :D

ของผมไม่ใช่ prog ครับ ส่วนใหญ่จะเป็น CD ครับ
METALLICA

1)Kill 'Em All = 1LP(UK), 1CD(US)
2)Ride the Lightning = 2LP(US, CA), 2CD(US, Mini lp 1st press)
3)Master of Puppets = 1LP (US), 2CD(US, Mini lp 2nd press)
4)...And Justice for all : 2CD (JP jewel case, FR)
5)Black Album = 4CD (US, CA, AUS Gold Edition, US Signed by Band)

CHILDREN OF BODOM

Hatecrew Deathroll = 2CD (TH, SHM-CD) แผ่นไทยเตรียมโละแล้วครับ

บุญยิ่งนัก สาธุ

มันยังไงกัน ท่านผี  :D

Sufficient Economy ไงท่าน ;)

Oh I see, Mr. Music Evil  :D

(http://i137.photobucket.com/albums/q239/polotoon/DSC00114.jpg)




(http://i137.photobucket.com/albums/q239/polotoon/DSC00115.jpg)




(http://i137.photobucket.com/albums/q239/polotoon/DSC00116.jpg)




(http://i137.photobucket.com/albums/q239/polotoon/DSC00117.jpg)



ELP – Brain Salad Surgery ปกแผ่นเสียงจะกางเปิดออกที่ด้านหน้าได้เหมือนหน้าต่างบานคู่

(http://i137.photobucket.com/albums/q239/polotoon/DSC00107.jpg)




(http://i137.photobucket.com/albums/q239/polotoon/DSC00108.jpg)



ELP – Brain Salad Surgery กล่อง Cd จะทำเป็นลวดลายเหมือนลายน้ำที่ด้านหน้า เมื่อสอดปกกระดาษเข้าไป จะเห็นรูปภาพเปลี่ยนไปมาได้

(http://i137.photobucket.com/albums/q239/polotoon/DSC00109.jpg)





(http://i137.photobucket.com/albums/q239/polotoon/DSC00110.jpg)




(http://i137.photobucket.com/albums/q239/polotoon/DSC00111.jpg)

(http://i137.photobucket.com/albums/q239/polotoon/DSC00112.jpg)




(http://i137.photobucket.com/albums/q239/polotoon/DSC00113.jpg)



ELP – Brain Salad Surgery 35th anniversary ปก Cd จะทำเลียนแบบปกแผ่นเสียงที่กางออกได้ แถม 24 pages booklet และโปสเตอร์รูปปก เจาะช่องตรงกลางเห็นหน้าสมาชิกแต่ละคน น่ารักดี

Insert ชุด Brain Salad Surgery 35th anniversary สวยมากครับ :D

เป็นเรื่องบังเอิญที่ ทั้ง 3 แบบ Made in USA หมดเลยครับ  :D

ที่เก็บซ้ำก็มีบางชุด เฉพาะที่ชอบมากหน่อย แต่ต่าง Format กัน
อย่างของ Pink Floyd - Atom Heart Mother

(http://img507.imageshack.us/img507/6403/pfatomcollection1dt4.jpg)

LP(japan+obi)- EMI:EMS-80320
mini LP CD(japan+obi)- Toshiba-EMI:TOCP-65736
CD (UK) - EMI:CDP 7463812 (remaster)
cassette 501:studio
cassette 501:ATHM Live

หายากนะครับ คนที่ชอบชุด Atom Heart Mother มากขนาดนี้ คุณ Arnold Layne มี Pink Floyd Japan Mini Lp ชุดอะไรบ้างครับ อยากรู้มากๆ  :D

ชอบ Obi ของแผ่นเสียงครับ เห็นครอบครัว Atom Heart แล้วชื่นใจจัง อยากหามาถ่ายรูปด้วยกันแบบนี้บ้าง แต่เทปผมเก็บได้หาลำบากดีจัง  :D

Japan Mini Lp ของ Pink Floyd ตอนนี้ผมมีเหลือแค่ชุดนี้ชุดเดียวครับ เมื่อก่อนมีเพียงบางชุด Animal,meddle,Dark side แค่นั้น แต่เพื่อนเขาขอซื้อก็เลยขายไป(เพราะผมเก็บไม่ครบซะที)
กำลังรอโอกาสหาทั้งชุด(ที่เป็น set เดียวกัน)อีกครั้งครับ แต่ก็ไม่รีบ เพราะวงนี้ ฟังมาทุกชุดตั้งแต่เด็กๆ เลยขาดความกระตือรือล้นไป
แต่ CD ธรรมดายังเก็บไว้ครบหมดครับ  ;D

เพื่อนคุณโชคดีจังครับ ไหนๆเก็บไม่ครบแล้วคิดจะขาย Japan Mini lp อันนี้มั๊ยครับ? ผมอยากได้ครับ  ;D

ขอบคุณครับ..ชุดนี้ต้องขอไว้ครับ  ;D เพราะผมชอบ album นี้จริงๆ
(ขนาดตอนนี้ไม่ได้เล่นแผ่นเสียงแล้ว แผ่นนี้ผมยังเก็บไว้ลูบๆคลำๆเลยครับ ;)

ผมรู้ครับว่าคุณไม่ขายหรอก ถามเผื่อฟลุ๊คครับ  ;D

ยังไงก็ขอ ขอบคุณครับที่ให้เกียรติ์  ;D

ถ้าคุณ Arnold จะขายแผ่นเสียงชุดไหน ช่วย mail แจ้งด้วยนะครับ ขอบคุณครับ  :D

ส่วนของผม ยินดีรับพิจารณา japan mini lp ทุกชุด ทุกวงครับ  :D

อย่าเพิ่งเข้าใจผิดนะครับ แผ่น mini lp ผมเองก็ยังมีไม่มาก ทุกวันนี้ก็ยังไล่ล่าอยู่เรื่อยๆเลยครับ  ;D
ส่วนแผ่นเสียง ตอนที่หยุดฟังเพลงไป ผมขายให้เพื่อนไปตั้งแต่เมืื่อประมาณ 20 ปีที่แล้วครับ
จะเหลือเก็บเป็นอนุสรณ์ไม่กี่แผ่นเองครับ ตอนนี้เก็บเป็นแต่ CD ครับ :'(

เหตุใดจึงมีช่วงนี้ด้วยล่ะครับ  ::)

อ้อ เข้าใจแล้วครับ  :D

หยุดไปไม่กี่ปีครับ...เจอเรื่องหนักๆจนไม่ได้คิดถึงเรื่องเพลงเลย  :'(
แต่พอผ่านไปได้ ก็กลับมาฟังเหมือนเดิมครับ  ;D

ไม่เคยครับ  แต่ผมเคยเอา pink floyd darkside กับ candlemass ไปให้เพื่อนสาวคนหนึ่งเพราะอยากจะจีบเขา แต่วันต่อมา
เขาเอามาคืนผมแล้วพูดอย่างนี้ "เพลงอะไรก็ไม่รู้ ฟังไม่รู้เรืองเลย" และผมก็ไม่ได้คุยกับเธอมาจนถึงทุกวันนี้

นานๆ จะเจอคนรักอัลบั้มนี้นะครับ
ผมว่าชุดนี้ มันโคตะระ โปรเกรสซีฟเลย
คิดดู ก็ขนาด มือเบส มือกีต้าร์ ยังเกลียดอัลบั้มนี้สุดๆๆ
ก็แสดงว่า งานชุดนี้ มันมีไดนามิคหรือมีการเคลื่อนไหว ไม่หยุดนิ่ง ในตัวของมันเอง

ถามว่างานนี้ สมบูรณ์หรืองดงามที่สุดของพวกเขาไหม
ตอบได้ว่า ไม่ใช่
แต่เพราะความไม่สมบูรณ์นี่แหละ ทำให้เกิดความเคลื่อนไหวไม่รู้จบ
"เปรียบดังห้องที่มีเก้าอี้ครบจำนวนคน หากขาดเก้าอี้ไปหนึ่งตัว ห้องนั้นย่อมมีการเคลื่อนไหว
เข้าใจไหมอี้จื่อหลิง นี่คือเคล็ดวิชาเลขหนึ่งที่หายไป"

ผมชอบรสชาติที่แปร่งๆไม่ลงตัว มันเซอร์ฯดี
ไม่ทราบว่าคุณอาร์โนลด์ ชอบอัลบั้มนี้ ตรงไหนครับ

เป็นเรื่องของอารมณ์ล้วนๆครับ ดนตรีไม่มีอะไรพิเศษ ไม่มีความเป็นทางการ แต่เปิดกว้าง มีความเป็นกันเองอย่างมาก
เหมือนดั่งพวกเขากำลังนั่งเล่นอยู่ในห้องของเราที่บ้าน
ส่วนที่ชอบที่สุด ก็เป็น title track ครับ มันมีที่ว่างสำหรับเติมแต่งจินตนาการของเราเข้าไปร่วมด้วยได้มากมาย
ตอนเด็กๆที่เริ่มฟังชุดนี้ใหม่ๆ(จาก cassette ที่ขอ draft มาจากแผ่นของพี่ชายเพื่อน)
ผมจะปิดไฟทั้งบ้าน เหลือแต่ในครัวที่แม่ทำงานอยู่ จนแกเดินมาถามว่า “ติงต๊องไปแล้วหรือ”  :o
แต่ตอนนี้ถ้าจะฟังคงไม่กล้าปิดไฟฟังแล้วครับ เดียวลูกมันจะถามว่า “พ่อเป็นอะไรหรึเปล่าน่ะ” ;D

เหตุการณ์คล้ายๆ กัน...

วันก่อนเพื่อนแฟนมาเที่ยวเชียงใหม่ ไปดูหนังกัน ช้วนเพื่อนฝรั่งไปด้วยคนหนึ่ง ทุกคนขึ้นรถ ด้วยความเกรงใจเลยหยิบลังซีดีให้ฝรั่งเลือก มันหยิบแผ่นที่มันคงรู้จักดีที่สุดขึ้นมา ... Pink Floyd The Wall ... ฟังกันจนไปถึงห้าง จอดรถ .. ดูหนังเสร็จไปส่งเพื่อนฝรั่งทีี่คอนโด ... เพื่อนแฟนถาม (ทันทีที่ฝรั่งนั่นลงรถ) "พี่ๆ เปลี่ยนซีดีได้ไหม เพลงอะไรก็ไม่รู้ ฟังไม่รู้เรื่องเลย"
สังเกตว่า สาวๆ พวกนี้พูดประโยคเดียวกันเด๊ะเลย

จริงๆ

ของผมแค่ให้เพื่อนฟัง 2 นาทีแรกของเพลงมันก็บอกขอเปลี่ยนเพลงแล้วล่ะ 555+

ตอนนั้นเปิดในห้องมันด่าว่า ไอ้เหี้-*** เปิดเพลง เหี้-*** อะไรวะ เปลี่ยนเถอะ สั***

ผู้หญิงด้วยนะ

แต่เพลงแหกปากบ้าๆบอๆยังกะปากปีจอโดนเหยียบหางแบบเรโทรสเปคเจือกฟังได้!!!!! (แล้วทำไมฟังเมทั่ลไม่ได้หว่า???) ผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเด็กสมัยนี้ฟังเพลงแค่เพียงฉาบฉวย ไม่คำนึงถึงรายละเอียดของดนตรีกันเลย ทั้งๆที่มันเป็นเป็นสิ่งที่สวยงาม เป็นศิลปะแขนงหนึ่งที่ถูกกลั่นกรองมาอย่างดีไม่แพ้การทำประติมากรรมหรือจิตกรรมแต่เพียงอย่างใดเลย เช่นเดียวกับการอ่านนิยายรักเกาหลีสวีทหวานฉ่ำกันอย่างดาษดื่นโดยที่ไม่เคยเหลียวแลวรรณกรรมดีๆที่วางอัดแน่นอยู่ใน
ร้านหนังสือเลยแม้แต่นิดเดียว

จำได้เมื่อ 10 กว่าปีก่อนสมัยทำงานที่เก่า ผมพาเพื่อนๆที่ทำงานทั้งชายและหญิงขึ้นรถโดยที่มีหญิงคนหนึ่งในนั้นที่ผมจีบแบบหยอกๆ อยู่ ผมแกล้งเปิดอัลบั้ม The Downward Spiral ของ Nine Inch Nails แบบสนั่นด้วยความคึกคะนอง โดยเฉพาะเพลง Mr. Self Destruct ที่กระหน่ำโสตประสาทแบบไม่ยั้ง ทำให้ทุกคนต้องรีบโวยวายบอกให้ปิด และหญิงคนนั้นก็บอกผมว่า ถ้าชอบฟังเพลงแบบนี้ก็คงจะเป็นแฟนกันไม่ได้ ฮามากครับ

ผมมีแง่มุมหนึ่งที่ขอเรียนถามท่านที่ชอบเก็บแผ่นซ้ำหลาย ๆ ก็อปปี้ว่า มีอัลบั้มชุดใดบ้างที่รู้สึกเหมือน "ถูกชะตา" คือมักจะได้มาอยู่เรื่อย แพงบ้าง ถูกบ้าง แม้จะพยายามกำจัดหรือขายทิ้งออกไปบ้างก็ยังได้มาอีกอยู่ดี

ขอยกตัวอย่างว่า บางท่านอาจมีแผ่นเสียงญี่ปุ่นชุด The Wall ของ Pink Floyd สะสมไว้หลายสิบก็อปปี้ และยังอาจได้มาอีกเรื่อย ๆ ตามแต่โอกาสจะอำนวย อันนี้ก็ถือเป็นกรณีที่ถูกชะตากับแผ่นชุดนั้น ๆ เอาเป็นว่าอัลบั้มใดที่มีไว้ในครอบครองตั้งแต่สามก็อปปี้ขึ้นไป ถือว่าเราถูกชะตากับมันครับ

ผมเองก็มีบ้าง แต่ไม่มากนักหรอกครับ เพราะเป็นคนที่มีกำลังซื้อน้อย เช่น

Cherry Five - Same (Japan LP + Obi)
PFM - Storia di Un Minuto (Japan LP + Obi)
Los Canarios - Ciclos (Japan LP + Obi)
Museo Rosenbach - Zarathustra (Japan LP + Obi)
Locanda Delle Fate - Forse Le Lucciole Non Si Amano Piu (Japan LP + Obi)
Yes - Relayer (Japan LP + Obi)
Yes - Close To The Edge (Japan LP + Obi)
Yes - Yessongs (Japan LP + Obi)
Triade - 1998: La Storia di Sabazio (Japan LP + Obi)
Il Balletto di Bronzo - YS (Japan LP + Obi)
Ivory - Sad Cypress (Japan LP + Obi)
Cirkus - One (Japan LP + Obi)
Eloy - Dawn (German original)
Etc.

แต่ก่อนเคยคิดว่าแผ่นเสียง prog ของศิลปินหลัก ๆ ถ้าเก็บแต่แผ่นญี่ปุ่นก็น่าจะพอแล้ว เพราะได้ทั้งคุณภาพเสียงและ packaging ปก ไม่ต้องไปซื้อแผ่นที่ผลิตจากที่อื่นมาฟังอีกแล้ว แต่ไป ๆ มา ๆ มันไม่ใช่อย่างนั้น ผมกลับพบว่าแผ่นเสียงของ Yes ที่ผลิตในเยอรมนี อังกฤษ และอเมริกา เสียงก็ดีไม่แพ้กัน อย่างในเรื่องความหนานุ่มเนียนแน่นของเสียงเบสส์ใน Relayer นี่ต้องยกให้แผ่นเยอรมัน ส่วนเรื่องมิติและความลึกสำหรับอัลบั้มเดียวกันต้องยกให้แผ่นอังกฤษ ส่วนแผ่นญี่ปุ่นผมกลับพบว่าเสียงเบสส์ออกจะ muddy หรือ "เลอะ" ไปนิด แต่โดยรวมก็ถือว่าคุณภาพเสียงอยู่ในเกณฑ์ดีพอใช้ แผ่นเสียง Direct Metal Mastering (DMM) ของเยอรมันบางชุดก็ให้เสียงน่าฟัง อย่างเช่นแผ่น Fugazi ของ Marillion นั้น เสียงเบสส์ลงลึกและปลายเสียงแหลมสดใสดี ปกอัลบั้มก็เป็นแบบบานเปิดหรือ gatefold เหมือนแผ่นอังกฤษ ในขณะที่แผ่นญี่ปุ่นเป็นแบบปกเดี่ยว ข้อเสียของแผ่นญี่ปุ่นประการหนึ่งคือ หลายอัลบั้มทำออกมาเป็นแบบปกเดี่ยว ในขณะที่ปกอัลบั้มดั้งเดิมนั้นเป็นแบบ gatefold หรือ foldout cover ซึ่งก็เป็นข้อเสียอย่างหนึ่งของแผ่นญี่ปุ่นจำนวนหนึ่งครับ

ข้อเสียที่สำคัญของการเก็บแผ่นซ้ำ ๆ กันก็คือ ทำให้ขาดโอกาสฟังผลงานอื่นที่ควรจะฟัง เพราะท่านจะต้องใช้เวลาเช็คแผ่นซ้ำที่ซื้อมาแผ่นนั้นโดยการฟังอย่างน้อยหนึ่งครั้งเพื่อดูว่าสภาพของมันโอเคหรือไม่ เช่น ตกร่อง กระโดดข้ามร่อง มีเสียงรบกวนมากเกินไปแม้จะได้ล้างแผ่นแล้วก็ตาม ฯลฯ สมมติถ้าท่านมีอัลบั้มชุดเดียวกันอยู่ 10 แผ่น อีก 9 แผ่นที่ซ้ำกับแผ่นแรกที่ท่านซื้อจะทำให้ท่านขาดโอกาสในการฟังอัลบั้มใหม่ที่ควรจะได้ฟังไปถึง 9 อัลบั้ม แต่ถ้าท่านซื้อแผ่นซ้ำมาโดยไม่ได้ฟังเพื่อตรวจเช็ค นั่นก็เป็นความเสี่ยงของท่านเองนะครับ

จะว่าไปแล้ว การมีแผ่นซ้ำหลายก็อปปี้ไว้ในครอบครองนั้นดูเหมือนเป็นอาการโรคจิตอ่อน ๆ และเป็นความความเห็นแก่ตัวอย่างหนึ่งของคนสะสม -- อันนี้ผมไม่ได้ว่าใครนะครับ ผมว่าตัวผมเอง ;D -- คิดดูสิครับ ถ้าเรามีอัลบั้มแผ่นเสียงสักชุดหนึ่งที่คนทั่วไปอยากจะได้และเสาะหากันในท้องตลาดด้วยราคาแพงอยู่ในครอบครองนับสิบหรือหลายสิบก็อปปี้ และแผ่นพวกนี้ล้วนมีสภาพเนี้ยบทั้งสิ้น ไม่ใช่แผ่นสภาพเน่า คนที่อยากได้และยังไม่มีแผ่นนี้ย่อมถูกตัดโอกาสในการครอบครองไปนับเป็นสิบ ๆ ราย แม้มีเงินก็หาซื้อไม่ได้โดยง่าย นี่คือเหตุผลหนึ่งที่ผมชอบ "เข้าบ่อน" คือเข้าไปร่วมประมูลแผ่นที่ตัวเองมีอยู่ในครอบครองอยู่แล้วซ้ำ ๆ ซาก ๆ ในเมื่อระบุว่าหายากนักก็ต้องช่วยดันราคาให้แพง ๆ สมกับความหายากซะหน่อย แต่ก็มีลิมิตของตัวเองอยู่ ไม่ใช่เล่นเลยเถิด บางครั้งถ้าไม่มีใครสู้ เราก็จะได้แผ่นนั้นมาครอบครองซ้ำอีกด้วยราคาที่ต่ำครับ