Thai Progressive Rock Community

แผ่นเสียงบางชุดเดิมทีผลิตออกมาน้อยมากหรือมีจำนวนจำกัด เมื่อเวลาผ่านไปก็กลายเป็นของสะสมที่เสาะแสวงหากันด้วยราคาแพงถึงแพงหูดับ ดังนั้น ทางออกของ vinyl lover ทางหนึ่งคือการหาแผ่นย้อนออกหรือแผ่น reissued มาเล่น (บางครั้งก็มีการ remastered แถมมาด้วย) โดยจะหาซื้อแผ่นพวกนี้ได้ในราคาที่ย่อมเยากว่าแผ่น original อยู่อักโข ท่านใดที่มีแผ่นเสียงประเภทนี้อยููู่ในมือก็ช่วยเอามาบอกกล่าวเล่าขานกันหน่อย และกฎกติกาก็คือ จะต้องเป็นแผ่นเสียง reissued ของอัลบั้มที่ "หายาก" จริง ๆ เท่านั้น ถ้ามีข้อมูลอื่นประกอบด้วย เช่น เบอร์แผ่น ปีที่ย้อนออก ราคา ฯลฯ ก็จะยิ่งดีใหญ่ และอนุโลมให้แผ่นญี่ปุ่น (Japanese pressing) เป็นแผ่น reissued ได้ในกรณีที่เป็นอัลบั้มหายากจริง ๆ (ซึ่งราคาของแผ่นญี่ปุ่นนั้นก็ยังแพงอยู่ดี) แต่แผ่นญี่ปุ่นของวงดนตรีหรือศิลปินที่รู้จักกันดีอยู่แล้ว เช่น Yes, Pink Floyd, ELP, Genesis etc. ไม่ว่าจะแพงหรือเป็น pressing ครั้งใดก็ไม่ต้องเอามาลงให้เปลืองเนื้อที่นะครับ เพราะแผ่นเสียง reissued ของวงพวกนี้หาไม่ยากอยู่แล้ว

ท่านใดจะเริ่มก่อน ขอเชิญเลยครับ

หมายเหตุอีกนิดว่า ไม่จำกัดแนวเพลงนะครับ ไม่จำเป็นต้องเป็น prog เสมอไป แต่ต้องเป็นแผ่น reissued ของผลงานที่ "หายาก" จริง ๆ เท่านั้น

ในช่วงระยะเวลาหลายเดือนที่ผ่านมา ผมได้เข้าไปเสิร์ชหาแผ่นเสียงแนว progressive rock (ตามสไตล์ที่ตนเองถนัด) จากแหล่งซื้อขายออนไลน์ต่าง ๆ โดยเฉพาะ eBay ซึ่งเป็นแหล่งที่ผมเข้าไปดูและสั่งซื้อแผ่นเสียงเป็นหลัก ก็พบว่ายังมีแผ่นเสียงแนว prog ที่ต้นฉบับเดิมหายากถูกนำมารีอิชชู่และรีมาสเตอร์ออกวางจำหน่ายเป็นระยะ ๆ และโดยสม่ำเสมอ และส่วนใหญ่ก็เป็นแผ่นหนัก 180 กรัมตามมาตรฐานแผ่นเสียง audiophile ในยุคนี้ จะมีบ้างก็แต่บาง label หรือบางสังกัดที่ยังทำแผ่นเสียงหนาไม่ถึง 180 กรัมอยู่

ผมรู้สึกชื่นอกชื่นใจที่ยังมีคนที่รู้คุณค่าของแผ่นเสียงหายากเหล่านี้และซื้อลิขสิทธิ์จากต้นสังกัดเดิมมาผลิตแผ่นออกจำหน่ายใหม่ ทั้ง ๆ ที่รู้อยู่ว่ากิจการเช่นนี้ต้องใช้ความอุตสาหะและต้นทุนสูง ทั้งในเรื่องเงินทุนและการค้นหาข้อมูลที่เกี่ยวข้องทั้งหมด และอาจต้องรับภาระความเสี่ยงด้านการตลาด ด้วยเหตุผลสำคัญคือ คนที่เล่นและสะสมแผ่นเสียงแนว prog นั้นคงจะมีไม่มากนัก กว่าจะขายได้แผ่นหนึ่งก็ใช้เวลานาน เพราะนักเล่นแผ่นเสียงทั่วไปไม่ค่อยมีคนฟัง progressive rock กัน หรือถ้าพอมีคนฟังอยู่บ้าง ก็จะฟังอัลบั้มพื้น ๆ ทั่วไปซึ่งเป็นที่รู้จักดีและหาซื้อง่าย ส่วนผลงานที่ไม่ดังหรือไม่ค่อยเป็นที่รู้จักนั้น คงไม่กล้าเสี่ยงซื้อมาฟังกัน การตลาดของผู้ผลิตและจำหน่ายแผ่นเสียงในแนวนี้จึงหืดขึ้นคอ สังเกตว่าบางทีอัลบั้มที่ปั๊มออกมาขายสักชุดหนึ่ง ไม่ว่าจะมีจำนวนสัก 1000 หรือ 500 ก็อปปี้ก็ตาม กว่าจะขายได้หมดสต็อกก็กินเวลานานพอสมควร แต่กระนั้น การที่ยังมีสังกัดแผ่นเสียงเล็ก ๆ นำอัลบั้มหายากมาย้อนออกจำหน่ายอยู่เนือง ๆ เช่นนี้พอจะชี้ให้เห็นว่ากิจการแบบนี้ยังพอมีรายได้และผลกำไร เพราะผลงานที่ดีและหายากนั้นมันไร้ซึ่งกาลเวลาและยังมีคนสนใจอยู่เสมอ

เพื่อเป็นพยานหลักฐานแห่งความเพียรอุตสาหะของผู้ผลิตแผ่นเสียงย้อนออกหรือรีอิชชู่เหล่านี้ ผมจึงขอทยอยนำต้นสังกัดหรือ label ของผู้ผลิตมาแนะนำ เท่าที่ได้พบเจอจากการสะสมแผ่นเสียงประเภทนี้และจากข้อมูลที่ได้ทราบมา

ผู้ผลิตและจัดจำหน่ายแผ่นเสียงรีอิชชู่และรีมาสเตอร์รายแรกที่จะขอแนะนำคือ Garden of Delights แห่งเยอรมนี เจ้านี้ถนัดในการนำ album title ที่หายากถึงยากมากของศิลปินเยอรมันและประเทศที่พูดภาษาเยอรมัน เช่น สวิตเซอร์แลนด์ มาปั๊มเป็นแผ่นเสียงและซีดีออกจำหน่ายใหม่ ถ้าดูจากข้อมูลในเว็บไซต์ของเขาแล้ว จะพบว่า title ที่ออกเป็นซีดีจะมีมากกว่าที่ออกเป็นแผ่นเสียง ซึ่ง ณ ปัจจุบัน (20 ต.ค. 54) ยังมีแผ่นเสียงรีอิชชู่ออกมายังไม่ถึงสิบอัลบั้ม แต่ผมคิดว่าเขายังคงทยอยเข็นผลงานออกมาเรื่อย ๆ ตราบใดที่ยังมีทุนรอนและได้รับการสนับสนุนจากแฟนเพลงแนว rock, psychedelic และ progressive rock ทั่วโลก

ผมเองเพิ่งอุตหนุนซื้อแผ่นเสียงของเขามาได้เพียงสามอัลบั้ม คือ Walpurgis (The Shiver), Earthly Paradise (Epidaurus) และ Stretch (Tetragon) คิดว่าต่อไปคงทยอยตามเก็บส่วนที่ยังขาดอยู่ให้ครบซีรี่ย์สที่ออก จะได้ครบเป็นคอลเล็คชั่นส่วนตัวไปเลย เพราะฝีมือการผลิตของ label นี้ประณีตเรียบร้อยดีมาก และมีใบแทรกหรือ insert ที่ให้ข้อมูลสองภาษา คือ อังกฤษและเยอรมัน พร้อมรูปภาพที่หายากของศิลปินเจ้าของอัลบั้มนั้น ๆ อีกทั้งคุณภาพเสียงที่รีมาสเตอร์มานั้นก็ยังเข้าขั้นดีถึงยอดเยี่ยมอีกด้วย ทั้งนี้ ขึ้นอยู่กับความเก่าและคุณภาพของมาสเตอร์เทปเดิม (ตามความเห็นของผม)

น่าสนใจและขอแนะนำเป็นอย่างยิ่งสำหรับคอไวนิลและนักสะสมซีดีที่ชื่นชอบอัลบั้ม German prog/psychedelic ที่หายากครับ

http://www.diregarden.com/products.html

สังกัดแผ่นเสียงที่จะแนะนำต่อไปก็คือ Long Hair Music (เยอรมนี) ซึ่งรายนี้ก็มักจะนำอัลบั้ม progressive, hard rock และ psychedelic ในยุค 70's ของเยอรมนีและเพลงที่เป็นของสังกัด Bacillus/Bellaphon เดิม มาย้อนออกและรีมาสเตอร์ออกจำหน่ายทั้งในรูปแผ่นเสียงและซีดี ผมได้ลองซื้อแผ่นเสียงอัลบั้มชุด Marburg ของ Pell Mell มาฟังแล้ว เสียงดีใช้ได้เลยทีเดียว งานผลิตและอาร์ตเวิร์คก็ยังเรียบร้อยสวยงามอีกด้วย และคล้ายแผ่นเสียงที่ออกโดย Garden of Delights อยู่ตรงที่แผ่นไม่ได้หนักถึง 180 กรัมเหมือนแผ่นเสียง audiophile ยุคนี้ นอกจากนี้ยังมีแผ่น insert ระบุข้อมูลและรูปภาพเกี่ยวกับศิลปินเจ้าของอัลบั้มแถมมาให้ด้วย ผมคงจะอุดหนุน label นี้ต่อไปเรื่อย ๆ หากเจออัลบั้มที่น่าสนใจและน่าเก็บต่อไปในภายหน้า (ตอนนี้เจออยู่สองสามชุดแล้ว)

ตัวอย่างอัลบั้ม reissued เด่น ๆ ที่ออกโดยสังกัด Long Hair ได้แก่

Pell Mell - Marburg
Nektar - Journey to the Centre of the Eye, A Tab in the Ocean
Nosferatu - Nosferatu
Wind - Seasons
etc.

เว็บไซต์ของ Long Hair ปรากฏอยู่ข้างล่างนี้ครับ

http://www.longhairmusic.de/

ใครจะเห็นด้วยกับผมหรือไม่อย่างไรก็ตาม โดยความเห็นส่วนตัวของผมแล้ว คนที่ชอบฟังเพลงตั้งแต่ยุค 50's เรื่อยมาจนถึงยุค 80's ถ้าฟังผ่านสื่อที่เป็นแผ่นไวนิลจะได้อารมณ์ บรรยากาศ และอรรถรสมากกว่าสื่ออย่างอื่น เพราะเพลงในยุคเหล่านี้ผลิตมาในรูปสื่อที่เป็น "แผ่นดำ" และบันทึกเสียงต้นฉบับด้วย analogue master tape

เนื่องจากผมชอบสะสมแผ่นเสียงอัลบั้ม progressive rock ในยุค 70's โดยเฉพาะอัลบั้มที่หายากทั้งหลาย การจะหาแผ่นเสียงต้นฉบับมาฟังสักแผ่นจะต้องจ่ายเงินแพงมาก และสภาพแผ่นที่ได้มานั้นอาจไม่ใสปิ๊งอย่างที่เราคาดหวังก็ได้ ดังนั้น แผ่นเสียง reissue จึงเป็นทางออกที่ชาญฉลาดและประหยัดสำหรับนักเล่นและนักสะสมเบี้ยน้อย (ใครจะไปรู้... วันหนึ่งข้างหน้า แผ่น reissue พวกนี้อาจมีราคาที่สูงขึ้นก็ได้) และผมก็เห็นอัลบั้ม progressive rock ดี ๆ และหายากประดุจเพชรในตมถูกนำมาย้อนออกไม่เคยขาด จนเรียกได้ว่าตัวผู้ซื้อเองไม่สามารถหาเงินมาซื้อได้ทันแล้ว อย่างผมนี่เดือนหนึ่งก็เจียดเงินซื้อได้เพียงไม่กี่แผ่นเท่านั้น แต่พอเวลาผ่านไป มีอัลบั้มดี ๆ สะสมไว้มากขึ้นเรื่อย ๆ เห็นแล้วก็น่าชื่นใจ (ตัวเอง) ตามประสาคนบ้า prog และแผ่นเสียงครับ :D

กลับมาเข้าเรื่องของผู้ผลิตแผ่นเสียง reissue แนว prog & psychedelic เจ้าต่อไปดีกว่า รายนี้มีชื่อว่า Missing Vinyl มีถิ่นฐานภูมิลำเนาอยู่ในประเทศกรีซ แต่ว่าจ้างให้โรงงานผลิตแผ่นเสียงในเยอรมนีผลิตแผ่นให้อีกต่อหนึ่ง ชื่อก็บอกอยู่แล้วว่าเป็น "แผ่นเสียงหรือไวนิลที่ขาดหายไป" โดยอาจจะหายไปจากความทรงจำของนักฟังหรือเมื่อก่อนผลิตออกมาน้อยมากจนไม่ค่อยเป็นที่รู้จักของคนทั่วไปก็ได้ ซึ่งก็แน่ละว่าอัลบั้มพวกนี้เป็นผลงานที่หายากในรูปแบบ original copy ที่มีราคาค่างวดในตลาดแผ่นเสียงมือสองอักโขอยู่ และเป็นเรื่องที่น่ายินดีที่ Missing Vinyl ได้นำเอาไทเทิลเหล่านี้มา remaster and reissue ออกจำหน่ายอย่างเป็นทางการโดยได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงานแล้ว โดยเนื้องานการผลิตแผ่นอยู่ในเกณฑ์มาตรฐานและมีความเรียบร้อย ส่วนงานอาร์ตเวิร์คหน้าปกและ packaging ก็สวยงามและแข็งแรง จำลองมาจากหน้าปกอัลบั้มเดิมทุกประการ

ผมรู้จัก Missing Vinyl เป็นครั้งแรกก็เพราะเมื่อปีที่แล้วกำลังหาแผ่นเสียงอัลบั้ม Chimera ของ Duncan MacKay ซึ่งหายากมาก แต่พอไปเจอแผ่น reissue โดย Missing Vinyl ในราคาไม่กี่สิบเหรียญ ผมก็ลองซื้อมาฟังดู ปรากฏว่าไม่ผิดหวังครับ ส่วนอัลบั้มอื่นที่เจ้านี้ผลิตออกมาจำหน่ายก็ได้แก่

Canamii - Concept (ซื้อมาฟังแล้ว)
Murphy Blend - First Loss (ซื้อมาฟังแล้ว)
Out of Focus - ผลงาน 3 ชุดแรก
CWT - The Hundredweight
etc.

ส่วนอัลบั้มไทเทิลอื่นที่มีออกจำหน่ายก็มีข้อมูลอยู่ในเว็บข้างล่างนี้ครับ

http://www.veamusic.com/catalogue/ownlabel.php

ขออนุญาตคั่นรายการ My เอ๊ย Your Reissued and/or Remastered LPs โดยนำแผ่นเสียงรีอิชชู่มาโชว์ครับ

Epidaurus - Earthly Paradise
Reissued by Resurrection, 1995
Strictly Limited Edition, Copy No. 64 of 550
label กลางแผ่นสีแดงส้ม แผ่นหนาปกติ ไม่ใช่แผ่น 180 กรัม ไม่มีแผ่น insert

(http://i321.photobucket.com/albums/nn367/paiboonp/My%20LP%20Collection/DSC00962.jpg)

(http://i321.photobucket.com/albums/nn367/paiboonp/My%20LP%20Collection/DSC00963.jpg)

(http://i321.photobucket.com/albums/nn367/paiboonp/My%20LP%20Collection/DSC00964.jpg)

(http://i321.photobucket.com/albums/nn367/paiboonp/My%20LP%20Collection/DSC00965.jpg)  

Epidaurus - Earthly Paradise
Reissued by Garden of Delights, 2009
Strictly Limited Edition, Copy No. 656 of 1000
label กลางแผ่นสีดำ แผ่นหนาปกติ ไม่ใช่แผ่น 180 กรัม ปกยังมีพลาสติกหุ้ม ยกเว้นปากแจ็คเก็ต

(http://i321.photobucket.com/albums/nn367/paiboonp/My%20LP%20Collection/DSC00967.jpg)

(http://i321.photobucket.com/albums/nn367/paiboonp/My%20LP%20Collection/DSC00968.jpg)

(http://i321.photobucket.com/albums/nn367/paiboonp/My%20LP%20Collection/DSC00969.jpg)

(http://i321.photobucket.com/albums/nn367/paiboonp/My%20LP%20Collection/DSC00970.jpg)

(http://i321.photobucket.com/albums/nn367/paiboonp/My%20LP%20Collection/DSC00971.jpg)

เดิมที ผมคิดว่าแผ่นรีอิชชู่โดย Garden of Delights เสียงดีมาก (อันที่จริงก็อยู่ที่มาสเตอร์เทปซึ่งบันทึกเสียงไว้ดี) ครั้นพอได้แผ่นของ Resurrection มาฟัง กลับพบว่าเสียงดีกว่าของ Garden of Delights เพราะดูเหมือนจะมีมิติ น้ำหนัก ไดนามิค ความหนาและความลึกมากกว่า เกนขยายก็แรงกว่า เพราะเร่งวอลลู่มแอมป์นิดเดียวก็ได้ยินเสียงครบแล้ว ส่วนแผ่นของ Garden of Delights ก็ใช่ว่าจะไม่ดี เพียงแต่ผมเห็นว่าเสียงมันออกบอบบางไปนิดเมื่อเทียบกับแผ่นของ Resurrection ครับ

รวมดาวแผ่นรีอิชชู่สังกัด Guerssen ยกเว้น แผ่นที่ตั้งอยู่ ซึ่งออกโดย Missing Vinyl

(http://i321.photobucket.com/albums/nn367/paiboonp/My%20LP%20Collection/DSC00980.jpg)

สังเกตเห็นแผ่นของ Quarteto 1111 ว่าปกด้านล่างมันดูย่นเป็นลูกคลื่นไหมครับ? นั่นก็เป็นเพราะผมไม่ได้แกะเอาพลาสติก shrink wrap ออกโดยสิ้นเชิง พลาสติกที่ห่อหุ้มอยู่จึงบีบกระดาษปกแผ่นเสียงให้ย่นอย่างนั้น ในระยะยาวผมคงต้องกำจัด shrink wrap ออก เพราะกลัวว่า shrink wrap มันจะไปทำให้ vinyl warp ครับ :D

ดูรูปไปมา เพิ่งนึกได้ว่า อัลบั้มรีอิชชู่โดยสังกัด Guerssen ที่ผมมีอยู่ในขณะนี้ มีสองชุดที่ไม่ได้นำมาเข้ากล้อง คืออัลบั้ม self-titled ของ Irish Coffee และ Salamander ชุด The Ten Commandments จึงขอติดไว้ก่อน และจะนำมาให้ดูในภายหลัง

แผ่นเสียงรีอิชชู่ของเจ้านี้ยังมีอีกหลายชุดที่น่าสนใจ และผมจะทยอยซื้อเก็บไว้เมื่อมีโอกาสครับ

(http://i321.photobucket.com/albums/nn367/paiboonp/My%20LP%20Collection/DSC00980.jpg)

เพิ่งเห็นกระทู้นี้ครับ นั่งอ่านจนจบ สนุกและได้สาระดี
ติดตามตอนต่อไปอยู่ครับ กระทืบ Like รัว ๆ ให้ครับ

เดี๋ยวจัดให้...
โปรดคอยติดตามตอนต่อไปครับ :D

ไหน ๆ ก็เอารูปแผ่นเสียงรีอิชชู่โดย Guerssen มาโชว์ให้ดูพอเป็นกระสายและกระตุ้นต่อมความอยากสำหรับบางท่านแล้ว ผมจึงขออนุญาตพูดถึงตราแผ่นเสียงของเจ้านี้ไปเลย

Guerssen Records เป็นผู้ผลิตและจำหน่ายแผ่นเสียงรีอิชชู่ซึ่งมีถิ่นฐานอยู่ที่ประเทศสเปน โดยเจ้านี้เขาถนัดทำซ้ำผลงานหรืออัลบั้มในแนว folk rock, psychedelic, hard rock และ progressive rock ปลายยุค 60's และต้น 70's เป็นหลัก โดยเฉพาะอัลบั้มที่ขึ้นชื่อว่าหายากทั้งหลาย Guerssen จะพยายามติดต่อเจ้าของลิขสิทธิ์และนำมาทำเป็นแผ่นเสียงและซีดีออกจำหน่ายต่อไป คุณลักษณะที่โดดเด่นของแผ่นเสียงรีอิชชู่โดย Guerssen ก็คือ ผลิตแผ่นชนิด 180 กรัม ด้วยไวนิลบริสุทธิ์ ทำให้แผ่นเสียงมีความมันวาววับน่าใช้งานและมีพื้นเสียงเงียบมาก ผ่านกระบวนการบันทึกเสียงโดยใช้มาสเตอร์เทปต้นฉบับ ทำปกหรือแจ็คเก็ตเลียนตามปกแผ่นเสียงดั้งเดิมแทบทุกประการ และมีแผ่นแทรกหรือ insert แจ้งข้อมูลหรือประวัติความเป็นมาของวงดนตรีหรือศิลปินเจ้าของผลงานนั้น ๆ มาให้อ่านกันด้วย ซึ่งถือว่าเป็นประโยชน์มาก เพราะแผ่น original ไม่มีข้อมูลเช่นนี้ให้เลย

ด้วยคุณลักษณะหรือฟีเจอร์ดังกล่าว แผ่นเสียงของ Guerssen จึงเป็นที่นิยมชมชอบของผมโดยส่วนตัว ถึงกับตั้งใจไว้ว่าจะไล่ตามเก็บอัลบั้มแนว folk / psych / prog ที่อยู่ในแคตะล็อกของเจ้านี้ให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ และขอยกตัวอย่างอัลบั้มที่เป็นแผ่นเสียงรีอิชชู่โดย Guerssen และมีอยู่ในครอบครองของผมแล้วดังนี้...

Irish Coffee - S/T
Salamander - The Ten Commandments
Julian's Treatment - A Time Before This
Julian Jay Savarin - Waiters on the Dance
Carol of Harvest - S/T
Waterloo - First Battle
Samurai - S/T
Quarteto 1111 - Onde, Quando, Como, Porque Cantamos Pessoas Vivas

นอกจากนี้ยังมีไทเทิลอื่นที่น่าสนใจ ซึ่งผมก็กำลังตามเก็บอยู่ รายละเอียดของแคตะล็อกตามเว็บไซต์ข้างล่างนี้ครับ

http://www.guerssen.com/empresa.html?idioma=eng

นักเลงแผ่นเสียงที่สะสมอัลบั้มแนว Italian progressive rock หรือที่เรียกกันสั้น ๆ ว่า "อิตาเลียนพร็อก" นั้น คงจะทราบกันดีว่า แผ่นเสียงดนตรีแนวนี้ที่เป็นแผ่น original นั้นหายากมากและมักราคาแพงถึงแพงโคตร เนื่องเพราะปั๊มออกมาขายจำนวนน้อย บางอัลบั้มมีปั๊มออกมาขายแค่ 200 ก็อปปี้ก็มี ครั้นเวลาผ่านไปอัลบั้มพวกนี้กลับกลายเป็นของสะสมของนักสะสมไป แต่แฟนเพลงอิตาเลียนพร็อกระดับชาวบ้านที่เล่นแผ่นเสียงด้วยนี่ซิกลับต้องระกำใจ เพราะหาแผ่นเสียงที่ราคาไม่แพงมาเล่นไม่ได้ ผมขอแนะนำทางออกให้สองทาง คือ ประการแรก ซื้อแผ่นญี่ปุ่นหรือ Japanese pressing ที่นำอัลบั้ม Italian prog จำนวนมากมารีอิชชู่หรือย้อนออกใหม่ ซึ่งโดยทั่วไปก็มีราคาต่ำกว่าแผ่น original ของอิตาลี แต่บางทีอาจมีราคาใกล้เคียงหรือสูงกว่าอัลบั้มแท้ของอิตาลีก็ได้ ทั้งนี้ ขึ้นอยู่กับความนิยมที่มีต่ออัลบั้มนั้นและความหายากหาง่ายด้วย ถึงแม้เป็นแผ่นญี่ปุ่นก็จริง แต่บางไทเทิลก็มีปั๊มออกมาเป็นจำนวนน้อย ในเมื่อมีน้อยและหายาก ราคาก็ย่อมต้องสูงเล็กน้อยเป็นธรรมดา และประการที่สอง ให้ซื้อแผ่นรีอิชชู่ (และรีมาสเตอร์) โดย Vinyl Magic และ AMS ซึ่งเป็นบริษัทแผ่นเสียงในอิตาลี ผมสังเกตว่า เมื่อสักปี 2008 เป็นต้นมา จะมีการนำอัลบั้มแนว Italian prog ที่หายากทั้งหลายมารีอิชชู่และรีมาสเตอร์ออกวางจำหน่ายในราคาที่ไม่แพงหรือพอรับได้ โดยเป็นแผ่นไวนิลชนิด 180 กรัม ตามมาตรฐานแผ่น audiophile ยุคนี้ งานผลิตแผ่นอยู่ในระดับปานกลาง ไม่ถึงกับเนี้ยบ... ที่พูดเช่นนี้ก็เพราะบางแผ่นที่ผมซื้อมา ถึงแม้ว่าจะ sealed มาก็จริง แต่พอแกะออกมากลับพบว่าแผ่นมีรอยถลอกหรือ scuffs ซึ่งถึงแม้อาจไม่มีผลต่อคุณภาพเสียงในการเล่น แต่ก็ไม่ค่อยจะน่าทัศนา เพราะมันเหมือนแผ่นที่มีตำหนิ นอกจากนี้ inner sleeve ก็เป็นกระดาษที่ไม่มีซับใน ซึ่งชวนสุ่มเสี่ยงให้แผ่นเกิดการถลอกขณะขนส่ง ส่วนหน้าปกหรือแจ็คเก็ตนั้นทำเลียนของเดิมได้ดีพอใช้ เผลอ ๆ อาจสวยงามกว่าด้วย... ข้อนี้ต้องชมเชยกันหน่อยครับ

แผ่นเสียงรีอิชชู่ของ Vinyl Magic และ AMS ที่ผมเคยซื้อมาลองฟังดูแล้วก็มีอย่างเช่น

Campo di Marte - S/T
Garybaldi - Nuda
Metamorfosi - Inferno, E Fu Il Sesto Giorno
Ricordi d'Infanzia - Io Uomo
Analogy - S/T
E.A. Poe - Generazioni (Storia di Sempre)
Semiramis - Dedicato a Frazz
Biglietto Per L'Inferno - S/T

สรุปว่า ถ้าคิดจะเก็บแผ่นเสียงอิตาเลียนพร็อกแต่ไม่อยากกระเป๋าฉีก ขอแนะนำให้ซื้อแผ่นญี่ปุ่นและแผ่นรีอิชชู่โดย Vinyl Magic และ AMS ซึ่งจัดจำหน่ายโดย BTF อิตาลี ครับ

http://www.btf.it/default.asp?id_tipo=3

นอกจากแผ่นเสียงรีอิชชู่ของ Vinyl Magic และ AMS ดังที่ได้กล่าวมาแล้ว ถ้าชอบแนว progressive rock และ Italian prog ที่หายาก และบางทีอาจเป็นดนตรีแนวคุณไสยมนต์ดำหรือพวกที่เป็น progressive สมัยใหม่ และผลิตอัลบั้มไม่ซ้ำกับสองรายแรกที่กล่าวไว้ข้างต้น ผมขอแนะนำ Black Widow Records ซึ่งรายนี้เป็นผู้ผลิตแผ่นเสียงและซีดีอีกรายหนึ่งของอิตาลี ที่ไม่เพียงแต่เชี่ยวชาญการผลิตแผ่นเสียงรีอิชชู่ในแนวดังกล่าวเท่านั้น แต่ยังเป็นแหล่งออกผลงานให้แก่วงดนตรี Italian prog ทั้งยุคเก่าและยุคใหม่ด้วย เช่นวง Spettri (ซึ่งผลงานถูกแช่แข็งไว้ตั้งแต่ปี 1974) และ Il Tempio delle Clessidre เป็นต้น

ตามข้อมูลจากแคตะล็อกในเว็บไซต์ของ Black Widow Records ขณะนี้มีแผ่นเสียงผลิตและรีอิชชู่ออกจำหน่ายได้ประมาณหนึ่งร้อยกว่าเบอร์แล้ว ตัวอย่างของวงหรือศิลปินที่ออกหรือย้อนออกแผ่นเสียงโดยผ่าน Black Widow Records ได้แก่ Morgan (Nova Solis), Cirkus (One), Jacula, Antonius Rex, Black Widow (IV), Pholas Dactylus, Spettri, Ars Nova, Il Tempio delle Clessidre เป็นต้น โดยแผ่นเสียงที่ผลิตออกมานั้นเป็นแบบ 180 กรัม คุณภาพและความประณีตในการผลิตอยู่ในระดับปานกลางถึงดีพอใช้ เช่นเดียวกับแผ่นที่ผลิตโดย Vinyl Magic และ AMS ครับ

http://www.blackwidow.it/page.php?cat=1

หลังจากที่ผมได้รอคอยมานาน ในที่สุด Garden of Delights (Germany) ก็ได้นำอัลบั้มของ Tyburn Tall มารีอิชชู่ออกเป็นแผ่นเสียงจนได้ (ซึ่งก่อนหน้านี้ได้ออกเป็นซีดีมาแล้ว)

เล่ากันว่า Tyburn Tall ได้ออกอัลบั้มชุดแรกและชุดเดียวของพวกเขาเมื่อปี 1972 โดยผลิตในลักษณะ private pressing จำนวนจำกัดเพียง 200 แผ่น แต่ต่อมา 100 แผ่นในจำนวนนี้ได้ถูกไฟไหม้วอดวายไปในร้านแผ่นเสียงแห่งหนึ่ง ส่วนที่ยังหลงเหลืออยู่จึงเป็นของหายากในแวดวงของนักสะสม โดยอาจมีราคาสูงถึง 2000 ยูโร และเป็นหนึ่งในสามอัลบั้ม Krautrock ที่หายากและแพงที่สุดในฟอร์แมทแผ่นเสียง

ก่อนหน้านี้ได้มีแผ่น reissued ของอัลบั้มชุดนี้ออกมาครั้งหนึ่งแล้วโดย Amber Soundroom (Germany) ซึ่งก็ได้หมดไปจากท้องตลาดอย่างรวดเร็ว และปัจจุบันราคาค่างวดในตลาดมือสองก็สุดโหด แต่ก็ยังโหดน้อยกว่าแผ่น original

ดังนั้น กลางทะเลทรายอันเวิ้งว้าง แผดร้อน และไร้ความหวังสำหรับผู้แสวงหาแผ่นเสียง prog หายาก แผ่นรีอิชชู่โดย Garden of Delights จึงเปรียบประดุจหยาดน้ำทิพย์ชะโลมใจ แม้นาน ๆ จะหยาดหยดมาให้ลิ้มลองสักครั้งก็ตาม

ผลงานชุดนี้น่าจะเหมาะสำหรับแฟนเพลงแนวเฮฟวี่พร็อกที่เน้นออร์แกนในสไตล์ Deep Purple และ Uriah Heep ครับ

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/3533/cover_563637122011_r.JPG)

เสียงออร์แกนมันส์ดีครับ

คราวนี้จะขอพูดถึงสังกัดแผ่นเสียงรีอิชชู่อีกเจ้าหนึ่ง คือ Akarma ซึ่งมีถิ่นฐานอยู่ในประเทศอิตาลี Akarma ได้นำอัลบั้ม progressive rock จำนวนหลายไทเทิลที่หายากมาผลิตออกจำหน่ายใหม่หรือที่เรียกกันว่ารีอิชชู่นั่นเอง เป็นแผ่นเสียงชนิด 180 กรัม ฝีมือการผลิตอยู่ในระดับปานกลาง ไม่ถึงกับเนี้ยบ สิ่งที่ผมไม่ชอบใจในเรื่องแผ่นเสียงของ Akarma อย่างหนึ่งก็คือซองในซึ่งเป็นกระดาษหยาบ ไม่มีพลาสติกบุเป็นซับในอีกชั้นหนึ่ง ซึ่งทำให้แผ่นเสียงสุ่มเสี่ยงต่อการเกิดรอยในขณะขนส่งหรือแม้ในยามที่ดึงแผ่นออกจากซอง นอกจากนี้แผ่นที่ถูกซีลไว้นาน ๆ อาจเกิดรอยคราบกระดาษของซองในอีกด้วย ทำให้แผ่นไม่ชวนให้ทัศนา แม้จะเป็นแผ่นใหม่และรอยคราบดังกล่าวไม่มีผลต่อการเล่นก็ตาม โดยส่วนตัว ถ้าไม่จำเป็นผมจะพยายามเลี่ยงไม่ซื้อแผ่นเสียงที่ย้อนออกโดย Akarma และถ้ามีอัลบั้มใดออกโดยสังกัดอื่นที่น่าจะมีฝีมือการผลิตที่ดีกว่า ผมก็จะซื้อจากเจ้านั้นแทนครับ

ตัวอย่างอัลบั้ม hard rock และ progressive rock หายากที่ย้อนออกโดย Akarma ได้แก่

Clear Blue Sky - S/T
Tudor Lodge - S/T
Spring - S/T
Still Life - S/T
Raw Material - Time Is...
Jody Grind - One Step On
Writing On The Wall - The Power of the Picts
Ginhouse - S/T
Cressida - Cressida, Asylum
Gravy Train - Gravy Train, Ballad of a Peaceful Man
Catapilla - Catapilla, Changes
Twink - Think Pink
Westfauster - In a King's Dream
May Blitz - May Blitz, Second of May
Indian Summer - S/T
Toad - S/T
Bakerloo - S/T
Moby Dick - S/T
Ramases - Space Hymns
Dark - Round the Edges
Arcadium - Breathe Awhile
Diabolus - S/T
Arzachel - S/T
Tonton Macoute - S/T
Dr. Z - Three Parts to My Soul
Gracious! - Gracious, This Is...
Odin - S/T

ซีดีที่ reissue โดย Akarma ก็ทำปกและซองหยาบเหมือนกันครับ

ครับ เป็นที่น่าเสียดายว่าประเทศอิตาลีซึ่งเลื่องชื่อในความงดงามของศิลปะแขนงต่าง ๆ ก็น่าที่จะผลิตสื่อดนตรีให้ดูประณีตเรียบร้อยเช่นกัน แผ่น label อื่นที่ผลิตในอิตาลีก็มีฝีมืองานผลิตพอ ๆ กันกับ Akarma เลย ไม่ว่าจะเป็น AMS หรือ Vinyl Magic ถ้าจะให้เทียบกันกับ label ของประเทศอื่น เช่น Garden of Delights, Long Hair, Guerssen, Second Battle เป็นต้น ผมว่าคุณภาพงานผลิตของพวกนี้ดีกว่าอย่างเห็นได้ชัด และสิ่งที่น่าเสียดายอีกอย่างก็คือ Akarma ได้สิทธิ์ในการผลิตอัลบั้มดี ๆ ที่หายากหลายชุด แต่ก็ไม่ทำออกมาให้ดีเท่าที่ควรครับ

อัลบั้มชุดแรกของ Earth and Fire มีรีอิิชชู่ออกมาแล้ว เป็นแผ่น audiophile red vinyl ผลิตจำกัดจำนวน 333 แผ่น และปกเป็นแบบ gimmick ขอความเห็นหน่อยครับว่าผลงานชุดแรกของวงนี้น่าสนใจไหมครับ?

(http://www.vintageprog.com/earth1.jpg)

ผมชอบหน้าปกมากกว่าเนื้อหาครับ วงนี้เริ่มลงตัวกันในชุดที่ 2 ครับ

Jasper Wrath วงพร็อกสัญชาติอเมริกัน อัลบั้มชุดแรก (และชุดเดียว?) ของพวกเขา (ออกปี 1971) มีฉบับ 180 g reissue แล้ว โดยตราแผ่นเสียง Sunflower ครับ (เห็นทีต้องลองซะแล้ว ;D)

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/4403/cover_3420132832009.jpg)

อีกวงหนึ่งที่อยากนำมาบอกคือ Chakra วงซิมโฟนิคพร็อกอเมริกัน อัลบั้มของพวกเขาที่ออกเมื่อปี 1979 ก็มีฉบับรีอิชชู่และรีมาสเตอร์แล้วโดย GDR อ่านรีวิวแล้วก็อยากลองดูเหมือนกัน นัยว่าถ้าใครชอบซิมโฟนิคพร็อกแบบมีคีย์บอร์ดและซินธ์เยอะ ๆ นี่ไม่น่าจะผิดหวังครับ ;D

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_band/6910.jpg)

Vita Nova วงทริโอพร็อกหลายสัญชาติ มีถิ่นฐานอยู่ที่มิวนิค เยอรมนี มีผลงานออกมาเพียงชุดเดียวเมื่อปี 1971 คือ Vita Nova (ภาษาละติน แปลว่า New Life) แต่ปั๊มออกมาเพียง 500 แผ่น และส่วนใหญ่แจกจ่ายให้พรรคพวกเพื่อนฝูงไป บัดนี้ Garden of Delights ได้รีอิชชู่แผ่นเสียงผลงานชุดนี้ออกมาแล้วครับ

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/1411/cover_4628184112004.jpg)

ผมพึ่งได้รับแผ่นreissued ของ Pell Mell พบว่าใช้ได้ดีที่เดียวครับ ทำให้ประทับใจแผ่นจาก Long Hair Music จึงขอสอบถามว่าผลงานอื่นๆ เช่น Wind,Nosferatu น่าสนใจมั้ยครับ

ผมเองก็ว่าจะซื้ออัลบั้มทั้งสองชุดนี้มาฟังตั้งนานแล้ว แต่ก็ยังไม่ได้ซื้อมาฟังสักที เคยอ่านรีวิวจากหลายแห่งแล้ว เขาก็ว่าดี อีกทั้งบางท่านในไทยพร็อกก็เคยแนะนำไว้บ้างแล้ว ถ้าคุณ eric camen ใจร้อน อยากลอง ก็ลองโหลดมาฟังดูก่อน ถ้าถูกใจก็ค่อยซื้อแผ่นก็ได้ครับ

เมื่อปีที่แล้วผมได้ทดลองซื้อแผ่น reissued ของ Nektar - Sounds Like This อั้มบั้มคู่ออกโดย Sireena Records ซึ่งจัดทำปกได้เรียบร้อยดีครับ มีแผ่น insertภาพสีสมาชิก พร้อมเนื้อร้องมาให้ด้วย แต่ซองในเป็นกระดาษล้วนๆ ไม่มีพลาสติคซับในอีกชั้น และที่สำคัญการบันทึกเสียงไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ทั้งนี้ ผมไม่ทราบว่าแผ่นOriginal เป็นเช่นนี้หรือไม่ครับ

เห็นทางเมืองนอกเขาว่าน่าผิดหวังเมื่อเทียบกับผลงานสองชุดแรก เพราะทั้งคุณภาพเสียงและโปรดักชั่นแย่พอ ๆ กัน ผมมีแผ่นเก่าที่ออกโดย United Artists (UA) อยู่ ฟังไปได้ไม่กี่เที่ยวก็เก็บ ผมว่าดนตรีในชุดนี้เน้นการแจมมิ่งจนน่าเบื่อไปหน่อย แต่ถ้าชอบผลงานยุคแรกของ Nektar ก็น่าจะพอเก็บได้ครับ

เท่าที่ทราบ ผลงานของ Nektar ในขณะนี้มีแผ่นเสียงรีอิชชู่อยู่สามเจ้า คือ

- Long Hair ออกชุด Journey to the Centre of the Eye และ A Tab in the Ocean
- Missing Vinyl ออกชุด Journey to the Centre of the Eye, A Tab in the Ocean และ Remember the Future โดยทุกชุดจะออกในลักษณะแผ่นคู่ ซึ่งแผ่นที่สองในแต่ละอัลบั้มเป็นเพลงแถม
- Sireena ออกชุด ...Sounds Like This และ Remember the Future

โดยส่วนตัว แผ่น original ของ Nektar (ตรา Bacillus) โดยทั่วไปราคายังไม่ถึงกับแพงมากนัก สามารถ bid หรือซื้อหาเอาได้ตาม eBay และเว็บขายออนไลน์อื่น ๆ ได้ แต่อาจต้องพิจารณาเรื่องสภาพแผ่นให้ดีหน่อย แต่แผ่นรีอิชชู่ของ Long Hair และ Missing Vinyl คุณภาพการผลิตของเขาก็ดีมีมาตรฐาน ส่วนแผ่นของ Sireena นั้นผมยังไม่เคยลองครับ

Sireena. ออกชุด Down to Earth มาแล้วครับ แต่ก็ตามที่ท่านปีศาจกล่าวไว้ แผ่นOriginal ราคาไม่แพงแต่ต้องคำนึงถึงสภาพ ตรงสภาพนี้ล่ะครับแผ่นreissued จึงเป็นอีกทางเลือก

Down To Earth ผมมีแผ่น original ของ Bacillus (และมีลายเซ็นที่ระลึกจากอดีตนักจัดรายการวิทยุท่านหนึ่งที่ผมนับถือด้วย ;D) อันที่จริงแผ่นเสียงชุดนี้ราคาตลาดยังไม่แพง ถ้าพอจะหาแผ่น original มือสองได้ ก็ลองหาดูก่อนนะครับ

(http://i321.photobucket.com/albums/nn367/paiboonp/Meeting%20051110/nektar2.jpg)

United States of America (1968) มีแผ่น LP reissue โดย Sundazed แล้ว เห็นเขาว่ารีมาสเตอร์ได้คุณภาพเสียงดีกว่าแผ่นรุ่นเดิมของ Columbia เสียอีก ผมเองก็ไม่รอช้า -- กำลังอยากได้อยู่พอดี -- จึงจัดมาแล้วหนึ่งชุดครับ

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/4227/cover_5936121612009.jpg)

ได้ฟังไปเรียบร้อยแล้ว คุณภาพเสียงดีมาก ผมไม่มีโอกาสได้เปรียบเทียบกับแผ่น original เพราะเท่าที่เห็นขายอยู่ในอีเบย์ ส่วนใหญ่ราคาแพงและสภาพไม่ค่อยดีนัก ได้เล่นแผ่นรีอิชชู่ราคาไม่แพงแถมคุณภาพเสียงดีด้วย แค่นี้ผมพอใจแล้วครับ

A Time Before This ของ Julian's Treatment มีแผ่นรีอิชชู่โดย Youngblood เยอรมนี ซึ่งออกมาเมื่อราวกลางยุค 80's ด้วย (แผ่น original เป็นของอังกฤษ) ผมเคยเล่าไปแล้วว่าแผ่นเสียงชุดนี้มีทั้งแผ่นเดี่ยวที่ทำในอเมริกา, แผ่นรีอิชชู่เดี่ยวที่ทำในอังกฤษ, แผ่นรีอิชชู่แผ่นคู่ที่ออกโดย Guerssen และ Akarma ซึ่งเห็นแล้วก็เยอะเหมือนกัน ไม่น่าจะหายาก เคยเห็นแผ่นเยอรมันวางขายอยู่ในอีเบย์ราคาร้อยกว่าเหรียญยูเอส ผมไม่ซื้อ แต่ copy ที่เพิ่งได้มานี้ราคาไม่กี่สิบเหรียญเท่านั้นครับ

(http://i321.photobucket.com/albums/nn367/paiboonp/julianstreatment_zps294e09a6.jpg)

เนื่องจากผมสนใจอัมบั้มนี้เป็นอย่างมาก จึงรบกวนสอบถามท่านปีศาจครับ ว่าควรซื้้อจากค่ายใดครับ

ถ้าหมายถึง A Time Before This ที่น่าสนใจและราคาไม่ค่อยแพงนักก็คงจะหนีไม่พ้นแผ่นรีอิชชู่โดย Guerssen แต่ได้ข่าวว่าตอนนี้ชุดนี้ out of print ไปเรียบร้อยแล้ว ในอีเบย์ยังมีขายอยู่หลายเจ้า แต่ต้องดูเรื่องราคาให้ดีหน่อย เพราะส่วนใหญ่แพงขึ้นกว่าเดิมครับ

Frame - Frame of Mind (1972, German heavy prog)
นอกจากจะมีแผ่นเสียงรีอิชชู่โดย CMP แล้ว ในปีนี้ยังมีแผ่นรีอิชชู่โดย Bacillus ออกมาอีกด้วย ดูเหมือนว่า German prog จะขยันออกแผ่น (เสียง) รีอิชชู่ ผลดีจึงตกอยู่ที่แฟน ๆ ที่ยังหาซื้ออัลบั้มหายากเหล่านี้ไม่ได้ครับ

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/5629/cover_426181162010.jpg)

ฟังแล้ว ฉบับรีอิชชู่ของเยอรมันเสียงไม่ค่อยดี ไม่ต้องซื้อหรอกครับ

  แผ่นเสียงรีอิชชู่ โดยค่าย Acme Record มีความน่าสนใจมากน้อยเพียงใดครับ คือ ผมสนใจ T2 - It'll All Work Out In Boomland แต่ราคาแผ่นออริจินัลค่อนข้างไปไกลพอสมควร ส่วนรีอิชชู่โดย Decca เท่าที่พบก็ไม่จัดส่งมาบ้านเรา คงเหลือเพียง Acme และ Akarma ครับ

แผ่นรีอิชชู่ของ ACME ก็ใช้ได้และมีไทเทิลที่น่าสนใจนำมารีอิชชู่จำหน่ายอยู่เรื่อย ๆ ในขณะนี้ เท่าที่จำได้ ผมคิดว่ามีแผ่นของ T2 ซึ่งรีอิชชู่โดย Decca อยู่ในมือ ซึ่งฝีมือการผลิตก็ดีพอใช้ ถ้าหาแผ่นของ Decca ไม่ได้ ผมว่าแผ่นของ ACME ก็โอเคครับ

Musea Records เป็นตราแผ่นเสียงของฝรั่งเศสซึ่งก่อตั้งขึ้นเมื่อปี 1985 โดย Bernard Gueffier และ Francis Grosse กับเพื่อนร่วมทีมอีกจำนวนหนึ่ง มีตราสัญลักษณ์หรือโลโก้เป็นรูปผู้หญิงผมยาวถือขลุ่ยฝรั่งและไวโอลิน Musea มีศิลปิน progressive ฝรั่งเศสในสังกัดของตนเองอีกทั้งยังนำผลงานเก่าของสังกัดอื่นมารีอิชชู่ภายใต้ตราของตนเองออกวางจำหน่ายอีกด้วย เช่น

Sandrose - Sandrose
Arachnoid - Arachnoid
Pulsar - Halloween, Bienvenue Au Conseil D'Administration
Hecenia - Legendes
Terpandre - Terpandre
Edhels - Still Dream
etc.

ผลงานตามตัวอย่างที่ระบุไว้ข้างต้น ผมได้ลองซื้อมาฟังแล้ว พบว่าคุณภาพเสียงและงานผลิตเข้าขั้นดีทีเดียว หลายไทเทิลที่นำมารีอิชชู่นั้นเป็นผลงานที่หายากในรูปต้นฉบับ (original) ดังนั้น แผ่นเสียงที่ออกโดย Musea จึงทำให้ prog ไวนิลเลิฟเวอร์สามารถเข้าถึงผลงานที่หายากเหล่านี้ได้โดยไม่ต้องเหนื่อยกระเป๋าสตางค์ เพราะราคาขายไม่แพงจนเกินไปครับ

www.musearecords.com

      ท่านพี่ปีศาจครับ ผมลองเข้าไปดู ปรากฏว่าแผ่นไวนิลที่น่าสนใจขายหมดไปเรียบร้อยแล้ว แต่ผมมีความรู้สึกดีใจแทนครับ อย่างน้อยที่สุดผู้ผลิตจะมีกำลังใจ นำผลงานอื่นๆ ออกมาวางจำหน่ายครับ

มีแผ่นชุดใด ของใครบ้างครับ?

เช่น ่Pulsar ชุดที่ 3,4,5 ครับ ผมจึงต้องไปสั่งซื้อชุดที่ 3 ทางEbay.uk. เป็นแผ่นรีอิซซู่โดย Musea (มือสอง)

ค่อย ๆ ค้นหาไปก็ได้ครับ เพราะมันจะมาให้เราเห็นอยู่เรื่อย ๆ แล้วแต่จังหวะและโอกาส ทุกวันนี้ผมเสิร์ชหาแผ่นเสียงในอีเบย์ ดอท คอม แต่กลับไม่ได้เรื่องได้ราวอะไรเลย ดูเหมือนจะมีปัญหาในการค้นหา แต่กับอีเบย์อังกฤษและเยอรมัน ยังค้นหาได้ตามปกติครับ

ในแคตะล็อกของ Musea ที่แถมมากับแผ่นเสียงบางชุด ยังมีบางอัลบั้มที่ผมยังติดใจอยู่ แต่ยังไม่มีโอกาสได้เจอ เช่น ผลงานของ Asia Minor วงซิมโฟนิคพร็อกของตุรกี ซึ่งออกผลงานอยู่สองสามชุด แต่เห็นเขาว่าสองชุดแรกยอดเยี่ยมครับ

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/528/cover_345082152010.jpg)

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/528/cover_514782152010.jpg)

ข่าวสำหรับสาวกของ Black Sabbath ที่ยังเล่นไวนิลหรือคิดจะตามเก็บแผ่นเสียง แต่มีข้อจำกัดเรื่องราคา เพราะแผ่นสภาพดีหาทำยายากแถมมักราคาแพงอีกต่างหาก บัดนี้ ได้มีแผ่นเสียงรีอิชชู่ 180 กรัม ของ Black Sabbath ออกจำหน่ายแล้วโดยสังกัด NEMS (UK) ตั้งแต่ปี 2008 และอาร์ตเวิร์คหน้าปกก็ยังจำลองของเดิมมาเปี๊ยบ คลอบคลุมอัลบั้มหลักสุดคลาสสิก ได้แก่ Black Sabbath, Paranoid, Master of Reality, Vol. 4, Sabbath Bloody Sabbath, Sabotage, We Sold Our Soul For Rock 'N' Roll ราคาทั่วไปก็ตกอยู่ประมาณ 14 เหรียญ และอาจแตกต่างออกไป ขึ้นอยู่กับผู้ขายว่าจะทำส่วนต่างเข้ากระเป๋าตัวเองเท่าไร เท่าที่เห็นผ่านตามา ผมคิดว่ายังพอมีเหลือให้ซื้ออยู่นะครับ โดยเฉพาะอีเบย์และเว็บขายแผ่นเสียงอิสระของต่างประเทศ

   ไปพบแผ่น Pulsar - Halloween ผลิตโดย Musea แต่ ติด Obi & Insert น่าจะเป็น Shinsedo ครับท่านพี่ปีศาจ

ไม่แน่ใจว่าจะเข้าใจถูกหรือไม่ ผมขออนุมานเอาว่า ในอดีตช่วงหนึ่ง ซึ่งน่าจะเป็นปลายยุค 80's แผ่นเสียงของค่าย Musea ฝรั่งเศสได้เข้าไประบาดอยู่ในตลาดประเทศญี่ปุ่น เพราะผมสังเกตเห็นคนขายแผ่นเสียงแนว prog หลายเจ้าของญี่ปุ่นมักจะมีแผ่นของ Musea ไว้ปล่อยด้วยครับ

    ผมอ่านในรายละเอียดของผู้ขายแล้วเป็นแผ่นของ Musea แต่ติด Obi ท่านพี่ปีศาจลองเข้าไปที่เว็ป Progarchive - Pulsar - Halloween ผู้ขายใช้นามว่า  Far-East-Soundhouse แต่ผมก็ไม่ทราบว่าจะจัดส่งมาเมืองไทยหรือไม่ครับ

เห็นแล้วครับ เป็นโอบิที่ไม่เคยพบเห็นมาก่อน และไม่เคยคิดว่าแผ่นลองเพลย์ของ Musea จะมีโอบิแบบนี้ด้วย เพราะ Musea เป็นสังกัดแผ่นเสียงอิสระของฝรั่งเศสอยู่แล้ว เห็นว่าผู้ขายรายนี้เขาจัดส่งมาเมืองไทยด้วย ถ้าสนใจก็ลองคลิกซื้อดู แต่เมื่อดูราคาเทียบกับสภาพแผ่นแล้ว ผมว่าแพงไปหน่อยครับ

   ผมสอยจากผู้ขายชาวเบลเยี่ยมไปแล้วครับ กรณีผู้ขายจากญี่ปุ่นรายนี้ ทั้งราคาแผ่นบวกค่าจัดส่ง รวมแล้วราคาก็มากโขอยู่เหมือนกันครับ

อัลบั้มที่ออกเมื่อปี 1973 ของ Sandrose บัดนี้มีแผ่นไวนิลรีอิชชู่ 180 กรัม ออกมาแล้วโดย Sommor ซึ่งเป็นตราแผ่นเสียงในสังกัดของ Guerssen ใครที่ไม่มีแผ่นต้นฉบับ (เพราะแพงหูดับ) หรือแผ่นที่ย้อนออกโดย Musea นี่คือโอกาสของท่านครับ

http://www.guerssen.com/catalogue.php?ide=14052

Axis (1973) อัลบั้มชุดที่สองของ Axis วงสัญชาติกรีกที่มีถิ่นพำนักอยู่ในฝรั่งเศส ตอนนี้มีแผ่นเสียงรีอิชชู่ออกวางจำหน่ายแล้วครับ ปกเป็นแบบ gatefold

(http://www.vintageprog.com/axis.jpg)

ผลงานชุดแรกของ Pentwater (1977) วงพร็อกอเมริกัน มีแผ่นเสียงรีอิชชู่ออกวางจำหน่ายแล้วโดย Golden Pavilion ครับ (คงได้เสียเงินอีกตามเคย เพราะเป็นอีกอัลบั้มหนึ่งที่รอมานาน)

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/578/cover_7551282012_r.jpg)

Fantasy - Paint a Picture ซึ่งผลิดโดย Aurora คุณภาพการผลิตเป็นอย่างไรบ้าง และปกเป็นแบบ Gatefold หรือไม่ครับ

เป็นแผ่น 180 กรัม ผลิตในเยอรมนี ฝีมือการผลิตดีกว่าค่าเฉลี่ยของแผ่นเยอรมันทั่วไป คุณภาพเสียงโอเค และปกเป็นแบบ gatefold อาบมันสวยงามครับ

Junipher Greene วงเฮฟวี่พร็อกของนอร์เวย์ ผลงานชุด Friendship (1971) บัดนี้มีแผ่นเสียงรีอิชชู่แผ่นคู่ออกวางจำหน่ายแล้วโดยตราแผ่นเสียง Dodo

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/2413/cover_732141422009.jpg)

Frumpy มีอัลบั้มชุด Frumpy 2 และ All Will Be Changed เป็นแผ่นเสียงรีอิชชู่ออกวางจำหน่าย (นาน) แล้ว

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/2432/cover_35671632006.jpg)  (http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/2432/cover_53071632006.jpg)

ผมฟัง Frumpy ครั้งแรกๆ ผมสับสนว่า ตกลงนักร้องนำเป็นผู้ชายหรือผู้หญิงกันแน่  ท่านพี่ปีศาจครับ ผมล่ะชอบแผ่นรีอิซซู่จริงๆ สาเหตุนอกจากจะได้ของใหม่แล้ว ที่สำคัญคือ ผมถือว่ายังมีผู้เห็นคุณค่านำมาจำหน่ายอีกครั้ง ยิ่งเป็นศิลปินที่ไม่ค่อยเป็นที่รู้จักด้วยแล้ว ก็ไม่ทราบว่าจะจำหน่ายได้มากน้อยเพียงใด สมควรที่จะช่วยอุดหนุนครับ

สำหรับแผ่นเพลง progressive ไม่ต้องห่วง สมมติผลิต reissue ออกมา 1000 ก็อปปี้ กว่าจะขายหมดก็ข้ามเป็นปี และอาจจะหลายปี เพราะ หนึ่ง คนเล่นแผ่นเสียงทั่วโลกถือว่าไม่มากเหมือนเก่าแล้ว และ สอง คนเล่นแผ่นเสียงแนว progressive ยิ่งมีจำนวนน้อยลงไปอีก ถ้าเก็บแผ่นพวกนี้ก็ถือว่าช่วยสนับสนุนให้ผู้ผลิตเขามีกำลังใจนำผลงานที่หายากมาทำให้เราฟังต่อไปอีกครับ

อัลบั้ม Paranoid ของ Black Sabbath มีแผ่นเสียงรีอิชชู่ 180 กรัมออกวางจำหน่ายแล้วโดย Rhino Vinyl (Records) ตามบทวิจารณ์คุณภาพเสียงของแผ่นนี้จาก Hi-Fi News เห็นเขาว่าดีทีเดียวเลยล่ะครับ

(http://www.musicdirect.com/images/product/medium/LRHI78976.jpg)

อัลบั้มชุด Without Introduction (1971) ของ Polyphony วงพร็อกอเมริกัน มีแผ่นเสียงรีอิชชู่ออกวางจำหน่ายแล้ว (ผม) คงได้เสียตังค์อีกแล้วล่ะครับงานนี้

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/4465/cover_134812552009.jpg)

สอบถามครับ Atila - Intencion ควรจะเก็บแผ่นรีอิชชู่ของค่ายใดครับ

เท่าที่เห็นและมีอยู่ในมือตอนนี้ มีรีอิชชู่ออกมาสองค่าย ค่ายแรกคือตรา Replica (ที่แปลว่าของทำเลียนหรือทำเทียมนั่นแหละครับ) ส่วนอีกค่ายหนึ่งคือ Wah Wah ซึ่งนำอัลบั้มชุดนี้มารีอิชชู่ออกจำหน่ายหลายปีแล้ว และขายเกลี้ยงหมดไปนานแล้วเช่นกัน แผ่นของ Wah Wah รีมาสเตอร์ให้คุณภาพเสียงดี มีแผ่น insert ข้อมูลเกี่ยวกับวงเป็นภาษาอังกฤษแถมมาให้อ่านด้วย แต่ฝีมือการผลิตยังไม่ค่อยเนี้ยบนัก ถ้าเจอในตลาดมือสองราคาไม่แพงนักก็น่าเล่นครับ

Arachnoid - Arachnoid ซึ่งออกโดย Replica นั้น ค่าย Replica อยู่ในสังกัด Musea หรือไม่ และฝีมือการผลิตเป็นอย่างไรบ้างครับ

ชุดนี้ผมมีแต่แผ่นของ Musea แต่แผ่นที่ออกโดย Replica นั้น ผมไม่ทราบว่าอยู่สังกัดเดียวกันกับ Musea รึเปล่า หรือเป็นตรา Replica เดียวกันกับแผ่นชุด Atila หรือไม่ อันนี้ผมไม่แน่ใจครับ

ผลงานของ Gnidrolog ชุด Lady Lake (1972) มีแผ่นเสียงรีอิชชู่โดย Timeless ออกวางจำหน่ายแล้ว ผมมีแผ่นของ Grail ซึ่งรีอิชชู่โดยตราสังกัดนี้อยู่ ฝีมืองานใช้ได้ครับ

(http://www.vintageprog.com/gnidr.jpg)

อัลบั้มที่นำมาผลิตใหม่โดย Tonefloat คุณภาพและฝีมือการผลิตเป็นอย่างไรบ้างครับ

เพิ่งเคยได้ยินชื่อเลเบิลนี้ ไม่ทราบเขารีอิชชู่อัลบั้มใดบ้างที่เด่น ๆ ครับ?

เข้าไปชมในเว็บของ Tonefloat ได้เลยครับ

The Norman Haines Band ผลงานชุด Den Of Iniquity (1971) แผ่นเสียงต้นฉบับหายากและราคาแพงแน่นอน บัดนี้มีแผ่นรีอิชชู่โดย EMI แล้วครับ ไชโย

(http://2.bp.blogspot.com/_KcJj6wN1MA4/RngVn80IjuI/AAAAAAAAACk/Ks_8cOGnizI/s1600/NormanHaynesBand.jpg)

แผ่นเสียงรีอิชชู่อัลบั้มเพียงชุดเดียวของ Blakulla วงซิมโฟนิคพร็อกสวีเดน มีออกวางจำหน่ายแล้วครับ

(http://www.vintageprog.com/blaa.jpg)

ผมชอบกระทู้นี้จริงๆ ครับ ศิลปินเหล่านี้ในยุคที่พวกเขายังโลดแล่นอยู่นั้น ก็ไม่ค่อยจะมีชื่อเสีนงแพร่หลาย มายุคปัจจุบัน ยังผลิตมาขายใหม่ ซึ่งไม่ทราบว่าจะขายได้มากน้อยเพียงใด น่าทึ่งจริงๆครับ ทั้งการเก็บมาสเตอร์ในอดีตไว้  รวมถึงผู้ผลิต ผู้ขาย และผู้อุดหนุนด้วยครับ

กว่าจะขายหมดล็อตที่ผลิต ส่วนใหญ่คงใช้เวลาหลายปีครับ ยิ่งในยุคที่คนฟังหาฟังเพลงได้ไม่ยากจากสื่อออนไลน์ด้วยแล้ว ผลงานเหล่านี้ในรูปแผ่นเสียงยิ่งขายลำบาก ใครนำผลงานดี ๆ มาย้อนออกใหม่ก็ควรส่งเสริม แต่นักเลงแผ่นเพลง progressive ผมว่าคงมีไม่มากเมื่อเทียบกับเพลงแนวอื่น ส่วนเรื่องมาสเตอร์เทปนั้น ส่วนใหญ่พวกฝรั่งเขาเก็บรักษาไว้อย่างดี เมื่อนำมารีมาสเตอร์ใหม่ คุณภาพเสียงมักจะดีกว่าเก่า ยกเว้นแผ่นรีอิชชู่ของ Akarma นี่ผมคงไม่ซื้อแล้ว เพราะสงสัยว่าจะเอาแมททีเรียลจากซีดีมาทำมาสเตอร์ครับ

ขออนุญาตทยอยรายงานแผ่นเสียงรีอิชชู่ที่ออกใหม่และน่าสนใจหน่อยครับ เพราะรู้สึกว่าช่วงนี้มีทำออกมาหลายชุด ทำให้รู้สึกครึ้มอกครึ้มใจ คึกคัก คักคึก ยังไงบอกไม่ถูก แต่ก็ส่อเค้าลางว่ากระเป๋าสตางค์คงจะเหี่ยวแน่ในปลายปีนี้ (ฮา) อันนี้ก็ว่ากันไปตามประสากระเป๋าใครกระเป๋ามันนะครับ ท่านทั้งหลาย

อัลบั้มแรกที่เห็นรีอิชชู่ออกมาแล้ว รู้สึกดีใจมากคือผลงานของ Fusion Orchestra ชุด Skeleton in Armour (1973) ซึ่งแผ่นรีอิชชู่ครั้งนี้มีทั้งแผ่นสีดำและแผ่นสีแดงครับ

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/3355/cover_1659122122007.jpg)

แฟนของ Yes (ในเวอร์ชั่นที่ปราศจาก Chris Squire) ที่เล่นแผ่นดำด้วยรู้ข่าวนี้เข้าคงอาจดีใจ เพราะตอนนี้มีแผ่นเสียงบันทึกการแสดงสดชุด An Evening of Yes Music ของ Anderson Bruford Wakeman Howe ออกมาแล้วโดย Let Them Eat Vinyl (ช่างตั้งชื่อตราแผ่นเสียงได้เก๋พิกลดีจริง) เดิมทีแผ่นแสดงสดชุดนี้มีอยู่แค่ในรูปแบบ CD, LD และ DVD เท่านั้น ครั้นพอทำเป็นแผ่นเสียงจึงต้องแบ่งออกเป็นแผ่นคู่สอง Volume ด้วยกัน คือ Vol. 1 & Vol. 2 รวมแล้วก็เป็นแผ่นเสียงทั้งหมดสี่แผ่นหรือสองแผ่นคู่นั่นเอง เนื่องจากแมททีเรียลในการแสดงครั้งนี้กินความยาวทั้งหมดประมาณ 115 นาทีกว่า หรือเกือบสองชั่วโมง ดังนั้นจึงต้องใช้แผ่นไวนิลทั้งหมดสี่แผ่นจึงจะเก็บเนื้อหาทั้งหมดอยู่ครับ

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/803/cover_5558197122010.jpg)

ผลงานชุดแรก (1970) และชุด Asylum (1971) ของ Cressida ในปี 2014 นี้มีแผ่นเสียงรีอิชชู่และรีมาสเตอร์โดย Repertoire แล้ว ถึงแม้ราคาจะแพงหน่อย ซื้อแล้วน่าจะสบายใจกว่าแผ่นที่รีอิชชู่โดย Akarma ครับ (ขอติดไว้ก่อนนะ เดือนนี้ซื้อแผ่นอื่นไปเยอะแล้วอ่ะ อิ อิ อิ ;D)

(http://www.vintageprog.com/cress1.jpg)  (http://www.vintageprog.com/cress2.jpg)

ผมตั้งใจจะซื้อ Gravy Train - A Ballad Of A Peaceful Man พอได้อ่านเกี่ยวกับ Akama แล้วเริ่มหวั่นใจครับ

ก็แค่สงสัยเท่านั้นน่ะครับ ความจริงอาจไม่เป็นเช่นนั้นก็ได้ อันที่จริงผมก็มีแผ่นรีอิชชู่โดย Akarma อยู่สองชุด แต่ฟังแล้วรู้สึกว่าเสียงมันกึ่งสะอาดกึ่งแข็งยังไงชอบกล บอกตรง ๆ ว่าไม่ชอบเสียงแบบนี้เลย และเผอิญได้ทราบมาว่าแผ่นเสียงรีอิชชู่จำนวนหนึ่งในยุคนี้ใช้ซีดีหรือแผ่นเสียงเก่าเป็นมาสเตอร์ แทนที่จะใช้เทปต้นฉบับครับ

คันไม้คันมือ ไม่อยากรอนานละ จัดมาทีเดียวเลยดีกว่าทั้ง 2 volumes (4LPs) อันที่จริงก็มีซีดีอยู่แล้ว แต่ก็อยากฟังว่า เมื่อเป็นไวนิลแล้ว เสียงมันจะเป็นยังไงครับ

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/803/cover_5558197122010.jpg)

มีกระทู้ที่ฝรั่งเขาคุยกันเกี่ยวกับแผ่นรีอิชชู่โดย Akarma ตามลิงค์ข้างล่างนี้ครับ

http://forums.stevehoffman.tv/threads/akarma-records-anybody-heard-of-em.68303/

มีอีกกระทู้หนึ่งที่พวกฝรั่งเขาคุยกันถึงเรื่องแผ่นรีอิชชู่โดย Akarma ตามลิงค์ข้างล่างนี้ อ่านแล้วขอให้ใช้วิจารณญาณและการสอบสวนข้อเท็จจริงด้วยตนเองเป็นหลัก เพราะสิ่งที่เขาคุยกัน บางเรื่องก็เป็นเพียงความเห็น ซึ่งอาจไม่ถูกต้องและไม่ใช่ข้อเท็จจริงก็ได้ครับ

http://www.hellridemusic.com/forum/showthread.php?t=16130

ขอยกตัวอย่างความเห็นที่พวกเขาคุยกันในกระทู้ข้างต้น มีคนหนึ่งบอกว่าเขาชอบแผ่นของ Repertoire มากกว่า เขาบอกตรง ๆ เลยว่าแผ่น Akarma เป็นบู๊ทเล้ก เนื่องจากไม่ได้พยายามหามาสเตอร์เทปมาทำแผ่น อาจดูดีก็จริง แต่คุณภาพเสียงน่าจะมาก่อนน้ำหนักไวนิลและความเป็น gimmick นอกจากนี้เขายังย้ำว่าแผ่นของ Garden of Delights ดีที่สุดในบรรดาแผ่นรีอิชชู่ด้วยกัน (ถ้าจริง ผมก็ภูมิใจนะ เพราะเก็บไว้หลายแผ่นอยู่ ;D)

I prefer Repertoire. The Akarma re-issues are bootlegs. They don't try to discover the orginial master tapes. Instead, they are just taking the orginal records. Ok, they look nice, but I prefer a better sound instead of 1000g vinyl and all that gimmicks.

I wrote it once, and I wrote it again: Garden of Delight Records is doing the best job of all.

ส่วนอีกคนหนึ่งบอกว่า Akarma เป็นนักทำแผ่นบู๊ทเล้กอย่างแน่นอน ผลงานที่ผลิตออกมาส่วนใหญ่ถ่ายออกมาจากแผ่นไวนิล (ใช้แผ่นเสียงเป็นมาสเตอร์ แทนที่จะใช้มาสเตอร์เทป) และแทบไม่ได้ขอลิขสิทธิ์มาอย่างถูกต้อง มักจะใช้เส้นสายติดต่อกับสมาชิกวงที่ต้องการจะนำมาทำแผ่นแล้วจ่ายเงินปิดปากให้แทน (เพราะกลัวถูกเอาเรื่องหรือดำเนินคดี) ในขณะที่สมาชิกคนอื่นในวงไม่ได้รับเงินปิดปากนี้เลย ซึ่งก็ไม่ถือเป็นการได้รับลิขสิทธิ์โดยถูกต้อง

Akarma are definitely bootleggers. Most of their stuff is dubbed straight off vinyl, and they rarely get the legitimate rights. Usually they just find someone connected to the band, pay them what amounts to hush money, and that's it -- but that isn't licensing. (And there are plenty of band members who they've never paid at all.) I actually think their packaging sucks ass; who cares if the covers are "thick" if they're basically just putting out glorified CD-Rs?

Repertoire, on the other hand, licenses everything legally -- which is why their releases sound better than those on Akarma.

ส่วนอีกคนหนึ่งก็เสริมว่า Akarma เกี่ยวข้องกับพวกมาเฟียอิตาลี ซึ่งก็เป็นเหตุผลอธิบายว่าเหตุใดจึงเป็นบู๊ทเล้ก อันที่จริงคนที่ให้ความเห็นในกระทู้นี้เขาพูดถึงแผ่นที่ผลิตโดยตรา Radioactive อีกตราหนึ่งด้วย ซึ่งเขาก็เห็นว่าแย่ทั้งในแง่คุณภาพเสียงและบรรจุภัณฑ์ เผอิญผมก็ยังไม่เคยลองแผ่นตรานี้เสียด้วย จึงไม่มีความเห็นเกี่ยวกับแผ่นของ Radioactive ก็ถือว่าเป็นข้อมูลเอาไว้ใช้พิจารณาในการซื้อแผ่นก็แล้วกัน และยังมีความเห็นอื่นอีกพอสมควร ใครที่ภาษาอังปะกิตแข็งแรงหน่อยก็เชิญเข้าไปอ่านเอาเองตามลิงค์ข้างต้นครับ สนุกดี

Yeah, Akarma and Radioactive are bootleggers for the most part. Radioactive doesnt even try to do a good job sound wise or in packaging - complete shit.
By the way, I've heard that Akarma somehow is connected to the Italian mafia, which kinda explains the bootleg issue.

อัลบั้มสามชุดแรกของ Phoenix วง progressive rock โรมาเนีย มีแผ่นเสียงรีอิชชู่ออกวางจำหน่ายแล้ว ผมกะจะประเดิมด้วยอัลบั้มชุดที่สามของพวกเขา Cantofabule (1975) ซึ่งเป็นแผ่นคู่ และอาจจะเป็นผลงานที่ดีที่สุดของพวกเขาด้วยครับ

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/1586/cover_48518382013_r.JPG)

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/669/cover_94162822009.jpg)

แผ่นเสียงรีอิชชู่โดย Irrey ที่อเมริกาใต้มีคุณภาพเสียงและการผลิตดีพอใช้ แต่ควรจะมีไดนามิคและเกนเสียงแรงขึ้นอีกนิด ถ้าได้อย่างที่ว่า ก็วิเศษเลยครับท่าน

เพิ่งมีโอกาสได้ฟังแผ่นเสียงชุด An Evening of Yes Music Plus Vol. I & II ซึ่งเป็นแผ่นที่ออกโดย Let Them Eat Vinyl (UK) และเป็นแผ่นไวนิลที่ออกครั้งแรกของผลงานการแสดงสดชุดนี้ด้วย เป็นแผ่นน้ำหนัก 140 กรัม ซึ่งผมเห็นว่าน้ำหนักกำลังพอดี ใกล้เคียงกับแผ่นเสียงคอมเมอร์เชี่ยลทั่วไปซึ่งมีน้ำหนักมาตรฐานอยู่ระหว่าง 120-130 กรัม และไม่หนาและหนักเท่าแผ่น 180 หรือ 200 กรัม งานผลิตเรียบร้อยดี แผ่นเป็นมันวาววับ คุณภาพการผลิตเทียบกับแผ่นของ Guerssen และ Garden of Delights ได้เลย แต่ที่น่าตำหนิอยู่หน่อยคือ ซองในไม่ได้กรุพลาสติกซับในมาให้ ซึ่งทำให้เสี่ยงต่อการที่แผ่นเป็นรอยขีดข่วนเมื่อดึงแผ่นออกจากซองใน ผมจึงต้องเพิ่ม inner sleeve ของ Nagaoka (เหมือนที่ใช้ใส่แผ่นญี่ปุ่น) เข้าไป แผ่นชุดนี้คุณภาพเสียงดี คงเนื่องเพราะทำมาสเตอร์เทปจากการแสดงสดในยุค 90's ซึ่งมีเครื่องไม้เครื่องมือตลอดจนเทคโนโลยีการบันทึกเสียงที่ทันสมัยแล้ว จึงส่งผลต่อคุณภาพเสียงของอัลบั้มชุดนี้ ฟังเพลง Close To The Edge แล้วรู้สึกมันในอารมณ์มาก และข้อตำหนิอีกประการหนึ่งที่อาจทำให้ท่านเสียอารมณ์ (กรณีที่ได้เคยฟังซีดีชุดนี้มาแล้ว) ก็คือ ความไม่ต่อเนื่องของเสียงปรบมือจากผู้ชม ในกรณีนี้ถ้าฟังจากแผ่นซีดี (แผ่นคู่) จะได้อารมณ์ความต่อเนื่องของเสียงปรบมือดีกว่า เพราะแผ่นซีดีจุเพลงได้มากกว่า แต่การเล่นแผ่นเสียงต้องพลิกกลับหน้าเล่นใหม่เมื่อเล่นหมดในแต่ละหน้า ตรงจุดนี้เองที่ทำให้ขาดความต่อเนื่องของเสียงปรบมือจากผู้ชมไป โดยรวมแล้ว แผ่นชุดนี้ถือว่าสอบผ่านในสายตาของผม ใครที่มีแผ่นซีดีชุดนี้อยู่แล้ว อยากมีแผ่นในรูปแบบไวนิลเพิ่มเข้ามาอีก ก็ลองหาดูตามร้านขายแผ่นเสียงออนไลน์ได้เลยครับ

ข้อเสียอีกประการ คือ เป็นศัตรูทางเศรษฐกิจครับ 5555

ในอีกแง่หนึ่งมันก็สอนให้เรารู้จักอดทนและขยันขันแข็งครับ
ทำไงได้... เกิดมาไม่ได้ร่ำรวย ไม่มีเงินถุงเงินถัง หรือตำแหน่งหน้าที่การงานที่มีรายได้สูง แต่ดันมีรสนิยมชอบเล่นของสูงและของฟุ่มเฟือย ก็ต้องอดทน ทน-อด และขยันมากกว่าปกติเป็นธรรมดาครับ :D

ระยะนี้ มีแผ่นเสียงวง Yes ออกมาเยอะครับ

Yes_Heaven & Earth
Yes_ Live in Switzerland (ชุดนี้คือ Yes Live in Montreux) (3LP)
Yes_Union Live (3LP)
Yes_Like It Is: Yes at the Bristol Hippodrome (กำหนดออกประมาณเดือนนี้)
Yes_Symphonic Live (กำหนดออกประมาณ Feb 2015)

ก่อนหน้านี้ ก็มี

Yes_Fly From Here
Yes_Magnification
Yes_The Ladder
Yes_Yes_Open Youe Eyes
Yes_In The Present -Live From Lyon (3LP)
Yes_House of Yes-Live From The House of Blues (3LP)

ต้องรีบซื้อนะครับ เดี๋ยวจะหาว่าไม่เตือน หลายชุดขาดตลาดไปแล้ว เช่น  Yes_In The Present -Live From Lyon (3LP) และ Yes_Fly From Here ราคาสูงมาก เข้าใจว่าผลิตออกมาจำนวนไม่มากครับ

ผลงานของ Made In Germany ชื่อเดียวกับวง (1971) มีแผ่นเสียงรีอิชชู่โดย Long Hair (2014) ออกมาแล้วครับ

(http://www.longhairmusic.de/covermadeingermany.jpg)

ปีที่แล้วมีแผ่นเสียง progressive ที่น่าสนใจรีอิชชู่ออกมาหลายอัลบั้ม ซึ่งบางแผ่นผมก็ซื้อเอาไว้แล้ว เอาไว้ว่าง ๆ จะมาลองนั่งไล่ดูกันครับ

Eela Craig ผลงานชุดแรก (1971) ที่ว่าหายากและแผ่นเสียงราคาแพง บัดนี้ มีแผ่นเสียงรีอิชชู่ของ Garden of Delights ออกมาแล้ว (ดีใจจริง ๆ เลย เพราะหาแผ่นเสียงอัลบั้มชุดนี้มานานแล้ว) เจ้านี้เชื่อขนมกินได้ เพราะไม่ได้เอาซีดีมาทำมาสเตอร์ เขาใช้มาสเตอร์เทปจริงและฝีมือการผลิตปราณีตมาก เช่นเดียวกับผลงานของ Joy Unlimited ชุด Minne (1974) แค่เห็นหน้าปกก็อยากซื้อแล้วครับ (แต่เห็นเขาบอกว่าเพลงในชุดนี้ก็ดีด้วยนะ เห็นทีต้องลอง)

(http://www.vintageprog.com/eela1.jpg)  (http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/4750/cover_141621882009.jpg)

ผลงานของ El Shalom ชุด Frost (1976) ก็มีแผ่นเสียงรีอิชชู่โดย Missing Vinyl ออกมาแล้วเช่นกัน เจ้านี้ฝีมืองานผลิตก็ยอดเยี่ยม และเป็นผลงานที่อยู่ใน want list ของผมด้วย สงสัยคงจะหยุดซื้อแผ่นยากแล้วล่ะครับ เพราะแผ่นรีอิชชู่ที่อยากได้มีผู้ผลิตมีฝีมือทำออกมาขายอย่างนี้ ไม่ช่วยอุดหนุนก็คงไม่ได้กระมังครับ

(http://2.bp.blogspot.com/-j9ZKpVZiXcQ/VFV5EUQa9xI/AAAAAAAAAd8/7KGUs3VP8cQ/s1600/00.png)

Azitis - Help (1971) มีแผ่นรีอิชชู่โดย Missing Vinyl ออกจำหน่ายแล้ว ซึ่งคงจะมาพร้อมกับอัลบั้มชุด Frost ของ El Shalom อัลบั้มหายากเหล่านี้ แม้ไม่ดัง ไม่ค่อยมีใครรู้จัก แต่แมททีเรียลและฝีมือการเล่นดนตรีอาจจะดี เผลอ ๆ ก็ถึงขั้นยอดเยี่ยมเลยก็ได้ วง prog ที่ดังสะท้านแผ่นดินบางวงที่คนทั้งหลายเขาฮือฮากัน ผมกลับรู้สึกเฉย ๆ เพราะฟังผลงานแล้วผมว่าก็งั้น ๆ และสงสัยว่าคงได้ดีเพราะปัจจัยอย่างอื่นเกื้อหนุนมากกว่า แต่พวกที่ไม่ดังและมีฝีมือนี่สิครับ -- น่าสนใจกว่า -- ในสายตาและโสตประสาทของผมนะครับ

(http://4.bp.blogspot.com/_LzOdhh8wa04/Sko_7illKBI/AAAAAAAABNA/fuODoGGbWKQ/s1600/Azitis_help_1971_psychedelic_rocknroll_Christian_sacramento_elco_zeke_nuez_garage_california_front.jpg)

แผ่นเสียงรีอิชชู่ของ Joy Unlimited โดย Garden of Delights อีกสองชุด คือ Schmetterlinge (1971) และ Reflections (1973)

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/4750/cover_33621882009.jpg)  (http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/4750/cover_61221882009.jpg)

ไม่เข้าใจว่าเหตุใดแผ่นเสียงผลงานชุดที่สองของ Rufus Zuphall จึงแพงนัก แต่ไม่ต้องกลัว ตอนนี้มีแผ่นเสียงรีอิชชู่โดย Long Hair ออกมาแล้วครับ สำหรับผลงานชุดนี้

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/1162/cover_524872882005.jpg)

ใครที่ชอบแผ่นเสียงแนว audiophile รวมทั้งแผ่นทั่วไปที่ไม่ใช่แนว audiophile แต่ถูกนำมารีอิชชู่ด้วยมาสเตอร์เทปเดิมและเทคโนโลยีอันล้ำสมัยของเยอรมัน ขอเชิญที่ Speakers Corner Records ผมมีแผ่น 180 กรัม อัลบั้ม Crime Of The Century (Supertramp), The Turn Of A Friendly Card (Alan Parsons Project) และ Belafonte At Carnegie Hall (2LP) ซึ่งรีอิชชู่โดยค่ายนี้แล้ว รู้สึกไม่ผิดหวังครับ

http://www.speakerscornerrecords.com/

ผลงานของ Biglietto Per L'Inferno - S/T ซึ่งผลิตโดย AMS มีคุณภาพเช่นไรครับ เมื่อปีที่แล้วมีค่ายชื่อว่า Light In The Attic Records ผลิตอัลบั้มนี้ออกมาเช่นกันครับ

ไม่ได้ผลิตครับ เพียงแต่ขายแผ่นรีอิชชู่ของ AMS อิตาลี ตอนนี้หมดสต็อกแล้ว แผ่นรีอิชชู่ที่ออกโดย AMS อิตาลีนั้นผมมีอยู่ คุณภาพใช้ได้ ฝีมือการผลิตปานกลางครับ

http://lightintheattic.net/releases/1069-biglietto-per-l-inferno

กรณีแผ่นรีอิชชู่อัลบั้มนี้ที่ยังวางขายในอีเบย์ เป็นแผ่นของ AMS ใช้หรือไม่ครับ

ให้เช็คดูรายละเอียดเกี่ยวกับแผ่น ซึ่งผู้ขายมักจะให้ไว้ ดูเหมือนแผ่นรีอิชชู่ของ Biglietto Per L'Inferno ตอนนี้จะมี AMS ทำออกมาเพียงเจ้าเดียว เดิมอัลบั้มชุดนี้ออกในตรา Trident และคุณภาพเสียงค่อนข้างแย่มาแต่เดิมแล้ว แต่ดนตรีเล่นดีครัับ

(http://www.vintageprog.com/bigl.jpg)

ไหน ๆ ก็พูดถึงแผ่นเสียง Italian progressive rock แล้ว ประจวบกับในงานมีทติ้งเมื่อวันที่ 18 เม.ย. 2558 ที่ผ่านมา ผมได้รับคำถามจากรุ่นพี่ที่เคารพท่านหนึ่งว่า สำหรับแผ่นเสียง Italian prog แล้ว ระหว่างแผ่น original กับแผ่นญี่ปุ่น อย่างไหนเสียงดีกว่ากัน? ผมก็ตอบว่าไม่เคยมีโอกาสได้ฟังเปรียบเทียบหรอกครับ เพราะแผ่น original ราคาแพงเกินเอื้อม (สำหรับอัลบั้มเด่น ๆ) ผมไม่มีปัญญาซื้อหามาเล่น เพียงแต่ได้เล่นแผ่นญี่ปุ่นซึ่งโดยทั่วไปก็ยังถือว่าแพงอยู่ดีในกรณีอัลบั้มที่คนทั่วไปเขานิยมเล่นกัน แผ่นญี่ปุ่นจึงถือเป็นแผ่นรีอิชชู่ แต่ข้อดีของแผ่นญี่ปุ่นคือ เสียงรบกวนต่ำและพื้นเสียงเงียบมาก และที่แปลกก็คือ พวกฝรั่งมักจะเสาะหาแผ่นญี่ปุ่นไปครอบครองและไม่เกี่ยงราคา ถ้าเป็นท่าน ระหว่างแผ่น original ราคาแพงที่มีสภาพทรุดโทรม มีรอยขนแมวที่ลบไม่ออกและเต็มไปด้วยเสียงขยะรบกวนซึ่งล้างแผ่นเท่าไรก็ขจัดเสียงรบกวนเหล่านี้ไม่ออก กับแผ่นรีอิชชู่หรือ later pressing ที่ราคาต่ำกว่าแต่มีสภาพสวยปิ๊งเก่าเก็บระดับ museum ท่านจะเลือกอย่างใด? สำหรับผมท่านคงมีคำตอบอยู่แล้วใช่ไหมครับว่าผมจะเลือกอะไร เพราะหลักการที่ดีข้อหนึ่งของการฟังเพลงคือ ต้อง practical และ realistic กล่าวคือ ฟังเพลงในราคาที่พอใจจ่าย ตามสภาพที่ควรจะเป็นไปตามความเป็นจริง โดยได้รับอรรถรสและสุนทรียภาพสูงสุดครับ

เห็นด้วยกับท่านปีศาจล่ะครับ ในกรณีนี้  ;)

กรณีอื่นไม่เห็นด้วย ไม่เป็นไร
นั่นปัญหาของคุณ ไม่ใช่ของผมครับ (ฮา) :D

เป็นที่ทราบกันอยู่ว่าแผ่น original first pressing นั้น คุณภาพเสียงดีที่สุด และอัลบั้มหายากทั้งหลายที่เป็น first pressing ในสภาพดีก็มีราคาโหดเกินเอื้อมด้วยกันทั้งสิ้น -- เรื่องนี้พ่อค้าเขารู้ดีครับ -- ครั้นจะไปตระเวนเดินคุ้ยแผ่นเสียงราคาแผ่นละ 200-300 บาทตามร้านแผ่นเสียงเพื่อหาแผ่น first pressing ก็ไม่รู้อีกกี่ปีกี่ชาติจึงจะหาได้ ดังนั้นผมจึงปล่อยวาง คิดเสียว่าถ้าเจอแผ่น first pressing หรือแผ่น original ในราคาที่เหมาะสม (ของเรา) เราก็ซื้อ ถ้าไม่ได้แผ่นที่ว่านี้ เราก็มองหาแผ่น later pressing หรือแผ่น reissued ซึ่งในเรื่องคุณภาพเสียงผมว่ามันก็ไม่ด้อยไปกว่าแผ่น original หรือ first pressing กันกี่มากน้อย ขอบอกตามตรงว่าผมฟังแยกไม่ออกหรอกครับว่าคุณภาพเสียงมันเป็นอย่างไรระหว่างแผ่น original / first pressing กับแผ่น later pressing หรือ reissued เพราะผมฟัง "เพลง" หรือ "ดนตรี" ไม่ได้ฟังเพื่อเอาคุณภาพเสียงจากแผ่น original หรือ first pressing แต่อย่างใด

ไม่ทราบว่าท่านพี่ปีศาจสอยแผ่นเสียง Paternoster ไปแล้วหรือยังครับ ผมเล็งไว้เป็นแผ่นผลิตโดยค่าย Ohrwaschl ปีนี้เองครับ

เห็นแล้วครับ แต่ยังไม่ได้สอยเสียที ช่วงนี้ราคากำลังดี และเงินยูโรกำลังถูกอยู่ ถ้ามีโอกาสก็รีบสอยเลยครับ ตรานี้ผลิตแผ่นคุณภาพใช้ได้

(http://www.vintageprog.com/pater.jpg)

กรณีนี้ ไม่เห็นด้วยครับ
ถือเป็นโชคดี ที่ฟังแล้วไม่ต่างกันครับ
คนที่ฟังแล้ว รู้สึกแตกต่าง ก็ถือว่าโชคร้ายก็แล้วกัน 55+

Barclay James Harvest ออกแผ่นเสียงรีอิชชู่ 180 กรัม ในซีรี่ย์ส Black To Black โดยออกชุด Everyone Is Everybody Else และ Gone To Earth มาแล้ว นักสะสมวงนี้โปรดพิจารณาครับ

Vinyl Reissues

3rd September, 2014

Universal Music reissued two Barclay James Harvest LPs on vinyl as part of their "Back To Black" series on September 1st. The heavyweight 180g pressings of Everyone Is Everybody Else and Gone To Earth reproduce the original LP tracklistings and artwork, Gone To Earth coming complete with the cut out cover, picture inner sleeve and winged woman labels of the first issue.

(http://www.bjharvest.co.uk/jpg/2014vinylreissues.jpg)

Sticker สวยดีครับ

Message - From Books And Dreams  ได้ถูกนำมารีอิชชู่อีกครั้งในปีนี้ เป็น Yellow Vinyl โดย Bacillus ครับ

http://doooomed.com/message-from-books-and-dreams-vinyl-lp-yellow-p-1476.html

ถ้าจำไม่ผิด ผมเคยเห็นอัลบั้มแผ่นสีที่ออกโดย Second Battle มาก่อนหน้านี้ และราคาก็แพงกว่ารุ่นแผ่นดำค่อนข้างมากด้วยครับ

ผลงานของ Warhorse ทั้ง 2 อัลบั้ม คือ Warhorse และ Red Sea ได้นำมารีอิชชู่เมื่อปี 2014 โดย Repertoire ครับ

อัลบั้มชุดแรกของ Premiata Forneria Marconi (PFM) มีแผ่นเสียงรีอิชชู่ออกวางจำหน่ายแล้วโดย SONY ปกเป็นแบบ gatefold ครับ

(http://www.vintageprog.com/pfm1.jpg)

Second Battle ผลิตอัลบั้มน่าสนใจออกมาหลายชุด ไม่ทราบคุณภาพการผลิตเป็นอย่างไรบ้างครับ

ผมมีแผ่นชุด From Books and Dreams ของ Message ซึ่งออกโดย Second Battle อยู่ คุณภาพเสียงและฝีมือการผลิตเข้าขั้นดี ถ้าเป็นเกรด A, B, C, D ผมให้ B ครับ

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/1456/cover_825826112011_r.JPG)

ชุดนี้เสียงเบสส์แน่น มันส์มาก

Mike Oldfield อัลบั้มชุด Tubular Bells II & III, Voyager, The Songs of Distant Earth มีแผ่นเสียงไวนิล 180 กรัม ออกจำหน่ายแล้วครับ โดยเฉพาะ Tubular Bells II ถ้าใครพลาดจากการเป็นเจ้าของแผ่นที่ออกในช่วงปี 90's ก็สมควรไปหาแผ่นรีอิชชู่ครั้งนี้มาเก็บ เพราะแผ่นที่ออกครั้งแรกมันกลายเป็นของแพงไปเรียบร้อยแล้วครับ

ได้ข่าวจากพี่ panyarak ว่าแผ่นรีอิชชู่เสียงไม่ดี สู้รุ่นเก่าไม่ได้ครับ แต่เพื่อความประหยัดน่าจะโอ :D

อัลบั้มชุดแรกและชุดเดียวของ Weidorje (1978) วงฝรั่งเศสที่เล่นในแนว Magma มีแผ่นเสียง reissue ออกจำหน่ายแล้ว ใครที่ชอบแนว Magma ก็สมควรมี

อัลบั้มของ Hallelujah ชุด Hallelujah Babe (1972) มีแผ่นเสียงรีอิชชู่โดย Long Hair ออกวางจำหน่ายแล้ว

ภาพจาก www.progarchives.com

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/1075/cover_31371424102010.jpg)

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/6970/cover_3441021122011_r.jpg)

ฟังแผ่นเสียงชุด Tubular Bells III แล้ว คุณภาพเสียงไม่ค่อยดี (อย่างที่คุณ TRON ว่า) และขาดไดนามิก โดยเฉพาะเพลง Man In The Rain (เสียงค่อนข้างเบาและอับทึบ) ต้องเร่งวอลลู่มแอมป์ขึ้นค่อนข้างมาก ส่วน Tubular Bells II ที่รีอิชชู่ปี 2015 นั้น คุณภาพเสียงพอสูสีกับแผ่นที่ออกในยุค 90's ซึ่งผมเองก็มีอยู่ ผมว่าพี่ Mike Oldfield ควรจะคำนึงสักหน่อยว่า ไหน ๆ จะออกแผ่นไวนิลทั้งที ควรจะทำการรีมาสเตอร์เทปต้นฉบับไปในตัวและใส่ใจกับคุณภาพเสียงและการผลิตให้มากกว่านี้ และผลงานเก่า ๆ ของพี่เค้าหลายชุด (หรือจะเรียกว่า "โดยส่วนใหญ่" ก็ว่าได้) คุณภาพการบันทึกเสียงก็ไม่ค่อยดีนักหรอกครับ

อัลบั้ม 2 ชุดแรกของคณะ Thirsty Moon วง Jazz Rock จากเยอรมัน คือ Thirsty Moon ปี 1972 และ You'll Never Come Back ปี 1974 มีแผ่นเสียงรีอิซซู่โดย Long Hair จำหน่ายตั้งแต่ปี 2013 แล้วครับ

เมื่อคืนลองหยิบแผ่นเสียง Tubular Bells มาลองฟังอีกรอบ รู้สึกว่าเสียงก็พอทน (หรือว่าชินกับอัลบั้มนี้แล้วก็ไม่ทราบ) จึงทำใจว่ามาสเตอร์เทปต้นฉบับของเขาอาจทำได้แค่นี้ ถ้าเสียงดนตรีมันเบาก็ต้องเร่งวอลลู่มแอมป์มากกว่าปกตินิดหนึ่งครับ

เมื่อคืนลองหยิบแผ่นเสียง Tubular Bells มาลองฟังอีกรอบ รู้สึกว่าเสียงก็พอทน (หรือว่าชินกับอัลบั้มนี้แล้วก็ไม่ทราบ) จึงทำใจว่ามาสเตอร์เทปต้นฉบับของเขาอาจทำได้แค่นี้ ถ้าเสียงดนตรีมันเบาก็ต้องเร่งวอลลู่มแอมป์มากกว่าปกตินิดหนึ่งครับ

>>> ผมยกให้แผ่นเสียง Tubular Bells II & III ที่เป็นแผ่น 180 กรัม ผลิตโดย Warner Music นั้น เป็นแผ่นปราบเซียนสำหรับซิสเต็มเครื่องเสียง เนื่องจากเป็นแผ่นที่ให้สัญญาณดนตรีค่อนข้างต่ำ อันที่จริงคุณภาพเสียงของทั้งสองแผ่นนี้ไม่ถึงขั้นเลวร้าย เพียงแต่ต้องเร่งวอลลู่มแอมป์ให้มากขึ้นอีกนิดก็เท่านั้น ผมสังเกตว่ากับแผ่นเสียงอื่น ๆ เร่งวอลลู่มประมาณเก้านาฬิกา เสียงก็ดังลั่นห้องแล้ว แต่สำหรับแผ่น TB II & III ต้องเร่งวอลลู่มขึ้นไปอีกถึงประมาณสิบเอ็ดนาฬิกา นอกจากนี้ ผมว่าถ้ามีหัวเข็มและภาคขยายโฟโนคุณภาพดีและมีเกนขยายแรง ก็จะไม่รู้สึกเหนื่อยกับการเร่งวอลลู่มแอมป์ครับ

ผลงานของ Wind ชุด Morning (1972) มีแผ่นเสียงรีอิชชู่โดย Long Hair ออกมาแล้ว ก่อนหน้านี้ Wind ก็มีผลงานชุดแรก Seasons (1971) รีอิชชู่โดย Long Hair เช่นกัน ก็เป็นอันครบ เพราะวงนี้มีผลงานแค่สองชุดครับ

ภาพจาก www.vintageprog.com

(http://www.vintageprog.com/wind.jpg)

อัลบั้มชุด Fly Away (1978) ของ Minotaurus วง progressive rock เยอรมัน มีออกเป็นแผ่นเสียง 180 กรัม โดย Missing Vinyl แล้ว เมื่อเห็นตราที่ออกแผ่นนี้ว่าเป็น Missing Vinyl ผมจึงรีบสั่งซื้ออัลบั้มนี้พร้อมกับแผ่นเสียงอัลบั้มแรกของ Eela Craig (ซึ่งออกโดย Garden of Delights) ครับ

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/1138/cover_15141731102011_r.JPG)

เป็นฤกษ์ดีของปี 2559 ปีนี้อาจมีแผ่นเช่นนี้ให้ พี่ปีศาจเสียเงินอีกเยอะครับ

ปีแห่งความยากจนครับ เสียเงินทั้งค่าเครื่องเสียงและค่าแผ่น 555 (หัวเราะประชดตัวเอง) :D

อัลบั้มชุดที่สองและเป็นชุดที่ดังที่สุดของ El Reloj วงพร็อกอาร์เจนติน่า มีแผ่นเสียงรีอิชชู่ออกจำหน่ายแล้วครับ

ภาพจาก www.progarchives.com

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/2603/cover_910171332012_r.jpg)

แผ่นเสียงรีอิชชู่ progressive rock น่าสนใจ ที่เพิ่งทราบมา

1. Asia Minor - Crossing The Line (1979) ผลงานของวงตุรกี รีอิชชู่โดย 111 Records เป็นแผ่นใสมีลวดลายหลากสีสวยงาม (เห็นแล้วนึกถึงสมาชิก Thai Prog ท่านหนึ่งที่ชื่นชอบแผ่นในลักษณะนี้ครับ)
2. Tomorrow - Tomorrow (1968) ผลงานของวงที่เคยมี Steve Howe ร่วมอยู่ด้วย รีอิชชู่เป็น Mono Edition โดย Parlophone / Warner Music เป็นแผ่นใสมีลวดลายหลากสีสวยงามเช่นรายการแรก
3. Os Mundi - Latin Mass (1970) ผลงานของวงแนว pshychedelic / krautrock เยอรมัน รีอิชชู่โดย Missing Vinyl ซึ่งฝีมือการผลิตแผ่นเชื่อถือได้
4. Eiliff - Eiliff (1971), Girlrls! (1972) ผลงานของวง prog jazz เยอรมัน รีอิชชู่โดย Long Hair (ซึ่งได้รีอิชชู่อัลบั้มอื่นออกมาอีกจำนวนหนึ่งในปี 2015)

ยังมีอีก แต่เอาแค่นี้ก่อน เพราะอัลบั้มอื่นดูไม่ค่อยสะดุดตาเท่าใด เท่าที่ดูมา ผมเห็นว่าปี 2015 ยังเป็นปีที่มีแผ่นเสียง progressive rock ทยอยรีอิชชู่ออกมาให้ได้หาซื้อไปฟังและเก็บสะสมอยู้จำนวนไม่น้อย บางอัลบั้มไม่รู้ว่าเมื่อไรจะมีรีอิชชู่ออกมาก็ยังมีออกมาจนได้ และจากค่ายที่มีฝีมือการผลิตใช้ได้เสียด้วย เช่น อัลบั้มของ Minotaurus ชุด Fly Away (1978) ซึ่งออกโดย Missing Vinyl และอัลบั้มน่าสนใจอีกหลายชุดซึ่งรีอิชชู่โดย Long Hair เป็นต้น จึงขอสดุดีให้การดำรงอยู่ของแผ่นไวนิล ซึ่งแค่นี้ก็ทำให้ผมปั๊มเงินหาซื้อไม่ทันอยู่แล้วครับท่าน 555 :D

อีกสองรายการรีอิชชู่ที่น่าสนใจจาก Long Hair เยอรมนี

1. Ikarus - Ikarus (1971)
2. Blackwater Park - Dirt Box (1972)

เดือนมกราคม 2016 มีแผ่นเสียงรีอิชชู่ 180 กรัม  อัลบั้มชุด Cirkus - One ออกจำหน่ายแล้วโดยตรา Anazitisi ซึ่งมาพร้อมกับแผ่น 7 นิ้วที่มีเพลง Castles และ The Heaviest Stone ซึ่งผมก็ได้สั่งซื้อไปเรียบร้อยแล้ว (ทั้ง ๆ ที่มีแผ่นสัญชาติญี่ปุ่นผลิตในอังกฤษอยู่ในมือแล้ว 2 ก็อปปี้) ส่วนใครที่ยังไม่มีชุดนี้โปรดอย่ารอช้าครับ :D

ภาพจาก www.anazitisirecords.com

(http://www.anazitisirecords.com/shop/images/CIRKUS.jpg)

Anazitisi Records เป็นตราแผ่นเสียงรีอิชชู่ของประเทศกรีซที่เน้นผลิตแผ่นย้อนออกในแนว progressive & psychedelic rock ดูเหมือนเมื่อปีก่อนผมเคยอ่านเจอคอลัมน์รีวิวแผ่นเสียงในนิตยสารเครื่องเสียงต่างประเทศเล่มหนึ่ง เขายกย่องอัลบั้มชุดนี้ที่รีอิชชู่โดย Anazitisi ว่ามีคุณภาพเสียงยอดเยี่ยมและดนตรีก็ดีด้วย ไม่ทราบใครมีแล้วรึยังครับแผ่นเสียงชุดนี้

ภาพจาก www.gnosis2000.net

(http://www.gnosis2000.net/pics/aaustr.jpg)

Armada วง progressive rock อังกฤษ ที่ชื่อเสียงแทบจะเลือนหายไปตามกาลเวลา ผลงานที่ดีมีคุณภาพแต่กระจัดกระจายของพวกเขาระหว่างปี 1972-1974 ได้รับการรวบรวมไว้เป็นอัลบั้มชื่อ Beyond The Morning ซึ่งตอนนี้มีแผ่นเสียงรีอิชชู่ออกมาแล้วโดย MAM label วงนี้หาข้อมูลค่อนข้างยาก แต่เท่าที่ทราบ มีคนเขียนไว้ว่า ถ้าวงนี้ได้สังกัดแผ่นเสียงที่ดูแลเอาใจใส่เสียหน่อย รับรองได้แจ้งเกิดเป็นวงที่มีคุณภาพทัดเทียมกับวงอื่น ๆ ในยุคนั้นแน่นอนครับ

ภาพจาก www.ebreggae.com

(http://www.ebreggae.com/i595/MB196621W595.jpg)

ลองฟังเพลง Beyond The Morning 2 ของ Armada ในยูทู้บเป็นตัวอย่างดูครับ เป็น progressive rock ที่มีบรรยากาศต้นยุค 70's ซึ่งอาจจะถูกใจคนที่ชอบแนวนี้หลายท่านทีเดียว

https://www.youtube.com/watch?v=obFn0BwJkv4

Aphrodite's Child อัลบั้มคู่ชุด 666 อันลือลั่น มีแผ่นเสียงรีอิชชู่โดย Missing Vinyl ออกวางจำหน่ายแล้ว คุณภาพรีมาสเตอร์จากมาสเตอร์เทป ผมมีแผ่นญี่ปุ่นอยู่แล้วสองก็อปปี้ก็ยังอยากได้เวอร์ชั่นนี้อีก คงต้องรอสักพัก เพราะเพิ่งมึนจากการโดนปรับค่าอากรนำเข้าที่ไปรษณีย์ครับ 555 :D

ภาพจาก www.vintageprog.com

(http://www.vintageprog.com/666.jpg)

Sacrifice (1970) อัลบั้มชุดแรกและดูเหมือนจะเป็นผลงานที่ดีที่สุดของ Black Widow มีแผ่นเสียงรีอิชชู่ออกจำหน่ายแล้วโดย Repertoire ครับ

ภาพจาก www.vintageprog.com

(http://www.vintageprog.com/sacri.jpg)

Circus 2000 วง Italian progressive rock อัลบั้ม An Escape from a Box (1972) มีแผ่นเสียงรีอิชชู่ "สีฟ้าใส" ออกวางจำหน่ายแล้วครับ

เครดิตภาพ www.progarchives.com

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/60/cover_423081892010.jpg)

Paladin - Charge!
Titus Groan - S/T

มีแผ่นเสียงรีอิชชู่ออกมาแล้วโดย Rabbit Hall ของประเทศไอร์แลนด์ โดยเฉพาะอัลบั้มของ Paladin นั้น ผมรอมานานและก็ซื้อเป็นที่เรียบร้อยแล้วครับ

เครดิตภาพ www.progarchives.com

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/1292/cover_4759161422009.jpg)

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/2238/cover_58221628122005.jpg)

อัลบั้มหายากของ Czar (1970) มีแผ่นรีอิชชู่โดย Sunbeam แถมโบนัสซีดีอีก 1 แผ่น
เท่าที่จำได้ ก่อนหน้านี้ Sunbeam เคยรีอิชชู่ผลงานชุดนี้ออกมาแล้วหนหนึ่ง แต่เป็นแผ่นคู่ที่มีโบนัสแทร็คอยู่จำนวนหนึ่งครับ

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/1515/cover_21310812011_r.jpg)

Atmosphera วง progressive rock อิสราเอล ผลงานชุด Lady of Shalott (1977) ซึ่งเล่นและร้องได้คล้ายวง Yes ตอนนี้มีแผ่นเสียงรีอิชชู่เป็นทางการโดย Anazitisi ออกวางจำหน่ายแล้ว และเปลี่ยนปกใหม่ (ไม่เหมือนกับที่เห็นในรูป) น่าสนใจมากครับ

เครดิตภาพ www.progarchives.com

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/1531/cover_164813532009.jpg)

Country Lane วง progressive rock ชาวสวิส อัลบั้มของพวกเขาในแนวเฮฟวี่พร็อกเพียงชุดเดียว คือ Substratum (1973) มีแผ่นเสียงรีอิชชู่ออกมาแล้วโดยเลเบิล Mellotron ครับ

เครดิตภาพ www.progarchives.com

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/2295/cover_2328134102012_r.jpg)

อัลบั้มคู่ผลงานชุดแรกของ Tomorrow's Gift วง progressive rock เยอรมัน มีแผ่นเสียงรีอิชชู่โดย Long Hair ออกมาแล้วในราคาที่ไม่แพงจนเกินไปนัก โดยก่อนหน้านี้ดูเหมือนจะมีแผ่นรีอิชชู่อัลบั้มชุดนี้ออกมาหนหนึ่งแล้วโดย Second Battle ครับ

เครดิตภาพ www.progarchives.com

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/1085/cover_2319214102013_r.jpg)

อัลบั้มของ Werwolf วงเยอรมัน ชุด Creation (1982) มีแผ่นเสียงรีอิชชู่โดย Long Hair ออกจำหน่ายแล้วครับ

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/1541/cover_22451827112009.jpg)

Spectrum - Part One (1971) มีแผ่นเสียงรีอิชชู่โดย Rabbit Hall ออกวางจำหน่ายแล้วครับ

เครดิตภาพ www.progarchives.com

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/4216/cover_1049161982013_r.JPG)

ผลงานของ Exmagma ชุด Goldball (1975) มีแผ่นเสียงรีอิชชู่โดย Long Hair ออกจำหน่ายแล้ว เห็นเขาว่าเป็นแนว jazz prog ที่น่าสนใจนะครับ

เครดิตภาพ www.progarchives.com

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/1802/cover_495310182005.jpg)

ผมเพิ่งได้ลองฟังแผ่นเสียง 180 กรัมของ Yes ชุด Fragile ซึ่งรีอิชชู่และรีมาสเตอร์โดย Kevin Gray ที่ Cohearent Audio สหรัฐอเมริกา จัดจำหน่ายโดย Rhino Records พอลองฟังดูแล้ว รู้สึกว่าเนื้อเสียงออกหนา ๆ เนียน ๆ และฟังสบายหู (ไม่แน่ใจว่าแผ่นเสียง audiophile สมัยนี้มักจูนเสียงในลักษณะนี้หรือเปล่า) ก็พอฟังได้นะ แต่ไม่รู้สิครับ ผมชอบเสียงที่ได้ยินจากแผ่นญี่ปุ่นมากกว่า

ข้อมูลจาก www.rhino.com

Rhino has made it a point to reissue classic albums on 180-gram vinyl on a regular basis. This is the latest to get that treatment. You're welcome.

Yes, Fragile: While there’s much to recommend about the first three Yes albums, there’s a very reasonable argument to be made that Fragile is the album where the band became superstars in America. It may or may not be a coincidence that it was the band’s first album with Rick Wakeman on keyboards, but it almost certainly does have something to do with the fact that Fragile featured two songs which would go on to be viewed as among the band’s most iconic: “Roundabout” and “Long Distance Runaround.” As such, it’s no wonder that the LP can be found within 1001 Albums You Must Hear Before You Die, but you may rest assured that if you haven’t heard it on 180-gram vinyl, you should probably postpone your demise until you can get to a record store and a turntable, in that order.

Fragile คือหนึ่งใน 1001 อัลบั้มที่ท่านต้องได้ฟังก่อนตาย แต่ถ้ายังไม่ได้ฟังจากแผ่นไวนิล 180 กรัม ท่านจะยังตายไม่ได้ อะไรจะขนาดนั้น 555 :D

Yes - Fragile ยังมีแผ่นเสียง 200 กรัมที่ออกโดยสังกัด Analogue Productions ด้วยนะครับ แต่ผมซื้อไม่ทัน เพราะมัน out of print ไปเสียก่อน เรื่องคุณภาพเสียง ผมไม่ทราบ เพราะไม่เคยฟัง เคยเห็นคุยกันในกระทู้เมืองนอก บางคนบอกว่าเสียงดี แต่บางคนบอกว่าไม่ดีอย่างที่คาดหวัง ก็แล้วแต่จะว่ากันไป เพราะมันเป็นเรื่องนานาจิตตัง รสนิยมใครก็รสนิยมมันครับ

https://www.discogs.com/Yes-Fragile/release/1891009

Brave New World ชุด Impressions on Reading Aldous Huxley (1972) มีแผ่นเสียงรีอิชชู่โดย Wah Wah ออกจำหน่ายแล้ว ชุดนี้ท่าทางจะหนักไปทาง psychedelic & krautrock ครับ

เครดิตภาพ www.progarchives.com

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/2620/cover_2730192592006.jpg)

ผลงานของ Fields อัลบั้มชุด Fields ปี 1971 ถูกนำมารีอิซซู่โดย Black Gold ครับ

Fields ชุดนี้หรือเปล่าครับ?

เครดิตภาพ www.vintageprog.com

(http://www.vintageprog.com/fields.jpg)

ใช่ครับ เป็นอัลบั้มที่ผมชอบด้วยครับ คุ้นๆว่าเคยเห็นมีแผ่นญี่ปุ่น

สั่งซื้อทางอีเบย์ไปเรียบร้อยแล้ว พร้อมอัลบั้มรีอิชชู่ของ Amos Key ชุด First Key (1973) โดย Long Hair สุขใจจริง ๆ ครับ รอมานานแล้ว 555 :D

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/2321/cover_325519712006.jpg)

ใช่ครับ เป็นอัลบั้มที่ผมชอบด้วยครับ คุ้นๆว่าเคยเห็นมีแผ่นญี่ปุ่น

>>> อัลบั้ม prog ดี ๆ หลายชุดที่เคยเป็นปกแบบ gatefold, trifold หรือแบบ gimmick พอออกเป็นแผ่นญี่ปุ่นก็กลายเป็นปกเดี่ยวไปเลยครับ เช่น Rare Bird ชุด As Your Mind Flies By, อัลบั้มของ Alphataurus เป็นต้น น่าเสียดายจริง ๆ

สด ๆ ร้อน ๆ อัลบั้มชุด The Memory of Trees ของ Enya ซึ่งออกเมื่อปี 1995 บัดนี้มีออกจำหน่ายในรูปแผ่นเสียงแล้ว โดย Reprise USA เมื่อวันที่ 11 พ.ย. 2016 (ซึ่งตรงกับวันคล้ายวันเกิดของผมพอดี) และผมเองก็ได้สั่งจองไว้ที่ร้านแผ่นเสียงเจ้าประจำในบ้านเราเรียบร้อยแล้วครับ

https://www.discogs.com/Enya-The-Memory-Of-Trees/release/9295199

อัสนี-วสันต์ ชุด บ้าหอบฟาง แผ่นเสียงรีอิชชู่ 180 กรัม ใครมีแล้วบ้างครับ? เสียงเป็นไงบ้าง

เครดิตภาพ https://mangpong.co.th/

(https://mangpong.co.th/ProductImage/product/015813.jpg)

เครดิตภาพ www.vintageprog.com

(http://www.vintageprog.com/fields.jpg)

แผ่นเสียงรีอิชชู่โดย Black Gold ทำในประเทศอิสราเอล เมื่อเข้าไปดูข้อมูลในเว็บไซต์ www.third-ear.com ก็ไม่ได้เรื่อง เพราะมีแต่ภาษาฮีบรู (อิสราเอล) ซึ่งผมอ่านไม่ออก อนึ่ง เนื่องจากผมไม่มีแผ่น original (ซึ่งราคาแพงมาก) หรือแผ่นซีดีไว้ฟังเปรียบเทียบ จึงบอกไม่ได้ว่าคุณภาพเสียงของแผ่นเสียงรีอิชชู่นี้ดีเพียงใด ทราบแต่เพียงว่าเป็นแผ่น 180 กรัม ทำแพคเกจเลียนแผ่นต้นฉบับเดิม ปกเป็นแบบ gatefold และมีโปสเตอร์แถมมาให้ด้วยครับ

England - The Last of the Jubblies (Silver Edition) แผ่นเสียงมีทั้งแบบไวนิลสีดำและสีเงินครับ

เครดิตภาพ www.progarchives.com

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/616/cover_201472882005.jpg)

ผลงานของ Metabolisme ชุด Tempus Fugit (1977) มีแผ่นเสียงรีอิชชู่ออกจำหน่ายโดย Replica (ฝรั่งเศส) แล้วครับ

เครดิตภาพ www.progarchives.com

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/1889/cover_3120141482005.jpg)

Minorisa (1975) อัลบั้มชุดที่สามและชุดสุดท้ายของ Fusioon มีแผ่นญี่ปุ่นด้วย เสียงดีครับ แต่เสียดาย ปกอัลบั้มน่าจะเป็นแบบ gatefold เหมือนต้นฉบับที่ออกในสเปน

(http://i321.photobucket.com/albums/nn367/paiboonp/015-1.jpg)

Fruupp - Future Legends ปี 1973

แผ่นเสียงดั่งเดิมราคาค่อนข้างแพง แต่ปี 2017 มีแผ่นรีอิซซู่ออกมาจำหน่ายโดย Music On Vinyl และปกเป็นแบบ Gatefold ด้วยครับ

Ainigma - Diluvium

วงทรีโอจากเยอรมัน สำหรับอัลบั้มออริจินอลเป็นอัลบั้มที่ทางวงบันทึกและจัดจำหน่ายกันเอง ต่อมามีแผ่นรีอิซซู่ออกมาจำหน่าย เช่น Little Wing of Refugees, Amber Soundroom(ค่ายนี้มีโบนัสแทร็ค 1 เพลง) และ Long Hair เมื่อปี 2016 ครับ

ตามข้อมูลที่อ่านเจอ ตอนที่ออกผลงานชุดนี้ สมาชิก Ainigma มีอายุระหว่าง 15-17 ปีครับ

Future Legends (1973) อัลบั้มชุดแรกของ Fruupp มีแผ่นเสียงรีอิชชู่ 180 กรัม ออกมาแล้วโดย Music On Vinyl วงนี้ผมแทบไม่เห็นออกแผ่นรีอิชชู่เลย และแผ่นเสียงต้นฉบับของพวกเขาหายากและราคาแพงมากครับ

เครดิตภาพ www.vintageprog.com

(http://www.vintageprog.com/fruupp1.jpg)

ผมตั้งใจจะซื้อชุดนี้มานานแล้ว วันสองวันที่ผ่านมาตั้งใจจะซื้อ แต่ปรากฎว่ามีผู้ผลิตแผ่นรีอิซซู่ 2 ค่าย คือ Second Battle และ Bacillus คราวนี้เกิดความลังเลสิครับ

ผมมีแผ่นรีอิชชู่ของ Second Battle ครับ

อัลบั้มสองชุดแรกของ Fusioon วง progressive rock สเปน ชุด Fusioon 1 (1972) และ Fusioon 2 (1974) มีแผ่นเสียงรีอิชชู่โดย Sommor (Spain) แล้ว ผมเก็บชุดที่สาม Minorisa (1975) ไว้แค่ชุดเดียว คงถึงเวลาที่จะต้องเก็บให้ครบเต็มแม็กแล้วมั้งครับ 555

เครดิตภาพ www.progarchives.com

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/824/cover_2012124122010.jpg)

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/824/cover_215124122010.jpg)

Buffalo - Volanic Rock ปี 1973

สำหรับผลงานชุดนี้ของ Buffalo วงร็อคจากออสเตรเลีย ได้ถูกนำมารีอิซซู่โดย Akarma หลายปีแล้วครับ

Buffalo - Volanic Rock ปี 1973

สำหรับผลงานชุดนี้ของ Buffalo วงร็อคจากออสเตรเลีย ได้ถูกนำมารีอิซซู่โดย Akarma หลายปีแล้วครับ

>>> ลือกันว่า Akarma ใช้ CD หรือ digital tapes เป็นมาสเตอร์ในการทำแผ่นเสียง ก็ไม่ทราบว่าจริงหรือเปล่า แต่แผ่นเสียงรีอิชชู่ของวง Spring โดย Akarma นั้น ผมเคยซื้อมาฟังแล้วรู้สึกเหมือนฟังซีดียังไงยังงั้น ถ้าหลีกเลี่ยงตรานี้ได้ก็ควรหลีกเลี่ยง ลองไปดูที่เขาสนทนากันในบอร์ดนี้ครับ

http://forums.stevehoffman.tv/threads/akarma-records-anybody-heard-of-em.68303/

Metabolisme วงพร็อกฝรั่งเศส ผลงานชุด Tempus Fugit (1977) มีแผ่นเสียงรีอิชชู่โดย Replica ออกวางจำหน่ายแล้วครับ

เครดิตภาพ www.progarchives.com

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/1889/cover_3120141482005.jpg)

ผลงานของ Le Orme ในยุค 70's มีหลายชุดที่ Vinyl Magic นำมารีอิชชู่ใหม่ เช่น Florian (1979), Storia O Leggenda (1977), Verita Nascoste (1976) น่าสนใจมาก แถมยังทำเป็นไวนิลแผ่นสีด้วย ใครชอบ Le Orme แต่เก็บแผ่นเสียง Le Orme ยังไม่ครบ นี่คือโอกาสของท่านครับ

ABBA Gold 25th Anniversary Edition แผ่นเสียงอัลบั้มคู่รวมเพลงของ ABBA เนื้อแผ่นสีเหลืองทอง ปั๊มออกมาเมื่อเดือนมิถุนายน 2017 เพื่อฉลองครบรอบ 25 ปีของการออกอัลบั้มรวมเพลง ABBA Gold เมื่อปี 1992 (ครั้งนั้นผมเคยเห็นออกมาเป็นแผ่นซีดี ซึ่งก็ขายดีมาก เพราะมีแต่เพลงเด็ด ๆ ทั้งนั้นครับ)

http://thesoundofvinyl.com/*/Pop/Gold-Greatest-Hits-25th-Anniversary/5IHT0ASY000

https://www.udiscovermusic.com/new-releases/abba-go-gold-limited-vinyl-edition-definitive-compilation

แผ่นเสียง Enya ชุด The Celts รีอิิชชู่โดย Reprise ปี 2017 ทำในเยอรมนี แต่ไฉนบนหลังปกดันเขียนว่าทำในแคนาดา (สงสัยคงผลิตปกที่แคนาดา 555) ฟังแล้ว คุณภาพเสียงดีกว่าที่คิด อันที่จริงผมมีแผ่นเยอรมันที่ออกเมื่อปี 1992 อยู่ด้วย ซึ่งคุณภาพเสียงก็ดีเหมือนกัน แต่ดูเหมือนแผ่นรีอิชชู่นี้เสียงย่านปลายแหลมจะเปิดมากกว่า ฟังดูกรุ๊งกริ๊งกว่า ใครเป็นแฟน Enya เก็บได้เลยครับ

https://www.shugarecords.com/products/enya-thecelts-newvinyl2017repriserecordsreissuelp-newage

Prosper ผลงานชุด Broken Door แผ่นเสียงรีอิชชู่โดย Long Hair มีขายแล้วครับ

เครดิตภาพ www.progarchives.com

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/2718/cover_4742225112006.jpg)

เมื่อครั้งยังเป็นเด็ก ผมเข้าใจว่าวง Prog ก็คงจะมีไม่กี่วง แต่เมื่อได้เข้ามาในเวป Thai Prog ทำให้ผมต้องเปลี่ยนความคิดเสียใหม่ครับ และคิดไปอีกว่า แนวดนตรี Prog ที่ว่ามีผู้ฟังกันไม่มาก แต่ทำไมศิลปินถึงเยอะมากมาย ค้นพบกันไม่รู้จักหมดจริงๆครับ

เอาแค่เฉพาะพวกวงและศิลปิน prog ในยุค 70's ก็รู้จักกันไม่หมดแล้วครับ บางวงหรือบางคนผมก็เพิ่งจะรู้จักเมื่อตอนแก่ คือตอนที่มาเล่นบอร์ดนี้และหาซื้อแผ่นตามเว็บออนไลน์นี่แหละครับ 555 :D

คือ มนต์เสน่ห์ของเวปนี้จริงๆ ครับ ทำให้เปิดโลกทรรศ์การฟังเพลง Prog ไปได้อีกครับ

Long Hair ยังคงออกแผ่นเสียงรีอิชชู่แนว progressive / krautrock อย่างสม่ำเสมอ ปี 2017 นี้มีหลาย title ที่ดูเข้าท่าน่าสนใจออกวางจำหน่าย มาตรฐานและคุณภาพการผลิตจัดว่าเข้าขั้นดีมากทั้งในแง่เนื้อหาและข้อมูลประกอบ ไม่เสียชื่อมาตรฐานเยอรมันครับ

http://www.longhairmusic.de/

แม้ปัจจุบันวัฒนธรรมการฟังเพลงจะเปลี่ยนไปเป็นการฟังผ่านหูฟังของโทรศัพท์มือถือเสียโดยมากก็ตาม ผมยังเชื่อว่าคนฟังที่รู้คุณค่า กำซาบซึ้งถึงอรรถรสของการฟังดนตรีผ่านสื่อที่เป็นแผ่นเสียง (หรือแม้กระทั่งซีดี) นั้นก็ยังมีอยู่ไม่น้อย แต่อยู่กันแบบซุ่มเงียบและกระจัดกระจาย ไม่เกาะกลุ่มกันเหนียวแน่น และไม่เดินเกลื่อนตามท้องถนนให้เห็นกันง่าย ๆ (ฮ่า :D) มาเข้าเรื่องกันดีกว่า.... สำหรับคนเล่นแผ่นเสียงแล้ว จะเลือกแผ่น original หรือแผ่น reissue ดี? มีบทความนี้อยู่ อ่านเข้าใจง่าย ขอเอามาแปะไว้ก่อน ว่าง ๆ ผมจะเข้ามาถอดรหัสครับ

http://vinyljunkies.co/vinyl-101-original-vs-reissue/

ถ้าให้เลือกจริงๆ ก็อยากจะได้แผ่น original แต่มีปัจจัยหลายอย่าง บางครั้งก็เลือแผ่น reissue ครับ

VINYL 101: Originals vs Reissues- A Guide to Buying Records
by Jeremy Ron. Posted on September 19, 2015

“Originals vs. Reissues” is a recurrent topic among vinyl junkies.  A quality reissue can offer a great alternative to owning a scratchy original, or spending big money on something scarce. That said, many factors help determine whether you’ve purchased a good or bad pressing of a record. This article hopes to outline a few points which can help you along in your crate digging adventures.

ARE ORIGINAL PRESSINGS BETTER?

Short answer: Yes they are, with some notable exceptions.   Records that predate the 1970’s are generally a safe bet.  Vinyl was the only music format available, so record labels competed for consumer dollars. This ensured consistency in the quality of the lps and 45s made during this period. If it was pressed before the 70’s, the quality will not disappoint.

VERDICT: Buy.  Original or reissue, pre-1970’s pressings almost never disappoint.

บทความ "ไวนิล 101: แผ่น original กับแผ่น reissue คำแนะนำในการเลือกซื้อแผ่นเสียง" โดย เจเรมี่ รอน โพสต์เมื่อวันที่ 13 ก.ย. 2558

คนเขียนบทความนี้เขาบอกว่า "ระหว่างแผ่นแท้ต้นฉบับ (original) กับแผ่นย้อนออกใหม่ (reissue) (จะเลือกอย่างใดดี)" เป็นเรื่องที่ถกกันซ้ำซากในหมู่ผู้เสพติดไวนิลหรือแผ่นเสียง (ปกติคำว่า junkies หรือ drug junkies หมายถึงพวกติดยาเสพติด) แผ่นรีอิชชู่ที่มีคุณภาพมักเป็นทางเลือกที่ดีกว่าการได้ครอบครองแผ่น original ที่เต็มไปด้วยริ้วรอย หรือดีกว่าการทุ่มเงินไปกับสิ่งที่หายาก (เพราะเป็นแผ่น original) มีหลายปัจจัยที่เป็นตัวกำหนดว่าท่านได้ซื้อแผ่นเสียง pressing ที่ดีหรือไม่ดีมา บทความนี้หวังเพียงเพื่อกำหนดประเด็นคร่าว ๆ ไม่กี่ประเด็นที่สามารถช่วยให้ท่านผจญภัยขุดคุ้ยลังแผ่นเสียงได้เป็นผลสำเร็จ

แผ่นเสียงแท้ต้นฉบับ (original) ดีกว่าจริงหรือ?

คำตอบสั้น ๆ คือ ใช่ แต่มีข้อยกเว้นที่น่าสังเกตอยู่บางประการ กล่าวคือ แผ่นเสียงที่ปั๊มวันที่ออกจำหน่ายก่อนปี 1970 โดยทั่วไปจะเป็นการลงทุนที่ปลอดภัยที่สุด (ซื้อมาแล้วมีความเสี่ยงน้อย) เพราะในยุคนั้นแผ่นเสียงคือสื่อดนตรีเพียงรูปแบบเดียวที่มีให้หามาเล่นได้ พวกตราแผ่นเสียงต่าง ๆ จึงพากันแข่งขันเพื่อเอาเงินจากผู้บริโภคเข้ากระเป๋า จึงเป็นที่แน่ว่าแผ่น LP และแผ่นสปีด 45 ที่ผลิตในช่วงระยะเวลานี้เป็นแผ่นที่มีคุณภาพ ถ้าปั๊มแผ่นก่อนปี 1970 แล้วล่ะก็ คุณภาพย่อมไม่เป็นที่ผิดหวัง

ข้อสรุปตัดสินคือ ซื้อเลย ไม่ว่าจะเป็นแผ่น original หรือ reissue ถ้าปั๊มก่อนปี 1970 ส่วนใหญ่แทบจะไม่ทำให้ผิดหวัง

(ต่อ)

The 70s

The 70’s still produced great records, but the global energy crisis impacted the way vinyl was manufactured. The music industry relied heavily on expensive petroleum for vinyl production. As a result, most labels cut costs by reducing the thickness and quality of their materials. Rather than using only “virgin” vinyl, they now began adding recycled scraps. The center labels were removed from old records and the vinyl was then melted down and reused.  Bits of paper were sometimes embedded in and around the edges of these wobbly new platters. RCA Records branded these as Dynaflex, citing innovation in vinyl production. But it was mostly an attempt to put a positive spin on a flimsier product.   While this has never stopped me from buying 70’s pressings, the sonic qualities of recycled wax is an oft-debated subject.

VERDICT: Buy if necessary, but expect thinner vinyl.  If earlier pressings or good reissues exist, research the difference between pressings.

ยุค 70's

ยุค 70's ยังคงผลิตแผ่นเสียงที่ดีเยี่ยมอยู่ แต่วิกฤตการณ์พลังงานทั่วโลกในยุคนั้น (น้ำมันขาดแคลน คุยกับแฟนต้องดับไฟ ฯลฯ เพลงนี้ในยุคนั้นดังมากนะครับ 555) มีผลกระทบต่อวิธีการผลิตไวนิล อุตสาหกรรมดนตรีต้องพึ่งพาปิโตรเลียมราคาแพงเพื่อนำมาผลิตไวนิล ดังนั้น ตราแผ่นเสียงส่วนใหญ่จึงลดต้นทุนโดยลดความหนาของแผ่นเสียงและคุณภาพของวัสดุที่ใช้ผลิตลง โดยเพิ่มการใช้เศษไวนิลรีไซเคิลมากกว่าจะใช้ไวนิลบริสุทธิ์ แผ่นตรา (label) ที่อยู่ตรงกลางแผ่นเสียงถูกลอกออกจากแผ่นเก่าและนำไวนิลไปหลอมและนำกลับมาใช้ใหม่ บางครั้งเศษกระดาษเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็ถูกฝังติดอยู่ในแผ่นและริมรอบขอบแผ่นที่ผลิตขึ้นมาใหม่เหล่านี้ บริษัทแผ่นเสียง อาร์ซีเอ (RCA) พะยี่ห้อแผ่นเสียงชนิดนี้ว่า ไดนาเฟล็กซ์ (Dynaflex) โดยระบุว่าเป็นนวัตกรรมใหม่แห่งการผลิตแผ่นเสียง แต่ส่วนใหญ่เป็นความพยายามพรรณนาในแง่ดีถึงสินค้าใหม่ที่อ่อนยวบดังกล่าวนี้เสียมากกว่า ในขณะที่ปัญหาข้อนี้ไม่เคยทำให้ผู้เขียน (เจเรมี่ รอน) หยุดซื้อแผ่นเสียงที่ปั๊มขึ้นมาในยุค 70's (รวมทั้งผม ปีศาจลายคราม ด้วยเช่นกัน, ฮ่า :D) คุณภาพเสียงของไวนิลที่ถูกรีไซเคิลใหม่นั้นก็ยังคงเป็นเรื่องที่อภิปรายถกเถียงกันอยู่บ่อย ๆ

ข้อสรุปตัดสินคือ ให้ซื้อถ้าจำเป็น แต่ให้คาดไว้ก่อนนะว่าจะได้ไวนิลแผ่นบาง ถ้ามีแผ่นที่ปั๊มเก่าก่อนหรือแผ่นรีอิชชู่อยู่ ก็ให้ลองค้นคว้าหาความแตกต่างระหว่าง pressings เหล่านี้ (สำหรับผมแล้ว แผ่นรีอิชชู่ร่วมทศวรรษเดียวกันก็ยังโอเคอยู่นะครับ เสียงไม่ค่อยต่างกันหรอก เพราะผมไม่ใช่เซียนจับผิดคุณภาพเสียงของ pressings รุ่นต่าง ๆ, ฮ่า :D)

(ต่อ)

The 80’s

The introduction of cassette tapes and compact discs made music convenient and portable.  Cds promised perfection in sound and were far more cost effective to produce. Walkmans and portable CD players drove demand, as did car stereos that played these formats.  This spelled the beginning of the end of vinyl, as music’s most dominant format. The industry began to aggressively market these new formats, causing vinyl sales to plummet by the end of the decade.

80’s vinyl is plentiful, but still flimsy and rather bendy. The introduction of digital methods of recording and mastering also changed the way it sounded.  Warm analog sound gave way to a more sterile, “perfect” aesthetic.  As a result, many 80’s vinyl lps tried to closely replicate the digital output of cds.  While digging, keep an eye out for words like “electronically enhanced” or “digitally remastered”.  These terms  mostly show up on 80’s vinyl pressings.  When dealing with reissues from this period, they are generally seen as being inferior, as they do not stay true to the analog format. When shopping for vinyl, it’s advisable to seek out those pressings that remain as close to 100% analog as possible.   Digitally remastered John Coltrane?  No thanks.

VERDICT: Buyer beware.  Besides being thin and flimsy, records from this era often introduced digital remastering to the process.  Digital anything, for an analog format, is an oxymoron.

ยุค 80's

การเริ่มมีเทปคาสเสทและซีดีทำให้ฟังดนตรีได้สะดวกและพกพาไปไหนมาไหนได้ ซีดีมีแววว่าจะให้เสียงที่สมบูรณ์แบบและผลิตได้คุ้มทุนกว่ากันมาก เครื่องเล่นวอล์คแมนและซีดีแบบพกพา อีกทั้งเครื่องสเตริโอติดรถยนต์ที่เล่นฟอร์แมทเหล่านี้ เป็นตัวผลักดันให้เกิดอุปสงค์ อันหมายถึงจุดเริ่มต้นแห่งการสิ้นสุดของไวนิล (แผ่นเสียง) ในฐานะฟอร์แมทสื่อดนตรีหลัก อุตสาหกรรมเริ่มทำตลาดสื่อฟอร์แมทใหม่เหล่านี้อย่างเข้มข้นรุนแรง เป็นเหตุให้ยอดขายแผ่นเสียงตกฮวบฮาบภายในปลายทศวรรษ

แผ่นเสียงในยุค 80's นั้นมีจำนวนมาก แต่ยังคงบอบบางและบิดงอง่าย การเริ่มนำวิธีบันทึกเสียงและทำมาสเตอร์ในแบบดิจิตอลมาใช้ยังเป็นการเปลี่ยนแปลงลักษณะเสียง (ในแบบอนาล็อก) อีกด้วย เสียงอบอุ่นที่เป็นอนาล็อกต้องหลีกทางให้แก่ความสุนทรีย์ที่ "สมบูรณ์แบบ" ไร้สิ่งเจือปน (เสียงสะอาด) ยิ่งขึ้น ดังนั้น แผ่นเสียงยุค 80's จำนวนมากจึงพยายามเลียนแบบเสียงจากซีดีให้ใกล้เคียงที่สุด ในขณะที่ขุดคุ้ยหาแผ่นอยู่นั้น จงระวังถ้อยคำอย่างเช่น "ปรุงแต่งเสียงแบบอิเล็กทรอนิกส์" หรือ "รีมาสเตอร์ด้วยระบบดิจิตอล" ถ้อยคำเหล่านี้ส่วนใหญ่จะปรากฏบนแผ่นเสียงที่ปั๊มในยุค 80's เมื่อดูแผ่นรีอิชชู่จากยุคสมัยดังกล่าวนี้ โดยทั่วไปก็เห็นกันว่ามีคุณภาพด้อย เนื่องจากแผ่นเหล่านี้ไม่ซื่อตรงต่อรูปแบบที่เป็นอนาล็อก เมื่อซื้อหาแผ่นเสียง ขอแนะนำให้หาแผ่นที่ยังคงใกล้เคียงความเป็นอนาล็อกให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ แผ่นจอห์น โคลเทรน รีมาสเตอร์ในแบบดิจิตอลน่ะรึ? ไม่เอาละครับ ขอบคุณ

ข้อสรุปตัดสินคือ ผู้ซื้อจงระวัง นอกจากความบอบบางและอ่อนยวบแล้ว บ่อยครั้งที่แผ่นเสียงจากยุคนี้ได้เริ่มนำการรีมาสเตอร์ในแบบดิจิตอลมาใช้ในกระบวนการผลิต เนื้อหาที่เป็นดิจิตอลอยู่ในสื่อฟอร์แมทที่เป็นอนาล็อกนั้นเป็นสิ่งที่มีความหมายขัดกันอยู่ในตัวของมันเอง

By definition, vinyl is an analog format. Whenever possible, avoid records that contain the word “digital” in their descriptions.

โดยคำนิยามแล้ว ไวนิลหรือแผ่นเสียงเป็นฟอร์แมทอนาล็อก ดังนั้น เมื่อใดก็ตามที่สามารถกระทำได้ จงหลีกเลี่ยงแผ่นเสียงที่มีคำว่า "ดิจิตอล" อยู่ในรายละเอียดคำบรรยายแผ่นเสียงนั้น

เห็น key word ในบทความข้างต้น คำว่า "อุตสาหกรรมดนตรี" หรือ "music industry" แล้วชักของขึ้นและคันปาก (มือ) จึงขออนุญาตหมายเหตุไว้ ณ ตรงนี้หน่อยเถอะครับว่า เจ้า "อุตสาหกรรม" ที่ว่านี้แหละตัวดีเลย เพราะมันกำหนดแนวโน้มและพฤติกรรมการเสพสื่อดนตรีของผู้บริโภคทั่วไป ตอนที่ผมเริ่มเล่นเครื่องเสียงใหม่ ๆ ประมาณปี 2534-2535 compact disc หรือซีดีกำลังบูม (และน่าจะใกล้ถึงขีดสุดแล้ว) ผู้ผลิตซีดีเที่ยวได้ป่าวประกาศโฆษณา (ชวนเชื่อ) กันโครม ๆ ผ่านสื่อต่าง ๆ รวมทั้งใบปลิวใบแทรกที่มาพร้อมกับแผ่นซีดีที่เราซื้อมาฟังถึงคุณสมบัติและข้อดีของซีดีว่าเหนือกว่าแผ่นเสียงอย่างนั้นอย่างนี้ สุดจะพรรณนา และตอนนั้นแผ่นเสียงแทบไม่มีที่ให้ยืนเลย (ดังจะเห็นได้จากบทความว่าด้วยแผ่นเสียงในยุค 90's ในตอนต่อไป) แต่เดชะบุญที่ผมยังนึกถึงแผ่นเสียงอยู่เสมอว่าอย่างน้อยจะต้องมีมันไว้ในระบบเครื่องเสียงของตนเอง ทอดทิ้งไม่ได้ จึงเริ่มต้นด้วยการซื้อเครื่องเล่นแผ่นเสียงของ Sansui และ Technics ราคาไม่แพงมาใช้งาน และเริ่มซื้อแผ่นเสียงเก็บทีละเล็กละน้อย แต่ตอนนั้นแผ่นเสียงหายากมาก เดินทั่วสะพานเหล็กทั้งวันก็ได้แต่แผ่นเสียงเพลงสตริงไทยกลับบ้าน ไม่เจอแผ่น progressive rock ที่เจ๋ง ๆ สักชุดเลย ตอนนั้นก็ให้นึกท้อใจว่าแผ่นเสียงมันหายไปไหนกันหมด แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก จนกระทั่งแผ่นเสียงกลับมาบูมอีกทีเมื่อประมาณปี 2538-2539 (น่าจะเป็นไปตามกระแสของเมืองนอก โดยเฉพาะอเมริกา) ซึ่งตอนนั้นทั้งร้านเครื่องเสียงและร้านขายแผ่นเสียงต่างเกิดขึ้นกันเป็นดอกเห็ด และส่วนใหญ่จะอยู่กันที่ห้างฟอร์จูน ทาวน์ ถนนรัชดาฯ นอกนั้นก็กระจัดกระจายไปตามที่ต่าง ๆ ในกรุงเทพ

ผมเคยได้ยินมาว่านักฟังนักสะสมบางคนเก็บแผ่นเสียงมาชั่วชีวิต พอถึงยุคซีดีบูม ได้ยินคำโฆษณาจากอุตสาหกรรมผลิตซีดีก็หลงเชื่อขายแผ่นเสียงทิ้งเกลี้ยงเลย แล้วเริ่มเก็บสะสมซีดี ถ้าผมหลงเชื่อตามกระแสคำโฆษณาชวนเชื่อดังกล่าวนี้ ผมก็คงไม่ได้เล่นแผ่นเสียงแล้ว แต่ด้วยศรัทธาที่เหนียวแน่นต่อฟอร์แมทอนาล็อก ผมจึงได้มีโอกาสสะสมแผ่นเสียงดี ๆ หายากบ้าง ไม่ยากบ้าง มาเรื่อย ๆ และขายทิ้งไม่ได้แล้ว ต้องทำพินัยกรรมอย่างเดียว (ฮา :D) ปัจจุบัน ซีดีที่เคยเบียดแผ่นเสียงจนแทบตกเหวกลับถูกฟอร์แมทไฟล์เพลงประเภท hi-res อะไรเทือกนั้นเบียดไปอยู่หลังเขาแทบไม่มีที่ให้ยืนเหมือนที่แผ่นเสียงเคยเป็นเมื่อในอดีตแล้ว และต่อมาอุตสาหกรรมมันก็ออกแบบให้ฟังเพลงผ่านโทรศัพท์มือถือได้ เหมือนดังเช่นวอล์คแมนในยุคก่อน (ช่างเถอะ ผมไม่สนใจดิจิตอลฟอร์แมทใหม่พวกนี้หรอก และไม่คิดจะเล่นด้วย เพราะมันมาได้ประเดี๋ยวประด๋าว แล้วมันก็ไป แล้วแต่ "อุตสาหกรรม" จะกำหนด) แต่ซีดีสองสามร้อยแผ่นที่เก็บไว้ ผมก็ยังเก็บไว้อยู่ เพราะเป็นแผ่นหายากทั้งนั้น เป็นแผ่นรุ่นที่ระบุประเทศที่ผลิตชัดเจน (เยอรมนี อเมริกา อังกฤษ ฯลฯ) ไม่เหมือนรุ่นที่ระบุชื่อแหล่งผลิตคลุมเครือดังในยุคปัจจุบัน อย่างนี้จะขายทิ้งไปได้อย่างไร ตอนนี้เวลาได้พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่า ไม่ว่าสื่อหรือฟอร์แมทดิจิตอลใดจะมาหรือไป แผ่นเสียงก็ยังอยู่ยั้งยืนยง แม้สถานะจะไม่เฟื่องฟู แต่ผู้ดีก็ค่อย ๆ เดินตรอกไปก็แล้วกันครับ ไปเรื่อย ๆ ไม่หวือหวา แต่สบายใจ 555 :D

(ต่อ)

The 90s

As the 90s rolled around, the vinyl lp seemed obsolete. Production equipment sat unused and experienced staff retired as demand evaporated.  Over the next 20 years, digital files and streaming killed the cd as well.  By stripping music down to its most basic element, art became intangible.

VERDICT: Vinyl was largely non-existent during the 90’s, so original pressings are most likely scarce and very sought after by collectors.  Buying well-made reissues will almost certainly be cheaper.

ยุค 90's

เมื่อยุค 90's (ช่วงระหว่างปี 1990-1999) มาถึง แผ่นเสียงดูเหมือนจะเป็นของล้าสมัยไปแล้ว อุปกรณ์การผลิตไม่ได้ถูกใช้งานและพนักงานที่มีประสบการณ์ต้องพ้นจากหน้าที่ (ไม่มีงานให้ทำ) ในขณะที่อุปสงค์ค่อย ๆ จางหาย นับต่อไปอีก 20 ปีข้างหน้า ไฟล์ดิจิตอลและการ streaming ก็จะเข้ามาฆ่าซีดีเช่นกัน โดยการตัดย่อลดขนาด (สื่อ) ดนตรีลงจะเหลือเพียงแค่องค์ประกอบพื้นฐาน ศิลปะจึงได้กลายเป็นสิ่งที่ไม่มีตัวตนไป (จับต้องในทางกายภาพไม่ได้)

ข้อสรุปตัดสินคือ แผ่นเสียงโดยมากไม่มีตัวตนดำรงอยู่ในระหว่างยุค 90's (มิน่าล่ะถึงหายากจัง เดินหาเสียเมื่อยทั่วบริเวณสะพานเหล็กในยุคนั้นเลย) ดังนั้น แผ่นต้นฉบับหรือ original จึงอาจจะหายากและเป็นที่เสาะหาของเหล่านักสะสม ดังนั้น การซื้อแผ่นรีอิชชู่ที่ผลิตมาดีจึงเป็นการลงทุนที่ถูกกว่าอย่างแทบจะแน่นอนเลยทีเดียว

(ต่อ)

2007-Present

Cue the vinyl comeback. Renewed desire for a more immersive, tangible experience has spurred vinyl sales to annual double digit growth. Current market demand for vinyl far outstrips the capacity to produce them.  No new vinyl-making machinery has been built in almost 40 years.  As it now stands, the entire industry is supplied by a small number of pressing plants. Badly outdated machines are operating way past capacity, by mostly inexperienced staff. For the consumer, this combo often results in poorly pressed records that can sound bad.  It’s not uncommon to see new pressings come out warped, straight out of the shrinkwrap.

VERDICT: Buyer beware!  Do your research, before spending money on new reissues.  Some are well done, but there’s many that are poorly done excuses to cash in on the vinyl craze.

ปี 2007 ถึงปัจจุบัน

มีสัญญาณส่งมาว่าแผ่นเสียงจะกลับมาใหม่ แรงปรารถนาประสบการณ์ในการฟังเพลงผ่านสื่อที่มีตัวตนซึ่งฟื้นตัวขึ้นมาใหม่นั้นได้กระตุ้นยอดขายแผ่นเสียงให้มากขึ้นเป็นเท่าตัวในแต่ละปี อุปสงค์หรือความต้องการแผ่นเสียงมีมากกว่ากำลังการผลิต โดยที่ไม่ได้มีการสร้างเครื่องจักรผลิตใหม่ ๆ มาเกือบสี่สิบปีแล้ว มีเพียงไม่กี่โรงงานเท่านั้นที่ผลิตแผ่นเสียงป้อนให้แก่อุตสาหกรรม เครื่องจักรผลิตที่ล้าสมัยทำงานเกินกำลังการผลิต ในขณะที่คนงานผลิตส่วนใหญ่ก็ไม่มีประสบการณ์ ผลลัพธ์รวมที่มักเกิดแก่ผู้บริโภคคือ แผ่นเสียงที่ปั๊มมาไม่ดีซึ่งอาจมีคุณภาพเสียงแย่ ดังนั้น จึงเป็นเรื่องปกติที่เห็นแผ่นเสียงผลิตใหม่บิดงอเมื่อเทออกมาจากปกที่หุ้มด้วยพลาสติกหดตัวได้

ข้อสรุปตัดสินคือ ผู้ซื้อจงระวัง ทำการบ้านให้ดีก่อนซื้อแผ่นรีอิชชู่ใหม่ ๆ บางแผ่นก็ทำออกมาดี แต่ก็มีไม่น้อยที่ทำออกมาห่วยเพราะต้องการกวาดทรัพย์จากกระแสความคลั่งไคล้แผ่นเสียง

ก่อนจะไปต่อ ขอแจ้งข่าวว่าผลงานของ Faithful Breath ชุด Fading Beauty (1974) และ Back on My Hill (1978) มีแผ่นเสียงรีอิชชู่ออกจำหน่ายแล้วโดย Garden of Delights ถึงแม้ผมจะมีอัลบั้มทั้งสองชุดนี้อยู่ โดยชุดแรกเป็นแผ่นญี่ปุ่น (ซึ่งจ้างโรงงานเยอรมันผลิตให้ แล้วเอามาสวมโอบิของตนเอง) และชุดที่สองเป็นแผ่น original โดยสังกัด Sky (ตราแผ่นเสียงแนว progressive rock ชื่อดังตราหนึ่งของเยอรมนี) แต่ผมก็อยากให้กำลังใจคนตั้งใจผลิตงานด้วยความละเอียดปราณีตอย่าง Garden of Delights โดยการอุดหนุนแผ่นรีอิชชู่ของเขาครับ

เครดิตภาพ www.vintageprog.com

(http://www.vintageprog.com/faithful.jpg)

(http://www.vintageprog.com/faithful2.jpg)

หลายๆอัลบั้ม ผมก็ยังติดสินใจไม่ได้ครับ ว่าจะเลือกแผ่นออริจินัล หรือ รีอิซซู่ เช่น Grobschnitt - Solar Music - Live อัลบั้มนี้จะซื้อแผ่นออริจินัลก็มีให้เลือกมากมาย ต้องใช้สมาธิคัดเลือกครับ แต่พอมาดูแผ่นรีอิซซู่ ปรากฏว่ามีเพลงจากการแสดงสดครั้งนั้นเพิ่มมาให้ จนผมลังเลมาถึงทุกวันนี้ครับ และเป็นทำนองนี้อีกหลายๆ อัลบั้ม

ถ้ามีแผ่น original มือสองสภาพดี และราคาไม่แพงนัก ควรจะเลือกแผ่น original ไว้ก่อน เว้นแต่คุณจะสนใจเพลงแถมซึ่งมีมาพร้อมกับแผ่นรีอิชชู่บางอัลบั้ม ถ้าเป็นผม ผมชอบอะไรที่มันเดิม ๆ มากกว่า ไม่สนใจของแถมครับ 555 :D

สังเกตมานานแล้ว แผ่นเสียงรีอิชชู่ของอิตาลีส่วนใหญ่ไม่มีคำประกาศลิขสิทธิ์ ทำนองว่า All rights reserved... แจ้งหรือพิมพ์ไว้บน label กลางแผ่น ไม่ว่าจะเป็นแผ่นตรา Akarma, Mellotron etc. ก็ชวนให้นึกสงสัยอยู่ว่าเป็นแผ่นปั๊มโดยโรงงานเถื่อนของพวกมาเฟียในอิตาลีครับ

Dom - Edge of Time

ปี 1970 ได้นำมาผลิตอีกครั้งในรูปแผ่นเสียง 2 LP ปกเป็นแบบ Gatefold โดยค่าย Second Battle ตั้งแต่ปี 2001 แล้วครับ

คุณ eric camen ฟังแล้วยังครับ ใน progarchives เขาให้เรทติ้งชุดนี้คะแนนสูงมากเลย แต่ครั้นเห็นข้อมูลว่าเป็น krautrock ปี 1970 นี่ ผมไม่กล้าเสี่ยงซื้อมาฟัง กลัวไม่ใช่แนวที่ถนัด สงสัยต้องพึ่ง youtube แล้วมั้งครับ 555

เครดิตภาพ www.progarchives.com

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/1984/cover_26551126112016_r.jpg)

คาดว่าคงจะต้องซื้อมาเก็บครับ

ข้อมูลจาก www.gepr.net

DOM (72, aka Edge of Time)

"DOM" is a term used (at least in Germany) for a two day acid trip. These guys were obviously deep in the heart of their trip and near whatever boundary holds this universe together when they recorded DOM, which is also (incorrectly) known as Edge of Time. The music seems almost pure and abstract improvisation, an atmosphere sustained for the entire album. The music is a very dreamy and ethereal amalgam of two flutes, Mellotron, organ and guitar. Definitely one to be listened to late at night with many lit candles and, if you choose, under the influence.

ชอบประโยคสุดท้ายครับ เขาบอกว่าเป็นผลงานที่ให้ฟังในยามดึก จุดเทียนให้มากเล่มเข้าไว้ และถูกฤทธิ์ยา (หรืออาจจะเป็นสุราก็ได้) คุณเลือกเอา :D

พลาดซื้อแผ่นเสียงอัลบั้มของ Shark Move ชุด Ghede Chokra's (1970) ซึ่งรีอิชชู่และรีมาสเตอร์โดย Shadoks เยอรมนีไปหนหนึ่งแล้ว (out of print เกลี้ยงเรียบร้อย) พอมาคราวนี้มีออกมาอีกลอตหนึ่ง 500 copies โดย Outer Battery โดยแผ่นไวนิลเป็นสีฟ้ามีลวดลาย (ไม่ใช่แผ่นสีดำ) ราคาค่อนข้างจะเอาเรื่องอยู่ครับ

เครดิตภาพ www.progarchives.com

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/3670/cover_405332842008.jpg)

อัลบั้มชุดแรกของคณะ Stud ซึ่งออกจำหน่ายเมื่อปี 1971 โดยสังกัดค่าย Dream ปัจจุบันราคาอยู่ที่ 350 ปอนด์ แต่เมื่อปี 2014 ค่าย Polydor ได้นำมาผลิตใหม่แล้วครับ

อัลบั้มชุดแรกของคณะ Stud ซึ่งออกจำหน่ายเมื่อปี 1971 โดยสังกัดค่าย Dream ปัจจุบันราคาอยู่ที่ 350 ปอนด์ แต่เมื่อปี 2014 ค่าย Polydor ได้นำมาผลิตใหม่แล้วครับ

>>> เคยเห็นผ่าน ๆ ตาอยู่เหมือนกันครับ

(https://4.bp.blogspot.com/-2JOv7TQ2Dec/WJr-GFsbHkI/AAAAAAAABDI/XQ7WU2GXrkMAA81p5_N1pF40ELQxaIpVwCK4B/s1600/Stud%2B%25281971%2529%2B%255BFLAC%255D.jpg)

Golem - Orion Awakes

วง Krautrock จากประเทศเยอรมัน ผลงานชุดนี้จัดจำหน่ายเมื่อปี 1973 ปัจจุบันถูกนำมาผลิตใหม่ทั้ง แผ่นเสียง และซีดี ครับ เป็นที่น่าสังเกตุว่า ผลงานแปลกๆ ที่หาฟังยาก ปัจจุบันนี้ถ้าไม่ซีเรียส์ว่าต้องเป็นแผ่นออริจินัลเท่านั้น สามารถหาซื้อได้จากแผ่นรีอิซซู่ ซึ่งมีให้เลือกซื้อมากมายครับ

มีให้เลือกซื้อมากมาย แต่หาเงินซื้อไม่ทันครับ 555 :D

Akasha - Akasha (1977) แผ่นรีอิชชู่โดย Black Widow (Italy) คุณภาพเสียงใช้ได้ เพราะเดิมทีผลงานชุดนี้คุณภาพเสียงก็ไม่ค่อยดีอยู่แล้ว แต่ก็ไม่ถึงกับรับไม่ได้หรอกนะครับ

เครดิตภาพ www.vintageprog.com

(http://www.vintageprog.com/akh.jpg)

Tibet - Tibet (1979) ผลงานปลายยุค 1970's ของวง German progressive rock แผ่นเสียงรีอิชชู่โดย Sireena (Germany) เนื้อไวนิลสีเทาโปร่งแสง อันที่จริงถ้ามีให้เลือกได้ ผมจะเลือกเนื้อไวนิลสีดำ แต่อัลบั้มชุดนี้ไม่มีแผ่นสีดำให้เลือก ก็เลยต้องซื้อแผ่นสีที่ว่านี้ ลองฟังดูแล้วก็พอใช้ได้ เมื่อดูจากข้อมูลหลังปก เห็นแจ้งไว้ว่าได้มีการ remastered ด้วย เผอิญผมไม่มีแผ่น original ไว้เทียบ จึงไม่ทราบว่าเสียงเมื่อเทียบกับแผ่น original แล้วจะเป็นอย่างไร แต่ก็ถือว่าสอบผ่าน และผมค่อนข้างมั่นใจมาตรฐานการผลิตสินค้าของเยอรมัน รวมทั้งแผ่นเสียงของเขาด้วย เพราะเท่าที่เจอมา ส่วนใหญ่จะดีถึงดีมากครับ

เครดิตภาพ www.progarchives.com

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/623/cover_39317172005.jpg)

Pink Floyd - PULSE LP Box Set กับการย้อนออกครั้งใหม่ (reissued and remastered) เมื่อวันที่ 18 May 2018 ใครมีรึยังครับ ผมสั่งซื้อไปเรียบร้อยแล้ว เพราะเจ็บใจกับแผ่น original มือสอง ซึ่งตอนนี้ราคาคงทะลุหมื่นไปแล้วกระมังครับ

https://www.discogs.com/Pink-Floyd-Pulse/release/12004382

ระยะหลังมานี้ Long Hair ขยันรีอิชชู่แผ่นเสียง German prog ที่หายากหลายชุด และล่าสุด นี่ก็เป็นอีกชุดหนึ่ง ผลงานชุด Circle of the Crayfish (1973) โดย Sixty Nine ซึ่งมีสมาชิกสองคนเท่านั้นครับ

เครดิตภาพ www.progarchives.com

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/5712/cover_123411872010.jpg)

Pink Floyd PULSE Live 4LP box set ถ้าคุณพลาดชุดที่ออกครั้งแรก (ซึ่งตอนนี้ขายเปลี่ยนมือในตลาดของใช้แล้วราคาเป็นหลักหมื่น) ตอนนี้ได้มีแผ่น reissued ออกมาแล้วเมื่อเดือนพฤษภาคม 2018 ที่ผ่านมา แผ่นเสียงและ booklet ไส้ในครบเหมือนแผ่นที่ออกครั้งแรก แถมยังรีมาสเตอร์ด้วย ขอเรียนตามตรงว่า กับ box set ที่ออกครั้งแรก ผมฟังแล้วรู้สึกเสียงมันอับอย่างไรพิกล ตอนนี้เป็นโอกาสของท่าน ถ้าไม่อยากเจ็บตัวกับ box set original มือสองที่มีราคาเป็นหลักหมื่น ก็จงเลือก reissued box set ราคาไม่กี่พันชุดนี้ครับ

https://www.discogs.com/Pink-Floyd-Pulse/release/12004382

ผมพึ่งสอยมาครับ ฟังในยูทูปแล้ว เผลอหลับไปครับ 555555

เห็นมีเล่น mellotron ด้วย หนาแน่นดีมั้ยครับ

ผมยังไม่ได้แผ่นเสียงนะครับ ฟังแต่ในยูทูปครับ ออกจะมืดๆ และออกจะน่าเบื่อ เดี๋ยวจะลองฟังอีกไปเรื่อยๆ เมื่อแผ่นเสียงก็ไม่ต้องฟังแล้วครับ 5555

...ออกจะมืดๆ และออกจะน่าเบื่อ...

>>> ระยะหลังมานี้ ผมต้องระมัดระวังมากขึ้นในการซื้อแผ่นเสียง progressive rock เพราะในโลก progressive rock ถึงแม้จะมีผลงานทำออกมามากมายก็จริง แต่มีผลงานจำนวนไม่น้อยที่น่าเบื่อและไม่น่าจดจำ ซึ่งที่จริงเรื่องนี้ก็ขึ้นอยู่กับคนฟังแต่ละคน เอาเป็นว่าถ้าผลงานชุดไหนไม่ถูกจริตของผมจริง ๆ แล้วล่ะก็ ผมจะไม่ซื้อครับ

Fantasy ผลงานชุด Paint A Picture (1973) มีแผ่นเสียงรีอิชชู่โดย Absinthe (France) เมื่อปี 2018 ครับ

เครดิตภาพ www.vintageprog.com

(http://www.vintageprog.com/fant.jpg)

แผ่นซิงเกิ้ลของ Iron Maiden มีออกมาจัดหน่ายเยอะมากครับ ถ้าราคาแผ่นออริจินัลไปไกลจนเกินไป ก็คงเก็บแผ่นรีอิสซู่นี้แหล่ะครับ

Drum Circus ผลงานชุด Magic Theatre ออกเมื่อปี 1971 แต่เพิ่งได้วางจำหน่ายเมื่อปี 2003 มีแผ่นเสียงออกมาแล้วโดย Garden of Delights ครับ

เครดิตภาพ www.progarchives.com

(http://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/3001/cover_3744142952007.jpg)

ผลงานชุดแรกของ Fermata (1975) และผลงานชุด Riviure (1978) ของ Atila (Spanish prog) มีแผ่นเสียงรีอิชชู่ออกจำหน่ายแล้วครับ

เครดิตภาพ www.gnosis2000.net

(http://www.gnosis2000.net/pics/fermatafirst.jpg) (http://www.gnosis2000.net/pics/atilareviure.jpg)

El Patio (1976) อัลบั้มชุดแรกของ Triana วง Spanish progressive rock มีแผ่นเสียงรีอิชชู่ในแบบ picture disc ออกวางจำหน่าย (ปี 2018) แล้วครับ

เครดิตภาพ www.gnosis2000.net

(http://www.gnosis2000.net/pics/trianaelpatio.jpg)

Reviure (1978) ผลงานชุดที่สามของ Atila วง Spanish progressive rock แผ่นเสียงรีอิชชู่โดย Wah Wah (Spain) คุณภาพเสียงดีมาก หลังจากที่เคยประทับใจกับชุด Intencion (ผลงานชุดที่สอง) มาแล้ว (ซึ่ง out of print อย่างรวดเร็ว) และ Wah Wah ก็ยังได้รีอิชชู่อัลบั้มชุดแรก The Beginning of the End ด้วย แต่ผมไม่ได้ซื้อไว้ เพราะเห็นว่าชุดที่สองและสามเป็น progressive กว่าชุดแรกครับ

เครดิตภาพ www.gnosis2000.net

(http://www.gnosis2000.net/pics/atilareviure.jpg)

Carol of Harvest - Carol of Harvest (1978) ก่อนหน้านี้เคยมีแผ่นเสียงรีอิชชู่โดย Guerssen (Spain) ไปแล้วหนหนึ่ง มาครั้งนี้ในปี 2018 มีแผ่นเสียงรีอิชชู่โดย elayas ซึ่งผมไม่เคยได้ยินชื่อตราแผ่นเสียงหรือ label นี้มาก่อน และน่าจะเป็น label ของเยอรมันครับ

เครดิตภาพ www.gnosis2000.net

(http://www.gnosis2000.net/pics/carolofharvest.jpg)

ผมชอบอัลบั้มชุดนี้จริงๆ เป็นที่น่ายินดีที่ได้ถูกผลิตออกมาเรื่อยๆ ครับ

เพิ่มเติมครับ มีโบนัสแทร็คการแสดงสด 3 เพลง ซึ่งแผ่นเสียง Guerssen ไม่ได้นำมาบรรจุไว้ครับ และปกแผ่นเสียงของ Elayes ทำเป็นแบบ Gatefold ด้วยครับ

ผลงานชุดนี้ออกในช่วงปลายยุค 1970's คือปี 1978 แต่ฟังแล้วรู้สึกเหมือนโทนดนตรีมันถอยหลังไปสัก 3-4 ปี คือประมาณปี 1974-1975 เห็นจะได้ เพราะถ้าเป็นดนตรี progressive ในช่วงปี 1978 เป็นต้นไปโดยมากมักจะถูกแนว pop และ new wave ทำให้เสียโฉมครับ

เครดิตภาพ www.gnosis2000.net

(http://www.gnosis2000.net/pics/carolofharvest.jpg)

เพิ่มเติมครับ มีโบนัสแทร็คการแสดงสด 3 เพลง ซึ่งแผ่นเสียง Guerssen ไม่ได้นำมาบรรจุไว้ครับ และปกแผ่นเสียงของ Elayes ทำเป็นแบบ Gatefold ด้วยครับ

---> ดีครับ ทำไม่ซ้ำกับฉบับของ Guerssen ตรงที่ปกเป็นแบบ gatefold และมีเพลงแสดงสดแถมมาให้ด้วย ซื้อซ้ำก็คงไม่เป็นไรหรอกครับ 555 :D

เครดิตภาพ www.gnosis2000.net

(http://www.gnosis2000.net/pics/carolofharvest.jpg)

Venetian Power - The Arid Land

วงอิตาลี ผลงานชิ้นนี้ออกเมื่อปี 1971  เมื่อปี 2014  BTF ได้นำมาจัดจำหน่ายอีกครั้งครับ

Venetian Power - The Arid Land

วงอิตาลี ผลงานชิ้นนี้ออกเมื่อปี 1971  เมื่อปี 2014  BTF ได้นำมาจัดจำหน่ายอีกครั้งครับ

---> เคยลองฟังดูใน youtube แล้ว ดนตรีน่าสนใจ ถ้าชอบสไตล์เพลงต้นยุค 1970's รู้สึกจะออก warm นิด ๆ มีแนวบลูส์ แจ๊สส์ร็อค ไซคิเดลิกยุคบุปผาชนเบ่งบานคละเคล้ากันอยู่

ข้างล่างนี้คือ comment จากเว็บ The Sound of Fighting Cats เกี่ยวกับผลงานชุดนี้ (ข้อความที่เป็นภาษาอังกฤษ) จากที่เคยฟังผ่าน ๆ จาก youtube ผมค่อนข้างเห็นด้วยกับสองสามประโยคสุดท้ายของผู้เขียน คือ เป็นอัลบั้มที่ดี ไม่มีเพลงใดโดดเด่น และไม่เป็นที่น่าจดจำ (ทำนองว่า ฟังสักเที่ยวสองเที่ยวแล้วเก็บขึ้นหิ้งไปเลย ไม่เอามาฟังอีก)

เมมไว้ในอีเบย์ กะว่าจะซื้อหลายครั้งแล้ว แต่เมื่อคำนึงถึงราคา (ซึ่งผู้ขายตั้งราคาไว้ค่อนข้างสูง) กับคุณภาพของดนตรี (ซึ่งดีพอควร แต่จะซื้อหรือไม่ซื้อก็ได้) ผมขอข้ามไปซื้ออย่างอื่นก่อนดีกว่าครับ

The one and only album from this Italian band. A theater ensemble who released this album. It is now re-released on LP again and available from Amazon.

That is all I know about this band. The album has a keyboards, guitars, bass, drums and Italian vocals lineup. The vocals are both male and female.

The album is thirty-five minutes long and the music is very typical proto-Italian prog rock. It got a lot of folk rock and blues incorporated in a kind of a progressive rock sound and music. The sound quality is pretty OK.

There are also a lot of krautrock here and a lot of hippie flower-power stuff. The music is pretty floating and psychedelic.

The end result is an album without any really good songs. It is a decent album though and a pretty forgettable album too. It is decent enough...

(http://ecx.images-amazon.com/images/I/91Sh9Zi58EL._SL1500_.jpg)

The Blackfoot - The Foot Steps

วงไซคีเดลิค จากประเทศแซมเบีย ผลงานชิ้นออกเมื่อยุค 70 นำมาผลิตใหม่เมื่อปี 2017 โดยค่าย Strawberry Rain ประเทศแคนาดา ครับ

อัลบั้มหลายชุดที่มีความยาวไม่ได้มาตรฐานอัลบั้มทั่วไป (ต่ำกว่า 35 นาทีลงมา) และนำมารีอิชชู่เป็นแผ่นเสียงในปัจจุบัน ผู้ผลิตมักใส่เพลงแถม (bonus track) มาให้ด้วย ไม่ว่าจะให้มาเพลงเดียว สองเพลง หรือสามเพลงก็ตาม แต่โดยส่วนตัว ผมไม่ชอบวิธีการแบบนี้เลย และถ้าไม่จำเป็นก็จะหลีกเลี่ยงไม่ซื้อ เพราะผมเห็นว่าผู้ผลิตควรจะจำลองอัลบั้มเดิมมาทุกกระเบียด ทั้งปกและเนื้อหาของแผ่นเสียงชุดนั้น อาจมีเพิ่มได้บ้างก็คือใบแทรก (insert) ซึ่งบอกรายละเอียดข้อมูลเกี่ยวกับศิลปินและอัลบั้มชุดนั้น เช่น ประวัติความเป็นมา เนื้อร้อง ฯลฯ อันนี้ผมเห็นว่ามีประโยชน์ครับ

ใคร ๆ ก็อยากจะมีกัน แผ่นเสียงญี่ปุ่นชุด Dark Side of the Moon Pro-Use Series ของ Pink Floyd ซึ่งเป็นแผ่นออกครั้งที่สี่ในญี่ปุ่นเมื่อปี 1978 ผมก็มีอยู่แผ่นหนึ่ง (เก็บได้แค่แผ่นเดียวจริง ๆ เพราะมันแพง และไม่อยากจะลงทุนอะไรมากกับวงนี้) ฟังแล้วรู้สึกเหมือนพยายามจะบูสท์เสียงเบสส์ให้หนักแน่นขึ้น ในขณะที่โทนเสียงโดยรวมออกจะเลอะเทอะ (muddy) และเสียงกลางไม่ค่อยคมชัด ในกระบวนแผ่นรีอิชชู่/รีมาสเตอร์ด้วยกัน ผมชอบแผ่น MFSL มากกว่า อันนี้ความเห็นส่วนตัวนะครับ

(http://assets.rootsvinylguide.com/pictures/pink-floyd-1973-dark-side-of-the-moon-lp-japan-pro-use-series-emlf-97002-nm-nm_5533050)

แผ่นนี้แหละครับที่ผมว่าเสียงดีกว่าแผ่น Pro-Use Series ของญี่ปุ่น เสียงปลายแหลมติดหวานนิด ๆ (แต่บางคนอาจไม่ชอบก็ได้) ราคาตอนนี้ก็... ตาดีได้ (ถูก) ตาร้ายเสีย (แพง) ถ้าจำไม่ผิด ผมมีอยู่ 3 copies แล้วมั้ง ที่ซื้อก็เพราะราคาไม่แพงเกินไป (ผมมีราคาในใจอยู่แล้ว) บางทีก็ประมูลใส่ราคาทิ้งไว้เฉย ๆ และได้มาโดยไม่ตั้งใจครับ

(http://i321.photobucket.com/albums/nn367/paiboonp/006-2.jpg)

ผลงานชุดแรกและชุดเดียวของ Ardo Dombec วง krautrock / progressive rock เยอรมัน ซึ่งออกเมื่อปี 1971 โดยสังกัด Pilz บัดนี้มีแผ่นเสียงรีอิชชู่โดย Garden of Delights แล้วครับ

เครดิตภาพ www.vintageprog.com

(http://www.vintageprog.com/ardodom.jpg)

Four Levels of Existence วง psychedelic progressive ของประเทศกรีซ ผลงานเพียงชุดเดียวซึ่งออกเมื่อปี 1976 บัดนี้มีแผ่นเสียงรีอิชชู่โดย Anazitisi แล้วครับ

เครดิตภาพ www.progarchives.com

(https://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/2420/cover_1256152222010.jpg)

บางทีแผ่นเสียงรีมาสเตอร์ก็ใช่ว่าคุณภาพเสียงจะดีกว่าแผ่น orignal เสมอไป นั่นคือเหตุผลที่คอไวนิลหลายคนเลือกที่จะหาซื้อแผ่น original มาเก็บไว้ในครอบครอง เพราะเชื่อว่าแผ่น original ให้เสียงดีที่สุด หรือถ้าไม่ได้แผ่น original ด้วยเหตุผลด้านราคาที่มักจะแพงเกินไป สู้ราคาไม่ไหว แผ่นสภาพเก่าโทรม เป็นต้น ก็มักจะเลือกแผ่นที่ออกหรือรีอิชชู่ในรุ่นถัดมาใกล้เคียงกันหรืออยู่ในยุคเดียวกัน หรือถ้าไม่มีแผ่น original ให้หา หรือสู้ราคาแผ่น original ไม่ได้เลย หนทางเดียวก็คือต้องพึ่งแผ่นรีอิชชู่ โดยไม่มีโอกาสฟังแผ่น original เทียบเคียง แต่แผ่นรีอิชชู่ในยุคปัจจุบัน เวลาจะซื้อก็ต้องดูให้ดี หาข้อมูลและทำการบ้านก่อนซื้อ เพราะผู้ผลิตแผ่นเสียงรีอิชชู่หลายเจ้ามักเอาจุดอ่อนของ "คนรักแผ่นเสียง" หรือ "ขอให้เป็นแผ่นเสียงไว้ก่อน" มาเป็นเครื่องหากิน โดยไม่ใช้ master tape แต่ใช้ไฟล์ดิจิตอลหรือบางทีก็ใช้แผ่นซีดีเป็นมาสเตอร์ในการทำแผ่นเสียงก็มี ซึ่งเป็นสิ่งที่น่ากลัวสำหรับคนซื้อแผ่นเสียงรีอิชชู่ในปัจจุบัน... เล่ามาเสียยืดยาว เพียงเพื่อจะบอกว่า สำหรับ box set ชุดนี้ เขาแจ้งว่ารีมาสเตอร์จาก master tape โดย Eroc (ซึ่งผมคิดว่าน่าจะเป็น Joachim Ehrig อดีตสมาชิกและมือกลองของ Grobschnitt) ผมฟังแล้วรู้สึกไม่ค่อยปลื้มเท่าแผ่น original อัลบั้มทั้งสามชุดของ Eloy ผมไม่ได้ปรามาสฝีมือการรีมาสเตอร์ของ Eroc หรอกนะครับ เขาอาจเป็นมือฉมังในด้านนี้คนหนึ่งของวงการก็ได้ แต่ถ้า Conny Plank หรือ Doug Sax ยังมีชีวิตอยู่ และ Frank Bornemann ส่งมาสเตอร์เทปให้คนใดคนหนึ่งในสองคนนี้ทำรีมาสเตอร์ โลกอาจเปลี่ยนไปก็ได้ครับ

เครดิตภาพ www.wp.rocktimes.de

(http://www.wp.rocktimes.de/wp-content/uploads/2019/05/eloy-the-classic-years-trilogy-box.jpg)

ไปเห็นแผ่นเสียงรีอิชชู่อัลบั้มของ Warhorse แล้วอยากได้ แต่เห็นสติ๊กเกอร์ติดบนพลาสติกหุ้มปกมีข้อความว่า "Half Speed Mastering from HD 24 Bit Audio, 180g Vinyl" แล้ว ลังเล ยังไม่ซื้อ เพราะกลัวว่าผลิตแผ่นเสียงโดยใช้ไฟล์เพลงดิจิตอลเป็นมาสเตอร์ ไม่ใช่ analogue tapes ครับ

ผลงานสตูดิโออัลบั้มทั้ง 3 ชุดของ Warm Dust ได้นำมารีอิชชุ่ใหม่เป็นที่เรียบร้อยแล้วครับ

แผ่นเสียง Dark Side of the Moon ของ Pink Floyd นี่รีอิชชู่และรีมาสเตอร์กันไม่รู้กี่ครั้ง ฉลองครบรอบกันไม่รู้ว่าในโอกาสใดและเนื่องในปีที่เท่าไร เห็นผ่าน ๆ ผมนับไม่ถูกจริง ๆ ว่าอัลบั้มชุดนี้ออกกันมากี่ edition แล้ว มาสเตอร์เทปเดิมไม่ช้ำหมดแล้วหรือครับ?

ถ้าชอบดนตรี French progressive rock และต้องการแผ่นเสียง แต่ติดว่าผลงานหลายชุดในแนวนี้หายากและราคาแพง ให้ลองมองแผ่นรีอิชชู่โดย Musea และ Replica (ซึ่งเกี่ยวข้องและเชื่อมโยงกับ Musea) แทน คุณภาพใช้ได้และราคาไม่แพงครับ

1. Carpe Diem - En Regardant Passer Le Temps อัลบั้ม French prog สุดคลาสสิกชุดหนึ่ง แผ่นเสียง reissued โดย Lion (ตามข้อมูลที่ดูมา น่าจะเป็นตราแผ่นเสียงของอเมริกา)

เครดิตภาพ www.vintageprog.com

(http://www.vintageprog.com/carpe2.jpg)

2. Eden - Erwartung (หรือในภาคภาษาอังกฤษว่า Expectation) ผลงาน German prog / krautrock ที่ออกเมื่อปี 1978 ตอนนี้มีแผ่นเสียง reissued แล้ว โดย Pila Music ซึ่งตามข้อมูลที่ค้นมา น่าจะเป็นตราแผ่นเสียงที่เน้นดนตรีที่เกี่ยวกับศาสนา (คริสต์) อัลบั้มชุดนี้ทางเว็บ progarchives ให้เรทติ้งว่าเป็นอัลบั้ม essential / masterpiece ชุดหนึ่งเลยทีเดียว... ไม่รู้ล่ะ... สำหรับผมแล้ว ถ้าเห็นเป็น progressive มีโหงวเฮ้งดี และมีแผ่นเสียง reissued ออกจำหน่าย ก็ต้องคว้าไว้ก่อนละครับ 555

เครดิตภาพ www.progarchives.com

(https://www.progarchives.com/progressive_rock_discography_covers/2106/cover_214192682016_r.jpg)

1. Fermata - Fermata (1975) ผลงานชุดแรก
2. Collegium Musicum - Collegium Musicum (1971) ผลงานชุดที่สอง

ทั้งสองวงนี้เป็นวงสัญชาติสาธารณรัฐเชค (ปัจจุบัน) และผลงานทั้งสองชุดข้างต้นก็ได้รับการยกย่องว่ายอดเยี่ยม บัดนี้มีแผ่นเสียง reissued โดย Opus ราคาไม่แพง น่าสนใจครับ

Carpe Diem - En Regardant Passer Le Temps แผ่นเสียง first ever reissued by Lion Records ซึ่งน่าจะเป็นตราแผ่นเสียงของอเมริกา ฟังแล้ว สุ้มเสียงดีใช้ได้เลยครับ

เครดิตภาพ www.vintageprog.com

(http://www.vintageprog.com/carpe2.jpg)

Morse Code - La Marche des Hommes (1975) ผลงานจากวงแคนาดาที่ใช้ภาษาฝรั่งเศส บัดนี้มีแผ่นรีอิชชู่โดยตรา Return to Analog แล้วครับ

เครดิตภาพ www.vintageprog.com

(http://www.vintageprog.com/mcode1.jpg)

Mo-Fi (Mobile Fidelity) ได้ออกแผ่นเสียงรีอิชชู่ UltraDisc One-Step อัลบั้มชุด Fragile ของ Yes เป็นแผ่นคู่ 180 กรัม สปีด 45 rpm คุณภาพเสียงระดับสุดยอด audiophile พร้อม packaging สวยงามน่าสะสม จำกัดจำนวนผลิตไว้ที่ 7500 copies ราคาตอนออกใหม่ ชุดละ 125 เหรียญ แต่ตอนนี้ราคาในอีเบย์ไปไกลกว่านี้แล้ว ไม่รู้จะมีโอกาสได้ไว้กับเขาสักชุดรึเปล่าเนี่ย 555

Yes - Fragile
(UD1S 2-012)

2 x 180g-Vinyl 12", 45 RPM, Original Master Recording, UltraDisc One-Step, Limited Edition (7,500 Handnumbered Copies), US Import
Mobile Fidelity Soundlab (2019)

Tracks

A
Roundabout
Cans And Brahms /Extracts From Brahms' 4th Symphony In E Minor Third Movement)

B
We Have Heaven
South Side Of The Sky

C
Five Per Cent For Nothing
Long Distance Runaround
The Fish (Schindleria Praematurus)
Mood For A Day

D
Heart Of The Sunrise

(https://images.squarespace-cdn.com/content/v1/55787f0ae4b02f0501debbeb/1578069786007-3QWZK563HTQBNBVZPFMP/ke17ZwdGBToddI8pDm48kPmAnfhQvqhMptgWHhbKoyhZw-zPPgdn4jUwVcJE1ZvWQUxwkmyExglNqGp0IvTJZUJFbgE-7XRK3dMEBRBhUpyW9s_eLn_hjyy2T2KzG6sM6QB91BBYJvmDSRA8my-ADkaIrhf6oafZcMpKGlmtduA/IMG_1285.jpeg?format=500w)

เขาเริ่มสงแผ่นเสียงกันหรือยังครับ เห็นแผ่นริอิซซู่หลายๆ แผ่นแล้ว อยากจะสอยมาครอบครองครับ

ส่วนใหญ่น่าจะยังครับ คงต้องรอดูเดือน พ.ค ว่าสายการบินเพิ่มเที่ยวบินมากขึ้นหรือยัง
และไทยอนุญาติให้เที่ยวบินผู้โดยสารจากต่างประเทศ เข้าได้เพิ่มขึ้นหรือไม่

เพราะตอนนี้ต่างต้องอาศัย carrier ที่มีเครื่องบินเองอย่าง Fed ex , DHL , UPS , TNT...
ซึ่งต่าง charge ค่าขนส่งเพิ่มขึ้นหลายสิบ %  seller คงจ่ายไม่ไหว เลยต้องงดส่งชั่วคราวไป

มีผู้ขายในเมืองไทย ลงขายอัลบั้มคู่ชุดนี้ไว้ราคา 300 บาท แต่ไม่ได้ระบุว่าเป็นแผ่นเสียงจากประเทศใด ซึ่งผมได้สอบถาม ได้ความว่าเป็นแผ่นเสียงจากฝรั่งเศส ในระหว่างที่สอบถามโดนผู้ซื้ออีกท่านสอยไปเรียบร้อย 5555

(http://www.vintageprog.com/666.jpg)

มีผู้ขายในเมืองไทย ลงขายอัลบั้มคู่ชุดนี้ไว้ราคา 300 บาท แต่ไม่ได้ระบุว่าเป็นแผ่นเสียงจากประเทศใด ซึ่งผมได้สอบถาม ได้ความว่าเป็นแผ่นเสียงจากฝรั่งเศส ในระหว่างที่สอบถามโดนผู้ซื้ออีกท่านสอยไปเรียบร้อย 5555

---> 300 บาท สำหรับ LP แผ่นคู่ชุดนี้ ถือว่าราคาถูกมาก (แต่เรื่องสภาพเป็นอีกเรื่องหนึ่ง) คนที่สอยอัลบั้มชุดนี้ไปนี่ถือว่าตา (หู) ถึงนะครับ 555 :D

แผ่นเสียง reissue ของ Atila (Spanish prog) ชุด Intencion (1975) นั้น มี reissue ออกมาโดย Wah Wah (Spain) สองครั้ง คือ เมื่อปี 2006 และปี 2019 ผมเชื่อว่าล็อตที่ออกมาเมื่อปี 2006 นั้น ได้หมดไปอย่างรวดเร็ว และอัลบั้มชุดนี้ในรูปแผ่นเสียงยังมี demand สูงอยู่ Wah Wah จึงได้ reissue แผ่นเสียงอัลบั้มชุดนี้อีกครั้งเมื่อปี 2019 ใครที่เก็บแผ่นล็อตปี 2006 ไม่ทันก็รีบเสียนะครับ เดี๋ยวหมดอีก ส่วนผมนั้นมีทั้งสองรุ่น reissue เลย แถมยังมีแผ่น reissue โดย Replica ซึ่งไม่ทราบที่มาที่ไปว่าผลิตเมื่อไรอีกด้วยครับ 555 หนุกหนานจริง ๆ เรื่องเสียเงิน :D ;D

เครดิตภาพ www.vintageprog.com

(http://www.vintageprog.com/atila.jpg)

ผมเล็งมานานแล้วครับ และหลายประเทศส่งสินค้ากันได้แล้ว คงรีบสอยเร็วๆนี้ครับ

Atila - Intencion (1976) ฉบับ reissued ปี 2019 ทั้งแผ่นเสียงและ package (ปก gatefold อาบมันซึ่งห่อในซองพลาสติกหนาแบบมีฝาปิดคล้ายซองนอกใส่แผ่นญี่ปุ่น) ผลิตดูดีมีคุณค่า แต่เมื่อฟังแล้ว ผมรู้สึกว่าคุณภาพเสียงสู้ฉบับ reissued เมื่อปี 2006 ไม่ได้ครับ

เครดิตภาพ www.vintageprog.com

(http://www.vintageprog.com/atila.jpg)

Analogue Productions (AP) ออกแผ่นเสียง UHQR (Ultra High Quality Recording) 200 กรัม เป็นแผ่นคู่ สปีด 45 rpm สำหรับอัลบั้ม Aqualung (1971) ของ Jethro Tull วางตลาดใหม่ ๆ เห็นเขาว่าราคา 125 เหรียญสหรัฐ จำกัดจำนวนผลิต 5000 ชุด ถ้าหมดสต็อกแล้ว ราคาคงพุ่งพรวดครับ

https://www.analogplanet.com/content/jethro-tulls-aqualung-%C2%A0gets-analogue-productions-double-45-rpm-uhqr-release

(https://www.analogplanet.com/images/styles/600_wide/public/092020AQUA.jpg)

คงจะเสียงดีอยู่หรอกครับ เพราะหมุนเร็วด้วยสปีด 45 rpm และมีร่องเสียงกว้างขึ้น ได้รายละเอียดและไดนามิคมากขึ้น แต่ผมก็ไม่ค่อยชอบอยู่ดี จะว่ายึดติดกับแผ่นสปีด 33 1/3 rpm ของเดิมก็ว่าได้ ก็รออยู่ว่า AP เขาจะออกแผ่นสปีด 33 1/3 มาด้วยหรือเปล่า 555

อัพเดทกันหน่อยครับ... Long Hair Music แห่งเยอรมนีได้เข็น LP reissues ออกมาหลาย title เลยทีเดียว ผมเข้าไปดูเว็บของเขาอีกที เห็นมีหลายชุดที่น่าสนใจและบางชุดผมก็กำลังอยากได้ ผมเคยเรียนไว้แล้วว่าแผ่นเสียงของเจ้านี้คุณภาพดี การผลิตได้มาตรฐาน และเอาใจใส่ในรายละเอียด เช่น เพิ่ม information insert เกี่ยวกับศิลปินและผลงานแถมมาให้ด้วย

http://www.longhairmusic.de/

กำลังอยากได้อัลบั้มสองชุดนี้อยู่พอดี และ Long Hair ทำแผ่นเสียง reissue ออกมาแล้วครับ

เครดิตภาพ www.vintageprog.com

(http://www.vintageprog.com/cmu2.jpg) (http://www.vintageprog.com/quicksand.jpg)

บางทีผมก็สงสัยอยู่ว่า พวกแผ่นเสียงรีอิชชู่และรีมาสเตอร์ limited edition ซึ่งมีแพ็คเกจจิ้งสวยหรูอลังการเนี่ย ไม่รู้ว่าที่จริงแล้วมัน "ของจริง" หรือเป็นเพียง marketing hype หรือ gimmick กันแน่ เพราะแค่ต้นทุนทำ packaging สำหรับแต่ละ copy ผมว่าน่าจะไม่น้อยอยู่ (ที่ขายกันแพง ๆ เพราะหมดต้นทุนไปกับการทำ packaging หรือเปล่า) และคุณภาพเสียงจะดีจริงอย่างที่โฆษณาไว้หรือไม่ นอกจากนี้ รสนิยมหูของแต่ละคนก็ไม่เท่ากันเสียด้วย บางคนบอกว่าดี บางคนก็บอกว่าห่วย แพงก็แพง เสียดายเงิน สุดท้ายก็กลับไปหาแผ่นเสียง original หรือ first pressing มาฟังกัน ก็แล้วแต่จะว่ากันไปครับ 555

ผู้ผลิตหัวใสบางรายเห็นตลาดและผู้บริโภคหันมาสนใจแผ่นเสียง ก็ผลิตแผ่นเสียงออกจำหน่ายโดยใช้ซีดีหรือไฟล์ดิจิทัลเป็นมาสเตอร์ ไม่ใช้ analogue tapes ผมเข้าใจครับว่า ถ้าเป็นเพลงยุคใหม่ คือเพลงที่ออกเผยแพร่ตั้งแต่หลังปี 2000 เรื่อยมา ส่วนใหญ่มักทำมาสเตอร์เป็นแบบดิจิทัลกันแล้ว กรณีนี้เป็นมาสเตอร์ดิจิทัลตั้งแต่แรก ก็ไม่ว่าอะไรกัน แต่ถ้ายังมีมาสเตอร์ที่เป็น analogue tapes ให้พอหาได้อยู่ และไม่ใช้มาสเตอร์เทปนั้น แต่กลับไปเอาซีดีหรือไฟล์เพลงดิจิทัลมาเป็นมาสเตอร์ในการทำแผ่นเสียง (ไม่ว่าด้วยเหตุผลใดก็แล้วแต่) อันนี้ยอมรับไม่ได้ ถ้าทราบ ผมจะไม่ซื้อแผ่นรีอิชชู่แบบนี้ครับ

เมื่อเดือนมกราคม ปี 2021 หรือต้นปีที่ผ่านมานี้ Universal Italy ได้ออกแผ่นเสียง reissue ของ Locanda Delle Fate วง progressive rock อิตาลี ชุด Forse Le Lucciole Non Si Amano Piu (ซึ่งต้นฉบับออกเมื่อปี 1977) เป็นแผ่นเสียง 180 กรัม ปก gatefold ตามอย่างต้นฉบับของเดิม และมี obi ด้วย (เอากะเขาซี 5555) ผมคงไม่ตื่นเต้นเท่าไร เพราะมีแผ่นญี่ปุ่นที่เสียงค่อนข้างจะดีอยู่หลาย copy แล้ว อย่างไรเสีย ผมจะไปสืบดูว่า Universal Italy ได้ออกแผ่น Italian progressive rock reissue ไทเทิลอื่น ๆ อีกหรือไม่ครับ

(https://imagescdn.juno.co.uk/full/CS809325-01A-BIG.jpg)

เจอแล้วครับ รายชื่ออัลบั้ม Italian progressive rock ที่ Universal Music นำมาทำเป็น vinyl reissue ประจำปี 2020 ตามลิ้งค์ข้างล่างซึ่งเป็นภาษาอิตาลี แต่ขณะนี้มีไม่กี่ title หรอกครับ แต่ละอัลบั้มมีทั้งแบบที่เป็นแผ่นดำและแผ่นสีนะครับ

https://www.universalmusic.it/custom-shop/prog-rock-italia/

Prog Rock Italia

    SAINT JUST. Saint Just (Vinile Colorato) ...
    DE DE LIND. Io Non So Da Dove Vengo E Non So Dove Mai Andrò. ...
    SENSATIONS' FIX. Finest Finger (Vinile Colorato) ...
    LATTE E MIELE. Passio Secundum Mattheum (Vinile Colorato) ...
    LE ORME. Collage (Vinile Colorato) ...
    LOCANDA DELLE FATE. ...
    IL BALLETTO DI BRONZO.

Prog Rock Italia

    SAINT JUST. Saint Just (Vinile Colorato) ...
    DE DE LIND. Io Non So Da Dove Vengo E Non So Dove Mai Andrò. ...
    SENSATIONS' FIX. Finest Finger (Vinile Colorato) ...
    LATTE E MIELE. Passio Secundum Mattheum (Vinile Colorato) ...
    LE ORME. Collage (Vinile Colorato) ...
    LOCANDA DELLE FATE. ...
    IL BALLETTO DI BRONZO.

ในบรรดาแผ่นเสียง Italian progressive rock ทั้ง 7 อัลบั้มข้างต้นซึ่ง reissue โดย Universal Italy ที่ผมสนใจอยากได้ที่สุดก็คงจะเป็นผลงานของ De De Lind และ Le Orme ส่วน Sensations' Fix นั้นอยากได้เป็นลำดับรองลงไป และส่วนที่เหลืออีก 4 อัลบั้ม (Saint Just, Latte e Miele, Locanda Delle Fate และ Il Balletto Di Bronzo) ผมมีแผ่นญี่ปุ่นอยู่แล้ว จึงไม่จำเป็นต้องดิ้นรนครับ

ผลงานชุดที่สาม An Invisible World Revealed (1971) ของ Krokodil วง Swiss heavy psychedelic rock มีแผ่นเสียง reissue ออกมาแล้วโดย Krokodil Records เมื่อปี 2020 น่าสนใจอีกแล้วครับท่าน :D

เครดิตภาพ www.vintageprog.com

(http://www.vintageprog.com/kroko3.jpg)

เห็นผ่าน ๆ อัลบั้ม Cherry Five มีแผ่นเสียง reissue ออกมาเมื่อปี 2014 โดย Light in the Attic Records (USA) นอกจากนี้ยังมีแผ่น reissue โดย AMS (Italy) ด้วย แต่ไม่เห็นแผ่นญี่ปุ่นที่ออกเมื่อปลายยุค 1980s สงสัยโดนเก็บเงียบสนิทครับ 555 :D

https://lightintheattic.net/

เครดิตภาพ www.vintageprog.com

(http://www.vintageprog.com/cherry.jpg)

แผ่นเสียง reissue หลายๆ แผ่นก็หาซื้อไม่ได้แล้วครับ แต่ผมว่าสักพักก็จะมีแผ่นมือสองออกมา พร้อมกับราคาขยับขึ้นไป

แผ่นเสียง reissue หลายๆ แผ่นก็หาซื้อไม่ได้แล้วครับ แต่ผมว่าสักพักก็จะมีแผ่นมือสองออกมา พร้อมกับราคาขยับขึ้นไป

---> บางทีก็ถูกพวกพ่อค้ามือดีเงินหนากวาดซื้อไปเก็บไว้เพื่อเก็งกำไร ซึ่ง ณ ตอนนั้นราคาก็คงจะขึ้นไปพอสมควรครับ

Arena (1971) concept album ผลงานชุดที่สองและชุดสุดท้ายของ Marsupilami วง proto prog อังกฤษ มีออกเป็นแผ่นเสียง reissue โดย Long Hair Music แล้ว อันที่จริงวงนี้มีผลงานเพียงสองชุด ผลงานชุดแรกชื่อ Marsupilami ออกเมื่อปี 1970 มีแผ่นเสียง reissue ออกมาแล้ว แต่ดูเหมือนเป็นคนละสังกัดกับ Long Hair Music หากเก็บได้ทั้งสองชุดก็เก็บไปเลยครับ

เครดิตภาพ www.vintageprog.com

(http://www.vintageprog.com/marsu2.jpg)

ผมเข้าไปสำรวจตลาดซื้อขายแผ่นเสียงในเฟซบุ๊ก พบว่าอัลบั้มเพลงไทยเพลงสตริงที่เคยโด่งดังในอดีตบางชุดถูกนำมารีอิชชู่และรีมาสเตอร์ใหม่ เช่น ผลงานของอัสนี-วสันต์ (ไม่แน่ใจว่าทำแผ่นเสียงออกมาใหม่ครบทุกชุดหรือเปล่า) ธเนศ วรากุลนุเคราะห์ (อัลบั้ม คนเขียนเพลงบรรเลงชีวิต ถูกนำมาทำเป็นแผ่นเสียงใหม่มีเพลงครบ ผลิตจำกัดจำนวน 100 แผ่น แต่ราคาโหดเอาเรื่องครับ) สุรสีห์ อิทธิกุล ฯลฯ ซึ่งแสดงให้เห็นว่าวงการแผ่นไวนิลไทยมีการขยับเขยื้อนอยู่บ้าง แม้จะไม่มาก แต่ก็พอชื่นใจครับ

แผ่นเสียง Repress, Reissue และ Remaster ต่างกันอย่างไร? ลิ้งค์ข้างล่างนี้มีคำอธิบายครับ

https://waxtimes.com/repress-reissue-and-remaster-explained/

เรวัต พุทธินันทน์ และวงคีตกวี - อัลบั้มชุด "เรามาร้องเพลงกัน" (2525)

(http://oknation.nationtv.tv/blog/home/blog_data/261/3261/images/kitakawee1.jpg)

เมื่อเร็ว ๆ นี้ ผมเห็นแผ่นเสียง original โพสต์ขายในเฟซบุ๊ก ราคา 7500 บาท และต่อมา ในเฟซบุ๊ก ผมเห็นแผ่นเสียงรีอิชชู่ ซึ่งทำรีมาสเตอร์โดย Bernie Grundman สภาพสวย ใหม่ ซีล ขายในราคา 2500 บาท ซึ่งน่าจะยังพอเหลืออยู่ในตลาดอีกหลายก็อปปี้

อย่างหลังนี้น่าสนใจจริง ๆ ครับ พับแผ่... แฮ่ ๆ ๆ ;D

ผมแวะไปเข้าเว็บร้านขายแผ่นซีดี แผ่นหนัง และแผ่นเสียงของผู้ค้าของไทยรายหนึ่งมา (และสมัครเป็นสมาชิกแล้วด้วย) ตื่นเต้นมากกก... เพราะเจอแผ่นเสียงของศิลปินและวงรุ่นใหม่ ๆ ที่ไม่รู้จักมาก่อนเพียบเลยครับ (แผ่นใหม่หรือที่เรียกว่าแผ่นซีล)

โอ้ พระเจ้า... ผลงานของคนรุ่นใหม่มีออกเป็นไวนิลด้วย :o

เริ่ดมากกก... แล้วอย่างนี้แผ่นเสียงมันจะตายได้ยังไง 5555

วันนี้กลับเข้าไปร้านออนไลน์แห่งเดิม เช็คดูรายการสินค้าประเภทแผ่นไวนิลอีกที ปรากฏว่า โดยส่วนใหญ่หมายเหตุไว้ว่า "สินค้าหมด" ครับ

ฮ่วย :P

วันนี้ได้คุยไลน์กับรุ่นพี่คนหนึ่ง เขายืนยันว่าช่วงนี้มีแผ่นเสียงเพลงไทยรีอิชชู่ออกมาเพียบเลย และราคาก็ไม่ใช่ถูก ๆ ด้วย (เป็นหลักพัน) สำคัญแต่ว่าจะหาเงินซื้อทันหรือไม่ก็แค่นั้นเองครับ 5555

มัม - ขอเพียง...เข้าใจ (2528)

อยากได้แผ่นเสียงชุดนี้จังครับ แผ่น original หรือแผ่นแจกดีเจหรือสถานีวิทยุในยุคนั้นมีแน่นอน แต่ตอนนี้คงหายากแล้ว ไม่ทราบต้นสังกัดและศิลปินเจ้าของผลงานสนใจจะทำแผ่นเสียง reissue ออกจำหน่ายบ้างหรือไม่ ถ้าคิดจะทำ จะได้รอซื้อน่ะครับ (ทำเถอะนะครับ ศิลปินคนอื่น ๆ และวงอื่น ๆ ก็ดาหน้าทำผลงาน reissue กันออกมาเยอะแล้ว ผมรอพี่อยู่นี่ล่ะครับ 5555 ;D)

ภาพยืมจาก oknation

(http://oknation.nationtv.tv/blog/home/blog_data/261/3261/images/mumcover1.jpg)

Web ผลงานชุด I Spider (1970) มีแผ่นเสียงรีอิชชู่โดย Cherry Red Records ออกวางจำหน่ายแล้วครับ

เครดิตภาพ www.vintageprog.com

(http://www.vintageprog.com/web3.jpg)

ช่วงนี้ผมไม่ค่อยมีเวลาเลยครับ พอมีเวลาบ้างก็จะเปิดเวป Thai Prog ผมชอบกระทู้มาก ความจริงก็ชอบมาตลอด สาเหตุหนึ่งเพราะมีผลงานแปลกๆ ที่ขุดมาขายใหม่โดยไม่มีวันจบสิ้นครับ

ต้องยกคุณูปการให้กระแสการกลับมาใหม่ของ (การเล่น) แผ่นเสียง เราจึงได้เห็นแผ่นเสียงย้อนออกใหม่ (reissue) จำนวนมากในยุคนี้ ทั้งที่เป็นผลงานคลาสสิกและผลงานแปลก ๆ หายากที่คนทั่วไปไม่ค่อยรู้จัก อีกทั้งเพลงสากลและเพลงไทย ผมเป็นห่วงอยู่ 2 เรื่องคือ มาสเตอร์ที่ใช้ทำแผ่นรีอิชชู่ ขออย่าให้เอาซีดีมาทำ และอีกเรื่องที่เป็นห่วงคือ หาเงินซื้อไม่ทันครับ 5555

เสียมเรียบ - สมุทรกำสรวล (2537) มีแผ่นเสียงเนื้อไวนิลสีส้ม (orange vinyl) ออกวางจำหน่ายแล้วครับ
ผมเพิ่งซื้อซีดีไป สงสัยคงจะต้องเสียเงินอีกแล้ว 5555 :D

ภาพแทน

(http://i934.photobucket.com/albums/ad183/prakan_photos/Front_1.jpg)

ผลงานของอัสนี-วสันต์ทุกชุดตอนนี้ถูกนำมาทำเป็นแผ่นเสียงรีอิชชู่หมดแล้ว นอกจากชุด "บ้าหอบฟาง" ซึ่งแผ่นเสียงรีอิชชู่ราคาไม่เกินสองพันบาท (ประมาณพันห้า) แล้ว ผลงานชุดอื่น ๆ ที่ออกตามหลังบ้าหอบฟางมานั้น แผ่นเสียงจะมีราคาเกินสองพันทั้งสิ้น (ชุดละประมาณ 2200 บาท) เคยเห็นถ้าซื้อเป็น box set ครบทุกอัลบั้ม ราคาประมาณหมื่นกลาง ๆ ผมคิดว่าคงจะเก็บถึงเพียงแค่ชุด "สับปะรด" เท่านั้นพอ เพราะผลงานหลังจากนี้ไปแล้ว ผมไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ครับ

ปัจจุบันผมเห็นอัลบั้มของวงร็อคและ progressive rock ชั้นแนวหน้า เช่น Led Zeppelin, Pink Floyd, Rush, Yes, Emerson Lake & Palmer, etc. ออกเป็นแผ่นเสียง reissue กันเยอะแยะไปหมด ซึ่งโดยทั่วไปก็เป็นแผ่นเสียง 180 กรัม และอาจจะมีแถมโน่นแถมนี่บ้าง ตามประสาหลักการตลาด เช่น รหัสดาวน์โหลดไฟล์เพลง (ซึ่งผมไม่เคยสนใจอยู่แล้ว) นอกจาก reissued แล้วก็คงจะ remastered ด้วยละครับ แต่สุ้มเสียงเป็นยังไงนั้น ผมก็ยังไม่เคยฟังสักแผ่น แผ่นเสียงพวกนี้มีขายในเว็บออนไลน์ทั่วไป ทั้ง eBay, amazon รวมทั้งในเฟซบุ๊ก และร้านแผ่นเสียงใหญ่ ๆ ในบ้านเราบางแห่ง ก็อาจจะสั่งเข้ามาจำหน่าย ถ้ารีอิชชู่และรีมาสเตอร์แล้ว เสียงดีขึ้น ก็น่าลงทุนอยู่ แต่จะลองฟังก่อนได้หรือไม่ ก็คงจะเป็นปัญหา เพราะแผ่นเสียงใหม่ยังไม่แกะซีล ผู้ขายเขาคงไม่ยอมให้ฟังก่อน แต่โดยส่วนตัวของผม ถ้าผมมีแผ่นเสียงยุคแรกของวงพวกนี้แล้ว ไม่ว่าจะเป็นแผ่น first press หรือ later press ร่วมยุคร่วมสมัย ห่างกันไม่กี่ปี "ผมพอใจแล้ว" ไม่เคยคิดที่จะซื้อแผ่นเสียงที่ผลิตออกมาในยุคใหม่นี้เลยครับ

อย่างไรก็ตาม การนำเอาผลงานเพลงอมตะที่เคยโด่งดังในอดีตมารีอิชชู่และหรือรีมาสเตอร์ออกจำหน่ายใหม่ในรูปแผ่นเสียงนั้นก็ถือเป็นสิ่งที่ดี เพราะทำให้ผลงานเพลงนั้นไม่ตายและต่อลมหายใจออกไปอีกในอนาคต อย่างน้อยก็อีก 20-30 ปีข้างหน้า คนรุ่นใหม่ที่รังเกียจแผ่นรุ่นเก่าใช้แล้วว่ามีสภาพไม่ดีก็จะได้มีโอกาสซื้อแผ่นใหม่เอี่ยม ส่วนคนรุ่นเก่าบางคนอาจจะลองซื้อมาฟัง เพราะอยากรู้ว่าแผ่นที่รีมาสเตอร์ใหม่นั้นเสียงเป็นอย่างไร ไพเราะขึ้นหรือแย่กว่าเดิม เพราะการรีมาสเตอร์นั้นก็ใช่ว่าจะให้คุณภาพเสียงดีกว่าของเดิมหรือ original เสมอไป ต้องดูเป็น case by case หรือเป็นกรณีไป บางทีแผ่นเสียงรีมาสเตอร์ใหม่ก็มีคุณภาพเสียงสู้แผ่น original first press ไม่ได้ แต่ด้วยเหตุที่บางครั้ง แผ่นเก่า original first press ราคามันแพงถึงแพงมาก คนที่มีงบไม่มากจึงหันมาเล่นแผ่นรีอิชชู่และหรือรีมาสเตอร์กัน ซึ่งทำให้ประหยัดเงินลงไปได้เยอะ อุปมาดังพวกนักสะสมภาพเขียน ภาพ original ของเดิมราคาแพงลิบลิ่วจนเอื้อมไม่ถึงก็ต้องเล่นภาพก็อปปี้ ซึ่งมีเนื้อหาและรายละเอียดของภาพเหมือนกัน แต่ต่างกันที่เป็นต้นฉบับ original กับฉบับจำลองหรือก็อปปี้ก็เท่านั้นเอง คนที่ไม่ถือสาก็สามารถเสพสุนทรีย์จากภาพนั้นได้พอ ๆ กันครับ

แผ่นเสียงรีอิชชู่ เรวัต พุทธินันท์ และวงคีตกวี ชุด เรามาร้องเพลงกัน ช่วงนี้ลดราคาจาก 2500 เหลือ 1800 บาท น่าสนใจมาก ผมจัดมาแล้ว 1 copy ใครสนใจและยังไม่มีอัลบั้มชุดนี้ก็ขอเชิญ เห็นว่ารีมาสเตอร์โดย Bernie Grundman นักรีมาสเตอร์มือฉมังของวงการด้วยนะครับท่าน

(http://oknation.nationtv.tv/blog/home/blog_data/261/3261/images/kitakawee1.jpg)

ไหน ๆ ก็รีอิชชู่อัลบั้ม "เรามาร้องเพลงกัน" แล้ว ถ้าเอาอัลบั้ม Butterfly II และ Butterfly III (Action!) โดยคนทำดนตรีกลุ่มเดียวกันมารีอิชชู่ออกจำหน่ายด้วย ผมรับรองมีคนรอซื้อกันตรึม ซึ่งหนึ่งในนั้นก็คือผมนี่แหละครับ 5555 :D

ผมได้รับแผ่นเสียงรีอิชชู่ชุด "เรามาร้องเพลงกัน" (โดยเรวัต พุทธินันทน์ และวงคีตกวี) เมื่อวานนี้ เป็นแผ่นเสียง 180 กรัม ซึ่ง จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ สั่งผลิตที่อเมริกา ทำแลคเกอร์และรีมาสเตอร์โดย Bernie Grundman คนดังของวงการ ปกแผ่นเสียงเป็นแบบ gatefold ข้างในปกมีเนื้อเพลงครบทุกเพลง เครดิตนักดนตรีทุกคนที่ร่วมงานในผลงานชุดนี้มีปรากฏอยู่ด้านหลังปก ซึ่งปัจจุบันบุคคลเหล่านี้ต่างได้รับการยกย่องว่าเป็นนักดนตรีหัวแถวระดับอาจารย์ด้วยกันทั้งสิ้น แผ่นเสียงต้นฉบับเดิมออกเมื่อปี 2525 โดยโรงเรียนดนตรีศศิลิยะ นอกจากนั้นก็ยังมีออกมาในรูปของเทปคาสเสทด้วย ผมรู้จักผลงานชุดนี้ครั้งแรกเมื่อปี 2530 เพื่อนรุ่นพี่คนหนึ่งซึ่งเรียนดนตรีอยู่ศศิลิยะเอาเทปคาสเสทผลงานชุดนี้มาให้ฟัง และเล่าให้ฟังว่าตอนนั้นแผ่นเสียงเหลือค้างสต๊อกอยู่ที่ศศิลิยะเพียบเลย (ทำนองว่าขายไม่ค่อยออก) ตอนนั้นผมเองก็นึกไม่ถึง และอีกอย่างหนึ่งตัวเองก็ไม่มีเครื่องเล่นแผ่นเสียงด้วย ถ้านึกถึงการณ์ไกลเสียหน่อย คงจะได้ฝากซื้อแผ่นเสียงมาเก็บไว้สัก 2-3 ก๊อปปี้ เพราะปัจจุบันแผ่นเสียงชุดนี้ที่เป็น original ราคาแพงมาก ต้องขอขอบคุณ GMM Grammy ที่ผลิตแผ่นเสียงรีอิชชู่ชุดนี้ออกมาเพื่อให้แฟนเพลงได้มีทางเลือกในราคาที่ถูกลงครับ

ยุคไวนิลหรือแผ่นเสียง คัม แบ็ค ทำให้เราได้เห็นผู้ประกอบการและหรือผู้ถือลิขสิทธิ์ของไทยบางรายนำผลงานที่เคยผลิตเป็นแผ่นเสียงเพื่อเน้นการโปรโมทตามสถานีวิทยุในอดีตมารีอิชชู่เป็นแผ่นเสียงในยุคนี้กันอีกครั้ง แม้อาจจะมีความเสี่ยงอยู่บ้างในเรื่องการขาย แต่ผมเชื่อว่า ถ้าศึกษาและวิจัยตลาดดี ๆ ว่าผลงานในอดีตชุดใดที่มีคนคิดถึงกันมากมายแล้วหายไปจากตลาดนานแล้ว แล้วลองทำแผ่นเสียงออกมาใหม่อีกครั้ง ก็จะขายได้ในยุคที่แผ่นเสียงกลับมาบูมใหม่เช่นนี้ เพราะแฟน ๆ อัลบั้มเหล่านี้ในอดีต บัดนี้เป็นพวกคนที่มีกำลังซื้อด้วยกันทั้งนั้น ขอให้เน้นเรื่องคุณภาพที่สมกับราคาก็พอ เพราะแผ่นเสียงปั๊มใหม่ในยุคนี้ราคาไม่ใช่ถูกเลย อย่างน้อยก็พันกว่าบาทขึ้นไปครับ

Il Balletto Di Bronzo อัลบั้มชุด YS มีแผ่น reissue สีแดงใส 180 กรัม ออกวางจำหน่ายโดย Vinyl Magic แล้วครับ

เครดิตภาพ www.vintageprog.com

(http://www.vintageprog.com/ys.jpg)

Long Hair Music เยอรมนี ได้ reissue ผลงานของ Fruup แล้ว ซึ่งเท่าที่ผมเห็นมีอยู่ 3 อัลบั้ม ได้แก่ Future Legends, Seven Secrets และ Modern Masquerades ผมมีอัลบั้ม Future Legends ซึ่ง reissued โดย Music On Vinyl แต่เมื่อ Long Hair ออกมาทีเดียว 3 ชุดรวดแบบนี้ เห็นทีคงไม่พลาด เพราะผลงานของ Fruup มีแต่ดี ๆ ทั้งนั้น หน้าปกก็สวยด้วยครับ

เครดิตภาพ www.vintageprog.com

(http://vintageprog.com/fruupp1.jpg) (http://vintageprog.com/fruupp2.jpg)

(http://vintageprog.com/fruupp4.jpg)

ตอนนี้แผ่นเสียงรีอิชชู่เพลงไทยก็มีไม่น้อยเลย หาเงินซื้อไม่ทันแล้วครับ 5555 ขอบันทึกไว้ก่อน เผื่อมีโอกาสได้เจอได้ซื้อ

1. สุรสีห์ อิทธิกุล อัลบั้ม 4 ชุด (มีรวมเป็น boxset ด้วย)
2. ทูล ทองใจ ร้องทั้งแผ่น 3 ชุด (แม่ไม้เพลงไทย)
3. อัสนี-วสันต์ โชติกุล บ้าหอบฟาง รีอิชชู่โดย VLV ส่วนอัลบั้มอื่นที่เหลือ รีอิชชู่โดย GMM Grammy
4. ธเนศ วรากุลนุเคราะห์ อัลบั้ม กดปุ่ม ร็อคกระทบไม้ และดูเหมือนจะมีอีกชุดหนึ่ง ซึ่งผมจำชื่อไม่ได้

พวกอัลบั้มหัว ๆ ของ GMM Grammy ที่เคยโด่งดังในอดีต เช่น ผลงานของป้า เอ๊ย พี่เบิร์ด ธงไชย, แหวน ฐิติมา, ใหม่ เจริญปุระ, นูโว, ไมโคร ฯลฯ เหล่านี้ ผมเชื่อว่าถ้าทำออกมาเป็นแผ่นเสียงแล้ว จะ limited 300 หรือ 500 copies ยังไงก็ขายได้ เพราะคนที่เคยเป็นแฟนศิลปินพวกนี้ในอดีต ตอนนี้มีเงินและมีกำลังซื้อ ไหน ๆ ถ้าจะรีอิชชู่แล้วก็ถือโอกาสรีมาสเตอร์ไปด้วยเลย ผมรอซื้ออยู่ครับ ไม่อยากไปหาซื้อแผ่น original ที่เคยไล่แจกดีเจสมัยก่อน แพงก็แพง และโดยมากสภาพก็เน่าด้วยครับ ทั้งปกทั้งแผ่น 5555

ธเนศ วรากุลนุเคราะห์ อัลบั้มชุด แดนศิวิไลซ์ แผ่นเสียงรีอิชชู่ 180 กรัม ไวนิลสีฟ้า ผมได้ลองฟังดูแล้ว เสียงดีครับ ปก gatefold แข็งแรงอย่างดี มีแถบคาดบอกรายละเอียดและคำวิจารณ์อัลบั้มคล้าย obi ของแผ่นเสียงญี่ปุ่น (เท่จริง ๆ) ข้างในปกมีรูปภาพและรายละเอียดเพียบ ผมมีซีดีผลงานชุดนี้อยู่ ฟังแล้ว ซีดีเสียงเทียบแผ่นเสียงไม่ได้ กับราคาค่าตัว แผ่นนี้ถือว่าคุ้มค่า ผมอยากให้ค่าย VLV (VLoveVinyl) นำเอาอัลบั้มอื่น ๆ ในยุคค่ายเพลง Nite Spot ออกมารีอิชชู่เป็นแผ่นเสียงอีก เช่น ผลงานของ มัม ลาโคนิค ชุด ขอเพียงเข้าใจ และรักษามาตรฐานคุณภาพอย่างนี้ไว้ รับรองจะตามอุดหนุนแน่นอนครับ

King Crimson อัลบั้ม In The Court Of The Crimson King มีแผ่นเสียงรีอิชชู่โดย Discipline Global Mobile พร้อมแถมรหัสดาวน์โหลดด้วย นัยว่าตราแผ่นเสียง DGM นี้ก่อตั้งโดยน้า Robert Fripp นี่เอง ไม่ใช่คนอื่นไกลที่ไหน ดูเหมือนจะมีอัลบั้มชุด Discipline ที่รีอิชชู่ออกมาด้วย แต่ชุดอื่นนอกจากนี้ ผมไม่แน่ใจครับ

https://store.acousticsounds.com/d/70694/King_Crimson-In_The_Court_Of_The_Crimson_King-200_Gram_Vinyl_Record

สงสัย DGM คงจะรีอิชชู่อัลบั้มของ King Crimson ออกมาแทบจะทุกชุดมั้งครับ เพราะผมเห็นเพิ่มเติมว่ามีชุด Island, Red, Lizard ด้วย และทุกอัลบั้มเป็นแผ่นเสียง 200 กรัมนะครับ ใครสนใจและไม่อยากเล่นแผ่นเก่าก็เชิญ มี download code แถมให้ด้วยครับ

ระยะหลังมานี้ผมเห็นแผ่นเสียงเพลงไทย อัลบั้มดี ๆ จำนวนไม่น้อย โดยค่ายเพลงชื่อดัง สั่งตัดแล็คเกอร์และผลิตแผ่นที่เมืองนอก เช่น สหรัฐอเมริกา เยอรมนี แม้จะขายแพงหน่อย ซึ่งโดยทั่วไปราคาพันกว่าบาทขึ้นไป ก็ถือเป็นนิมิตหมายที่ดีของมาตรฐานสื่อเพลงอนาล็อกของไทยครับ

ผมคนหนึ่งละที่เชียร์ให้ค่ายเพลงหรือบุคคลที่ถือลิขสิทธิ์และหรือมาสเตอร์เทปของแผ่นเสียงเพลงไทยที่คนฟังพากันหาซื้อด้วยราคาแพง (ทั้ง ๆ ที่เมื่อก่อนแทบจะไล่แจกเพื่อโปรโมทตามสถานีวิทยุ) นำมาสเตอร์เทปที่อยู่ในมือมาทำแผ่นเสียงรีอิชชู่และรีมาสเตอร์ออกจำหน่าย เพื่อใครที่อยากได้แผ่นเสียง แต่ซื้อไม่ลงเพราะราคาแพงเหลือเกิน จะได้มีโอกาสเป็นเจ้าของอัลบั้มนั้นในราคาที่พอเอื้อมถึง ไม่โหดจนเกินไปนัก ยิ่งถ้ารีมาสเตอร์ตัดแผ่นใหม่ เสียงดีกว่าแผ่น original และทำ packaging เพิ่มรายละเอียดเกี่ยวกับอัลบั้มนั้นลงไปให้มากกว่าเดิม (จากที่เมื่อก่อนไม่เคยมี) แล้วละก็ คนซื้อในปัจจุบันจะได้มีเฮ ทำให้คนที่ถือแผ่น original หงายเงิบ เพราะเคยซื้อในราคาแพง และทำให้พ่อค้านักเก็งกำไรขายแผ่นเก่า original ไม่ออก เพราะมีคู่แข่งเป็นแผ่นรีอิชชู่ซึ่งราคาถูกกว่าและเสียงก็ดีกว่าด้วย ตอนนี้ดูเหมือนผมจะเริ่มเห็นแล้ว และอยากจะเห็นต่อไปอีกเยอะ ๆ ครับ 5555 :D

เมื่อวันเสาร์ที่ 27 พ.ย. ที่ผ่านมา ผมนำเครื่องล้างแผ่นเสียงไปฝากซ่อมไว้ที่ร้านที่ซื้อเครื่องล้างแผ่นเสียงมา และร้านดังกล่าวนี้ก็ขายเครื่องเสียงไฮเอนด์ แผ่นเสียง ซีดี และเทปรีล audiophile ด้วย ผมมีโอกาสได้คุยกับเจ้าของร้านเกี่ยวกับแผ่นเสียงรีอิชชู่เพลงไทยในปัจจุบัน พอถามเรื่องคุณภาพเสียง เขา (ในฐานะ audiophile ที่เคยฟังแผ่นดี ๆ มาเยอะ) ส่ายหน้า บอกว่า 85% (ส่วนใหญ่) ไม่ผ่าน ผลิตออกมาเหมือนดูถูกคนฟัง อย่างแผ่นเสียงอัลบั้มของวงดนตรีสตริงไทยชื่อดังวงหนึ่ง ทำออกมาแล้วขายไม่ออก แผ่นละพันกว่าบาทไม่มีใครซื้อ เพราะใช้ซีดีทำมาสเตอร์ ไม่ได้ใช้ original mastertape เขาบอกเพิ่มอีกว่า อย่างแผ่นเสียงที่ออกโดยค่ายเพลงยักษ์ใหญ่บางค่ายของบ้านเราก็เหมือนกัน คุณภาพเสียงไม่ดี ไม่ผ่าน ผมคิดว่ามันก็คงไม่ดี เสียงแบนเป็นหน้ากระดาน ตั้งแต่ยุคที่ทำออกมาเป็นซีดีแล้วล่ะครับ (ช่วงปี 1990s) ถ้าเอามาทำแผ่นเสียงรีอิชชู่ เสียงก็คงไม่ต่างจากซีดีสักกี่มากน้อย เพียงแต่อาจจะได้ความนุ่มนวลบ้างจากสื่อที่เป็นไวนิลอนาล็อกครับ

Long Hair (Germany) ทำแผ่นเสียงรีอิชชู่ออกมาจนถึงปีนี้มากมายจริง ๆ บางอัลบั้มเห็นแล้วน่าสนใจและสะสม หลายอัลบั้มเห็นแล้วไม่รู้จะสะสมดีหรือเปล่า เพราะไม่รู้ข้อมูลและหรือยังไม่เคยฟัง เมื่อก่อน Long Hair เน้น reissue แผ่นเสียงอัลบั้ม German rock / progressive rock ระยะหลังมานี้ผมสังเกตเห็นออกผลงาน British rock / progressive rock หลายวงและหลาย title เลยทีเดียว ผมไปจดมาจากร้านค้าออนไลน์แห่งหนึ่ง ว่าแผ่นเสียง reissue โดย Long Hair ที่เขาขายอยู่นั้นมีชุดใดบ้าง ใครที่สนใจมากกว่านี้อาจเข้าไปดูในเว็บไซต์ของเขาก็ได้ครับ

เลขที่อยู่ในวงเล็บคือปี ค.ศ. ที่ออกแผ่น original นะครับ

1. Da Capo - Da Capo (1972)
2. Hard Meat - Hard Meat (1970)
3. Titus Groan - Titus Groan (1970)
4. Marsupilami - Marsupilami (1970), Arena (1971)
5. Gravy Train - Second Birth (1973)
6. Stray - Suicide (1971), Mudanzas (1973), Move It (1974), Saturday Morning Pictures (1971)
7. Paul Brett's Sage - Schizophrenia (1972)
8. Tempest - Tempest (1973), Living In Fear (1974),
9. Sabicas With Joe Beck - Encounter (1970)
10. Cravinkel - Cravinkel (1970), Garden Of Loneliness (1971)
11. Odin - Odin (1972), SWF Session 1973 (2007)
12. Dick Heckstall-Smith - A Story Ended (1972)
13. Tortilla Flat - Fur Ein 3/4 Stundchen (1974), SWF Session 1973
14. Exmagma - Exmagma 3 (2006, 2LP)
15. Mammut - Mammut (1971)
16. Utopia - Utopia (1973) อดีต Amon Duul II
17. V.A. - Pop & Blues Festival '70 (1970)
18. Pacific Sound - Forget Your Dream (1972)
19. Secret Oyster - Striptease (2019), Secret Oyster (1973), Sea Son (1974), Vidunderlige Kaelling (1975)
20. Jud's Gallery - 1972/1974 (2LP)
21. Mr. Fox - Mr. Fox (1970)
22. Tomorrow's Gift - Tomorrow's Gift (1970, 2LP), Goodbye Future (1972)
23. Thirsty Moon - Thirsty Moon (1972), You'll Never Come Back (1973)
24. CMU - Space Cabaret (1973)
25. STAGG - "SWF-Session 1974" (1974)
26. Jonesy - No Alterative (1972), Growing (1973), Keeping Up (1973)
27. Erlkoenig - Erlkoenig (1973)
28. Amos Key - Amos Key (1974)
29. Kollektiv - Kollektiv (1973)
30. Nosferatu - Nosferatu (1970)
31. Alcatraz - Vampire State Building (1971)
32. Pell Mell - From The New World (1973)
33. Et Cetera - Et Cetera (1970, 2LP)
34. V.A. - Love And Peace 1970 (1970, 2LP)
35. Jeremy & The Sartyrs - SAME (1968)
36. Think - Variety (1973)
37. Sixty Nine - Circle Of The Crayfish (1972), Live! (1974, 2LP)
38. Corporal Gander's Fire Dog Brigade - On The Rocks (1970)
39. Epizootic - Daybreak (1976)
40. Wind - Seasons (1971)
41. Gomorrha - Trauma (1971)
42. Burnin' Red Ivanhoe - Miley Smile / Stage Recall (1972), SAME (1970), W.W.W. (1971)
43. Satin Whale - Lost Mankind (1975), Whalecome (1978, 2LP)
44. Altona - Altona (1975)
45. Fruup - Seven Secrets (1974), Modern Masquerades (1975), Future Legends (1973)
46. Peter Bardens - The Answer (1970)
47. Little Free Rock - SAME (1969)
48. Message - Message (1975), Synapse (1976)
49. Electric Food - SAME (1970), Flash (1971)
50. Asterix - SAME (1970)
51. Dennis - Hyperthalamus (1975)
52. Gift - Blue Apple (1974), Gift (1973)
53. Sitting Bull - Trip Away (1971)
54. Rufus Zuphall - Phallobst (1971)
55. Quicksand - Home Is Where I Belong (1973)
56. 18 Karat Gold - All-Bumm (1973)
57. Apocalypse - Apocalypse
58. Drosselbart - SAME (1970)
59. Spirogyra - St. Radigunds (1971)
60. Eiliff - Eiliff (1971)

ในบรรดาแผ่นเสียงรีอิชชู่โดย Long Hair ที่ยกมาให้ดูข้างต้น ผมเห็นว่าอัลบั้มที่น่าสนใจและต้องเก็บให้ได้ก่อน (สำหรับตัวผม) มีดังนี้

1. Marsupilami - Marsupilami, Arena
2. Odin - Odin
3. CMU - Space Cabaret
4. Erlkoenig - Erlkoenig (อัลบั้มชุดนี้ผมมีแผ่นเสียงรีอิชชู่โดย Amber Soundroom อยู่แล้ว)
5. Nosferatu - Nosferatu
6. Fruup - Future Legends*, Seven Secrets, Modern Masquerades
7. Quicksand - Home Is Where I Belong

*อัลบั้ม Future Legends โดย Fruup ผมมีแผ่นรีอิชชู่โดย Music On Vinyl อยู่แล้ว

อัสนีและวสันต์ โชติกุล ผลงานชุด "บ้าหอบฟาง"

แผ่นเสียง 180 กรัม รีอิชชู่โดย VLV (VLoveVinyl) และรีมาสเตอร์โดย Pauler Acoustics ผลิตในประเทศเยอรมนี ปก gatefold แข็งแรงสวยงาม ด้านในมีรายละเอียดค่อนข้างมากมาย เช่น รูปภาพ คำทักทายจากเจ้าของลิขสิทธิ์ (คุณอัสนี) เครดิตนักดนตรี มีซองในที่พิมพ์เนื้อเพลง (printed inner sleeve) ที่เป็นกระดาษหนาแข็งแรงแถมมาให้ด้วย แผ่นไวนิลสวยงามเป็นเงาวับ ผมไม่เคยฟังแผ่นเสียงต้นฉบับที่ออกครั้งแรกว่าเสียงเป็นเช่นไร เคยได้ยินบางคนเขาบอกว่าเสียงดี แต่ราคาแพง สภาพดีน่าจะเกินครึ่งหมื่นไปจนถึงเป็นหมื่น ผมมีซีดีของแท้ยุคที่ผลิตโดย Solar House อยู่ ผมว่าเสียงก็งั้น ๆ พอฟังได้ เพลงตลาดในยุค 1980s จะเอาอะไรมากมาย ถ้าจำไม่ผิด อัลบั้มชุดนี้บันทึกเสียงโดยเอนจิเนียร์ฝรั่งด้วยนะครับ (ยุคที่ Nite Spot กำลังเฟื่อง ไล่ ๆ กันกับอัลบั้ม "แดนศิวิไลซ์" ของธเนศ วรากุลนุเคราะห์ ซึ่งออกมาก่อนน่าจะประมาณสักหนึ่งปีเห็นจะได้) ถ้ามัวแต่หาแผ่นเสียง original คงจะเหนื่อยกระเป๋าสตางค์อย่างหนัก ผมได้แค่นี้ก็พอใจแล้วครับ แผ่นรีอิชชู่ ราคาไม่ถึงสองพันบาท :D

(https://sv1.picz.in.th/images/2022/01/05/nfUoub.md.jpg)

ลองฟังแผ่นเสียงรีอิชชู่ดูแล้ว รู้สึกว่าเสียงใกล้เคียงกับแผ่นซีดีที่ผมมีอยู่ แต่ได้ฟีลลิ่งความเป็นอนาล็อกอยู่บ้าง ตามประสาแผ่นเสียง ก็ถือว่าโอเค สนับสนุนคนทำแผ่นเสียงให้รีอิชชู่ไทเทิลอื่น ๆ ต่อไปครับ

(https://sv1.picz.in.th/images/2022/01/05/nfUoub.md.jpg)

ชอบแผ่นเสียง progressive rock reissue แนวหายาก ๆ ที่คนทั่วไปไม่ค่อยฟังกัน ลองดูของ Lion Productions ถ้าจำไม่ผิด เจ้านี้เขาเป็นอเมริกันนะครับ

https://www.lionproductions.org/

Julian's Treatment - A Time Before This (1970)
มีแผ่นเสียงรีอิชชู่ออกมาอีกครั้งโดย Bonfire Records เมื่อปี 2022 จำกัดจำนวน 500 แผ่นครับ

https://www.roughtrade.com/gb/product/julian-s-treatment/a-time-before-this

(https://sv1.picz.in.th/images/2021/12/29/n0RHof.md.jpg)

(https://sv1.picz.in.th/images/2021/12/29/n0Rtcu.md.jpg)

แผ่นเสียงรีอิชชู่ชุด "เรามาร้องเพลงกัน" โดย เรวัต พุทธินันทน์ และวงคีตกวี และ "คนเขียนเพลง บรรเลงชีวิต" โดย ธเนศ วรากุลนุเคราะห์

ผมไม่เคยมีหรือมีโอกาสได้ฟังแผ่นเสียง original ของอัลบั้มทั้งสองชุดข้างต้น ทราบมาว่าแผ่นเสียงชุด "เรามาร้องเพลงกัน" แผ่น original ราคาแพงมาก ส่วน "คนเขียนเพลง บรรเลงชีวิต" มีแผ่นเสียงที่มีเพลงไม่เต็มอัลบั้ม เพื่อการโปรโมท แจกดีเจเปิดออกอากาศตามสถานีวิทยุในสมัยก่อนเท่านั้น (ในเมื่อเพลงไม่ครบ แล้วจะแย่งกันซื้อทำไม) ซีดีก็ไม่มีทำออกมา มีแต่เทปคาสเสท ฟังบ่อยเทปก็ยืด และทุกวันนี้คงแทบไม่มีใครฟังเทปกันแล้ว แผ่นเสียงรีอิชชู่ทั้งสองชุดนี้เปรียบเสมือนโอเอซิสกลางทะเลทรายที่ดับความกระหายใคร่อยากของผมให้บรรเทาเบาบางลงได้ ผมพอใจในคุณภาพเสียงจากแผ่นเสียงทั้งสองชุดนี้ รับรองว่าอย่างน้อยก็ดีกว่าที่เคยได้ยินได้ฟังจากเทปคาสเสทแน่นอนครับ

ในที่สุด Butterfly Vol. 3 หรือ Action! ก็มีทำเป็นแผ่นเสียง reissued & remastered ออกมาเสียทีโดยค่าย GMM Grammy แผ่นเสียงชุดนี้ผลิตโดยบริษัทที่ประเทศญี่ปุ่นและรีมาสเตอร์โดยฝีมือคนไทย ผมเคยพูดไว้นานแล้วว่าอยากให้ reissue ผลงานเพลงไทยดี ๆ มีคุณภาพและหายากพวกนี้ออกมาเยอะ ๆ จะได้ไม่ต้องไปง้อแผ่นเสียง original ที่มีราคาโคตรแพง เผลอ ๆ ถ้าทำรีมาสเตอร์ดี ๆ เสียงจะดีกว่าของเดิมด้วย แต่แหม... เสียอย่างเดียว ดันออกมาวางจำหน่ายในช่วงที่ผมไม่ค่อยมีสตางค์ซะด้วย ;D ต้องรอไปก่อนละกันครับ 5555 :D

เครดิตภาพโดยผู้ขายแผ่นเสียงรายหนึ่งในเฟซบุ๊ก

(https://sv1.picz.in.th/images/2023/05/02/yOOnb2.md.jpg)

เห็นแว้บ ๆ ใน FB ตอนนี้มีแผ่นเสียงเพลงไทย reissue ออกมามากมาย หลายไทเทิล แต่เท่าที่นึกออกและติดตาติดใจก็มีแค่สองสามชุดเท่านั้น เช่น

ธเนศ - คนเขียนเพลงบรรเลงชีวิต รุ่นแผ่นไวนิลสีเงิน (ราคาแพงกว่ารุ่นสีดำ)
นุภาพ - แป๊ะเจี๊ยะ แผ่นไวนิลสีเหลือง โดยค่าย VLV
Butterfly - Action! (ดูกระทู้ก่อน)

แผ่นของธเนศ ผมมีรุ่นสีดำอยู่แล้ว รุ่นสีเงินคงไม่เอา เพราะผมไม่ค่อยชอบแผ่นสีอื่นที่ไม่ใช่สีดำ
ส่วนแผ่นของนุภาพ ตอนนี้มีแต่แผ่นสีเหลืองอย่างเดียว สอบถามร้าน ได้ความว่าไม่มีไวนิลสีดำ (ไม่ทราบในอนาคตจะทำรุ่นสีดำออกมาหรือเปล่า) และผมชอบอัลบั้มชุดนี้ด้วย จึงอาจจะต้องตัดใจซื้อ
ส่วนแผ่นชุด Action! ของ Butterfly ร้านที่รู้จักกันหาของให้ได้ วันนี้จะไปรับของและดูแผ่นอื่น ๆ ในร้านด้วย กระเป๋าฉีกแน่นอนงานนี้ ต้องพึงบัตรวิเศษ (เครดิต) แล้วล่ะครับ

อัลบั้มดังทะลุฟ้าของเสือ ธนพล ชุด ทีของเสือ (2537) ก็มีรีอิชชู่ด้วยนะครับ ราคาก็ไม่เบา เมด อิน ยูเอสเอ จำได้ว่าเมื่อปี 2537 ซึ่งเป็นปีที่ผมบวชพอดี ตอนนั้นอัลบั้มชุดนี้ออกมาใหม่ ๆ ก่อนที่ผมจะบวช เปิดกันทั่วบ้านทั่วเมือง ไปไหนก็ได้ยิน มีเพลงฮิตมากมาย เช่น รักคงยังไม่พอ กระดาษห่อไฟ 18 ฝน ฯลฯ ครับ

https://www.siangdee.com/products/%E0%B9%81%E0%B8%9C%E0%B9%88%E0%B8%99%E0%B9%80%E0%B8%AA%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%87-%E0%B9%80%E0%B8%AA%E0%B8%B7%E0%B8%AD-%E0%B8%98%E0%B8%99%E0%B8%9E%E0%B8%A5-%E0%B8%97%E0%B8%B5%E0%B8%82%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%AA%E0%B8%B7%E0%B8%AD

ได้มาแล้วครับ Butterfly ชุด Action! เมื่อประมาณสองอาทิตย์ก่อน แถมพ่วงมาด้วยแผ่นรวมเพลงอัลบั้มคู่ Signature Collection ของไมโคร

(https://sv1.picz.in.th/images/2023/05/25/FbEtMl.md.jpg)

ต้องขอขอบคุณคุณูปการแห่งกระแสลมพัดหวนของการกลับมานิยมเล่นแผ่นเสียงเมื่อหลายปีที่ผ่านมา ทำให้คนทั้งรุ่นเก่าและรุ่นใหม่นิยมเล่นแผ่นเสียงกันมากขึ้น การซื้อขายแผ่นเสียงคึกคักขึ้น และค่ายเพลงต่าง ๆ ของไทยก็สนใจออกแผ่นเสียงรีอิชชู่จำหน่ายกัน ถึงแม้ตอนนี้จะยังไม่มาก แต่ก็คงมีมาเรื่อย ๆ ตราบใดที่ว่าวยังติดลมบนอยู่ ไหน ๆ ก็ทำ Butterfly ชุด Action! ออกมาแล้ว ในอนาคตก็ขอชุด Butterfly II อีกสักชุด ส่วนชุดแรก จะทำหรือไม่ทำก็ได้ เพราะผมไม่ค่อยชอบ แต่ถ้าทำออกมาก็จะซื้อเก็บให้ครบ ๆ ไป 3 ชุดก็แล้วกันครับ 5555 :D ;D

นี่ถ้าผมมีทุนเยอะ ๆ มีเงินเย็น ๆ หน่อยนะ ผมจะกว้านซื้อแผ่นเสียงเพลงไทยรีอิชชู่ของศิลปินหรือวงที่คาดว่าทำออกมายังไงก็ขายได้และมีคนซื้อ เพื่อเก็บไว้ปล่อยเก็งกำไร อย่างแผ่นเสียงของอัสนี วสันต์ ตอนทำออกมาใหม่ ๆ แผ่นละ 2200 บาท ตอนนี้ราคา 5000-6000 บาท ยังไม่ค่อยจะเจอเลย (ข้อมูลจากเจ้าของร้านแผ่นเสียงคนหนึ่งที่ผมได้คุยด้วย) หรือเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา ผมเห็นในเฟซบุ๊กประกาศขายแผ่นเสียงชุด บ้าหอบฟาง ซึ่งเป็นแผ่นรีอิชชู่โดย VLV ในราคาประมาณสามพันกลาง ๆ และเป็นแผ่นที่ใช้แล้วด้วย ตอนที่ผมได้แผ่นนี้มา ราคาแค่พันแปดเท่านั้น และเป็นแผ่นใหม่ แผ่นเสียงเพลงไทยนี่ไม่ใช่ของล้อเล่น บางชุดซื้อไว้เก็งกำไร แผ่นใหม่ ๆ ไม่เคยใช้ อาจปล่อยได้ในราคาหลายพันถึงเป็นหมื่นครับ ทำเป็นเล่นไป 5555 ;D

ไหน ๆ ช่วงนี้ก็มีแผ่นเสียงของศิลปินหรือวงดนตรีคนไทยทยอยรีอิชชู่กันออกมา ซึ่งผมก็มีโอกาสตามเก็บได้บ้างเป็นบางชุด แล้วแต่โอกาสและเงินในกระเป๋าจะอำนวย จึงอยากจะขอครับ ขอให้ศิลปินหรือต้นสังกัดที่ถือลิขสิทธิ์เพลงในอัลบั้มดังต่อไปนี้ จัดทำแผ่นเสียงรีอิชชู่ออกมาจำหน่าย เพราะนี่คือโอกาสทองของพวกท่าน ออกมาเป็นจำนวนน้อย ๆ limited edition ไม่กี่ร้อยแผ่นก็ได้ รับรองขายเกลี้ยงแน่นอน เพราะจะมีพวกพ่อค้าตัดไปกักตุนไว้ รอขึ้นราคาครับ 5555 :D ;D

Butterfly - Butterfly II
ปานศักดิ์ - ไปทะเลกันดีกว่า
แบดกายส์ - สวรรค์ไม่แฟร์ (ขอเป็นอัลบั้มเต็มที่มีทุกเพลงเลย เพราะที่แผ่นเสียงเคยทำออกมาเพื่อโปรโมทนั้นมีเพลงไม่ครบ เหมือนในกรณีของแผ่น "คนเขียนเพลงบรรเลงชีวิต" ของธเนศ วรากุลนุเคราะห์)
มัม - ขอเพียงเข้าใจ (อันที่จริงชุดนี้ผมมีแผ่นเสียงแล้ว แต่หน้าปกเป็นแบบปกแจกสถานีวิทยุเพื่อโปรโมท อยากได้ปกสมบูรณ์เหมือนเทปคาสเสทสมัยก่อน มีเนื้อเพลง มีรายละเอียดเหมือนในชุด "แป๊ะเจี๊ยะ" และถ้ายิ่งรีมาสเตอร์และทำในต่างประเทศด้วย รับรอง ยิ่งทีเด็ดไปเลยครับ)

(https://sv1.picz.in.th/images/2023/05/30/FruWV2.md.jpg)

(https://sv1.picz.in.th/images/2023/05/30/Fru4wJ.md.jpg)

เมื่อวันอาทิตย์ที่ 4 มิ.ย. ที่ผ่านมา ผมได้ไปงานฌาปนกิจศพคุณพ่อของสมาชิกรุ่นพี่ที่เคารพท่านหนึ่งของชุมชนเรา และมีโอกาสได้พบปะสมาชิก Thai Prog บางท่านในงาน มีรุ่นพี่ที่เคารพรักท่านหนึ่งของผมกระซิบว่าแผ่นเสียง 180 กรัม คุณภาพเสียงไม่ค่อยดีเลย บางแผ่นเป็นงานหยาบ งานชุ่ย แกะแผ่นออกมาจากซอง มีฝุ่นมีทรายแถมมาให้ด้วย ผมก็ได้แต่บอกสั้น ๆ ว่า ถ้าไม่จำเป็น ผมจะไม่ซื้อแผ่น 180 กรัม ถ้าเป็นเพลงรุ่นเก่า ๆ เช่นเพลงยุค 1970s, 1980s หาซื้อแผ่นเก่าที่เป็น first press มาฟัง เสียงยังจะดีเสียกว่า แต่ไม่ทราบเป็นอะไรสมัยนี้จึงได้ผลิตแต่แผ่นเสียง 180 กรัมออกจำหน่ายกัน หรือผู้ผลิตเชื่อกันว่า เมื่อแผ่นหนาขึ้น มีน้ำหนักหรือมวลมากขึ้น เสียงจะดี จะนิ่งขึ้น ผมเคยเสิร์ชหาข้อมูลเกี่ยวกับแผ่นเสียง 180 กรัม ว่าเหตุใดปัจจุบันจึงนิยมผลิตแผ่น 180 กรัมกันนัก ซึ่งแหล่งข้อมูลส่วนใหญ่เขาก็บอกว่าน้ำหนัก 180 กรัมไม่มีผลอะไรต่อคุณภาพเสียง ซึ่งหมายความว่า ไม่ว่าจะผลิตแผ่นที่มีความหนา 120, 130, 160, 180 หรือ 200 กรัม น้ำหนักและความหนาของแผ่นเสียงไม่มีผลอะไรต่อคุณภาพเสียง

แต่ผมเชื่อว่ามีผลครับ จากที่เคยฟังแผ่นเสียง 180 กรัมมา ผมรู้สึกว่าโดยทั่วไปมักจะมีมวลเสียงหนา เบสส์ฟังดูอิ่ม มีตัวตน มีเนื้อมีหนังก็จริงอยู่ แต่บางขณะรู้สึกว่าอับทึบ และผมเห็นว่าความนิ่งความเสถียรน่าจะเป็นข้อดีของแผ่น 180 กรัม ผมว่ายังมีปัจจัยทั้งหลายทั้งปวงอื่น ๆ อีกด้วยครับ แผ่น audiophile 180 กรัมที่มีคุณภาพเสียงดีเป็นที่ยอมรับและแสวงหาของคนฟังก็มีอยู่ไม่ใช่น้อย แต่ในขณะเดียวกันแผ่นที่ผลิตออกมาห่วย ๆ ผมก็เชื่อว่ามีอยู่ไม่น้อยเช่นกัน และก็กลับไปสู่จุดเดิมที่เคยพูดไว้ครับว่า ถ้าเลี่ยงได้ผมก็จะเลี่ยงแผ่น 180 กรัมที่เป็นแผ่น reissue ของอัลบั้มเดิมที่มีอยู่แล้ว และจะหาแผ่นยุคเก่า เช่นแผ่น commercial first press หรือแผ่น repress ที่ออกในปีใกล้เคียงกันมาฟัง แต่ก็ขอย้ำอีกครั้งว่าไม่ใช่ว่าแผ่น 180 กรัมเสียงจะไม่ดีเสมอไปนะครับ ที่ทำออกมาดีและคุณภาพเสียงเหนือกว่าแผ่นรุ่นเดิม ๆ ก็มีให้เห็นอยู่ถมไปและบ่อยไป แผ่นเสียงก็เหมือนลูกฟุตบอล กลม ๆ เอาแน่เอานอนไม่ได้ ซึ่งภายใต้ความไม่แน่นอนนั้น มันก็ยังมีความแน่นอนอยู่ เอ๊ะ... ยังไงกันหว่า พูดไปพูดมา ชักงงตัวเองแล้วครับ 5555 :D

ไหน ๆ ก็พูดเรื่องแผ่นไวนิล 180 กรัมกันแล้ว จึงถือโอกาสพูดถึงคุณภาพเสียงที่ได้ยินจากแผ่นเสียงที่ผมซื้อมาและเพิ่งมีโอกาสได้ฟังนี้เสียเลย ได้แก่อัลบั้มของนุภาพ สวันตรัจฉ์ ชุด "แป๊ะเจี๊ยะ", ไมโครรวมเพลงอัลบั้มคู่ ชุด "Signature Collection" และ Butterfly ชุด "Action!" ซึ่งทั้งหมดเป็นแผ่นไวนิล 180 กรัม และในจำนวน 3 แผ่นนี้ แผ่นชุด "แป๊ะเจี๊ยะ" ซึ่งผลิตโดย VLV มีคุณภาพเสียงน่าฟังที่สุด มีรายละเอียดดี มีมิติทุ้มลึก และไดนามิคเปิดพุ่งกระจ่าง เร่งโวลลู่มแอมป์ไม่มากเสียงก็มาเต็ม ๆ ไม่ต้องลุ้น ยิ่งอัดโวลลู่มแอมป์ก็ยิ่งฟังมันส์ ในขณะที่แผ่นไวนิลไมโครรวมเพลงอัลบั้มคู่ ชุด "Signature Collection" และ Butterfly ชุด "Action!" ซึ่งทั้งสองแผ่นนี้จัดทำโดยสังกัดเดียวกันคือ GMM Grammy และคุณภาพเสียงของทั้งสองแผ่นนี้ใกล้เคียงกัน คือออกไปทางนุ่มนวล สุภาพ ราวกับเป็นเสียงที่ถูก control ไว้ ไม่ให้ฟุ้งกระจายหรือดิบเกินไป ในขณะเดียวกัน ภายใต้ความนุ่มนวล สุภาพและประณีตนั้น ผมรู้สึกว่าไดนามิคและความดิบมันด้อยลง อย่างชุด Action! ของ Butterfly ผมเคยฟังแผ่นเสียง original เมื่อหลายปีก่อน ผมจำลักษณะเสียงของแผ่น original นั้นได้ ว่ามันดิบ สด พุ่งเปิด และมีไดนามิคเพียงใด แต่ครั้นมาได้ยินได้ฟังแผ่น reissue ชุดเดียวกันนี้แล้ว รู้สึกผิดหวังนิด ๆ เพราะได้บางอย่างมา แต่ต้องสูญเสียบางอย่างไปในเรื่องคุณภาพเสียง เช่นเดียวกับแผ่นรวมเพลงของไมโครชุด Signature Collection ซึ่งเสียงฟังดูสุภาพ นุ่มนวล และ refined เสียจนขาดความดิบความสดและพลังหรือ energy ของความเป็นดนตรีร็อคไป ถ้าทั้งสองชุดนี้ได้ปัจจัยดังกล่าวนี้เติมเต็ม ผมเชื่อว่าจะเป็นแผ่นเสียงที่คุณภาพเสียงดีมากและซื้อขายกันอย่างแพงในอนาคตแน่นอนครับ

(https://sv1.picz.in.th/images/2023/05/30/FruWV2.md.jpg)

(https://sv1.picz.in.th/images/2023/05/25/FbEtMl.md.jpg)

คนเราโดยทั่วไปมักเชื่อกันว่าแผ่นเสียงที่นำมารีมาสเตอร์คุณภาพเสียงมักจะดีกว่าของเก่า (แผ่น original) ซึ่งตามความเห็นของผม อันนี้ก็ไม่จริงเสมอไป คือมันมีทางเป็นไปได้อยู่ 2-3 ทาง คือ เสียงอาจจะดีกว่าเก่า หรืออาจจะแย่กว่าเก่า หรือไม่ก็อาจจะดีในบางแง่ แต่บางแง่ก็ต้องสูญเสียไป นักเล่น นักฟัง และนักสะสมบางคนเขาจึงตัดปัญหาโดยไม่สนใจแผ่นรีมาสเตอร์พวกนี้เลย และมุ่งเก็บแผ่นธรรมดาหรือแผ่น commercial ที่เป็น first press เป็นหลักครับ

Carol of Harvest ผลงานชื่อเดียวกันกับวง ซึ่งออกเมื่อปี 1978 บัดนี้ Garden of Delights ได้ทำแผ่นเสียง reissue ออกจำหน่ายแล้ว มี booklet 20 หน้าแถมให้ด้วย เจ้านี้เขาทำแผ่นดีอยู่และประณีตพอสมควร ผมเคยซื้อมาแล้วหลายแผ่น แต่ระยะหลังค่าส่งจากเยอรมนีโหดมาก ทำให้ไม่ค่อยอยากจะซื้อเลย :-\ ส่วนเมืองไทยเขาก็ไม่เล่นกัน เพลงประเภทนี้ คงไม่มีร้านใดสั่งเข้ามาจำหน่าย และก่อนหน้านี้ Carol of Harvest เคยมีแผ่นเสียง reissue ออกมาแล้วสองครั้ง ครั้งแรกโดย Guerssen (สเปน) ซึ่งผมมีอยู่ ส่วนอีกครั้งผมจำชื่อ label ไม่ได้ครับ

เครดิตภาพ www.gnosis2000.net

(http://www.gnosis2000.net/pics/carolofharvest.jpg)

บทความที่น่าสนใจเกี่ยวกับแผ่นเสียง 180 กรัม ถ้าอ่านภาษาอังกฤษได้ก็ลุยไปเลย แต่ถ้าอ่านไม่ค่อยถนัด เอาไว้ว่าง ๆ ผมจะเข้ามา brief เป็นภาษาไทยให้ครับ

https://www.yoursoundmatters.com/180g-vinyl-sound-better/

เมื่อคราวก่อนที่พูดถึงแผ่นเสียงของ Carol of Harvest ว่ามี reissue ออกมา 2 ครั้ง (ก่อนที่จะ reissue โดย Garden of Delights) ซึ่งครั้งแรกโดย Guerssen (Spain) และครั้งที่สองที่ผมบอกว่าไม่ทราบข้อมูล ผมได้ข้อมูลมาแล้วครับ เป็นฉบับ reissue โดย elayas/ STRANGE Noise ซึ่งทำปกเป็นแบบ gatefold และมีโบนัสแทร็คแถมให้ด้วย แต่ผมคงไม่สนใจเวอร์ชั่นนี้ เพียงเอามาแจ้งให้ทราบไว้เพื่อเป็นข้อมูลเท่านั้นครับ

เครดิตภาพ www.gnosis2000.net

(http://www.gnosis2000.net/pics/carolofharvest.jpg)

คราวก่อนผมได้พูดถึงแผ่นเสียงรีอิชชู่และรีมาสเตอร์ชุด Action! ของ Butterfly ด้วยความรู้สึกที่ไม่ค่อยปลื้มกับคุณภาพเสียงเท่าไรหลังจากที่ได้ฟังไปแล้ว คือดีในบางแง่ แต่ในบางแง่ก็สู้แผ่น original ไม่ได้ เพราะผมเคยฟังแผ่น original มาแล้วหลายเที่ยว ต่อมาผมได้ฟังแผ่นรีอิชชู่ชุดนี้ไปอีกสองสามเที่ยว ในที่สุดก็จำต้องทบทวนความเห็นที่ให้ไว้แต่เดิม ว่าเสียงของแผ่นรีอิชชู่นี้ดีในหลายประเด็น อันดับแรกคือเสียงรบกวนแทบจะเป็นศูนย์ เพราะผลิตที่โรงงานในประเทศญี่ปุ่น (แผ่นญี่ปุ่นก็เป็นที่ทราบดีอยู่แล้วว่าเรื่องเสียงรบกวนนั้นหายห่วง) เสียงเนียนสะอาด มีทรวดทรง ไดนามิคดี ทุ้มลงลึก กระชับและหนักแน่น และเสียงแหลมมีประกาย ถ้าจะเอาเฉพาะในแง่ความสะอาดของเสียง ผมเชื่อว่าแผ่น original สู้แผ่นรีอิชชู่ไม่ได้ ในขณะที่ในหลายแง่ดังกล่าวมาแล้ว แผ่นรีอิชชู่ก็ทำได้ดี จึงขอสรุปว่า ถ้าอัลบั้มชุดนี้ที่เป็นแผ่น original มันแพงมากและหายากนัก อย่าลังเลที่จะซื้อแผ่นรีอิชชู่นี้เลย และก็ให้ไวด้วย ก่อนแผ่นที่จะ out of print และราคากระโดดไปไกลครับ (แผ่นเพลงไทยมักเป็นอย่างนี้เสมอ)

(https://sv1.picz.in.th/images/2023/05/25/FbEgkN.md.jpg)

เพิ่งได้ความรู้ใหม่มาสักระยะหนึ่งแล้ว ปกติผมเคยเข้าใจมาตลอดว่า แผ่นเสียงอัลบั้มเดียวกันซึ่งเป็นรุ่น pressing ที่ออกหลังแผ่น original คือแผ่น reissue เช่น อัลบั้ม Close To The Edge ซึ่งออกเมื่อปี 1972 สังกัด Atlantic แผ่นเสียงที่ออกครั้งแรกในปีเดียวกันนี้คือแผ่น original หรือแผ่นปั๊มแรก (first press) ส่วนแผ่นที่ออกในปีหลัง ๆ ตามมา เช่นปี 1973, 1977 ฯลฯ คือแผ่น reissue แต่อันที่จริง ถ้าจะเรียกให้ถูก แผ่นพวกนี้ที่ออกเป็นรุ่นหลังตามมา เขาเรียกว่าแผ่น "repress" ครับ คือเป็นแผ่นเสียงรุ่นพิมพ์ซ้ำออกจากแม่พิมพ์เดียวกันกับแผ่น original ภายใต้สังกัดหรือ label เดียวกัน และอาร์ตเวิร์คปกก็มักจะเหมือนกันแผ่นรุ่นแรก แต่ผมว่าอาจจะมีแตกต่างกันเล็กน้อย เช่น โทนสี เป็นต้น ตัวอย่าง ถ้าใครมีแผ่นเสียงชุด Fragile ของ Yes ที่ทำในอเมริกาทั้ง original ที่ออกเมื่อปี 1971 และแผ่น repress ที่ออกเมื่อปี 1977 เมื่อนำปกมาเทียบกันดู จะเห็นได้ว่าโทนสีปกแผ่นรุ่น repress ปี 1977 จะมีสีเข้มกว่าอย่างเห็นได้ชัด ส่วนที่เขาเรียกว่าแผ่น "reissue" นั้นเป็นอย่างไร ก็คือแผ่นเสียงที่เขานำมาย้อนออกใหม่ ภายใต้สังกัดหรือ label ใหม่ โดยมีรายละเอียดปลีกย่อยอื่น ๆ ต่างจากแผ่น original เช่น รายละเอียดอาร์ตเวิร์คหน้าปก น้ำหนักแผ่นเสียง เช่น 180 กรัม label กลางแผ่นเสียง ซึ่งแตกต่างจากแผ่น original เป็นต้น

อย่างอัลบั้ม Close To The Edge ของ Yes ที่ออกโดย Mobile Fidelity Sound Lab (MFSL) ในยุคหนึ่ง ซึ่งมี label กลางแผ่นเป็นสีขาว ไม่ใช่ตรา Atlantic และส่วนบนสุดของหน้าปกคาดคำว่า Original Master Recording อันนี้คือตัวอย่างหนึ่งของแผ่น reissue ดังนั้น แผ่นเสียง MFSL ถือเป็นแผ่น reissue ครับ

จากประสบการณ์ที่ผมเคยเล่นแผ่น repress อย่างอัลบั้ม Close To The Edge ที่ทำในอเมริกา ผมมีทั้งแผ่น original ปี 1972 และแผ่น repress ซึ่งออกเมื่อปี 1973 คุณภาพเสียงที่ได้ยินเหมือนกันมาก จะเรียกว่าไม่แตกต่างกันเลยก็ว่าได้ ในขณะที่ราคาของแผ่น repress โดยทั่วไปจะตั้งไว้ต่ำกว่าแผ่น original ดังนั้น ถ้าไม่เจาะจงหรือซีเรียสว่าจะต้องเป็นแผ่น first press ซึ่งตอนนี้อัลบั้มหัว ๆ ราคามักจะไปไกลกันแล้ว แผ่น repress นี่ล่ะครับสามารถตอบโจทย์คนที่ต้องการความคุ้มค่าได้... ถ้าเจอให้ซื้อไว้ก่อน วันหลังเจอแผ่น original ในราคาที่เหมาะสมก็ค่อยว่ากันใหม่ครับ 5555 :D

ปีนี้แผ่นเสียงอัลบั้มเพลงสตริงไทยถูกนำมารีอิชชู่ออกจำหน่ายกันเป็นว่าเล่น บางชุดผมก็ซื้อไม่ทัน และได้ยินข่าวแว่ว ๆ มาว่าปีหน้าจะมีชุด Butterfly II และยุโรปของ Butterfly รีอิชชู่ออกจำหน่าย...

ก็ดีสิครับ ผมตั้งตารอเลย ปีนี้มีชุด Action! หรือ Butterfly III ทำออกมาแล้ว จะรีอิชชู่อีก 2 ชุดที่เหลือก็สมควรอยู่หรอกครับ 5555 :D

สิ่งที่น่าจะเป็นที่เสื่อมเสียต่อวงการค้าแผ่นเสียงโดยเฉพาะเพลงไทยในบ้านเราคือการปั่นราคาและการเก็งกำไรแผ่นเสียง ซึ่งกระทำโดยพวกพ่อค้า ทั้งมืออาชีพและมือสมัครเล่น

- ปั่นราคา คือ เห็นแผ่นไหนอัลบั้มไหนเป็นที่นิยม มีคนเล่น สะสมหรือตามหากันเยอะ ก็นำออกขายโดยตั้งราคาแพงโดยไม่สมเหตุสมผล พอขายได้ ราคาขายแพงนั้นจึงกลายเป็นบรรทัดฐานให้คนอื่นที่ขายแผ่นเดียวกันเอาตามอย่างบ้าง

- เก็งกำไร คือ กว้านซื้อแผ่นที่คาดว่าจะเป็นที่นิยมหรือตามหากันเยอะ แล้วกักตุนไว้ในครอบครอง เพื่อรอเวลาปล่อยออกขายในราคาแพงโดยไม่สมเหตุผลในขณะที่แผ่นนั้น ๆ ไม่มีในท้องตลาดแล้ว และเป็นที่ต้องการของผู้ซื้อ (ตามหลักอุปสงค์อุปทาน)

แผ่นเสียง reissue เพลงไทยหลายแผ่นหลายอัลบั้มตอนนี้มีการปั่นราคาและหรือกักตุนเก็งกำไรเรียบร้อยโรงเรียนจีนไปแล้ว :(

พฤติกรรมทั้งสองอย่างนี้น่าเกลียดและเป็นที่เสื่อมเสียต่อวงการธุรกิจค้าขายแผ่นเสียงของบ้านเราในขณะที่แผ่นเสียงกำลังได้รับความนิยมเป็นกระแสอยู่ในขณะนี้ ถ้าจะขายแพงเพราะความที่หายาก ก็ขายในราคาที่มันพอดี ๆ สมเหตุสมผลเถอะครับ คนขายอยู่ได้ มีกำไรพอสมควร ถือว่าแบ่งปันทำบุญกุศลให้คนที่เขาอยากได้ไปฟัง คนซื้อก็จ่ายสบายกระเป๋า ไม่ต้องตะขิดตะขวงใจ สังคมนี้จะได้น่ารักครับ

แต่ก็ยังมีพ่อค้าผู้ขายที่ดี ๆ อยู่บ้างในวงการนี้ ถึงแม้จะไม่มากนัก ถ้าบังเอิญเจอเข้า ผมก็ต้องชื่นชม เพราะเขาขายของในราคาสมเหตุสมผล ไม่บวกกำไรมากเกินไปนัก บางคนผมซื้อแผ่นที่มีราคาสูงหรือค่อนข้างสูงอยู่แล้ว เขาก็ส่งแผ่นให้ฟรีหรือไม่คิดค่าส่ง ผู้ค้าเหล่านี้น่ารักครับ ขอได้รับความขอบคุณจากผม

(https://sv1.picz.in.th/images/2023/11/21/d0fvEbb.md.jpeg)

ช่วงนี้ เห็นแผ่นเสียงรีอิชชู่ของอัสนี-วสันต์ ชุด "กระดี่ได้น้ำ" ลดราคาเหลือ 1290 บาท
เชื่อเขาเลย... ขายไม่ดี ค้างสต๊อกเยอะหรือไงครับชุดนี้ ::)
ไม่น่ารีบซื้อเลยเรา เจอราคาเต็ม เศร้าใจจริง ๆ ครับ พับผ่า :(

ฟังแล้วครับ แผ่นเสียงรีอิชชู่และรีมาสเตอร์ชุด "ผักชีโรยหน้า" และ "กระดี่ได้น้ำ" ของ "อัสนี-วสันต์"
คุณภาพเสียงเป็นยังไง?
ดีครับ แต่ดีของผมอาจจะไม่ใช่ดีของท่านอีกหลายคนก็ได้ และผมไม่เคยฟังเทียบกับแผ่นปั๊มแรกด้วย
ไม่ต้องการอะไรมากไปกว่านี้ เพราะแผ่นปั๊มแรกที่สภาพดี ๆ ราคาแพงกว่าแผ่นรีอิชชู่มากนัก แถมอาร์ตเวิร์คปกก็สู้แผ่นรีฯไม่ได้ (ปกแข็งอาบมันอย่างดี) และผมไม่แน่ใจว่าแผ่นออริจินัลเป็นปกเดี่ยวหรือแบบ gatefold
ไหน ๆ จะรีอิชชู่และหรือรีมาสเตอร์ทั้งที ก็ทำให้มันดีอย่างนี้ไปเลยครับ ทั้งคอนเทนต์และรูปลักษณ์ภายนอก
แค่นี้ ผมพอใจแล้วครับ Happy Listening :D

(https://sv1.picz.in.th/images/2023/11/21/d0fvEbb.md.jpeg)

ผมเคยพูดถึงแผ่นเสียงชุด "ตามหาฟักทอง" ของอัสนี-วสันต์ โชติกุล ของเดิมที่เป็น original เพลงขาดไป 2 เพลง คือ "กรุงเทพมหานคร" และ "ฟักทอง" ถ้าจะเอาให้ครบต้องซื้อแผ่นสปีด 45 ที่มีเพลงดังกล่าวอีกต่างหาก พ่อค้าบางคนนำมามัดรวมขายและโก่งราคาขายแพง แต่ตอนนี้มีแผ่นรีอิชชู่แผ่นคู่ สปีด 45 RPM ทำออกมาโดยต้นสังกัด (แกรมมี่) ผลิตโดย ReSurrec ซึ่งเป็นโรงงานผลิตแผ่นเสียงเจ้าเดียวของไทยและของอาเซียนอยู่ในขณะนี้ เพลงทั้งสองที่เคยขาดไปจึงถูกนำมารวมไว้ในแผ่นเสียงรีอิชชู่ชุดนี้เต็มอัลบั้ม ทำนองเดียวกับอัลบั้มของ Janis Ian ชุด Breaking Silence เมื่อทำเป็นแผ่นเดี่ยว สปีด 33 RPM มีเพลงขาดไป 1 เพลง ไม่ครบเหมือนในซีดี แต่พอทำเป็นเวอร์ชั่นสปีด 45 RPM ออกมา ก็ใส่เพลงที่ขาดไปให้ครบได้ครับ

อัสนี-วสันต์ อัลบั้มชุด "ฟักทอง" แผ่นคู่ สปีด 45 RPM ผลิตโดย ReSurrec ประเทศไทย รันนัมเบอร์ 079 ของจำนวนผลิต 300 แผ่น เพลง 2 เพลงที่เคยขาดหายไปจากแผ่น original ตอนนี้มีครบแล้ว เดี๋ยวต้องลองซะหน่อยครับ ว่าแผ่นเสียงที่ผลิตโดยโรงงานของคนไทยคุณภาพเป็นอย่างไร 5555 :D

(https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/IMG_7059241cd3ac8acd709e.md.jpeg)

(https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/IMG_70603ab70aba829639b8.md.jpeg)