Thai Progressive Rock Community

อันสืบเนื่องจากกระทู้วง ดิ อิมพอซซิเบิ้ล ซึ่งถือได้ว่าเป็นการเปิดศักราชวงดนตรีสตริงคอมโบ้ของไทยในอดีต ทำให้มีวงดนตรีสตริงผุดตามกันขึ้นมาเป็นจำนวนมาก ที่ดัง ๆ และรู้จักกันทั่วไปในยุคนั้นก็อย่างเช่น Grand Ex, Royal Sprites, President, Generation, Shampoo, เรนโบว์, บรั่นดี, ฟรีเบิร์ดส, คีรีบูน เป็นต้น ไม่ทราบว่าท่านชอบวงสตริงไทยวงใดเป็นพิเศษกันบ้างทั้งในอดีตและปัจจุบัน? เข้ามาพูดคุยกันได้เลยครับ

สมัยก่อนนะครับ คือ สมัยเป็นวัยรุ่น ก็มี ป้าง นครินทร์ กิ่งศักดิ์,ลานนา คัมมินทร์,พาราด๊อก,ซิลลี่ ฟูล,เบล็คเฮด,โลโซ และก็พวกเพลงเพื่อชีวิต แต่ตอนนี้ไม่ได้ฟังแล้ว ไม่ได้ฟังนานมากแล้ว ที่จริงอาจมีแยะกว่านี้ แต่มันนึกไม่ออก ฯ

กระทู้นี้ถ้าบอกชื่อวงดนตรีมาแต่ละคณะ สามารถคาดเดาอายุของแต่ละคนได้ไม่ยากเลยครับ เพราะดนตรีไทยแบ่งยุคสมัยและ
ความดังได้ชัดเจนพอสมควรเลยทีเดียวครับ  :D  :D  :D

ถ้าเป็นสตริงเก่าๆหน่อยผมก็ชอบ ฟรีเบิร์ดส, แกรนด์เอ็กซ์, พิงค์แพนเธอร์, ดิ อินโนเซนต์ แล้วก็ คีรีบูน ครับ

The Impossible
อรวรรณ วิเศษพงษ์ & the Green Apples
ดอน สอนระเบียบ

แอบปลื้มคุณอรวรรณเมื่อครั้งที่ผมยังเป็นเด็กอยู่ ตอนนั้นเธอร้องเพลง Why Do I Love You So ได้เพราะจริง ๆ ครับ
ล่าสุดก็สักประมาณสี่หรือห้าปีมาแล้ว ผมไปงานเลี้ยงส่งรุ่นน้องที่สวนอาหารแห่งหนึ่ง เห็นคุณอรวรรณขึ้นร้องเพลงฝรั่งตามสไตล์ที่เธอถนัด ผมขอเพลง แต่เธอไม่ได้ร้องให้ฟัง (คงไม่ได้เตรียมเพลงนั้นมา) และพูดแซวโต๊ะที่ผมนั่งทานอาหารอยู่ด้วยครับ (สงสัยคงเป็นโต๊ะที่เสียงดังที่สุด)

วงสริงนี่ม่ายรู้จัก
แต่วงสวิงต้องคนนี้

ไทย-น้องอุ๋ย วิรดา 8)
(http://th.thaigolfer.com/news_image/511_0.jpg)

ครึ่งไทยครึ่งเกาหลี-อารี/นารี  8)
(http://topicstock.pantip.com/supachalasai/topicstock/2006/03/S4207009/S4207009-4.jpg)

เกาหลี-มิเชลล์ วี ฉายา ไทเกอร์หญิง  8)
(http://3.bp.blogspot.com/_lYOjitgGwSU/SwEM0GVvV1I/AAAAAAAAAyM/vxNKQg52TiQ/s1600/michelle_wie.jpg)

เก่งกว่าเราทุกคน  :'(

เพลงไทยที่ฟังแรกๆ น่าจะเป็นวง The Impossibles  :)

ด้วยความที่ไม่ค่อยชอบเพลงไทยก็เลยฟังเพลงสากล ดังนั้นวงดนตรีที่ผมประทับใจในสมัยก่อนส่วนใหญ่จะเป็นวงที่เล่นเพลง cover ซึ่งหนักไป
ทางดนตรีประเภท Hard Rock หน่อยครับ อย่างเช่น V.I.P., Kaleidoscope, The Fox, Heavy Mountain, Afterdie, Marmalade, Heavy Engine, Henry Mitchell & Black Hornet, Thanks, แล้วก็ Dynamics เป็นต้น

แต่ก็แปลกที่แผ่นเสียงของวงไทยที่ซื้อมาสะสมกลับเป็นแผ่นของคณะ P.M.5 เพลง Lady Of The Night เป็นแผ่นแรก เนื่องจากสมัยก่อนเพิ่ง
ผลิตออกมาไม่กี่คณะเท่านั้น (เฉพาะที่เล่นเพลง cover)

แล้วก็มาชอบเพลงลูกทุ่งด้วย อย่างเช่น สรวง สันติ นี่ "เฮฟวี่" ไม่เบาเลยทีเดียว  ;D  ;D  ;D

  อุ๊ย  พี่โป่งชอบ สรวง สันติ ด้วยผมว่าเป็นนักร้องลูกทุ่งที่มีลูกบ้ามากที่สุดแล้ว
  จนได้ฉายา ไอ้ควายเผือกจากสุโขทัย  :o

แต่งเพลงอะไรน้า ของดาวใจ ไพจิตร..

ชอบวงรุ่นผมครับ รุ่นที่ผมได้ฟังมากๆน่ะครับ

ชาตรี
แกรนเอ็กซ์
รอยัลสไปร์

 :D

ช่วงวัยเด็กจะชอบ เรนโบว์ , แกรนเอ็กซ์ , เพื่อน , พลอย , ฟรุ้ตตี้ มากครับ ;D

ตอนที่ยังเล็ก ๆ เคยเห็นคุณสรวงแกเล่นกีตาร์ออกทีวีเหมือน Carlos Santana เลย แถมยังทุบ ทำลาย และเผากีตาร์อีกด้วยครับ

ผมก็เคยได้ดูรายการพิเศษที่ สรวง สันติ ออกทีวีครับ วงดนตรีแบ็คอั๊พนี่ไม่ธรรมดาเลยครับ แต่งตัวเฮฟวีทุกคน ผมยาว
เป็นฮิปปี้ แถมยังเล่นเพลงได้หนักแน่นอีกด้วยในสไตล์คล้าย ฮาร์ดร็อค

ก่อนจบรายการ สรวง สันติ เผาเสื้อหนังต่อหน้ากล้อง ไม่ได้เผากีตาร์ครับ เพราะเค้าเป็นนักร้อง มือกีตาร์คงไม่ยอมให้เอา
กีตาร์มาเผาง่ายๆ อย่างแน่นอนทุกครั้งที่เล่นคอนเสิร์ตหรอกครับ  ;D  ;D  ;D

รวมรูปวงสตริงไทยในอดีตจากเว็บอื่นครับ

http://www.thaigramophone.com/default.asp?content=contentdetail&id=5395

ของผม ดิ อิมฯ และ ชาตรี ครับ :)

เห็นภาพวงชาตรีในอดีตแล้ว นึกถึงเพลง "จากไปลอนดอน" และ "แฟนฉัน" ตลอดจนเพลงอื่น ๆ ในยุคนั้นของวงนี้ขึ้นมาทันทีเลยครับ

(http://www.thaigramophone.com/userfiles/105(5).jpg)

พี่โป่งจำสุภาพบุรษที่ใส่เสื้อลายสก็อตยืนตรงกลางแถวหน้าได้มั้ยครับ?

(http://thaigramophone.com/wboard_images/131255515394-%E0%B8%99%E0%B8%9E%E0%B8%94%E0%B8%A5%20%E0%B8%81%E0%B8%A1%E0%B8%A5%E0%B8%A7%E0%B8%A3%E0%B8%A3%E0%B8%93000.jpg)

ภาพจาก http://www.thaigramophone.com/default.asp?content=contentdetail&id=5395

อันนี้ไม่เกี่ยวกับวงสตริงซักเท่าใด แต่ผมสงสัยว่าวงดนตรีชาโดว์คืออะไรครับ ???
เคยได้ยินคนพูดถึงแต่ไม่รู้ข้อมูลข้อนี้เลยครับ

"วงชาโดว์" น่าจะเป็นคำที่คนไทยใช้เรียกชื่อวงดนตรีที่ประกอบด้วยเครื่องดนตรีสี่ชิ้น คือ กีตาร์ลีด ริธึ่มกีตาร์ เบสส์ และกลอง โดยได้รับอิทธิพลต้นแบบมาจากวง The Shadows อันโด่งดังของอังกฤษในยุค 60's ซึ่งมี Cliff Richard เคยร่วมเป็นนักร้องนำอยู่ครับ

อยากบอกว่าช่วงเวลาที่ผมเป็นวัยรุ่นเข้าเรียน ม.ต้น จนจบอุดมศึกษา เป็นห้วงเวลาที่ครอบคลุมยุค 80's (1980-1989) พอดี (ตรงกับปีพ.ศ.อะไรก็ลองบวกลบกันดูเอาเอง) และเป็นยุคทองของวงสตริงไทย ใครที่ฟังเพลงผ่านสื่อวิทยุในช่วงนั้นหลบไม่ได้จริง ๆ ครับที่จะต้องเจอเพลงสตริงในหลายสถานี (ทั้ง ๆ ที่มีรายการเพลงฝรั่งของ Nite Spot และ Top Teen Talent เป็นตัวชูโรงอยู่ แต่ Nite Spot ม้วนเสื่อไปก่อน Top Teen Talent) เพื่อน ๆ วัยรุ่นที่เรียนด้วยกันส่วนใหญ่ชอบฟังเพลงสตริงกันทั้งนั้น มีไม่กี่คนที่ชอบฟังเพลงฝรั่ง (ในจำนวนนั้นรวมทั้งผมด้วย) อันที่จริงผมก็ไม่ได้รังเกียจเพลงสตริงหรอกครับ มีหลายเพลงที่ชอบ และมีบางเพลงที่ผมว่าเล่นและร้องได้เพราะมากและยังอยู่ในความทรงจำ ถึงแม้วงนั้นไม่ค่อยจะดังนัก (คือดังอยู่เหมือนกัน แต่ก็ดังเป็นลำดับรองจากวงอื่นที่มีชื่อเสียงจากการโปรโมทในยุคนั้น) อย่างเพลง "ฉันมันผิดเอง" ของ "อวอร์ด" ซึ่งออกเผยแพร่ประมาณปี 2532 (ตอนนั้นผมเรียนจบพอดี) บังเอิญได้ยินผ่านวิทยุครั้งแรกปั๊บก็โดนใจเลย (ทั้ง ๆ ที่เพลงสตริงส่วนใหญ่ในยุคนั้นฟังแล้วไม่ค่อยโดนเท่าไร) มือกีตาร์ของวงนี้สงสัยจะอ่านทางกีตาร์ของ John Lees แห่ง Barclay James Harvest มาหรือเปล่าก็ไม่ทราบ เพราะเล่นได้บาดลึกในอารมณ์คล้ายสำเนียงของ John Lees เอามาก ๆ เสียงคีย์บอร์ดและ synthesizers ในเพลงนี้ก็หนาแน่น นั่นละคือเหตุผลว่าทำไมถึงชอบเพลงนี้ เป็นเพลงเศร้าสไตล์หนุ่มอกหักและโทษตัวเอง คิดว่าหลายท่านคงยังจำเพลงนี้ได้ ลองไปรำลึกความหลังกันหน่อยไหมครับ

หมายเหตุ นักร้องนำของ อวอร์ด ที่ชื่อ "ตุ้ม" ดูเหมือนจะเสียชีวิตไปแล้วเมื่อปี 2559 ขอจงสู่สุคติครับ

https://www.youtube.com/watch?v=1YRIb2aY4uc

วงสตริงก็ทำเพลงแนงลูกทุ่งด้วยนะครับ เช่น รักสิบล้อต้องรอสิบโมงของรอยัล สไปรท์

ครับ แกรนด์เอ็กซ์ก็มีลูกทุ่งดิสโก้ด้วยนะ อันนี้เป็นชุดที่ 1 ผมได้ยินรายการจิ๊กโก๋ยามบ่ายเอามาเปิดให้ฟังครั้งแรก อึ้งเลยครับ 555

https://www.youtube.com/watch?v=pDOW8eYDk6o

พูดถึง "อวอร์ด" กับเพลง "ฉันมันผิดเอง" ไปแล้ว อดนึกถึงอีกเพลงหนึ่งซึ่งมีลีลาและเสียงร้องคล้ายกันไม่ได้ เพลงนี้คือ "ทางสายเปลี่ยว" ของเสกสรร ทองวัฒนา ซึ่งโดนใจเหล่าวัยรุ่นในยุคนั้นมาก (โดยเฉพาะพวกที่บาดหมางหรือมีปัญหากับผู้ปกครอง) ต้องฟังเพลงนี้ปลอบประโลม ส่วนผมในวัยรุ่นครอบครัวอบอุ่น แต่ก็ชอบเพลงนี้ โดยเฉพาะท่อนฮุค "สุดแสนมืดมนแล้วทุกสิ่ง กลัวจริง กลัวความผิดหวัง..." มันช่างเท่จริง ๆ เมโลดี้คล้ายเพลง ๆ หนึ่งในอัลบั้มแรกของ Bad Company เลยนะ แต่ก็ช่างเถอะ ป่านนี้พี่เสกสรร ทองวัฒนา ไม่ทราบหายไปไหน คิดถึงครับ

https://www.youtube.com/watch?v=mxoF_L9njzc

มี blog ของคุณณัฐนันท์ ศิริเจริญ หรือ "โด่ง" วง อวอร์ด ซึ่งปัจจุบันเขาเป็นดอกเตอร์เรียนจบปริญญาเอก เป็นทั้งอาจารย์สอนหนังสือ นักพากย์ ฯลฯ ใน blog ดังกล่าว เขาได้พูดถึงการก่อตั้ง อวอร์ด และผลงานของวงเอาไว้ด้วย (นอกจากประวัติส่วนตัวของตนเอง) ลองไปดูกันครับ

http://nattanunsiricharoen2013.blogspot.com/2013/01/profile-mrnattanun-siricharoen.html

บางครั้งก็แปลกใจที่เพลงในประวัติศาสตร์ช่วงหนึ่งของไทยถูกละเลยไป แต่กลับถูกชาวต่างชาติให้ความสนใจและรวบรวมไว้ อย่างเช่นผลงานแนวร็อคและ psychedelic ทางฝั่งตะวันตกผสมแนวลูกทุ่งไทยของคุณสรวง สันติ (ชื่อจริง จำนงค์ เป็นสุข เสียชีวิตแล้ว ขอจงสู่สุคติ) และศิลปินคนอื่น ๆ ในยุคนั้น ถูกรวบรวมไว้ในอัลบั้มรวมเพลงรวมศิลปิน Thai! Dai? Heavier Side of Luke Thung Underground โดย Finders Keepers Records ก็เลยจัดมาฟังสักหน่อย ก็เพราะมีเพลงอย่าง น้ำมันแพง ดับไฟคุยกัน ขึ้นขึ้นลงลง ฯลฯ นี่แหละครับ 555

เครดิตภาพ www.finderskeepersrecords.com

(https://www.finderskeepersrecords.com/cms/wp-content/uploads/2013/06/FKR044-PACKSHOT-400x400.jpg)

ผมไม่ได้ฟังวิทยุที่ทำงานและที่บ้าน แต่ผมมักจะหาเปิดฟังในรถ พบคลื่นที่เปิดเพลงไทยสตริงหรือเพลงไทยยุค 80,90 ซึ่งในอดีตนั้น ผมแทบไม่ใส่ใจ แต่ปัจจุบัน เมื่อได้ฟังแล้วคิดถึงมากครับ

เพลงสตริงไทยในช่วงปี 1980's-1990's ในยุคนั้นผมแทบไม่ได้ฟังเลยครับ ฟังน้อยมาก แทบจะนับอัลบั้มได้เลย เอาเท่าที่นึกออกเพราะเคยซื้อเทปก็มีผลงานของ

- อัสนี-วสันต์ ติดตามตั้งแต่ชุดแรกถึงผลงานชุด รุ้งกินน้ำ
- เรวัต พุทธินันทน์ ผลงานชุดเรามาร้องเพลงกัน (เพราะเป็น progressive ที่สุด) แต่ชุด เต๋อ 1-3 ตอนนั้นยังไม่ได้ติดตามจริงจัง
- ธเนศ วรากุลนุเคราะห์ ซื้อเทปตั้งแต่ชุดแรกถึงชุด กดปุ่ม
- สุรสีห์ อิทธิกุล ผลงานชุด กัลปาวสาน ถึง พอดี พอดี
- Butterfly ชุด Butterfly II และ Action

ตอนนี้ เทปพวกนี้หายไปไหนไม่รู้ เกลี้ยงเลย เหลือแต่แผ่นซีดีผลงานบางชุดเท่านั้น ผลงานบางชุดก็ไม่เคยเห็นทำออกขายในรูปซีดีเลยครับ สงสัยมีปัญหาเรื่องลิขสิทธิ์หรือไม่ก็มาสเตอร์เทป น่าเสียดายครับ

ไมโคร The Legend Collection cd box set รวมอัลบั้มของไมโครและอำพล ลำพูน ในอดีต รวม 8 แผ่น
ไม่เคยเก็บงานของไมโครเป็นชิ้นเป็นอัน box set นี้กล่องเดียวน่าจะเอาอยู่ครับ 555 น่าสน

(http://www.bighit.online/bighit-html/wp-content/uploads/2020/04/Banner-Box-Micro_Edit.jpg)

พอดีเห็นมีขายอยู่ในเว็บออนไลน์แห่งหนึ่งที่ผมเป็นสมาชิกอยู่... เอาก็เอา ไม่ต้องไปเดินหาตามร้านให้เมื่อย ก็จัดมาเลยสิครับกล่องนึง 5555 ;D

(http://www.bighit.online/bighit-html/wp-content/uploads/2020/04/Banner-Box-Micro_Edit.jpg)

CD box set ของพี่เต๋อ เรวัต, อัสนี-วสันต์ (30 ปี) และล่าสุดนี้ก็ ไมโคร ผมมีแล้ว อยากให้ทำ box set ของ แหวน ฐิติมา (R.I.P.) สุรสีห์ อิทธิกุล และใหม่ เจริญปุระ ออกมาในลักษณะอย่างนี้บ้าง อ้าว... ดูเหมือน box set ของป้า เอ๊ย พี่เบิร์ด ธงไชย ก็มีด้วยนะ เห็นผ่าน ๆ ตา เดี๋ยวผมจะไปค้นดู แต่ส่วนที่เสนอมาข้างต้นนี้ ไม่ทราบต้นสังกัดสนใจจะทำออกจำหน่ายป่าวครับ จะได้อุดหนุนกันอีก 555 ;D

พอนึกขึ้นได้ เอามาลิสท์ไว้ก่อน เผื่อวันหน้าอาจมีโอกาสได้พูดถึง

วงแบดกาย - สวรรค์ไม่แฟร์ (2534)
วงผู้หญิง - น้ำผึ้งหรือยาพิษ (2529)
คณะพราว (proud) - อัลบั้มประกอบภาพยนตร์เรื่อง เปรียว (2526)
วงซับใน - หอม (2537)
วงเสียมเรียบ - สมุทรกำสรวล (2537)

ส่วนใหญ่เคยมีเทปคาสเสท แต่ต่อมาก็ค่อย ๆ หายไป น่าเสียดายมากครับ

เสียมเรียบ - สมุทรกำสรวล (2537)
บังเอิญเจอแผ่นซีดีอัลบั้มชุดนี้ในเว็บออนไลน์แห่งหนึ่ง ซึ่งน่าจะเป็นแผ่นรีอิชชู่ และได้สั่งซื้อไปเรียบร้อยแล้วครับ
 
ขอยืมภาพจากที่อื่นมานะครับ

(http://i934.photobucket.com/albums/ad183/prakan_photos/Front_1.jpg)

อันนี้ น่าจะหมาด ๆ แผ่นซีดีอัลบั้มของแหวน ฐิติมา สุตสุนทร ชุด สัญญิงสัญญา มีแผ่นรีอิชชู่ออกมาและวางตลาดแล้วเมื่อวันที่ 18 ส.ค. 2564 ผมชอบผลงานชุดนี้มาก และเห็นว่า น่าจะเป็นผลงานที่ดีที่สุดชุดหนึ่งของคุณแหวน (ผู้ล่วงลับ) เลยทีเดียว

ใครที่เคยตกขบวนรถ ซื้อซีดีไม่ทันในยุคโน้นนน... สัก 20 กว่าปีก่อน เอาแผ่นรีอิชชู่แผ่นทองนี้ไปฟังก็ได้ เผลอ ๆ ได้เสียงดีกว่าด้วย 5555

มัม ลาโคนิคส์ (วัลลภ มณีคุ้ม) - ขอเพียง...เข้าใจ (2528)

ผมชอบเสียงคุณมัม ลาโคนิคส์ ผมว่าแกเป็นคนเสียงหล่อ (แม้หน้าตาจะออกหญิงก็ตาม) และผมชอบเพลงในผลงานชุดนี้แทบจะทุกเพลงเลยก็ว่าได้ โดยเฉพาะเพลง "วันที่มาไม่ถึง" (กำลังหาแผ่นเสียงอยู่ด้วย แต่โชคยังไม่เข้าข้างครับ)

ภาพยืมจากเว็บ oknation

(http://oknation.nationtv.tv/blog/home/blog_data/261/3261/images/mumcover1.jpg)

ไหน ๆ ก็พูดถึงอัลบั้มชุด ขอเพียงเข้าใจ (2528) ของคุณมัม ลาโคนิคส์ แล้ว จึงขออนุญาตนำเพลง "วันที่มาไม่ถึง" จากอัลบั้มชุดนี้มาฝากกัน ซึ่งบางท่านอาจเคยได้ยินได้ฟัง บางท่านอาจจะยังไม่เคยฟัง หรือบางท่านอาจเคยได้ฟังแต่ลืมไปแล้ว เพราะนานมาก ใช่ครับ... 36 ปีผ่านไป สำหรับเพลงนี้และอัลบั้มชุดนี้ แต่ sound ของมันยังฟังดูทันสมัยอยู่จนบัดนี้ ยุคนั้นเขาเรียกเพลงประเภทนี้ว่า เทคโนพ็อพ หรือ เทคโนแดนซ์ แต่ท่านจะเรียกว่าซินธ์พ็อพ หรือ นิวเวฟ อะไรก็ได้ทั้งนั้น ไม่ว่าจะเรียกอย่างไร คุณค่าทางดนตรีของมันตลอดสามสิบกว่าปีที่ผ่านมา และเกือบจะสี่สิบปีแล้ว ยังฟังดูดีและไพเราะกว่าเพลงสมัยใหม่นี้อีกมากมายหลายเพลงนัก เพลงนี้เป็นเพลงโปรดของผม เป็นเพลงที่มี sound ออกยุค eighties จ๋า สงสัยชอบเพลงนี้มาก ชีวิตรักจึงอกหักซ้ำแล้วซ้ำเล่า กว่าจะเจอคนที่ใช่ จึงขอมอบเพลงนี้ให้คนรักและกิ๊กของผมทุกคนในอดีตครับ 5555

"แต่คงไม่ถึงวันที่ฉันได้เคียงใกล้กับเธอ
แต่คงไม่ถึงวันที่ฉันเป็นสุข
แต่คงไม่ถึงวันที่ฉันได้เคียงใกล้กับเธอ
แต่คงไม่ถึงวันที่ฉันมีสุข"

https://www.youtube.com/watch?v=3uSUQ8g7FoI

ภาพยืมจาก oknation

(http://oknation.nationtv.tv/blog/home/blog_data/261/3261/images/mumcover1.jpg)

ได้รับสินค้าที่สั่งซื้อแล้วครับ แผ่นซีดีได้รับลิขสิทธิ์ถูกต้องจากเจ้าของผลงาน แต่รายละเอียดในปกมีไม่มากนัก ผมจำได้ว่าตอนที่ได้มาเป็นเทปคาสเสทเมื่อปี 2537 นั้น มีรายละเอียดในปกเทปมากกว่านี้อีก รวมทั้งรูปภาพสมาชิกวงด้วย แต่ในปกแผ่นซีดีไม่มีครับ

ภาพยืม

(http://i934.photobucket.com/albums/ad183/prakan_photos/Front_1.jpg)

ชักเริ่มรู้สึกว่าอัลบั้มหรือผลงานเพลงไทยสตริงที่เคยชื่นชอบในอดีต แต่ไม่ได้ซื้อเป็นซีดีหรือแผ่นเสียงเก็บไว้ บัดนี้ถูกนำมาทยอยรีอิชชู่ทั้งในรูปแบบซีดีและแผ่นเสียงออกวางจำหน่ายในตลาด ซึ่งเป็นเรื่องที่น่ายินดีและน่าจับตามอง และเมื่อไม่นานมานี้ผมเพิ่งได้ซีดี (แผ่นทอง) อัลบั้มชุด สัญญิงสัญญา ของแหวน ฐิติมา สุตสุนทร มาเก็บไว้ ซึ่งผลงานชุดนี้เพิ่งออกวางจำหน่ายใหม่หมาด ๆ เมื่อวันที่ 18 ส.ค. 2564 นี้เอง และจะรอดูต่อไปว่าต้นสังกัดจะทำอัลบั้มชุดอื่นใดของคุณแหวนออกมาวางจำหน่ายอีกครับ

อัลบั้ม "อะไร ๆ เขาก็ว่าดี" (2532) ของ "อวอร์ด" ผมได้แผ่นเสียงมาแล้วด้วยความบังเอิญ กำลังอยากได้อยู่พอดีครับ (ขอบคุณสวรรค์)
ต่อไปถ้ามีโอกาสเจอแผ่นเสียงหรือซีดีเพลงสตริงหรือเพลงไทยที่อยู่ในความทรงจำในราคาที่พอจะซื้อได้ไม่ลำบากนัก ผมก็จะซื้อเก็บไว้ครับ

"อะไร ๆ เขาก็ว่าดี" (2532) ผลงานชุดแรกของ "อวอร์ด"
ผมได้รับแผ่นเสียงที่สั่งซื้อไว้ ซึ่งเป็นแผ่นที่เคยใช้เปิดโปรโมทตามสถานีวิทยุเมื่อก่อนนี้ (เพราะเห็นตราประทับอยู่จาง ๆ) ผมรู้จักวงนี้ก็ด้วยเพลง "ฉันมันผิดเอง" (เพลงแรกในแผ่นเสียงหน้าแรก) และที่ซื้อแผ่นเสียงก็เพราะเพลงนี้เท่านั้น (เพลงอื่นไม่เคยฟัง หรืออาจเคยฟังบ้างแล้ว แต่ไม่รู้จักชื่อเพลง) เมื่อแกะพัสดุออกตรวจดูสภาพแผ่นเสียง พบว่าส่วนใหญ่เรียบร้อยดี ตัวแผ่นค่อนข้างสวย ปกนอกเป็นแบบ gatefold ซึ่งไม่ค่อยพบเห็นกับแผ่นเสียงเพลงไทยทั่วไป (แสดงว่าแผ่นนี้ตั้งใจลงทุนทำปก) ภายในปกมีประวัติย่อของสมาชิกทุกคน (วงนี้มีสมาชิกถึง 9 คน) รวมทั้งเครดิตของผู้ร่วมทำดนตรี ผู้ผลิต ฯลฯ ส่วนสถานที่บันทึกเสียง เขาไปบันทึกเสียงกันที่สิงคโปร์ ซึ่งถือว่ามีมาตรฐานค่อนข้างสูงในยุคนั้น ผมอยากเห็นแผ่นเสียงเพลงสตริงไทยทุกอัลบั้มมีข้อมูลและรายละเอียดพื้นฐานครบถ้วนแบบอัลบั้มชุดนี้ แต่ส่วนใหญ่ไม่ครับ

เครดิตปกอัลบั้มจากบล็อกของคุณณัฐนันท์ ศิริเจริญ http://nattanunsiricharoen2013.blogspot.com/

(http://4.bp.blogspot.com/-cjlxLdLZaV0/UevqgA244AI/AAAAAAAABrA/gawfys0yjwE/s1600/1989+%E0%B8%9B%E0%B8%81%E0%B8%AD%E0%B8%B1%E0%B8%A5%E0%B8%9A%E0%B8%B1%E0%B9%89%E0%B8%A1%E0%B8%A7%E0%B8%87%E0%B8%AD%E0%B8%A7%E0%B8%AD%E0%B8%A3%E0%B9%8C%E0%B8%94+%E0%B8%8A%E0%B8%B8%E0%B8%94%E0%B9%81%E0%B8%A3%E0%B8%81+2532.bmp)

ไหน ๆ ก็พูดถึงแผ่นเสียงเพลงสตริงไทยแล้ว ผมมีคอมเมนต์ 2-3 ข้อที่ไม่ค่อยปลื้มนักเกี่ยวกับแผ่นเสียงเพลงสตริงไทยดังนี้

1. ซองในมักใช้พลาสติกเกรดต่ำ (ไม่ใช่ซองพลาสติกแบบที่ใช้กับแผ่นเสียงญี่ปุ่น) ซึ่งอาจทิ้งรอยคราบที่ล้างไม่ออกไว้บนเนื้อแผ่นเสียงได้ เมื่อใช้ไปนาน ๆ คราบดังกล่าวอาจไม่มีผลต่อเสียงหรือการเล่น แต่ก็ทำให้แผ่นเสียงดูไม่สวย
2. ไม่เข้าใจว่าทำไมปกนอกมักทำขนาดเล็กให้ฟิตพอดีกับแผ่นเสียง สอดแผ่นและซองในเข้าไปลำบาก ไม่ทำเผื่อไว้บ้างเหมือนแผ่นเสียงของเมืองนอกเขาเลย และบ่อยครั้งกระดาษแข็งที่ใช้ทำปกนอกก็อ่อนยวบ ซึ่งทำให้แผ่นเสียงดูไม่มีราคาเมื่อมองจากภายนอก
3. ไม่แน่ใจว่าเนื้อไวนิลทำจากไวนิลรีไซเคิล (ไม่ใช่ไวนิลบริสุทธิ์) หรือเปล่า เพราะเสียงรบกวนค่อนข้างมาก แม้จะได้ล้างทำความสะอาดแผ่นแล้วก็ตาม

สรุปว่ามาตรฐานการผลิตแผ่นเสียงเพลงสตริงไทยในยุคก่อนยังด้อยกว่าเมืองนอก สาเหตุหนึ่งที่พอเข้าใจได้คือแผ่นเสียงเพลงไทยเหล่านี้ทำเพื่อแจกฟรีเพื่อโปรโมทตามสถานีวิทยุ ดังนั้นจึงอาจมีเรื่องการลดต้นทุนการผลิตเข้ามาเกี่ยวข้อง (ใช้ทุนน้อยเพื่อให้ได้กำไรเยอะ ตามหลักเศรษฐศาสตร์) ไม่ทราบมีใครเห็นเหมือนผมบ้างครับ?

กระทู้อันก่อนผมมีคอมเมนต์ของการที่ไม่ค่อยปลื้มเกี่ยวกับแผ่นเสียงเพลงสตริงไทย และพบอีกหนึ่งข้อจากการนำแผ่นเสียงเพลงไทยออกมาเล่นเมื่อไม่กีวันก่อนเป็นข้อที่ 4 ดังนี้

4. Label กลางแผ่นเสียงเพลงสตริงไทยมักเคลือบด้วยแผ่นพลาสติกใสบาง ๆ เป็นรูปวงกลมตามรูปร่างของ Label กลางแผ่น ซึ่งแผ่นพลาสติกบาง ๆ นี้สามารถหลุดล่อนออกได้ถ้าเจอน้ำหรือความชื้น ชายขอบพลาสติกนี้ในแผ่นเสียงบางแผ่น (หรืออาจจะหลายแผ่น) มันล้ำเกินของวงกลม Label ออกมา พอเล่นแผ่นเสียงจบแผ่น ปลายเข็ม stylus เคลื่อนตัววิ่งออกสู่ช่อง run-out ถูครูดไปกับขอบแผ่นพลาสติกส่วนเกินที่ว่านี้ เสียงดังครืด ๆ น่าตกใจ ผมไม่แน่ใจว่าจะทำให้ปลายเข็มเสียหายในระยะยาวหรือเปล่า แต่เสียงมันน่ากลัวมาก ต้องระวัง คอยจ้องเอาไว้ พอใกล้จบเพลงสุดท้ายของหน้า ต้องไปรอเพื่อยกเข็มออกก่อนที่มันจะเคลื่อนสู่ร่อง run-out ครับ

เมื่อวันเสาร์ที่ 18 ธ.ค. ผมแวะไปเดินเที่ยวงาน BAV 2021 ที่โรงแรมบางกอก แมร์ริออทท์ฯ ได้แผ่นเสียงชุด น้ำผึ้งหรือยาพิษ (2529) ของวง "ผู้หญิง" มาเติมเต็มคอลเล็คชั่นอีกหนึ่งชุดครับ

มัม ลาโคนิคส์ - ขอเพียง...เข้าใจ (2528)

ผมพลาดอัลบั้มเต็ม แต่ได้แผ่นตัด สปีด 45 มา มี 3 เพลง คือ "วันที่มาไม่ถึง", "สุข...สุดหัวใจ" และ "วณิพก" (เพลงสุดท้าย cover เพลงของคาราบาว)
ถึงแม้ยังไม่ได้อัลบั้มเต็ม แค่สามเพลงนี้ผมก็พอใจแล้ว ที่เหลือคือกำไรครับ 5555 :D

เครดิตภาพ http://oknation.nationtv.tv/blog/

(http://oknation.nationtv.tv/blog/home/blog_data/261/3261/images/mumcover1.jpg)

อวอร์ด - อะไร ๆ เขาก็ว่าดี (2529)

ผมได้ copy ที่สองมาโดยบังเอิญ ซึ่งราคาต่ำกว่าและสภาพดีกว่า copy แรกเสียอีก อัลบั้มชุดนี้ปกเป็น gatefold และมีรายละเอียดเกี่ยวกับนักดนตรี เนื้อเพลงและทีมงานผลิต ซึ่งดูเหมือนแสดงให้เห็นถึงความตั้งใจของวงดนตรีและทีมโปรดักชั่นครับ

(https://sv1.picz.in.th/images/2022/01/15/nxoDlZ.md.jpg)

มัม - วันที่มาไม่ถึง และ สุข...สุดหัวใจ

EP สปีด 45 RPM ฟังแล้ว เสียงดีครับ แผ่นโปรโมทของดีเจสมัยก่อน (ยุค 1980s)

(https://sv1.picz.in.th/images/2022/01/15/nxo2qt.md.jpg)

มัม - ขอเพียง..เข้าใจ (2528)

ผมได้แผ่นเสียงที่มีเพลงครบเต็มมาได้พักหนึ่งแล้ว เป็นแผ่นโปรโม ปก WEA โทรม แต่แผ่นเสียงสภาพดี ยามนี้คงไม่อยากขออะไรมากกว่านี้แล้วกระมังครับ ;D

โดยนิสัยส่วนตัวเป็นคนชอบเพลงสนุก เพลงมันส์ ๆ อัลบั้มชุดนี้มีแต่เพลงสนุกเป็นส่วนใหญ่ ยกเว้นเพลงที่สาม หน้าแรก ซึ่งเป็นเพลงโรแมนติคหวาน ๆ จังหวะกำลังพอเหมาะ ปกติผมฟังเที่ยวแรกไม่ค่อยพอ ฟังทีไรต้องขอเบิ้ลอีกครั้ง แล้วต้องอัดโวลลู่มแอมป์แรง ๆ ด้วยถึงจะมันส์ ฟังแล้วนึกถึงตอนเป็นวัยรุ่น กำลังเรียนอยู่ ม.ปลายที่เตรียมอุดมฯ (ปีที่ผลงานชุดนี้ออกเผยแพร่และจำหน่าย) นึกถึงบรรยากาศสีสันของสถานบันเทิงยุคนั้นคือดิสโก้เธคซึ่งมีดีเจคอยเปิดเพลงให้คนที่ไปเที่ยวได้เต้นรำกัน ผมยังไม่ได้มีโอกาสได้เข้าไปเที่ยวเธค เพราะผู้ปกครองไม่อนุญาต แต่ก็เคยได้มีโอกาสจำลองดิสโก้เธคในงานปาร์ตี้กับเพื่อน ๆ ร่วมชั้นครับ ในห้องเรียนมีสาว ๆ เยอะ ก็พอได้สนุกอยู่หรอกครับ 5555 :D

(https://sv1.picz.in.th/images/2022/07/04/VCnllv.md.jpg)

(https://sv1.picz.in.th/images/2022/07/04/VCnoGE.md.jpg)

(https://sv1.picz.in.th/images/2022/07/04/VCnPqV.md.jpg)

(https://sv1.picz.in.th/images/2022/07/04/VCnsHQ.md.jpg)

นุภาพ สวันตรัจฉ์ - แป๊ะเจี๊ยะ (2527)

อยากได้แผ่นเสียงชุดนี้จัง แต่เคยเห็นราคาแล้ว แพงมาก ซื้อไม่ลง (แผ่นเสียงเก่า) ถ้าเจ้าของลิขสิทธิ์คิดจะทำแผ่น re-release หรือ reissue ละก็จะดีมาก จะได้ตามอุดหนุนไงครับ 5555 :D

(https://i.kfs.io/album/global/30867030,0v1/fit/500x500.jpg)

นุภาพ สวันตรัจฉ์ - แป๊ะเจี๊ยะ (2527) รำพึงรำพันไว้เมื่อปีก่อน วันที่ 4 ก.ค. 2565 หนึ่งปีให้หลัง หลังจากที่ได้ตั้งกระทู้ข้างต้นไว้ ก็ได้มาแล้วครับ แผ่นเสียงทั้งแผ่นรีอิชชู่และ original

อยากได้อะไรเป็นต้องได้สิน่า พับผ่า ให้มันได้ยังงี้สิ 55555 :D

แผ่นเสียงรีอิชชู่โดย VLV

(https://sv1.picz.in.th/images/2023/05/30/FruWV2.md.jpg)

(https://sv1.picz.in.th/images/2023/05/30/FruYM9.md.jpg)

แผ่นเสียง original promo copy

(https://sv1.picz.in.th/images/2023/11/23/d0krIAQ.md.jpeg)

(https://sv1.picz.in.th/images/2023/11/23/d0krF1V.md.jpeg)

รู้จักมั้ยครับ วงแชมพู อัลบั้ม "เพลงปลอมจอมซ่า"? น่าจะประมาณปี 2522 เป็นการเอาเพลงดัง ๆ ในยุคนั้นมาแต่งเนื้อใหม่ล้อเลียนให้ฟังดูขบขัน ผมชอบเพลง "กล้วยแขก" ครับ

(https://sv1.picz.in.th/images/2023/11/27/d0wi5Vn.md.jpeg)

(https://sv1.picz.in.th/images/2023/11/27/d0wiOYg.md.jpeg)

(https://sv1.picz.in.th/images/2023/11/27/d0wibRW.md.jpeg)

ชุดนี้ถ้าเอามารีอิชชู่ทำปกใหม่อย่างอัลบั้ม "แป๊ะเจี๊ยะ" ของนุภาพนะ ผมจะรีบซื้อเลยครับ อัลบั้มร่วมสมัย ภายใต้กระแสเดียวกัน เพลงไทยคุณภาพโดย ไนท์สปอต โปรดักชั่น และ WEA

แว่วมาว่าปลายปีนี้จะมีอัลบั้มรีอิชชู่ของปานศักดิ์ออกมาสองชุด ผมจองไว้แล้ว ใครที่กำลังมองหา ห้ามพลาดนะครับ เพราะแผ่น original โ ค ต ร แพงเชียวละ

(https://sv1.picz.in.th/images/2022/07/04/VCnPqV.md.jpg)

การกลับมาเฟื่องฟูอีกครั้งของ (การเล่น) แผ่นเสียงทำให้มีการนำเอาเพลงไทยสากลและเพลงสตริงยุคเก่าในช่วงปี 1980s - 1990s จำนวนมากมายหลายอัลบั้มมารีอิชชู่และหรือรีมาสเตอร์ออกวางจำหน่ายเป็นที่คึกคัก ซึ่งบางอัลบั้มที่ทำออกมาก็หมดไวอย่างเหลือเชื่อ และผมก็ซื้อไม่ทัน (สงสัยไปอยู่ในมือพ่อค้าเพื่อเก็งกำไร) เอาเถอะครับ ไม่ทันก็ไม่ทัน ก็เล่นขายกันแผ่นละสองพันกว่า สามพันกว่า ใครจะไปซื้อทัน ไม่ใช่เศรษฐีที่จะใช้เงินวันละเท่าใดก็ได้นี่ครับ 5555 :D

เป็นคำถามที่คาใจมานาน ไม่ทราบมีใครพอจะทราบหรือตอบได้บ้าง -- ว่าเหตุใดแผ่นเสียงเพลงไทยบางอัลบั้ม หรืออาจจะหลายอัลบั้ม ของค่ายเพลงยักษ์ใหญ่ค่ายหนึ่ง จึงทำเพลงไม่ครบ เมื่อเทียบกับเพลงในแผ่นซีดีและเทปคาสเสท ยกตัวอย่างเช่น อัลบั้ม "วัตถุไวไฟ" ของ อำพล ลำพูน แผ่นเสียงไม่มีเพลง "คิดเอาเองแล้วกัน" แต่ในซีดีและเทปคาสเสทมีเพลงดังกล่าวนี้ อีกตัวอย่างหนึ่งคือ อัลบั้ม "ฟักทอง" ของ อัสนี-วสันต์ ในแผ่นเสียงไม่มีเพลง "กรุงเทพมหานคร" ในขณะที่เทปและซีดีมีเพลงนี้ และอื่น ๆ อีกมากมาย และอีกประการหนึ่งคือบางอัลบั้ม นอกจากมีเพลงไม่ครบแล้ว ยังเรียงเพลงไม่เหมือนในซีดีและเทปอีกด้วย เช่น อัลบั้ม "สัญญิง สัญญา" ของแหวน ฐิติมา สุตสุนทร เป็นต้น เพลงไม่ครบ ขายกันในตลาดมือสองก็ขายแพง แถมคนก็แย่งซื้อกันจังครับ โลกหนอโลก 5555

ไม่อยากจะเชื่อก็ต้องเชื่อ แผ่นเสียงเพลงสตริงไทยในยุค 1980s และ 1990s ซึ่งสมัยก่อนผลิตขึ้นมาเพื่อเน้นแจกดีเจตามสถานีวิทยุเพื่อโปรโมทเพลง หากจะมีขายบ้างก็คงไม่มากนัก เพราะคนฟังนิยมซื้อเทปคาสเสทกันเป็นส่วนใหญ่ (ดังจะได้ยินคำประกาศว่า วงโน้นวงนี้ นักร้องคนโน้นคนนี้ ขายได้ล้านตลับแล้วจ้า) และราคาซื้อขายกันสำหรับแผ่นเสียงเพลงสตริงพวกนี้ก็แผ่นละไม่กี่ร้อยบาท อาจจะสองหรือสามร้อยเป็นมาตรฐาน พอมาถึงยุคนี้ ยุคที่กลับมานิยมเล่นแผ่นเสียง แผ่นเสียงเก่าแนวเพลงไทยสตริงอัลบั้มหัว ๆ ของศิลปินดัง ๆ หลายชุดซื้อขายกันด้วยราคาหลักพัน ซึ่งอาจจะหลายพัน หรือบางชุดก็เป็นหมื่น ผมก็ไม่ทราบนะครับว่ามีการปั่นราคากันหรือเปล่า และปั่นกันมากแค่ไหน แต่ที่แน่ ๆ แผ่นเสียงเพลงไทยผลิตออกมาน้อยและจำนวนจำกัด เสียหายไปก็ไม่น้อยในอดีต เพราะคนเล่นไม่รู้จักคุณค่า เล่นกันอย่างไม่ทนุถนอม ที่ยังหลงเหลือรอดมาได้จึงมีราคาแพง แต่ไม่ใช่ทุกอัลบั้ม แม้สภาพจะดี แต่ผมสงสัยว่าแผ่นเสียงเพลงไทยสตริงที่ผลิตในช่วงนี้ ผู้ผลิตคงไม่ได้ใช้ไวนิลบริสุทธิ์ในการผลิต เสียงที่ได้ยินมักจะไม่สะอาดและมีเสียงรบกวนเป็นระยะ ๆ ทั้งที่ดูสภาพโดยมองด้วยตาเปล่าจะพบว่าแผ่นดูใหม่หรือเกือบใหม่ก็ตาม เอาง่าย ๆ เมื่อเทียบกับแผ่นเสียงญี่ปุ่นในยุคเดียวกัน มันคนละเรื่องเลยครับ ผมมีแผ่นเสียงเพลงสตริงของไทยอยู่จำนวนหนึ่ง ซึ่งเรียกได้ว่าทุกแผ่นแม้จะดูใหม่และล้างทำความสะอาดดีแล้ว แต่เมื่อฟังดูก็มีเสียงรบกวนไม่มากก็น้อย โดยเฉพาะช่วงช่องว่างระหว่างเพลงหรือช่วงที่เพลงเบาลง บางทีเป็นเสียงครืดคราดเหมือนร่องเสียงเสียดสีกับปลายเข็ม บางทีบางอัลบั้มเพลงก็ไม่ครบ มักจะขาดไปเพลงหนึ่งเมื่อเทียบกับซีดีหรือเทปคาสเสท แม้กระนั้น อัลบั้มหัว ๆ ที่คนเล่นหรือตามหากันก็ยังมีราคาแพงหรือแพงมาก หากมีแผ่นเสียง reissue ที่รีมาสเตอร์ใหม่ ใช้ไวนิลบริสุทธิ์เป็นวัตถุดิบ และมีเพลงครบ ถือเป็นการแก้ไขสิ่งที่อาจเคยผิดพลาดมาในอดีตให้สมบูรณ์ยิ่งขึ้น แม้จะไม่ร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่ผมก็ว่าน่าทำ โดยเฉพาะในยุคที่แผ่นเสียงกลับมาเฟื่อนฟูอีกครั้งเช่นตอนนี้ครับ

คุยต่อจากกระทู้ก่อน... ผมเคยเห็นคนโพสต์ข้อความคุยกันและแสดงความเห็นกันเนือง ๆ ทำนองว่า แผ่นเสียงเพลงสตริงไทย ต่อให้ทำ reissue ออกมาสักกี่ครั้งก็สู้แผ่น original หรือแผ่นปั๊มแรกไม่ได้

ผมว่าความคิดเห็นเช่นนี้ไม่ถูกต้องร้อยเปอร์เซ็นต์นักสำหรับแผ่นเสียงเพลงไทย หากย้อนกลับไปดูข้อเท็จจริงบางประการที่ผมได้นำเสนอไว้

โดยความเห็นส่วนตัว แผ่นเสียงเสียงจะมีคุณภาพดีได้ ต้องมีปัจจัยหลายอย่าง เช่น มาสเตอร์เทปดี วิศวกรและทีมงานผลิตหรือตัดแผ่นมีฝีมือ โรงงานผลิตใช้ไวนิล วัสดุและเครื่องมือคุณภาพดีในการผลิต ฯลฯ ซึ่งปัจจัยที่ยกตัวอย่างมานี้คือต้นทุนหรือ cost ล้วน ๆ แต่หากแผ่นเสียงต้องการจะทำออกมาขายในราคาถูก ๆ ก็เป็นธรรมดาอยู่เองที่ผู้ผลิตจะต้องลดต้นทุนทุกวิถีทางเท่าที่จะทำได้ ผมว่าแผ่นเสียงเพลงไทยโดยมากหรือโดยส่วนใหญ่ โดยเฉพาะแผ่นเพลงสตริงในยุค 1980s ถึง 1990s ซึ่งเป็นยุคที่ธุรกิจเพลงเติบโตและศิลปินหรือวงดนตรีถูกค่ายเพลงเคี่ยวกรำให้ออกผลงานเพื่อป้อนตลาดแข่งกับเวลา จะหาคุณภาพเสียงที่ดีจากแผ่นเสียงที่ผลิตออกมาขายในราคาไม่แพงหรือราคาต่ำ ๆ คงเป็นไปได้ยากหรือบางทีอาจจะเป็นไปไม่ได้เลย ในทางตรงกันข้าม หากในเวลาต่อมามีการนำเอาอัลบั้มเดิมมาทำแผ่นเสียงใหม่หรือรีอิชชู่โดยใช้มาสเตอร์เทปเดิมซึ่งทำการรีมาสเตอร์แล้วเพื่อปรับปรุงคุณภาพเสียงโดยช่างเสียงที่มีฝีมือ ใช้วัสดุที่ดีมีคุณภาพในการผลิต เช่น ไวนิลบริสุทธิ์ เครื่องไม้เครื่องมือในการผลิตทันสมัยและแม่นยำ และเพลงที่เคยตกหล่นขาดหายไปก็ใส่ให้ครบซะ ฯลฯ ผมว่าแผ่นเสียงอย่างนี้น่าซื้อกว่าแผ่น original ที่ถูกเคลมกันว่าเสียงดีที่สุดเสียอีก ถ้าผมเจอแผ่นแบบนี้และศึกษารายละเอียดให้ดี ประกอบกับราคาเหมาะสม ผมก็จะไม่ลังเลที่จะซื้อโดยไม่แยแสแผ่น original ที่ทั้งราคาแพงและทั้งคุณภาพเสียงเป็นที่กังขาในความเห็นของผมเลยครับ